ar. l©2.
3de Jaargang.
Donderdag 13 October 1904.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
MIJN GODFRIED.
tSFOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS:
>er 3 maanden voor Amersfoort1.25.
Idem franco per post1.75.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
ileze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen,
ld verten tien, mededcclingen enz., gelieve men vóór 10 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOF|'.»|C».
Utrechtschestraat 1. Ir.tcrconjnujteeöroonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIE»:
Van 1-S Kgal»I VS.
Elke regel meer- 0.15.
Groote letters neer plaatsruimte.
Yoor handel en bedrijf bestaan voordeellge bepalingen tol
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement Bene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanVraaf
toegezonden.
27
Kennisgeving.
(Bungcraeesler en Wethouders van Amersfoort.
fcngen, ter voldoening aan art. 3 van het Ko-
iklijk besluit van 23 blaart 1876 (Staatsblad
55), 'ter openbare tennis, dat van af 21 Ooto-
k a. s. gedurende 30 dagen op de Secretarie
21%, F gpmeento zal ter inzage l iggen
Ken ontwerp tot aanvulling van den Liggier
r Toegangswegen! naar de spoorwegstations
35pstgoeteld door hoeren Gedeputeerde Staten
71%p' Utrecht bij hun besluit van 30 September
)4. no. 59, noodig geworden tengevolge van de
ebruikstelling van het nieuwe gemeen6chap-
ijJco station Amersfoort van den spoorweg
janegenAmersfoort,' dien spoorweg Amster-
ii''Zutphen en den spoorweg UtrechtZwolle.
Bezwaren tegen den ontworpen ligger 'kunnen
riftelijk worden, ingediend bi- i>urgeni«ester
Wethouders binnen 45 dagen na aankondi-
j ini de Staatscouran t.
Amersfoort, 13 October 1904.
|u i-gemeester en Wethouders van Amersfoort,
De Secretaris, De Burgemeester,
W. Th. SAINDiBHRG. WlUIJTIBlhS.
Politiek Overzicht
Oe erfopvolging in Lippe.
De strijd OVer de erfopvolging in Lippe
at een vreedzaam einde tegemoet. Mis-
lien zou ditmaal d© strijd niet zooveel be
ring teweeg gebracht hebben, wanneer
"t de D'uitscho Keizer in de vorige maand,
den dood van graaf Ernst Lippe-Biester-
d, die als hoofd van de zijlijn Lippe-
erterfeld als regent het bestuur had ge-
erd namens vorst Alexander, door zwak-
iid van geestvermogens tot regeeren onbe-
aam. had te kennen gegeven, dat hij voor
u niet overtuigd wvs vam de juistheid
voor eenigo jaren genomen beslissing
de aanspraken van het hoofd der
n Biesterfeld om te worden geroepen
t het regentschap en eventueel tot
f opvolging in de regeering van de nu
geereude lijn, waarvan vorst Alexander de
ntste vertegenwoordiger is. De aanspraken
in de lijn Biesterfeld worden betwist, op
tand, dat een der vrouwelijke voorzaten van
lijn was- „unebènbttrtig" (niet van ge-
jke geboorte). Maar een scheidsgerecht,
iaarvan Koning Albert van Saksen voor
tter was, verklaarde het huwelijk van den
jorzaat der Riesterfelds met Modeste vom
nruh voor „ebenbürtig" graaf Ernst voor
naasten agnaat en na den dood van
>rst Alexander ,,tot de opvolging in de
geering van het vorstendom Lippe gereeh-
fd en geroepen". Deze scheidsrechterlijke
tspraalc werd in een verdrag der aignaten
,n het huis Lippe, dat op verlangen van
in bondsraad ander medewerking van den
ikskanselier tot stand kwam en in het
irstendom tot landswet verheven werd,
maantastbaar en voor alle partijen bin-
md" verklaard.
Krachtens dezo beslissing moest prins
dolf van @chaumburg-Li ppede zwager
in den Duitschen Keizer, die in 1895 na
dood van vorst Woldemar als regent
den toen reeds krankzinnigen vorst
iexander was opgetreden, dezen post ver
ten. Graaf Ernst Lippe-Biesterfeld trad
s regent op met het uitzicht van, als vorst
Iexander vóór hem stierf, hem in de vorste-
jke waardigheid op te volgen. Maar graaf
rust is het eerst gestorven, en nu staat
en voor oen naspel -an den vroeger ge voer
en striiid.
Toen graaf Leopold, als oudste zoon van
en overleden graaf Ernst, in do plaats van
zijn vader het regentschap aanvaardde, moest
hij ondervinden, dat de Duitsche Keizer on
gezind was hem als zoodanig te erkennen.
Hij ontving daarvan den 26en September
kennis in het volgende telegram„Daar de
rechtstoestand volstrekt niet tot klaarheid
gebracht is, kan ik eeno aanvaarding van het
regentschap uwerzijds niet erkennen en laait
ook de troepen niet. beëedigen." Dit laatste
slaat op de militaire conventie van 14 No
vember 1873, volgens welke de tot het vor
stendom behoorende militieplichtigen aan de
vorst den vaan deleed moeten afleggen (der
halve, wanneer do vorst krankzinnig is en
door een regent vervangen wordt, aan den
regent).
De indruk van dit telegram, dat aan bon
digheid en beslistheid niets te wenschen over
liet, kon moeielijk anders zijn, dan dat de
Keizer de oude strijdvraag opnieuw wilde
openen. Zoo werd het dan ook in het vor
stendom Lippe opgevat, en krachtig waren
de protesten, die uit dit landje opgingen
tegen wat men als eene inmenging van den
Koizer in s lands zaken beschouwde. Maar
men heeft te vrceg geprotesteerd. Er is een-j
authentieke interpretatie verschenen van het
keizerlijke, telegram Zij is vervat, in den
brief, dien den rijkskanselier graaf Bülow
gericht heeft aan den ondervoorzitter van
deu landdag van het vorstendom Lippe. Daar
in wordt verklaard, dat het volstrekt niet "n
's Keizers bedoeling gelegen heeft in te grii
pen in de constitutioueele rechten van het
vorstendom. Inzonderheid ligt het niet n
's Keizers bedoeling ©enige belemmering
bereiden aan de tegenwoordige uitoefening
van het regentschap in het vorstendom
Lippe. „Gelijk altoos in het rijk, zal cok ir.
bet onderhavige geval de rechtsgrondslag niet
verlaten worden en de Lippisehe quaestie zal
hare afdoening uitsluitend naar rechtsbegin
selen vinden."
Nu dit de beteekenis is van het keizerlijke
telegram, zal het niet moeielijik zijn tot over
eenstemming te komen omtrent den weg, die
moet worden ingeslagen om dezen strijd voo:
goed te beëindigen. Tegen de uitoefening van
het regentschap door graaf Leopold'-bestaat
nu geen bezwaar meer. Wat nog geregeld
moet worden, is het recht op den troon vin
Lippe voor het geval van bet overlijden van
den tegen woordigen vorst, welk recht aan de
Biesterfeldscbe lijn wordt betwist door eene
andere zijlijn, de lijn Lippe-Weissenfeld, en
ook door het vorstelijke huis Sehauinburc-
Lippe. Die vraag is graaf Leopold bereid aan
eene gerechtelijke beslissing te onderwerpen.
De rijkskanselier spreekt in zijn brief de
hoop uit, dat het „onder de hoede va.n den
bondsraad spoedig gelukken zal op scheids
rechterlijken weg tot welzijn van het Lip
pisehe land tot eene definitieve oplossing
van de kwestie te komen"hij verklaart het
zijne te zuilen doen om dit doel binnen zoo
kort inogelijiken tijd te bereiken. En d-
landdag van liet. vorstendom heeft deze vin
gerwijzing om tot die oplossing van den strijd
te komen aanvaard, door te besluiten to* den
bondsraad het dringende verzoek te richter.,
te willen bevorderen, dait eene spoedige gc
rechtelijke beslissing van de geschillen ovet
de troonsopvolging in Lippe door eene ge
wane rechtbank of een scheidsgerecht zal
worden ter hand genomen.
Op één punt. is de beslissing van den land
dag nog blijven aanstaan. De commis
sie van den landdag drukte den wensch
uit, dat voorzien zou worden iti het
geval, dat vorst Alexander, een grijsaa l d
van 73 jaar, mocht sterven terwijl hei
rechtsgeding aanhangig is; zij wilde bepaald
zien, dat dan de regentsehapswet van 24 Apri'
1895 van kracht zou blijven tot aan LA
einde van het geding. Daarover wordt nog
advies van de rogeering ingewacht. Maar
dit belet niiet, dat men nu reeds kan zegge
dat de strijd over die Erfopvolging in Lippe
langs vreedzamen weg zal worden beslecht.
Frankrijk.
Het geschil tusschen werkgevers en werk
nemers, dat het verkeer in de haven van
Marseille gedurende zeven weken heeft ver
lamd, is geëindigd, omdat het weerstandsver
mogen van de arbeiders eindelijk uitgeput
was. Do werkgevers verklaarden zich bere'd
het werk te laten hervatten onder voorwaar
de, dat ieder arbeider zich zou verbinden, bij
toekomstige conflicten af te zien van de tu.-
schenkomst van zijn syndicaat en van do
staking van den arbeid. D© matrozen he'--
bon zich aan deze voorwaarde onderworpen
met het voorbehoud, dat de minister vaa
marine Pelletan in het parlement terstond
do herziening van de verouderde bepalingen
op de zeelieden aanhangig zal maken De
dokwerkers en de kolenworkers, die het vel
zet nog eenige dagen langer volhielden, he*;-
ben zich ook thans niet uitdrukkelijk onder
worpen; maar vele arbeiders hebben doo
den nood gedrongen, zich van hun synd;cao.
afgescheiden en den arbeid hervat.. Uit dezen
loon van de zaak blijkt, dat het conflict- nie
voor goed is opgelost en dat er veel kans
bestaat, dat het over korteren of langere -
tijd opnieuw zal uitbreken.
Engeland.
Het- departement van koloniën verklaart
het bericht, dat lord Maimer voornemens zou
zijn a.f te treden, voor volkomen ongegrond.
Spanje.
De Spaausahe minister van buitenlandsch©
zaken heeft, in antwoord op eene interpei
lat ie in de Kamer, te kennen gegeven, da*
do mededeclingen, die ia de Fransche m
Engelscbe pers verschenen zijn over de over
eenkomst betreffende Marokko, de waarheid
vrijwel nabijkomen.
Oosten ri]K.
Aartshertog Frans Ferdinand, erfgenaam
van den Oostenrijksch-Hongaarschen troon
brengt een bezoek aan Italië.
De oorlog in Oost-Azië.
Van den oorlog zijn de volgende berichten
Petersburg12 Oct. De correspondent ts
M-oekden van de Russ bericht, dat er Maan
dag en Dinsdag den. gansohen dag hevig ge
vuurd werd noordelijk van Yentai. De Rus
sische voorposten naderden Zondag tot op
vier werst van Yentai. Maandag lieten de
Japanners sterke reserves met artillerie aan
rukken. Heb vuren hield aam dem geheelen
dag en nacht. Do Japanners handhaafden
niet alleen hunne stellingen, maar gingen
zelfs tot den aanval over, nadat zij nauw
keurig de Russische stellingen hadden onder
zocht met een goed gericht artillerie-vuur
In den avond gingen de Russen terug ovei
de Shild, een zijstroom van de Hoen-ho, maar
Dinsdag trokken zij weder over de rivier en
gingen op nieuw vooruit. Toen het telegram,
werd verzonden, werd er een verwoed ge
vecht geleverd op acht werst ten noorden
van Yentaide uitslag was nog onbeslist.
De correspondent van de Birshewija Wje-
domosti bericht uit Moekden Maandag voor
miiddag ontwikkelde zich over de geheele
linie een hevig artilleriegevecht. De Japan
ners trokken zich langzaam naar het zuiden
terug. Tegen den miaaag gingen de Russen
na een voorbereidend kanonvuur van vijf
uren in dichte rijen scherpschutters tot den
aanval over. De Japanners begonnen hurnna
flanken snel terug te trekken, terwijl zij
hunne middenstelling hardnekkig verdedig
de. Bij Yentai leverden zij den verwoedsten
tegenstand. De strijd eindigde eerst in den
nacht; hij had tot uitkomst, dat do Japan
ners uit eenige vooruitgeschoven stellingen
tot aan de kolenmijnen van Yentai terug
geworpen werden. De rechtervleugel van do
Japanners is tot eenige kilometers ten zuiden
van Yentai teruggegaan; de uiterste linker
vleugel heeft zich staande gehouden, maar
zal waarschijnlijk teruggaan.
Dinsdag begon nogmaals het artillerievuur.
De spoorweg is bijna tot aan het startion jl
handen van do Russen. Het station Yentai
is bijna geheel verwoest.
Petersburg, 12 Oct. De Russen vaflir. het
geheele Japansche front aam, dat zic'i van Jóu
spoorweg oostwaarts uitstrekt naar Kaodai-
dri, ruw gemeten over een afi'and van ?.b
werst. De Yentai-mijnen woiden t-A heden
nog niet vermeld in de officii* i !e telegram
men het station is nog in Japansche han
den.
Er zijn zware verliezen gel ?den. Generaal
Dam low, van de zesde Siberische divisie, is
gi wond.
Tokio, 12 Oct. De oorrespondent van Reu
ter bij het- leger van Okoe bericht zonder
datum, via Foesan, 10 dezer: De marsch
naar Moekden werd heden morgen begonnen.
Toen Oyama vernam, dat de Russen hunne
linie vijifmijlen ten noorden van Yentai ver
sterkten, beval hij dat de geheele Japansohe
linie zou oprukken. De infanterie van Okoe
opende den marschzij trok 2 a 3 mijlen
noordwaarts; de artillerie volgde. De Rus
sen, die de beweging gadesloegen, openden
het vuur met artillerie; de Japanners be
antwoordden liet vuur met zwaar geschut.
Het duel was den gansefcen dag aan den
gang, maar had geen resultaat. De infant
rie zet heden avond den opmarsch voort.
Tokio, 12 Oct. De algemeene voorwaartsche
beweging der Japanners in de richting van
Moekden wordt over een zeer groot front
voortgezet. Een algemeen treffen wordt ver
wacht. Een Russisahe brigade infanterie, mot
2000 man cavalerie en twee kanonnen stuitte
op den flank van Koeroki en trok de Taitse-
ho over. De negende Japansche divisie sneed
den terugtocht af; mogelijk heeft zij de bii-
ga.de gevangen genomen.
De Russen vallen Hsien-tsjoeang aan, re-
legen op 30 mijlen ten noordoosten van Sai-
matsi. Zij beoogen klaarblijkelijk de Japan -
sclie verbindingslijnen met de Yaloe af te
snijden.
Oyama meldt dat op den 10. October over
nagenoeg het geheele front gevochten werd.
De Japanners winnen terrein, de Russische
aanval op Hsien-tsjoenang werd afgeslagen.
Tokio, 12 Oct. Volgens de uitvoerige offi-
cieele berichten, loopende tot den morgen
van den llen, handhaafde de rechterv'eugel
van het Japansche leger zich in zijine sie.
lingen in de nabijheid van Pensihoe aan de
Taitse. Na een hardnekkigen strijd, die nog
voortduurt, kreeg de vijand blijkbaar ver
sterkingen.
Generaal Okoe, die zich aan den Jafaa-
schen linkervleugel bevindt, meldt dab sijn
rechtervleugel met den linkervleugel van ge
ncraal Nodzoe den vijand bij Woelitauscc,
vier mijlen ten noorden van de mijnen vvx
Yentai aanviel, maar er tot zonsondergang
van den lOden niet in slaagde de Russen te
verdrijven.
Eene colonne van Okoe's centrum verjr
don vijand uit zijne den 9en bezette stel'ifcg
bij Tatoengsjan.
De linkervleugel van generaal Okoe lêtre,
na een aanval or> den vijand bij Hsiliasjatocn,
den marsch naar Hoshiatoen voort.
Tokio, 12 Oct., 8 uur nm. De slag bij
Yentai woedde Dinsdag onafgebroken tot
laait1 in den avond en werd heden her jat.
ï>o uitslag is nog onbeslist. De Russen brach
ten eene aanzienlijke strijdmacht tegen Jen
Japanschen rechtervleugel in de richting
van de Taitse-ho in het vuurmaar men ge
looft dat' de Japanners de omtrekkende be
weging hebben gestuit.
Londen, 12 Oct. Het Japansche gezant
schap maakt het volgende uittreksel uit de
rapporten van maarschalk Oyama bekeno-
Tegenover onzen rechtervleugel toont da
vijand groote bedrijvigheid sedert den 9en.
Eene vijandelijke afdeeling, bestaande i.iL
een brigade infanterie, 2000 man cavalerie
en twee kanonnen, trok in dein morgen van
den 9en over do Taitse-ho op een punt veer
tig mijlen ten ooeten vaai Liaojang. Zij sneed
onze verbinding tusschen Hsioejen en Pensi
hoe af, welke echter later hersteld werd.
Onze afdeeling to Pensihoe heeft al hare
stellingen behouden na een strijd van twaalf
uren tegen eene Russische overmacht
Verschillende Russische brigades zijn aan
den rechteroever va# de T&itseho opgemerkt.
De vijand tegenover ons centrum beschik
te in den morgen van Con 9en over onge
veer eene divisie in de nabijheid van den
spoorweg halverwege Liaojang en Moekden.
Enkele detachementen van deze macht be
gonnen eene beweging naar liet zuiden.
In den namiddag legde de vijand tegen
over onzen linkervleugel minder bedrijvig
heid aan den dag.
Gevechten warden av>r het geheele front
geleverd-
Aan nadere rapporten van Oyama zijn nog
de volgende bijzonderheden ontleend betref
fende de gevechten op 10 en 11 dezer: Twee
stellingen nabij Pensihoe, ongeveer 35 mijjlen
ten oosten van Liaojang, waarvan de eene
door den vijand stormenderhand en de an
dere door een nachtelijken aanval genomen
werd, zijn den lOen dezer heroverd De
hevige strijd duurde voort tot het invallen
van de duisternis langs het geheele front van
onzen rechtervleugel, waar de vijand min
stens 6 divisiën infanterie en ongeveer 80
kanonnen in het vuur had. Ons centrum en
onze linkervleugel streden den llen tot het
donker werdanao linkervleugel bedreigde
den rechtervleugel van den vijand in den
rug.
De vijand, die sedert 7 dezer Hsientsjan^
aanviel, werd den lOen jl. in een nachtelijkeu
aanval teruggeslagen.
Tokio, 13 Oct. Oyama seinde gisteren, dv.
de operatiën gunstig vorderen.
De Petersburgsche oorrespondent van de
Daily Express seint, dat daar voor het eerst
sedert de uitbarsting van den oorlog ierts
heerscht wat op blijdschap gelijkt. Er wordt
een telegram aangehaald, die door generaal
Koeroprtkin gezonden 'werd aan een vriend
in de Russische hoofdstad en waarin deze
beteekenisvolle zin moot voorkomen„Ik
ben eindelijk begonnen oorlog te voeren". De
Petersburgiche bladen hebben zich met groo-
Naar het Engelsch
VAN
JOHN STRANGE WINTER.
Nooit vergeet ik dien nacht. Als Nelly ep
k aan ons zelve overgelaten waren gewor-
ïen, geloof ik, dat wij ons wel in slaap ge-
clireidi zouden hebbenen wij waren er niet
lechter aan toe geweestmaar dat ontzel-
ende, sprakeloozc verdriet van moeder droog
de onze tranenvoor zij te voorschijn kwa
men, en zoo waren wij allen volkomen kalm
en bedaard, en niemand van ons weende
toen mevrouw Jefferson een twintig minuten
later binnenkwam. Moeder zat in haar gewo-
nen stoelzonder zich te bewegen of een
enkel woord te zeggen. En Nelly en ik zaten
naast elkander op de groote sofa, aandachtig
luisterend naar het geluid van zaohte en toch
zware voetstappen van menschen, die iets
zwaars over den gladden, vloer droegen, dien
zelfden vloerwaarop wij zeven gelukkige
jaren glijbaantje hadden gespeeld, en waarop
de Bisschop zich had gemeten met moeder
bovenop hem.
Zij moeten het wel zeer voorzichtig ge
daan hebben, want wij konden hen nauwe
lijks hoeren; ik geloof niet, dat moeder er
ic-ts van merkte.
Juist toen kwam mevrouw Jefferson bin
nenstuiven; zij kuste en liefkoosde moeder
tje en ging naast haar zitten, met haar hand1
in de hare; toen liet zij haar alles vertellen
van vader, hoe zij bijna vijf-en-twintig jaar
geleden op hem verliefd was geworden, toen
hij op zijn eerste standplaats was en zij nog
een liet jong meisje van nog geen twintig
jaar. Ik kon het niet aanhooren en sloop
de kamer uit, door Nelly gevolgd. Er w'as
licht aan in de bibliotheek dus dachten wij
dat de dokter daar was.
„Laat ons naar de keuken gaan," zeide ik
tot- Nelly. Ik was zoo koud, dat ik naar een
vuurtje verlangde.
„Moeten wij het aan de kinderen ga«%n
vertellen?" hoorde ik de meid vragen.
„Neen, zeker niet," antwoordde de dokter.
,,Zij zullen het gauw genoeg hooren, de arme
schapen'"
HOOFDSTUK EU.
Het oude huis.
Het was een vreeselij'ke tijd, die op dien
noodlottigen nacht volgde, toen de merrie va
der dood had thuis gebracht.
Nu nog is heb mij', alsof het geringste voor
val, de kleinste bijzonderheid, als met. vurige
letters in mijn geest gegrift staan. Er zijn
natuurlijk tijden, dat ik er niet aan denkt
maar een eenvoudig woord, een plotselinge
herinnering, roept dien vreeselijken tijd weer
te voorschijn; het is, of ik alles weer onder
vind, en het verdriet is bijna even herig
als toen.
Toen Nelly en ik dien avond naar de keu
ken gingen, moeder aan de zorg van me
vrouw Jefferson overlatende, vonden wijl den
dokter met de keukenmeid! op het haard
kleed staan praten.
„Ik vroeg juist aan den dokter, of ik de
kinderen roepen moestom hun te vertel
len wat er gebeurd is," zeide de meid, met
een onderdrukten snik.
„O, neen! neen!" riepen wij beiden tege
lijk; „zij zullen het morgen vroeg genoeg
hooren 1"
„Zeker, zeker die arme kinderenzeide
de dokterheesch. „Meisjes," zeide hij, een
oogenblik later, zich tot ons wendend, „zoudt
gij niet liever naar bed gaan? Gij kunt toch
niets uitrichten met op te blijven."
„Wij zouden zoo gaarno wachten om te
zién, wat moeder doet."
Maar moeder scheen er niet aan te denken,
dien nacht naar bed te gaan, en mevr.
Jefferson dacht er niet aanhaar te verla
ten.
Omstreeks een uur kwam een man, wiens
vrouw zwaar ziek was, den dokter halen, en
nadat deze beneden een kop krachtigen
bouillon, door do keukenmeid getrokken, had
gebruikt, vertrok hij en kwam niet voor bij
achten thuis.
Wat was mevrouw Jefferson goed! Uren
achtereen zat zij naast moeder, al maar prar
tend over vader. Toen overreedde zij haar
een kop thee te gebruiken, en haalde een
paar kussens en een dekbed, waarna moeder
werkelijk wat op de ccanapé ging liggen, die
door mevrouw bij het vuur geschoven was,
en tot onze groote verrassing logde zij het
hoofd in liet kussen, en viel in een rustigen
slaap, die verscheidene uren duurde.
Het was ook mevrouw Jefferson opgelegd,
om aan de drie kinderen, Meta, Christina en
Baby, het gebeurde te vertellen. Eb wat deed
zij dat beminnelijk. Daarop gingen wij allen
naar beneden, en zagen onzen geliefden va
der zoo vredig, met een glimlach op do
lippen, liggen, dat wij bijna niet konden ge-
looven, dat hij werkelijk dood was, dat liij
nooit meer door de pastorie zou drentelen
of zoo rustig in de dorpswoningen zou aan-
loopén, om hier een traan te drogen, daar
in de vreugde van een ander te deelen. Lieve,
lieve vader!
Die slaap redde moedérWant Wee non
deed ziij in het geheel niet; geen traan
kwam er uit hare arme, bedroefde oogen
tot op den avond vóór de begrafenis, waar
op een onverwacht voorval do snaar roerde,
en 3e tranen begonnen te stroomen.
Ge moet weten, dat één zijde van de pas
torie uitzag op den weg, die naar de kerk
leidde, en dat moeders zitkamer zich aan
dien kant bevond. Zij zat daar, om uit den
weg te zijn, en daar het een onnatuurlijk
warme herfstdag Wasstond het raam een
eindje open.
Het was zeer stil en rustig, toen zij op
eens de stemmen hoorde van een paar kleine
kinderen, die over den weg kwameneen
vati hen spraK wat hard en lachte, en daarop
hoorde moeder er een, dat een weinig onder
was, zeggen„StilNiet lachenMijnheer
Nugent is dood!"
Toen begon moeder bitter te weenen, n
Christine, die in de kamer dicht bij. 1 «t ra
J zat te lezen, zeide, dat zij door de zonne
blinden duidelijk zien kon, hoe deze kleine
dreumesen een grooteu krans witte asters
droegen en er mede naar ons buis kwa
men.
Wij gingen naar dien krans kijken en hin
gen hem boveni aan de kist, waar onze ge
liefde vader zeker gaarne zulk een bew js van
eerbied zou hebben zien geplaatst.
Gedurende de geheele week was er bij ons
groote drukte. Er werd een gerechtelijk on*
derzoek ingesteld, en Nelly, ik, benevens Jo
zef en de drie vrouwelijke bedienden, moe»-
ten voorkomen. Het oordeel luidde '.aaiop
„Gestorven door een bezoeking Gods.
Ik geloof wel, dat dit in den geest van
vader zoui geweest zijn.
Daarna schenen or van 'a morgana tot
's avonds menschen bij ons heen en weder
te loopen. Daar Gerard op zee was, zon Let
hem natuurlijk niet. geschreven worden; n>rar
Oscar kwam den dag na vaders dood vsn
Uppingham.
Dan moest al het rouwgoed besteld en
gemaakt worden, en onze naaister kwam met.
hare twee helpsters een paar dagen bij ons,
en naaide onze japonnen, vlijtig geholr*
door ons en Allen.
Moeders kleeren werden te Potterngton
gemaakt, omdat zij krip moest hebbenwij
hadden slechts eenvoudige stoffen kleediig-
stukken.
Wordt vervolgd
