113
3"e Jaargang.
Maandag 24 October 1904.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
MIJN GODFRIED
AMERSFOORTSGH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS
Pej- 8 maanden voor Amersfoortf 1.25.
Idèm franco.per post- 1.75.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Doze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentie», mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C».
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIÉN
Van 15 regeli0.75.
Elke regel moer0.15.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht
Tibsti
Uit Tibet komen dramatische verhalen
over do bezwaren, die de Engelsche expedi
tie, welke dezen zomer in Lhassa is geweest
om liet nieuwe verdrag tusschen Engeland
en Tibet af te dwingen, op haren terugtocht
heeft te overwinnen. Van het hoofdkwartier
en een gedeelte van de expeditie is bericht
gekomen van de aankomst te Phari, dat on
geveer halverwege ligt tusschen Lhassa en
den Djelap-pas, die den overgang vormt van
Tibet naar Sikkim. Maar die aankomst is
geschied in alles behalve gunstigen staat. 72
I man vielen onderweg van uitputting neer
en verzochten, dat men hen zou laten ster-
ven j het gelukte echter hen allen naar Pha-
ri te brengen. In dein nacht van 17 October
viel er zooveel sneeuw, dat de tenten onder
den last invielen. Twee man stierven gedu-
rende den nacht. De verdere terugmarsch
moest gestaakt worden, omdat alle wegen
door de sneeuw versperd werden. Een later
bericht meldt de aankomst van de geheel©
j expeditie in het Tsjoembi-dal. D'aarbij wordt
de mededceling gevoegd, dat velen van de
manschappen door sneeuwblindheid waren
getroffen.
Terwijl de berichten over het wedervaren
van de expeditie de ontoegankelijkheid van
'dit bergland in 't helderste licht stellen, wor
den er uit Peking slechte noten gekraakt
over het verdrag, dat door het verschijnen
van deze expeditie te- Lhassa verkregen is. De
Chineesche regeering maakt namelijk be
zwaar om dit verdrag te bekrachtigen. De
correspondent an de Times to Peking, die
daarover uit zijn humeur is, heeft de schuld
daarvan geweten aan vreemde inmenging.
Met name werd den Duitschen gezant to
Peking daarvan de schuld gegeven, hetgeen
do Duitschc regeering aanleiding gegeven
heeft om door de Nordd. Allg. Zeitung te
laten verklaren, dat de Duitsobe diplomatie
noch bij Rusland, noch ergers anders in de
Tibet-kwestie officieele of vertrouwelijke
Etappen heeft gedaan en in Peking aan het
departement van biitenlaodscbe zaken zelfs
uitdrukkelijk heeft verklaard, dat Duitsch-
land zich met 'e zaak in 't geheel niet be
moeide. Men kan vragen of die tegenspraak
eigenlijk wel ncodig was. Reeds voordat de
Engelsche expeditie uit Lhassa ging, was het
bekend, dat er met China moeielijkheden te
verwachte» waren. De Ohineesohe resident,
do am ban, was steeds tegenover de Engel-
Eobe gemachtigden voorkomend, geweest,
maar ten slotte, toen den Engelschen wegens
het gevorderde jaargetijde de grond in Lhas
sa onder de voeten begon te branden, kwam
hij met de verklaring voor den dag, dat hij
bezwaar moest maken tegen de geheele zaak.
Men heeft dus toen reeds geweten wat men
van de zijde van China te wachten had.
Maar het geval bewijst, dat met de onder-
teekening van het verdrag, die Engeland
heeft weten te verkrijgen, de zaak nog lang
niet in 't reine is.
Een onderdeel van hot 1 Lhassa overeen-
gekomene betrof de door Engeland bedongen
schadevergoeding. De mannen in Lhassa
maakten bijl de onderhandelingen met kolo-
nel Younghusband ernstig bezwaar tegen de
hen opgelegde schadevergoeding van
7,500,000 ropdjien (500,000 p. st.), die in drie
jaren moesten worden betaald. Zij be
dienden zich daarbij van de vergelijking van
een ezel, wien een te zware last werd opge
legd, dien bij niet kon dragen, zoodat hij
er onder zou moeten bezwijken. Younghus
band maakte echter de opmerking, dat als
men den last maa.r met verstand verdeelde,
de goede ezel hem wel zou kunnen torschen.
Dat werd in dier voege verkregen, dat de
betaling, in plaats van in drie, in 75 ter
mijnen zou geschieden. Tot de volledige af
betaling zouden de Engelschen het Tsjoembi-
dal bezet houden. Dit- dal is een lange, smalle
strook grouds, die zich tusschen Sikkim en
Boetan uitstrekt tot aan het Engelsche ge
bied en den sleutel vormt tot de ingangs
poort naar Tibet. Het dal heeft vroeger af
wisselend aan Sikkim en aan Boetan be
hoord, maar in den loop van den tijfd heeft
Tibet het dal aan zich getrokken.
Met deze regeling hebben, naar men zegt,
de Tibetawcn genoegen genomen. Eene bezet
ting voor den tijd van 75 jaren staat echter
gelijk met eene inbezitneming voer goed.
Hoo meet men dat opvatten? Als eene aa.ii-
w ijzing, dat Engeland, wanneer China blijft
bij zijne bezwaren nopens do bekrachtiging
van het verdrag, van zins is de geheele zaak
met Tibet op eigen gezag te regelen De zaak
wordt er niet helderder op. nu wordt bericht,
dat de schikking betreffende de betaling van
'ie oorlogsschatting niet do bekrachtiging
verkregen heeft van de regeer - van het
moederland.
Dit is dus een punt, dat nog opheldering
vordert. In afwachting daarvan nemen wij
hier de verklaring op, die Sir Henry Cotton,
eer autoriteit in de zaken van Midden-Azië,
aan oen vertegenwoordiger van de Dail-
News gegeven heeft in antwoord op diens
vraag of hot Tsjoem bi da.l van eenig nut voor
Engeland zou zijn
,,lk zeg niet, dat liet van geen voordeel
uit liandelsoogpuut zou zijui. Het dal is de
doorgang, waardoor men in Tibet lcomt va.u
dc oostzijde van Indië. De bezetting sluit
zich het gezag over don hoofdweg voor den
handel tusschen Indië en de handelsplaatsen,
in het verdrag genoemd, voltooien den k-ten.
Maar door onze grenzen vooruit te brengen
unar de andere zijde van den groeten natuur
lijken slagboom, die door de Himalaya ge
vormd wordt, zullen wij ons blootstellen aan
aanhoudende bezwaren en mee:C"'heden
met Tibet en CJhina. De bezetting van dit
dal zal een bestendige kwetsbare plok zijn.
Hoe minder wij ons met Tibet inlaten, des
te beter voor onze o:gen belangen. Het zou
veel beter geweest zijn do oude, veilige schei
dingslijn tuisschem de beide landen ongestoord
ie laten."
Dc aandacht verdient ook het oerdeel van
de Army and Navy Gazette, waarin iu ronde
woorden wordt erkend, dat de expeditie mis
lukt is. Het blad schrijft..Da Chineeeche
d'iplomatie heeft volledig succes geliad, want
terwijl zij vriendsch appe 1,- ik e betrekkingen
onderhield met Engeland to Peking en zei.
te Lhassa, is het geheele dool van onze zen
ding verijdeld. Dc invlojpd van China in
Tibet is versterkt door "t geen e,r is voorge
vallen, terwijil wij gediscrediteerd zijn, en het
heeft met succes de politiek gehandhaafd die
het gedurende honderd jaren heeft gevolgd
om ons buiten Tibet te houden."
Frankrijk.
Parijs, 22 Oct. In zijn antwoord op de in
terpellation over de kerkelijke politiek pro
testeerde rn.nister Combos tegen de inmen
ging van den Heiligen Steel in de binnen-
iandsche aangelegenheden van Frankrijk. Jn
liet geval van de b:sschoppen van Laval cn
D'ij on kwam de Paus terug op eene zaak, die
vier jaren geleden reeds door zijn voorganger
geregeld was. Hij vervolgde in den bisschop
van Laval diens onderwerping aan de regee
ring en de wet, en weigerde den voorrang
van het burgerlijk gezag boven liet geestelijk
gezag te erken. De Paus sdhond het con
cordaat. De handelwijze van het Yatioaan
rechtvaardigde volkomen het terugroepen van
den gezant, want het kon niet den Franschen
bisschop treffen zonder feitelijk zich te rich
ten tegen de Fransche regeering. Wij hebben,
zeide de minister, geen onderzoek te doen'
naar hot bestaan van de tegen de bisschoppen
ingebrachte grieven, maar ik houd deze grie
ven voor ongegrond, omdat 'o geruchten hier
over werden verspreid door de royalistische
oppositie.
Minister Combes sprak die hoop uit, -'at
geen enkel republikein het afbreken der be
trekkingen met het Vaticaan zal laken. Da
republiek verdroeg sedert 34 jaren wat oe
monarchie zeker niet zou geduld hebben. Bis
schoppen en priesters schijnen elkander hef
wachtwoord te hebben gegeven, het geduld
van de republikeinsche partij op de proef (o
stellenin alle politieke crisissen vindt men
da hand van de geestelijkheid terug en de
geestelijkheid hield niet op, op den kansel te
gen de republiek uit te varen. Wij zijn getuige
van oen waren s'ortvloed van beschimpingen.
De bladen die vijandig zijn aan de republiek,
ontvangen de goedkeuring van den Paus. De
Heilige Stoel behandelt Frankrijk als een
veroverd land.
De minister breekt vervolgens den staf
over d&n Syllabus en de le.r der onfeilbaar
heid cn zegtMen onderhandelt niet met eene
macht, samengesteld als die van den Paus.
Men moet deze geheel uit do burgerlijke en
politieke sfeer verwijderen. Ik wil de vrijheid
van de kerk in die mate, waarin zij vereenig-
baar is met de andere vrijheden.
Men heeft gesproken van Canossa. Wio dat
wil mag naar Canossa gaan. Noch mijn leef
tijd, noch mijne n ai gin gem veroorloven mij
daar heen te gaan.
Minister Combes werd verschillende zijden
geluk gewenscht.
Ribot antwoordde, dat een land als Frank
rijk zich niet van de betrekkingen met het
Vaticaan kon ontdoen. Hij verzocht der meer
derheid de gevolgen wel te overwegen. Wij
kunnen ons niet aansluiten bij de politiek der
regeering. Nooit zullen mijne vrienden eene
dergelijke verantwoordelijkheid op zich ne
mer#.
Deschanel verklaarde nooit zijn vertrou
wen te kunnen schenken aan ecnie rege >-
rins: d:e begon met een breuk te maken.
Minister Combes stelde daarop de quaestie
van vertrouwen en aanvaardde een© motie
van B:envenu-Ma.rtin, aldus luidende: De
Kamer keurt de verklaringen der regeering
good en verwerpt elke toavoQgïng. De oriori-
teit voor eene motie van Hubbard, die de
regeering uitnood! gd© het initiatief te nemen
voor het indienen van een ontwerp betref
fende de scheiding van kerk cn staat, werd
met 512 tegen 53 stemmen verworpen. T)e
motie van vertrouwen werd met 325 tegen
237 stemmen aangenomen.
De zitting werd daarna gesloten.
Rusland.
Bialystok, 19 Oct. Hedenavond trad een
ongeveer 20-jarig man., blijkbaar een arbei
der, het politiebureau binnen en wierp een
bom, waarop een hevige ontploffing volgde.
Do dader werd gewond.
Drie beambten en twee particuliere per
sonen, die zich in het bureau bevonden., wer-
diern zwaar, een andere beambte werd licht
gewond.
Het bureau en de naburige huizen werden
beschadigd.
Turkije»
Het Weener Fremdenblatt bericht, dat
het vertrek van de voor de Macedonische gen
darmerie bestemde officieren voor korten tijld
is uitgesteld.
De gezanten van Oosten rij k-Ho ngai ije en
Rusland hebben de Port© opmerkzaam ge-
maakt op de in den laat&ben tijd toe nertsen de
gevechten tusschen de loden van de verschil
lende kerken en nationaliteiten in Macedonië,
waartegen de Porto niets onderneemt, en
verlangd dat daartegen maatregelen zouden
worden genomen.
De oorlog in Oost-Azië.
Van'den oorlog zijn de volgend© berichten
Tsjifoe, 23 Oct. De Japanners hervatten
in den namiddag van den 16den den aanval
op de buitenwerken van Erloengsban. Na
vier uren vechtens maakten zij zich meester
van een aantal Russische loopgraven op een
kleinen heuve1. Men gelooft te Dalny, dat er
binnenkort een algemeene aanval zal wor
den beproefd.
Aan de Daily Mail wordt uit Tokio van
21 dezer berichtLuitenant-generaal Samer-
gika, commandant van de vesting-artillerie
te Tokm, is met versterkingen voor de be-
legerings-artil lerie voor Port Arthur ver
trokken. Een dOe-l van de 8e divisie werd
eveneens naar het gelegeringsleger gezonden,
en d© rest van de divisie heeft marsohorder.
De Japanners hebben groote magazijnen
gebouwd tusschen Dalny en Port Arthur,
waarin voldoende voorraden bijeengebracht
zijn tot de leute van het volgende jaar.
Soortgelijke toebereidselen worden, ook te
Nioetsjwang gemaakt. Wanneer men daar
mee gereed is, zullen 60 transportschepen vrij
komen voor andere diensten.
Petersburg, 22 Oct. Generaal Poetilow, dio
den 13en Oetteber twaalf Jarpanscli© kanon
nen veroverde, is daarvoor beloond bij eeuo
keizerlijke dagorder, die den 21 en aan liet
leger in Mandsjoerije gericht is en aldus
luidt.- Mist genoegen beloon ik Poetilow
nut de orde van St. George der 4e klasse.
Het verheugt mij te vernemen, dat er
vijandelijke kanonnen zijn genomen en dat
mijpe vurig gediefde troepen, zooals altijd,
ziuli dapper hebben gedragen. Breng hun
mijn dank over, vooral mijn lof aan het 19e
Oostsiberiscibe scherpschuttersregjimeiit. God
behoede u allen.
Petersburg, 22 Oct. Zooals Koeropatkin
den Keizer gisteren berichtte, zijn de Japan
ners den 20en biji het invallen van de duis
ternis uit het dorp Ssaohepoe teruggetrokken
Die nacht op den 21en verliep op het gansche
front van het leger rustig.
Het telegraaf-agentschap bericht uit Foed-
siadsi van 21 October: Van den llen tot
den 18en October streek het eerste leger
korps onder bevel van Meyendorff bij
de hoogten van Jan&intoen. Het
is, ondanks groote verliezen, met eero
uit1 dezen moeielijiken strijd in oen
bergachtig terrein teruggekeerd. Een bijlzon
der bloedig gevecht had plaats bij de bezet
ting van een bergtop aan den oever van de
Sjalio in de nabijheid van het dorp Sahojan.
De Russen maakten hierbij 14 kanonnen, 40
munitiewagens en en groot aantal geweren
buit.
Ben telegram van generaal Saoharow van
21 October bericht, dat dien dag bij het
eerste Mandsjoerijsche leger geen botsingen
met den vijiand plaats hadden. De vijand
trok zich den 21en zeer snel van Ssachepoe
naar Potsch terug. In Ssachepoe werden ge
weren, patronen en voorraden gevonden. Het
ons ontnomen geschut had de vijand in de
vroegere artillerie-stellig achtergelaten, even
eens vier munitiewagens en een gereedsoliap©-
wagen.
In het geheel veroverden wij na den strijd
van den 16en uctober i4 Japansche kanon
nen, waarvan 9 veldkanonnen en 5 bergka-
nonnen zijn. Verder hebben wij een van
onze stukken terug gekregen.
Londen, 22 Oct. Het Japansche gezant
schap maakt het volgende telegram uit Tokio
van heden bekend
Oyama bericht, dat de toestand aan hot-
front Vrijdag onveranderd was. De door iiet
linkerleger tot dusveir buit gemaakte Russi
sche kanonnen bedragen in 't geheel 43 stuks,
waarvan. 27 door do linker colonne en 16
door de rechter colonne vermoesterd werden.
Onze verspieders vonden Donderdagnacht
200 doode Russen in de nabijheid van Sjan-
jlianpuo.
Londen. 22 Oct. if.t Japansche gezantschap
deelt mede, dat volgens bericht van maar
schalk Oyama de uitkomst van het onder
zoek, tot heden gedaan naar de Russische «.er-
liezen in den slag bij Shaho, als volgt is
De Japanners bebbpn ongeveer 500 Russi
sch© gevangenen gemaakt en 10.550 Russische
lijken gevonden. Voorts zijn buitgemaak 45
kanonnon, 6928 granaten, 5474 geweren on
78.800 patronen.
De Russische lijken werden met militaire
eer begraven. De totale verliezen der Rus
sen wordt geschat op 60.000 man. Het onder
zoek wordt voortgezet.
Petersburgf? Oct. De correspondent yau
de Birshewija Wjedomosti te Moekden seint-
aan zijn blad van gisterenIn den afgeloo-
pen nacht vielen de Japanners drie compa
gnieën van het 35o regiment aan. Deze dri
ven den vijand terug en vervolgden hem tol
de Japansche loopgraven, welke zij binnen
drongen en waar zij voorra-den levensmidde
len, munitie, werktuigen en een kanon buit
maakten.
Boven den omtrek van Meeleden woedt
een hevige storm. Des nachts daalt de tem
peratuur tot 5 graden onder het vriespunt..
Het- slechte weder is voor de Japa-nneis
uiterst ougunstig. Zij lijden zeer onder de
koude. In den vroegen morgen vonden onze
kozakken heden op de voorposten van den
vijand twaalf door de koude verstijfde Ja
panners. Zij brachten lien in het Russische
kamp, waar zij verwarmd en van voedsel
voorzien werden.
Tokio, 22 Oct. Men bericht, dat de Russen
zich samentrekken tegen het leger van Koe-
roki. Een detachement Russische cavalerie
trok ten oosten van Pensjihoe den Taitseho
over.
14 Naar het Engelsch
VAN
JOI1N STRANGE WIN TEIL
„Woonde u daar?"' vroeg zij, op een toon
yaaii verbazing.
„Ja, dat is de pastorie, antwoordde ik,
„en diat is vader op de stoep en Christine,
een van mijn zusters, in den hitten wagen."
„Heet ze Christine?"
„Ja, er is altijd een Christine Nugent in
onze familie geweest; wijl noemen haar
Christine de Veertien-de."
„En is zij de veertiende Christin©?"
„Ik denk het wel," zeide ik terwijl ik
een blad omsloeg.
„Dat is een groep van ons allen; ze werd
verleden zomer genomen-, toen mijn br-oer
-de zeeofficier thuis was, juist, voordlat vader
stierf."
Ze keek er met de meeste belangstelling
na-ar, vroeg de namen van ieder onzer, tot
de honden toe, en daarop toonde ik haar de
rest van het album, met inbegrip van het
portret van Lady Sally, waar zij vooral veel
belang in stelde. „En hier is het huis, waar
moe-dier nu in woont," zeide ik, toen we
aan het laatste blad genaderd waren. „We
zijn daar allen geboren en betrokken- later
de nieuwe postorie. Nu is moeder naar het
oude huis teruggegaan."
„Maa-r het is een allerliefst huis-" riep
mevrouw PoplinBrowne uit. „Ik dacht, dat
uw moeder heel arm was."
„Dat is zij ook," antwoordde ik, „wia-nt ze
heeft een zeer klein- inkomen eni acht kin
deren."
„En toch z-oo'n groot huis!" riep ze uit.
„Vrij groot-, maar niet duur, en zijl -gaf
er de voorkeur aan iu de buurt te blijven
waar zij iedereen kent, liever- dan naar een
stad te trekken, waar zij de dubbele huur
zou moeten betalen. Zijl heeft -natuurlijk
maar één dienstbode-, e,n de meisjes doen al
het lichtere werk."
„Ja, ja," zeide zijl, in gedachten verzon
ken.
Zo o als ik zeide, zijl was een zeer eerzuchtige
vrouw; ziii snakte er naar tot de groot,© lui
te bcbooren, met monschen met titels om
te gaan en de taal a la mode te spre
ken.
Al har© uilen waren valken; iedler, die
ze kende, had do een of andere bijzondere
verdienste, de een o-f andere relatie tot dien
tooverkring, waar zij altijd hoopte binnen
te dringen, wat haar nooit gelukte.
„Mevrouw Marsham heeft u van morgen
met de kin-deren gezien, beste," zeide zij,
toen ik een paa-r dagen in luiis geweest Was.
„Zij vond u ergchic; ik zal u eens
bij haar brengen. Zij ontvangt- den- eersten
Maandag van elke maand."
Mevrouw Poplin1Browne was altijd vol
van visites maken en ontvangen. Zij ontving
Woensdags om do veertien dagen, omdat,
zooals zij verklaarde, zijl dam altijd. zeker
was, da-t de heer Poplin-Browne uitging.
„Hij heeft het land aan visite," voegde zij
er bij, „en da-ar hij- 's Woensdags no-oit thuis
eet, heb ik dien dag voor mij|n ontvangdag
gekozen."
Diat vond ik zeer verstandig va-n haar,
want, ofschoon mevrouw'® vriendinnen ge
woonlijk zondecT mannelijke begeleiding kwa
men, kwam- het mijl voor, dat ook de heeren
bezoekers heb hem niet ten kwade duidden,
dat 'hij/ op Woensdagen afwezig wias. Hij
was ontzettend 'artelijk, en hij nam zooveel
van de ruimte in beslag, die toch al niet
overvloedig was in het salon.
Ik moet bekennen, dat de Rozetten weg
werkelijk de mooiste straat w'as in geheel
West-Kensingtomhet zag er overal zeer net
jes uit en men kon niet zeggen, waar het
eene huis ophield' en hot andere begon. Ook
warem er zooj'n menigte balkonnetjes, ge
veltjes en torentjes, dat op ©enigen) afstand
heb geheel leek op den voorgevel vam een
schoon ouderwetsch gebouw, dat pas hersteld
en opgeknapt was. We waren altijd in groote
spanning op den eersten- eni derden Woens
dag, als wanneer een twintigtal dames en
twee of drie hoeren binnenkwamen met een
- deftigheid, die mij eerst geweldig imponcer-
I dc. Zo waren allen a-1 op een andere receptie
geweest, en zouden na- de onze nog versohoi-
deno andere met hutx tegenwoordigheid ver
eeren.
j „Het zou me niet verwondieren, of me
vrouw Marsham kwam vandaag," zeide me
vrouw PoplinBrowne op de eerste Woens-
•dag-reoeptie, die ik bijwoonde. „Zij' zal ui
wel bevallen. De Marsham'9 zijn respectabele
mcnschen. Ze honden rijtuig!"
Zij gebruikte het woord „respectabel '- niet
om mij te verzekeren, dat mevrouw Mars-
haan het tegenovergesteld© was van een ver
achtelijke vrouw). Neen, baar toon bedoelde,
da-t zij eene daane was van goed© positie in
de .maatschappij, w-at Oscar zou genoemd
hebben „iemand, die wat in- de melk te brok
ken heeft."
E'n werkelijjk, mevrouw Marsham ver
scheen dien middag.
Reeds zeven dames waren er in het salon,
en een bleek, verlegen jongeling, -die mij
hielp niet theeschenken, toen heit rijtuig met
groot geraas opreed. Twee minuten latei-
kwam mevrouw Marsham binnenzeilen, over
vloedig opgetuigd met fluweel en bont. Op
haar tocht door de kamer nam zijl een liolit
stoeltje op sleeptouw en kwam in aan-variug
met een tafeltje, waa-r de photographie van
de meisjes aftuimelde; noch het een, noch
het an-der trok haar attentie.
„Dag lieve mevrouiw, blij u zoo wel te
zien," fluisterde zij als een zacht kirrendk?
duif, „en hoe maken het de lieve kinderen?
Komt, liefje®, zegt eens goeden d!ag."
Ds kleine meisjes hadden klaarblijkelijk
weinig ontzag voor mevrouw Marsham, haar
fluweel, haar bont en haar rijtuig. Zij'klom
men op haar knieën, sloegen, liun poezele
armpjes om haar hals en pakten- haar, zoo
als kinderen, gewoon zijn hen te liefkooze»
van wien ze houden, en toen de kleine Ethol
haar iets in liet oor fluisterde, deed zij, of
zij haar niet verstond en zei
„Neen, vandaag kon ik Jumbo niet mee
brengen hij wordt geiwassohen em gescho
ren."
„Neon, niet Jumbo!" riepen beidien.
Mevrouw Marsham zette even een gewioh-
tig, nadenkend gezicht.
„O1", riep zij, uit, „nu begrijp ik je!" en
boen fluisterde zij de meisjes wat in liet oor,
waarop beiden met een kreet van blijidacihap
haar loslieten en, de gang instormden.
„Wat bederft u die kinderen weer," zeide
mevrouw PoplinBrowne. Zij zat naast haar
„respectabele" bezoekster op dl© canapé, en
zij zag er bijzonder goed uit in haar ruime,
donkerroode japon, die zoowel bij haar don
ker teint als biji haa-r groote bruine oogen
paste.
Mevrouw Marsham vo-rmde het middelpunt
van het gezekchap. Twee- andere dame:--,
blijkbaar zusters, kwamen binnen c-n werden
door de garstvrouiw brlgrc-et. d'ie onnr'iddëillijk
weer haar plaats .naa/st- mevrouw Marsham
innam. Toon- verzocht mevrouw Pcplin
Browne miii iels te zingen.
Hoewel het- mij, bijaw-ndicr vreemd voor
kwam!, -op een na-nridrlrgvisite te zingen of te
roei te-aren,, kon :-k, toch moeilijk weigerenik
had ©an. mociie stem ear wist, dat ik niet
v' echt zeng. In elk andbr Lccid'cnsch alc-n zou
ik ■z-uuwaehliig geweest- zijn; rnaaa* in dat
poppenhuisje, met d:zc dlaim? cn d en canon
schuwen melkbaard., zou ik mij geschaamd
hebben de geringste verlegenheid te toone-n.
Wordt vervolgd.
