fï\ 18».
3d* Jaargang.
Dinsdag 8 November 1904
BUITENLAND.
FEUILLETON.
MIJN GODFRIED
AMERSFOORTSGH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor AmorBfoort f 1.25.
Idem franco per post- 1.75.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertcntiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C®.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTEKTIÉN:
Van 15 regels0.75.
Elke regel meer0.15.
Oroote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeron in dit Blad bij abonnement. Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Kennisgevingen.
Burgemeester en Wethouders der gemeente
Amersfoort brengen ter algemeen© kennis, dat?
bij hun besliu.it yani lieden, ingevolge art. 8 dei-
Hinderwet, aani P. NedSoemswonende alhier
vergunning is verleend tót d© plaatsing van een
gasmotor vanj 2 p.k., in het perceel aan den
Arnhemschenweg, wijk L, no. 6, kadastraal be
kend gemeente Amersfoort, Sectie B, no. 2050.
Amersfoort, den 3. November 1904.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
De Secretaris^ De Burgemeester,
B. W. Th. SANDBERG. WUIJTIERS.
De Burgemeester en Wethouders van Amers
foort,
Gezien ,art. 12 der Drankwet,
Brengen ter openbare kerntak}, dat een vrzook-
eohrift om vergunning tot verkoop van sterken,
drank in het klein voor gebruik ter plaatse van-
verkoop bij hen is ingekomen van A. Haarsma,
in de perceeLen nos. 43/45 aan den. Soesberweg
alhier, tegen' afstand van de vergunningen voor
do perceelen Soesterweg 115 en Breedestraat 51,
verleend respectievelijk ten name van. W. Huur-
deman en. P. H. Yerhoeff.
Amersfoort, den 7. November 1904.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
De Secretaris, De Burgemeester,
B. W. Th. SANDBERG. WUIJTIERS.
Politiek Overzicht
Oe toestand in Oost-Azië.
Het Enge lsch-Russische oonflicb, dat door
liet „eigenaardige"' oan een zacht woord
te gebruiken optreden van den Russischeu
vlootvoogd in het leven werd geroepen, nam
de laatste dagen zóó geheel en al de aan
dacht in beslag, dat. men het oorlogsterreau
in Oost-Azië zelf bijna uit het oog zou ver-
lic-zen.
Telegrammen over nieuwe aanvallen op
Port Arthur, welke gedurende de laatste
dagen van October en de eerste van Novem
ber hebben plaats gehad, ontvangen, herin
nerden er ons aan, dat de bedreigde
\esting nog steeds met succes aan dc ver
woede pogiugen der Japanners om zich van
de stad meester te maken, weerstand bieden
kon en dat generaal Nogi er niet in is ge
slaagd oan den Mikado op zijn verjaardag
met de inneming der vesting te verrassen.
Nog waait dus de Russische vlag van Port
'Arthur. Maar hoe lang zal dat nog het ge
val zijn? De jongste aanvallen hebben in
dien de berichten ten minste juist zijn den
Japanners wederom eenige voordeelen en
zelfs belangrijke voordeelen bezorgdzij
hebben cif schijnen te hebben, veroverd
een aantal werken, waardoor zij de stad
wederom dichter zijn genaderd. Het
schijnt dus wel, dat de toestand van de
vesting meer en meer hachelijk wordt. Even
wel de sterke forten van de binnenste verde
digingslinie zijn nog steeds in tact en zoo
lang de belegeraars daar niet in zijn binnen
gedrongen, kan de stad het nog wel een
tijd lang uithouden, tenzij de schietvoorraad
uitgeput is on gebrek aan levensmiddelen
ontstaat. Docili aangezien blijkens de berich
ten nu en dan nog wel een schip met voor
raden door de blokkade weet heen te bre
ken, bestaat er kans, dat ook de voorraden
worden aangevuld.
Voor de Japanners is het natuurlijk van
het grootste gewicht, dat Port Arthur valt
en dat het zoo spoedig mogelijk valt, in
ieder geval vóór de Russische Oostzee-vloot
in de Oost-Aziatische wateren kan aanko
men Houdt Port Arthur het zóó lang nog
uit, dan kon de kans voor de Japanners wel
eens geheel verkeken zijn. Slagen zij er ech
ter in om Port Arthur eerder te nemen, dan
is hun kans, dat zij den Ruisen de vredes-
voorwaarden kunnen d'cteorcn, heel groot.
Valt Port Arthur den Japanners in han
den? dan hebben zij in de eerste plaats een
steunpunt voor hun vloot, die na 10 maan
den actieven d'enst wel een behoorlijke repa
ratie aan ketels en machines zal noodig heb
ben. Geheel opgekalefaterd lean die vloot
dan de Baltisobc weerstaan, met meer kaii6
op sucoes, dan zij nu zou hebben.
In de tweede plaats is dan het belegerings-
korps vrij en kan dat bij de strijdmacht van
Oyama gevoegd worden, waardoor deze
tegenover Koeropatkin een beduidende over
macht in gevecht kan brengen, die tot een
beslissende overwinning zou kunnen leiden,
waarna vredes-onderhandelingen konden wor
den geopend. Want het is duidelijk dat aan
dit laatste niet gedacht kan worden, zoo lang
niet een van beide partijen een beslist voor
deel heeft weten te behalen.
Daaraan nu is cp dit oogenblik niet te
danken. In Mandsjoerije staan de bedde
legers tegenover elkaar op een geweersohotsaf-
stand Reide versterken zich, houden eikaars
bewegingen in het oog en ofschoon er kleine
schermutselingen plaats hebben en dagelijks
enkele schoten worden gewisseld, gevoelt
blijkbaar geen van beide lust om tot den
aanval over te gaan. Op welk een wijze het
daar tot een uitbarsting komen zal, is thans
niet te voorspellen. Beide opperbevelhebbers
wachten misschien versterkingen, ten einde
de numerieke overmacht te krijgen, doch ook
hierin staan beiden gelijk.
Het is duidelijk, dat ook ten aanzien van
den veldtocht in Maiidsjoarije het lot van
Port Arthur beslissend is. Valt die vesting,
dan is er geen enkele aanleiding voor Koero
patkin om coute que coüte naar het zuiden
te willen doordringen, iets wat hij nu ver
plicht is, omdat men in Petersburg nu een
maal wenscht, dat hij Port. Arthur zal ont
zetten. Hij kan dan zijn oorspronkelijke
krijgsplan weder volgen en de achterwaart-
schc beweging voortzetten.
Dat de Baltische vloot eindelijk in zee
gestoken is, moet noodwendig nu reeds iu-
vloed oefenen op den gang van zaken in
het verre oosten. Het moreel der belegerde
Russen in Port Arthur stijgt door de ge
dachte, dat er redding op komst, is, al zal
het nog weken en maanden duren, eer de
schepen zijn, waar zij wezen moeten. Het zal
echter een spoorslag zijn om vol te houden
met dezelfde hardnekkigheid, die het garni
zoen onder de energieke aanvoering van gene
raal Stoessel tot nog toe heeft aan don dag
gelegd, 't Is maar jammer dat de Baltisohe
vloot niet oerder is kunnen vertrekken, wat
natuurlijk de schuld - van het departement
van marine in Petersburg.
Stijgt door de te verwachten vloot het
moreel der Russen, den Japanners moet die
vloot nu reeds zorg baren Want stel, dat
werkelijk Port Arthur het nog een paai
maanden uithoudt, dan zal admiraal Togo
niet werkeloos voor de haven kunnen blijven
kruisen. Hij moet. alleen of vereenigd met
de schepen van admiraal Kamimoera de
Russische schepen tegemoet. En wie zal zeg
gen of zij in den dan te strijden zeeslag even
veel sucoes zullen hebben als zij tot nu toe
in de gevechten tegen de Russische schepen
hebben gehad? De uitslag van een zeegevecht
laat zich niet zoo gemakkelijk vooruit bere
kenen. Is de oorlogskans den Russen gun
stig, dan is Port Arthur behouden en zijn
de verbindingen van het Japansche legei'
met het moederland afgesneden en is ook
het lot van dat leger beslist. De Japanners
zullen dus alle mogelijke moeite doen om
Port Arthur te veroveren, en daarop wijzen
dan ook de hernieuwde aanvallen, waarvan
in de berichten vajf de vorige week sprake
was.
Gelukt hun dit, dan kan de Russische vloot,
wel terugkeeren. Het zou dan geen doel
meer hebben om naar Oost-Azië door te
gaan, waar men geen haven zou vinden als
steunpunt voor verdere handelingen.
Duitschland.
Vorst Georg van Scthauim bu rg-Lippe en
graaf Leopold van Lippe-Delmand kwamen
tot overeenstemming, dank zij, het bemid
delende optreden van den Rijkskanselier, de
beslissing over hunne aanspraken toe te ver
trouwen aan een scheidsgerecht. De betrok
ken regceringen hebben tot den Bondsraad,
met ter zijdestelling van hare vroegere voor
stellen, het verzoek gericht dat de Bonds
raad zal toestemmen in een soheidsreolite-
lijjke beslissing van de quaestie door heit
Rijksgerecht ©n tevens in naam van de ver
bonden regeeringen den uit de scheidsrechi-
telijke uitspraak voortvloeienden rechtstoe
stand bij voorbaat zal erkennen. De beslis
sing van het scheidsgerecht zal onaantast
baar en voor beide partijen voor altijd bin
dend zijn.
De Rijkskanselier zal, indien de Bonds
raad toestemt, onmiddellijk het Rijksgerecht
de scheidsrechterlijke behandeling) opdragen.
Frankrijk.
Parijs, 7 Nov. In ue zitting van den
krijgsraad voor welken de zaak-D'Autriehe
behandeld wordt, verklaarde de regeer ing»-
commissaris Robier, dat ..ii door het hoogere
gezag gevolmachtigd was de beschuldiging in
te trekken.
De zitting is opgeheven.
ParijsNovember- Dc- krijgsraad heeft
met. algemiene stemmen de beschuldigden
vrijgesproken.
De k 1 appen uitdee Ier Syveton heeft een
manifest aan zijn kiezers gericht. „Bij twee
stemmingenzoo begint hij, „heeft een Ka
mer van ellendelingen gisterenavond aan
generaal André en aan het ministerie van
Combes een meerderheid gegeven, eerst1 van
twee en toen van tien stemmen. Toch waren
de minister van oorlog en de minister-presi
dent zonder tegenspraak er schuldig aan be
vonden, dat zij ons officierskorps overleveren
aan de spionnage en de aanbrenging van de
vrijmetselaars", en aan leugen. Dat alles ver
gaf de Kamer. André en Combes kwamen
zegevierend uit het debat. Hoe al hun slacht
offer» te wreken? Volkomen wetend wat hij
deed, heeft hij toen den onteerden minister,
den trouweloozen generaal het brandmerk
toegediend, waartoe men de slaafsche Ka
mer niet kon bewegen. „Leve Frankrijk
Verder heeft Syveton aan een verslaggever
van den Temps verzekerd, dat hij niet3 in of
aan de hand had, ook geen ring, toen hij de
slagen toebracht.
Generaal André zal Syveton niet uitdagen.
Een strafvervolging tegen hem is reeds be
gonnen. Zijn handeling is strafbaar krachtens
de artikelen 228 en 232 van den Code Pénal,
waarin tegen dat misdrijf een gevangenisstraf
bedreigd wordt tot een maximum van vijf
jaar, welke straf in eenzame opsluiting wordt
ondergaan, indien bewezen wordt, dat met
voorbedachten rade is gehandeld.
Al wordt ook slechts het- minimum der
straf uitgesproken één maand gevange
nisstraf dan verliest Syveton zijn man
daat a's afgevaardigde en tevens de bevoegd
heid om gedurende vijf jaar tot lid der Ka
mer te worden gekozen
Dat de daad van Syveton door enkele na
tionalistische bladen nog verschoond wordt,
is bijna onbegrijpelijk en teekent wel de
stemming in die kringen tegen minister An
dré. Zoo meent o. a. de Figaro, dat de oor
vijg, die de minister van oorlog kreeg en
door welke de Kamer in een „razende mena
gerie" veranderde, in het land niet zoo streng
beoordeeld zal worden."
De Gaulois betreurt het alleen maar dat
de geweldpleging van Syveton een geheel an
der gevolg heeft gehad dan hij bedoeld had.
Dat blad had trouwens reeds 's morgens aan
gekondigd, dat het in het Palais Bourbon tot
klappenuitdeeling komen zou. Het optreden
van Sweton schijnt vooraf vastgesteld te zijn
geweest.
Parijs, 7 Nov. De president van de Ka
mer deelde mede, dat hij van den minister
van justitie ontvangen had een verzoek om
machtiging tot vervolging van den afgevaar
digde Syveton. Dit verzoek is in handen ge
steld van het bureau der Kamer.
Parijs, 7 Nov. De Kamer hervatte de be
raadslagingen over de interpellaties over de
Fransch-Engelsche conventie.
kingeland.
De aankoop van den conservatieven „Stan
dard", voor een som van 500.000 pond ster
ling plus 200.000 pond voor de gebouwen
door Arthur Pearson, den eigenaar van Pear
son's Monthly, van de Daily Express, de St.
James-Gazette en nog een kleine honderd
bladen in de provincie, heeft groot opzien
gewekt.
Pearson is het hoofd van den Ohamfeerlain-
schen Tariet-re form-bond, terwijl de Stan
dard het hoofdorgaan was van de ministe-
rieele vrijhandelaars, welke thans alleen nog
beschikken over de Daily Graphic, een blad
dat door zijm herhaalde politieke zwenkingen
niet zeer in aanzien is.
De heer Pearson verklaart wel, dat de
Standard niet veranderen zal, althans geen
plotselingeu ommekeer van zijn tegenwoordig
standpunt maken zal, doch dat bewijst niet
veel.
Noorwegen.
Stockholm, 7 Nov. De minister van bui-
tenlandsclie zaken, Lagerheim, diende heden
zr)n ontslag in.
Italië.
De verkiezingen in Italië zijjn voor het
kabinet-Giolitti gunstig uitgevallen. Na de
herstemmingen, die op i3 November plaats
zullen hebben, kan men rekenen dat geko
zen zullen zijn 288 ministerieel©», wat op
zich zelf reeds een greote meerderheid in
de Kaïmer voor het kabinet oplevert. Daarbij
zullen, nu het ,,bloc" der volkspartijen uit
eengevallen is, de radicalen, die over 27
stemmen te beschikken hebben, zich wel
aansluiten, zoodat liet kabinet op een drie
honderd stemmen rekenen kan. De uiterste
linkerzijde, die in de vorig© Kamer over
honderd stemmen beschikte, zal nu door de
afscheiding dier radikalen en het verlies van
enkele zetels, worden teruggebracht tot 50.
De ochtendbladen te Rome spraken giste
ren hun voldoening uit over den uitslag der
verkiezingen. Do Popoio Romano wijst er op,
dat de uiterste partijen verscheidene zetels
verloren hebben en zelfs geslagen zijn in
districten, waar zij hunne sterkste steunpun
ten haddien.
Vooral de sociaal-democraten moeten on
aangenaam verrast zijn, door het veel klei
nere aantal stemmen dan waarop zij gere
kend hadden.
Als een bijzonderheid wordt nog vermeld,
clat o. a. gekozen is de vroegere minister
Nasi, die wegens dc tegen hem ingestelde
vervolging in verband met de onregelmatig
heden tijdens zijn ministerschap, waardoor
hij zich sterk bevoordeeld heeft, voortvluch
tig is.
Oostenrijk.
Klappen uitdoelen in het parlement schijnt
een nieuwe wijze van bestrijden te worden.
Meent men dat „der Wort© jetzt gonug ge-
wechsclt sind? In den Neder-Oostemijk-
schen Landdag, waai- thans do begrooting
aan de orde is, is het dezer dagen woest
toegegaan. De afgevaardigde Schneider be
weerde, dat de jongste demonstraties (tegen
Lueger), die den christen-socialen nog hoog
zitten, door Boheemsclie ,,Lausbuben" wa
ren gearrangeerd. De socialist Seitz ant
woordde met een toespeling op Schneider's
voorliefde voor aloohol door te verklaren,
dat zoolang er alcohol was, er ook „snijders"
waren
Daarop wierp Schneider zich met opge
heven vuist op Seitz, doch de slag kwam op
zijn buurman, den anti-semiet Gruber neer'
Seitz trok toon zijn revolver en er ontstond
een verschrikkelijk tumult. De tribunes wer
den ontruimd en de beide vechtersbazen .uit
de zaal gezet. Omdat Seitz nog verklaard
had, dat hij ieder die hem aanraakte om
hem te verwijderen als een hond zou neer
schieten, werd hij ook voor de volgende zit
ting uitgesloten. Mooie manieren
De Weener „Neu© Freie Pr esse" deelt me
de, dat de betoogingen in de straten van
Innsbrück niet herhaald zijn en spreekt de
hoop uit, dat de oproerige manifestaties nu
langzamerhand zullen verminderen, daar de
oorzaak, de Italiaausche caeulteit, op het
oogenblik niet meer bestaat De Italiaansche
studenten bevinden zich nog in gevangen
schap. Zondag zou de lijkschouwing plaats
hebben van den omgekomen kunstschilder
Pezaey.
De autoriteiten hebben last gekregen de
begrafenis van Pezzey in geen enkel opzicht
te beperken en nu hoopt men, dat weldra
de rust in Tyrol's hoofdstad zal hersteld zijn.
Intusschen bleven Zaterdag den gcheelen
dag patrouilles de stad doorkruisen.
IJit de verslagen van de Vrijdag gehouden
betooging voor het bureau van den stadhou
der blijkt wel', hoe rumoerig het daar toe
ging. Zelfs bejaarde lieden bevonden zich
onder de belhamels, die de menigte toespra
ken. „Wij zijln met do Franschen klaar ge
komen," riep een van deze volksredenaars,
„wij zullen ook de Italianen wel weg krij
gen!"
Herhaaldelijk moesten de troepen uitval
len doen, maar zij schenen in opdracht te
hebben zoo voorzichtig mogelijk te zijn.
Daarom kwam het niet tot het uiterste.
's Avonds laat riepen de betoogers nog
„Weg met de troepenAnders blijven wij
hier tot morgen ochtend!"
j Tegen 12 uur echter konden de troepen
26 Naar het Engelsch
VAN
JOIIN STRANGE WINTER.
Wel is waar, stond ik den volgenden mor
gen op met zwarte kringen onder de oogen
en een gevoel, of ik geradbraakt was. Maan
den en maanden -zouden er verloopen voor
ik Godfried weer zou zien, als dit nog ooit
gebeurde; niets bepaalds was er nog eigen
lijk afgesproken, geen werkelijke belofte ge
daan, zoodat er volstrekt zooveel reden niet
was, om zoo gelukkig te zijn, en toch
toch hij beminde mij „ik was er
secuur zeker vau," zooals wij in ons goede
oude* Dene zeiden toen wij nog kinderen
waren.
En wat liet zijn heengaan een ledigheid bij
mijj achterIk gevoelde mij alsof de zon
had opgehouden te schijnen, alsof er niets
te doen was, niets meer om op te hopen,
dan in een verre, verre toekomst op iets,
dat misschien nooit komen zou.
Ongeveer 10 dagen na Godfrieds vertrek
kreeg ik een briefje van Barones d'Ecie.
„Lieve kind, schreef zij. „ik voel mij
zoo verlaten en treurig met niemand' om mij
heen. Vraag uw vriendelijke mevrouw Brow
ne, of ge morgen met de kinderen het daagje
bij mij moogt komen doorbrengen. Ik zal
morgen om 12 uur het rijtuig stureu.
Uw u toegenegen Georgina d'Ecie.''
Mevrouw Poplin'Browne was verrukt -
zij vergat zelfs het eenvoudige „Browne" van
Barones d'Ecie's brief. En den volgenden mor
gen kleedden, wij de kleintjes zoo netjes mo
gelijk aan, en toen het gemakkelijke open
rijtuig voor kwam, stonden wtiji reeds te
wachten.
Wat was zij trotsch, en hoe verkneuterde
zij zich in de wetenschap, dat haar buren
aat alles gezien hadden. Zij had het gaarne
een poosje aan de deur laten staan, maar ik
wist welke uitwerking dit op den koetsier
zou gehad hebben, en daarom liet ik Alice en
Ethel zou gauw mogelijk instappen.
Barones d'Ecie was blijde ons te zien. Be
halve eens op een namiddagpartijtje was het
voor het oerei\ ,at de meisjes* haai- kwamen
bezoeken. Ik was niet bang, dat zij zich mis
dragen zouden, want het waren de welopge-
voedste kinderen, die ik ooit gekend had
geloof ik. En dien dag rechtvaardigden zij
ten volle mijn vertrouwen, want zij zaten
recht op en gebruikten hun groot© messen en
vorken als jonge dames; z.j gedroegen zich
dus zeer ordentelijk Barones d'Ecie was bui
tengewoon vriendelijk tegen hen. Zij ont
haalde hen overvloedig op allerlei heerlijk
heden en zooveel druiven en bananen voor
dessert, als ze maar lustten. Daarna liet zij
de poes met haar jongen in de 'ontbijtkamer
brengen om mee te spelen en haalde ver
scheidene doosjes en laadjes uit, om allerlei
snuisterijen- te zoek°oiwaarmede zij zich
zouden kunnen amuseeren. Te vier uur dron
ken wij thee en er was weer gezorgd voor
verschillende lekkernijen, die de kindoren
ziali bijzonder goed lieten smaken.
„Ik zal u zelf vroeg naar huis brengen,"
zeide zij tot Alioe glimlachend „omdat
ik nog een praatje met uwi moeder maken
wild©als we dan een mooien speelgoed
winkel voorbijkomen, kunnen we misschien
eens uitstappen en voor ieder een mooie
pop koopen. Wat zegt gij daarvan, kin
deren?"
Zij zeiden juist, wat alle kinderen in de
zelfde omstandigheden gez ,gd zouden heb
ben, en inderdaad gingen wij een mooien
winkel binnen en de beide kinderen werden
ieder de trotsch© bezitster van een mooie
groote prachtig aangekleed© pop. Het was
heelemaal donker, toen wij op den Rozetten-
weg aankwamen, "en toen, het rijtuig voor
het hek stilhield, verscheen erin antwoord
op een kreet van Alioe en Ethel de groote
figuur van mijnheer PoplinBrowne die
in de duisternis uitriep: „Zoo jonge
lui rijt ge daarzijt ge zoo aan
geloof ikmij»'eer Perkins in eigen per
soon."
HOOFDSTUK xrri.
Eindelijk.
Mijnheer Perkins werd nogal eens op den
Rozettenweg bij wijze van „ui" aangehaald,
als er iets van buitengewone pracht moest
worden aangeduid, maar ik zou niet kunnen
zeggen, hoe een plaat van een oude „Punch",
waar die naam van afkomstig was, die be-
teekenis had kunnen krijgen. Ik begreep
heel goed, dat hij hen maar een beetje had
j willen plagen, mlefc" het grootsche rijtuig,
waarin zij thuis gebracht werden, en dat hij
niet gezien, had, dat de eigjenares er in
i zat"
„Hier is Barones d'Ecie, mijnheer Poplin
Browne", zeide ik schielijk,
j „Genadige Hemel!" riep hij en stak daar
op zijn hoofd door het geopend portier.
„Ik ben er trotsch op met mevrouw ken-
j nis te maken, kan ik n 'elpen uitstappen?"
I vroeg hij, met zijn hoed zwaaiend.
Barones d'Ecie stapte uit het rijtuig met
©en air van koude beleefdheid.
„Dank u wel," zeide zij en rijkte hem het
uiterste topje van haar vingers, waarna, zij
zich tot mij wendde met de woorden „Lie
ve, ik weet waarlijk niet, of het wel de
moeite waard is om binnen te komen, daar
ik niet langer dan 5 minuten blijven
kan."
i Ik wist niet, wat beter was, er op aan te
dringen, dat zij binnenkwam, of met haar
mede te praten, daar het haast niet de
moeite waard was, als zij zoo weinig tijd
had. Mijnheer Poplin,Browne besliste ech
ter voor mij, want vóór ik kon antwoorden,
zeide hij op kluchtig vroolijken toon„Et
zal mijn vrouw vreeselijk spijten, als
gij 'eengaatzonder 'aar gezien te heb
ben; ik ben trotsch en gelukkig, u
welkom te 'eeten in mij», nederig 'uis."
Barones d'Ecie huiverde, maar onderwierp
zich aan het onvermijdelijke en volgde hem
in huis. Dien dag kwam ik tot de overtui
ging, dat mevrouw PoplinBrowne niet in
zag. welken indruk haar echtgenoot maakte
op menschen van hoogeren stand. Vóór dien
tijd was ik hiervan nooit zoo zeker geweest.
Zij ontving Barones d Ecie met een vriende
lijk gezicht, vol belangstelling en eerbied
dat echter weinig paste bij den echtgenoot
zonder h's op den voorgrond van dc schil
derij.
„Hoe lief van. u, waarde mevrouw d'Ecie,"
riep zij, toen haar oog op de nieuwe pop
pen viel, die de kinderen in de hand hiel
den, „hoe lief, om hun zooveel pleizier aan
te dloen. Ik hoop toch, d'at ge er mevrouw
d'Ecio voor bedankt hebt?"
„Daar durf ik wel voor instaan, dat rij
dit deden" riep haar echtgenoot. „Jk geloof
altijd, dat een kindergezicht bijl zulke gele
genheden de beste dank 13.
Barones d'Ecie verwaardigde zioh niet haar
hoofd om te draaien, maar ging voort met
praten tegen .mevrouw PoplinBrowne, als
of niemand iets gezegd. Na verloop van
de bepaalde vijf minuten stond zij op.
„Zou het- u erg lastig rijn. als ik u ver
zocht mij juffrouw Nugent morgen voor
een paar uurtjes af te staan?" vroeg zij, hof
felijk.
„In het minst niet!" antwoordde mevrouw
Poplin-Browne.
„Als zij dan mag komen koffie drinken,
zal ik haar niet t© lang houden. Ik ben ui
zeer verplicht. Goeden dag kleintjes! ik hoop
dat uw poppen goed zullen oppassen."'
Wordt vervolgd.
