S\ 171.
3d* Jaargang.
Dinsdag 20 December 1904.
tJUi itNLAND.
FEUILLETON.
MIJN GODFRIED.
AMERSFOORTSGH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.25.
Idem franco per post. - 1.75.
Afzonderlijke nummers- ©.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zort- en Feestdagen.
Ad verten tien, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 nur
'8 morgens bij de Uitgevers in te zonden.
Uitgevers: VALKHOFF ft Co.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnuniffier 66.
PRIJS DER ADVERTENTIÉN
f 0/75.
- 0.15.
Van 1—5 regel»
Elke regel moer *r.
Groote letter» naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan roordeellge bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Aan hendie mei I Januari
a. s. op dit blad inteekenen,
worden de nummers die ge
durende de maand December
nog zullen verschijnen, KOS
TELOOS toegezonden.
Politiek OvcrzicQL
De beweging in Rusland.
Uitgelokt door den voor Rusland zoo onge
lukkige® loop van de gebeurtenissen op het
corlogstooneel, maar op zich zelve iu üooge
mafco de aandacht waard, is de beweging, die
zich thans in Rusland doet gelden. Geen dag
bijna gaat voorbij, waarop geen berichten ko
men van de beweging, die in gang is om hel
binnen landsche bestuur te hervormen naar
de moderne begrippen en in liet heersclieu-
de absolutisme eene bres te leggen.
Den stoot tot deze beweging heeft de wel
niet erkende, maar toch gedulde bijeenkomst
gegeven, die den 22. November door verte
genwoordigers van de zemstwo's (laudscliaps-
vergadenugen) te Petersburg gehoudeu werd.
Wij hebben de besluiten vermeld, die door
deze vergadering genomen zijn en waarin
aan het slot de hoop wordt uitgedrukt, dat
met het oog op den moeielijken en ernstigeu
toestand, dien Rusland thans doorleeft, de
Keizer niet zal dralen „vrijgekozen vertegen
woordigers van het volk" bijeen te roepen
om met Jiem te beraadslagen over de grond
slagen, waarop eene nieuwe ordo van zaken
kan worden gevestigd.
Sedert neemt het aantal oorporatiën steeds
toe, die zich in gelijken zin uitspreken. D.'
studeerende jongelingschap doet zich hoeren
met de onstuimigheid, aan de jeugd eigen..
Maar daarnaast doen zich gelden stemmen
van mannen, 'die door positie en leeftijd ge
zag uitoefenende hoogleeraren van de uni
versiteit te Kiew, de orden van advocaten
te Petersburg en te Moskou leggen hunne
wenschen naar radicale veranderingen op
staatkundig gebied bloot. En naast de
zemstwo's doen de andere organen van plaat
selijk zelfbestuur in Rusland zich hooren
de duma's (gemeenteraden) van de steden.
De duma van Moskou heeft een voorbeeld
gegeven, dat wel niet alleen zal blijven
staan zij heeft in een eenstemmig genomen
besluit de wensohen geformuleerd welker
vervulling nu allerwege wordt gehooptwet
telijke bescherming tegen ambtenaarswille-
keur, waarborging van gewetens- en geloofs
vrijheid, van do vrijheid der pers en van het
recht tot vereeniging en vergadering, eene
vrij gekozen volksvertegenwoordiging en open
bare controle over het staatsbestuur.
De opvolger van den vermoorden minis
ter Plehwe aan het. hoofd van het departe
ment van binnenlandsche zaken, prins Swia-
topolk-Mirsky. heeft zich genoopt gevoeld
een domper te zetten op de hoog gespannen
verwachtingen van de Russische liberalen.
Hij heeft aan de vertegenwoordigers van de
Petersburgsche en Moskousche advocaten
wel eeDe audiëntie toegestaan, maar hij, heeft
geweigerd de besluiten, die zij hem wilden
overhandigen, in ontvangst te nemen. Hij
heeft dat gedaan met de uitdrukkelijke mo
tiveering, dat hij' er geen kennis van kon
nemen, omdat die besluiten doelen op eene
verandering in de staatsinrichting. De
wensch naar invoering van eene constitutie
in Rusland zou dus in de audientiekamer
van den minister moeten verstommen en
den troon niet anogen 'bereiken. Van dezelf
de gezindheid geeft ook blijk het verbod, dat
de Petersburgsche duma getroffen heeft,
waardoor de voorgenomen vergadering, die
op het voetspoor van den gemeenteraad van
Moskou een besluit zou nemen, om zich aan
te sluiten bij de vrijheids-beweging, niet kon
doorgaan.
Maar men mag aannemen, dat hiermede
het laatste woord in deze zaak niet is ge
zegd. Het blijkt uit onbedriegelij'ke teeke
nen, dat. de beweging, die nu in Rusland in
gang is, ook de hoogste kringen heeft aan
gegrepen. Een sprekend bewijs levert het
proces, dat in de vorige week te Petersburg
gevoerd werd tegen den moordenaar van
minister Plehwe cn zijn medeplichtige. Tot
dusver was het steeds gewoonte, dat moor
denaars van ministers en andere zware po
litieke misdadigers voor een krijgsraad wer
den gebracht, die altijd een doodvonnis vel
de, hetwelk dam of uitgevoerd of in tucht
huisstraf veranderd werd. Balmaschew, de
moordenaar van Plehwe's voorganger Sipja-
gin, werd eene maand na ?t volbrengen van
de daad opgehangen. Ditmaal werden de da
ders naar een burgerlijk gerechtshof verwe
zen, dat volgen® de in Rusland heerschende
strafwetgeving niet het reolit had een dood
vonnis te vellen. Het is dus duidelijk, dat de
regeering de veroordeeling van den misda
diger ter dood niet heeft gewenscht, althans
niet heeft durven verlangen.
Een ander bewijs, dat er een andere geest
gevaren is in de Russische bestuurskringen,
levert de veroordeeling van prins Mestsjers-
ky, den hoofdredacteur van de reactionaire
Grashdanin, wegens beleediging van den
adelsmaarscihalk in het gouvernement Orel.
Deze was in de Grashdanin a faire genomen,
omdat hij zich verstout had willekeurige
handelingen van de politie te Orel te kriti-
seerenMestsjersky moest daarvoor boeten
met veertien dagen gevangenisstraf. Zulke
Staaltjes bewijzen, dat het hoogiere gezag iu
Rusland niet ongevoelig gebleven is voor
den nieuwen koers, die iu de stemming der
bevolking zich doet gelden.
Het eigenaardigste bewijs hoezeer de be
weging ook onder de hoogste kringen weer
klank vindt, leveren de lotgevallen van den
kapitein ter zee Klado, die wegens zijne arti
kelen in de dagbladen, waarin hij den toe
stand van de vloot van admiraal Rodjest-
wenski in de zwartste kleuren schilderde,
door den minister van marine werd gestraft,
maar zijine straf zag opgeheven op last va®
den admiraal-generaal der marine, grootvorst
Alexis. De Moakawskija Wjedomosti vraagt
met ontzetting: „Zullen wij, niet ten slotte
zoo ver komen, dat gouverneurs en onder-
gouverneurs openbare redevoeringen houden,
waarin zij uitvaren tegen de „bureaucrati
sche eigenmachtigheid" en „constitutioneel©
waarborgen" verlangen?" Er is inderdaad
reden tot ontzetting voor de Mosk. Wjedo
mosti en hare geestverwanten, wiant het
blijkt, dat de tot dusver almachtige bureau
cratie den grond ondier hare voeten voelt
wankelen.
De groote vraag is echter: hoe is de in
druk, dien de binnenlandsche beweging in
Rusland maakt op den Ozaar? In den Keizer
concentreert zich alle macht in Rusland
van hem moet dus bet initiatief uitgaan tot
verandering van de bestuursinrichting. Het
is bekend, dat Keizer Nioolaas II weinige
maanden na zijne troonsbeklimming de wen
sohen tot invoering va® een constitutioneel
regeeringsstelsel als „wilde droomen" heeft
gekenschetst en de gewelddadige regeerings-
methode va® Plehwe niet verlianderd heeft,
totdat de bom van Sassonow er een einde
aan maakte.
Is de Keizer nu tot een ander inzicht be
keerd Hij heeft prins Swi afopolk-Mirsky
bot het ministerambt geroepen en van dien
bewindsman heeft men welwillende woorden
gehoord, maar zijne daden laten nog op zich
wachten. De laatste regeeringshandelingen
geven zelfs voedsel aan de opvatting, dat de
minister spijt heeft va® de door hem vroe
ger gesproken woorden. Va® het hoogste ge
zag heeft men nog in 't geheel niets ge
merkt. Een gerucht meldde, dat op den
naamdag va® den Keizer (den Russischen
Sint-Nicolaasdag, 6/19 December) oen mani
fest zou verschijnen, waaruit, me® zou kun
nen zien in hoever de verwachtingen, die in
Rusland worden gekoesterd op hervorming
van liet- binnenlandsch bestuur, op verwezen
lijking kunnen rekenen. Die dag is voorbij
gegaan, maar het manifest, waarop men had
gehoopt-, is niet versohenen. Intussdben ook
hiervan geldt: „Die gclooven haasten niet".
De oorlog, die deze beweging heeft gewekt,
is nog niet- ten einde, en de tijd van crisis is
dus nog niet gekomen.
Duitschland.
Te Munchen is een verdrag geteekead,
waarbij de grens tusschen Beieren en Wur-
temburg wordt herzien en vastgesteld. Daar
mede is ee® werk ten eindè gebracht, dat
zes jaren heeft geduurd. De grens is geheel
nieuw uitgemeten en over en weer zijn elkaar
wederkeerig compenseerende gedeelten grond
afgestaan.
Frankrijk.
De nationalist Maroel Habert, die in den
Dreyfustwist door het staatsgereclitshof we
gens hoogverraad tot vijfjarige verbanning
werd veroordeeld, is thans, na afloop van zijn
straftijd, naar Parijs teruggekeerd. De natio
nalisten tadden voor deze gelegenheid
straat manifestation georganiseerd en eene
openbare vergadering, die eene verklaring
aannam ten gunste der begenadiging van
Déroulède, die rgelijk met Habert veroor
deeld werd, maar tot tien jaren ballingschap.
De door de justitie aangewezen deskundi
gen in zake den dood van Syveton hebben
als hun meoning te kennen gegeven, dat Sy
veton in de badkamer de hand aan ziek zelf
heeft geslagen en daarna naar zijn studeer
kamer is gebracht en op den grond gelegd
om de gedachte aan ee® ongeluk waarschijn
lijker te maken. Bij deze overbrenging heeft
men het lijk vermoedelijk met het hoofd tegen
ee® tafel of ander hard voorwerp gestooten,
want de wond aan het voorhoofd is na de®
dood ontstaa®.
De M.itin bericht, dat mevrouw Syveton
verleden Zaterdag in een verhoor voor den
rechter van instructie bevestigd heeft, dat
haar man werkelijk zelfmoord heeft gepleegd.
Hongarije
Budapest19 Dec. De Kamer is bij Konink
lijk besluit verdaagd tot 28 December.
Boedapest, 20 Dec. De minister-president
verklaarde in eene conferentie met dé libe
rale partij, dat de partij zich moest wenden
tot de kiezers met een manifest, om zich
te verdedigen tegen laster en insinuaitiën en
om de meening te bestrijden, dat de ontbin
ding van het parlement eene onwettige daad
was.
Balkan-Staten.
De Porte heeft op de mededeeling van de
gezanten der entente-mogendheden over de
vermeerdering van het aantal vreemde 'offi
cieren voor de Macedonische gendarmerie
andermaal weigerend geantwoord.
Sadvk pacha, de Turksclie rijkscommissa
ris bij de regeering van Bulgarije, is
teruggekeerd eender eene regeling ver
kregen te hebben van de kwestie van den te
rugkeer der Bulgaarsche uitgewekenen va®
liet viiajet Adrianopel. De oplossing van deze
quaestie schijnt verder verwijderd dan ooit.
Afghanistan.
Het Britsche gezantschap is te Kaboel, den
14. December, met groote praal door den
Emir ontvangen.
De oorlog in Oo*t»Azië.
Van den oorlog zijn de volgende berichten
Tokio, 19 Dec. De officieel© rapporten mel
den, dat de Russen de Pereswjet, de Polta-
wa, de Pobjeda, de Pallada, de Bayan en de
Retvisan hebben prijs gegeven. Do Japan
ners verloren twee torpedobooten in al hunne
operatiën tegen de Sebastopol.
Tokio, 19 Dec. Onder de Japanners, die bij
den aanval op de „Sebastopol in den nacht
van den 15. werden gedood, bevond zich de
commandant van oen der torpedo-flottille's,
Yezoe geaamd.
Tokio, 19 Dec. De Japanners hebben giste
renmiddag eene groote mijn tot ontploffing
gebracht onder een gedeelte van het noorder-
fort te® oosten van Kikwansja®. Onmiddellijk
na de ontploffing deed de infanterie een
stormaanval en slaagde er in het fort te ver
overen. Men bericht, dat de Japanners even
eens eene sterke stelling veroverden 1000
nieters ten zuidoosten van den 203 meter
hoogen heuvel. Zij bereiden zich thams voor
tot een aanval op de nieuwe stad en tot eene
poging om zich te dringen tussdhen Laotisjan
en het Russische hoofdkwartier in Port Ar
thur.
Het gevocht tegen Soengsoesjan wordt nog
voortgezet.
Tokio19 Dec. De Japanners maakten zich
meester van t-wee veldlclnonnen en twee
maxims in het noordelijke fort ten oosten
van Kikwansjan. Zij vonden daar omstreeks 40
Russische lijkeu. De verliezen van de Japan
ners waren met zwaar.
Tokio, 19 Dec. Admiraal Togo bericht, dat
gedurende de reeks torpedo-aanvallen op het
linieschip Sebastopol vele torpedo's tegen het
schip en tegen de Russische torpedojagers
werden afgeschoten. De ontploffingen, die
daardoor veroorzaakt werden, werden ge
hoord, maar het eindresu'taat van die aanval
len is niet bekend.
Bij de Japanners werden één commandant
en één luitenant gedood en twee officieren
gewond, van de minderen werden tien matro
zen gedood cn dertien gewond.
Londen, 19 Dec. Het Japansche gezant
schap maakt het volgende telegram van he
den uit Tokio bekendDen 18en Dec. be
richtte admiraal Togo, dat de toestand van
de Russia olie schepen, welke in de binnen
haven zijn gezonken, in hoofdzaak zoo is ais
reeds eerder werd meegedeeld. Hij komt dan
ook tot de conclusie, dat zij. niet meer voor
den strijd geschikt zijn. Wat de Sebast-opol
betreft, hoewel er reden is om te gelooven,
dat het schip niet meer zeewaardig is, kon
dog geen stellig bewijs daarvan verkregen
■worden.
Minstens zes Russische torpedojagers zijn
nog overgebleven.
Volgens een telegram uit Port. Arthur
heeft generaal Stoessel onderhandelingen ge
opend tot bescherming van de hospitaalsche
pen gedurende de beschieting en aan gene
raal Nogï een pla® laten toezonden van den
ligplaats van die schepen.
Petersburg, 19 Dec. Generaal Koeropatkiu
meldt van gisteren aan den Czaar, dat in
den nacht van 14 op 15 December de Rus
sen bij het dorp Tantejitan een mij® hadden
gelegd. Toen de Japanners op deze plaats,
waar.' zich overdag gewoonlijk een Japansche
veld wacht bevindt, toebereidselen maakten
om eten te koken, ontplofte de mijn. Na de
ontploffing droegen de Japanners acht man
weg.
Tokio, 20 Dec. Het hoofdkwartier van het
Mandsjoerijsche leger seint, dat in den nacht
van den 17en de vijand drie aanvallen deed
tegen Japansche voorposten in de buurt van
Santaosjoenbzoe. De vijand rukte ook op
naar de buurt van Toenghaisetykou, maar
werd geheel teruggeslagen. In den namiddag
van den 18en begon de vijand de Japansche
stellingen in de buurt van de spoorwegbrug
over de Sjaho te beschieten met zware ka
nonnen, geposteerd in de buurt van Hsoe-
fangtaihij vuurde 80 schoten af, zonder
de Japanners schade toe te brengen.
Kaapstad, 19 Dcc. De Oostzoevloot is liier
voorbijgevaren in Oostelijke richting gaande-
Met de uitrusting van het bestuur van
het derde eskader de commandant van de
vloot en do havens aan de Oostzee, vice-ad
miraal Birilew, belast. Hij is naar Lib&u
vertrokken.
Vredesbemiddeling
Het bericht va® de Daily Mail, dat Keizer
Frans Jozef en andere souvereinen in het
voorjaar den Koning va® Denemarken in Ko
penhagen zullen bezoeken om deel te nemen
aan eene conferentie van monarchen ten gun
ste van den vTede. wordt te Kopenhagen van
bevoegde zijde als geheel ongeloofwaardig eo
ongetwijfeld verzonnen gekenschetst.
Ook in Weenen wordt in welingelichte
kringen verklaard, dat er geen plan bestaat
tot een bezoek van Keizer Frans Jozef aan
Kopenhagen.
Allerlei
vKeizer Wilhelm zendt met Kerstmis
aan zijn oom, den Koning van Engeland,
een grooten wildezwijnskop ten geschenke,
welke daar te lande va® oudsher een ge
liefd feestgerecht is geweest, hetwelk mot
bijzondere ceremoniën wordt opgedragen.
De D'u ïtsohe Keizetr zelf ontvangt elk jaar
va® de® Keizer van Rusland een vaatje a;ller-
besten kaviaar en va® Koning Edward oen
bezending mooie kalkoenen en uitgelezen
ossen vleesch.
vElr sohijpt groote kans te zij®, dat de
wedstrijd om den Gordcm-Bennet-boker het
volgende jaar in Auvergne zal worden ge
houden. Er wordt van de streek ©en bij
drage va® minstens 200,000 francs voor het
fonds ter bestrijding van de kosten ge-
57 Naar het Engelsoh
vax
JOHN STRANGE WINTER.
Zooals de meeste menschen keek ik in het
vreemde li ngen boek, terwijl lord Treherne
onze namen inschreef, en zag ik dien van
Scdfried d'Ecie onmiddelijk boven de onze.
Dus was hij hier. Mijn hart sprong mij in
mijn keel en ik voelde mij op hetzelfde
oogenblik warm en koud worden. Zou ik
hem zien? Zou ik de waarheid vernemen op
dezen stillen Augustus-avond
Waarschijnlijk wel, want hij kwam met.
een anderen heer in de zaal on zag mij.
Toen wij daarna in den tuin gedineerd, onze
heeren aan het genot van hun sigaretten,
hadden achtergelaten en ik op mevrouw Cle
ment en Nelly stond to wachten, die haar
doeken binnen waren gaan halen, kwam hij
regelrecht op mij af en zeido met bevende
stem en doodsbleek gelaat: „Excuseer, dat
ik u aanspreek. Waarom hebt gij mij mijn
ring niet teruggezonden?"
HOOFDSTUK XXTIT.
Ontmoetjng en scheiding.
Ik ka® u "bijna niet zeggen, wat ik ge
voelde, toen Godfried daar zoo plotseling
voor mij versoheen. Het was werkelijk voel
van een „verschijning", omdat het zoo iets
heel anders was dan mijn Godfried met zijn
blonde haar, zijn blauwe oogen en hoogst
innemend) uiterlijk. Deze bleek©, bevende
ma® met starende oogen en onzekere stem
die mij aanzag, alsof hij mij niet kende, en
tot miji zeide„Waarom hebt gij mij mijn
ring met teruggezonden 1"
Toch weet ik, dait ik door een hevige woe
de werd aangegrepen. Ik trok den ring van
mijn vinger en wier® hem in zijn hand.
„Awty," zeide hij treurig, „hebt gij mij
niets te zeggen?"
Een oogenbük raakte ik bijna in de war.
Maar ik dacht aan Hildred Tregenna, aan
mijn eigen verlatenheid en de beleedigingen
mij door zijn moeder aangedaan, aan den
kouden blik in haar oogen, waarmede zij mij
op mevrouw Hauteville's buitenpartij voor
dood verklaard. En ik hield mij zoo koud
als ijs en antwoordde: „Neen, ik heb u niets
te zeggen."
Ik wachtte niet, om naar Godfried's ge
zicht te kijken. Ik keerde mij om en ging
naar huis terug met een gevoel ja, hoe
zal ik dit beschrijven? alsof de wereld ver
gaan was of ik er niets meer om gaf. wat
er verder met mij gebeuren moestbijna
wensch te ik, dat ik dood was en rustig op
ons oude kerkhof le Dene Ijegraiven lag.
Ik lief!) een zeer verwarde herinnering van
dien avond. Wij1 zaten in de zoele, welrie
kende zomerlucht onder de groote boomen en
zagen naar de sterren, die zich langzamer
hand aan het oneindig firmament vertoon
den. Mevrouw Cle®ient was ongewoon stil.
Een paar keer zag zij mij aan, alsof zij mij
wat wilde vragen zonder spreken, en ik vroeg
mijzell met verwondering- af„Hoe is het
mogelijk, dat ik nooit iets moois aan haar
heb kunnen vinden?" Element Warrington
wandelde naar het terras tegen over het huis,
waar hij een heer aansprak, die er logeerde,
en Nelly en Lord Treherne verdwenen op
vreemdsoortige wijze en kwamen niet terug,
vóór het bijna tijd was om weg te gaan. Toen
zij eindelijk verschenen, was Nelly één blo»
en al; zij zag mij op schroomvallige wijze
aan, en sloeg hare oogen neer, zoodat haar
lange wimpers ze geheel verborgen.
Mevrouw Clement zag mij vragend aan
ik keek naar Lord Treherne; hij keek naar
Nelly, en Nelly zeide op zachten, bedeesde®
toon tot miji: „Dacht je, dat wij! verdwaald
waren?" Dit was natuurlijk het geval niet,
want wij wiste®, waar zij waren, en wie bij
haar was.
Mevrouw Clement antwoordde echter op
haar eigenaardige wijfse, om Nelly geheel op
haar gemak te brengen, en zeide toe® op den
bekend:®, treurigen toon: „Nu moesten wij
Clement gaan opzoeken. Het is nog een hes!
ritje naar huis."
Toen wij naar huis wandelden, wist Nelly
mijn arm te vattenzii hield hem stevig vast
en fluisterde mij. op gelukzaligen toon in het
oor„O, Awtv1 ik beu izoo gelukkig. Ik ben
nog nooit zoo gelukkig geweest."
Ik moet bekennen, dat dit mij eenigszins
afleidde van mijn zorgen omtrent Godfried.
Ik keek naar imar schitterende oogen en
veranderde gelaatskleur in de grootst moge
lijke verbazing.
„Nelly! je meent toch niet Lord Tre
herne dat maar dat is onmogelijk
„Neen, het is niet onmogelijkhet is zeer
good mogelijk, Awty. Het is heerlijk het
is genotvol!"
„Maar bedoelt ge dat hij u een huwelijks-
voorstel gedaan heeft?"
„Ja zeker," zeido zij.
„En dat je hem hebt aangenomen?"
„Ja," antwoordde zij.
Nu, ik ko® er niets tegen zeggen. Als Nel
ly van lord Treherne 'hield, en zij gaf er
niet om, dat hij vijftig jaar was, was er ook
geen enkel bezwaar.
„Houdt ge werkelijk van hem?" vroeg ik,
een weinig angstig, moet ik "bekennen.
„O, Awty, ik ben op hem verliefd ik
vind hem in één woord allerliefst nooit
heb ik nog iemand ontmoet, van wien ik
zooveel hield."
Zijl beijverde izioh miij te toon en, dat haar
gevoelens voor lord Treherne niet. egoistisch
waren. Maar ik kende Nell^: ik kende mijn
lief zustertje, dat. goed, zonder laf te zijn en
in alle opzichten bekoorlijk, juist geschikt was
voor de eebtgenoote van iemand, als Lord
Treherne.
Ik was niet bang voor kaar, en zij had ook
Godfried niet. moeten opgeven om hem aan
te nemen. Wat was Godfried voor "haar?
De familie Nugent hield niet^ véél van
uiterlijkheden. Ik kustte haar niet, of ge
bruikte veel omhaal van woorden om haar te
felicitceren. maar ik hield haar kleine hand
stevig tegen mij aangedrukt en zeido tot haar
..Geen les geven meer op Zwitsersohe scho
len, Nelly, geen kale japonnetjes e® derde
klasse-waggons voor je. En je houdt van hem
dat is het Voornaamste."
Ik behoef niet te beweren, dat ik niet een
weinig „Schadefreude" gevoelde, toen ik aan
mevrouw Tregenna dacht. Zij was bezorgd
geweest voor wat zii het geboorterecht van
haar zoon beliefde te noemen en zoo bang,
dat ik Lord Treherne zou huwen. Zij was
zoo hard in haar oordeel over mdigeweest cn
zoo wreed in haar behandeling. En nü ®ou
ik het genoegen hebben, mijne zuster de po
sitie te zien innemen, waarop zij gehoopt
had, wanneer lord Treherne er niet meer zij®
zouhiet kind van mijn zuster zo® than?
misschien het geboorterecht vorkrijgen, dat
zij zich zoo trotsch vqot haar zoon had aan
gematigd.
Ik was zeer benieuwd, of barones d Ece
nog zoo gesteld zou ziin op een huwlijk tus
schen Godfried en Hildred, nu de vooruit
zichten van mevrouw Tregenna's zoon zoo in
ziin nadeel veranderd waren. Want. het was
licht te begrijpen, dat dit huwelijk van hun
oom; een even groot verschil zou brengen in
de toekomst der meisjes Tregenna als van
den zoon. omdat de bruidschat natuurlijk
thans niet zoo groot zou zijn, als wanneer
haar broeder den titel en de bezittingen van
Lord Treherne geërfd had.
Maar Godfried had nu eenmaal zijn ring
teruggevraagd en het hielp niet, om terug
te blikken, te denken, hoe het had kunnen
zijn, te droomen van liet. verledene, of mij te
verdiepen in een gelukkige toekomst, die
waarschijnlijk nooit zou aanbreken Niets gaf
mii. eenige voldoening dan do gedachte, dat,
zonder opoffering van eigen geweten, mijn
wraak neergekomen was op de hoofden van
mevrouw Tregenna en barones d'Ecie.
Wordt vervolgd.
