W°. 17S.
3de Jaargang.
Woensdag 28 December 1904.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
MIJN GODFRIED
RSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.25.
Idem franco per post- 1.75.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Doze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
'8 morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers! VALKHOFF ft Co.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIÉN:
Vjjn 15 regel*
tQ/nL
- 0.15.
regel meer ,v
Groote letten naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrgf bestaan voordeellge bepalingen.tót
het herhaald adverteOren in dit Blad by abonnement Een©
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Aan kendie mei I Januari
a. s. op dit blad inieekenen,
worden de nummers die ge
durende de maand December
nog zullen verschijnen, KOS
TELOOS toegezonden.
Politiek Overzicht
Oe boodschap van den Czsar.
De Czaar heeft gesproken. Zijne bood
schap aan den Senaat, die de dagteekening
draagt van. 13/26 December, bevat de op
dracht tot het uitwerken van eene gansohe
reeks wetgevende maatregelen, die mesten
dienen „tot voltooiing van de staatsrege
ling.'' De beweging, die thans door Rusland
gaat, heeft dus reeds dit goede uitgewerkt,
dat men in den regeeringskring tot de over
tuiging is gekomen, dab er aan de Russische
staatsregeling iets ontbreekt, en niet maar
eene kleinigheid, maar zeer veel. Voor een
voorloopig succes <beteekenfc dat nogal wat.
Het is een ware horen des overvloede, die
over Rusland wordt uitgestort. Heb best
wordt de boerenstand bedacht. De wetten
voor dien stand moeten zoodanig worden
gewijpagd, dat de duurzame bestaanszeker
heid wordt vergemakkelijkt van den boeren
stand, wiens leden door liet bevel van den
Czaav-bevrijder als ten volle gerechtigde, vrije
land'burgers erkend werden. Maar ook voor
den werkenden stand wordt gezorgd; verze
kering tegen den ouiden dag van rijjkswege
wordt voor' dtien stand in uitzicht gesteld.
Het rechtswezen zal hervormd en aan de
rechterlijke vonnissen de noodige zelfstan
digheid verzekerd worden. De uitzonderings
bepalingen, welker toepassing met eene aan
zienlijke uitbreiding van het goedvinden
van bestuursovierhedein vertoonden is, zullen
wordlen herzien, en daarbij zal er bijzonder
op worden gelet, dat beperking van de rech
ten van particulieren slechts wordt toege
laten in gevallen, waarin feitelijk de veilig
heid van den staat wordt bedreigd. Tot be
scherming van de verdraagzaamheid zullen
do rechten van de leden der talrijke sekten,
die zich van de orthodoxe kerk hebben af-
li gescheiden, van ledien vam andere kerkge-
nootschappen e<n van met-christenen geregeld
Eiir wloa*c^en- -P9 bestaande bepalingen, die de
rechten van vreemdelingen en van ingezete-
>r nep, van bijzondere rij|ksgebieden (hier wordt
tnl K°doeld op de Finnen., de Duitsohers, de
)nd Poten.) de Armeniërs, enz.) regelen, zullen
Q, worden herzien. Uit de bestaande bepalingen
u-n, over de pers zullen, overtollige beperkingen
Weggenomen en „het gedrukte woord zal in
«pin duidelijk bepaalde wettelijke grenzen ge-
iracht worden, om daarmee aan de inland-
soli© pers overeenkomstig hare ontwikkeling
Jeu de haar daarom toekomende beteekenis
il. de mogelijkheid te verschaffen., hare hooge
raft -oeping waardig te vervullen en een waar-
al acht ige verkondiger van veretandige pogin-
ten nutte van Rusland te zijp.'
Men vindt in deze boodschap een aantal
raken opgenoemd, naar welker verwezenlij-
king in Rusland wordt verlangd. In hoever
lat zal geschieden o vereenkamstig den
msdh der bevolking, hatngt natuurlijk af
,n de uitvoering, die aan de keizerlijke be
den wordt gegeven. In één opzicht echter
uubwoordt het manifest van den Czaar
.r stellig niet aan de verwachting. Over
de vraag der deelneming van de bevolking
aan het algemeen landsbestuur' wordt geswe
gen. Daarvan wil de Czaar niet weten. Wel
zal aan de plaatselijke en stedelijke instel
lingen een 2300 groot moge Lijk deel van hot
plaatselijke bestuur gegeven worden, waar
toe liun de noodzakelijke zelfstandigheid bin
nen de wettelijke grenzen zal worden ver
leend, en in die besturen zulten vertegen
woordigers van alle_deelen dei' bij de plaat
selijke belangen betrokken bevolking geroe
pen worden. Voot deelneming aan het
plaatselijke bestuur en aan het bestuur van
do districten en gouvernementen wordt de
bevolking rijp genoeg geacht; zelfs wordt
er gedacht aan de instelling van bestuurs
lichamen voor organisation, die een tusschen-
ding zullen zijn tusschen de gemeenten en
de districten. Maar het algemeen© landsbe
stuur moet voorbehouden blijven aan het
landsvaderlijke gezagdaarin mag de bevol
king niets te zeggen hebben.
De aanhef van de boodschap luidt:
„Op grond van het heilige legaat van
Onze gekroonde voorvaderen onophoudelijk
denkende aan het welzijn van de Ons door
God toevertrouwde heerschappij, beschou
wen wijt bij onveranderlijke handhaving van
de onwrikbaarheid van de grondwet des rijks
als taak van de regeering de onvermoeide
zorg voor de behoeften des lands, waarbij wij
alles wat werkelijk beantwoordt aan het be
lang van het Russische volk, onderscheiden
van de niet zelden op dwaling berustende
en door voorbijgaande omstandigheden geïn
fluenceerde richtingen.-' Uitgangspunt is
dus de handhaving van het bestaande auto
cratische regeeringsstelsel.
Dat de boodschap van den Czaar over
de deelneming van vertegenwoordigers
van het volk aan het lamdbestuur zwij
gen zou, is geen verrassing. Men kende
reeds het gevoelen van den Czaar op
dit punt De Regeeringsbode had er voor
gezorgd, dab de kamtteekeining bekend werd,
dlie 'die Czaar had gezet op een verzoekschrift
van de zenistwo van Tsdhernigow, tot het
werleenen van eenige vrijheden op staatkun-
dig gebied. Die kantbeekening hield in, dat
de handelswijze van den president van deze
zemstwo onbeschaamd en taktloos was, want
vragen van staatsbestuur behooren niet tot
de competentie van de zemstwo's, welker
wm'kkring en rechten nauwkeurig door de
wet werden bepaald. Nog eene andere kant-
teekening liield in, dat de Czaar „met ge
noegen gelezen" had een adres van 250 per
sonen uit Tambow, dat de verklaring in
hield, dat slechts de alleen heeracher Rusland
kam bevrijden uit zijn anoeielijlken, dooa* „on
beduidend© groepen van binnenlamidsche vij
anden" verwekten toestand.
Met de hier uitgedrukte gevoelens komt
het volkomen overeen, dat de Czaar in zijn
manifest, dat eene gansdhe reeks „maatrege
len t-ot volbooiug van d© staatsregeling" aan
kondigt, liet stilzwijgen bewaart over het
vraagstuk der deelneming van het volk aan
heb staatsbestuur. En om geen twijfel te
laten bestaan over hare gezindheid, is van
regeeringawege bekend gemaakt, dart- bestuur,
ders van openbare vergaderingen, waarin do
staatsinrichting besproken wordt, daarvoor
ter verantwoording geroepen zullen worden.
Nu blijft de vraag over: Is hiermede het
laatste woord in deze zaak gezegd? Sedert
het optreden van prins Swiatopol-k-Mirsky,
den man van den „nieuwen koers," heeft
de beweging ten gunste van de staatkundige
vrijheid eene wi'de vlucht genomen. Nu is
het hoogste gezag in den staat eensdeels in
ruime mate aan die beweging tegemoet ge
komen. Maar anderdeels geeft het te ver
staan, dat het nu verder met de beweging
uit moet zijn. Nadat eerst het zemstwo-oon-
gres wel verboden, maar* toch geduld was;
nadat aan de pers gedurende eenige weken
vrijheid was gegeven tot liet oefenen van
onbeschroomde kritiek, is nu het blad gG-
keerd; men wil een domper zetten op de
beweging, na haai' eerst gelegenheid te heb
ben gegeven zich uit te breiden. Maar de
vraag is of dat gelukken zal. De oorlog in
het verre oosten, waaruit de beweging is ont
staan, is nog in vollen gang. Wat zal daar
uit verder voortvloeien? Zal Port Arthur
het laatste bod werk blijken te zijn van de
almacht van den Czaar van Rusland? De
toekomst zal daarop antiwoord geven.
Frankrijk.
De voorzitter van den patriot ten bond, Ju
les Lemaitre, bevestigde voor den rechter
van instructie, dat mevrouw Syveton hem na
den dood van haar echtgenoot 98,000 francs
ter hand stelde met de mededeeling, dat Sy
veton deze som uit het verkLezLngsfonds had
verduisterd.
Spanje.
De Duitsche Keizer ia tot eere-kapitein-
generaaü van het Spaansclie leger benoemd.
Keizer Wilhelm is de eerste buitenlandsche
monarch aan wien Spanje zijne hoogste mili
taire waardigheid verleent. Verder is de Kei
zer benoemd tot chef van het Numancie-regi-
ment. Dit regiment, dat in 1707 is opge
richt, heeft in zijn bijma 200-jarig bestaan
aan alle oorlogen, die sedert gevoerd zijn, met
roem
Rusland.
Moskou, 27 Dec. In de heden gehouden
vergadering van de zemstwo van liet gouver
nement Moskou was de publieke tribune nog
dichter bezet dan gisteren.
De voorzitter, adelsmaarsohalk prins Troe-
betzkoi, deelde mede, dat aan de notulen
van de zitting van gisteren twee verklarin
gen zijn toegevoegd, die afwijkende meanin-
gjen inhielden; daarvan draagt de eene één
onderteekening, de andere dertien. Daarna
werd eene verklaring van een aantal leden
voorgelezen, volgens welke zij, ten zeerste
ontroerd door de bekendmaking der regee
ring van gisteren over de vergaderingen van
de zemstwo's, niet beschikken over de noo
dige kalmte tot voortzetting van hunne werk
zaamheden eai daarom voorstellen de zitting
te schorsen.
Tegen het voorstel van de 34 onderteeke
naars stemden slechts 7 leden. De vergade
ringen zijn daarop voor 011 bepaalden tijd ver
daagd.
Lodz, 26 Dec. Het Russische telegraaf-
age.ntschap bericht: Een troep van 40 a 50
menschen trok met eetne roodle vlag onder
hoera-geroep door eenige hoofdstraten en
strooide proclamartiën roind. Toen de politie
verscheen, werd er uit de menigte geschoten.
Iemand uit het publiek werd toevallig ge
dood, een politieagent dloodelijk, een kozak
laclit gewond. Vier personen -werden gevan
gen genomen. De politie slaagde er in spoe
dig de menigte te verstrooien.
Orel, 26 Dec. De stedelijke duma heeft ver
gunning gevraagd tot bijeenroeping van een
congres van vertegenwoordigers van het ste
delijke zelfbestuur in eene van de residentie
steden, om te beraadslagen over de vraag
stukken, die volgens de wet tot hunne com
petentie behooren.
Wilna, 26 Dec. De mobilisatie ging in het
geheele gouvernement in de grootste orde
in haar werk. Alleen in Lida hadden onbe
duidende onlusten plaats.
Bakoe, 26 Dec. De werklieden in het
naphtagebied staken den arbeid.
D© Moskousche correspondent van de
„Standard'" schrijft over de straatbetoogin-
gen, die op 18 dezer in Moskou plaats had
den, dat in de omgeving van het paleis van
den gouverneur -ge ner aalgrootvorst Sergius,
een groote politiemacht dien dag, toen zich
een groote menigte in de straten begon te
verzamelen, was saamgetrokken en op vele
binnenplaatsen der graatere huizen soldaten
heimelijk gereed stonden. Men wist wat ko
men zou, omdat eenige dagen te voren reeds
oproepingen tct betoogingen tegen den oor
log en de alleenheerschappij waren» ver
spreid. Om één uur 's middags trok een
troep van een paar honderd studenten en
arbeiders in de richting van het paleis van
grootvorst Sergius; men droeg roode vlag
gen met opschriften: Staking van den oor
log! Weg met het absolutisme! e. d. De poli
tie liet eerst de betoogers rustig voorttrek
ken, die telkens uit andere straten verster
king met nieuwe demonstranten kregen. Bij
het paleis echter trad de politie de menigte
te gemoet en toen werden uit deze ongeveer
een twintig revolverschoten afgevuurd. De
politie trok toen de sabel en een charge be
gon. Vreeselijik hakten de politieagenten
misschien, zegt de correspondent, vcr-
kleede soldaten op het volk in, blijkbaar
om zich over de revolverschoten te wieken.
Bij het naderen der kozakken nam de me
nigte ten sloitte de vluoht.
Volgens de studenten zouden zeven poli
tiebeambten en minstens evenveel betoogers
zijn gedood. De correspondent zelf zag vele
gewonden wegvoeren.
De bijzondere commissie uit den Finsohen
Landdag heeft een memorie opgesteld, waar
in zij voor Finland hei-stel vraagt van de
autonomie en de 'bij het oude charter gewaar
borgde rechten.
Ete minderheid van de oommissie noodigt
den Czaar tevens uit, om onmiddellijk ver
slag te doen van de maatregelen, welke te
gen de Fiusche patriotten zijn genomen.
Turkije,
De Frankf. Ztg. verneemt uit Konstanti no
pe 1, dat de Porte den gezant van Oostenrijik-
Hongarije heeft verklaard, dat de Sultan de
vermeerdering van het aantal officieren voor
Macedonië aannam, maar alleen voor zoover
Oostenrijk-Hongarij(e en Rusland betreft. Ba
ron Cailice antwoordde, dat alle groote mo
gendheden solidair waren en dat de entente-
mogendheden het antwoord van de Porte als
onvoldoende moeten afwijtzen.
Het Turksche gezantschap te Weenen
spreekt de berichten tegen, die melding
maakten van uitspattingen en plunderingen,
die door Aibaneezen onder medewerking van
Turksche soldaten aan de christelijke lie wo
ntra van Istong (Ipèk) zouden hebben begaan.
Het eenige incident, dat in die streek in den
laatsten tijd is gebeurd, is het vermoorden
van twee jonge christenen door de Serven,
Radoya en Mata, die nadat zij hun misdrijf
hadden herkend, aan het gerecht zijp uitge
leverd
De oorlog in Oost-Azië.
Van den oorlog aijn de volgende berichten
De dorpen Siaofanteen en Yanuiatoen.
waarvan de belegeraara van Port Arthur, vol
gens berichten uit Japansche brond, »ich
hebben meester gemaakt, zijn gelegen aau liet
strand van do Duivenbaai, in het zuidelijke
gedeelte. Deze 'baai is dus geheel in handen
van do Japanners. Latere berichten melden,
dat zij gevorderd zijn tot Lutsiaioen. Dit
dorp bevindt zich op het midden van de land
tong, die heb westelijke havenbassin scheidt
van do Duivenbaai. Deze nieuwe vorderingen
schijnen het voornemen aan te duiden om
binnen kort over te gaan tot den aanval op
de forten in het wester front. Deze werken
(Tayankou, Sahosan, Hotoisan), die onmiddel
lijk aansluiten aan het westelijke haven bas
sin, ondervinden van deze buurschap het na
deel, dat daardoor niet mogelijk zijn de be
wegingen van reserves achter do verdedigings
linie zij zijn echter uitstekend geflankeerd
door de machtige batterijen van Liautisjan,
die Lusiatoen en het dal Toentakou onder
hun vuur houden.
Do Times bericht uit Peking, dat van de
vier jonken, die met munitie en levensmid
delen naar Port Arthur trachten te komen,
dooroen genomen drie door de Japanners ge
pakt werden. De Russisch-Ckineesohe bank
verschaft het geld voor de uitrusting van de
jonken.
De Daily Telegraph verneemt uit Seoel,
dat de Japansche betzetting sterk vermin
derd is, aangezien de troepen in Korea zoo-
voel mogelijk naar het noorden gezonden
worden. In heit noordoosten hebben vrij ern
stige gevechten plaats, waarbij naar 't heet,
de Japanners de overhand behouden. De Rus
sische bevelhebber in die streek heeft zijn
hoofdkwartier aau dein bovenloop van de
Jaloe opgeslagen.
De monding van de Jaloe eu de Koreaan-
sch© haven va.n Tsinampo zijp dichtgevroren.
De Japanners willen een Hokten spoorweg
leggen over het ijs, ten dienste der provian
deering van de troepen in Mantsjoerije.
De mond van de Liao en de haven van
In kou zijn reeds sedert het begi.11 van Decem
ber door het ijs ingesloten. De eenige haven,'
die de Japanners nu nog voor hunne ver
binding met het vasteland kunnen gebrui
ken, is Dalny, welke haven ook voor de be
hoefte van het belegeringsleger van Port Ar
thur heeft te zorgen. In bijzonder koude win
ters vriest ook de haven van Daluy dicht.
Allerlei
vAau Koning Edwards Kerstdiscli op
„Sandringkam" zijn ditmaal voor het eerst
wcêr oeus gebraden zwanen versobenen.
Vijfhonderd jaren geleden waren gebraden
zwanen een lekkernij op de tafel der aanzien
lijken en Koning Edward wil dat oud© ge
bruik weder invoeren.
Eu Z. M. Het ook aan verscheidene Prin
sen, heeren van het hof en hooge rechterlijke
ambtenaren zwanen als Kerstgeschenk zen
den.
Maar of de diclitervogel don plomperen,
maar malschen kalkoen van den Britschon
Kerstdiscli zal verdringen?
vHet „British Medical Journal" geeft
den raad, niet al te groote verwachtingen
to koesteren van dr. Doyêns ueweerd genees
middel tegen kanker.
Hoezeer wij ook zouden wen&chea te ge-
{Near het Engelsch
VAK
JOHN STRANGE WINTER.
Ik begreep, dat zijn raad goed was, en
'lgde hem daarom op. Ik waggelde meer
r mijm kamer, dan ik liep en wierp mij
mijn bed, het 'hoofd; in de kussens ver-
id. In een halfuur kwam niemand bij
li ijdaarna hoorde ik zachtjes de deur ope
en ik geloof, dat Nelly binnenkwam;
ik sloot de oogen en hield mij, of ik
tp. Ik kon zelfs Nelly's vragen niet- uitr
n op dat oogenbük, evenmin als haar he
ling en inedeHjden. Niet voot laat in
middag kwam ik beneden, want geluk-
viel ik werkelijk in slaap. Men zegt wel
1, dat er in scherts dikwijls een waar
rd gesproken wordt: uit een voorgewen-
slaap was thans een echte voortgekomen.
111 ik eindelijk ontwaakte, voelde ik mij
"ik geslagen was stijf en als wezen
maar ik wist, wat ik deed. Ik had geen
1de hoofdpijn en toen ik op was en in
spiegel zag. verbeelde ik mij, dat ik er
al gewoon uitzag. Ik maakte spoedig wat
dompelde mijn hoofd in koud water,
.kte mijn haar in orde en deed! mijn witte
n aan, in plaats van de katoenen, die
ik '3 morgens gedragen had. Toen ging
ik naar het „Priëeltje" en kwam juist de
meid tegen met het theeblad' voor 's mid
dags. Mevrouw Clement stak mij vriendelijk
de hand boe, toen ik was gaan zitten.
„Zijl gij betei', lieve?" vroeg zij.
Ik beantwoordde dit bevestigend.
„Hebt gij vreeselijke hoofdpijn gehad?"
vroeg Nelly.
„Ja, vreeselijk," antwoordde ik. „Ik hoop
maar, dat ge de bloemen goed geschikt 'hebt
ik geloof niet, dat ge er zooveel geduld
voor hebt als ik."
„Neen, dat geloof ik ook niet. Maar weet
ge, Phil heeft mij geholpen."
Ik kon niet nalaten te lachen, niettegen
staande mijn narigheid, want ook mij had
lord Treherne dik wij b geholpen, maar dat
had alleen toestaan in toeschouwen.
Na de thee voelde ik mij inderdaad veel
beter, e« wij gingen dien avond te Richmond
dineeren in de „Star and Garter." Ik vond
het er niet half zoo prettig als in de „Lyric"
te Barnes, maar, al was het in liet paradijs
geweest, dan had ik dien avond toch «iet
pieizierig gedineerd.
Drie dagen later trouwde Nelly. AI dien
tijd gevoelde ik mij hoogst ongelukkig; voor
al op den dag van het huwelijk moet ik be
kennen, was ik rampzaliger dan ooit, en toch
zou ik onwaarheid spreken, als ik beweerde
mij niet te hebben geamuseerd, want dit
deed ik werkelijk.
Het was een bijzonder knap paar. Nooit
had ik den bruidegom zoo knap of zoo jong
gezien, en Nelly was in één woord een beeld
vau lieftalligheid. Haar bruidskleed was
prachtig en toch eenvoudig, en de kant kost
baar en zeer schoon. Zij toad een krans van
levenden oraujebloesem in het haar en een
diamanten diadeem, die zeker duizend pond
waarde had.
Do lieve kleine Alice e« Ethel zagen er
allerliefst uit in haar lichtblauwe jurken,
keurig gegarneerd, en met groote hoeden,
eveneens met een blauwe doorschijnende stof
opgemaakt die echt kinderlijk stonden. Zij
werden beiden dien dag de trotsche bezitsters
van een klein horloge met ketting, aan elkaar
verbonden door een veiligheidsspeld, de ini-
t:alen der toruid waren er op gegraveerd en
hadden een kroontje van diamanten. Wat wa
ren zij gelukkigEn wat hielden zij ongekun
steld veel van lord Treherne! Een groot ver
schil met zijn eigen nichtjes, die hem slecht
mochten lijden.
„Ik denk," zeide Alice, „dat u een aardige
man voor Nelly zijn zult; ik begrijp niet.
waarom Aidrey niet met u getrouwd is."
„Wel," zeide Nelly, haar bij de hand ne
mend, „omdat Audrey niet in de gelegenheid
gesteld 13."
Ik vermeed lord Treherne aan te zien
waartoe zou het gediend hébben? Hij had
nooit iets om mij gegevenzijn gansche ziel
ging in mijn zuster op.
Mevrouw PoplinBrowne was in optima
fi-rma.
„Lieve, zeide zij, zoodra zij: mij even afzon
derlijk kon spreken, „ik. feliciteer u wel hon
derd duizend maal met uwe wraak op die ha
telijke vrouw."
„En alles 'hebben wij aan u te danken, lie
ve mevrouw Poplin-Browne," antwoordde
ilc „alles! Ik zal nooit vergeten. Boe goed
gij altijd voor mij geweest- zijt."
„Neen, neen, zeg dat niet. Ik heb slechts
mijn plicht gedaan. Iedere rechtschapen
vrouw zou net eender gehandeld hebben. A
propos, beste, hebt gij géhoord, dat lord
d'Ëcie dood is?"
Ik voelde een brok in mijn keel, zoodat
ik als antwoord slechts eon knikje geven kou.
„Dus is Godfried d'Ecde nu burggraaf,
zeide zij. „Nu zal er ook in zijn omstandig
heden verandering komen. Er wordt alge
meen verteld, dat hij met eon der dochter»
van die vrouw trouwen gaat."
Had ik haar nu maar alles kunnen vertel
len Had ik er maar over kunnen praten, on
wat mij bezwaarde en mijn hersous vermoei
de aan haai' belangstellend, vriendelijk hart
uitstortenMaar het was onmogelijk, ik kou
niet! Ik geloof, dat ik nog liever gestorven
was, dan er een levende ziel een enkel woord
over te reppen.
„Mij dunkt," zeide mevrouw Popliiu—
Brown© een uurtje later tot mevrouw Cle
ment, „dat Audrey er wat vermoeid uitziet.
Zou zij wel goed m orde zijn?"
„Ja, ja," zeide ik haastig.
„Ik heb het niet aan u gevraagd, Audrey,"
zeide zij vlug.
„Audrey heeft er d« laatste dagen niet
goed uitgezien mevrouw PopliuBrowne,'
antwoordde mevrouw Clement beslist, ,,en
ik zal blijde zijn, als de schilderij van mijn
echtgenoot af is, en wij ©ens verandering van
lucht kunnen nemen wij hebben er allen
behoefte aan."
„Zou het niet goed zijn, als zij eens een
dag of twee bij mij to Eastbourne kwam?"
„Neen, neen, dat zou niet kunnen," riep
ik.
Mevrouw Clement wierp mij een blik toe,
een smeekenden blik, waarin ook angst te
lezen stond. Hoe goed begreep ik, wat dio
zeggen wilde: zoo duidelijk, ais menschen-
oogen spreken kondon, zeide hij„Verlaat
mij niet het ia mogelijk, dat ik u nooiig
heb."
„Neen," zeide ik. „Het is meer dan goed
van u, mij te vragen gijl zijt altijd de goed
heid zelf geweest maar ik kan nu «iet uit
gaan, omdat omdat er na de bruiloft zoo
veel te doen is, zooveel op te ruimen on in
orde te maken, vóór wij weg kunnen gaan;
cu mevrouw Clement is nooit zoo bijzonder
sterk."
„Maar één enkel nachtje," hield mevrouw
PoplinBrown© aan.
Mevrouw Clement legde hare hand in de
mijne.
„Noen, ook "niet één nadht," zeido 'k.
„Vraag nu niet langer, lieve mevrouw, want
ik kan werkelijk niet."
Ik geloof dat zij begreep, dat ik een be
paalde reden had om niet van huis te gaan.
21ij was altijd vlug van begrip; weinig men
schen konden beter door een steenen muur
heen zien, dan zij.
„Weet ge," zeide zij dien avond, toen zij
weggingen, „dat- ik vind, dat uw kleine me
vrouw Clement er al heel slecht uit ziet."
„Stil," zeide ik en fluisterde toen„Zij is
zeer ziek. Spreek er niet over."
„Wat zegt haar echtgenoot er van?"
„Haar echtgenoot vermoedt nog niets."
„Maar z:et hij dan niet heeft de man
geen oogen geeft hij niet om haar?"
Ik zeide met een lachje „Hij aanbidt
haar; maar als hij er bij is, houdt zij zich
altijd goed. Zij wil eerst hebben, dat zijn
schilderij af is, voor zij gaat liggen."
Op dit oogen blak kwam Clement, buiten
om haar in haar rijtuig (ja, zo had een rij
tuig) te helpen, en wij zeiden niets meer.
Wordt vervolgd.
