V. 195. 8de tfaargaiig. Woensdag 4 Januari 1905. BUJTEN LAN D. FEUILLETON. Speculanten. AMERSFOORTSGH DAGBLAD. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.35. Idem franco per post- 1.75. Afzonderlijke nummers- 0.05. Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 nur '8 morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF Co. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADYERTESTIËN Van 15 regelsO. TB. Elke regel meer Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bodrijf bestaan roordeelige bepalingen tot het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Eene circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Kennisgevingen. De Burgemeester en Wethouders van Amers foort, Gelet op de aanschrijving van Heeren Gedepu teerde Staten der provincie Utrecht vair den 16. Juli 1844 (Prarinciaalbladi no. 55), 'houdende uitnoodiging omi, ter voldoening aan een', op machtiging van Zijne Majesteit den Koning, door Z. E. den Minister van Binnenlandsdhe Zaken biji aansdhrjjjring d.d:. 29 Juni 1844, no 103, Ie afd. gedaan verzoek, j? arlijks de inge zetenen te 'herinneren aan de bepaling n. der wet van den 1. Maart 1816 {Staatsblad no. 21), be trekkelijk. de viering der Zon- en Feestdagen Maken dientengevolge aan de ingezetenen be kend, dat do voormelde wet is van den volgen den inhoud! WIJ WïIILEM, 'bij de gratie Gods, Prins van Oranje-Nassau, Souverein Torst der Vereenigde Nederlanden, enz. enz. enz. Aan al degenen die deze zul'len zien of hoo- ren lezen, salut! doen te weten: Alzoo Wij in overweging genomen hebben de noodzakelijkheid om, op -het voetspoor onzer godsdienstige voorvaderen, die daarop steeds den hoogs ten prijs stelden, de pl'chi.mat'ge vie ring van den dag des Heeren en andere dagen der openbare christelijke godsdienst toegewi d door eenparig voor de geheele uitgestrektiieid der Vereenigde Nedeilmden algemeen -werkende maatregeJen te verzekeren. Zoo is het, dat Wij, den Raad- van State ge hoord en met gemeen overleg der Staten-Gene- raall dezer landen, hdblben goedgevonden en ver staan. gelijk Wij goedvinden en verstaan ;bij deze 1. Dat op Zondagen en op zoodanige Godsdienstige Feestdagen, als dloor de Kerkge- nootsdhappen van den <Jh rietdijken Godsdienst d-eeer landen algemeen erkend en gevierd wor den, niet alleen ge ene beroeptbc-zigjheden zullen mogen verricht worden, welke den Godsdienst zouden kunnen storen, imaar dat in het algemeen geen openbare arbeid zal mogen plaats hebben, dan in geval van noodzakelijkheid, als wanneer de (plaatselijke (Regeering daartoe schriftelijk toestemming zal geven. 2. Dab op deze dagenmet uitzondering van geringe eetwaren, geene koopwaren hoege naamd op markten, straten of openbare plaatsen zullen mogen worden uitgestald of verkocht, en dat kooplieden en winkeliers hunne waren niet zullen 'mogen uitstallen noch met open. deuien verkoopen. 3 Dat gedurende den tijd voor de open bare Godsdienstoefening ibesteund, de deuren der herbergen en andere plaatsen, alwaar drank verkocht wordt, voor zooverre dezelve binnen den besloten kring der gebouwen liggende zijn, zullen gesloten zijn en dat ook, gedurende dien zelfden tijd, geenerhande sipelen, hetzij kolven, balslaan of dergelijke mogen plaats hebben. 4. Dat geene openbare vermakelijkheden zooals schouwburgen, publieke danspartijen, concerten en harddraverijen op de Zondagen en algemeene Feestdagera zullen gedoogd women, zullende het aan de Plaatselijke Besturen wor den vrijgelaten hieromtrent eene uitzondering toe te staan, mits niet dan na het volkomen ein digen van alle Godsdienstoefeningen. 5. Dat de plaatselijke politie zorg zal dragen, ten einde alle hinderlijke bewegingen en gerucht inde nabjjheid der gebouwen, tot den openbaren eeredienst bestemd, en n het alge meen alles wat dezelve zoude kunnen hinderlijk zijn, voor te komen of te doen ophouden. 6. Dat de overtredingen tegen de oepa- lingen van dit besluit naar gelang van personen en omstandigheden zullen gestraft worden met een boete van niet. hooger dan vijf en twintig gulden, of met eene gevangenisstraf van niet langer d«n drie dagen voor de overtreders, die buiten staat mochten zijn deze boete te betalen. 7. Dat bij eene tweede overtreding do boete of straf zal worden verdubbeld en wijdere alle de te koop gelegde of uitgestalde goederen verbeurld verklaard, en de herbergen of andere publieke plaatsen voor een maand' gesloten zul len worden. En dat door deze algemeene verordeningen, alle daarmede niet- overeenkomstige provinciale of plaatselijke reglementen en inrichtingen zul len worden gehouden voor vervallen. Lasten en bevelen, dat deze in 'het Staatsblad zal worden geïnsereerd, en dat een genoegzaam getal' exemplaren gedrukt en aan de Staten in de onderscheidene provinciën of landschappen, ingevolge art. 86 der grondwet, -ter uitvoering zal worden gezonden, met. last om dezelve alom te doen. .publiceeren) en affigeeren, en van de predikstoelen der onderscheidene öhristelijke ■kerkgenootschappen te doen aflezen. Lasten en bevelen voorts, dlat Onze minis', e- riëele departementen en andere autoriteiten, tyusticieren en officieren, wie ra zuilks aangaat, aan de nauwkeurige uitvoering de hand zullen hou den, zonder eenige conniventie of dissimulatie. Gegeven in 'aGravenihage, den Isten Maart des jaar» 1816, het tweede van Onze regeering. (geteekend) WILLEM. Ter ordonnantie van Zijne Koninklijke Hoogheid, (geteekend) A. R. FALCK. Gedaan te Amersfoort, den 2. Januari 1X5. 'Burgemeester en Wethouders voorn eond', De Burgemeester, WC UTTERS. De Secretaris, VAN REIGERSBERG VERSLl'IJS. waarnemend' Secretaris. Hondenbelasting. Burgemeester en Weihcudere van Amers foort herinneren belanghebbenden aan art. 1 der verordening cp de invordering cerer belas ting op de honden, .luidende: ..Ieder, die (belastingschuldig is voor een of imeeir ihonden, doet daarvan joar'ijks in den loop der maand/ Januari aangifte ten kantore van den Gemeente-ontvanger, door invulling en cn- derteekening van een. gedrukt besohrijvingatiil- jet, dat aldaar kosteloos woidt verstrekt. Voor hen, die het foeschrijvingdbiljet niet kun nen onderteekenen, .geschiedt zulks, namens hen door den .gemeente-ontvanger bij1 de inlevering van ihet biljet." Voorts wotdt met nadruk verwezen, naar de bepalingen, .regelende de gevolgen voor het geval niet aan. de voorschriften wordt voldaan. Gedaan te Amersfoort, 3 Januari 1905. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Burgemeester, WTJYTEERS. VAN imGMSwSo'vÉESl.UIJS, waarnemend Secretaris. Politiek Overzicht De val van Port-Arthur. De overgave van Port Arthur is nu een voldongen feit. Men vindt onder de telegram men het verdrag opgenomen, dat omtrent d^ overgave is gesloten. Het beantwoordt niet geheel aan de van Russische zijde ken baar gemaakte wenschen. De soldaten gaan in krijgsgevangenschapalleen aan de officie ren is toegestaan naar hun land te gaan op hun eerewoord, dat zij ver jr niet meer aan den oorlog zullen deel nemen. Maar ook in dezen vorm is bet ver drag een hulde, door den overwinnaar an de dappere verdedigers gebracht. Port Arthur was reeds lang ten doode op geschreven. Toen de Russische Oostzeevloot den 16en October in zee ging, dacht nie mand, dat zij tijdig genoeg op het oorlogs- tooneel zou komen om eene poging tot red ding te kunnen doen. Men heeft ruimschots tijd gehad om zich op de overgave voor te berei den. Maar toch moet het voldongen feit een diepen indruk maken. Het bart komt dit- uit in het besluit van den Czaar om de reis, waarop hij1 zich bevond tot het inspecteeren van naar Oost-Azië vertrekkende troepen, te staken. Geen wender, dat men in Rusland de over- •gave van Port Arthur ondervindt als een verpletterende slag. De toestand op het oor- logriooneel wordt daardoor belangrijk gewijd zigd in het nadeel van Rusland. Eene Japan- sche strijdmacht van 60,000 man, gehard lts der. krijg, komt daardoor vrij voor de ope- ratiën in Mandsjoerijie. Met andere woorden de overmacht wordt plotseling verplaatst van de zijde van Koeropatkin naar die van Oya- ma. Maar Rusland heeft meer verloren dan eene vesting en een garnizoen. Het verliest een doel, dat het leger van Koeropatkin aan trek in den strixl. Dlat leger heeft nu niet meer ah doelwit de bevrijding van eene ge wichtige Russische stelling, waarin vrienden en broeders zich staande houden. Port Arthur L van nu af eene vijandelijke vesting, waar van de toegang te land en ter zee door Japan ordt bewaakt-. Te land verspert een machtig leger, dat nog nimmer geslagen is, den weg. Voer de Japansche zeemacht is Port Arthur eene wijkplaats en eene aanvalsbasis tegelijk. Men wijst er op, dat het middelpunt van don strijd zich nu verplaatsen zal. Koero patkin, die Port Arthur niet heeft kunnen redden, kan het wreken. Maar de hoop, waar mee Rusland den veldtocht kan hervatten, h bitter klein. Hon de Czaar redelijkerwijs hepen Port Arthur te hernemen, de heer schappij over de zee te heryinnen. de Japan sche indringers in zee te jagen, dan zoa de voortzetting van den stri'd doel kunnen tref fen. Maar deze gebeurlijkheden staan in een verschiet, dat niet- te ontdekken is. Zwaarder nog dan de materieele verliezen, die de overgave van Port Arthur aan Rus land berokkent, weegt het morecle verlies. In den vrede van Shtonoaioseki (17 April 1895) werd Port Arthur mat het geheele schiereiland Liao'tong en de bijhebciorende eilanden dlooir Oh:na aan Japan afgestaan. Maar Rusland, ondersteund dloor Frankrijk en Duitsehland, dwong den Mikado van alle veroveringen op het vasteland af te zien, en den 31en December 1895 waren de laaitsto Japansche soldaten uit het gebied terugge trokken. Twee etn een half jaar later „pacht te'' Rusland Port Arthur, nadat Kiautsjou op dergelijke wijze door Duitsehland bezet was. Engeland pachtte het tegenover Port Arthur gelegen Wcüiaiwei en Frankrijk werd in Saigon voor zijn© bemiddelaarsdiensten door China schadeloos gesteld. Met Port Arthur meende Rusland einde lijk eene ijsvrije havon te hebben gekregen, en het begon in koortsachtige haast den spoorweg door Mandsjoerije naar Port Ar thur aan te leggen, en deze stad zelve zwaar te versterken, want Rusland vertrouwde Jas pan niet, al hield men 't ui Petersburg niet voor mogelijk, dat Japan alléén Rusland zou aanvallen. Tegen den zomer van 1905 meen de stadhouder Alexejew geheel toegerust te zijn. Waarschijnlijk zou dat dan nog riet liet geval geweest zijn, maar de Japanners hielden het tech voor geraden, de Russen hunne oorlcg&toebereidsolen niet te laten voortzetten en voltooien. En nu is voor de tweede maal Port Arthur iu hun bezit go- komen. Dat is de moreele factor, die bij dit wapen feit in aanmerking komt. De Teimips brengt dlLt onder de aandacht in dezie woorden ,.De moreele uitwerking in het uiterste oos ten zal verpletterend zijn. Port Arthur aan de Russen ontnomen door de Japanners, dSe voorheen het voor de Russen hadden ont ruimd, na het op de Chineezen te hebben veroverd, dat is meer dan eene revanche, het is voor de tot solidariteit ontwakende gele rassen een symbool en haast eene voor- spelling. Het terugwijken van Europa voor hen verschijnt hun niet meer als eene moge lijkheid. maar als eene werkelijjkheid. Een nieuwe factor van hoop en vertrouwen ver schijnt in de Aziatische politiek bot schade van do mogeiidiheden, van alle mogendlhedeni van Europa." Rusland. Petersburg, 3 Jon. Het Russische Telegraaf- agentschap verneemt dat alle verdere troe pen-inspecties door don Czaar zijn afgelast. De Czaar keert morgen naar Petersburg te rug. De oorlog in Oost'Azië. Van den oorlog azijn de volgende berichten Tokio, 2 Jan., zes uur des avonds. Generaal Nogi bevestigt, dat de capitulatie van Port Arthur ouderteekend is. De Russen namen de door de Japanners gestelde voorwaarden aan. Do vijandelijkheden zijn geëindigd. Do Japansche oers maakt generaal Stoes- sel er een verwijt van, dat hij de schepen heeft vernield, nadat hij had aangeboden te eapitulecrcn. Tokio, 3 Jan. De commissarissen hebben de overeenkomst betreffende de overgave van Port Arthur gisteravond onderteekend. Tokio, 3 Jan. Ets Japanners hebben heden een aantal forten van Port- Arthur bezet. Het is den Russischen officieren eu amb tenaren vergund op hun eerewoord n&ar Rus land terug te keeren. De officieren mogen hunne wapens behouden. Tokio, 3 Jan. Bij het verdrag van de over gave van Port Arthur is o. a. bepaald dat de soldaten van het garnizoen als krijgsge vangenen naar Japan zullen worden vervoerd. Tokio3 Jan. Generaal Van Stössel heeft den Keizer geseind om vergunning voor de officieren om hun eerewoord te geven. Petersburg, 3 Jan. Het Petersburger Tele- graafagentschap meldt, dat de Russische con sul te Tsjifoe gisteren aan den Keizer sein de, da£ de torpedobooten Vlastny, Sertitze en Skary te Tsjifoe zijn aangekomen met bet bericht, dat Port Arthur zich moet "er- geven. Een telegram van generaal Von Stoessel aan den Keizer van 28 December meldt ..Den 27en December deden de Japanners een mijn onder versterking no. 5 springen. In dollen overmoed klauterden een twintig tal Japanners tegen den muur op, zij wer den met de bajonet en met handgranaten afgemaakt. De vijand beccihiot ons dag en nacht en richt zijn vuur ia het- bijzonder op de hos pitalen en de zie ken verblijven, omdat hij wel weet-, dat al onze ongekwetste helden, zoo dra dit maar even mogelijk is naar de ver dedigingswerken terugkeeren. In de hospi talen liggen ongeveer 14000 rieken en ge kwetsten eai eiken dag komen daar zoowaï 300 bij." Den volgenden dag seinde de bevelheb ber van Port Arthur „Gisteren ochtend te 10 uur deden de Japanners de borstwering van het derde fort springen ©n opeinden vervolgens een krach tig geschutvuur op het geheele front, in het bijzcindor op liet derde fort. Omstreeks écu uur deden zij uit de loopgraven een aanval op de borstwering. Tweemalen werden zij teruggeslagen, doch ten laatste bezetten de J apaiimors de bres, die door de ont ploffing was gemaakt, eu omstreeks vijf uur namen rij de borstwering. Tegen den vallen van den avond drong de vijand in grooten getale het fort binnen. Twee bataljons van onnze troepen, die op de muren streden, zijn vernietigd. Onze afdëelingen trokken in de kazematten terug, doch de Japanners brach ten voor de toegangen rewol vericancmea in stelling, zoodat het den verdedigers onmo gelijk was naar buiten te komen. „Wij deden drie tegenaanvallen, echter zonder succeshet fort bleef in de handen van de Japanners. Onze verliezen zijn aan zienlijk, vooral aan officieren. De bezetting van het fort klom door de vensters der kazematten naar buiten. „Na de verovering van dit fort waren de Japanners meester van de geheele noord oostelijke linie. Wij zullen nog eenige dagen stamd houden. Onze mumtce is bijna op. Ik zal maatregelen nemen om liet bloed vergieten in de straten te vermijden. Het garnizoen lijdt aan scheurbuik; tienduizend man zijn riek. „De generaals Pock en Nikdtin stonden mij moedig ter zijde. Uit de verlieslijst van de hoagere officie ren blijkt wel, hoe zwaar wij geleden heb ben. Van tien generaals zijm twee gesneu veld en twee gewond, een vijfde kreeg een schampschot. Van tien regiments-comman- danten rijn twee gedood, twee over lede n en vier gewond. Van acht commandanten van veldbatterijem is één gesneuveld, vier zijn gekwetst, twee kregen schampschoten. Van do overige stafofficaeres is een groot gedeelte gesneuveld, gestorven of gewand*. Vele com pagnieën worden door vaandrigs aangevoerd. De compagnie was gemiddeld 60 man sterk." Petersburg, 3 Jan. Hot PetersburgBcihe TclegTaafagentschap verneemt uit Tsjifce van heden Zondagmiddag te 4 uur zond generaal Van Stoessel den vaandrig Malbzohenko naar generaa Nogi met een bric-f, waarin hij voor stelde Port Arthur over te geven op de vol gende voorwaarden Alle wapendragenden zouden, de vesting gewapend mogen verlaten ander verplich ting, dat zij niet meer zouden deelnemen aan den tegenwoordigen oorlog. De gewon den eu rieken zouden na hun genezing naar Rusland worden overgebrachtzij zouden hun wapens mogen behouden. Particulieren, vrouwen, kinderen en vreemdelingen, zouden in de hoede der Japaonens worden aanbe volen. Toen generaal Stoessel dezen brief afzond bevond generaal Nogi rich to Dalny. Een Japansche torpedo boot ligt in de haven van Tsjifoe naast de ontwapende Rus sische schepen. Tokio, 3 Jan. Een telegram van generaal Nogi, den tekst van de overgavo-bepalingeui bevattende, werd hedenavond ontvangen. Artikel I. Alle Russische soldaten behoo- ronde zoowel tot de zco- on do landmacht, alsmede de vrijwilligers, alle regoeringsrper sonen te Part-Arthur in garnizoen en in de haven worden krijgsgevangen gemaakt. Artikel H. Alle forten, batterijen, oor logsschepen, andere ^hei>en en vaartuigen, wapens, ammunitie, paarden, alle materieel, allo regoeringsgebouwen, allo voorwerpen he li oorende aan de regeering zullen in hun bestaauden toestand overgedragen worden aan hot Japansche leger. Art. III. Indien in de beide vorige voor waarden wordt toegestemd dan zullen, als waarborg, do garnizoenen van do forten en 1 Roman vun BALDUIN GROLLEK. Richard Ridder van Artner, de jongste, maar voorzeker niet de minst invloedrijke Hofraad in het Mnisterie van Spoorwegen, liep d'.ep in gedachten verzonken in zijn be haaglijke en deftig ingerichte werkkamer op en neer. Hij bereidde rich voor op een uiterst gewichtige conferentie, die hem wachtte. Hij was zich bewust, dat ©en onverstandig woord, wellicht ook een mispaatste opmerking, hem onberekenbare schade komdeuii berokkenen En al had hij alles gezegd, dat voor .rijn doel dienstig waséen woord te weinig en hij overtuigde misschien nietéen woord te veel, en hij bedierf waarschijnlijk alles. Groote dingen stonden voor hem op 't spel en daar om mocht het hem niet aan voorzichtigheid en doorzicht ontbreken. Hij stond op het punt zijn ambt «r aan te geven, en zulks na een snelle, gelukkige succesvolle carrière. En in zulke omstand ghoden vooral mag men g.-en domheden begaan, zich aan geen over ijling schuldig maken, om zich zelve dan la ter verwijten te moeten doen. Natuurlijk ging hij uit vrijen wil, maar de ingewijden die de verhoudingen goed kenden. en die waren er weinige, zij wisten, dat. de bodem onder zijn voeten wat te heet werd gemaakt Hij was de knapste kop in het ge- heelo ressortdaaraan bestond geen twijfel, en menige nieuwigheid, voor den handel van groot gewicht, had haar invoering aan hem Ie danken. Maar in de kringen zijner supe rieuren, in toongevende kringen dus, had men nu juist niet met welgevallen waarge nomen, dat hij buiten zijn ambtelijke betrek king, meer dan gewenscht was en meer dan met de belangen van zijn dienst strookte, zich aan eigen zaken wijdde. Dat kwam met de c ud-Oo:tenrij ksche beambten-traditie riet overeendat was in lijnrechten strijd met de eerwaardige dienstpragma.tiek Hij had dus de keuze, óf zijn onrustigen geest aan banden te leggen en zijn geniale plannen op te geven, óf zich vrij willig uit zijn betrek king terug te trekken. Zonder overijling had hij tot het laatste besloten. Zijn naam was bekend, zijp be kwaamheden werden gewaardeerd, ja, mis schien wel overschat. Zijn ambt had aan zijn ijver goede grond geboden. Als hij: wilde, dan stond hom een betrekking bij een spoorweg maatschappij of verzekeringsbank, of bij een of ander geldinstituut epen. Maar voor- loopig wilde hij ook dat niet. Hij droeg een grootsch plan in zich om, waaraan hij een b.lanrijk doel van zijn aanzienlijk vermogen geofferd had. Doch de verwezenlijking van dit plan kon hem ook roem en eer en, boven alles, fabelachtige winst bezorgen En vandaag zou een beslissende beraadsla ging gehouden worden. Daarom had hij zijn advocaat, Dr. Gunz, en den directeur van een der grootste financiëele instellingen, Vic tor Cannabal ten rijnent ger.oodigd. Door rijn advocaat, had hij tot nu too alle noodige voorbereidingen laten treffen, zooals het aan- koopen van grondperccelen, afkoop van ser vituten, regeling van wat er rechtelijke vraag stukken, alle tijdroovendo zaken, die in stil te opgeknapt mcerten worden. De bekwame maai van het recht had hetgeen hem opge dragen was vlug en flink volvoerd, zonder het ware doel van de uitgebreide en kostbare maatregelen to kennen. Menigmaal had hij wel het hoofd geschud, want voor een ge wone grondspeculatie wan hem de zaak toch wei wat heel bedenkelijk voorgekomen. De tweede gast, Cannabel, was bij de con ferentie een gewichtig persoon. Dr. Gunz moest meer de rol van grtuigo spelen. Wel is waar kende Artner den d recteur van vroe ger in zijn ambtelijke betrekking had hij voor die kennismaiking gelegenheid gevonden maar juist daarom achtte hij het niet on raadzaam, om bij een onderliandeling met hem een getuige, on, zelfs eeu gewichtige ge tuige, tegenwoordig to doen zijn. Hij moest zich tot. den machtigen geldvorst wenden, omdat nu de voorbereidend© werkzaamheden 't punt hadden bereikt waarop hij, niet ver der kon. Dit was echter eeu onaangename verrassing geweestreeds van het begin af was hij er op voorb roid g wecsst. Nu gold 't het tweede hoofdstuk te beginnen, dat min- d r bezwaren bood dan h t eereto had opge leverd; maar daarbij moesten enorme geld sommen in het, spel komen en die moest Can nabel leveren Wie zou 't anders kunnen, als hij het niet. kon?! H-1 was nu do zaak, om hém voor het plan te winnen. Want zoo hij er niet mee nstemdo, uitvluchten zooht, of zijn medewerking ronduit weigerde, dan zcu dat zeer lastig kunnen worden, vooral ook, omdat de plannen dan zouden zijn blootge legd, waaruit onoverkomelijke verwikkelin gen eu moeilijkheden konden voortvloeien. Artner had dus alle reden zorgvuldig tc wikken cn te wegen hee hij de zaak zou voor stellen.Reide heeren konden ellc oogenblik komen. Hij meende al de electrische schel te hebben gehoord en luisterde. Buiten wer den do deuren geopend. Even drukte hij op een knopje, en uit de armen der geelkoperen lustres stroomde volop licht tot nu had hij zich vergenoegd met één electr-sch lampje op de schrijftafel"en tot zijn verwondering trad zijn dochter in plaats van een gast de kamer bannen. „Een afzegging, papa," zeido ze, terwijl zij htm een kaart toereikte. „Mijnheer Cannabel?" vroeg hij verschrikt. „NeonDr. Gunz is ziek Artner las de kaart, waarin vermeld stond, dat Dr. Gunz plotseling en ernstig riek was geworden. „Plotseling en ernstig,bemaalde Artner, half voor zichzelf. „Ik moet wil denken, dat het heel ernstig is. Door kleinigheid zou Dr. Gunz zich niet hebben laten weerhouden. Al lang vond ik, da,t lrij er slecht uitzag. Do man is vreeselijk volbloedig en lijdt aan hart- vervettiug. Misschien is 't harikrampals het niet erger is. Wij zullen het buiten hem moeten stellen, Dora." „Wie heeft de kaart geschreven, papa?" „Laat zien... Dr. Riemer zijn assistent. Een knap jongincnschDen laatsten tijd heb ik voortdurend, omda£ Dr. Gunz niet te lx?st meer voort kon, met hem gewerkt. Eigen lijk kon hij wel iu plaats van Dr. Gunz too rnen „Z:il ik ora hem sturen, papa?" „Neon, laat het maar liever. Ik vind 't erg jammer; kan niet zeggen hoe frtari „Maakt ge u bezorgd, papa?" v oog Dora ..Wij nuxten de dtnfen nemen, zooals zij vallen," zeide hi' haar blonde lokken stroo iend en haar op het voorhoofd kussend. „Het is niet de eerste moeilijkheid en 't zal ook niet de laatste zijn." Zooals ze daar stonden, vader en dochter, was het een knap paar menscheu. Artner was groot en slank van gestalte; eon mooie brui ns baard sierde zijn gelaatzijn donker, zorg vuldig gescheiden haar liet nog geen grijU baartje zien, ondank3 de ruim vijf-en-veertig jaar, die Artner telde. Dora's gelaat toonde eroote gelijkenis met dat van haar vader. Al leen was bij haar alles moer \erfijnd en ver edeld. Reeds vele jaren geleden had Artner zijn vrouw, Dora haar moeder verloren. Vaji toen af hadden vader en dochter zich nauwer aan een gesloten. Dora voerde nu liet huishouden met verstand en doorzicht, en zij nam niet alleen de plaats van de vrouw des huizes in, maar was haar vader ook eeu trouwe hulp en bekwam© secretaresse. Hijt vertrouwde haar iil zijn plannen en raken toe, en zij was het, die orde in alles hield. Ja, zelfs hield zij zijn boekon bij, waar hij zelf nooit zijn inkomsten, en uitgaven aanteekende. Zoo kon zij hem, wanneer hij haar iet9 vroeg, altijd de meest nauwkeurige iniiahtingen gown. Hij was we' verplicht haar alles te zoggen, wilde hij geen verwarring in zijn zaken brengen. Zonder haar hulp zou hij geen raad meer weten. En als hij rich vaak er een verwijt van maakte, dat hij dat jonge, levenslustige meisje te veel in beslag nam, dan stelde de overtuiging, dat hij alles ora haar best wil deed, hem gerust. Zij bezat wel een aanzienlijk vermogen, maa' aat vond hij nog niet genoeg. Grooten rijk dom wilde hij verwerven, die haar ten goede zou komenaanzien, eer, glans alles, alles wilde hij haar geven. Wordt sevW A

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1905 | | pagina 1