Maandag 9 Januari 1905.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Speculanten.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.25.
Idem franco per post- 1.75.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF 6 G>.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN
Van 1-5 regelt •••••••••••••f 0.75.
Elke regel meer s. - 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrjjf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Kennisgevingen.
De Burgemeester en Wethouders van Amers
foort,
Gezien het besluit van 'Hoeren Gedeputeerde
j Staten der iim>vinci/0 Utrecht vaat den SsOsten.
i December 1904, no. 18, (Provinciaaiblarl no.
I 166), en een brief van den I'Jker„ ©hef van dienst,
d.d. 31 December 1904, no. 171;
Brengen (er kennis van de ingezetenen dezer
Gemeente, dat do Herijk der mateni en gewich
ten voor de herijk-periode 1 Januari 19051
September 1905, in een der benedenlokalen; van
liet „Werkhuis" alhier zal geschieden van'Maan
dag 16 Januari tot en met Maandag 6 Februari
aanstaande, uitgezonderd den Zaterdag en Zonr
dag.
Dat de letter p in den gewonen schrijfvorm,
j bestemd is tot goedkeuringsmerk, zoowel van
I den ijk als van den herijk, en dat volgens het
i Koninklijk besluit van den 9. November 1869
J (Staatsblad no. 167) het afkeuringsmerk bestaa-
I uit een gelijkzijdigen driehoek, met arceeringen
loodrecht cp eene fier zijden
I dat de belanghebbenden verplicht zijn hunne
maten en gewichten behoorlijk schoon èn d>-oog-
gemaakt hij den IJker tijdeus zijn verblijf in deze
Gemeente, tot het ondergaan van den herijk te
t bezorgen, en dat zij, die dit verzuimen of daarin
op do hiervoor aangewezen- dagen verhinderd
worden, de voormelde maten en gewichten aan
liet ij k kam oor te Utrecht ter herijking vóór den
1. September 1905 moeten aanbieden, welk kan
ji toor geopend iseiken'Zaterdag, en na 19 Juni
o-ik des Vrijdags, telkens van 9 tob 1 uur;
<lat de milligramgewichten uitsluitend aan de
fikkantoren geverifieerd worden en vrachtvrij
kunnen worden opgezonden onder het adres
„IJkkantoör Utrecht"
'lat na heb eindigen van den termijn voor den
I herijk gestold, en alzoo van af den 1. Septem
ber e. k., het gebruiken of voorhanden hebben
I van maten en gewichten, niet voorzien van de
rereischte stempel merken, volgers artikel 29
tier Wet van den 7. April 1869 (Staatsblad no.
57) verboden en strafbaar is
dat de belanghebbenden ge' ouden zijn, na do
terugontvangst van hunne ter herijking aangebo
den maten en <*ewichten, z ch to overtuigen, dat
deze van :het vereisehte goedkeuringsmerk voor
zien zijn, alvorens ze weder in gebruik, genomen
of in winkels of óp plaatsen van bedrijf voorhan
den gesteld worden, blijvende de ijkpiichtigen
steeds daarvoor verantwoordelijk.
Teneinde eene meer ordelijke uit roering van
den herijk mogelijk te maken en daardoor de
belanghebbenden tevens voor tijdverlies to vrij
waren, worden de ijkpiichtigen uitgencodigd zich
zooveel mogelijk te gedragen naar de volgende
regeling
Voor de Rijks- en Gemeente-inrichtingen
spoor- en andere vervoermiddelen en v-erkoopers
I van maten en gewichten.:
(Maandag, 16 Januari, van 1012 en 12^2
uur.
j Voor Wijk A, Dinsdag, 17 Januari, van
912 en 1242 uur.
Voor Wijk li, Woensdag, 18 Januari, van
9—12 en 1242 uur.
J Voor Wijk C, le 'helft, Donderdag, 19 Janu-
iari. van 912 en 1212 uur.
iVoor Wijk G, S'rijdag, 20 Januari, van
1242 uur.
Voor Wijk G. 2e helft. Maandag, 23 Januari,
van 912 en 124—2 uur.
Voor Wijk 'I). 'Ie helft, Dinsdag, 24 Januari,
van 912 en 1242 uur.
Voor Wijk D. 2 - helft. Woensdag, 25 Januari,
jvan 912 en 1242 uur.
Voor Wijk E, Donderdag, 26 Januari, van
912 en 1242 uur.
Voor Wijk lH, Vrijdag, 27 Januari, van
1242 uur.
Voor Wijk. F. van No. 1200, Maandag, 30
Januari, van 912 en 1242 uur.
Voor Wijk F, van -No. 2004CO, Dinsdag. 31
Januari,- van 912 en 1242 «u».
Voor Wijk F. van No. 4C0einde, Woensdag,
1 Februari, van 912 en 1242 uur
Voor d apothekers, juweliers, goud- en zil
versmeden, Donderdag. 2 Februari, van 9—12
en 1242 uur.
Voor Wijk I, Maandag, '6 Februari, van 9
12 uur.
De ingezetenen worden uitgenoodigd, -bij de
aanbieding tot den herijk, heb wykmummer van
hun huis- op te geven, en nadrukkelijk aange
maand zich. getrouwelijk van hunne verplichtin
gen ten deze to kwijten, teneinde bewaard te
blijven voor da onaangename gevolgen en boete,
tegen de nalatigen vastgesteld.
Amersfoort, den 2. Januari 1905.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
De Burgemeester,
WU1JTIERS.
VAN T^Oim^^SS'vEBfiSAJlJS.
8TRATE N,
Burgemeester en Wethouders van Amersfoort
brengen ter algemcene kennis, dat het verboden
zal zijn anders dan stapvoets te rijden in_h©t
gedeelte van de Langestraat tussohjpn de Var
ken smarkt. en de Ivrankeledcnstraat.
Waarschuwingsborden zijn aangebracht».
Amersfoort. 7 Januari 1905.
Burgemeester eu Wethouders voornoemd
De Burgemeester,
wuejTiers.
De -Secretaris,
VAN REIGERSBERG VERSLUIS,
waajnemend Secretaris.
Politiek Overzicht
De beweging in Rusland.
Steeds komen nieuwe be wijfzen aan den
dag, dat de vrijheidsbeweging, die in Rus
land is ontstaan, verder om rich heemgri-jpt.
Prins Troebetskoi, de voorzitter van de Mos-
kouscho zemstwo, heeft in eene audiëntie
tot den Czaar het historisch© woord gespro
ken „Ce n'est pas une simple émeufce, mais
une revolution". Hetzelfde woord werd ook
te Versailles tot Lodewijjk XVI gezegd;
maar prins Troebetskoi is niet een hoveling,
zooals de hertog van Liamcooirt was, bij is
do voorzitter van de landschapsvergadering
van Moskou, en zijn woord komt uit het
hart van Rusland, uit de stad dio de wieg
is van het Czareuriik. De Czaar heeft dit
woord aangehoord, zonder don stoutmoedi-
gen spieker zijne ongenade te doen voelen.
En door dear brief, die prins Troebetskoi
aan den minister van binnenlandsche zalven
geschreven heeft bij de toezending van het
besluit van de zemstwo van het gouverne
ment Moskou, waarin, de deelneming van
vertegenwoordigers van het volk aan het
landsbestuur- wordt aangewezen als het red
middel, dat de tegenwooi-digc toestand vor
dert, is het in geheel Rusland bekend ge
worden, dut een van de grooten des rijks dit
historische woord den Czaar heeft voorge
houden.
Dit geval staat niet op zich zelf. Men
durft in deze dagen in het autocratisch be
stuurde Rusland dingen te zeggen, waaraan
men vroeger niet dorst te denken. Sommige
bladen zijn gestraft omdat zij», naar aanlei
ding van den val van Port Arthur, hebben
durven zeggen, dat als het Russische volk
om zijne meening weid gevraagd, het zich
zou uitspreken ten gunste van den vrede en
tegen het beleid van zijne regeerders. Maar
wel verre van afschrikkend te werken,
schijnen die straffen veeleer op anderen te
werken als eene aansporing om ook hunner
zijds den toom van de overheid uit te lok
ken. Zoo begroet de Nowoj® Wremja de me-
dedeeling, dat generaal Stoessel, evenals
iedere commandant van eene vesting, die
heeft gecapituleerd, voor een krijgsraad zal
worden gebracht, als eene welkome tijding.
Het blad schrijft
„Geheel Rusland wensoht dit krijgsge-
reohit, maar niet over de helden van Port
Arthur. Eir bestaat zeker behalve art. G4
eene bepaling, die de lieden tot verantwoor
ding raspt, welke de vesting bouwden, zon
der voldoende voor het bouwen van de haven
en va.n de dokken te zorgen, do lieden die
de vesting bouwden zonder haar behoorlijk
uit to rusten, die de verdedigers zonder vol
doende kancmnen en munitie lieten. „Mijne
manschappen lijken schimmen", bericht ge
neraal Stoessselop deze schimmen waren
290 kogels gericht, terwijl zij slechts in staat
waren met één schot te antwoorden. Mis
schien vinden wij. een Wetsartikel, dat voor
schrijft, dat eene vesting ten allen tijde vol
doende voorzien moet zijn, zoowel van mu
nitie als van proviand, van kleeren als van
geneesmiddelen. Port Arthur kan bewijzen,
dat in een tijdperk van 50 jaren een tweede
Sebastopol zich herhaalt; alleen bestaat het
verschil, dat destijds eene oude vloot van
zeilschepen te gronde ging, maar thans een
eskader vernield werd, aan welks hoofd zich
zes pantserschepen van het nieuwste type be
vonden. 91eohts een rechtbank zal de ware
schuldigen aan het licht brengen, maar geen
rechtbank van ijdele formaliteiten, maar
een strenge rechtbank, die alleen in staat
is de ware schuldigen aan den val van Port
Arthur, aan de ellende eu de schande, in
angst te jagen. Geheel Rusland wenscht deze
rechtbank. De verdedigers van Port Arthur
echter, deza helden, hebben niets te vreeraen.
Slechts deze rechtbank kan Rusland van
zijne onzichtbare vijanden bevrijden, die ge
vaarlijker zijn dan alle zichtbaren."
De Birshewija Wjedomosti schrijft.: „Het
is eene oud© wet, dat de kracht in de ken
nis ligthet bureaucratische Rusland echter
huldigt het tegenovergestelde beginselde
kracht ligt in de duisternis. Port Arthur is
gevallen als een held dor sage, en op zijne
puinhoopen prijkt in plaats van de Andireas-
vlag de leus: „De kracht ligt in de kennis,
er» die kennis wordt door ©ene vrije pers ge
geven."
De Swjet zegt: „De mammen van Port
Arthur rijm helden en hebben hun plicht ge
daan. Maar waarom hebben de overigen hem
niet gedaan uit onbekwaamheid, uit lafheid
of uit gebrek aan ijver? Verontschuldigingen
voor onbekwame menscbem zijn bij duizen
den te vinden. Moge God en hun eigen ga-
weten hen oordeelen."
Eau dei-gelijke vrijmoedigheid kan strek
ken als bewijs, dat de beweging, die is ont
staan, door geen machtwoord als dat van
de keizerlijke ukase van 25 December, is te
stuiten. Hare ontwikkeling zal niet tegen
te houden zijn. Welke richting zij zal nemen,
is de groote vraag der naaste toekomst.
Frankrijk.
Parijs, 8 Jan. Admiraal Bienaimé (anti
ministerieel) werd met 6437 van de 11667
stemmen gekozen tot lid van de Fransobe
Kamer, voor den zetel open gekomen door
den dood van Syveton.
tngelanü.
Londen, 7 Jan. Bij de verkiezing in
Stalybridge kreeg de liberale vrijhandel-can-
didaat Cheetham 4029 stemmen, de conser
vatieve candidaat Travis-Clegg 3078 stem
men. Bij de vijf verkiezingen, die sedert 1885
plaats hadden, was steeds de conservatieve
candidaat herkozen.
Denemarken.
Over den oorzaak van het aftreden der
j vier ministers wordt bericht, dat deze minis-
i ters verlangden, dat de minister van marine
i Jasche gelijktijdig met de minister van oorlog
Madun zou aftreden, omdat de tweespalt tus-
schen deze beiden den minister van oorlog
tot aftreden had genoopt. De minister-pre
sident Deuatssr weigerde, den minister van
marino tot dezen stap te dwingen, waarna
de andere ministens hun ontslag hadden ge
vraagd.
Rusland.
Aan de Köln. Ztg. wordt uit Petersburg
bericht, dat grootvorst Sergius, aftredende
als gouverneur-generaal van Moskou, met het
militaire bestuur in dit gouvernement zal
worden belast. Men gelooft algemeen, dat
de post van gouverneur later weer zal wor
den vervuld, en dat de nieuwe functie va.n
stedelijk bevelhebber slechte tijdelijk zal zijn.
Het Srter-kanael.
Het bericht van de Daily Telegraph, dit
de Sucz-kanaal-maatschappij voornemens is
de karaalrechten te verminderen, is volgens
een telegram u't Cairo ongegrond.
De oorlog in Qost-Azië.
Van den oorlog zijn de volgende berichten
Tokio, 7 Jan. De Keizer heeft een besluit
doen publiceeren, waarin hij generaal Nogi
en het 3de leger en admiraal Togo en de
I gecombineerde vloot voor de inneming van
Port Arthur dank zegt.
Admiraal Togo heeft sedert vandaag de
blokkade van Liaotoeng opgeheven, doch voor
het oogenblik is het alleen aan Japansche
regeerings-vaartuigen vergund in Port Arthur
binnen te komen.
Tokio, 8 Jan. De generaals Fock, Smyrnow
en Goldbatfoeski, alsmede de schout-bij-nacht
Wiilman, zullen als krijgsgevangenen naar
Japan gebracht- worden.
Generaal Stoessel verlaat Donderdag Dalny.
Tokio, 8 Jan. De Japanners zijn van ,plan
een maritiem station te Port Arthur te ves
tigen. Vioe-admiraal Shibayama zal waar
schijnlijk met het bestuur belast worden. Ad
miraal Togo bewaakt de haven van den zee
kant, maarschalk Oyama van het noorden.
Het legerbestuur zal slechts ten klein garni
zoen achterlaten, zoodra de krijgsgevangenen
vervoerd zijn en de orde hersteld is.
De vloot is druk bezig de haven van mijnen
te zuiveren, doch Ion gevolge van de groote
hoeveelheid mijnen zal het langen tijd onvei
lig zijn voor de scheepvaart. Alleen voor re
geerings-vaartuigen is de haven opengesteld.
Waarschijnlijk zal Dalny spoedig geopend
worden voor onzijdige schepen.
Japansche stoomvaart-maatschappijen heb
ben wekelijksche diensten geopend.
Men stelt- zich voor binnen kort eene vierde
b.nnenlandsche oorlogsleening aan te gaan,
op dezelfde voorwaarden als de derde.
De correspondent van Reuter uit het boofd-
j kwartier van generaal Nogi bericht van 5
JanTijdens de ontmoeting van de gene-
raals Nogi en Stoessel sprak de laatste zijn
j dank uit v»oor het overseiuen van zijn tele
gram aan den Czaar, en van het antwoord
daarop. Dit luidt: „Ik stond elk officier toe
gebruik te maken van het welverdiende voor.
recht om naar Rusland terug te keeren, on
der verplichting niet verder deel te nemen
aan den oorlog, öf in het lot te doelen van
hunne manschappen. Ik dank u en het dap
pere garnizoen voor de ridderlijke verdedi
ging-'
Vandaag zijn te Port Arthur twee bran
den uitgebroken Naar aanleiding hiervan
zond generaal Stoessel eene verontschuldi
ging aan het Japansche hoofdkwartier; hij
voegd" daaraan toe, dat de in de stad gebleven
vrijwilligers niet'in staat waren toezicht uit
te oefenen, nadat het garnizoen was vertrok
ken. Hij wenschte daarom, dat er terstond)
Japansche troepen in do stad zouden komen
om de orde te handhaven.
Tokio, 8 Jan. Het vervoer van krijgsgevan
genen uit Port-Arthur B geëindigd. In het
geheel zijn krijgsgevangen gemaakt 878 offi
cieren en ambtenaren en 23491 manschappen.
Er wordt bericht, dat de Sanijo-spoorweg
bevel heeft ontvangen, maatregelen te ne
men voor het overbrengen van 25.000 Russen
van Shimonoseki naar Koere. Waarschijnlijk
zullen de krijgsgevangenen gekampeerd wor
den bij Koere.
De ernstigste gevallen onder de zieken en
gewonden zijn voor het- oogenblik in de veld
hospitalen van Port-Arthur gelaten.
Alle roerende goederen zullen naar Japan
gebracht worden, wanneer de maatregelen
voor de huisvesting voltooid zijn.
Nadere berichten uit Port-Arthur melden
nog, dat de meeningen in den op 31 Decem
ber gehouden krijgsraad, waarin de vraag der
capitulatie werd besproken, ®iet zoo eenstem
mig waren als eerst bericht is. Er waren er
ook, die een overgave beslist afkeurden en
een wapenstilstand voorstelden, opdat de
manschappen zich in de tweede vestinglinie
zouden kunnen terugtrekken. Ten slotte ble
ken de voorstanders van eene onmiddellijke
overgave in de meerderheid te zijn.
Het aanvulhngs-protocol betreffende de
overgave van Port Arthur bevat de benoe
ming van nog zeven commissiën tot regeling
var. de verschillende aangelegenheden die in
verband met ue capitulatie voorziening
eischen. Niet-strijders, die wenschen te ver
trekken, mogen al hun persoonlijken egen-
dom medenemen. Ook wordt aan de gezin
nen van officieren alle mogelijke hulp ver
schaft om mede naar Rusland terug te kee
ren.
Volgens de Slowo zou de minderheid in
den krijgsraad te Port Arthur, die over de
capitulatie beraadslaagde, op een wapenstil
stand hebben aangedrongen, om de troepen
gelegenheid te geven, naar Liaoti-sjan terug
te trekken.
De bezetting leed behalve aan scheurbuik
ook sterk aan typihus. Het 5e regiment vrij
willigers bestaat niet meer; van het 14e
zijn 310, van het 16e 490 man overgebleven.
Een correspondent van de Standard be-
rioht over het dorp Soeisji, omstreeks 5 K.M.
van Port Arthur gelegen, waar de onderhan
delingen over de overgave hebben plaats ge
had Het is een recht Chineezendorp, be
staande uit verspreid liggende hutten. Sints
weken lag het in het bereik van het bom
bardement en bestond dientengevolge nog
slechts uit zwarte muren. Aan het einde van
eene lange, door puinhoopen ingesloten
straat staat een eenvoudig klein huis met
kapot dak en een uitbouw. De beide kleine
vensters van het armoedige huisje waren met
leem verstopt en de deur in den muur was
gebroken. In dit treurige gebouwtje had de
conferentie plaats, die met de capitulatie van
de groote vesting zou eindigen.
5 Roman van
BALDUIN GROLLER.
Artnsr dacht na. Het voorstel van Canna-
bei was werkelijk een gevaar; maar hij woog
het. niet te zwaai". Eenmaal zou hij toch im
mers het geheim moeten prijsgeven. Voor
loop! g was echter de hoofdzaak gewonnen
Ca,1 nabel scheen er wel ooren naar te heb
ben, en dat was meer dan hij bad durven
hopen Hij had oen koele, voorzichtige, gere
serveerde houding van hem verwacht en nu
(leed Cannabel reeds, alsof hij al in de zaak
betrokken was. Artuer was tevreden en
ivensohte nu niet verder over d'e zaak te spre
ken^ wat hem niet moeilijk viel, door het
woord tot Dora te r.chten.
Het was reeds twee uur 's nachts, toen
Cannabel de wonig van Hofraad Artner ver
liet en in zijn gereedstaand rijtuig stapte.
Op het kantoor van Dr. G-unz hadden de
*tostenten een zware taak.
Dr Hans Riemer en Dr. Prokop Maura-
dier waren jongelui, die den tijd, noodig om
ach in den praktijk te bekwamen, reeds uit
gediend hadden, maar die toch nog gaarne in
hun tegenwoordige betrekking bleven, daar
hj onbemiddeld waren en geen vooruitzich
ten hadden op eigen praktijk. Ze stelden zich
daarom maar tevreden met. <lo karige bezolli-
giog, die de assistenten-betrekking hun ople
verde en wachtten kalmpjes een gunstig toe
val af.
Het wiaren moeilijke dagen, voor hen ge
weest maar toch' dagen van zelfvoldoeniug
R eds verscheidene weken, was dr. Gunz ziek.
Een beroerte had hem getroffen, en het liet
zich aanzien dat hij niet zoo spoedig op de
been zou komen. Van de spraak beroofd en
aan de eene zijde van het lichaam geheel ver
lamd, was het hem natuurlijk onmogelijk
zich met de ingewikkelde rechtzaken te be-
moe'en, die hem toevertrouwd waren. Rie
mer en Mauraoher moesten dus de geheele
.verantwoording op rich te nemen wat hun on
danks de vermeerdering van werkzaamheden,
wel beviel. Zij verdeelden de cliënten onder
el;aar. Maar meestal vielen aan dr. Riemer
da interessantste on mooiste zaakjes ten deel,
terwijl de andere, schijnbaar moeilijke, aan
dr. Mauracher ter behandeling werden ge-
„Jij bent van ons tweeën de beste jurist,''
liet Riemer gewoonlijk bij zulke gelegenhe
den hoeren, en met dezen troost moet Mau
racher zich wel tevreden stellen.
Zoo zaten zij op een mooien Zondagmor
gen op het kantoor. Zij deden niets, maar
betoogden toch ijverig, dat zij. te beklagen
waren, omdat hun niet eens oen vrijen Zon
dag kon worden gegund. Beiden draalden op
hun stoelen en lazen de kranten.
„Ik vrees, dat onze oude het niet lang
meer maken zal," merkte Mauracher onder
het lezen op, met den top van den vinger
de asch van zijn sigaar aftippend
„Dat riet er wel naa.r uit," antwoordde
R emer toestemmend.
„Maar dan moesten we toch eigenlijk naar
een eigen praktijk gaan uitzien. Als de baas
sterft
„Kan men ons toch met dadelijk aan den
dij'k zetten. Daarvoor zijn we toch geen zeven
jaar hier in betrekking geweest?"
Mauracher klopte nogmaals de asch van
zijn sigaar eu las verder.
„Maar het is niet zoo erg als het lijkt,"
vervolgde R emer, de krant terzijde leggende
en in zijn zakspiegeltje ziende of zijn volle,
blonde baard in orde was.
„Mis je geen haartje?" vroeg Mauracher.
„Maak je maar niet bezorgd'b verlies zou
onbeduidend rijn."
„Ik maakte me werkelijk ongerust."
Riemer lachte tevreden, en zijn oogen glin
sterden daarbij; vroolijk door de glazen van
zijn sierlijken lorgnet. Hiit w'as van meening,
dat men, wat zijn kleeding1 betreft, ook met
zijn tijd mee moest gaan en er niet behoefde
uit te zie» als'een struikroover. Met. dien
struikroover werd dan Mauracher bedoeld,
die zdch niet veel met toilet-kwesties bemoei
de. Toch zag de jonge jurist er volstrekt niet
als een struikroover uit. Eerder zou men hem
voor een fatsoenlijke plattelands-onderwijzer
gehouden hebben.
..Och, begon Riemer weer, „als je de zaak
op den keper beschouwt, ziet het er nog zoo
kwaad niet. uit. Ieder ongelukje heeft zijn ge
lukje."
„Een Fran sell man, Larochefoucauld geloof
ik, ging een beetje verder en kwam daardoor
misschien -ok een beetje dichter bij de waar
heid. Hii beweerde, dat in ieder ongeluk van
een onzer vrienden iets is te vinden, dat een
fortuintje voor ons is, of worden kan."
„Maar je denkt toch niet, Mauracher?
„GekheidIk zou immers mijzelf tegelij
kertijd beschuldigen, als ik zoo iets dacht1
Ouze chef schijnt er uiet meer boven op te
zullen komen."
„Dat geloof ik ook."
„Maar rijn familie zal toch een zaak als
deze niet in het water gooien?"
„Precies!" beaamde Riemer lachend.
„De zaak zal overgenomen, moeten wonden,
en wie haar overneemt kan het buiten ons
voorloopig niet stellen."
„Heel goed voorloopig, maar heb
ben we de nieuwe patroons eenmaal met de
zaken op de hoogt© gebracht, dan belet niets
hun meer ons aan den dij|k te zetten."
„Zoolang we loonslaven rijn, zijn we aan
aullke gebeurtenissen blootgesteld, mijn
waarde!" galmde Mauraoher.
„Weet je wat, Mauracher, we moesten
voorstellen, om de zaken te blijven drijven
en de winst met- de familie te deden."
„Prachtig! Dat zou meer bedragen dam ons
tegnwoordig salarisOnze toekomst zou ver
zekerd aijjn."
„Ja, altijd heel bescheiden 1"
„Ik zou er best mee tevreden zijn."
„Ik niet. Als de toekomst mij niets anders
biedt, kan ze mij voor mijn part gestolen
worden. Dat mankeert er nog aantoe-
komstdroomen in een lijstjeIk wil vrij rijn,
in verlangen en hopen."
„Verhonger jij maar bij die vrijheid; ik
zou je danken."
„Omdat je er anders over denkt, Maura
cher. Onze ideeën loopen uiteen. Jij zoudl
met een bescheiden deel tevreden rijn. Ik
niet
„Natuurlijk! We kunnen alle® geen Cesara
rijn!
„Nu, ik verheeft} me ook geen Cesar te
rijn. En als het niet anders kon, dan zou ik
ook wel de tweede in Rome willen wiezen."
„Dat is mooi van je."
„Ik ga nog verderook de duizendste des
noods, maar dan moet ik tenminste tot de
upper-tenthousand" behoaren."
„Stel je voorwaardenmisschien laat For-
tuna zich overreden. Ik ben tevreden ala i'k
behoorlijk kan leven."
„Ik ben niet zoo gauw voldaan."
„Eu als Fortuua nu niet wil?"
„Dan aal ik haar dwingen!"
„Dat. is ten minste ferm gezegd; doe het
dan ook."
„Dat zal ik, maar vóór ik dat doe, moet
ik je wat vragenKan je me vijf gulden
leeuen?"
„Dat zal wel losloopen."
„Zoo gemakkelijk ging het ©venwel niet.
Teen Mauracher zijn rijkdom nateïde, kwam
hij tot de ontdekking, dat de deeling niet ge
makkelijk zou gaan. Zijn schiat bestond uit
éen muntbiljetje, dat eerst gewisseld moest,
worden."
„Ik zal het wel even laten wisselen."
„Niet noodig," antwoordde Riemer. „Je
moet niet denken, dat ik er iets op tegen
heb, het heele biljetje van jc over te nemen."
„Ik heb geen tweede," gaf Mauracher in
overweging,
„Dat gaat me niets aan. Ik bedoel zoo!
Als 't je goed is, zullen we het samen op
snoepen."
„Döar zeg ik geen neen op."
„Ik wou van middag een uitstapje maken
naar Peukersdorf rijden en van daar naai'
het Duitsche bosch wandelen. Ga je mee?"
..Met alle genoeeen."
Wordt forvoïpd.