8"* Jaargang, Dinsdag 25 April 1905. BUITENLAND. FEUILLETON. EEN PRINSES. RSFOORTSCH DAGRLAD. ABONNEMENTSPRIJS: Per S maanden roor Amersfoortf 1.25. Idem franco per post- 1.75. Afzonderlijke nummers- 0.05. Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Advertontiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C<>. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTESTIÉN: Van 15 regels f 0-T*. Elke regel meer0.15. Oroote letters naar plaatsruimte. Voor handel eu bedrijf bestaan voordeellge bepalingen MA het herhaald adverteeren in dit Blad by abonnement Bene circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Politiek Overzicht Het aanblijven van Delcaasé. Minister Delcassé heeft rich bedacht; hij blijft nu op den post, dien hij dacht te ver laten, na hem gedurende zeven jaren een merkwaardig lange tijd voor een Franschea bewindsman te hebben vervuld. Het is aan de gezamenlijke overredingskracht van president Loubet en van den minister-presi dent Rouvier gelukt, het hoofd van hot de partement van buitenlandsche zaken tot blij ven te bewegen. Blijkens de nota van Havas, waarbij dit besluit bekend gemaakt is, heeft minister Delcassé ingezien, dat de door den minister-president voor de Kamer uiteenge zette politiek op alle punten overeen kwam met die, welke hij had gevolgd in overeen stemming met de ge-heele regeering. Daaruit blijkt dus, dat de heer Delcassé eerst van een ander inzicht geweest moet zijn. Al is de uit barsting van de crisis bezworen, zij zal niet zonder invloed blijven op de buitenlandsche politiek der Fransche regeering. Men kan de redenen, die den heer Delcas sé tot het aanbieden van zijn ontslag hebben bewogen, zeer duidei.jk onderkennen, uit het debat, dat in de vorige week in de Kamer is gevoerd. De afgevaardigde Jaurès sprak daar in niet enkel zijne persoonlijke meening uit, maar vond den bijval van de geheele Kamer, toen hij den minister van buitenlandsche za ken verweet, dat hij zich in zijn beleid gaan deweg van het parlement 11 ad afgescheiden. Hij zeide„Dat is de parlementaire, consti- tutioneele en nationale waarheid. Om onze belangen in Marokko te handhaven, mag men zich niet bepalen tot eene dilatoire gedachtenw'sseling, maar men moet Duitsch- la-nd duidelijk en openhartig vragen welke bepaalde waarborgen het wenscht, en dan moet men bepalingen maken, die een duur- zamen vrede waarborgen. Evenzeer moet men in Oost-Azië er voor waken, dat zonder schen ding van onze plichten jegens een verbonden land, de onzijldigheid van Frankrijk ernstig verzekerd wordt. Ik spreek de ^voorden, die gij gehoord hebt, op deze plaats, om hét on heil te verhoeden, waaraan een avontuurlijke politiek ons zou bloot stellen, en wanneer sommige ministers vinden, dat onze politiek niet voldoende beantwoordt aan de verheven heid van hunne bedoelingen, dan kunnen zij ons veilig aan de middelmatigheid van onze bekwaamheden overlaten." Uit den bijval, dien deze woorden hebben gevonden, heeft de heer Delcassé kunnen zien, dat zij de meening uitdrukten niet van den spreker persoonlijk., maar van de groote meerderheid der Kamer. Wanneer het niet temin niet tot eene crisis gekomen is, dan is de verklaring daarvan te zoeken in deze opmerking van de Temps„Het nou in eene zaak, waarin reeds al te veel onzekerheid onze politiek heeft gekenschetst, de grootste onhandigheid geweest zijn aan de tegenstan ders van ons beleid (in Marokko) de voldoe ning te geven, te meenen, dat er slechts een wenk hunnerzijds noodig was, om 'n een Fransch ministerie eene crisis van deze be- teekenis uit te lokken. Het zou eene ernstige fout geweest zijn op een tijd, waarop eene teere onderhandeling staat te beginnen, den minister te laten verdwijnen, die sints zeven jaren door vreedzame middelen aan Frank rijk eene veiligheid hééft weten te verzekeren, steunende op de onveranderlijke handhaving van zijne bondgenootschappen en op de lo gische ontwikkeling van zijne vriendschap pen." Maar de Temps laat daarop volgen, dat er nu eene gedragslijn is aangenomen, die door de Kamer is goedgekeurd en waaraan men zich heeft te houden. Daarnaar zal de in zijn ambt herstelde minister zich dus heb ben te richten. Dat geldt niet alleen van de zaken in Marokko, maar niet minder van de hand having van Frankrijk's onzijdigl eiü in den oorlog. De minister-president h ;e't in de Kamer verklaard, dat er, nog kor', geleden, stellige en herhaalde velen aan den ver tegenwoordiger van Frankrijk in Ind-o-China zijn gezonden 0111 de volledige onzijdigheid van Frankrijk in de zee van Indoch'na te ver zekeren Hoe die kon verzekerd worden, daar over was verschil van opvatting mogelijk I-aar i Frankrijk zelf hebben met steeds grooter nadruk zich stemmen deen x>ren om aan te toonen, dat de Fransche regeering zi daaraan veel te weinig gelegen liet ziju. Zco heeft de oud-minister de Lanessan, die zelf gouverneur-generaal a Indochina is ge weest, zich al-dus uitgelaten in de Siècle: „De organen van de Quai d'Orsay wijzen er op, dat er geen bepaalde grens getrokken is voor het verblijf van de ussische vloot in onze wateren, maar zij erkennen, dat de vergun ning om te verblijven zich niet - uitstrek ken tot schepen, die eene oorlogshandeling voorbereiden. Kunnen zij beweren, dat de Russische admiraal niet in de Kam Rank baai vertoeft, met l»«t 1 >1, eene oorlogs- 1 andeling voor te bereiden? I de eerste plaats is het van gewicht op te merhen. dat de Kam Ran.h baai een werkelijke binnen haven vormt. De Russische vloot bevindt zich dus zeer zeker in Frankrijk, op eene geheel Fransche plek. Op de reede van Brest zou zij niet meer in Frankrijk zijn an in de Kam Ranh baai. In de tweede plaats mag men 'et uit het oog verliezen, dat de admi raal in de baai binnengeloopen is, niet om de averijen, die zijne schepen in den loop van den tocht hebben beloopen, te herstellen, maar om zich in alle veiligheid van leeftocht te voorzien en zich op de hoogte te stenen van wat in Petersburg, in Mandsjoerije en Japan ge .eurt en van den weg. dien net hem ter versterking nagezonden eskad heeft afge legd. Eindelijk bevindt hij zich niet alleen in de Fransche wateren, maar ook in eene Fransche havenhij is volkomen beveiligd tegen een aanval van de Japanners, voor zoo ver deze niet de onzijdigheid van Frankrijk schenden om hem op te zoeken en te bestrij den. Uit dit alles vloeit een in dubb opzicht, 1. itair en diplomatiek, zeer ernstige toe stand voort." Uit de verklaring van den minist -presi dent blijkt, dat de Fransche regeering nu ook tot dit inzicht gekomen is. Zij heeft dit in- z'cht niet enkel uitgedrukt in hare instruction n de vertegenwoordigers van het Fransche gezag in Indochina, mnar mk doeu gelden in h. Petersburg. Of het aan de vloot van Rod- jestwensky uit Petersburg gezonder, bevel om de Fransche terriorale wateren in Oori-Azië te verlaten, daarvan rechtstre.b iet gevolg •is geweest, willen wij daarlaten. I11 ieder ge val mag men aanncanc 1. dat de tijding "-ui het daartoe strekkende bevel met are ver lichting door d- Fransche regeering ontvan gen zal zijn. Duitschland. Bad Nauheim, 22 April. De Amerikaan- sche staatssecretaris van buitenlandsche zaken Hay is gisterenavond met zijne echtgenoote, van Nervi komende, hier aangekomen 0111 eene kuur te ondergaan. Frankrijke Bordeaux, 2Jf April. President Loubot kwam hier om 12 uur aan. De burgemeester, omringd door alle burgerlijke en militaire autoriteiten. heette hem welkom. De offi- cieele receptie was in h.t gebouw der prefec tuur. De groote volksmenigte die daar was samengestroomd, toonde vee. geestdrift. De minister van marine stelde den president den Nederlandschen consul voo*- don kapitein ter zee Tydeman en den luitenant ter zee De Ra- nitz van den Nederlandschen kruiser „Piet Hein", die gekomen waren om den president der republiek te begroeten. De president on derhield zich eenige oogenblikken met de Ne- dcrlandsche marine-officieren, en betuigde hun zij,u dank. Parijn, 22 April. Naar aanleiding van een onderhoud, dat gisteren plaats had tusschen den minister-president en den minister van buitenlandsche zaken, werd de ne^ Delcassé heden morgen op het Eiysée ontboden door den president der vepu bliek. Nadat hij daar was ontvangen dooi het hoofd van den staat, heeft hij zich bege ven naar den minister-president. .11 dit nieu we onderhoud legde minister Rouvier er we derom nadruk op, dat, daar zich geen enkel meeningsverschil had voorgedaan tusschen den minister van buitenlandsche zaken en den ministerraad, de heer Delcassé geen re den had te blijven volharden bij zijn voorne men 0111 af te treden. De heer Delcassé er kende, dat de politiek, die door den minister president aan de Kamer was blootgelegd, vol komen in overeenstemming was met die, welke hij had gevoerd in overeenstemming met de geheele regeering. Hij, verklaarde, dat hij, gevolg gevende aan den wensch, door den minister-president geuit namens de ge heele regeeriug, zijne functie zou blijven ver vullen. Het parlement heeft de begrooting voor 1905 definitief aangenomen. De Senaat heett zijne zittingen tot 23 Mei verdaagd. De Kamer heeft, na verwerping van eene reeks amendementen, de eerste alinea van artikel 4 van het wetsontwerp tot regeling van de scheiding van Kerk en Staat aange nomen en daarna hare zittingen verdaagd tot 15 Mei. Onder de verworpen amende menten was een van Leygv 3, oud-minister van onderwijs 111 het kabinet Waldeck-Rous- seau, dat strekte om aan de toekomstige kerkgenootschappen de erkenning als instel lingen van openbaar nut te verzekeren en hun bevoegdheid te verleenen met volledige rechtspersoonlijkheid over de kerkelijke goederen te beschikken. Italië. Home, 22 April. De minister van buiten landsche zaken 'Ai.jtoni zal op 29 April te Venetië een bezoek ontvangen van den Oos tenrijk scüen minister van buitenlandsche za ken Goluchowsky. De beide regeeringen zijn op alle punten tot overeenstemming gekomen. Het door de Kamer aangenomen wefsCnt werp tot regeling van de spoorwegexploitatic door den staat, is door den Senaat, op verzoek van de regeering, urgent verklaard en naar eene bijzondere oommissie verwezen. Reeds heden zal het in de openbare zitting behan- ?ld worden. De staking verloopt meer en meer en, in verband daarmede krijgt het verkeer op de spoorwegen zijn gewoon aanzien meer en meer terug. De socialistische KamergToep en het socialistische comité van agitatie hebben het spoorwegpersoneel den raad gegeven de algemeene staking niet af te kondigen, maar liever de reeds uitgebroken stakingen te be ëindigen. Het uitvoerende comité van de Italiaan- sche spoorwegambtenaren heeft besloten de staking te laten ophouden. De postdienst naar Indië heeft volstrekt geen vertraging ondergaan. De Senaat heeft het door de Kamer aan genomen wetsontwerp tot regeling van de exploitatie der spoorwegen door den staat, aangenomen met 109 tegen 8 stemmen. Rusland. Petersburg, 28 April. (Petersburgsch tele- graaf-agentschap). Eene keizerlijke ukaSe draagt aan minister Boelygin op. tijdelijke com missiën te benoemen in de door de boeren- beweging aangegrepen streken, ten einde edn onderzoek in te stellen naar de personen die in de onlusten betrokken waren, en de mate- rieele sohade vast te stellen en tevens om van alle leden der dorpsgemeenten, die déél hebben genomen aan de onlusten, schadever goeding te eiscben, zoo noodig invorderbaar door verkoop van hunne eigendommen. Ook zal een pi n worden uitgewerkt om aan land- beeren. die door deze troebelen schade heb ben geleden, van staatswege geld te leeneta om hunne gebouwen te kunnen herstellen en zich nieuwe bedrijfsbenoodigdheden aain te schaffen. Petersburg, 22 April Van den 18en tot den 21en April is hier in alle stilte een con- gTes van vertegenwoordigers van de liberale pers vergaderd geweest. Er waren 140 gede legeerden aanwezig, die 120 dagbladen en tijidschriften vertegenwoordigden. Het voornaamste resultaat van he: cor.gies bestaat in de aaneensluiting van 74 persor ganen tot eene persvereeniging voor politiek doeleinden. Petersburg, 2Jf April. Heden is hier de eerste vergadering gehouden van de vereeiri- ging „de Russische wedergeboorte". DeZe vereeniging heeft ten doel de regeering te nopen zoo spoedig mogelijk de keizerlijke aanschrijving van 3 Maart ten uitvoer te leg gen en tevens het terrorisme te bestrijden. Moskou, 2Jt April. 20.000 bakkersknechts hebben het werk gestaakt. De broodprijs stijgt belangrijk. De arme bevolking ver keert in zeer treurigen toestand. Er worden plannen beraamd om de stad van brood te voorzien uit de naburige steden en uit Pe tersburg. Odessa, 23 April. De havenarbeiders zijn hier gisteren eene algemeene werkstak'ug be gonnen. De Nowoje Wremja denkt, dat de confe rentie ter beraadslaging over eene volksver tegenwoordiging in Juni zal bijeenkomen, na dat de zemstwos en gemeenteraden zulten hebben heslist, wie namens hen naast de ver tegenwoordigers der regeeriug aan de confe reutie zuilen deelnemen. Onder leiding van den gematigden liberaal Schipow en van den gematigden couservai:el prins Troebetskoi is een gematigd progressis- tische partij 111 wording, die bestemd xs een middelpunt te worden voor de beweging ten gunste van het toekomstige Russische parle ment. De partij wil streven naar bevestiging en uitbreiding van het zelfbestuur en overi gens naar politieke ontwikkeling zonder slaafsche navolging van de West-Europeesc ie modellen. De ultra conservatieven, waartoe ook de minister van binnenlandsche zaken Boelygin behoort, zoeken thans aansluiting met elkaar, voorloöpig echter zonder stiCöes. De ultra-liberalen waartoe een groot deel van de zemstwo-voorzitters behooren, die in Nov. 1904 te Petersburg bijeen kwamen, bil len voorloopig van eene beperking van hun programma niet hooren. Het is te verWach- t 1 dat een deel van hén met de radicalen gemeene zaak zal maken. Behalve de nationale progressisfcenpartij in Moskou, die alle gematigde conservatieven en 1 rale elementen in zich wil opnemen, is daar ook in wording een „bond van gelijkge zinden van alle standen," die ook op den grondslag der handhaving van het zelfbestuur en van het keizerlijk besluit van 3 Maart staat maar zich daarbij ook ten doel stelt de pogingen, die streven naar de invoering van een Rusland vreemde staatsinrichting, te be strijden. Ock de ultra-liberalen van verschil lende scha' ering streven naar vereeniging. De vakvereenigingen willen zich vereenigen tot een oentralen bond onder den naam O; .oboschdenige (bevrijding)het program ma bevat de békende politieke en sociale eischen en verre strekking. Uit Warschau wordt bericht, dat in vijftig dorpen van de districten Kamenetz-Podolsk en Proskorow een togen de landheeren ge richte boérenbeweging is Ontstaan. Er zijn troepen gezonden naar de bedreigde plaatsen. Petersburg, 2J+ April. De scheepvaart is weer geopend. Creta. Kanea, 23 April. De prins heeft aan de afgevaardigden het antwoord der mogendhe den laten mededeelen, waarin zij bhjven vol harden bij hunne besluiten. De afgevaardig den besloten overleg te plegen met- het volk, ter vaststelling van hunne gedragslijn. Kanea, 23 April. l>e Kamerleden vaardig den eene commissie van tien leden af om met het revolutionaire comité van Therisso in overleg te treden ovei eene gemeenschappe lijke g dragslijn. Athene, 22 April. In antwoord op eene in terpellatie over ue gebeurtenissen op Kreta, deelde minister-president Deiyanms mede, dat politieke personen uit Krete den steun der regeering nebben ingeroepen om de vereem- g-ug met Gnekea-iana m a verandering van ae tegenwoordige wijfze van onineulanuscii cv.- verkrijgen. Hij had hun geantwoord, dat die vereeni ging de bekende door alle Grieken gekoester de wen9ch was, maar dat hij nieuwe betoo gingen nutteloos achtte en beslist weigerde steun te verleenen aan eenige Handeling, die teil doel had wijziging te brengen i-n het bin- nenlandsch bestuur, omdat een dergelijke wij ze van doen zou leiden tot omverwerping van de bed uiten der mogendheden. Venezuela. De ooi-zaak van het tegenwoordige geschil tusschen Venezuela en üe Vereémgde ötatein 15, zooals 'bekend is, het beslag, dat gelegd is op bet eigendom van Amenkaansche asfalt- maatschappij „New-York and Bermudez Com pany". De consul-generaal van Venezula voor net Duitscbe rijk, den heer Pimentel Coronel 48 JRoman van MORITZ VON REICH EN BACH. HOOFDSTUK XVI. Zomer en herfst waren voorbijgegaan en in de maand November bevond de prinses Mascha zich te Rome. Zij had de bezwaren, dit tante Anna ge poogd had te opperen, terstond uit den weg geruimd door te zeggen, dat de zachtere lucht van het zuiden de gezondheid zeer zou bevorderen en verder beloofd de maanden April en Mei weder in tante Anna's villa bij den Th-ergarteu te zullen doorbrengen. Zoo hadden dan de beide dames het ver blijf op de Poolsche bezittingen tot den la ten herfst gerekt en waren toen naar Italië gegaan, ditmaal onder 't geleide van den heer von Lewosky. De prinses vond, dat hij den vorigen win ter veel te weinig had uitgevoerd eu ook niet naar haar zin had geleefd en zij durfde hem daarom niet meer zoo lang achtereen aan zijn lot over te laten. Dat klonk al zeer vreemd, als men haar jeugdige, tengere ge stalte beschouwde naast het zware lichaam van Lewosky met zijn grijnzend hoofd, maar Mascha meende het in vollen ernst. Lewosky was thans officieel tot haar sec retaris benoemd, want de prinses dachthoe meer vertrouwen zij in hem stelde, des te meer daardoor zijin eergevoel geprikkeld wor den en des te ijyeriger zou hij leeren wer ken. Hij bezorgde haar min of meer offici- eele correspondentie, alsmede haar finan- aieele aangelegenheden, en zoodoende maak te zij hem meer en meer tot haai- rechter hand. „Ja, ik zou 'tzelf wel kunnen doen," zeide Mascha tot tante Anna, „maar wat moest er dan van Lewosky worden? Het is 'tvoor recht van de rijken can aan minder bedeel den bezigheid te kunnen verschaffen en hen voort te helpen, als zij 'tzich zelf niet kun nen doen." Tante Anna was 'tin dit opzicht volko men met Mascha eens en vond haar hierin, evenals in zooveel andere dingen, bepaald bewonderenswaardig. In 't begin had de goede dame haar vele Berlijnsche vrienden erg gemist, maar wel dra was zij te Rome geacclimatiseerd en ver zekerde zij, eerst nog een weinig zuchtend, maar van lieverlede met toenemende tevre denheid. dat Rome eigenlijk zoo goed als een Duitsche stad was. Zij had dan ook inderdaad meer Duitsche families ontdekt en meer D'uitsoho conver satie gevonden, dan Masoha lief was, want deze had haar omgang gaarne beperkt ge zien tot een kleineren kring van mcnschen, met wie ze sympathiseeren kon, van welken landaard zij dan ook mochten zijn. Maar zij had spoedig keren inzien, dat aan een der gelijke beperking met tante Anna niet to denken viel. Dc oude dame, die anders altijd Mascha's zienswijze volgde cn in Polen zelfs het liefst met haar alleen was, werd door haar landslieden in den vreemde magnetisch aangetrokken en zij, rustte niet-, voor zij gelijk de prinses het noemde als een far miiielid van de geheele Duitsche kolonie werd beschouwd, Met en lac' end hoofdschudden legde Ma scha z,ck hierbij neer, maar besloot toch, zich de onafhankelijkheid, die zij te Rome gezocht had, met geheel en al te laten ontnemen. Chn met een sleep van mensohen een monument of een andere bezienswaardigheid te gaan be zoeken, vond zij niet aangenaam, en wanneer zij er van tijd tot tijd in toestemde om aan een corsotocht op den Monto Pincio deel te nemen, geschiedde dit alleen ter wille van tante Anna. Wel hield zij bijzonder veel van1 de wande lingen op den Monto Pmcio met zijn sierlijk aangelegde tuinen, hoewel deze in dit jaar getijde nog den neerlijken bloemenpracht mis ten, maar zij gaf er de voorkeur aan om des morgens daar rond te dwalen, als er slechts enkele wandelaars waren en haar ontmoetin gen zich vrijwel bepaalden tot een „monseig neur" in zijn violetkleurig kleed of tot een 'bisschop met zijn groenen gordel on groene kwasten aan den hoed, of mensohen, in één woord, die, evenals zij, de eenzaamheid had den gezocht. Op een zekeren helderen, zonnigen morgen stond, die veeleer een mooiou lentedag dan een dag in 't late najaar scheen aan te kondi gen, vervolgde Mascha haar lievelingst-ocht op den Monte Pincio, langs marmeren bustes, die den voorbijgangers beroemde namen uit de oadhoid zoowel als uit den nieuweren t-ijd in dc gedachten riepen, tot een hoogte, vanwaar do blik een vrij uitzicht had over de beroem de St. Pieterskerk. Hoe schitterden de torens en de koepeldaken in den- vroegen zonneschijn en welk een heerlijk panorame ontrolde zich daar vorder voor haar oogenDe zeer verval len, maar schilderachtige villa Madama, het klooster van Santa Maria del Rosario en de Apua Paola lagen duidelijk voor haar en ver derop dwaalde haar bl'k over het- gebergte, uit welks glooiende hellingen de met blauwe lucht omgeven toppen' van de Lionessa en van de Soracte tegen een zonnigen hemel opwaarts stegen. Mascha haalde diep adem. Het was haar te moede, alsof niets kleins haar hier bereiken kon, alsof haar ziel, op dit oogen blik slechts voor het groote en schoone ontvankelijk, zich in licht en reinheid baadde. „Als op zulk een oogeublik een vijand voor u stond, zoudt ge hem vergiffenis moe ten schenken elke beleediging en elk on recht komt mij nu zoo klein en onbeduidend voor," zeide zij, en plotseling verrees daar voor haar geestesoog, omgeven door dien stralen den morgenglans, het beeld van Kurt Mellow. „Dat ben ik te boven," mompelde zij, maar dit nam niet weg, dat toch een floers het- helder oog verduisterde. 2/ij zette zich op een witte marmeren bank iangs dén weg en haar gedachten vlogen terug naar de Noord-Doiitsohe residentie, die zij ontvlucht was en die zij vermeed, omdat- omdat Kurt Mellow zich daar bevond. „Ben ik dan zoo zeer op hem verbitterd?" vroeg zij zichzelf af. Ze had hem sinds die ontmoeting in het Berlijnsche magazijn niet weder gezien, maar mo vrouw Wangerow, „de generaal- sche," had haaa- toch verteld, dat zijl hem op de stoep had gezien en hem naar de prinses had gevraagd. Hij moest dus weten, dat zijn verdenking ongegrond was geweest en hij had nochtans geen poging gedaan om Ma scha te zien en zich bij haar te verontschul digen. Zij vond wel, dat hij daarin eigenlijk ge lijk had gehad, want een bede om veront schuldiging zou in dit geval een nieuwe be leediging zi.jm geweest, maar juist omdat zo als kwade vrienden elkander verlaten had- den, keerden hare gedachten zoo dikwijls tot hem terug. „Hadden wij elkaar in vrede een vriend schappelijk vaarwel gezegd, ik zou. hein ge makkelijker -hebben kunnen vergoten," meende zijl, „maar ik wil, in gedachten al- j thans, vrede met hem sluiten. Ik ben "niet meer boos op hem, neen, waarlij-k niet, ik kan zeer vriendelijk aan hem denken." Wederom beschouwde zij het stadsgezicht J aan haar voeten. l>e helderheid van t mor genlicht scheen alle schaduwen te hebben verbannen en zonnig was het 'ook in Ma scha s ziel. Doch to vergeefs beproefde zij, j geheel op te gaan in al het schoone, dat zij met dc oogen genoot, en daarbij rich zelf en Kurt Mellow te vergeten. Nee>n, ze gevoelde geen wrok moer tegen hem, maar zijn beeld, dat haar daar zoo plotseling levend voor den geest was geko men, wilde ook niet meer vei-dwijnen. Lang zaam, in gedachten verdiept, nam zij den weg huiswaarts aan. j Bij het inslaan van de via Sistina zag zijj J op. Z«j verwonderde zioh zóó ver te rijn go- gaan, want zij had, sedert zij het terras van i den Pine*o verliet, nauwelijks op den weg i gek*-- Wordt verv-tgd

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1905 | | pagina 1