33». 3de Jaargang. Maandag 5 Juni 1905. BUITENLAND. FEUILLETON. EEl PRINSES. OORTSCH ABONNEMENTSPRIJS Per 8 maanden toot Amersfoortf 1.25* Idem franco per post1.75. Afzonderlijke nummers0.05. Deze Conrant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Advertenties, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF Co. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTEHTIÉN: f 0.75. - 0.15. Van 15 regels Elke regel meer Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan voordeeliffe bepalingen tot het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement E«nn circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Politiek Overzicht Het huwelijk ven den Duitsohen Kroonprins. Heden bereiken de feesten te Berlijn hun glanspunt: het is de dag van de huwelijks voltrekking van den kroonprins van Pruisen. Eergisteren deed de bruid, hertogin Cecilia van Mecklenburg-Schwerin, haren plechtigen intocht in de hoofdstad, omstuwd door de juichkreten van honderdduizenden. Heden wordt de band des levens gesloten tusschen haar en Duitschlands toekomstigen Keizer. Het is niet voor de eerste maal, dat eene pr'nses uit het Mecklenburgsche huis in het huwelijk treedt met een Hohenzoller. Den 22en December 1793 deden zelfs twee brui den uit dat huis tegelijk haren intocht in Berlijn, om te trouwen met twee broeders, de zonen van Koning Friedrich Wilhelm II. Eene van dezen was prinses, later Koningin, Louise, de moeder van den eersten Keizer van het uit den oorlog van 1870/71 ontstane nieu we Duitsche rijk. Koningin Louise heeft zich den naam verworven van Pruisen's be schermengel. Zij was het, die na den slag van Jena, in de dagen van Pruisen's grootste vernedering, het- geloof bewaarde en leven dig hield in Pruisen's toekomst. Dat zijn herinneringen, die 't de nieuwe kroonprinses gemakkelijk maken den weg te vinden naar de harten van het Duitsche volk, waarvan zij heden de eerste burgeres wordt en waar van zij eenmaal de Keizerin zal zijn. Als vertegenwoordiger van Nederland woont onze prins-gemaal, de oom van do bruid, deze huwelijksplechtigheid bij. Een nieuwe band vereenigt door dit huwelijk ook do huizen van Hohenzollern en van Oranje. Ook d e band is niet de eerste, dio tusschen die beide huizen is geknooptde stadhouders Willem III en Wiliem V en Koning Willem I zijn gehuwd geweest met Hohenzollernsche prinsessen. De kans op vrede. Do loop van den oorlog is voor Rusland eene onafgebioken reeks vwn. rampen on neder, lag n geweest, maar vier datums staan toch neg speciaal met eene ztoarte kool aangetee- kend. Dat zijn de 10. Augustus 1904, toen de poging van de Russische vloot om uit Port Arthur te breken mislukte; de 31. Decem ber 1904, de dag van den val van Port Ar thur de 9c M art 1905. toen Moekden ver loren ging, en eindelijk de 27. en 28. Mei 1905, de beide dagen die den ondergang brachten van de tweede Russische vloot en liet. verlies van Ruslands heerschappij ter zee in Oost-Azië bekrachtigden. Twee vloten vernietigd, het landleger na de vreesdijke slagen die het reeds heeft onder gaan, op nieuw bedreigd en, als de berichten daarover vertrouwen verdienen, door muiterij innerlijk verzwakt, de tegenstander stoutmoe diger en ondernemender dan: ooit, dat ia de toestand waarin Rusland zich thans be vindt. In de gansche wereld is d~ overtuiging algemeen, dat de voortzetting van den oorlog zou zijn eene meuscheuslachting zonder doel of zin. Niemand maakt rich meer dc illusie, dat het Rusland zal gelukken, ondanks alles wat is gebeurd, het krijgsgeluk ten slotte •toch nog aan zijne wapenen te verbinden. Moderne veldslagen worden niet gewonnen door geluk, maar door kcele berekening en door volk Ü£3 vaardigheid, en in beiden heeft Rusland 't volkomen afgelegd. Wat zal de Czaar doen? Zaï hij zich buigen voor het noodlot en vrede sluiten? Van be vriende zijde is hem te verstaan gegeven, dat het point d'houneur hem daarvan niet behoeft te weerhouden. De Temps heeft met grooten nadruk betoogd, dat de oorlog, dien Rusland sedert welhaast anderhalf jaar in Oost-Azië voert, eigenlijk is een koloniale oorlog en dat het ni t aangaat ter wille van die belangen, de natie te laten verbloeden. President Roo sevelt heeft onomwonden den Ozaar zijne meening laten zeggen, dat er voor Rusland niet de minste hoop meer bestaat om te win nen en dat de voortzetting van den strijd slechts tot nog zwaarder offers zal kunnen leiden; hij heeft zijne diensten als bemidde laar aangeboden) op elke voor Rusland aan nemelijke wiize. Zelfs de Keizer van Japan tracht den Czaar den eersten star» tct den vrede gemakkeliïk te maken; hij heeft- admi- ra"; Nebogatow de vrijheid terug gegeven, opdat deze zelf zijnen heerscher de tijding van het verlies van zijne vloot kunne brengen, en hem over den toestand naar waarheid zal kunnen inlichten. En toch. ondanks dit alles, is de hoop ge ring, dat het tot den vrede komen zal. De Russische gezant te Washington, graaf Caa- sini, heeft tot president Roosevelt, in ant woord op de mededeeling van zijne inzichten, g BegJ, dat hij dc-n Czaar zou mededeelen wat hij vernomen had maar dat hij persoon* liik van meening- was. dat Rusland den oorlog moet voortzetten omdat het huidige tijdstip niet. gun? ti? is goor de behandeling van vre desvoorwaarden. D'at was niet de persoonlijke meening van graaf Cassini alleen het is de meening van de oorlogspartij in Rusland, die, blind voor wat voor ieder ander zonneklaar is; zelfs nu nog niet van ophouden wil weien. Toen de v rot v-n Rodjestwensky nog in we zen was, heette die Ruslands laat«te kaart. Nu die kaart den Russen uit de hand geslagen is, heet het dat er aan geen vrede te denken valt voor den volgenden slag in den land oorlog, eni men voegt er bij, dat de macht van den Czaar onoverwinnelijk is. omdat het voor Japan onmogelijk haar in het hart aan te tasten. Alsof niet ook door verbloeding liet. hart kan ophouden te kloppen Het ongeluk" is. dat de oorlogspartij nog steeds het hof beheerscht en- het oor heeft van den Czaar. De macht van een alleenheer- scher heet onbegrensd. In werkelijkheid is memand onzelfstandiger dan de alleenheer- srher. die zetelt op den troon van Rusland. P rsoonliik een vriend van den vrede, is liij- tegen zijn wil door het onverstand van zijne omgeving in den vernielenden oorlog gedre ven. Met volle handen heeft hij jaar op jaar ontzaglijke sommen voor leger en vloot toe gestaan. en wanbeheer, diefstal, bedrog, favo ritism© hebben rampen zonder voorbeeld over leger en vloot gebracht. Met eene roekeloos- beid, die ongehoord is, zijn de raadslieden van den Czaar dezen oorlog begonnen, of schoon zij w'sten, althans moesten weten, dat Rusland daarop niet was voorbereid. En than9, nu de gevolgen van. hun roekeloos be drijf zijn gekomen, zijn het. dezelfde personen, die den Czaar inblazen, dat hij geen vrede mag slui.cn voordat hu overwonnen heeft, omdat, and -r? Rurlttnids pmt'ge hij de Aziati sche volken geheel z-ou te niet- gaan. dat hij Mandsjoerije niet mag ontruimen, Port Ar thur en Korea in handen van Japan laten, eene hoogo oorlcgs-chaoevergoeding betalen- en onderschrijven wat de overwinnaar verder nog zou willen eisrhen. Zulke raadgevingen klinken den Czaar, die zich nog altikl niet vat» den waren toestand bewust schijnt te zijn, aangenamer in de ooren. dan de harde waarheid. En toch meenen zij het beter met hem, die den moed hebben hem het "bittere geneesmiddel aan te duiden, dan Je vleiers, die het roed3 zoo zwaar beproefde land nieuwe offers aan goed en bloed willen opleggen om het land verder ten verderve te brengen. Maar zoolang de oorlogspartij aan het Rus sische hef bovenrdijffc, is hierin geen verbe tering te voorzien. De genezing moet hier van binnen komen, en zoolang die uitblijft, gaat Rusland verder den. ondergang tegemoet. Wanneer Rusland er op staat don oorlog nog verder voort te zetten, dan behoeft Japan zich daarover niet op te vinden.. De Japan se he gezant te Brussel toonde een juist in zicht in den toestand, toen hij aan een dag bladschrijver, die hem kwam interviewen, ver klaarde „Mijn indruk is. dat wij na het Russische ovgeluk ter aee wel dichter bij den vrede gekomen zijn. Maar het komt mi- voor, dat Rusland den oorlog za! voortzetten en dat wij nog eene nieuwe ctapne voor Wladi- wos-tok zullen beleven. Intu sschen kunnen wij dpze eventua'iteit met kalmte tegemoet zien., omdat, wij nu onze ge heel e vloot tot onze be schikking hebben en deze bovendien nog met do buit •jenn-vak;? Rus isohe schepen versterkt zien." Even voor het afdrukken ontvingen wij het telegram uit Washington, waarin voor het eerst- eon meer optisiische opvatting door straalt. Maar waaneer men ziet. dat deze ge- 'ogcuhci.l :s waargenomen door de Russische V frnrt.r, om aan Trepow eene verhooging van rang en eene grootere macht te bezorgen, dan is men gerechtigd om elk. optimisme hier te wantrouwen. Duitschland* Berlijn, 3 Juni. Hertogin Cecilie kwam hier kort na twaalven aan met de groot-her togin van Mecklenburg-Schwerin en begaf zich naar bet slot Bellevue. Berlijn3 Juni. De speciale Fransche mis sie, welke voor de huwelijksplechtigheden al hier is aangekomen, werd heden voormiddag door den rijkskanselier Von Bülow ontvangen. Berlijn3 Juni. De Keizer ontving heden voormiddag de ter gelukwenscbing hierheen gezonden buitengewone missies, zoomede de met het aanbieden van gelukwenschen be laste hoofden van gezantschappen alhier cn do vertegenwoordigers van die staten, welke niet door vorsten uit de regeerende huizen vertegenwoordigd zijn. In de eersta plaats verscheen de Ameri- kaansche gezantvervolgens werden door de hier gevestigde gezanten de buitengewone missies wan Spanje, Frankrijk en Turkije voorgesteldvoorts waren er buitengewone gezantschappen van Perzie en Servië. Daarna volgden de hier geaccrediteerde diplomatieke vertegenwoordigers van Costa-rioa, Korea, China, Zwitserland, Mexico en Luxemburg. De meeaten reikten eigenhandige brieven van de regeeronde vorsten over. Jf Juni. De Keizer heeft den opperstalmees ter van de Koningin van Nederland, baron Ben tin ck, de orde van den Rooden Adelaar le klasse verleend. Berlijn, 3 Juni. De intocht van hertogin Caecilia in de hoofdstad had heden namid dag te 5 uur plaats onder deelneming van alle kringen der bevolking bij het heerlijkste we der. Het gejubel der honderdduizenden, die langs den feestelijk versierden weg geschaard stonden, was onbeschrijfelijk. De gehcele weg, dien de stoet moest pas- seeren, prijkte in frisch green, doorvlochten met t llooze rcode rozen. De schoo'kinderen en corporatiën waren langs den weg opge steld. Straten, daken en de opgeslagen tri bunes waren volgepropt met menschen. Te 5 uur 's namiddags verliet prinses Caecilia het slot „Bellevue" in een prachtige, met acht paarden bespannen staatsiekoets, gezeten naast do Keizerin en voorafgegaan door een bilf escadron gardes du corps. Aan de Bran denburger poort hield de eerste burgemeester Kirschner de begroetingsrede', waarvoor de prinses haren dank betuigde Toen de feeststoet, waarin postillons, 170 leden van et slachtersgildo en een aan tal galawagens, met zes paarden Despan nen, met hof dignitarissen meetrokken, op het slotplein aankwam, stond ó^r <ie Kroonprins aan het hoofd van zijne 2e com pagnie van het le garderegiment. Hij liet onder het gejuich der bevolking de compagnie de r,3weren presenteeren, waarna de Keizer, de Kroonprins en de Keizerlijke prinsen de Hert-ogin ontvingen en naar het slot geleid den. Hier geschiedde de onderteekening van het huwelijkscontract. Om 62 uur 's avonds begon in de Elisabeth- zaal van het paleis het familiediner bij den Keizer en de Keizerin, waaraan alle in Ber lijn aanwezige Duitsche en bui ten 1 andsche vorsten aanzaten. De Keizer geleidde de groothert-ogin-mceder naar tafel, de groother tog vau Mecklenburg-Schwerin de Keizerin, de Kroonprins zijne bruid. De Keizer schonk aan .hertogin Cecilia u Louiee-orde. Berlijn, Jj Juni. Hedenavond hielden 4000 studenten aan vakscholen in Berlijn en Char- lottenburg ter eere van het bruidspaar een fakkeloptocht, begeleid door talrijke muziek- vereeuigingen. Toen de stoet naderde ver schenen voor de vensters van het paleis de Keizer en de Keizerin, de gasten en het bruidspaar. Men liet de vaandels zakken, •hoera volgde op hoera, en d© muziek speelde het volkslied Het voorbijtrekken van don stoet duurde een uur. Het weder was prach tig. Frankrijk. Parijs3 Jun Aan het militaire déjeuner op het Elysée sprak Koning Alfonso zijn be wondering uit over het groote, edele leger en voegde er bijIk zal nooit vergeten, dat wij te zamen ontsnapten aan het gevaar, dat tegenwoordig alle staatshoofden bedreigt en dat het te midden uwer dappere kurassiers was, dat wij den vuurdoop ontvingen.' Loubet antwoordde, in den Koning begroe tende den edelmoedigen chef van het roem rijke leger en hem vóór alles dankende voor de eer aan Frankrijk bewezen, dat verrukt is door Uwen moed en wiens vurige wenschen U naar het bevriende land zullen volgen." Als bedrijver van den aanslag tegen den Koning van Spanje wordt genoemd ten in 1880 te Barcelona gebaren anarchist Alexan der Farras genaamd. Hij woonde sints acht maanden in het Quarrier latin en de politie hield toezicht op hem maar sints den aan slag is hij spoorloos verdwenen. Er wordt nu ijverig naar hem gezocht. De politie neemt aan, dat de bommen in Barcelona vervaardigd en per post naar Parijs gezon den werden. Een van de personen, die rich in hechtenis bevinden, Malafco genaamd, heeft daarbij als tusschen persoon ged'end. De bommen werden verborgen aan den voet van een boom in het bosch van Viroflay de plaats, waar dat geschiedde, is door Val- lin een ander van de gearresteerden, aan gewezen. In parlementaire kringen wordt met vrij groote stelligheid verzekerd, dat er naar aan leiding van het nationale feest v*o 14 Juli een voorstel zal worden ingediend om am nestie te verleenen aan Déroulède ec zijne lotgenooten, die wegens samenspann:ng tegen de veiligheid vau den staat verooröee'd zijn. De regeering zal zich tegen een dergel ijk voor stel in geen geval verzettenhet Is zelfs waarschijnlijk, dat zii zelve een wetsontwerp van die strekking zal indienen. Zweden en Noorwegen. Het gemeentebestuur van Christiania be sloot de volgende verklaring aan den Stor thing te zenden„Het gemeentebestuur van öhristiania dankt den Storthing en de re geering voor do standvastigheid, door hen betoond bij de handhaving van de rechten van Noorwegen en spreekt de hoop uit, dat de crisis eeu spoedig en waardig verloop moge hebbend' Ruskind. Petersburg, J, Juni. (Petersburgsch Tele- grvaf agentschap). Trepow is tot adjunct-mi nister van biiuienlandsche zaken en chef van het korps gendarmerie benoemd HIJ blijft gouverneur-generaal van Petersburg. Petersburg, 4 Juni- (Petersburgsch tele- graafagcntschap)Eene keizerlijke ukase be paalt de bevoegdheden van den ac'ju net-mi nister van biunenlandsche zaken, die aan het hoofd van het politiedepartement staat, als volgt 1. Onder hem ressorteeren voortaan alle aangelegenheden van het departement van politie, alsmede misdaden en vergrijpen tegen de openbare veiligheid. 2. Hij beslist in al deze zaken met het gezag van een minis ter; zaken, die buiten de perken vau dit gezag liggen, worden rechtstreeks door hein aan den Czr t r voorgelegd. 3. Hij beslist in alle vragen betreffende den aan hem ondergeschikten openbaren veiligheidsdienst en geeft in elk go- val, aariiv hij dat noodig oordeelt, aanwijzin- gen aan de gouverneurs en de prefecten van politie. Hij beschikt over alle den minister van biunenlandsche zaken voor politie-doeleinden toegestane credièten, verbiedt congressen en vercenigingen, zoodra hit hun streven scha delijk acht voor de openbare veiligheid en orde, en schorst in hetzelfde geval voor hoog stens eon jaar alle maatschappijen, verceni gingen, bonden en instellingen van gelijken aard. 4. Hij heeft het oppertoezicht op alle zich wegens misdaden of vergrijpen tegen de openbaro orde in hechtenis bevindende per sonen. 5. Hij kan in alle zaken, die tot den werkkring van den adjunct-minister behoo- ren, zich rechtstreeks met de betrokken auto riteiten in verbinding stellen. Buitendien be houdt dc adjunct-minister zijn post als hoofd der gendarmerie. Marokko. Fes, 31 Mei. De Britsche gezant, ie heer Lowther, kwam heden hier aan. Het. was eene indrukwekke de plechtigheid De troepen stonden tot ©en mijl buiten de poorlcn langs do wegen geschaard De oppcr-coremonie- meester en de ministers van oorlog en van buitenlandsche zaken begroetten den gezant namens den sultan. Japan. Tokio3 Juni Bij de aardbeving van gis teren werden Gpersonen gedood en 97 ge wond en 33 huizen vernield in Hiroshima en Ujuna. De berichten uit de ander© districten zijn onvolledig. Men gelooft dat de schad» betrekkelijk gering is. 75 Roman van MORITZ VON REICHENBACH. „Ge weet, dat ze mijn aanstaande is," voegde hij er bijl wijze van verontschuldi ging voor dat wegzenden aan toe, en de lange opgeschoten klerk werd zoo rood als bloed, stotterde een paar onverstaanbare woorden, deed alsof hij wiegging, maar bleef niettemin op een der bovenste treden van d© trap met zijn rond© oogen in gespannen verwachting naar Egbert omzien. Deze klopte aan do hem aangeduide deur. „'Binnenluidde het met een zwakke stem uit de kamer. Egbert trad binnen, deed de deur achter zich dicht en toen hij na verloop van twee, drie minuten nog niet was teruggekeerd, be gon de jong© klerk, langzaam en met gebo gen hoofd, de trappen af te dalen. Maar daarbinnen, in die kamer, was in- tusschen Nanni opgevlogen van de sofa, waarop zij! bad liggero rusten en had, Egbert als een zonderlinge verschijning aangestaard. Zij was daarop tot goen enkele beweging meer in staat geweest en had ook geen woord ovei de lippen kunnen brengen, maar Egbert had er ook volstrekt niet op gewacht. „Nanui, mijn lieve Nanni!" riep hij uifc, met onstuimigheid het bevende meisje naar zich toetrekkend en in zijn armen sluitend, „nu heb ik je Weergevonden ©n nu zal er heel wat moeten gebeuren, voor je mij weer ontsnapt!" O. zij dacht niet aan ontsnappen. Het liefste ware zij op haar knieën gevallen om den goeden God te danken, dat Hij haar zoo eensklaps, zoo geheel onverwachts, uit al haar angst en wanhoop had gered. Want zij kwam zichzelve voor als een geredde, terwijl Egbert's armen haar omstrengeld hielden. Ja ja, hija Egbert, was haar gevolgd, was haar gaan zoeken, on de zoo regelrecht uit zijn hart opgewelde jubelkreet, waarmede hij haar had begroet, had het geheel© heir- leger van twijfelingen, dat Nanni had be stormd, in een enkel oogenblik verslagen, zoo snel, zoo beslissend, dat zij eenigen tijd noodig had om onder de vurige kussen, die hij liaar gaf, dat alles te begrijpen. Einde lijk kwam zij dan toch voor een oogenblik vrij. Twee dagen achtereen was zij al te be droefd en al te ongelukkig geweest, om nu zoo op eens aan het plotseling wiedergevon den geluk geloof te durven slaan. „Eigbert, heb je mij gezocht, waarlijk en werkelijk gezocht?" vroeg zij. „Ik zou wel een9 willen weten, wat ik andera hier kwam uitvoerenmaar vóór al les, vertel mij eens de logement-houdster zei mij, dat je ziek was." Nanui schudde het hoofd. „Het is niets,'' zeide zij haastig, „ik weet nu, dat het niets Was, maar IJgbert Hij legde de hand op haar mond. „Stil, stil, kind, geen „maren" en geen vragen, want, zie je, daarmede moest ik vau rechtswege beginnen en als ik begon, zou ik too in het oneind'gje toe kunnen blijven door vragen. In plaats daarvan wil ik je al dade lijk vertellen, dat tante Anna aan de prin ses haar laatst© ontmoeting met iou heeft verteld, dat de prinses en ik toen al vrij wel begrepen, wat er aan de hand moest zijn cn dat ik mij sedert dat oogenblik op weg be vind om mijn klein, dom bruidje op te van gen en ziedaar, lees nu maar eens, om gauw en goed van alles op de hoogte te zijn, wat ik h;er voor je heb meegebracht." Hij hield haar een viertal brieven voor. „Neen, neen, nu je zelf hier "bent, moet je mij maar liever zegggen, wat er tusschen de prinses en>jou heeft, bestaan. Egbert!" „StilIk zeg in 'tgeheel niets, en nu moet jij heel netjes en bedaard hier deze brieven zitten lezen, die de prinses mij' ge schreven heeft, terwijl ik t© Rome was en die ik vandaar h<?b meegebracht om' ze bij tijhl en gelegenheid te laten zien aan eon zeker heethoofdje met donker-bruine oogen, hoewel ik destijds, op mijn woord, niet. we ten kon, hoe het tusschen beiden «n dat hoofdje spookte en tot welke dwaze streken de bezitster van dat hoofdje in staat was." „Egbert, och, ik meende stellig en ik heb in die twee dagen zooveel nagedacht maar ik was zoo ongelukkig en jelui, jij en dè prinses, Egbert „Ik zie het al, op die manier komen wij □ooit aan het eind. Geef die brieven weer terug, Nanni, dan zal ik ze je voorlezen, en je moet, daarby bcel zoet zitten toeluisteren, dat- zal je straf zijn voor al den angst, dieu j? ons op het lijf nebt gejaagd." En nu hoorde -Nanni, hoe de prinses 't zichzelf verweet, dat zij maar niet dadelijk alles had gezegd en hoe zij was blijven zwij gen, omdat zij zoo bang voor Nanni's ge moedsrust was geweest. Haar lieve zorg voor Nanni en voor Egbert, haar hartelijk ver langen, beiden eenmaal gelukkig te mogen zien en om, zoo mogelijk, het pad der toe komst te vereffenen dat alles sprak zoo duidelijk uit die brieven, dat Nanni's twtijj- fel daartegen niet was bestand en zijl zelve nauwelijks wist of zij lachen of schreien moest, als zij aan al haar wanhoop en ver twijfel' ng, aan al d© martelingen en ruste loosheid der laatste dagen dacht. Zij had zich zoo akelig ziek gevoeld, zij bad gedacht, dat zij sterven ging, ja, zelfs naar den dood had verlangd en nu voelde zij plotseling weer, dat zij jong, levenslustig en vol hoop op de toekomst was en de sombere schaduwen van het ziekbed vlogen weg bij de doorbrekende zonnestralen van geluk en liefde. Dj lange klerk in de gelagkamer vond in- tusschen, dat het gesprek, daarboven op de logeerkamer, gevoerd, onbehoorlijk lang duurde en dat het al even onpleizicrig was om maar altijd door te blijven kijken naar de vliegen, di© gonzend tegen het venster glas aanvlogen» als zich voor te stellen, hoo gelukkig op dit oogenblik andere menschen waren. Het interesseerde hem ook volstrekt niet, dat de laatste trein nit Duitschland een on geluk aau de machiue had gehad en ten ge volge daarvan te laat was aangekomen, zoo- da: er nu een tal van ontevreden menschen in t hotel waren, die zich boos maakten, om dat zij de aansluiting met den trein voor Warschau gemist on nu in zoo'n nest vani ceni stadje een gedwongen oponthoud' van eenige uren haddeu. Wat bekommerde hij zich om dien grooten vreemdeling met zijn breede schouders, die ab. een gevangen leeuw maar voortdurend op en neer hop m de lage gelagkamer ©n zoo zeer de aandacht van de buffetjuffrouw had opgewekt, dat zij den klerk vroeg of deze hem niet kende, omdat hij, zooals ze meende opgemerkt te hebben, toch ook Duitscb sprak? Eindelijk, einder,.c dan toch vertoond© Egbert- zich aan de deur Als geel eet rieeerd spreng de klerk uit zijn vensterbank op, maar daar stond de groote vreemdeling plot seling tusschen hem en Egbert in, en Egbert, groette hem met alle blijken van oude bekend heid en toen hadden d;e twee een zeer leven- dig gezprek, waarin telken» vani „toevallig heid" en van „verbazing" sprake was, en de lange klerk dacht bij zichzelf, dat hij alle twee eigenlijk naar den duivel wenechte. Doch de groote vreemdeling en de schilder hadden inmiddels t© zamen ©en geheel ander reisplan beraamd. Wordt vervolgd

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1905 | | pagina 1