3de Jaargang.
Dinsdag 13 juni 1905.
BUiTÊNLANDT
FEUILLETON.
EE§4 PRI1SES.
OORTSCH DAGBL
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.25.
Idem franco per post- 1.75.
Afzonderlijke nummers 0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met nitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 nur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF Co.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADYERTENTIÊN:
Van 15 regelsf 0.75.
Elke regel meer- U.15.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement Eena
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Aan hendie met I Juli
a. s. op dit blad inteekenen,
worden de nummers die ge
durende de maand Juni nog
zullen verschijnenKOSTE
LOOS toegezonden.
Politiek Overzicht
Vredesbemoeiingen.
President Roosevelt heeft met zijne be
moeiingen, om de oorlogvoerende partijen
tot elkaar te brengen, succes gehad. Zonder
dralen hebben Rusland zoowel als Japan ge
antwoord op zijn voorstel om gemachtigden
aan te wijzen, die met e'kaar, zonder tus-
schcnkcmst van een derde, van gcdachtea
kunnen wisselen over de mogelijkheid om
tot den vrede te komen. Den 8en werd de
dépêdhe uit Washington verzonden; den
12en was men daar in 't beeit van bet ant
woord van" beide partijen, dat behalve de
betuiging van erkentelijkheid voor den door
den president ondernomen stap, ook de ver
klaring bevatte, dat men gezind is te vol
doen aan het verlangen tot aanwijzing van
gemachtigden.
De eerste stap is dus gesohied. President
Roosevelt verdient den dank der geheele be
schaafde wereld voor zijn woord ten gunste
van 't herstel van den vrede, tot beide oor
Jogvoerenden gesproken. Maar zal deze vre-
deshemoeiing het door allen, die buiten de
rechtstreeks betrokken partijen staan, ge-
wenschte gevolg hebben Zal zij leiden tot
vredesonderhandelingen Dat is nog niet zoo
zeker.
Wanneer men in. Petei's burg in staat was
met onbenevelden blik den toestand te over
zien en wanneer daar enkel het landsbelang
bij de overwegingen den doorslag gaf, dan
is er geen twijfel aan, of men zou daar in
zien, dat geen oogenblik mag worden ge
draald met het herstel van den vrede. Maar
als in Petersburg normale omstandigheden
heersdhten, dan zou het nooit tot dezen
rampzaligen oorlog gelkomen zijn, en in de
kringen, die daar den toon aangeven, heeft
het gezond verstand het allerminst te zeg
gen. De onverzettelijke wilskracht van een
Peter den Groote zou noodig zijn om die
kringen tot rede te brengenmaar ongeluk
kig zit tlhans een monarch op den troon der
Romanow's, die door zijine zwakheid en be
sluiteloosheid eerder aan Lddewijk XVT dan
aan Czaar Peter doen denken.
De oorrespondent van de Echo de Paris
te Petersburg, waarschuwt, dat men niet op
den vrede moet rekenende toongevende
kringen in Rusland denken niet aan vrede.
{Op denzelfden toon zijn de be'dhouwingen
gestemd, die 'de Temps wijdt aan de vre»de3-
•kaflsen. Het Parijpche blad wijst er op, dat
•de door Roosevelt ondernomen stap het
struikelblok, dat is uit den weg te ruimen,
geheel in wezen laat. Dat struikelblok is, dat
Rusland, alvorens zijn verlangen om te on
derhandelen uit te drukken, wil weten wat
Japan ëischt, terwijl Japan, voordat het zijne
■eischen bekend maakt, verlangt, dat Rus
land om den vrede vraagt. Hier zal een van
de beide partijen de minste moeten zijn.
•Blijven zij beiden op hun stuk staan, dan
/zal de samenkomst der wederzijdsche ge
machtigden. die door Roosevelt's bemoeiin
gen is uitgelekt, den vrede n-'et naderbij
brengen Deze blijft dan zo rider resultaat.
Zal van Japan de eerste stap komen tot
herstel van den vrede? Het is niet waar
schijnlijk. Men weet daar te goed, dat niet
Japan's belang, maar Ru&lands belang het
dring ndst het einde van den oorlog vordert.
Daarom zal men, alvorens op onderhandelin
gen over den vrede in te gaan, den waarborg
verlangen, dat van Russische zijde ndet eene
schijinonderhandeling wordt beoogd. De cor
respondent van de Daily Chronicle te Wash
ington heeft van een Jaoanschen diplomaat
vernomen, dat daar in het gezantschap het
gevoelen heerscht. dat Rusland diplomatieke
kunstgrepen w'l verrichten om een uitstel
veldtocht te voeren. Maar Japan is volstrekt
niet gezind hiertoe mee te werken, terwijl het
elk oogenblik bereid zou zijn rechtstreeksehe
onderhandelingen met Rusland te beginnen,
wanneer Rusland dit ernstig wcnscht.
Het kan dus voor Japan niet voldoende
zijn, dat de Czaar er toe gebracht i9, dat in
zijne omgeving van den vrede mag worden
gesproken. Voordat Japan iets doet, moet het
eenige zekerheid hebben, dat Rusland vrede
wenscht. Van Rusland zal dus de eerste stap
moeten uitgaan om het einde van den oorlog
teweeg te brengen. Maar of Rusland dien stap
zal doen. hangt af van overwegingen, die nog
meer verband houden met den binnenland-
schen toestand dan met dien op het oorlogs
tooneel. Voor de hofpartij is de vraag: Oor
log of vrede? ondergeschikt aan deze andere
vraagHoe kunnen wij ons het best hand
haven in bet. b&zit van de macht? Hierop
zinspeelt de Spectator, waar zij, tot verkla
ring waarom zij meent, dat de vredesver
wachtingen on onvoldoende gronden steunen,
zegt..Generaal Trepow is met het hoogste
gezag over de politie in geheel Rusland be
last. en zijne eerste daden zijn geweest., elke
discuss'e over den oorlog door cle zemstwo's
te verbieden en een bericht te laten uitgaan,
dat als er vrede wordt gesloten de zemski
sobor net. zal worden, bij ren eeroenen met het
doel de intellectueelen te waarschuwen, dat
de voortzetting van den oorlog gunstiger is
voor de verwezenlijking van 't geen zij hopen,
dï.n de oorlog. De Czaar is wel is waar beslui
teloos, maar het is toch dwaas te onderstel
len, dat generaal Trepow handelt zonder toe
stemming van zijn meesster, en het waar
schijnlijkste is, dat de regeering nogmaals
eene poging zal aanwenden om haar tweeledig
doel te bereiken, dat is eene overwinning te
behalen en den volksopstand te onderdruk
ken. Dat is de gewone manier, wanneer het
despotische gezag eene revolutie voelt nade
ren."
Frankrijk»
Er schijnt nog nets beslist te zijn om
trent de definitieve bezetting van het depar
tement van buitenlandsche zaken te Parijs.
Wat daarover tot dusver is gezegd, berust
op gissingen; in de eerste tien dagen is nog
geen beslissing te verwachten.
De nota, die door den Duitschen zaakgelas
tigde aan minister Rouvier bij gelegenheid
van de diplomatieke receptie overhandigd
is, was eene circulaire van slechts een twin
tigtal regels, die door de Duitscbe regeering
tot alle staten is gericht. De Duiteche re
geering verklaart daarin, dat zij toestemt
in het voorstel van de Marokkaansche regee
ring om de kwestie van de Marokkaansche
hervormingen aan eene internationale confe
rentie te onderwerpen. Duitschland grondt
zich daarbij op art. 17 van de Madridsche
conventie, dat in larokko aan alle oontrac-
toerende staten het recht van de meest be
gunstigde natie toekent. Rouvier bepaalde
zich er toe, de nota voor kennisgeving aan
te nemen.
De Magdeb. Ztg., verneemt uit Parijs, dat
het vast staat, dat do Fransche regeering
eer3t door rechtstreoksche onderhandelingen
de Marokkaansche kwestie zal trachten te
schikken. Eerst wanneer dat onmogelijk
mocht zijn, zal een besluit genomen worden
over de uitnoodiging tot de internationale
oonferentie.
tingeland.
Londen, 10 Juni. Koning Alfonso vertrok
beden voormiddag om kwart over tien uit
Londen. De Koning, de prins van Wales en
de hertog van Connaught vergezelden hem
naar het station.
Noorwegen.
Op een vraag van de Neue Freie Presse
seinde Björnson uit Lillehammer het volgende
als rij® meening over het besluit van den
Storthing en het adres aan den Koning
Het adres aan den Koning is de uiting
vam het gansche Noorsche volk, en de op
heffing der Unie een zegen voor het geheele
Noorden.
Italië.
De Ita'iaansche minister van financiën
Maiorana heeft aan de Kamer een wets
ontwerp voorgelegd, volgens hetwelk bet in
voerrecht op meel van 12,30 lire tot 11,50
lire wordt verlaagd en het recht op kleeding-
stukken van 1,75 tot 3 lire verhoogd.
Op automobielen worden, in het ontwerp
de volgende invoerrechten voorgesteld200
lire op automobielen tot een gewicht van ."00
K.G.. 400 1. op die van 500 tot 1000 KG.,
en 600 1. op automobielen van meer dan 1000
KG. gewicht.
Rome, 12 Juni. In de Kamer verklaarde
de minister van buitenlandsche zaken Titto-
ni, in antwooifd op de interpellat"'ën over
den Congo, omtrent de emigratie van Italia
nen daarheen, dat de officier van gezond
heid, majoor Baocari, op last van de Ita-
liaansche regeering terreinen heeft onder
zocht, die door de regeermg van den Congo
waren aangewezen voor Italiaansche kolo
nisatie. Daar het rapport van Baocari on
gunstig was geweest, machtigde Tittoni het
emigratie-commissariaat de aanvragen van
landverhuizers om naar den Congo gezonden
te worden, af te wijzen.
Wat het verblijf van Italiaansche officie
ren aan den Congo betreft, zeide Tittoni dat
het aantal 64 bedraagt. De Italiaansche re
geering heeft een verstandige® maatregel
genomen door de toestemming aan Italiaan
sche officieren in actieven Idienst om naar
den Congo te gaan, voorloopig niet te verlee-
nen.
De minister is van meening, dat zoowel
de lofspraken als de aanvallen op den Congo
overdreven zijn. In vele gevallen echter wa
ren de middelen, die beambten aanwendden
om de® Congo tot bloei te brengen, niet in
overeenstemming met de wet der menschl'e-
vendheid. De minister heeft alles doen ver
zamelen wat betrekking beeft op het be
stuur van den Congo, om het te publioeeren,
maar men mag niet vergeten, id'at het be
lang van Italië een vriendschappeli jke hou
ding ericht, zonder toegievenidlbeid of zwak
te. Eene onverwijlde terugroeping van onze
officieren ware een vijandige daad, die de
internationale positie van dem Congostaat
ernstig zou benadeelen. De minister meent,
dat het belang vam Italië ericht, dat de Con
go zijne eigen politieke individualiteit n et
verliest, maar de regeering houdt de aaa-
dadht stedds op dezen staat gevestigd.
Volgens ide officieele rapporten, die te
Rome zijn ontvangen, is het noodzakelijk
terstond eene oplassimg te vinden, opdat
men Ital'aanscbe offic'eren in actieven
dienst geene functiën late vervullen, die
niet overeenkomen met humne positie in het
Italiaansche leger.
Spanje.
Madrid, 10 Juni. De minister van finan
ciën spreekt tegen, dat het kabinet de zaken
op die lange baan zal schuiven. Hij verzekert
dat hij onmiddellijk na de opening van de
Cortes de begrooting, het ontwerp der ta
rief hervorming en een ontwerp-verdrag met
Zwitserland zal indienen.
De minister van bd®nenflandsche zaken
zegt. dat de regeering volstrekt geen crisis
zal uitlokken en alleen de aanwijzingen van
de parlementaire meerderheid volgen zal.
Rusland.
Petersburg10 Juni. Het Petersburgsohe
Telegraafagentsahap verklaart, dat het in
buitenlandsche bladen opgenomen en aa®
Russische bladen ontleende gerucht omtrent
het aftreden van graai Lamsdorff als minis
ter van buitenlandsche zaken, volkomen on
gegrond is.
Petersburg, 10 Juni. De ministerraad zet
te gisteren de 'beharfSeling voort van het
ontwerp Boelygin betreffende eene volksver
tegenwoordiging. Verworpen werd bet denk
beeld om deverkiezingen te doen hebben op
den grondslag van de standen. De minister
raad verklaarde zich tegen algemeen stem
recht en van verkiezingen op den grondslag
van de landschapswet van 1864. Als kiezers
worden toegelaten de groote grondbezitters,
de bewoners van de steden en de platte
landsbevolkingde laatste mag mandaten
verleenen aan groote grondbezittere.
Volgens de berichten in de bladen, zullen
do beraadslagingen den 23en Juni geëindigd
zijn en zal de volksvertegenwoordiging in
het na-aar bijeengeroepen worden.
Petersburg, 12 Juni. (Petersburgsch lele-
graafagentschap). Het ontwerp betreffende
eene volksvertegenwoordiging zou oorspron
kelijk, na de behandeling in den minister
raad, in eene bijzondere commissie gebracht
worden, waarin vertegenwoordigers van de
Zemstwo's en van de steden zitting zouden
hebben. Dit plan is tnans wegens het van
vele zijden uitgesproken verlangen, dat de
volksvertegenwoordigers zoo snel mogelijk
bijeengeroepen zouden worden, opgegeven.
Het ontwerp zal thans na de behandeling
in den ministerraad en de goedkeuring door
den Czaar openbaar gemaakt worden als ma
nifest of als aan den Senaat geriahte ukase,
zoodat de verkiezingen nog dezen zomer zul
len plaats vinden, en de Rijks durna in den
herfst wordt bijeengeroepen. De zittingen
zullen dan gelijktijdig met die van den
Staatsraad plaats hebben.
Het adres dat volgens het besluit der
vergadering van Zemstwo-leden en voorzitters
van gemeenteraden aa® den Czaar zal worden
overhandigd, luidt aldus:
Met het oog op onzen zeer ongelukkigen
toestand en het groote gevaar waarin Rusland
en uw eigen troon zien bevindt hebben wij,
met terzijdestelling van alle meemngsverschil-
len die ons scheiden en enkel en alleen ge
dreven door vurige liefde voor ons vaderland,
besloten, ons onmiddellijk tot u te wenden.
SireRusland is door de misdadige misslagen
e® de nalatigheid van uwe raadgevers ge
dreven tot een heilloozen oorlog. Ons leger is
er niet in geslaagd den vijand te overwinnen,
onze vloot is vernietigd, en dreigender nog
dan gevaren van buiten begint thans de bur
geroorlog. Evenals geheel uw volk, hebt ook
gij de fouten der onwetende en gevaarvolle
bureaucratische instellingen ingezien, ge hebt
besloten die te veranderen en een reeks maat
regelen voorgeschreven die een nieuwe rege
ling beoogen in te voeren. Deze voorschriften
zij® verdraaid en op geen enkel gebied uit
gevoerd zooals gij dat wildet. Onderdrukking
van persoonlijkheid en maatschappij, onder
drukking van het woord en allerlé' daden
va® willekeur nemen toe, en in plaats dat,
zooals door u was voorgeschrevenhet militair
bestuur werd beëindigd e® de willekeur der
regeering beperkt, wordt de macht der politie
uitgebreid en krijgt zij onbeperkte volmach
ten. Men verspert uwen onderdanen den weg,
dien gij hebt opengesteld opdat de waarheid
tot u zou kunnen komen. Gij hebt besloten
volksvertegenwoordigers bijeen te roepen om
gemeenschappelijik met hen ons land te her
vormen. Maar uwe woorden zij® tot dusverre
niet opgevolgd, in weerwil van de dreigende
afmetingen der gebeurtenissen die zich heb
ben afgespeeld. Wij worden verontrust door
ontwerpen, die een klassenvertege®woordiging
beoogen, in plaats van een nationale verte
genwoordiging, die de bureaucratische instel
lingen op zijde zou zetten.
SireBeveel onverwijld en voordat het te
laat wordt voor het heil van Rusland dat
tot herstel van rust en vrede in het binnen
land door alle onderdanen zonder ouderscheid
en met gelijk recht gekozen vertegenwoordi
gers van het volk worden bijeengeroepen, die
in overeenstemming met u beslissen zullen
over de levensvraag: vrede of oorlog! die
eene beslissing zullen nemen over vredes«'«x>r
waarden of den vrede zullen afwijzen en
daarmede den oorlog tot een nation alen oor
log zullen maken, en aan alle volken een Rus
land toonen dat niet meer door binneniaid-
schen krijg verscheurd en verzwakt is, -naar
integendeel hersteld en machtig in zijne we
dergeboorte zich schaart om een enkele nltio.
nale vaan, en die in overeenstemming met u
een nieuwen staatsvorm zullen invoeren. Sire
In uwe handen liggen de eer en de m vht
van Rusland en zijn bxnnenlandsche vrede,
waarvan de buitenlandsche afhangt. In uwe
handen ligt het Rijk, dat gij van uwe voor
vaderen geërfd hebt. Draal niet. Sire. want»
groot ri in deze ure van vrecselijke nationale
beproeving uwe verantwoordelijkheid voor
God en voor Ruslaud.
Kreta.
De Kretensische Kamer hoeft, volgens een
bericht va® de Pol. Korr. uit Athene, den
28en Mei na levendige discussie het voorstel,
verworpen van eene kleiue minderheid om
te besluiten, dat de overheden op het eiland
voortaan ^zullen handelen in naam van den
Koning der Hellenen. Nadat deze minderheid
zich had verwijderd, werd een besluit geno
men, waarin de verwerping door de bescher
mende mogendheden van het besluit tot ver-
eeniging van Kreta met Griekenland betreurd
wordt; principieel wordt bij dit besluit vol
hard, maar met dankbetuiging worden de
door de mogendheden toegezegde hervormin
gen aanvaard, terwijl wordt aangespoord tot
het nederleggen van de wapenen. De ledeu
gingen daarop naar huis.
81 Roman van
M0RITZ VON REICHEN BACIL
Maar met een schellen, demonischen lach
sneed mijn man alles wat hij verder had
willen zeggen af en riep op zijn beurt
neen. ik ben niet in staat die vreeeelijke
woorden to herhalen, de woorden, die mij in
do oogen van Axel tot een onwaardige moes
ten vernederen en die ik toch niet het recht
had te loochenen.
Met een doodelijk bleek gelaat wendde
Axel zich toen tot mij.
„Ja, vraag het haar maar, of ik geen ge
lijk heb en zeg dan zelf, of ge nog eenige
roeping gevoelt om met die dame uw reis te
vervolgen," r »p mijn man uit met rij® af-
schuwelijiken hoonlach.
„Eén woord, slechts één," bad Axel, mij
Bmeekend aanziende.
„Het- is immers niet waar, wat de graaf
daai van prins Cyrill Razitowska zegt?"
Ik verborg mijn gezicht in de handen
het spreken was mij onmogelijk. Een huive
ring voer mij door de leden en bewusteloos
gleed ik uit het zadel.
Toeu ik tot mij zelf kwam, 'lag ik! op mijjn
slaapkamer te bed, waar ik door mij® oude
kamenier werd verpleegd Lang en erpstig
bleef ik ziek. Toen ik hersteld was, moest ik
hooren, hoe Axel in een klein grensstadje
aan ee®j longontsteking was bezweken. Mijn
mam was op reis gegaan. Ik vatte toen het
plan op om in een klooster mijn toevlucht te
zoekeu.
Toen mijn man was teruggekeerd, stelde
ik hem met mijn verlangen in kennis Hij
antwoordde lachend „Denkt ge da®, dat ik
lust heb om een gedeelte va® uw fortuin den
vromen zusters in den schoot te werpen Of
denkt ge, dat ik u zou hebben teruggehaald,
toen ge met uw Duitschen graaf het hazenpad
hadt gekozen, als 'tmij niet om het bezit
van uw geld' ware te doen geweest?"
De jaren, die nu volgen in mijn leven,
zij-i voor de beide menschen, in wier belang
ik deze bekentenissen ten neder schrijf, van
geer. waarde, daar Axel Mellow was gestor
ven en Cyrill Razitowska zich in Siberië be
vond. Ik moet allee® nog melden, hoe ik
door een toeval te weten kwam, dat het
mijn ma® was geweest, die indertijd al de
kwade vermoedens der regeering tegen den
prins had opgewekt. Mijn verontwaardiging
kende nu geen perken meer. Ik deisde er
nier voor terug, den man, wiens naam ik
droeg, openlijk als een leugenaar en oen val-
sehen verrader te brandmerken en 't rij
dat miyn krasse woorden daartoe den eersten
stoot gaven, tzij, dat andere omstandighe
den. die buiten mij omgingen, daartoe mede
werkten. zooveel is zeker, dat er allerwege
belangstelling ontstond voor don banneling,
dat zijn zaak nogmaals werd ter hand ge
nomen, dat men opnieuw ging procedeeren
ea dat ten slotte de prins, va® allen blaam
gezuiverd, werd teruggeroepen en in 't bezit
vati zijn goederen werd hersteld.
Hij kwam uit zijn ballingsoord terug, en
een der eersten, die hem na zijne in-vrijheid- j
stelling ontmoette, was mijn man. De vijan- i
delijke gezindheid, welke tuaschen die twee
reed's jaren had bestaan, deed zich opnieuw
gelden. Het kwam al spoedig tot een hevige
woordenwisseling en kort daarop tot een
tweegevecht, waarbij Cyrill Razitowska
kwam te vallen, zooals de wereld meende in
een duel om politieke redenen, maar in
Waarheid om eene vrouw en die vrouw
was ik! Hoe vreemd' het ook schijnen moge,
in spijt van alles, had mijn man mij toch op
zijne wijze lief met een somberen, akeligen
hartstocht, die zich dikwijls vertoonde onder
de gedaante van den haat cn die nochtans
liefde was, en terwijl hij mij toevoegde, dat
hij niets om mij gaf, werd zijn hart door ja
loezie verteerd. Axel was gestorven niet
door men sc hen h an don en toch door mijn
schuld Cyrill viel, omdat mijn man hem
haatte ter wilie van de liefde, die ik hem
toedroeg met dien dubbelen last van
schuld beladen, ging mijn vreugdeloos leven
daarheen, voelde ik, hoe de ouderdom mij
zijn verkillende hand op het hart legde en
kou ik mijn man benijden, toen de dood hem
opriep. Ter regeling een er financieele aange
legenheid kwam ik te Berlijn, eu daar was
het, dat ik u voor 'teerst zag, graaf Kurt
Mellow, en u onmiddellijk herkende als
Axel's broeder, daar gij als twee druppels
water op elkander gelijkt. Tegelijk zag ik
ook u, Mascha. Razitowska, ik hoorde uw
naam noemen hoorde u van Chlopodwicko
spreken. En ik zag. dat gij elkander kendet,
ik zag u in de rontonde van het museum
voor kunstnijverheid, hoe gij, in ec® leven
dig gesprek gewikkeld, met elkander de
trappen afdaaldet. Toen kwam in mijn bin
nenste een vurig verlangen op, iets te kun
nen bijdragen tot het geluk van twee men
schen, wier verwanten door mijn toedoe®
zooveel hadden geleden. Maar gij waart
beiden zoo vrij en onafhankelijk mogelijk,
met laat het mij maar met ronde woor
den zeggen met geldelijken steun was
hier niets aan te vangen. Ik. wendde mij
weder tot den door mij zoo vaak verlooche-
de.i hemel en bad dringend voor uw beider
geluk. Ik volgde u, Mascha Razitowska, zon
der dat- door u iets daarvan werd vermoed,
ik Waakte over u met de oogen eener liefheb
bende moeder en hield mij nochtans schuil,
want ik wilde geen schaduw werpen op uw
jong en zonnig levenspad. Slechte eens, het
was te Neurenberg, waagde ik het u te groe
ten, bij het uitgaan eener kerk, waarin ik
een getofte voor u had! afgelegd. Mijn blik
was door ervaring en lijden gescherpt; ik
meende te weten, wat er omging in de
harten der beidt mensdien, voor wier wel
en wee ik nog belangstelling gevoelen kon.
Ik zag, hce gij van elkander gescheiden
waart, ik begreep, hoe gij beiden daaronder
leedt en ik deed de gelofte, dat zoo de
hemel mijn gebed: verhoorde al mij® have
eu goed aan vrome instellingen zou worde®
vermaakt, terwijl ik zelf het overschot mijner
dagen in het strengste onzer kloosters in
stille afzondering zou doorbrengen. Reeds
begon ik te wanhopen aan de vervulling
van mijn innige bede maar eindelijk, ein
delijk dan toch ontmoette ik u weder, graaf
Kurt Mellow, en hoord!© ik uit uw eigen
mond, dat gij op weg waart- naar Chlopod
wicko natuurlijk om Mascha Razitowska
weder te zien Ik wist, dat gij die reis slechte
da® kondt aanvaard hebben, ala
Graaf Kurt hield plotseling, midden in
den zin, op. Reeds gedurende de laatste re
gels had hij voortdurend sneller eu met
zachter stern gelezen, thans zag hij vragend
naar de prinses op.
Daar zat zij voor hem, met gebogen hoofd,
het gelaat door de hand overschaduwd, roer
loos, nauwelijks adem halend
„Mag ik voort lezen, Mascha?"
Het was voor 'teerst, dat zij zoo haar
eigen naam van rijn lippen hoorde, en er
lag een eigenaardige klank in die woorden
een klank, die Mascha het hart deed trillen.
En wat had hij eigenlijk gezegd?
„Mag ik verder lezeu zulke doodeen
voudige woordenMascha richtte zich op en
herkreeg haar kalmte, zoo het scheen.
„Geef mij die® zonderlingen brief," vroeg
zij» de hand e® naar uitstrekkend. Maar
graaf Kurt scheen daar niet op te letten,
haar uitgesproken weosch niet gehoord te
hebben.
„Ja, het ib inderdaad1 een zonderlinge
brief", luidde ook zijn meening, en terwijl
hij de oqgen op 't papier gevest igd hield,
voegde hij er bij„Heel veel dingen, die
'hierin staan, zouden wel kunnen dienen,
dunkt me, tot voltooiing van het dagbook,
dat in uw cassette ligt, prinses!"
„Het dagboek? Wat weet gij daarvan?"
„Nu, wat mevrouw Ven Hollede er van
weet, denk ik, en wat rij aan mijn moeder
er van heeft verteld. Komt ook do naam
dier ongelukkige vrouw in het dagboek voor?
Wordt vervolgd.
