buitenland:
feuilleton.
6%°. 38.
4"e Jaargang,
Vrijdag 28 fuli 1905.
Speelbal van Wind en Golven.
V
ABOÏTOEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Amersfoort1.25.
Idem franco per post1.75.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF Co.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
f 0.75.
- 0.15.
Van 1—5 regels
Elke regel meer
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement *t!ena
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Kennisgeving.
Burgemeester en "Wethouders der gemeente
pnensfoort brengen ter algenieene kennis, dat
(j hun besluit van heden, ingevolge art. 8 der
nnderwet, aan E. Beem, wonende alhier, ver-
anning is verleend tot de oprichting van eene
aardenslachterij, in het perceel Arnhemsehe-
jraat, wijk A, no. 12, kadastraal bekend ge-
leente Amersfoort, sectie E, no. 1707, onder
lorwaarden
j lo. dat in de slachtplaats worde aangebracht
in waterdicht gemetselde put tot het opvan-
>n van het bloed
2o. dat de afval der geslachte dieren onmid-
ulijk na de slachting worde vervoerd, ter voor-
)in ing van stank en overlast aan de omwo
nden
i3o. dat het bloedwater uit de slachterij langs
ine overdekte leiding worde afgevoerd.
I Amersfoort, den 27. Juli 1905.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
De Burgemeester,
WT7ÜTIER8.
De fd. Secretaris,
VAN REUGJERSBfEiBlG VBRSDUJLJS.
Politiek Overzicht
e ontbinding van de unie tusschen
Zweden en Noorwegen.
In het drama, dat den - 7en Juni begon-
>n werd met het besluit van den Noorweeg-
hen storthing bot ontbinding van de unie
et' Zweden, is thans het tweede bedrijf aan
»n gang. Gisteren hebben de beide Kamrs
tn den Zweedschen rijksdag hunne goed-
ïuring verleend aan de voorstellen, die de
«nniissie, welko tot voorbereiding van de
nemen beslissing was benoemd, had ge-
jan in het rapport, dat in het begin van
ao week is ingediend. Dit rapport bevat
voorwaarden, waaronder Zweden bereid is
jno toestemming te geven tot de ontbin-
ng der unie. De regeering heeft het be-
uit van den rijksdag niet afgewachtzoo-
ra het rapport openbaar gemaakt was,
juumit bleek, dat eene krassere houding
genover Noorwegen gewensclit werd dan
>t kabinet-Ramstedt geraden achtte, heeft
t ministerie zijn ontslag genomen, om
nats te maken voor eene regeering, die
In koen-s uit wil, in het gisteren genomen
«luit va.n den rijksdag aangegeven.
De voorwaarden, die Zweden aan de ont-
jnding van de unie verbindt, zijn ten deele
>or de Noorwegers eene bittere pil om to
Ik ken. De rijksdag verklaart in zijn be-
uit, dat hij er niets tegen heeft de onder
ton delingen over de unie te beginnen, wan
eer een nieuw gekozen stoirtliing het voor-
el doet tot intrekking van de rijksakte en
atbinding van de unie, of wanneer dat ver
ingen door Noorwegen wordt uitgesproken,
adat het Noorweegsohe volk door eene volles-
lemming zich voor de ontbinding van de
nie zal hebben uitgesproken. Zweden's toe
lemming tot de ontbinding is echter niet
■voorwaardelijk j er worden eenige eisclion
Isteld, waaraan door Noorwegen moet wor-
pn voldaan.
t 1. Aan beide zijden van de grens tusschen
e twee rijken wordt een gebied bepaald,
daarbinnen de versterkingen gesloopt moe-
&n worden, terwijl geen nieuwe mogen wor-
jen opgericht.
2. Het weiderecht voor rendieren van de
[weedsclie Laplanders in noordelijk Noor-
regen wordt verzekerd.
3. De doorvoerhandel wordt gewaarborgd
bgen belemmeringen of onbillijke bemoeie-
pking in de beide landen.
4. De positie van Zweden tegenover de
vreemde staten moot vastgesteld worden,
zoodat inzonderheid elko twijfel wordt weg
genomen, dat Zweden geheel vrij is van elke
verantwoordelijkheid voor Noorwegen tegen
over de andere staten.
Om aan deze voorwaarden behoorlijk
kracht bij te zetten, is aan de regeering
machtiging verleend eene leening te sluiten
van 100 millioenen kronen, die zullen wor
den gebruikt „wanneer do omstandigheden
dit nood:g maken."
Men is dus in Zweden niet gezind, zich
terstond lieer te leggen bij den toestand, die
door het besluit van den storthing van 7 Juni
jl. in 't leven geroepen is. De voorwaarde,
dat eene neutrale zone zal worden ingericht
aan weerszijde van do grens, brengt do
slechting mee van de tot ergernis van Zwe
den in de laatste jaren aangelegde Noor-
weegsclxo grensvestingen. liet hoofdpunt
vormt het verlangen, dat eerst een nieuwe
storthing het voorstel tot ontbinding van de
unie zal doen. Dat stelt aan den storthing den
eisch er in toe te stemmen, dat zijn votum
eerst rechtsgeldig wordt wanneer het nader
zal zijn bekrachtigd hetzij door een nieuw
gekozen storthing, hetzij door eene speciaal
met dat doel uitgeschreven volksstemming.
Het valt niet te ontkennen, dat er van den
storthing eenige zelfoverwinning gevorderd
wordt, om daarover heen te komen.
Met hot oog op dit antwoord, dat de
Zweedse he rijksdag aan Noorwegen gegeven
heeft, verdient een artikel de aandacht in
de Kopenhagensche Politiken, waarin Fridt-
jof Nansen het Noorweegsche standpunt in
don strijd over de ontbinding van do unie
verdedigt.. Hij verklaart, dat Noorwegen op
iedoren billijken eisch, dien Zweden mocht
stellen, zal ingaan. Wanneer echter de eischen
in tegenspraak zijn met Noorwegens onaf
hankelijkheid en met zijn recht om zelf zijn
lot te bepalen, dan zal Zweden verzet onder
vinden. Nansen kan niet gelooven wat in-
tusschen werkelijkheid geworden is dat
Zweden do onderhandelingen zou willen rek
ken door te verlangen, dat eerst een nieuwe
storthing zich zal uitspreken. Indien dit
mocht gebeuren, dan zou zich het geval kun
nen voordoen, dat Europa de zelfstandigheid
van Noorwegen erkent, zonder dat Z weden's
toestemming is verkregen. De ongeregelde
toestand, waarin Noorwegen nu verkeert,
wordt niet alleen door dit land, maar ook
door d> vreemde staten, waarmee do Noor
wegers in betrekking staan, als een ongerief
ondervonden. Overigens verkeert men, zoo
verklaart Nansen, volkomen in dwaling, wan
neer men in Zweden er op vertrouwt, dat
oen nieuwe storthing misschien eene andere
houding zal innemen. Met iederen dag wordt
de bevolking van Noorwegen meer bevestigd
in haar besluit.
De samenkomt van de beide Keizers.
Over do samenkomst van de beide Keizers
bericht Gaston Leroujc, op grond van inlich
tingen va» iemand uit het gevolg van den
Czaar, dat er eigenlijk Zondagavond geeni
galamaaltijd aan boord van de Poolster ge
weest is. De Poolster was op tijd en de tafel
was gedekt, maar de Hohenzollern liet op
zich wachten zoo lang, dat do Czaar eindelijk
last gaf het eten op te dragen. Het diner was
nagenoeg ten einde, toen do Hohenzollern
kwr.inde Keizer was al bij de valreep, toen
d» Czaar op bet dek kwam. Keizer Wilhelm
maakte verontschuldigingen over zijn uitblijr
ven. Do gestoorde maaltijd werd niet hervat
n.i een half uurtje toevens op do Pollster
nam de Keizer in zijne sloep den Czaar eni
grootvorst Michael mee naar boord van de
Hohenzollern, van waar dezen laatsten, na
een souper met bier, pas om twee uur
's nachts terugkwamen.
Om acht uur was Wilhelm II alweer op de
Poolster, waar een ontbijt met koffie in de
groote eetzaal werd opgediend, waaraan nie
mand deelnamen dan de drie vorstelijke per
sonen Het ontbijt duurde, onder een ernstig
gesprek, twee uren. Daarna ging men snel
den L'uit-chen kruiser Berlin, die de Hohen
zollern vergezelde, inspecteeren, en om twee
uur werd op de Poolster de lunch opgedischt.
Het was een vroolijk maal waarbij uitgelezen
wijnen werden geschonken. Aan tafel werd
uitsluitend Fransch gesproken en daarin wer
den twee haastige toosten op de gezondhe'd
van de twee Keizers gewisseld. Men bleef tot
rijf uur bijeen; toen liet de Duitsche Keizer
zich naar zijn- jacht terugbrengen en drie
minuten later lichtte de Poolster :n de rich
ting van Peterhof het anker.
In tegenstelling tot do overige Fransche
pers, houdt do Gaulois, op grond van be
trouwbare inlichtingen, staande, dat het ini
tiatief tot de ontmoeting van de beide Kei
zers in de Finsche golf van den Czaar is
uigegaan. Dat komt dus overeen met wat
van Duitsche zijde wordt gezegd.
Graaf Cassini, de vroegere gezant van Rus
land te Washington, die thans op zijne door
reis naar zijne nieuwe standplaats Madrid
te Parijs vertoeft, heeft, op de vraag van den
oorrespondent van de Echo de Paris of de
van Fransohe zijde geuite vrees, dat de ont-
mo ting van de beide Keizers ten gevolge
ka11 hebben, dat (J0 tweebond wordt geschokt,
gegromd is, het volgende geantwoord: Na
tuurlijk waren de betrekkingen tusschen
Frankrijk en Duitschland in het begin van
de Marokkaansclie zaak gespannen, maar
het incident kan als geëindigd beschouwd
worden en de onderhandelingen, die tus
schen de beido kanselarijen worden voortge
zet, zullen zeker er toe led den, dat men
zich met elkaar Oerstaat. De betrekkingen
tusschen Frankrijk en Rusland zijn altijd
buitengewoon hartelijk- geweest, en de samen
komst van de bedde Koizere zal naar mijne
meetlijn,g voor deze betrekkingen en voor
het bondgenootschap, dat Frankrijk met-
Rusland verbindt, geene onaangename gevol
gen hebben.
De oorrespondent van do Echo do Paris
te Petersburg bevestigt de verklaringen van
graaf Cassini in het volgende telegramIk
heb in het ministerie van buitenlandsolie za
ken den heer Neratow gesproken, die mij
verklaard heeft, dat het onderhoud van Je
beide Keizers geene ernstige gevolgen kan
hebben en inzonderheid in geen enkel op
zicht invloed kan uit-oefenem op de politiek
van Rusland, die door het boiidgenootsohap
met Frankrijk wordt bepaald. De houding
van de Russische regeering tegenover de on
derhandelingen met Japan ia onveranderd,
en do door den heer Witte uitgewerkte com
binatie biijft gehoel in wezen.
België.
A ut werpen, 27 Juli. Do Koning, die hier
heen gekomen is voor de onafhankelijkheids-
feesten, antwoordde op de toespraak van
den burgemeester
„Het doet mij genoegen in dit raadhuis te
ho ju bevestigen, dat alle Antwerpenaren
eenstemmig de havonplannen der regeer.ng
toejuichen. Laat ons daarom hopen, dat «lc
Kamers do ontwerpen zullen goedkeuren."
In antwoord op de toespraak van de ver
tegenwoordigers van den liandol aaide de
Koning
Het regjeeringsontweirp beantwoordt aan
de moderne eisohen van het verkeer ©n wordt
eenstemmimg aanbevolen door de inge
nieurs. In België is met nogal wantrouwend
het wantrouwen is er een openbaar kwaad.
Een volk dat niet vooruit streeft, gaat ach
teruit en dreigt te verzinken in een slaap,
die aan den dood gelijk is. Wilt gij mode-
gesleept worden op den noodlottigen weg
naar het verval (Geroep„Neon, neen
Leve de Koning!") Welnu sluit dan den weg
tot. het verval af. Het regtseringsplan zal
Antwerpen maken tot do grootste haven
van d© wereld en zal den voorspoed van dc
stad en van geheel België verzekeren."
In het Vlaamsch voegde de Koning er nog
bij: „Voor Antwerpen en bovenal voor
België.
Engeland.
Londa\, 27 Juli. Bij de beraadslagingen
over de begrooting van het departement van
koloniën critiseerden de sprekers der opposi
tie de nieuwe Grondwet en eiscliten zij, dat
aan deoo kolonie uitgebreider bevoegdheden
zouden worden gegeven.
Minister Lyttelton verklaarde, dat de poli
tiek der Regeering was langzamerhand d<j. ras
verschillen te doen verminderen. Wanneer
op een tijd, dat de door den oorlog opgewekte
gevoelens nog zoo krachtig zijn, aan de kolo
nie meer macht werd gegeven, dat zou dat
rasverschil zich nog krachtiger uiten. Tot on
dersteuning van dit argument wees hij op
de laatste handelingen van de Boerenorgani-
satie Het Volk."
Zweden.
Stockholm, '17 Juli. De beide kamers van
de» rijksdag keurden heden het rapport van
de sjiecialc oommissie over do uniek west ;e
goed. In de Eerste Kamer geschiedde de aan
neming zonder debat.
Noorwegen.
Christiania, 27 Juli. Het gerucht gaat,
dat de regeering voornemens is, den Stor
thing voor te stellen, door eene volksstem
ming te doen beslissen over de afscheiding
van Zweden.
Deze volksstemming ziou waarschijnlijk op
13 Augustus plaats hebben.
Christiania, 27 Juli. In de uamiddagzit-
ting van den Storthing diende de regoering
een ontwerp in betreffende het houden van
eene volksstemming over de ontbinding dei-
Unie. Dit plebisciet zal den 13en Augustus
op dezelfde wijze als de laatste Storthingver-
kiezing en volgens dezelfde kiezerslijsten wor
den gehouden.
Het regecringsontwerp werd naar eene bij
zondere commissie verwezen, die terstond
bijeenkwam.
Rusland.
Do Russ bericht, dat do heer Witte in een
gesprek, dat hij onlangs had met een van
hare medewerkers, verklaard heeft., dat dc
opheffing van het keizerlijke stadhouderschap
in het uiterste oosten en het herstel van don
post van gouverneur-generaal van het Amocr-
gewost met. aanstelling van den vroegeren titu
laris, generaal Soebotin, in die functie, een af
doend middel zou zijn om den vrede met Ja
pan op solieden grondslag te vestigen. Gene
raal Soebotin is namelijk een vijand van
avontuurlijke ondernemingen en een voor
stander van eene vreedzame politiek ten aan
zien van China en Japan. De heer Witte is
van oordeel, dat de instelling van het stad
houderschap een der voornaamste oorzaken
van den oorlog was, want dat was eene uit
daging aan China, Japan, Engeland en Ame
rika en strookte noch met de werkelijke
macht, noch met de ware belangen van Rus
land in het uiterste Oosten.
Een Russisch zeeofficier te Sebastopol heeft
tegenover een Engelsch journalist als zijn
meening te kennen gegeven, dat de belhamels
van de muiterij op die Potemkin niet voor
den rechter gedaagd, maar naar een klooster
gezonden zouden worden. Dit is een gewone
af bij de Russische zeemacht. Vele matro
zen plegen, na hun boetetijd, uit vrije ver
kiezing de monnikspij aan te houden, of
schoon het hun vrij staat te vertrekken.
Turkije.
In den Yildirr kiosk is het parool uitgege
ven, van den aanslag van verleden Vrijdag
zoo weinig mogelijk drukte te maken. Ook
do drié commissien van onderzoek, die zijn
ingesteld, hebben eeiio daartoe strekkende
instructie gekregen, opdat naar buiten met
<le schijn zou ontstaan, dat er bijzonder ge
wicht aan den aanslag wordt gehecht. Niet
temin worden dagelijks honderden arresta-
tiën verricht, maar de meeste arrestanten
wordjen na 24 uren weder losgelaten, om
voor anderen plaats te maken. Intriges van
allerlei aard beimoedelijkon liet onderzoek,
dat bezwaarlijk iets tastbaars zal opleveren.
Konstantinopel, 26 Juli. De huiszoekingen
en de arrestatiën in verband met den aanslag
op den sultan duren neg voort, ofschoon geeu
positief resultaat verkregen is. Do Mahsousseh
stoomvaartmaatschappij heeft bevel ontvan
gen een stoomboot in gereedheid te houden.
Men onderstelt, dat dit geschiedt om ver
dachten naar eene verbanningsplaats te bren
gen.
De nieuwe nota betreffende de internatio
nale financieelc commissie in Macedonië is
door alle gezanten onderteekend en gereed om
aan de Porte overhandigd te worden.
Kreta.
Het Weener correspondentiebureau be
richt, dat do toestand van dc Mohammedanen
op Kreta steeds verergert in alle deelen van
het eiland, inzonderheid in Selino en in
Rethymo. Dagelijks worden mohammedanen
vermoord.
Marokko.
De staten, die hot tractaat van Madridi
onderteekond hebben, te weten: Engeland,
Duitschland, Frankrijk, Oostenrij k-Hongn-
rije, Italië, Spanje, Rusland, Nederland, Bel
gië en Denemarken, hebben langs ambtelij
ken weg medegedeeld, dat zij do uitnoocTïging
van den Sultan van Marokko tot een inter
nationale conferentie aannemen.
De overige staten: de Vereenigde Staten,
Zweden en Noorwegen en Portugal, hebben
nog niet geantwoord.
De oorlog in Oost-Azië.
Van den oorlog zijn de volgende berichten
Petersburg, 27 Juli. Generaal Linewitsch
berioht van eergisterenDen 24. om 1 uur
's namiddags werd door Japansche torpe
dojagers een bataallon in de baai van Cas
tries (tegenover Sachalin) aan land ge
bracht. De vuurtoren werd bezet on die Ja
pansche vlag geheschen.
ROMAN VAN
ANNA WAHLENBERG.
Toen zij op de trap was om aan het bellen
Voor don middagmaaltijd gevolg te geven,
hoorde zij meer dan anders praten in de zaal.
Spoedig herkende zij de stem van Sven
jGrabe.
Gelukkig! ±ii] zou een heilzame afleiding
aan tafel bezorgen. Het was nu meer natuur
lijk, dat. zij onopgemerkt op hare plaats bleef
zitten. Buitendien verblijdde zij zich, van
zijn opwekkend, vroolijk gezelschap mede te
kunnen genieten. Naar hem te luisteren, dat
zou die andere kwellende stemmen in haar
tot rust brengenhet zou heerlijk zijn
iemand in hare nabijheid te hebben, van
vnion zij wist dat hij belang in liaar stelde, of
die althans deelneming met. haar lot had ge
toond. In hare verlatenheid dacht Ada, dat
zij, als hij maar een enkel vriendelijk woord
je tegen haar zeide, den last d:o haar be
zwaarde minder drukkend gevoelen zou.
En zoo als zij het zich had voorgesteld
ging het ook. Onwillekeurig werd de stem
ming aan tafel vroolijker door zijn opgewekt
pralen en door zijn kluchtige, jongensachtige
invallen. Hij vormde het middelpunt dat al
len aantrok, en hiertoe behoorde toch ook
Ada. Voor een poosje drukte hot gevoel van
alieon staan in de wereld haar minder zwaar
dan oen uur geletien.
Hot zou echter niet lang duren of zij word
aan de veranderde omstandigheden herin
nerd.
Vivi, die tusschen Ruth en haar aan tafel
zat, mocht zich bij uitzondering eens zelf be
dienen, maar zij deed dit zoo onhandig, dat
zij saus over do mouw van Iiuth's kleed jo
morste.
Haastig werden do hoofden bij elkaar go-
stoken. Ruth wreef met haar servet over do
natte plek; Vivi wilde in haar spijt over hot
ongeluk, mede helpen, maar maakte de zaak
natuurlijk nog erger; on Ada, die do karaf
met water naast haar hatl staan, goot vlug
een paar druppols op een punt van haar ser
vet en stond op om hare diensten aan te
b'eden.
„Hier heb ik schoon water," sprak zij, zich
over de mouw van Rutli buigende.
Maar met eqn plotselinge beweging, schoof
Ruth haar terug en ging recht-ovorcind op
haar stoel zitten.
„Dank-jehet is niet noodig," zeide zij,
hoewel de vlok er uitzag als een zwarte inkt
mop. „Het is al good zoo." En zonder Ada
ook maar aan te zien, at zij door. Zij maakte
cone kleine opmerking tegen Sven Crabo om
aldus hot gesprok met hem te vervolgen.
Maar hij had haar onvriendelijke toon je
gens Ada wel gehoord en ook gezien hoe ver
legen deze naar hare plaats teruggekeerd
was, na die koele afwijzing. Hierdoor oplet
tend geworden, sloeg hij de lieide meisjes
gade. Hij kwam tot de ontdekking, dat het
een of ander van ernstigen aard do vriend
schap was komen verstoren en ja nu scho
len hean ook sommige praatjes te binnen, die
hij gehoord had, maar die bij hem „het eene
oor in en hot andere oor uit" waren gegaan,
omdat hij er niet de minste waarde aan ge
hecht- had. Het kon immers niet anderseen
aardig jong meisje, dat onder hetzelfde dak
woonde met een ongehuwden man, moest be
praat worden, om 't oven of die man oud of
jong, knap of leelijk, weduwnaar of vrijgezel
was Zou Rutli dat praatje ook gehoord en
liet. geloofd hebben? Het was mogelijk. Hij
geloofde geen oogenblik dat er eenige reden
voor bestond. Hij had Ada gedurende dezen
winter zoo vaak mot den heer Helleborg ge
zien en nooit had zij z'ch anders gedragen
dan als een bescheiden terughoudend meisje,
ook als zrij hem een d'enst bewees. Dat de
oude heer zich tot Ada gevoelde aangetrok
ken was niet. te verwonderen; maar dat zij
oenigo bedoeling zou hebben, neen. dit ge
loofde hij in dè verte niet. Met zulke l-'eve
kinderlijke oogen kon men geene huichelaar
ster zijn. En hoe meer hij de minachtende
stroefheid van Ruth jegens hare vroegere
vriendin en het voorovergebogeue lieve ge-
zicht je met de bedroefde uitdrukking van Ada
waarnam, des te meer nam zijn boosheid toe
op de zwijgende beschuldigster en groeide
zijne syinphathie voor de, eveneens zwijgende,
beschuldigde.
Telkens weer poogde hij Ada in het gesprek
to mengen, tot nog toe zonder eenig gevolg,
maar hij was stellig besloten haar niet zoo ge
makkelijk los te laten. Zij moest inzien dat
hier althans nog iemand was, die haar niet
wantrouwdo eu die haar zijn gezelschap waard
j achtte.
I Toen men van tafel opstond, zou Adai het
liefst naar hare kamer zijn gegaan maar om
geen ojw.ien te baren, ging zij gewoon mede
naar de andere kamer waar de koffie gebruikt.
1 werd.
„Nu, hoe is het?" vroeg Sven Grabe, toen
zij claar gereten waren, „komt er morgen, iets
van een dansje?"
Voor eeui paar dagen was er sprake van ge
weest de thuiskomst van Ruth met een dans
partij te vieren de gasten waren ©r reeds too
genoodigd voor den volgenden dag.
„Waarom niet Heb je soms eene afzegging
gekregen?" antwoordde Ruth.
„Dut. niet. Maar er is vani middag aan tafel
geen enkel woord over gesproken. Dat. zou wel
een vreemd &al zijn waarover don dag t© vo
ren niet eens gepraat wordt."
„Een danspartijtje aan huis is toch niet
zulk een ding van. belang," kwam mevrouw
Lindros met een vriendelijk glimlachje to
hulp. ,,Zoo iets laat zich bert in orde brengen
zonder er veel drukte over te maken. Ruth is
bovendien in den laatsten tijd op zooveel bals
geweest', dat zoo'n avondje voor haar eigenlijk
volstrekt niets beteekent."
„Goed. Maar voor mij beteekent het wel
degelijk iets. Ik bon in ik-weet-niot-hoe-lang,
niet op een bal geweest, en nu wil ik van a
tot z welen hoe alles gaan. zal." En hij aeJioof
zij» stoel dichter naar de dames en vroeg van
alles. Zou er een cotillon gedanst worden Zou
er iis worden aangeboden tusschen de ver
schillende dansen? Hoe zouden de meisjes ge
kleed zijn? Moest men „gerokt en wit gedost"
verschijneni? Zou het nieft. mooi staan bonte
lantaarntjes in het voorhuis op te hangen?
Wie waren er alzoo genoodigd? En wie zou
muziek maken?
„Dat wordt immers gewoonlijk bij afwisse
ling gedaan?" zeide mevrouw lindros.
„Dat- is hier niet. noodig. Ik zal wel spelen."
zeide Ada. Dit had /ij bij andere families
waar zij in betrekking geweest was, ook ge
daan, voegde zij er bij.
„U riep Sven Grabe uit, „u, die zelf!
danst! Neen, juffrouw Sundell, daarover ko
men natuurlijk de oudore diames op! Of >k
weet nog iets. ik breng mijne harmonica
mede en dan zal ik er vaart achter zetten,
dat lxiloof ik je."
„Jij? Maar jij danst ook," viel Ruth nu
in. op een verdrietigen toon, alsof d't ge
sprek haar vorveeldo. „Overigens heb ik eene
pianojuffrouw iu de stad besteld, zoodat uie-
mand genoodzaakt zal wezen zich een dans
to ontzeggen om voor anderen te zitten spe
len."
Zij had Ada niet aagezien, maar deze be
greep volkomen dat dit gezegd en gedaan
was om haar. Ruth wilde geen enkelen dienst
van haar moor aannemen, ook niet den min
sten. Een hoog© blos kleurde Ada's wangen
toon zij, het hoofd afwendende, halfluid op
merkte „Waarom heb je dat gedaan Ik
dans toch iu geen geval."
Maar Sven Grabe had die verhoogde kleur
gezien en ook den vluchtigen, maar innig
bedroefden blik opgevangen, dien zij op
Ruth geworpen had. Hij begreep dat zij door
een nieuwe pijl gewond was. en die marte
ling kon hij niet langer in koelen bloede aan
zien.
„Wat zegt u daar? En ik heb zelf her
haalde koeren met u bij de buren gedanst?"
riep hij uit. „En bij deze veroorloof ik mij,
u (an den eersten wals te verzoeken."
Jfo 'di vervolgd.
