a M°. 99. EerSte Blad.
4"e Jaargang.
Zaterdag 29 fuli 1905.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Speelbal van Wind en Golven.
AMERSFOORTSGH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS
Per 8 maanden roor Amersfoort f 1,85.
Idem franco per post1.75.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met nitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF Co.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIES:
Van 15 regels 0.75.
Elke regel meer- 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordelige bepalingen tot
het herhaald advOrteeren in dit Blad bij abonnement *Eem«
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Kennisgeving.
De Burgemeester van Amersfoort,
Gezien artikel 41 der gemeentewet,
Brengt ter kennis van de ingezetenen, dat
de Raad dezer gemeente zal vergaderen op
Dinsdag, den 1. Augustus aanstaande, des na
middags te 14 ure.
Amersfoort, den 2f7. Juli 1905.
De Burgemeester voornoemd,
WUUTIBRS.
Politiek Overzicht
Do groote beweging, die allerwege is ont
staan door de samenkomst van Czaar Nico-
laas met Keizer Wilhelm in de Finsche wa
teren bij Borgo, verschaft aan Rusland een
kleinen troost in zijn. ongeluk. Ondanks alle
rampen en nederlagen, d'e het heeft onder
vonden, ondanks de droevige onthullingen,
die deze oorlog heeft gebracht omtrent Rus-
lands innerlijke sterkte en zijne machtsont
wikkeling naar buiten, is Rusland altijd nog
begeerenswaardig als bondgenoot. De Temps
beschouwt als een der motieven, die tot deze
samenkomst hebben gele'd, het streven van
Wilhelm EE om van de gebeurtenissen partij
te trekken tot bevordering van eene toena
dering tusschen Rusland en Duitschland. En
wiat Frankrijks verhouding tot Rusland be
treft, merkt het blad op, dat de beide volken
weten, dat heden gelijk in 1891, ondanks de
fouten die voor 't oogenblik de uitwerking
er van verminderd hebben, er voor geen van
beiden een gelijkwaardig bondgenootschap
bestaat gebiedender opgelegd niet alleen door
de politiek, maar ook door de geografie.
Het kan dan ook geen verwondering wek
ken, dat men voor een zoo begeerenswaardi-
gen bondgenoot van n'euwe verbintenissen
droomt. Men ziet in 't verschiet een bond
genootschap tusschen Rusland en Japan, dat
zal volgen op den nu nog bestaanden oorlogs
toestand. De Petersburgsche Matin weet
zelfs mede te deelen, dat de zending van
Witte voornamelijk, zoo niet uitsluitend,
hierin bestaat, in Washington niet slechts
een vredesverdrag, maar ook een alliantie-
verdrag met Japan te sluiten. Hij zegt, dat
de Russ'sche regeering door een verbond met
Japan elke kritiek meent te kunnen afsnij
den, die tegen de aanneming van Japan's
vredesvoorwaarden zou kunnen geleverd wor
den, omdat de conoessiën niet meer zouden
Worden gedaan aan een zegevierenden vijand,
maar aan een bondgenoot.
Dat zijn voort 't oogenblik niet meer dan
fantasieën van een vindingrijken dagbladcor
respondent. Do mededeeling, die de Matin
hier doet over de gezindheid van de Russi
sch? regeering, is van geen enkele andere
zijde bevestigd. Maar het verdient toch de
aandacht, dat het denkbeeld van een Rus
sisch-Japan sch bondgenootschap ditmaal
niet voor 't eerst is te berde gebracht. Reeds
na den val van Port Arthur zijn daarvoor
in Rusland stemmen opgegaan. Zoo heeft een
Russisch geleerde, prof. P. Migulin, destijds
gewezen op de noodzakelijkheid voor Rus
land om met Japan een verbond te sluiten.
Hij komt thans in een artikel in de Slowo
op zijne voorstellen van destijds terug. Zijn
betoog w rdt ingeleid met een historischen
terugblik, die tot Iwan den wreede teruggaat
en die ten doel heeft te bewijzen, dat eene
nederlaag op het slagveld volstrekt niet eene
politieke nederlaag behoeft te zijn, wanneer
men slechts het goede gebruik van de om
standigheden weet te maken. Zoo is Rusland
na den vrede van Tilsit tot groote macht ge
komen, ondanks de nederlaag van 1806. Dan
tracht Migulin te bewijzen, dat do Russisch-
Japansche oorlog eene historische noodzake
lijkheid is geweest, dat het onrechtvaardig
is iemand persoonlijk voor den oorlog ver
antwoordelijk te stellen, maar dat, als iemand
een verwijt treft, het de diplomatie is, die
niet tijdig heeft ingezien, dat de neigingen
tot onwikkeling van de beido strijdende par
tijen ju'st wezen op een bondgenootschap. Na
den val van Port Arthur is Rusland nog een
begeerenswaardige bondgenoot voor Japan
geweest, omdat de vloot nog aanwezig was en,
met de Japanse he vereen igd, eene macht zou
zijn geweest in de Oost-Aziatische wateren,
waartegen geen andere groote mogendheid
zou hebben kunnen optreden. Toen was ook
in Japan eene groote russophile partij, met
Ito aan het hoofd, gunstig voor het bond
genootschap gestemdJapan zou toen be
reid geweest, zijn geen oorlogsschadevergoe
ding en geen afstand van gebied te eischen,
wanneer Rusland slechts een vasten vrede
gedurende tien jaren waarborgde, d. w. z.
zich met Japan tut eene of- en defensieve
alliantie verbond.
Daarna zet de Schr. uiteen, waarom hem
ook nu nog het denkbeeld van een Russisch-
Japan&ch verbond aanbevelenswaardig voor
komt; hij schrijft:
„Een bondgenootschap tusschen Rusland
en Japan zou ten gevolge hebben, dat de
boide staten elkaar hunne belangensferen in
Azië wederkeerig konden toebedeelen, zon
der dat eenige andere staat er in betrokken
werd. Daarbij zou Ja.pan zich van den vollen
invloed op China verzekeren, terwijl Rusland
noordelijk Mandsjoerije, Mongolië, Oost-Tur-
kestan voor zich zou opeisclien. Thans, nu
Rusland zijne vloot verloor, kan het den Ja
panners op zee geen bijstand verleenen, en
de belemmering van Japan in de uitvoering
van zijne plannon in Azië door derde staten
i3 volkomen mogelijk. Bovendien is Japan
zelf in militair en financieel opzicht aanzien
lijk verzwakt. Rusland daarentegen vertegen
woordigt nog altijd een land, dat in staat is
een mill1'oen soldaten onder het geweer te
houden. Japan kan zich tegen de inmenging
van de mogendheden heden evenmin verzet
ten als in 1895. Daarnaast is echter de nood
zakelijkheid gebleven, zich op liet Aziiatische
vasteland terstond te vestigen en van de
vruchten der overwinning snel partij te trek
ken, nog voordat het land geheel uitgezogen
is. Japan heeft behoefte aan vrede, want juist
zijne verslapping zou de inmenging van de
vreemde staten uitlokken. Hieruit volgt, dat
een bondgenootschap met Rusland ook he
den nog, al is dit overwonnen en krachte
loos, van waarde is. Japan kan zich voorloo-
pig met weinig tevreden stellen, maai* wan
neer het Rusland achter zich en een verdrag
van bondgenootschap met Rusland in han
den heeft, dan kan het reeds voor de naaste
toekomst op veel rekenen. Rusland heeft nu
de waarde van Japan en zijne kracht onder
vonden het zal Japan niet meer als eene
onbeteekenende mogendheid schatten. Ge
troffen door Japans grootmoedigheid, wan
neer het niet met onmatige eischen voor den
dag komt, zal Rusland zich tot den waren
en eeuwigen vriend en bondgenoot van het
rijk van de rijzende zon maken. Wederkeerig
zullen de beide staten elkaar de hand reiken
tot hun gemeenschappelijken beschaving»-
tocht naar Azië."
De Schr. tracht daarna te bewijzen, dat
Japan geen land zoekt voor zijn overvloed
van bevolking, maar enkel in Azië de rol wil
vervullen, die Engeland in Europa speelt.
„Met één woord, Japan zal hetzelfde doen
wat- Engeland doet, en een strijd tusschen de
beide eilandstaten en industrierijken is in de
toekomst, onvermijdelijk. Daarom aarzelt Ja
pan ook het bondgenootschap met Engeland
te vernieuwen, terwijl dit in de vrees voor
Japan het verbond zoekt.
„Rusland heeft noch Korea, noch zuidelijk
Mandsjoerije, noch XJhina noodigWij
kunnen niemand exploiteerenmen exploi
teert veeleer ons. Het Russisch-Japan9che
verbond is den Boropeescken staten en
Amerika lastig, maar zij drijven ons naar
Japan, al hebben zij dit land gedurende den
ganschen oorlog tegen ons ondersteund. Moge
onze diplomatie er niet tegen opzien, de
vriendschap van den vijand van heden te
zoeken. Moge men zich ons bondgenootschap
met Napoleon (in 1807) na den verloren oor
log herinneren. Men denke aan de Fransch-
Russische alliantie, die ook de Krimoorlog
niet verhinderde. De vijanden hebben elkaar
nader en beter leeren kennen en waardeeren.
Wij moeten uit dezen strijd voordeel trekken
en eindelijk ophouden onze gemeenschappe
lijke vijanden in de hand te werken. Met
vooroorcleelen moeten wij breken."
Engeland.
Londen, 28 Juli. Bij de beraadslaging over
het wetsontwerp, waarbij de regeering wordt
gemachtigd 5,835,000 p. st. voor maritieme
werken to besteden, verklaarde de civiele
lord van de admiraliteit Lee, dat de admi
raliteit. besloten had voortgang te maken met
de werken bij Rosy bh, maar voorloopig de
uitbxeidingswerken van de dokken te Oha-
tham te staken. Aan de oostkust waren
nieuwe inrichtingen noodig, maar nu een aan
tal onbruikbare schepen buiten dienst zijn
gesteld, waren geen nieuwe inrichtingen te
Rosyth en te Chatham beiden noodig
De admiraliteit was van oordeel, dat Rosybh
grootere strategische en economische waarde
had dan Chatham. De strategische voordeelen
waren duidelijk voor ieder, nu de volledige
plannen om van Rosyth een maritieme basis
te maken waren uitgewerkt. De admiraliteit
was niet voornemens de plannen direct in
hun geheelen omvang uit te voeren, maar zij
wilde in staat worden gesteld oxn in de toe
komst zoo noodig hiertoe te kunnen overgaan.
De plannen omvatten den aanleg van een
gesloten en een open dok.
Denemarken.
Kopenhagen28 JuU. Ex-keizerin Eugenie
farao'- heden een bezoek aan den Koning
w het slot BOrastorff en aan het kroonprin
sen paar op Charlottenlund.
Kopenhagen, 28 Juli. Uit Reykjavtift is
het volgende bericht ontvangen van 16 de
zer: Het althing heeft een wetsontwerp aan
genomen, waarbij de in de tariefwet voor
IJsland van 8 November 1901 vastgestelde
invoerrechten voor den tijd van de bekrach
tiging van dit wetsontwerp tot het ndo
van het jaar 1907 met 30 pet worden ver
hoogd.
Zweden en Noorwegen.
Stockholm, 28 Juli. Men zegt, dat het plan
om den Rijksdag te verdagen is opgegeven.
De zitting van den Rijksdag zal de volgende
week worden gesloten, zoodra het nieuwe
ministerie is gevormd.
Stockholm, 28 Juli. Het besluit van den
Rijksdag omtrent de ontbinding van de unie
i heden officieel aan den voorzitter van den
Storthing van Noorwegen, den heer Berner,
medegedeeld.
De Eerste Kamer heeft het geheele voor
stel van de commissie, die had te advisecreu
over de ontbinding van de unie met Noorwe
gen, zonder debat aangenomen. De Tweede
Kamer heeft dit gedaan, voor zooveel het
eerste gedeelte betreft. Bij de behandeling
van het tweede gedeelte, het voorstel lot het
sluiten van eene leening van 190 milhoen
kronen, verklaarde een sociaal-democratische
spreker, dat de leening niet overeenstemde
xnet den vreedzamen inhoud van het rap
port; de leening beteekende eene gxbaUlc
vuist. Hij stelde daarom do verwerping voor.
De vice-president zeide, dat het slechts te
doen was om een voorzorgsmaatregelvoor
het besteden van de door de leening verkre
gen gelden was de toestemming van den rij'cs-
dag noodig. D© liberaal Staaff verdedigde de
leening. Door de aanneming van het voor
stel spreekt de rijksdag zich uit voor
eene vredelievende politiek, zooals de Zweden
wenscheu. Noorwegen zal na nauwkeurig on
derzoek inzien, dat het eenvoudige verstand
de aanneming gebiedt van de door Zwe
den gestelde zeer gematigde voorwaarden. De
afgevaardigde Hedin beval de verwerping
aan; Zweden en Noorwegen waren z. i. van
nature verplicht elkaar wederkeerig te onder
steunen. Ten slotte werd het voorstel van do
commissie aangenomen.
Chri&tiania, 28 Juli. De Storthing heeft
heden met algemeene stommen besloten,
overeenkomstig het voorstel van de bijzon
dere commissie, den 13. Augustus eene volks
stemming te doen plaats hebben over de
ontbinding van die Unie met Zweden. Ben
voorstel van den afgevaardigde Egede uit
Nissen om de vraag van de toekomstige
staatsinrichting van Noorwegen mede aan
de volksstemming te onderworpen, werd met
algemeene stemmen op één na die van
den voorsteller verworpen.
Spanje.
In de omgeving van den Koning wordt ver
zekerd, dat de bijzonderheden van de reis
naar Berlijn nog niet zijin vastgesteld. Alleen
is bepaald, dat de reis omstreeks half Septem
ber zal plaats hebben, wanneer de resultaten
bekend zijn van de verkiezingen voor de Ka
mer van afgevaardigden.
Rusland.
Petersburg, 29 Juli. De bestuurder van
het departement van oorlog, generaal Roe-
diger, is tot minister van oorlog benoemd.
Generaal Doernowo, lid van den rijksraad,
i9 benoemd tot gouverneur-generaal van
Moskou, in plaats van generaal Koslow, die
wegens ziekte is afgetreden.
Prins Troebetzkoi verklaart in de Rusekiya
Wjedomosti, dat bet vasthouden door de re
geering aan het stelsel van klassen verkiezin
gen voor de volksvertegenwoordiging de om
wenteling ten gevolge zal hebben. Prins Troe-
betzkoi ziet nog een kans om Rusland van de
revolutie te redden, wanneer de regeering
zou kunnen goedvinden de Zeonstwo's op te
roepen om pver het ontwerp-Boelygin te be
raadslagen.
Te Moskou is bericht ontvangen, dat de
adjunct-minister van binnenlandsche zaken
er chef van dë politie, generaal Trepow,
allo congressen heeft verboden en bevolen
heeft, dat de namen van de deelnemers ge
noteerd en de vergaderingen daarna ontbon
den moeten worden. Dit verbod s blijkbaar
niet alleen tegen de voorgenomen najaars
zitting van het congres der zemstwo's en
doem a a gericht, maar ook tegen bet permar
nento bestuur van het congres, dat nog ge
regeld vergaderingen houdt en de vo&iberei
dende maatregelen neemt voor het najaare
congres.
Men bericht, dat de leiders der beweging
voornemens zijn, zich aan bet verbod niet
t<i storen
De Tempe bericht uit Petersburg, dat het
rreer en meer waarschijnlijk wordt, dat de
Czaar een manifest zal uitvaardigen den
30en Juli (oude stijl), op den verjaardag van
den Cesarewitach.
De Moekousche bladen melden over liet
gebeurde te Nishi Nowgorod op 23 dezer, dat
er bijna honderd menschen door het gepeu
pel vermoord zijn. Vele lijken zijn zoo ver
minkt, dat zij niet te herkennen zijn. Ureni
lang is de stad aan het grauw overgeleverd
geweest, dat in koelen bloede zelfs vrouwen
en kinderen vermoordde.
Te Lodz staken 2500 arbeiders van een
katoenspinnerij wegens het heenzenden van
een hunner Zij dreigen de werktuigen te ver
nielen. De kozakken hebben een samenscho
lende menigte uiteengejaagd en 200 werk
lieden opgepakt.
Te Odessa is eene proclamatie aangeplakt
van den gouverneur-generaal, inhoudende,
dat hij geen rekening zal houden met de tal
rijke naamlooae brieven van aanbrengers, die
hij ontvangt. De gouverneur voegt er bij, dat
de joden, die hem de brieven toezenden, de
politie beschuldigen een moord op de Israë
lieten voor te bereiden. Deze beschuldiging is
val scli. De gouverneur verwijt den joden
hunne houding en stelt ze verantwoordelijk
voor al de gebeurtenissen der laatste dagen,
en ook voor het oproer op dë Potexnkin.
Driehonderd ledien van aanzien der Pool-
aclie samenleving, waaronder graaf Tyskie-
wicz, graaf Zamorski graaf Ziberg-Plater en
de bekende schrijver van Hendrik Sienkie-
wioz, hebben een adres aan den ministerraad!
gezonden, waarin zij de droevige gevolgen
uiteenzetten van de maatregelen om Polen te
russifioeeren en van het sints veertig jaren
in dit gewest toegepaste beleid. Dat stelsel
heeft een algemeen verzet opgewekt onder
het Poolsche volk, daaronder begrepen de
boeren, die voor hun bestaan beducht zijn
wegens de door de regeering genomen maat
regelen, welker politiek uitloop op liet boy
cotten van de scholen, op onlusten en werk
stakingen. De adressanten verzoeken, dat in
overweging zal worden genomen of het in het
belang van Rusland is een stelsel te hand
haven, dat, wel verre van tot het beoogde
doel te leiden, integendeel betreurenswaardige
en gevaarlijke uitkomsten oplevert, waaron
der de Polen niet alleen lijden
Vereenigde Staten.
Reuters bureau bericht uit Barbados van
den 25enHet is aeer waarschijnlijk, dat
de aankoop van de Deensch Weet Indische
eilanden weder zal worden overwogen in do
eigende zitting van het congres te Washing-
Icn, omdat men in St.-Thomas nu van plan
is eene commissie naar Denemarken te zen
den on daar krachtig aan te dringen, dat
do overneming van de eilanden St. Thomas,
St. John en Santa Cruz door de Vereenigde
Staten niet langer zal worden geweigerd.
31 ROMAN VAN
ANNA WAHLENBERG.
Zij zag op, verrast, maar ook verbaasd
over die ongerijmdheid, haar voor alle ande
ren. ten dans te vragen; haar voor den eer
sten dans, die natuurlijk aan Ruth toekwam.
Maar tegelijk doortintelde haar een gevoel
van warme dankbaarheid voor den echt rid
derlijken steun waardoor zij zich kon oprich
ten uit de vernedering, die haar dreigde te
doen stikken. Hare oogen schitterden, hoe
wel zij weigerend met het hoofd schudde.
„Als u mij bedankt, ben ik beleed igd.
Vragende zag zij naar Ruth, maar deze
was zoo verdiept In de lectuur van een ter
hand genomen boek, dat zij niets om zich
hoorde of zag. o
„Ik dank u, maar ik wil het liever niet
aannemen. Er zijn verscheidene anderen, die
er eer aanspraak op kunnen maken, door u
te worden gevraagd, dan ik..."
Een vinnige blik uit Ruth's oogen trof
Ada hij scheen haar te willen zeggen dat
haar verboden werd op dien toon te spreken.
„Ik bedoel," vervolgde Ada ©enigszins
schuchter, „dat er gewoonlijk zooveel meer
heeren dan dames zijn en dat ik natuurlijk
niet het eerst iu aanmerking kom."
„Neen u is nagenoeg uitgedanst," her
nam Sven Grabe, „als men al zoo oud en
vervallen is, dan doet men voorzichtiger zich
n>et zoo sterk meer te bewegen."
Ada lachte verrukt over die woorden. Hoe
wol zij op een gewild ernstige» toon gespro
ken waren, kon men de bedoeling ervan best
vattente meer omdat de schalk in de oogen
van den spreker lachte. Een oogenblik zagen
de twee jonge menschen elkander aan alsof
zij eon berg van grapjes samen te verhande
len hadden, als zij maar gelegenheid vonden
ze te pas te brengen.
„Nu dan zal ik mij tot de dansende
dames bepalen," vervolgde hij, zijn arm op
de leuning van Ada's stoel latende rusten.
En toen begon hij over iets anders.
Ada werd' ernstig. Meende hij dat? Liet
hij zich zoo licht afschrikken?
H-'t zou wel inzien dat zij gelijk: had; maar
nu eerst begreep zij geheel den .omvang van
de opoffering die zij zich getroost had, en
het speet haar bijna dat zij niet had toege
stemd. Het genoegelijk terugdenken aan den
laat sten dag dien zij op Svaneland zou door
brengen, was haar toch wel te gunnen ge
weest.
Want het zou de laatste dag wezen; dit
stond nu bij haar vast. Op hare kamer geko
men, deed zij de deur op het nachtslot om
niet verrast to worden, en toen begon zij in
te pakken. Alles werd uitgehaald. De noodig-
sto dingen stopte zij in een reistasoh. Het
overige borg zij in de verschillende vakken
van een grooten koffer, dien zij van het zol
derkamertje had gehaald.
Nu moest zij alleen nog schrijven aan de
familie, waar zij vroeger in huis geweest was
vóór zij in betrekking ging, en z;ch daar op
nieuw aanmelden.
HOOFDSTUK XII.
De gasten waren allen gekomen en men
had reeds een langen tijd zitten praten toen
de dansmuziek e;ndelijk begon. Bij de eerste
tonen verliet Ada de zaal. Zij wilde hier niet
blijven zitten, terwijl men begon de paartjes
te vormen. Dat niemand haar ten dans zou
vragen was zeer duidelijk zichtbaar aan de
vijand'ge gebaren der dames en aan de on
verschillige houding der heeren. Haar von
nis was reeds geveld. Zij wilde dus niet blij
ven zitten en aan iedereen toouen hoe ver
stoeten en verlaten zij was. Het was al erg
geuoeg zich tusschen de anderen door te moe
ten bewegen. Eerst was 't haar voornemen ge
weest niet beneden te komen; maar zij zag
in. dat £it niet ging. Immers Lilli en Vivi
zouden het geheele huis in oproer hebben ge
bracht. Toen had zij bedacht zich zoo een
voudig en zoo weinig in 't- oog vallend
mogelijk was. te kleeden. Zij had alles reeds
ingepakt behalve het donkerblauwe kostuum
dat zij des Zondags gewoonlijk droeg. Maar
juist toen zij dit wilde aantrekken, schoot
haar eene andere gedachte door het hoofd.
Waarom zouden zij hier niet. eene herinne
ring aan haar mogen bewaren in een zoo
voordeelig licht als een fraai kostuum be
vorderen kan En toen had zij uit den koffer
een keurig toiletje genomeneen kleodje van
wit alpacca, met bruine moezen en met bruin
lint afgezet, dat haar bijzonder goed stond,
zooals Zij wist. En nu liep zaj hier volgens
hare gewoontte rond, int de hoekjes wegkrui
pend, maar toch in stilte verlangend naar een
vriendelijken blik of een goedkeurend knikje,
schuchter, en van uit haar schuilhoek de we
reld inziende met de heldere, smachtende
oogen van een hinde.
Toen de eerste paren de tot danszaal inge-
riohte eetkamer 'ntraden, stond J53a half ver
borgen achter de opengeslagen salondeur en
monsterde zij ieder paar dat er doorging af
zonderlijk. Zijl wilde er zich van overtuigen of
Sven Grabe nu niet den eersten wals met
Ruth aou dansen.
Maar zie, daar kwam Ruth, met fier opge
heven hoofd, schoon en stralend, aan de zijde
•an een jongen luitenant de eetkamer in. Zij
oj enden het bal. Het eene paar voor en het
andere ma volgden hen. maar Sven Grabe ver
scheen niet. En zij had hem toch een oogen
blikje geleden nog hier in het salon gezien.
Plotseling stond hij in de deur, naar alle
kanten uit te zien. Wie of hij zocht? Jawel
daar kreeg hij haar in het oog. trad recht
streeks op haar toe en maakte zijn buiging.
„Waar hebt u toch gezeten? D't is onze
dans."
„Onze? Maar ik heb u immers gezegd, dat
ik liever niet wilde dansen, want dat er zoo
vele dames waren die het wel wilden? En u
vond toen ook
„Ja, u hebt gelijk. W» hebben afgesproken,
dat als ik onder de danslustige dames iemand
ontdekte die meer aanspraak op dat genoegen
kon maken dan u, ik die ten dans zou vragen.
En ik heb heusch gdè5 rondgekeken, maar er
geen kunnen vindon. Kom nu!"
Zonder van haar zwak tegenstribbelen noti
tie te nemen, legde hi£ zijn arm om haar mid
del eau daar dansten zij heen
Nooit in liaar leven had Ada zoo verrukke
lijk gedanst ais dien avond. Wel voelde zij de
boosaardige, verbaasde blikken der gasten op
haar gericht. Men kon het ook niet begrijpen
dat Sven Grabe, die hier in huis zoo bevriend
was zooveel werk maakte van de klein© gou
vernamte, juist nu er zoo druk over haar ge-
piaat werd. Maar zij had bet heerlijk gevoel
van hoog over al die scherpe pieken te worden
heengedragen, op een paar trouwe sterke ar
men, en op dat oogenblik vergat zij de geheele
wereld, het leven met al zijne bezwaren.
Toen de dans ten einde was, ging zij van
haar partner af en wandelde zijl niet de klein
tjes door de zaal op en neer. Maar zoodra de
muziek weer begon, zag zij Sven Grabe ook
weer op baar af komen. Wat zou hii nu wil
len?
Hij boog. Vroeg hij haar weer teil dans?
Maar Ada trok zich naar den muur terug.
Wat- dacht- hij wel? Twee dansen achtereen,
dat ging toch niet? Wat zou men zeggen? Eu
hij had immers nog niet met Ruth gedanst?
Dit mompelde zij verlegen en half verstaan
baar. Doch hij lachte haar uit.
„Denkt u waarlijk, dat ik er iets om geef.
wat de menschen babbelen? Houdt u mijl voor
een oude koffiezius, juffrouw Ada? Ik heb mij
stellig voorgenomen dat uw voeten van avond
over den grond zullen glijden, want bet hin
dert mij, dat u zelf blijkbaar niet weet, hoe
keurig u danst En wij zullen er voor zorgen
dat zij hunne oogen openzetteni Eer ben ik
niet tevreden. Zoo. Verbeeld u vooral niet
dat ik u vrij laat! Wij zullen zoo keurig te
werk gaan alsof wij voor geld dansten. Zie
zoo. Nu zullen wij hun eens laten zien, wat
dansen eigenlijk is."
Wo dt vervolgd.
