33.
4dc Jaargang^.
Dinsdag 1 Augustus 1905.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Speelbal van Wind en Golven.
AHIERSFOORTSGH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS
Per 8 maanden toor Amersfoortf 1.25.
Idem franco per postl./ff.
oule Afzonderlijke nummers 0.05.
ben de®ez0 ^ouran^ verschijnt Dagelijks, met uitzondering ran
Zon- en Feestdagen.
Adrertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
f J 'i morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF G>.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADYERmjTIÉN:
Yan 1—5 regelsf 0.75.
Elke régel meer- 0.15.
Grooto letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordelige bepalingen tot
hot herhaald^ advèrteèren in dit Blad bjj Abonnement. Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden) wordt op aanvraag
toegezonden.
I
Kennisgeving.
tiff. De Burgemeester en Wethouders van Amers
foort,
Gezien art. 219 der gemeentewet,
ETS Doen. te weten, dat de rekening van ontvang
sten en uitgaven der gemeente over het jaar
1904. door hen aan den Gemeenteraad aangebo-
«Jen, gedurende veertien dagen, te rekenen van
beden, alle werkdagen van 's voormiddags 10
tot 1 uur des namiddags, op de plaatselijke
voor een ieder ter lezing zal liggen,
JU Wen dat men van voorzegde rekening afschrift
A ,kan hekomen, tegen betaling der kosten.
Amersfoort, den 29. Juli 1905.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
De Burgemeester,
-I WÜUTIER8.
De Secretaris,
J. G. STENFHRT EROBSE.
Politiek Overzicbt
De Duitsche Keizer in Denemarken.
De bespiegelingen over de samenkotmsfc van
01 de beide Keizers bij Bjoerko hebben de ge
heel© vorige week nog aangehouden. Zij zul
len nu echter wel tot rust komen, want de
nn 'Duitsche Keizer is thans met een ander ge-
krooud hoofd samen; hij is gisteren namid-
-dag te Kopenhagen aangekomen, waar hij
tot morgen de gast is van den patriarch der
Europeesche souvereinen, Kon'ng Christiaan
van Denemarken.
Men is gewoon aclite- alles wat Keizer
Wilhelm II doet of laat politieke bedoelin-
gen te zoeken. Ook in dit bezoek aan het
jm Deensche hof wil men meer zien dan een
zuiver beleefdheidsbezoek. Men brengt het
i' in verband met de oandidatuur van een prins
uit het Deensche hu 3 voor den troon van
Nooi'wegen. Dat is echter nog maar eene
eventueel© candidatuur; de troon van Noor-
t wegen is door den storth;ng aangeboden aan
jeen prins uit het Zweedscho koningshuis, en
zoolang op dat aanbod geen beslissing is ge-
komen, komt de bespreking van andere can-
didaten eigenlijk niet te pas.
Do correspondent van de Echo de Paris te
y Berlijn brengt dit bezoek in verband met
een plan, dat aan Duitschland wordt toege-
schreven, om te geraken tot de afsluiting
van de Oostzee voor oorlogsschepen van lan
den, die niet aan de Oostzee grenzen. Dat is
een vraagstuk, dat in deze dagen vrij druk
besproken wordt naar aanleiding van het be-
richt, dat het Eingelsehe Kanaaleskader in de
maanden Augustus en September in de Oost
zee zal kruisen.
Bij liet eerst© optreden van dit bericht
kon men aannemen, dat deze kruistocht
zou dienen tot een vriendschappelijk doel en
dat men in Londen eene daad wilde verrich
ten, die »n de taal der zeelieden heet „de
vh.g vertoonen". Groot-Brittannie, zoo kon
men meenen, wilde de Union Jack tooneu
aan de bewoners van de Deensche, Zweed-
sclie, Duitsche en Russische kusten. Latere
berichten bevatten eene andere voorstelling;
uit Londen werd bericht, dat dit een kruis
tocht was, dien het Engelsche eskader moest
ondernemen om te manoeuvreeren in eene
j „open zee". Later werd dit bericht aange-
i vuld door de mededeeling, dat het Kanaal-
i eskader van 28 tot 31 Augustus voor Swine-
münde (de voorhaven van Stettin) en van 1
tot 4 September voor Neufahrwasser (de toe-
gang tot Dantzig) zou liggen.
j De Oosfaoo met hare talrijke eilanden
en klippen en haar uitgebreid handelsver
keer is niet bijzonder geschikt voor het hou
den van manoeuvres, want schiet- en lan
dingsoefeningen kunnen er niet gehouden
worden. Landingen kunnen niet plaats heb
ben, want daarvoor is geen Engelsch en ook
ge n heerloos gobied beschikbaar; en het
gaat natuurlijk niet aan, met de Oost zeestar
ten té doen zooals met Turkije, in welks wa
teren en op welks gebied do Engelsche Mid-
dellandsche zee-vloot telkei jaron uitgebreide
schiet- en landingsoefeningen houdt.
Men zoekt de verklaring voor dezen kruis
tocht va,n het Engelsche Kanaal-eskader in
de mededeeling van Reuter's agentschap, dat
de tocht zal plaats hebben om te manoeu
vreereu in eene „open zee". De oeverstaten
Rusland, Denemarken en Zweden hebben in
vroegeren tijd steeds getracht de Oostzee als
een „mare clausum", een gesloten zee te be
schouwen. Voor het eerst trachtten Dene
marken en Rusland dit in 1780 door verkla
ringen vast te stellen. De Oostzee zou slechts
voor handelsvaartuigen geopend, maar voor
oorlogsschepen gesloten zijn. Frankrijk trad
too tot de overeenkomst van do Oostzeesta-
ten, en alleen Engeland verklaarde, dat het
zich, wat de onzijdigheidskwestie betrof,
niet door iets anders dan de reeds bestaande
verdragen als gebonden kon beschouwen, zan
der dat echter van Londen uit eene bepaalde
tegenverklaring uitging tegen de verklaring
van de drie Oostzeestaten, dat do Oostzee
was een „gesloten zee", waarin „geen vreemd
oorlogsschip eene vijandige daad mocht uit
oefenen". De door Rusland bewerkte afslui
ting van de Oostzee had in Engeland een
wrok teweeg gebracht, die het in de jaren
1801 en 1807 op harde wijze uitte door tweei
aanvallen op Kopenhage.ii en door wegvoe
ring van do Deensche vloot. Een inbreuk
op het karakter van de Oostzee als „mare
clausum" is geschied in 1854 door het ver
schijnen van de vloten van Frankrijk en
Engeland in de Oostzee. In 1857 werd ook
de Sondtol opgeheven, en daarmoe een n,-euwe
stap gedaan tot de vrijheid van de Oostzee.
Wanneer nu Engeland in dit jaar eene
geheele vloot naar de Oostzee zendt, dan
zou het niet onmogelijk zijn, dat men daar
door de Oostzeestaten tastbaar voor oogen
wilde voeren, dat Groot-Brittannie voor en
na niet gezind is, de Oostzee als een mare
clausum te beschouwen. Dat van Duitsclie
zij<.e daartegen bezwaar zou worden gemaakt,
is intusschen niet Waarschijnlijk. De Köln.
Ztg. constateert, dat do toongevende bladen
in Duitschland den aaugekondigden oefe-
ningstoclit niet beschouwen als eene gebeur
tenis van gewicht. De regeering doet dab
evenmin. „Geen ernstig Duitse li staatsman
denkt er over cl© Oostzee in een mare clau
sum te veranderen; wij zijn immers geen
moester over de toegangen en ons komt maar
een deel van don oever toe. Als de Engelsche
admiraliteit het nuttig vindt, oefeningen te
laten houden in de Oostzee, dan is dat een
zaak die haar aangaat, maar waar nie
mand met recht van spreken bezwaar tegen
kan maken." r
Als de Köln. Ztg. zoo spreekt., dan mag
men aannemen, dat men aan het departe
ment van buitenlandsclie zaken te Berlijn er
zoo over denkt. En dan slaat de correspon
dent van do Echo de Paris den bal zeker mis,
wanneer bij beweert, dat de Duitsche Kei
zer zijn bezoek aan Kopenhagen zal besteden
om te geraken tot do afsluiting van de Oost
zee voor oorlogsschepen van landen, die niet
aan de Oostzee grenzen.
Duitschland.
Kopenhagen, 31 Juli. Het jacht Hohenzol-
lern met den Duatschen Keizer aan boord
i* heden middag h:er aangekomen.
Kasteel Bernstorff, 1 Aug. In zijn dronk
bi] het gister gehouden fee tmaal drukte
Koning Christiaan den Keizer zijn hartelij-
ken dank uit, dat hij het kleine Denemar
ken met zijn bezoek vereerde. De bevolking
van hot land verheugt, zich er in den Keizer
to zien. De Koning heette zijn lioogen gast
barteliik welkom en eindigde met een „hocli"
op den Keizer.
Terstond daarop nam de Keizer het woord.
Hij herinnerde er aan, dat de Koning hem
voor twee jaren tot Deensch admiraal had
bepoemd Het verheugde hem zich beden bij
den Koning te kunnen melden en in dezen
kieinen kring op heb historische slot Bern
storff als gast van den edelsten n oudsten
monarch te kunnen vertoeven. De Keizer
dronk ten slotte op het welzijn van Koning
Christiaan
Om te bewijzen, dat, welke ook de onder
werpen mogen zijn, waarover op de samen
komst bij Björko is gesproken, de Duitsche
Keizer zich niet heeft kunnen, mengen in de
binnenJandsche aangelegenheden van Rus
land, geeft de Hamburger Nach rich ten de
woorden weer, die de Keizer ©enigen tijd ge
leden heeft gezegd, toen men trachtte hem te
dringen om bij den Cfeaar tusschen beide te
komen. Het blad verzekert, dat ze volkomen
juist zijm. „God beware mij er voor!" zoo
luidden 's Keizers woorden. „Om Russische za
ken te beoordeel en, om een maatregel, welken
ook, aan de Russische regeering aan te be
velen, moet men denken als Rus, Russische
gevoelens hebben, Rus van geboorte zijn. Een
vreepideling, die zich in de Russische zaken
wil mengen, kan slechts kwaad doen."
Berlijn 31 Juli. De Norddeutsch© Allgem.
Ztg. meldt„Volgens thans ontvaugen offi-
cieele berichten uit Kameroen over het ge
leurde aa.ii de Duitsch-Fr ansohe grens in
het Zuidoosten van liet Duitsche protecto
raat, werd de Duitsche factorij 'n Missoem-
Visaoem door Senegaleezen wederrechtelijk
overvallen on beroofd. De op dat oogenblik
zich in het zuidelijke deel van >ijn gebied!
ophoudende ohef van het grensdist-iet, werd
bij hot binnentrekken van Missoean-Missoem
beschoten. Bij het afweren van den aanval
door zijn manschappen, werden vijf aanval
lers gedood en vier gevangen genomen.
De gouverneur van Kameroen zond den
commandant van de keizerlijke bescher-
mingstroepen naar Gaboon, om daartegen
protest aan t© teekenen en om de ;.;ak te re
gelen stelde hij zich tegelijkertijd !n verbin-
di ng met den gouverneur van Fransch-
Congo, die voorstelde de uitzending van do
grensconurissie naar de plaats van het ge
schil, waarmede de gouverneur van Kame
roen zich vereonigde.
Noorwegen.
De Storthing heeft het invoerrecht op
aardappelen bepaald op 50 öre per 100 K.G.
Servië.
Belgrado, 31 Juli. De einduitslag der ver
kiezingen is, dat gekozen zijn 81 aanhangers
van de regeering en 78 leden van de opposi
tie. Er moet nog één verkiezing plaats heb
ben.
Do Skoepschstina komt den 7en Augustus
b:jeen.
Rusland.
Een Reuter-telegram uit Petersburg meldt,
dat de mobilisatie met don dag moeielijker
wordt. In het district Kazan hebben 1300
man geweigerd om te vertrekken.
Turkije»
Als betuiging van sympathie voor den sul
tan, hebben alle vreemde gezanten verleden
Vrijdag de plechtigheid van het selamlik bij
gewoond. Zij werden daarna gezamenlijk ont
vangen, en de deken van het corps diploma
tique bracht uit aller naam den sultan een
gelukwensch.
In eene grootc vergadering van burgerlijke
en militaire ambtenaren waren nieuwe maat
regelen vastgesteld betreffend© de plaatsing
van de troepen, de rijtuigen en de vreemde
bezoekers, die het selamlik bijwoonden. De
Sultan heeft bepaald, dat de vreemlelingen
kunnen worden toegelaten op het terras tegen
over de moskee, waar alleen lieden, die bekend
zijp bij em persoonlijk aanbevolen worden
door hun gezant.
Kreta.
De vertegenwoordiging van Kreta heeft in
zijn antwoord op de jongste nota van de con
suls eene motie aangenomen, waarin wordt
betreurd, dat de beschermende mogendheden
niet willen weten van de eenige juiste oplos
sing van de Kretensische kwestie. Zij smeekt
de mogendheden nogmaals eeni einde te wil
len maken aan de beproevingen van de eiland
bewoners. door d© aansluiting bij Griekenland
te bekrachtigen, in plaats van een régime tot
stand te houden dat het geheele eiland af
keurt.
Marokko.
Een Ha>vas-bericht zegt, dat de mogend
heden aan haai- toestemming tot do Marok-
kaansche conferentie de voorwaarde hebben
verbonden, dat do Sultan heb program der
conferentie vooraf aan haar ter goedkeuring
voorlegt. Frankrijk zou thans een ontwd^f
program hebben opgemaakt en aan Duitsch
land ter kennisneming hebban gezonden. Zijn
beide rijkeji het eens geworden dan zal op dit
ontwerp de goedkeuring van don Sultan en
van de andere mogendheden worden ge-
De Marokkaansche pretendent moet vol
gens de Köln. Ztg. in een© heel gevaarlijke
positie zijn te Kasbah Aioen Sidi Melluk.
De regeering van den Suit aai heeft afgevaar
digden gezonden naar Melilla om de naburige
stammen voor de zaak van den Sultan te
Winnen en dus den pretendent den terug
weg af te snijjden.
Als aanvulling van de onlangs gedane
mededeeling, wordt uit Tanger bericht, dat
de sultan het voorstel van het Duitsche huis
Reutmann Borgeaux en Co. lieeft aangeno
men, tot uitvoering van do werken aan de
haven van Tanger, voor een bedrag van
1,200,000 francs, betaalbaar in tien annuïtei
ten. De aanbiedingen van Franoche en En
gelsche zijde zijn geweigerd.
De oorlog in Oost-AziS.
Van den oorlog rijn de volgende berichten
Bij de Japansche legatie is gisteren het
volgende telegram uit Tokio ontvaugen
Het leger op Sachalin rapporteertHet
leger ving zijn opmarsch aan m den ochtend
van den 27. Juli, den vijand van zeer nabij
vervolgende, en om 3 uur 's middags bezette
de voorhoede Derbenskoje, terwijl de cavale
rie Louikow binnenreed. De troepenafdeeling
die oostwaarts vooruitrukte door het district
bij Novo Micliaelooikoje versloeg eene vijan
delijke legermacht, welke bestond uit infan
terie eni artillerie bij Wedernikovski den 27.
Juli om 3 uur 's middags en ging dadelijk
tot de vervolging over.
De Japansche legatie te 's Gravenliage
heeft gisteren het volgende telegram uit
Tokio ontvangen
Uit het legerkamp van Sachalin wordt
bericht: Een op zich zelf ageerende cavale-
rietroep die in den namiddag van den 27en
Lowihoff binnenrukte, trok zich in den af-
geloopcn nacht terug wegens de groote on
rust in de stad. De linker-coloxme van het
leger begon te 3 uur voorm. van den 28en
hare oprukkende beweging tot het bezetten
van Louikoff en hare voorhoede, met cava
lerie, rukte, na den vijand noordelijk van
Lowihoff te hebben aangevallen, de stad
linnen, waar een straatgevecht ontstond1. Te
£.30 nam. was de stad geheel in onze macht.
Do rechte r-colonne van het leger versloeg
den vijand bij Wedernikoffski, zette de ver
volging met kracht voort, tengevolge waar
van 's vijands hoofdmacht in den nacht van
den 27en in verwarring op de vlucht sloeg,
iri zuidelijke richting. Eon detachement te
zijner vervolging afgezonden, ontmoette den
28en den vijand op een 8 kilometer ten zui
den vam Lowikoff gelegen punt. 's Vijands
infanterie was ongeveer 800 man rterk; van
dezen werden 200 man gedood en 500 ten
slotte gevangen gemaakt.
De vijand, die sinds 27 Juli onze rechter-
kolonue bedreigde, bestond uit 3000 man
infanterie en 8 stukken geschut, terwijl de
vijandelijke macht tegenover onze linker--
colonne 2000 man infanterie sterk was met
4 stukken.
Petersburg, 31 Juli. (Peterstfurgsch tele-
graaf-agentschap)Generaal Line viteck be
licht ouder dagteekening van 29 Juli:
„Het leger houdt de streek om Heiloent-
sjeng bezet. Dien 24cn Juli had een afdee-
ling, die 23 Juli naar den pas van Kiing-
so-oeün was opgerukt, een gevecht met
Tsoengoezen, toen zij uit het oosten Erdagoe
naderde. Onze afdJeelinig bezette het dorp
na eetn vuurgevecht. Den 28en rukte het de
tachement verder voort, waarbij ».et voort
durend in een vuurgevecht was gewikkeld!
met de Japansche voorposten, d*e op het
dorp Maloegoe terugtrokken. De heuvels ten
vesten van het dorp waren door den vijand
bezet. Na beschieting van do J apansahe
loopgraven, die in opvolgende reeksen wa
ren aangelegd, gingen de onzen tot den aan
val over en bestormden tegen zes uur des
avonds de Japansche stelling. Die Japanners
trokken met aanzienlijke verliezen terug.
„Nadat het zijn© taak had volbracht, aan
vaardde het detachement don terugtocht".
Do Daily Telegraph verneemt uit Tokio,
dat Wladiwostok door een sterk Japanse h
smaldeel geblokkeerd wordt. Dit zou de werk
loosheid van de Russische kruisers Rossia en
Gromowoj en van de daar liggende torpedo
booten verklaren. Do blokkade heeft de Ric-
sen verhinderd, iets tegen de vermeester-eg
van Sachalin te doen en verkenningen van
de Japanners in de Posjet. en Oengenibaai te
verhinderen. De Japansche oorlogsschepen
bewaken de geheele kust van Sachalin, Sibe
rië en Korea.
Wat den eisch van China betreft om eene
schadevergoeding te ontvangen voor de iu
Mandsjoerije door het oorlog voeren aaiige-
33 ROMAX TAX
ANNA WAHLENBERG.
Om zeven uur sloop Ada den volgenden
moigen, met haar reistasch in de hand, naar
beueden en het liuis uit. De deur van de eet
kamer stond open; men was da-aria aan het
schoonmaken, maar niemand zag haar. Ook de
arbeider niet-, die in den tuin aan 't-harken
was. Zij bereikte het station zonder op haren
weg een enkel wezen te hebben toegeknikt-.
Zij had S-vanelund zoo onopgemerkt verlaten
als zij gewenscht- had dit te kunnen doen.
Maar op het perron komende, bleef zij- plot
seling verrast stil staan. Daar itrad iemand
haar tegemoet met een tuil prachtige rozen in
de hand. 'tWas Sven Grabe, van wien zij
dacht gisteren voor goed afscheid te hebben
genomen.
„Komt u heusoh om mij hier?" vroeg zij
blozend, terwijl zij zich over de geurige bloe
men boog.
„Neen ik kwam maar eens zien of de trein
werkelijk zoo vroeg van hier vertrekt," ant
woordde hij.
Hij mam haar de reistasch af, hielp haar bij
het nemen van een kaartje; hij zocht, toen
de trein kwam, vlug de minst volgepakte
dames-ooupé voor haar uit en zorgde dat zij
e©ne plaats bij het raam kreeg.
Eene minuut misschien spraken zij nog met
elkaar door het neergelaten portier-raam.
Toen zette de trein zich in beweging, en Sven
keerde naar huis terug met de lieve dankbare
uitdrukking van haar gezicht in zijne herin
nering. Nooit had hij Ada zoo blijde gezien
als dien morgen. Toch reed het jonge, onbe
schermde meisje eene onzekere toekomst te
gemoet. Het scheen hem toe, dat dit de eigen
lijke uitdrukking was van die jeugdige trek
ken, hoewel het leven getracht had die te ver-
andereu. Dit wist hij nu zeker: Nooit had hij
een bekoorlijker, liever meisjeskopje gezien
dan dat, hetwelk in de lijst van het open
coupé-raam, groetend van hem, wegsnelde.
HOOFDSTUK XIII.
Een aangeteekende brief 1
Ada zat met den belangrijken brief in de
hand, dien zij aan de ontbijttafel ontvangen
hadmaar uit vrees voor de nieuwsgierige
blikken dor kostgangers, had zij het omslag
niet v.Tlen openscheuren eer zij op hare
kamer zou zijn.
Sedert eenige dagen woonde zij hier ©n
pension. In antwoord op een paar regels
aan Ruth, met haar dan betuiging voor den
tijd dieu zij op Svanelund had mogen door
brengen en met haar adixs, had zij haar
koffer ontvangen, maar zonder één enkel
woord er bij. Toch was deze brief ook vau
Svanelund afkomstig; dat kon zij aan den
stempel zien en do hand! koude zij ook. Het
was niet het handschrift van Ruth, maar
van Ruth's vader. Toen zij, do omslag open
sneed viel haar blik dadelijk op twee bank
biljetten. Zij legde deze zenuwachtig ter
zijde om eerst den brief te lezen-
Lieve Ada!"
Jo hebt ons vallaten zonder met éen en
kel woondi, of met een paar rogels, afscheid
te neaneu. Ik weet niet wat ik daarvan don-
ken moet. Dat je in do laatste dagen bij ons
in een gedrukte stemming was, heb ik na
tuurlijk gezienmaar ik kon daar helaas
niets tegen doen. Hebben zij het zóó erg ge
maakt, dat je Svanelund nooit meer terug
wilt zien l Of mag ik hopen dat je over een
poos, onder gunstiger omstandigheden, te
rug zult willen komen? Maar misschien is
het beter dat je hier nog niet dadelijk op
antwoordt. Nu zou 't misschien een liope-
looze weigering zijn, en veel liever wil :k
maanden, des noods jaren lang wachten.
Maar het gevoel bezwaart mij dat ik niet
goedl tegenover j© gehandeld heb; dat ik je
van huis heb gejaagd, en daarom mag je au
niet weigeren aan te nemen wat ik je hier
inliggend doe toekomen. Ik zal je dit gere
geld blijven zenden, zoolang tot je toekomst op
do eeiïo of andere wijze verzekerd zal rijr.
Je moet mij dit toestaan, om het even hoe
je over mij denkt; of je genegen rijt mij
ooit terug te zien of niet. Want je kum
toch niet van mij verlangen, dat ik met
knagendie gewetenswroeging mijn leven
doorbreng? Bedank mij niet en spreek «r
ook uiet over tegen mij. Ik doe iu deze een
voudig mijn plicht en niets meer. Maar als
je lust mocht hebben om mij met een paar
woorden te zeggen dat je niet boos op mij:
zijt, omdat ik mij met je levenslot heb be
moeid, dan zou dit voor mij eene groote ver
lichting rijn en het zou je tot niets hoege
naamd verplichten.
Jo altijd zeer toegenegen© vriend
Ilier volgde de handteekening in groote,
flinke trekken. Zij zat oen poos in gedachten,
met den brief in tie hand. Het was gemak
kelijk om tusschen de regels door te lezen
van al de zorg en onrust die er niet uit
mochten blijken. Hiji wilde haar geen vrees
aanjagendaarom hield! hij alles terug wat
hij andons zou hebben willen zeggen.
Maar wat moest zij nu doen?
Een© stem in haar binnenste fluisterde
haar toe, dat rij onm-iddelijk den kostbareu
inhoud van den brief terug moest zenden
met eene korte, maar zeer duidelijk© verkla
ring, dat rij ricli, hoe dankbaar ook voor de
vriendelijke bedoeliug, gedwongen achtte
dien af te wijzen. Dan zou hij natuurlijk
begrijpen, dat zij vrij wilde blijven.
Maar helaas hoorde Ada altijd verschil
lend© stemmen in zich spreken. Wanneer dt
eene zweeg, begon de andere, eu dit was
juist een helder, meusch lie vond stemmetje,
dat altijd om bestwil van anderen sprak.
Kon zij waarlijk zoo hardvochtig zijn, <pen
goeden man dat leed aan te doen? Kon zij
zijne vriendelijklieid zoo koel wijzen van de
hand? Hij schreef dat het haar tot niets
verplichten zou, en liet was waar, zooals hij
ook schreef, dat het zijne schuld was als zij
nu weder zonder eigen thuis in die wereld
stoud, zonder geld of vrienden, zoodat zij de
haar aangeboden hulp feitelijk wel zeer noo-
dig had. Mocht rij; hem zoo, zonder eenige
kennisgeving, aan zijn berouw overlaten?
Maar thans liet een derde stem rich hoo-
ren, wier raad zij reeds dikwijls gevolgd had.
Deze zeide dat de meeste dingen vanzelf te
rechtkomen. Het was immers niet noodig
dat rij zich zoo opeens van allen losmaakte?
Zij zou missahien wel spoedig eene andere
betrekking krijgen en dan zou zij hein, zon
der hem te grieven, kunnon zeggen, dat zij
zijne tegemoetkoming niet meer noodig
had; on dan zou hij langzamerhand zelf wel
gaan begrijpen, dat wat hij hoopt© niet ge
beuren kon, althans niet zoolangzoo
lang or hij haar zelf geen groote verandering
plaats greep, zoodat zij meende van hem lo
kunnen liouden in dien zin, dien hij bedoel
de, on zoo alls zij zelf, op sommig© oogenblik.-.
kon, wenschto luem te kunnen liefhebben.
Maar neen, met dat „zoolang ten min
ste..." had zij geen vrede. Hoe hot kwam
wist zij niet, maar zij kon hare gedachten
niet meer zoo gerust laten vertoeven bij do
voorstelling van het zonnige, gelukkige le
ven dat het har© worden kon, zoodra rij er
do hand naar uitstrekte. Zij kreeg bij de
gedacht© daaraan onwillekeurig «jen govoei
van afkeer.
En toch kon rij onmogelijk aan dio eerste
stem gehoorzamen. Alles kwam er bij haar
tegen op, iemand die het zoo goed met haar
meende, «jen slag too te brengen, die zooveel
pijn veroorzaakte. Zij was daarover te teer
hartig. Zoodra zij de pen opnam met het
doel om ©one weigering te schrijven, kon zij
geen letter op het papier brengen. Het
eenige antwoord dat zij geven kon, bestoud
in een paar regels van dankbaarheid; hoe
veel moeite rij ook deed om dien dank in
koele, afgemeten bowoordingen te uiten,
klonken deze tooh hartelijk warm. Zij
bracht de schuld van het gebeurde van den
kapitein over op de omstandighedenen,
om haar geweten gerust te stellen en ;oo
eerlijk mogelijk te zijn, vocgdie zij er eene
vermaning bij, vooral niet meer geld te stu
ren hij moest- zich volstrekt niet ongerust
over haar maken, want rij had kans weldra
een nieuw tehuis te zullen vindon.
Wo'di vervolgd.