33. 4dc Jaargang^. Dinsdag 1 Augustus 1905. BUITENLAND. FEUILLETON. Speelbal van Wind en Golven. AHIERSFOORTSGH DAGBLAD ABONNEMENTSPRIJS Per 8 maanden toor Amersfoortf 1.25. Idem franco per postl./ff. oule Afzonderlijke nummers 0.05. ben de®ez0 ^ouran^ verschijnt Dagelijks, met uitzondering ran Zon- en Feestdagen. Adrertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur f J 'i morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF G>. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADYERmjTIÉN: Yan 1—5 regelsf 0.75. Elke régel meer- 0.15. Grooto letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan voordelige bepalingen tot hot herhaald^ advèrteèren in dit Blad bjj Abonnement. Eene circulaire, bevattende de voorwaarden) wordt op aanvraag toegezonden. I Kennisgeving. tiff. De Burgemeester en Wethouders van Amers foort, Gezien art. 219 der gemeentewet, ETS Doen. te weten, dat de rekening van ontvang sten en uitgaven der gemeente over het jaar 1904. door hen aan den Gemeenteraad aangebo- «Jen, gedurende veertien dagen, te rekenen van beden, alle werkdagen van 's voormiddags 10 tot 1 uur des namiddags, op de plaatselijke voor een ieder ter lezing zal liggen, JU Wen dat men van voorzegde rekening afschrift A ,kan hekomen, tegen betaling der kosten. Amersfoort, den 29. Juli 1905. Burgemeester en Wethouders voornoemd De Burgemeester, -I WÜUTIER8. De Secretaris, J. G. STENFHRT EROBSE. Politiek Overzicbt De Duitsche Keizer in Denemarken. De bespiegelingen over de samenkotmsfc van 01 de beide Keizers bij Bjoerko hebben de ge heel© vorige week nog aangehouden. Zij zul len nu echter wel tot rust komen, want de nn 'Duitsche Keizer is thans met een ander ge- krooud hoofd samen; hij is gisteren namid- -dag te Kopenhagen aangekomen, waar hij tot morgen de gast is van den patriarch der Europeesche souvereinen, Kon'ng Christiaan van Denemarken. Men is gewoon aclite- alles wat Keizer Wilhelm II doet of laat politieke bedoelin- gen te zoeken. Ook in dit bezoek aan het jm Deensche hof wil men meer zien dan een zuiver beleefdheidsbezoek. Men brengt het i' in verband met de oandidatuur van een prins uit het Deensche hu 3 voor den troon van Nooi'wegen. Dat is echter nog maar eene eventueel© candidatuur; de troon van Noor- t wegen is door den storth;ng aangeboden aan jeen prins uit het Zweedscho koningshuis, en zoolang op dat aanbod geen beslissing is ge- komen, komt de bespreking van andere can- didaten eigenlijk niet te pas. Do correspondent van de Echo de Paris te y Berlijn brengt dit bezoek in verband met een plan, dat aan Duitschland wordt toege- schreven, om te geraken tot de afsluiting van de Oostzee voor oorlogsschepen van lan den, die niet aan de Oostzee grenzen. Dat is een vraagstuk, dat in deze dagen vrij druk besproken wordt naar aanleiding van het be- richt, dat het Eingelsehe Kanaaleskader in de maanden Augustus en September in de Oost zee zal kruisen. Bij liet eerst© optreden van dit bericht kon men aannemen, dat deze kruistocht zou dienen tot een vriendschappelijk doel en dat men in Londen eene daad wilde verrich ten, die »n de taal der zeelieden heet „de vh.g vertoonen". Groot-Brittannie, zoo kon men meenen, wilde de Union Jack tooneu aan de bewoners van de Deensche, Zweed- sclie, Duitsche en Russische kusten. Latere berichten bevatten eene andere voorstelling; uit Londen werd bericht, dat dit een kruis tocht was, dien het Engelsche eskader moest ondernemen om te manoeuvreeren in eene j „open zee". Later werd dit bericht aange- i vuld door de mededeeling, dat het Kanaal- i eskader van 28 tot 31 Augustus voor Swine- münde (de voorhaven van Stettin) en van 1 tot 4 September voor Neufahrwasser (de toe- gang tot Dantzig) zou liggen. j De Oosfaoo met hare talrijke eilanden en klippen en haar uitgebreid handelsver keer is niet bijzonder geschikt voor het hou den van manoeuvres, want schiet- en lan dingsoefeningen kunnen er niet gehouden worden. Landingen kunnen niet plaats heb ben, want daarvoor is geen Engelsch en ook ge n heerloos gobied beschikbaar; en het gaat natuurlijk niet aan, met de Oost zeestar ten té doen zooals met Turkije, in welks wa teren en op welks gebied do Engelsche Mid- dellandsche zee-vloot telkei jaron uitgebreide schiet- en landingsoefeningen houdt. Men zoekt de verklaring voor dezen kruis tocht va,n het Engelsche Kanaal-eskader in de mededeeling van Reuter's agentschap, dat de tocht zal plaats hebben om te manoeu vreereu in eene „open zee". De oeverstaten Rusland, Denemarken en Zweden hebben in vroegeren tijd steeds getracht de Oostzee als een „mare clausum", een gesloten zee te be schouwen. Voor het eerst trachtten Dene marken en Rusland dit in 1780 door verkla ringen vast te stellen. De Oostzee zou slechts voor handelsvaartuigen geopend, maar voor oorlogsschepen gesloten zijn. Frankrijk trad too tot de overeenkomst van do Oostzeesta- ten, en alleen Engeland verklaarde, dat het zich, wat de onzijdigheidskwestie betrof, niet door iets anders dan de reeds bestaande verdragen als gebonden kon beschouwen, zan der dat echter van Londen uit eene bepaalde tegenverklaring uitging tegen de verklaring van de drie Oostzeestaten, dat do Oostzee was een „gesloten zee", waarin „geen vreemd oorlogsschip eene vijandige daad mocht uit oefenen". De door Rusland bewerkte afslui ting van de Oostzee had in Engeland een wrok teweeg gebracht, die het in de jaren 1801 en 1807 op harde wijze uitte door tweei aanvallen op Kopenhage.ii en door wegvoe ring van do Deensche vloot. Een inbreuk op het karakter van de Oostzee als „mare clausum" is geschied in 1854 door het ver schijnen van de vloten van Frankrijk en Engeland in de Oostzee. In 1857 werd ook de Sondtol opgeheven, en daarmoe een n,-euwe stap gedaan tot de vrijheid van de Oostzee. Wanneer nu Engeland in dit jaar eene geheele vloot naar de Oostzee zendt, dan zou het niet onmogelijk zijn, dat men daar door de Oostzeestaten tastbaar voor oogen wilde voeren, dat Groot-Brittannie voor en na niet gezind is, de Oostzee als een mare clausum te beschouwen. Dat van Duitsclie zij<.e daartegen bezwaar zou worden gemaakt, is intusschen niet Waarschijnlijk. De Köln. Ztg. constateert, dat do toongevende bladen in Duitschland den aaugekondigden oefe- ningstoclit niet beschouwen als eene gebeur tenis van gewicht. De regeering doet dab evenmin. „Geen ernstig Duitse li staatsman denkt er over cl© Oostzee in een mare clau sum te veranderen; wij zijn immers geen moester over de toegangen en ons komt maar een deel van don oever toe. Als de Engelsche admiraliteit het nuttig vindt, oefeningen te laten houden in de Oostzee, dan is dat een zaak die haar aangaat, maar waar nie mand met recht van spreken bezwaar tegen kan maken." r Als de Köln. Ztg. zoo spreekt., dan mag men aannemen, dat men aan het departe ment van buitenlandsclie zaken te Berlijn er zoo over denkt. En dan slaat de correspon dent van do Echo de Paris den bal zeker mis, wanneer bij beweert, dat de Duitsche Kei zer zijn bezoek aan Kopenhagen zal besteden om te geraken tot do afsluiting van de Oost zee voor oorlogsschepen van landen, die niet aan de Oostzee grenzen. Duitschland. Kopenhagen, 31 Juli. Het jacht Hohenzol- lern met den Duatschen Keizer aan boord i* heden middag h:er aangekomen. Kasteel Bernstorff, 1 Aug. In zijn dronk bi] het gister gehouden fee tmaal drukte Koning Christiaan den Keizer zijn hartelij- ken dank uit, dat hij het kleine Denemar ken met zijn bezoek vereerde. De bevolking van hot land verheugt, zich er in den Keizer to zien. De Koning heette zijn lioogen gast barteliik welkom en eindigde met een „hocli" op den Keizer. Terstond daarop nam de Keizer het woord. Hij herinnerde er aan, dat de Koning hem voor twee jaren tot Deensch admiraal had bepoemd Het verheugde hem zich beden bij den Koning te kunnen melden en in dezen kieinen kring op heb historische slot Bern storff als gast van den edelsten n oudsten monarch te kunnen vertoeven. De Keizer dronk ten slotte op het welzijn van Koning Christiaan Om te bewijzen, dat, welke ook de onder werpen mogen zijn, waarover op de samen komst bij Björko is gesproken, de Duitsche Keizer zich niet heeft kunnen, mengen in de binnenJandsche aangelegenheden van Rus land, geeft de Hamburger Nach rich ten de woorden weer, die de Keizer ©enigen tijd ge leden heeft gezegd, toen men trachtte hem te dringen om bij den Cfeaar tusschen beide te komen. Het blad verzekert, dat ze volkomen juist zijm. „God beware mij er voor!" zoo luidden 's Keizers woorden. „Om Russische za ken te beoordeel en, om een maatregel, welken ook, aan de Russische regeering aan te be velen, moet men denken als Rus, Russische gevoelens hebben, Rus van geboorte zijn. Een vreepideling, die zich in de Russische zaken wil mengen, kan slechts kwaad doen." Berlijn 31 Juli. De Norddeutsch© Allgem. Ztg. meldt„Volgens thans ontvaugen offi- cieele berichten uit Kameroen over het ge leurde aa.ii de Duitsch-Fr ansohe grens in het Zuidoosten van liet Duitsche protecto raat, werd de Duitsche factorij 'n Missoem- Visaoem door Senegaleezen wederrechtelijk overvallen on beroofd. De op dat oogenblik zich in het zuidelijke deel van >ijn gebied! ophoudende ohef van het grensdist-iet, werd bij hot binnentrekken van Missoean-Missoem beschoten. Bij het afweren van den aanval door zijn manschappen, werden vijf aanval lers gedood en vier gevangen genomen. De gouverneur van Kameroen zond den commandant van de keizerlijke bescher- mingstroepen naar Gaboon, om daartegen protest aan t© teekenen en om de ;.;ak te re gelen stelde hij zich tegelijkertijd !n verbin- di ng met den gouverneur van Fransch- Congo, die voorstelde de uitzending van do grensconurissie naar de plaats van het ge schil, waarmede de gouverneur van Kame roen zich vereonigde. Noorwegen. De Storthing heeft het invoerrecht op aardappelen bepaald op 50 öre per 100 K.G. Servië. Belgrado, 31 Juli. De einduitslag der ver kiezingen is, dat gekozen zijn 81 aanhangers van de regeering en 78 leden van de opposi tie. Er moet nog één verkiezing plaats heb ben. Do Skoepschstina komt den 7en Augustus b:jeen. Rusland. Een Reuter-telegram uit Petersburg meldt, dat de mobilisatie met don dag moeielijker wordt. In het district Kazan hebben 1300 man geweigerd om te vertrekken. Turkije» Als betuiging van sympathie voor den sul tan, hebben alle vreemde gezanten verleden Vrijdag de plechtigheid van het selamlik bij gewoond. Zij werden daarna gezamenlijk ont vangen, en de deken van het corps diploma tique bracht uit aller naam den sultan een gelukwensch. In eene grootc vergadering van burgerlijke en militaire ambtenaren waren nieuwe maat regelen vastgesteld betreffend© de plaatsing van de troepen, de rijtuigen en de vreemde bezoekers, die het selamlik bijwoonden. De Sultan heeft bepaald, dat de vreemlelingen kunnen worden toegelaten op het terras tegen over de moskee, waar alleen lieden, die bekend zijp bij em persoonlijk aanbevolen worden door hun gezant. Kreta. De vertegenwoordiging van Kreta heeft in zijn antwoord op de jongste nota van de con suls eene motie aangenomen, waarin wordt betreurd, dat de beschermende mogendheden niet willen weten van de eenige juiste oplos sing van de Kretensische kwestie. Zij smeekt de mogendheden nogmaals eeni einde te wil len maken aan de beproevingen van de eiland bewoners. door d© aansluiting bij Griekenland te bekrachtigen, in plaats van een régime tot stand te houden dat het geheele eiland af keurt. Marokko. Een Ha>vas-bericht zegt, dat de mogend heden aan haai- toestemming tot do Marok- kaansche conferentie de voorwaarde hebben verbonden, dat do Sultan heb program der conferentie vooraf aan haar ter goedkeuring voorlegt. Frankrijk zou thans een ontwd^f program hebben opgemaakt en aan Duitsch land ter kennisneming hebban gezonden. Zijn beide rijkeji het eens geworden dan zal op dit ontwerp de goedkeuring van don Sultan en van de andere mogendheden worden ge- De Marokkaansche pretendent moet vol gens de Köln. Ztg. in een© heel gevaarlijke positie zijn te Kasbah Aioen Sidi Melluk. De regeering van den Suit aai heeft afgevaar digden gezonden naar Melilla om de naburige stammen voor de zaak van den Sultan te Winnen en dus den pretendent den terug weg af te snijjden. Als aanvulling van de onlangs gedane mededeeling, wordt uit Tanger bericht, dat de sultan het voorstel van het Duitsche huis Reutmann Borgeaux en Co. lieeft aangeno men, tot uitvoering van do werken aan de haven van Tanger, voor een bedrag van 1,200,000 francs, betaalbaar in tien annuïtei ten. De aanbiedingen van Franoche en En gelsche zijde zijn geweigerd. De oorlog in Oost-AziS. Van den oorlog rijn de volgende berichten Bij de Japansche legatie is gisteren het volgende telegram uit Tokio ontvaugen Het leger op Sachalin rapporteertHet leger ving zijn opmarsch aan m den ochtend van den 27. Juli, den vijand van zeer nabij vervolgende, en om 3 uur 's middags bezette de voorhoede Derbenskoje, terwijl de cavale rie Louikow binnenreed. De troepenafdeeling die oostwaarts vooruitrukte door het district bij Novo Micliaelooikoje versloeg eene vijan delijke legermacht, welke bestond uit infan terie eni artillerie bij Wedernikovski den 27. Juli om 3 uur 's middags en ging dadelijk tot de vervolging over. De Japansche legatie te 's Gravenliage heeft gisteren het volgende telegram uit Tokio ontvangen Uit het legerkamp van Sachalin wordt bericht: Een op zich zelf ageerende cavale- rietroep die in den namiddag van den 27en Lowihoff binnenrukte, trok zich in den af- geloopcn nacht terug wegens de groote on rust in de stad. De linker-coloxme van het leger begon te 3 uur voorm. van den 28en hare oprukkende beweging tot het bezetten van Louikoff en hare voorhoede, met cava lerie, rukte, na den vijand noordelijk van Lowihoff te hebben aangevallen, de stad linnen, waar een straatgevecht ontstond1. Te £.30 nam. was de stad geheel in onze macht. Do rechte r-colonne van het leger versloeg den vijand bij Wedernikoffski, zette de ver volging met kracht voort, tengevolge waar van 's vijands hoofdmacht in den nacht van den 27en in verwarring op de vlucht sloeg, iri zuidelijke richting. Eon detachement te zijner vervolging afgezonden, ontmoette den 28en den vijand op een 8 kilometer ten zui den vam Lowikoff gelegen punt. 's Vijands infanterie was ongeveer 800 man rterk; van dezen werden 200 man gedood en 500 ten slotte gevangen gemaakt. De vijand, die sinds 27 Juli onze rechter- kolonue bedreigde, bestond uit 3000 man infanterie en 8 stukken geschut, terwijl de vijandelijke macht tegenover onze linker-- colonne 2000 man infanterie sterk was met 4 stukken. Petersburg, 31 Juli. (Peterstfurgsch tele- graaf-agentschap)Generaal Line viteck be licht ouder dagteekening van 29 Juli: „Het leger houdt de streek om Heiloent- sjeng bezet. Dien 24cn Juli had een afdee- ling, die 23 Juli naar den pas van Kiing- so-oeün was opgerukt, een gevecht met Tsoengoezen, toen zij uit het oosten Erdagoe naderde. Onze afdJeelinig bezette het dorp na eetn vuurgevecht. Den 28en rukte het de tachement verder voort, waarbij ».et voort durend in een vuurgevecht was gewikkeld! met de Japansche voorposten, d*e op het dorp Maloegoe terugtrokken. De heuvels ten vesten van het dorp waren door den vijand bezet. Na beschieting van do J apansahe loopgraven, die in opvolgende reeksen wa ren aangelegd, gingen de onzen tot den aan val over en bestormden tegen zes uur des avonds de Japansche stelling. Die Japanners trokken met aanzienlijke verliezen terug. „Nadat het zijn© taak had volbracht, aan vaardde het detachement don terugtocht". Do Daily Telegraph verneemt uit Tokio, dat Wladiwostok door een sterk Japanse h smaldeel geblokkeerd wordt. Dit zou de werk loosheid van de Russische kruisers Rossia en Gromowoj en van de daar liggende torpedo booten verklaren. Do blokkade heeft de Ric- sen verhinderd, iets tegen de vermeester-eg van Sachalin te doen en verkenningen van de Japanners in de Posjet. en Oengenibaai te verhinderen. De Japansche oorlogsschepen bewaken de geheele kust van Sachalin, Sibe rië en Korea. Wat den eisch van China betreft om eene schadevergoeding te ontvangen voor de iu Mandsjoerije door het oorlog voeren aaiige- 33 ROMAX TAX ANNA WAHLENBERG. Om zeven uur sloop Ada den volgenden moigen, met haar reistasch in de hand, naar beueden en het liuis uit. De deur van de eet kamer stond open; men was da-aria aan het schoonmaken, maar niemand zag haar. Ook de arbeider niet-, die in den tuin aan 't-harken was. Zij bereikte het station zonder op haren weg een enkel wezen te hebben toegeknikt-. Zij had S-vanelund zoo onopgemerkt verlaten als zij gewenscht- had dit te kunnen doen. Maar op het perron komende, bleef zij- plot seling verrast stil staan. Daar itrad iemand haar tegemoet met een tuil prachtige rozen in de hand. 'tWas Sven Grabe, van wien zij dacht gisteren voor goed afscheid te hebben genomen. „Komt u heusoh om mij hier?" vroeg zij blozend, terwijl zij zich over de geurige bloe men boog. „Neen ik kwam maar eens zien of de trein werkelijk zoo vroeg van hier vertrekt," ant woordde hij. Hij mam haar de reistasch af, hielp haar bij het nemen van een kaartje; hij zocht, toen de trein kwam, vlug de minst volgepakte dames-ooupé voor haar uit en zorgde dat zij e©ne plaats bij het raam kreeg. Eene minuut misschien spraken zij nog met elkaar door het neergelaten portier-raam. Toen zette de trein zich in beweging, en Sven keerde naar huis terug met de lieve dankbare uitdrukking van haar gezicht in zijne herin nering. Nooit had hij Ada zoo blijde gezien als dien morgen. Toch reed het jonge, onbe schermde meisje eene onzekere toekomst te gemoet. Het scheen hem toe, dat dit de eigen lijke uitdrukking was van die jeugdige trek ken, hoewel het leven getracht had die te ver- andereu. Dit wist hij nu zeker: Nooit had hij een bekoorlijker, liever meisjeskopje gezien dan dat, hetwelk in de lijst van het open coupé-raam, groetend van hem, wegsnelde. HOOFDSTUK XIII. Een aangeteekende brief 1 Ada zat met den belangrijken brief in de hand, dien zij aan de ontbijttafel ontvangen hadmaar uit vrees voor de nieuwsgierige blikken dor kostgangers, had zij het omslag niet v.Tlen openscheuren eer zij op hare kamer zou zijn. Sedert eenige dagen woonde zij hier ©n pension. In antwoord op een paar regels aan Ruth, met haar dan betuiging voor den tijd dieu zij op Svanelund had mogen door brengen en met haar adixs, had zij haar koffer ontvangen, maar zonder één enkel woord er bij. Toch was deze brief ook vau Svanelund afkomstig; dat kon zij aan den stempel zien en do hand! koude zij ook. Het was niet het handschrift van Ruth, maar van Ruth's vader. Toen zij, do omslag open sneed viel haar blik dadelijk op twee bank biljetten. Zij legde deze zenuwachtig ter zijde om eerst den brief te lezen- Lieve Ada!" Jo hebt ons vallaten zonder met éen en kel woondi, of met een paar rogels, afscheid te neaneu. Ik weet niet wat ik daarvan don- ken moet. Dat je in do laatste dagen bij ons in een gedrukte stemming was, heb ik na tuurlijk gezienmaar ik kon daar helaas niets tegen doen. Hebben zij het zóó erg ge maakt, dat je Svanelund nooit meer terug wilt zien l Of mag ik hopen dat je over een poos, onder gunstiger omstandigheden, te rug zult willen komen? Maar misschien is het beter dat je hier nog niet dadelijk op antwoordt. Nu zou 't misschien een liope- looze weigering zijn, en veel liever wil :k maanden, des noods jaren lang wachten. Maar het gevoel bezwaart mij dat ik niet goedl tegenover j© gehandeld heb; dat ik je van huis heb gejaagd, en daarom mag je au niet weigeren aan te nemen wat ik je hier inliggend doe toekomen. Ik zal je dit gere geld blijven zenden, zoolang tot je toekomst op do eeiïo of andere wijze verzekerd zal rijr. Je moet mij dit toestaan, om het even hoe je over mij denkt; of je genegen rijt mij ooit terug te zien of niet. Want je kum toch niet van mij verlangen, dat ik met knagendie gewetenswroeging mijn leven doorbreng? Bedank mij niet en spreek «r ook uiet over tegen mij. Ik doe iu deze een voudig mijn plicht en niets meer. Maar als je lust mocht hebben om mij met een paar woorden te zeggen dat je niet boos op mij: zijt, omdat ik mij met je levenslot heb be moeid, dan zou dit voor mij eene groote ver lichting rijn en het zou je tot niets hoege naamd verplichten. Jo altijd zeer toegenegen© vriend Ilier volgde de handteekening in groote, flinke trekken. Zij zat oen poos in gedachten, met den brief in tie hand. Het was gemak kelijk om tusschen de regels door te lezen van al de zorg en onrust die er niet uit mochten blijken. Hiji wilde haar geen vrees aanjagendaarom hield! hij alles terug wat hij andons zou hebben willen zeggen. Maar wat moest zij nu doen? Een© stem in haar binnenste fluisterde haar toe, dat rij onm-iddelijk den kostbareu inhoud van den brief terug moest zenden met eene korte, maar zeer duidelijk© verkla ring, dat rij ricli, hoe dankbaar ook voor de vriendelijke bedoeliug, gedwongen achtte dien af te wijzen. Dan zou hij natuurlijk begrijpen, dat zij vrij wilde blijven. Maar helaas hoorde Ada altijd verschil lend© stemmen in zich spreken. Wanneer dt eene zweeg, begon de andere, eu dit was juist een helder, meusch lie vond stemmetje, dat altijd om bestwil van anderen sprak. Kon zij waarlijk zoo hardvochtig zijn, <pen goeden man dat leed aan te doen? Kon zij zijne vriendelijklieid zoo koel wijzen van de hand? Hij schreef dat het haar tot niets verplichten zou, en liet was waar, zooals hij ook schreef, dat het zijne schuld was als zij nu weder zonder eigen thuis in die wereld stoud, zonder geld of vrienden, zoodat zij de haar aangeboden hulp feitelijk wel zeer noo- dig had. Mocht rij; hem zoo, zonder eenige kennisgeving, aan zijn berouw overlaten? Maar thans liet een derde stem rich hoo- ren, wier raad zij reeds dikwijls gevolgd had. Deze zeide dat de meeste dingen vanzelf te rechtkomen. Het was immers niet noodig dat rij zich zoo opeens van allen losmaakte? Zij zou missahien wel spoedig eene andere betrekking krijgen en dan zou zij hein, zon der hem te grieven, kunnon zeggen, dat zij zijne tegemoetkoming niet meer noodig had; on dan zou hij langzamerhand zelf wel gaan begrijpen, dat wat hij hoopt© niet ge beuren kon, althans niet zoolangzoo lang or hij haar zelf geen groote verandering plaats greep, zoodat zij meende van hem lo kunnen liouden in dien zin, dien hij bedoel de, on zoo alls zij zelf, op sommig© oogenblik.-. kon, wenschto luem te kunnen liefhebben. Maar neen, met dat „zoolang ten min ste..." had zij geen vrede. Hoe hot kwam wist zij niet, maar zij kon hare gedachten niet meer zoo gerust laten vertoeven bij do voorstelling van het zonnige, gelukkige le ven dat het har© worden kon, zoodra rij er do hand naar uitstrekte. Zij kreeg bij de gedacht© daaraan onwillekeurig «jen govoei van afkeer. En toch kon rij onmogelijk aan dio eerste stem gehoorzamen. Alles kwam er bij haar tegen op, iemand die het zoo goed met haar meende, «jen slag too te brengen, die zooveel pijn veroorzaakte. Zij was daarover te teer hartig. Zoodra zij de pen opnam met het doel om ©one weigering te schrijven, kon zij geen letter op het papier brengen. Het eenige antwoord dat zij geven kon, bestoud in een paar regels van dankbaarheid; hoe veel moeite rij ook deed om dien dank in koele, afgemeten bowoordingen te uiten, klonken deze tooh hartelijk warm. Zij bracht de schuld van het gebeurde van den kapitein over op de omstandighedenen, om haar geweten gerust te stellen en ;oo eerlijk mogelijk te zijn, vocgdie zij er eene vermaning bij, vooral niet meer geld te stu ren hij moest- zich volstrekt niet ongerust over haar maken, want rij had kans weldra een nieuw tehuis te zullen vindon. Wo'di vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1905 | | pagina 1