.V 45.
4d* Jaargang.
Maandag 14 Augustus 1905.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Speelbal van Wind en Golven,
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden roor Amersfoort f 1.25.
Idem franco per post- 1.75.
Afzonderlijke nummers0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, mededcelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
's morgens bij do Uitgevers in te zenden.
Uitgevers! VALKHOFF Co.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN
Van 1—5 regelsf 0.75.
Elke regel meer - 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bodrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald ad verteeren in dit Blad bij abonnement Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht
De vredesonderhandelingen.
Er wordt to Portsmouth vaart achter het
werk gezet. Het antwoord op de Japansche
vredesvoorwaarden, waarvoor Rusland tot he
den tijd had, is reeds Zaterdagmorgen mede
gedeeld. Dien gansohen dag zijn de gevol
machtigden met hunne wederzdjldsche regee
ringen in drukke correspondent'e geweest.
Dat wordt hun gemakkelijk gemaakt door
de zorg, waarmee de communicatiemiddelen
voor hen in orde zijn gebracht; beiden heb
ben zij de beschikking over een eigen tele
graaftoestel, waardoor zij zonder veel omslag
in rechtstreeksche verbinding kunnen wor
den gebracht eenerzijds met Tokio, ander
zijds met Petersburg. Die toestellen zijn be
stendig in gebruik, en zoo blijven de regee
ringen, van wie de beslissing moet komen,
steeds op de hoogte van wat er omgaat en
kunnen aan den anderen kant de onderhan
delaars met elkaar in voeling blijven op
grond van de nieuwe instructiën die hvn,
naarmate de onderhandelingen vorderen,
worden verstrekt.
Bedriegen wij ons, wanneer wij de onder
stelling uiten, dat deze loop van zaken een
gunstig toekenschijnt voor het slagen der
onderhandelingen? Ondanks de waarschuwin
gen, dat zekere voorwaarden beslist onaan
nemelijk voor Rusland zouden zijn, hebben
de Japanners zich niet laten weerhouden
met die voorwaarden voor den dag te ko
men. Zij kenden den toestand genoeg om te
weten, dat er van een hooghartig afwijzen
va.i hunne vorderingen geen sprake kan zijn.
Uit de aanvankelijk verkregen uitkomst
blijkt, dat zij hierin juist hebben geziener
is geen ncn possumus gesproken, maar de
gedachtenwisseling wordt met grooten ijver
voortgezet. De Japansche voorwaarden zijn
niet iudiscutabel verklaard; integendeel is
daarover eene levendige discussie aan den
gang.
Daarmede moeten wij ons voorshands te
vreden stellen, want wat over de onderhan
delingen zelve wordt bericht, moet uit den
aard dor zaak met omzichtigheid worden be
oordeeld. Het is van de onderhande
laars niet te verwachten, dat zij, zoolang zij
aan 't onderhandelen zijn, aan de groote klok
zullen hangen wat zij; precies doen en laten.
Een dagblad-oorrespondent, die den heer
Witte vroeg of de Japansche eischen zoo bui
tensporig waren, dat verdere onderhandelin
gen overbodig waren, ontving van den Rus-
sischen staatsman ten antwoord„Neen,
neenanders zoui ik morgen niet antwoor
den." Op zij;ne verdere vraag of de toestand
goed of slecht was, werd hem schertsend ge
antwoord: „Daarop kan niet zoo gemakke
lijk antwoord gegeven worden als op de vraag
of het kopje koffie, dat ik nu drink, goed
of sleoht is."
Mon ziet daaruit, dat de heer Witte bij
deze ernstige onderhandelingen zijn humor
uiet verloren heeft, en dat hij lastige vragers
heel aardig met een kluitje in het riet weet
te sturen. Maar het feit zelf, dat men aan 't
onderhandelen is, niet maar voor de leus
maar in allen ernst, is oen gunstig voortee
ken, dat zij zullen slagen. En wanneer men
den toestand overziet, zooals die nu is nadat
de'oorlog achttien maanden heeft geduurd,
dan zal men moeten erkennen, dat daarmede
wordt voldaan aan wat de eisch van het
oogenblik is. Al herhaalt men nog zoo dik
wijls, dat do Czaar den vrede niet wil, dat
hij niet het recht van Japan erkent om den
afstand van Russisch gebied en de betaling
van eene oorlogsschatting te eischen, omdat
zulke eischen slechts aan werkelijk overwon
nen natiën worden gesteld en de overtuiging
bestaat, dat bij de voortzetting van den. oor
log de fortuin de Russische wapenen zal be
gunstigen, daardoor laat zich niet wegrede-
neeren, dat Rusland dringend behoefte heeft
aan vrede. Heb eenige wat de Russische onder
handelaars kunnen trachten te bereiken, is
dat de schijn wordt bewaard en dat voor het
herstel van den vrede voorwaarden worden
bedongen, die niet. al te vernederend lijken.
Bij het volk van Rusland is deze oorlog nooit
populair geweest, en na de vreoselijke ram
pen, die de verloopen achttien oorlogsmaan
den over de natie hebben gebracht, is er
minder dan ooit kans om van dezen oorlog
een nationalen oorlog te maken, waarin het
volk good en bloed veil heeft voor de eer
van het vaderland, Maar al kon men heb
volk tot geestdrift ontvlammen, dan zou het
toch n;et mogelijk zijn den strijd met
betere kans van slagen voort- te zetten. Men
zou te land een tegenstander hebben te over
winnen, wiens krachten in een tot dusver
onafgebroken reeks zegepralen zijp gestaald;
men zou van de kiel op eene nieuwe vloot
moeten bouwen om den strijd ter zee te her
vatten men zou zich milliarden moeten ver
schaffen om te voorzien in alle behoeften van
den reuzenstrijd. Ln d't laatste is nog het
grootste beletselRusland zal neg wel geld
kunnen vinden om het te helpen vrede te
sluiten, maar niet om in den oorlog te vol
harden. Dat weet men in Petersburg even
goed als overal elders,
Wanneer men dit alles overweegt, dan mag
men inderdaad niet zonder grond zich vleien
met de hoop, dat aan het einde van de on
derhandelingen, welker loop wij thans vol
gen, de vrede zal worden gesloten.
Dultschland.
Keizer Wilhelm heeft bij gelegenheid van
d: legeroefeningen te Weissenburg bij Posen
als blijk van. ziin tevredenheid het Posener
regiment jagers te paard benoemd tot lijf-
regiment, Deze onderscheiding werd door don
Keizer medegedeeld in een toespraak, waarin
hij nog eens nadrukkelijk verzekerde dat ziin
vast en onwrikbaar voornemen is vast te hou
den aan de verduitsings-staatkunde voor
Pruisisch Polen.
Frankrijk»
Valence, 13 Aug. President Loubet bracht
heden hier een bezoek. In zij:n antwoord op
eene toespraak van generaal Delacroix, keurde
de president op scherpe wijze de verderfelijke
r xti-militaristisohe leerstellingen af. Hij
voegde daaraan toe: Wij kunnen, rustig leven.
Het vaderland is wel bewaakt en onze vlag
zal goed verdédigd worden, indien dit noodig
mocht zijn. Dat mogen wij zonder bluf of
zwakheid zeggen, want het is de beste waar-
L wg, dat wij den vrede met waardigheid zul
len weten te handhaven.
tngeland.
Londen, 12 Aug. In Westminster Hall werd
heden door beide Huizen van het Parlement
een feestmaal aangeboden aan admiraal Cail-
lard en de Fransche officieren.
Verscheidene ministers en de voornaamste
leden der oppositie zaten aan.
Minister Balfour stelde een dronk in op de
Fransche vloot. Hij zeide dat deze gelegenheid
er eene was, waarbij Engeland eenstemmig is.
Hij gewaagde van de geschillen in het verle
den en van het verschil in temperament bij
Franschen en Engelschenhij verklaarde de
dagen van het bezoek der Fransche vloot te
beschouwen als een bode van den vrede ;n
het Westen en het Oosten en in de geheele
wereld en eindigde aldus„De twee groote
natiën van West-Europa zijn in het verleden
maar al te vaak verdeeld geweest, doch zul
len in de toekomst gevoelen, dat hunne be
langen in de wereld geliiik zij Geen naijver
noopt hen te vechten, maar zij hebben groote
daden te verrichten, waarvoor bijeenkomsten
als deze de grootste waarborg zijn.."
Noorwegen.
Christiania, 13 Aug. Tot tien uur des
avonds warende resultaten van de volksstem
ming over de Unie-quaestie in 129 kiesdis
tricten bekend. Er werden 51,103 stemmen
vóór de afscheiding uitgebracht en 16 er te
gen.
Tweede telegram. Te middernacht
waren de resultaten bekend in 176 kies
districten. Uitgebracht werden 95,935 stem
men voor, 36 tegen de afscheiding. Te Dront-
heim kwamen van 3e 7300 kiesgerechtigden
6162 op -, te Stavanger van 5025 stemgerech
tigden 4700; te Bergen van 13,184 stemge
rechtigder. 11,860.
Christiania, lJt Aug., 8 uur voormiddags.
Bij de volksstemming over de ontbinding van
de unie met Zweden zijn tot dusver 236,921
stemmen uitgebracht met ja, 112 met neen.
Toen de minister Michelsen in zijn district
kwam om zijne stem uit te brengen, werd hij
door de bevolking met hoerageroep ontvan
gen. Op eene tot hem gerichte toespraak ant-
woorciclo hij met eenLeve het vaderland
In Christiania stemden van de 38,720
stemgerechtigden 31,097 met ja en 40 mot
neen.
Servië.
Belgrado, 13 Aug. De Koning nam de
ontslag-aanvrage van het ministerie aan. Een
onafhankelijk, radicaal kabinet zal optreden
onder voorzitterschp van Lioeba Slojanow.
RuslanJ.
Over de taktiek van de Russische revolu
tionairen en over geheimzinnige afspraken
tusschen hooge politie-ambtenaren en de oppo-
sitie-partijien weet de Russische Corre&pondeuz
het volgende te berichten
„De optochten met roode vlaggen en de
dikwijls met arrestatiën in massa en bloed
baden eindigende demonstratiën in de Russi
sche steden, mogen niet als eene onnutte ver
spilling van de volkskracht beschouwd wor
den, maar zij zijn het eenige wanhopige mid
del om de bevolking wakker te houden en
bewustzijn van de kracht der revolutionaire
propaganda in steeds ruimere kringen te
dragen.
Van den bijzomderen invloed, dien deze
telkens weer op touw gezette tumulten op c'e
gedragingen der politie uitoefenen, bericht
de genoemde correspondentieDe politie
moet volgens de instructiën van het ministe
rie van binnenlandsche zaken, de tumulten
voorkomen, en dat geschiedt nu reeds in tal
rijke steden op zoodanige wijze, dat do hoog
ste politie-ambtenaar van de plaats zich met
burgers van de plaats in verbinding stelt,
waarvan hij aanneemt, dat zij tot de leiders
van de oppositiepartijen behooren, en met
hen. eene oepaalde overeenkomst, sluit, die
zich aldus laat samenvatten „Gij moet zor-
fen, dat ik in het openbaar geen last met u
eo, en uwe wapenen niet richten tegen mijn
persoon. Dan zal ik er voor zorgen, dat de
politie geen misbruik van hare macht maakt,
en voor het overige zal ik misschien zelfs
nog wat meer doen en u tijdig waarschuwen,
wanneer er dringend gevaar voor u in aan*
tocht is."
Zulke onderhandelingen hebben in een zeer
groot aantal steden, en plaatsen reeds plaats
gehadde namen van deze plaatsen te ver
melden, gaat natuurlijk n>'et, en de uitwer
king is, dat er hier en daar in Rusland be
trekkelijk een rustige toestand heerscht, naast
plaatsen trouwens waar men uiterst scherp
tegenover elkaar staat.
De plaatselijke overheden beginnen steeds
meer voeling te zoeken met de oppositie,
sedert zij hare kracht hebben leeren kennen.
Vroger voelden enkelen, bijzonder hoog ge
plaatste en bijzonder gehate personen zich
bedreigdheden vermijdt reeds een obscure
politie commissaris in een onbediudend stadje
zooveel mogelijk zich bloot te geven.
Wanneer dit resultaat, dat ten goede komt
aan de mogelijkheid om zich politiek vrijer
to bewegen in Rusland, werd verkregen, dan
is dat voor een goed deel een gevolg van de
vele straatdemonstratiën, een resultaat, dat
intusschen dikwiils genoeg met mensclienle-
levens moest worden betaald.
Uit Odessa bericht de Russische Korres-
pondeniz: Vier medewerkers van de Nowosti
zijn int de stad Odessa verdreven en maar het
noorden gezonden. Over 't geheel hebben
in de laatste dagen massa's leden van de in
telligente bevolking Odessa verlaten; sommi
gen gingen gedwongen, anderen vrijwillig.
Petersburg12 Aug. Volgens de door de
Handels- und Industriezeitung dd. gisteren
bekend gemaakte opgaven, wordt in Euro-
peesch Rusland een graanoogst verwacht, die
ongeveer tot het middelmatige nadert.
In winterkoren belooft de oogst iets bene
den, in zomerkoren iets boven het gemiddel
de te zijn. Wintertarwe zal over 't- algemeen
■boven het gemiddelde zijn. Men verwacht
goede oogsten imi het zuidwesten, in Midden-
Rusland cu Polen, en gedeeltelijk gemiddeld
op de Krim, een onbevredigenden of slech
ten oogst in hot Wolgagebied, in de centrale
gouvernementen, in het Dongebied en aan
de kust van de Zwarte zeein de overgie
deelen van het rijk belooft de tarwe een
bevredigenden oogst.
Zomertarwe belooft een middelmatigen of
goeden oogst in den Oeral, in noordelijk Kau-
kasië, gedeeltelijk ook aan de Kama, en de
Dnjepr, in do zuidwesteliïko en zuidelijke
steppen-gouvernementen, een onbevredigenden
oogst in het middengel van de Wolga, in
een groot deel van de centrale gouverne
menten en in Bessarabie. Overigens belooft
de oogst van zomertarwe bevredigend ie wor
den.
De rogge-oogst zal beneden het middelma
tige uitvallen. Men verwacht een gedeeltelijk
goeden oogst aan de Dnjepr, in Polen en aan
den Oeral, een onbevredigenden oogst in een
groot deel van de landbouwende streken in
het midden-gebied van de Wolga. in het
Wjatka- en het Dongebied voor een deel ook
in de zuidelijke steppen-gouvernementen en
in het zuidwestelijke gebied. In de overige
deelen van het rijk zijn de vooruitzichten
van rogge bevredigend.
De vooruitzichten van den haver-oogst zijn
goed in het oosten en noorden van den Kau-
kasus. in een deel van Polen, aan de Dnjepr,
het zuidwestelijke ge/bied en vele gedeelten
van den zuidelijken steppenstreek. De voor
uitzichten zijn onbevredigend, hier en daar
zelfs slecht. In het Midden-Wolga^gcbied, ;n
de meeste centrale gouvernementen en ge
deeltelijk in de Oostzee-provinciën. In de
overige deelen van het rijk wordt een middel
matige haveroogst verwacht.
Gerst staat in het algemeen boven het
middelmatige. Goed zijn de vooruitzichten)
aan de Kame, in den Oeral, aan het noorden
van de Kaukasus, in de Krim, gedeeltelijk
aan de Dnjepr, in het zuidwesten en in Pe
len., hier en daar in do zuidelijke steppen-
strcck. Zij zijn onbevredigend en hier en daar
slecht aan de Midden-Wolga, in het zuide
lijke steppengebied, in het centrale landbouw
gebied. In de overige deelen van het rijk
belooft gerst een bevredigenden oogst.
Uit Petersburg berioht de Vossische Ztg
dat in het arbeiderskwartier aan de Narwa-
poort hongersnood heerscht. De ellende :s
onbeschrijfelijk. Die beschrijvingen, die de
pers er van geeft, blijven ver beneden de
werkelijkheid. 30.000 personen lijden letter
lijk honger. De openbare liefdadigheid wordt
door de regecring niet in de hand gewerkt.
Aan de openbare spij«kokerijen, die d<x>r
duizenden menschen belegerd worden, zijn
niet eens politieagenten opgesteld tot hand
having van de orde.
Sebastopol, 13 Aug. Bij het proces tegen 43
matrozen van het opleidingsschip Pruth wer
den vijftien beschuldigden vrijgesproken, vier
werden tot den dood door den kogel veroor
deeld, drie tot levenslangen dwangarbeid, do
overigen tot lichtere straffen. Dé krijgsraad
besloot een verzoek tot den Oaaar te richten
om do doodstraf in levenslangen dwangarbeid
te verminderen.
Marokko.
Over den toestand in Marokko bericht
de Daily Mail uit TangerAll© handelswe
gen tusschen de Marokkaansclie zeehavens
en do stad Marokko, met uitzondering van
den weg van Mogader uit, zijn zeer on vei -
lig ten gevolge van een algemeen en opstand
van de om Marokko wonende stammen. Ven
scheideno karavanen zijn geplunderd.
De Echo de Paris bevat een interview van
den Sultan van Marokko, waarin deze ver
klaart, dat hij van het nut van hervormin
gen overtuigd i9. Het maghzen en de meer
derheid van het volk zijn bereid zo aan to
nemen, maar er is geduld en oen stelselma
tig optreden noodig om de bezwaren, die
aanwezig zijn, te overwinnen.
Venezuela*
Caracas12 Aug. President Castro is hier
teruggekeerd. Do regeering heeft een con
tract onderteekend met de firma Schneider
te Creusot voor de levering van acht batte
rijen veld- en vier batterijen berggeschut,
alle van een kaliber van 75 miM. De prijs
bedraagt 200,000 p. st.
De oorlog in Oost-AziC.
Van den oorlog srijn de volgende berichten
Tokio, 12 Aug. De Pallada is weer boven
water gebracht.
Portsmouth, 12 Aug. Het antwoord van
Rusland op de door Japan voorgestelde vredes
voorwaarden zal heden morgen aan Kom oer a
overhandigd worden. Op de beide hoofdpun
ten namelijk de schadevergoeding en den af
stand van Sachalin is het antwoord van vol
strekt non possumus. Andere punten zijn
aangenomen als grondslag voor discussie, ter-
wijl nog anderen voorwaardelijk zijn aange
nomen.
43 ROMAN VAN
ANNA WAHLENBERG.
Het lag voor do hand dat hij zijn dagblad!
in den zak stolpte en haar aansprak. Hij boog
zich tob hajar over en d'ifc deed zij. weder-
keerig. maar het ratelen van1 den. wagen eni
de groote afstand tusschen hen beiden maak
ten het spreken bezwaarlijk. Toch vernamen
zij duidelijk van elkander, dat zij aan dezelf
de stopplaats er uit moestendat Von He-
lert bij een vriend op Djursholm gelogeerd
was, tijdens zijn verblijf in de stad voor eone
erfeniskwestie on dat Ada om den anderen
dag, op ditzelfde uur, naar buiten reed, om
muzieklessen te geven aan een kleinen, pas
beginnenden leerling, wiens ouders een. villa
bewoonden, even voorbij die waar de assessor
logeerde.
Toen zij uitgestapt waren, wandelden zij
samen op. Nu was er geen geratel van wielen
enz. dat praten moeilijk maakte, maar toch
wilde het gesprek niet vlotten.
Opmerkingen over het koude weder en den
motregen, over de ligging van Djursholm en
de grootere l»e vol king dier wijk, werden afge
wisseld door lange rustpoozenwant het was
niet gemakkelijk om geschikte onderwerpen
te vinden, daar de (zoo veranderde) omstan
digheden waaronder men elkander voorheen
ontmoet had, niet besproken konden worden.
Daarvoor waren die veranderingen van te
kieschen aard.
Terwijl zij aldus zwijgend naast elkander
voortwandeldien, dacht Von Helert aan het
geen hij van dat jonge meisje gehoord had.
Zijn tantes in het provinciestadje hadden
zich het genoegen niet willen ontzeggen hem
op de hoogte be brengen van den roman, dien
zij reeds van het begin af hadden zien ont
staan en waarvan zij de verdere bijzonderhe
den gekregen hadden door de brieven van
hare oude Stockholmsche vriendin.
Zij hadden hem verteld hoe verliefd Ada
op hem was geweest; hoe weinig het ge
scheeld had of zij ware mevrouw Helleborg
op Svanelund geworden, en van hare verlo
ving met Svon Grabe. De omstandigheden
waaronder die verbintenis was afgeraakt,
hadden zij; niet met juistheid kunnen opge
ven; maar wel meenden zij. zich eou weinig
de eer te mogen toerekenen van die geluk
kige wending der zaak. Want zij hadden aan
de moeder van Sven geschreven over het ver
leden van dat meisje; zij hadden er op ge
zinspeeld hoe gevaarlijk ze was, omdat ze zoo
geneigd was spoedig verliefd te worden en om
dat anderen zoo licht op haar verliefd raak
ten; eigenlijk hadden zij ronduit gezegd dat
zij. haar om die reden niet. in huis wilden hou
den. En tante Anna had hem lachend op den
schouder geklopt en gevraagd of hij) heusch
niets gemerkt had?
Neen, dat had hij niet. En -toen had
den zij gevraagd of hij haar ook zoo mooi
vond? Daarop had hij geantwoord dat hij
hierover nooit diep had nagedacht; niet toon
hij haar bij de tantes ontmoet had, en later
op Svanelund evenmin.
En dit was de waarheid; hij had geen
waarnemingen in die richting gedaan.
Hij moest a.ltijd door een indruk van bui-
ten-af er toe gebracht worden om bijzonder
belang to stellen in eene zaak of in een per
soon. Maar eenmaal op het spoor geleid, volg
de hij dit soms langer en verder dan in de
bedoeling lag van hen, die hot hem gewezen
hadden.
Thans beschouwde hij haar mot grooter
belangstelling dan ooit te voren. Hij verwon
derde er zich over, dat hij vroeger niet ge
zien had hoe bevallig zij was. Hij begreep
het nu best, dat er van dat gelaat voor som
migen eene 'botoovorende kracht uitging.
Toch lag die misschien meer in de oogen en
in den eigenaardigen glimlach, dan in de ge
laatstrekken zelve. Er was iets aandoenlijiks
in dien glimlach. Deze scheen dezelfde treu
rige geschiedenis te verhalen waarever zijne
tantes het zoo druk hadden gehad, maar in
geheel anderen zin. De glimlach sprak van
strijd en van harde ervaringen; en hij zui
verde haar van alle schuld, diie lieve, zwaar
moedige glimlach, vol angstige verwachting,
zoodab hij blank te voorschijn trad van ach
ter de wolken van smart en miskenning.
Dat hij dit alles zoo inzag, kwam gedeelte
lijk ook doordat hij zich, hoeWel onwillig en
onbewust, toch eenigszins medeschuldig ge
voelde aan haar treurigen toestand!. Naar
mon veronderstelde, waren hare verwachtin
gen va.n oen gelukkig© toekomst in duigen
gevallen door de ontdekking, dat zij hem
voorheen had bemind. Dit vond hij niet zoo
onwaarschijnlijk, daar hij Sven Grabc kende,
die bij vele goede hoedanigheden toch een
karakter bezat, dat niets en niemand ontzag
als hij zich bedrogen achtte.
En nu liep zij hier geheel alleen en verla
ten, met haar leed, terwijl zij misschien als
gelukkige echtgenoote in haar eigen huis had
kunnen schitteren, indien hij, Von Helert,
haar weg maar niet gekruist had.
Het speot hem zoo innig voor haar. Hij zou
haar zoo gaarne op de eene of andere wijze
belangstelling hebben willen toonen, maar bij
kon mets beters bedenken dan hare muziekrol
en haar regenmantel ite dragen.
„Het is lastig voor u, elke week driemaal
hier naar Djursholm te trammen, voor een
enkelen leerling," zeide hij, toen hij dicht bij
de villa waar zij wezen moest, afscheid nam.
„U moest meer leerlingen aan dezen kant van
oe stad nemen."
Tot antwoord kreeg hij een zwaarmoedig
glimlachje, hetgeen hem duidelijk zeide, dat
hij weiuig op de hoogte was van 's levens we
derwaardigheden.
„Dat nemen gaat zoo gemakkelijk niet,"
antwoordde zij. „En buitendien zal ik waar
schijnlijk over een paar weken naar Norrland,
in een boschrijke streek, gaan."
Daar was haar een© betrekking aangeboden
in het gezin van een Opperhoutvester, om
aan v:er kinderen onderwijs te geven en me
vrouw in de huishouding behulpzaam te zijn.
Veraf en stil zon heb er wel wezen en buiten
de gemeenschap met de overige mensohenwe-
reld; maar juist daarom kon zij er komen;
want. eene, die grootere eischen stelde, wilde
er niet heen.
Ergens moest zij een werkkring zoeken,
want daar waar zij op het oogenblik tijdelijk
in betrekking was, werd zij overbodig, omdat
de dochter des huizes van haar verblijf in den
vreemde terugkeerde, over ccuige dagen reeds.
Eu van die enkele muzieklessen kon zij na
tuurlijk niet leven.
„Neen, maar daarom behoeft u zich toch
daarginds niet levend te gaan begraven," zei
Von He^rt. „Is het al vast bepaald?"
„Nog niet, maar spoedig zal het beslist
worden. Ik weet er niets anders op. Eu het
moet er prachtig zijn" liet zij opgewekter
volgen„soms kan ik cr toch ook wel naar
verlangen."
Hij begreep dat zij: met beklaagd wildo
worden en daarom sloeg hij een luchter toon
aan. Maar toen hij omkeerde en naar do
\voning van zijn vriend' ging, herinnerde hij
zich haar gelaat met dat zwaarmoedige lach
je, en haar vermoeide, kwijnende oogen, die
verder schenen te zien dan de onder hun be
reik liggende dingen.
Hoe anders moest zij ei' uitgezien hebbeh.
in die dagen, toen zij samen in den kleinen,
dichtbegrociden tuin zijner tantes hadden ge
wandeld; toen zij hem had liefgehad, zon
der dat hij het wist. Tevergeefs trachtte hij
zich haar beeltenis van toen voor den geeet
te roepen. Zij had geen indruk op hem ge
maakt, en het beeld verdween telkens weder
als in een nevel. Daarom was het nog niet
gezegd dat zij toon bevalliger gewccsL Was.
Zooveel wist hij, dat dit bleeke, ernstige ge
laat hem nu onophoudelijk voor de oogen
stond.
Wordt vervolgd.
