ar.
48.
4de Jaargang.
Vrijdag 18 Augustus 1905.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Speelbal van Wind en Golven.
OORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Amersfoort f 1.25.
Idem franco per post- 1.75.
Afzonderlijke nummers0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met nitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
'«morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF Co.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
f 0.75.
Van 15 regels
Elke regel meer- o.io.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bij ftoonnement Benu
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht
De Joden in Rusland.
De heer Witte vindt naast de conferüu-
t-iën over het herstel van den vrede met Ja
pan, die in voor- en namiddagzittingen hem
in de^ regel tot omstreeks zes uur in beslag
lemen, nog tijd voor veelvuldige andeiv
Werkzaamheden. Als vooruitziend staatsman
effent hij den weg voor een nieuw beroep,
jat Rusland eerlang op de geldmarkt zal
•noetcn doen. Eenige israëlietische financiers
nebben hieiin eene gelegenheid gezien, om
een woord te pas te brengen ten behoeve
ran hunne geloofsgcnooten in Rusland, en
do heer Witte hoeft hun medegedeeld hoe
Dij over de Jodenkwestie denkt; hij heeft
hun verklaard een voorstander van geleide
lijke hervorming tc zijn; maar gestemd te
zijn tegen onverwijlde opheffing van de be-
perkendo bepalingen, die omtrent de Joden
gelden.
Eene bijdrage tot de kennis van don toe
stand der Joden in Rusland: levert een arti
kel van de Köln. Ztg., dat een overzicht be
vat van eene nieuwe wet, die onlangs is uit
gevaardigd om het bestaan van de Joden
to verlichten. Bij nadere kennisneming blijkt-
do wet eigenlijk een maatregel te zijn tot
uit voering van fiie in het vorige jaar ;f
ge-kondigde wet. De nieuwe wet bevat ech
ter ook eenige uitbreidingen, die in net
buitonland zouden kunnen worden opgevat
als eene verbetering van den toestand der
Joden, zonder dat. dit in werkelijkheid het
geval is.
Volgens art. 2 van de nieuwe wet mogen
apothekersbedienden, tandartsen, vroedvrou
wen, metselaars en verdere werklieden in dn
'bouw vale ken, tuinlieden, wegwerkers en
grondwerkers, wanneer zij getuigschriften
van bekwaamheid kunnen overleggen, ook
buiten het voor de vestiging van de Joden
-opengestelde gebied hun bereep uitoefenen
Voor iemand, d:o bekend is met den toestand,
fbeteekent. dit niets anders dan eene reglc-
I men tee ring en uitbreiding van de omkoo-
ping der lagere politic-ambtenaren. Er wordt
niet gezegd: „De tandarts X. kan in hrt
dorp Stepankowieo zijn bereep uitoefenen,"
maar: „De gemeentesecretaris van Stepan
kowieo kan van X. voor het afgeven van
de verklaring, dat hij tandarts is, eene ge
paste belooning eiachen." Naar mate van de
plaatselijke omstandigheden komen daar nog
de dorpsschout, de veldwachter en andere
dignitarissen bij, die ook van den tandarts
willeu leven.
Hierin zullen de beste bedoelingen van de
regeer-'lig te Petersburg geen verandering
kunnen brengen. Van die bedoelingen ge
tuigt een 011 langs uitgevaardigd besluit van
den senaat, waarin wordt gezegd„Schrifte
lijk of mondeling gesloten paclitoontracten
op land ter bebouwing, die in strijd zijn met
het. woonrecht van de Joden op het platte
land, geven de administratieve bestuursor
ganen geen recht den Joodschen pachter met
den sterken arm van het gepachte goed te
verwijderendaartoe is oen gerechtelijk von
nis noodig." In de Petersburgsche bestuuars-
i klingen, die dit besluit van den senaat niet
goedkeuren, bestaat, de opvatting, dat dë
senaat hiermede een uitgangspunt heeft wil
len in 't leven roepen, van waar uit alle be
perkingen tegen de Joden kunnen worden
uit den weg geruimd. Inderdaad kan er
moeielijk eene gunstiger gelegenheid zijn om
het onverstand to bewijzen, dat de Joden-
wetgeving beheerscht, dan in aansluiting aan
de processen, die hieruit zijn te verwachten.
Laat ons nemen een bij de Joodsohe boe
ren dikwijls voorkomend geval. Een Jood-
sche kolonist hoeft zes dessjatinen (een deosja-
tine 1,09 HA.) land, vijf zonen en drie
diochters, die allen 36 roebels in contant geld
toebedeeld krijgen. Do dochters trouwen. De
zonen hebben, omdat de Russische Wet 't hun
onmogelijk maakte, niets anders geleerd dan
het landbouwbedrijf. De naburige groote
grondbezitter, bij wien alweer ingevolge de
Russische wet do overtollige arbeidskrachten
niet in dienst mogen treden, wil, om zijn
land productief te kunnen maken, een ge
deelte er van verpachten. Vier van de vijf
zonen van den Jooclschen kolonist zijn bereid
land te pachtenop die wijze zou hunne
werkkracht nuttig gebruikt worden en de
grondbezitter zou er wel bij varen. Maar de
wet komt tusschen beide, die Joden ver
biedt land te pachten. Wat moet er dan
woi'den van do vier Joodsche zoons, die de
vader niet bij zich kan houden? Landver
huizers kunnen zij niet wordendaartoe zijin
zij niet. rijk genoeg. De jonge mannen komen
naar eene stad. Daar onderkruipen zij de
andere werklieden, zoolang zij nog wat e:gen
geld hebben, om later door lieden, die na
hen gekomen zijn, onderkropen te warden.
Gezond, krachtig en vol levenslust, zien zij
zich voor de keuze gesteld, langzaam van ge
brek om te komen of zioh het levensonder
houd langs m'üdadgen weg te vei'schaffen.
Het artikel besluit met de opmerking, dat
er op de gansche wereld geen groote stad be
staat, waar de ellende dieper en akeliger is
dan ixx het ghotto van de kleinste stadjes van
het Russisch gebied, waar Joden zich mogen
vestigen. „Maar in geheel Rusland is er ook
goen mensclxenslag, dat meer bewuist op de
revolutie aanstuurt, dan het georganiseerde
Joodseh© proletariaat. Dat de toestanden zoo
z-ij.n als ik ze aangaf, daarvoor zial geen i'eclx-
schapen denkend mensch de Joelen verant
woordelijk kunnen stellen. De aanmatiging
om den krachtigon polsslag van het loven
door geschreven wetten te willen tegen hou
den, heeft ze i-n 't leven goroepen. Mocht
toch de Russische regeert ng inzien, dat zij
niet eeixler in staat zal zijn de revolutie baas
te wox-dien, dan totdat zij alle gezonde krach
ten van de Russisohe staatsbni-gers tot ge
zonder arbeid vrijlaat."
Dultschland.
Naar aanleidixig van de klachten over de
duux-tevan het vleesch in Duitschland, dringt
de Köln. Ztg. er op aan, dat de invoer van
slachtvee uit Nederland in Duitsehland zal
worden toegelaten onder dezelfde voorwaar
den, waaroxxder die reeds uit Rusland, Oosten
rijk en Denemarken is toegelaten. Het 01 ad
sclix-ijft
„Feite1 zijn allo deskundigen het er over
eens, dat de tuberculineproef in de quran-
taine-stallexi, gelijk zij op het Deenschc vee
wordt toegepast, bijna heelexnaal niets be
wijst; waai-op het aankomt, is op ecu spoe
dig mogelijk slachten van de dieren, zoodat
zij met ander vee lieelemaal niet in aanraking
koniexi. Bijna alle groote slachtstallen heb
ben afzonderlijke afdeelingen voor Sperrvieh,
zoodat het ingevoerde vee met het inlandsche
heelexnaal niet in aanraking behoeft te ko
men. Voor dc Rijnprovincie stellen wij voor,
dat een bepaald contingent varkens uit Ne
derland voor de voornaamste slachthuizen,
waar afzonderlijke afdeelingen aanwezig zijn,
wordt toogelaten, ejx dat weder de invoer van
ri ndvce voor onverwijlde slachting in bepaal
de slachthuizen wordt toegestaan. Deze maat
regelen zijn noodig, en wel zeer spoedig. Men
moet den Duitsehen landbouw een zekere
grensbescherming toestaan, maar deze mag
niet zoo ver gaan dat do volksvoeding er on
der lijdt."
Noorwegen.
Christian ia, 17 Aug. Dc volksstemming
over de ontbinding van de unie heeft den
volgenden uitslag gehad26S.200 stemmen
wei-den uitgebracht voor en 184 stemmen
tegen de scheiding.
Bij de laatste algemeen© verkiezingen voor
de Stortliixig werden 236,641 stemmen uit
gebracht.
Aan do volksstemming, waardoor liet be
sluit van.den storthing tot ontbinding van
de unie met Zweden is bekrachtigd, is deel
genomen door ruim 80 pet. van de kiesge
rechtigden. Bij de laatste a'gemecnc verkie-
ngen voor den storthing was de deelneming
55 pet.
Morgenbladet schrijft onder het opschrift:
xt nu? Dto Zweedsclie rijksdag wensohte de
i-echtstrecksche verklaring van het Noorwecg-
sche volk, dat het de ontbinding van de unie
begeert.deze eisch is nu vexwuld. De Zweed-
scho rijksdag wensckte verder een nieuw
direct verzoek van Noorwegen aan Zweden
om toestemming tot ontbinding van de unie;
wij mogen verwachten, dat 'ook deze wensch
wordt vervuld. Grootere bezwaren zullen bij
de mogelijk volgende onderhan d c 1 ingon opko
men overeenstemming over de verschillende
vragen met hunne veelvuldige bijzonderheden
kan moeielijk in een ommezien bereikt wor
den. Dan gaat het blad voortHet tegen
woordige inteiTegnum heeft zijn bezwaren, en
in het welbegrepen belang van de beide lan
den moet zoo spoedig mogelijik getracht wor
den ze uit den weg tc ruimen. Misschien zul
len sommigen in Zwoden meenan, dat wij
geen haast hebben. Dat is echter niet zoo. Wij
hebben twee a drie maanden op een antwoord
van Koning Oskar betreffende den troon van
Noorwegen gewacht, maar de rijksdag heeft
tot dusver den Koning niet in staat gesteld
te antwoorden. Aan den wensch naar eene
volksstemming is men nu ge moet gekomen
met een volkomen afdoend xesultaat. Wan
neer men zich terstond daarna tot Zweel en zal
wenden, dan geloovexx wij, dat mexi ixx Zweden
ral erkennen, dat Noorwegen's tijd van wach
ten spoedig zijn einde zal moeten naderen.
Over dc kwestie der bezetting van den
troon van Noorwegen wordt aan dc Fx-aukf.
Ztg. uit Kopenhagen bericht, dat het een ver
zinsel is, dat een prins van liet Decnsche
k mingshuis zich bereid zou hebben verklaard
den Noorweegschen koningskroon aan te
nemen, wanneer dc prins uit het huis Bërna-
dotte, die in aanmerking komt, haar mocht
weigeren. Eerst nadat zulk een antwoord is
ingekomen, zou de Noorweegsclie regcering
aan een niet-Zweedsclie prins den kroon kun
nen aanbieden en deze hierin positie nemen.
Men betwijfelt oveiigens in Kopenhagen, dat
een prins genegen zou zijn den Noorweeg
schen troon te beklimmen, wanneer de grond
wet niet vooraf belangrijk veranderd weid.
Spanje.
De Cortes zullen op 19 dezer ontbonden
worden. De verkiezingen voor de Kamer zul-
h op 11 September, die voor den Senaat op
24 September plaats hebben. Op 11 October
zullen de nieuwe Cortes bijeenkomen.
Rusland.
Petersburg, IS Aug. Eene keizerlijke ukaso
machtigt den minister vaai financiën tot het
uitgeven van eene nieuwo binnenlandscho
leening, rentende 5 pet. en aflosbaar in 48
jaren, door middel van jaarlijksohe uitlotin
gen. Het bedrag van de leening is 200 mil-
lioen roebels. De leeuing is van de kapitaal
belasting vrijgesteld.
De openbaarmaking van het thans dooi
den ministerraad vastgestelde plan der rijks
doema wordt door alle partijen met gx-oot om
geduld tegemoet gezien, ofschoon het thans
buiten twijfel is, dat di£ plan de Russische
samenleving niet zal bevredigen en de in het
rijk uitgebroken anarchie niet zal doen op
houden. Een jaar geleden zou het misschien
met geestdrift zijn ontvangenthans laat het
zich voorzien, dat het zijne uitwerking zal
missen.
Het oorspronkelijke plan i» door den minis
terraad belangrijk gewijzigd. Zoo is b.v. nu
bepaald dat de voorzitter van de rijksdocma
door de vergadering zelve zal worden geko
zen en dat zijne benoeming geen bekrachti
ging door den Keizer behoeft.
Tot de taak van de rijksdoema behoort de
beraadslaging over de voorstellen tot par-
tieele of algebeele hervorming van de staats
inrichtingen, de controle van het bestuur en
van <te bestuursorganen, vercler het initiatief
om op te treden tegen onwettige handelingen
en machtsoverschrijdingen van alle ambtena-
ren, de ministers daaronder begrepen. Staats
ambtenaren kunnen niet tot volksvertegen
woordigers gekozen worden. Boeren kunnen
alleen boeren tot hunne vertegenwoordigers
kiezen. De stedelingen kiezen hunne gemach-
.gden in kiezersvergaderingen de gemach
tigden komen daarna ini de gouvernement®-
hoofdplaats bijeen ter verkiezing van de leden
der xnjksdoema. De stedelijke bevolking kan
ook boeren tot hare vertegenwoordigers kie
zen. De leeftijd van de kiezers is op minstens
25 jaren bepaald. De israëlieten zijn even
goed a's de overige burgers kiesgerechtigd.
Het aautal leden van de rijksdoema is be
paald op 550. waarvan 90 vertegenwoordigers
va.ii de boeren.
Het aldus samengestelde plan is niet als
een definitief plan te beschouwen. Aan de op
grond van dit plan te kiezen vergadering
zal de taak worden opgedragen, een nieuw
plan tot samenstelling van do rijksdoema te
ontwerpen en aan de goedkeuring van den
Czaar te onderwerpen. Deze laatste bepaling
is de gewichtigste van het geheelc plan, en
er valt niet aan te twijfelen of de volksver
tegenwoordiging zal van het haar hiermede
verleende recht een ruim gebruik maken..
In de Oostzee-provinciën hebben de anar
chistische toestanden een buitengewonen om
vang bereikt. In Koerland hebben de boeren
22 gen-eentehuizen geplunderd; zij hebben
de lijsten van de lichtingen der reserveman-
schappen vernietigd en de gelden uit de staas-
kassen geroofd. In Lijfland nemen de over
vallen op de landgoederen in den laatste»
tijd geen einde. Drie bezitters van landgoe
deren worden vermoord.
Turkije.
Officieel wordt bericht, dat do opperbevel
hebber in Yeancn, maarschalk Feizi Padha,
heeft geseind, dab verscheidene hoogten in
den omtrek en aan den weg, die van de grens
bij Men aha naar Sanaa leidt, gelegen, verder
de vesting Mufhak en de bergen van Sevkal-
hamid, alsmede alle tot op tien uren van
Sanaa aanwezige «bellingen tot Kamlon,
door troepen bezet werden. De in het ge-
noemdo gebied verzamelde opstandelingen
werden geheel op de vlucht geslagen.
Marokko.
Parijs, 17 Aug. Eene nota vaxx Havas geeft
in'ichtingen over den stand der onderhande
lingen! tusschen Duitsehland en Frankrijk,
betreffende Marokko. Terwijl de minister
van buitenlandsche zaken zich bezig hield met
het bestudeeren van het programma voor de
conferentie, ontving hij xncdedeeling van dc
stappen, die de Duitsche gezant graaf Tat-
tenbach te Fez gedaan heeft, ten behoeve
van Duitsche firma's, in zake den aanleg van
eene haven te Tanger en een belangrijke lee
ning aan het Maghzeax. In den loop van een
gesprek met den Duitsehen gezant te Parijs,
prins Radolin, vestigde de minister-president
de aandacht van den gezant op deze stappen
en hij maakte hem in brieven van 28 en 31
Juli eenige opmerkingen hierover. Deze op
merkingen werden in een schrijven van 1
Augustus herhaald.
De Fransche gezant tc Berlijn had twee
malen met den v ioe-st a a tssecreta r i s van bui-
tenlandscho zaken een onderhoud. In eene
nota van 4 Augustus gaf prins Radolin op
helderingen hij beloofde nadere mededeelin-
geai, zoodra berichten van graaf Tattenbach
door de regeering zouden zijn ontvangen. De
Fransche regecring bleef liet intusschen als
een rechtstrccksch cn onmiddellijk uitvloeisel
vaax de op 8 Juli gesloten overeenkomst be
schouwen, dat de vertegenwoordigers van
beide landen te Fez zich voortaan onthielden
van elke bijzondere onderhandeling met het
Maglxzen.
Men mag aannemen, dat de besprekingen,
die nu gaande zijn, eene bevredigende oplos
sing van deze incidenten zullen brengen en
spoedig aan den toestand zijn normaal karak
ter zullen teruggeven.
De oorlog in Oosi-Azië.
Van den oorlog rijn de volgende berichten
De correspondent van de Times in het
hoofdkwartier van generaal Nogi seint, dat
men op het oorlogstoon oei zelf niet aan den
vrede gelooft. De Japanners zaj,n zeer strijd
lustig, vooral de jonge officieren branden van
vrlangen met den vijand slaags te raken. De
oudere officieren zijn van nxeening, dat dc
militaire resultaten nog niet voldoende zijn
om de Russen te nopen de Japansche exschen
aan te nemen.
De Russen blijven geconcentreerd in de na
bijheid van den spoorweg, hun uiterste vleu-
1 steunt op Kirin. Met. hot oog op den berg-
aobtigen toestand van liet terrein in het Oos
ten zijn groote operation nauwelijks mogelijk
en evenmin is een samenwerking tusschen do
troepen in Korea en Mandsjocrije te verwach
ten. Ook in het Westen cn in bet Noorden
laat bet teirein geen operaties op groote
schaal tce. De krijgsverrichtingen zullen dus
arschijnlijk tot de omgeving van den spoor
weg beperkt blijven. Belangrijke militaire
resultaten zouden dit jaar als de oorlog
voortduurt niet meer te verwachten zijn.
Portsmouth, 17 Aug. Artikel 9, dab han
delt over de schadevergoeding, wordt heden
behandeld. Men verwacht, dat de beraadsla
ging over de verdere artikelen Vrijdag of Za-
tesdag geëindigd zal zijn. De conferentie zal
zich dan tot Maandag verdagen, waanneer de
laatste troeven zullen worden uitgespeeld.
47 ROMAN VAN
ANNA WAIILENBERG.
Wat deed zij, Ada, dan eigenlijk hier? Hoe
meer zij over die vraag nadacht, des te zon
derlinger vond zij het, dat zij <Tio niet veel
eer had gedaan. Maar ïxu wilde zij! het
raadsel opgelost zien. Zich. tot dë jonge me
vrouwt ©verbuigende, vroeg zij:
„Zeg eens, weet- jij hoe lxet eigenlijk is toe
gegaan diat ik hier gekomen ben Ik meen
wat er tusschen je oudei's en mijnheer Von
Helert is besprokenik bedoel de voor
waarden wat ik hier al zoo zou moeten doen
en hoe ik het daarvoor hebben zou?''
„Dat zult je zelf beter weteu dan ik." duid
de het ontwijkende antwoord.
„Neen, ik ben daarvan niet goed op de
hoogte. Jullie zijt allen zoo lief voor mij,
eigenlijk al te lief en voorkomend, zoodat ik
waarlijk niet weet wat ik er van denken
moot. Het i9 mij al eons door hot hoofd ge
gaan of ik dit soms althans gedeeltelijk
aan mijnheer Von Helert te danken heb?
Is diat zoo?
De vraag werd niet zoo spoedig beant
woord als het gevat wel geweest zou zijn,
wanneer dë andere heel duidelijk geweten
had wat zij zeggen moest. Ada begreep het.
Dit aarzolon stond gelijk met eene bevesti
ging.
„Zie jc wol zoo is hot dus," sprak zij.
„Neen, dat heb nc niet gezegd... En ik
dacht eigenlijk dat je het wol wist... Foei
wat heb ik mij daar verpraat-. Nu, 'tzal nxo
wat moois worden als de oude lui het hoo
ien Wij hadden hem zoo stellig beloofd ex'
niet over te spreken
En in hare verlegenheid legde zij het box*-
duurwerk neer on deed Ada liet dringend
verzoek om toch te doen alsof zij er niets
van gehoord had. Ada wist zelve niet of zij
hierop toestemmend of weigerend antwoord
de. Zij wist niet gced wat. zij zeide. Zij wist
alleeni dat hare betrekking in dit korte
oogonblik tijds geheed van gedaante veran
derd' was.
Zij droeg dus de last van eeine schuld der
dankbaarheid op haar schouders! Dë kalmte
en do rust van dë laatste maanden hodi zij
aan hem te danken, en cr was voor haar
geen vooruitzicht hier iets tegenover te kun
nen stelleu.
Hij moest haar wel voor erg onnoozel hou
den, dat zij van de ware toedracht dër zaak
niets begrepen had; öf hij beschouwde haar
als zóó geslepen, dat zij ccinvoudig veinsclo
zijne goedheid' niet te merken om daarvan
des te langer ongestoord te kunnen genieten.
Zij voelde hoe hot bloed haar van schaam
te naar do wangen steeg. Nu herinnerde zij
zich ook de twee of drie brieven die hij ge
schreven had. Zo waren hartelijk en warm
geweest-, vol bezorgde vragen naar hare ge
zondheid en in alles stelde hij belang. Neen,
zulke brieven schrijft men toch niet aan
iemand, die men van lage bedoelingen ver
dacht. heeft. Hij verheugde er zich blijkbaar
over, aan een verlaten, alleenstaand1 mcisjo
een d'cnst te hebben kunnen bowijzen, bui
ten haar weten om. Hij was zoo onbaatzuch
tig en zoo goed. Zij verlangde or naar hem
hartelijk de hand te kunnen drukken om
hem te zeggen... ja, zij. wist niet wat.
Maar wanneer zij nu uiet langer in onwe
tendheid genieten kon van liet rustige en
vredige te hurt. dat hij haar bezorgd) had, d'a-n
was hot. ook onmogelijk dit leven langer te
blijven leiden. Zij moest hem schrijven. Het
zou een brief worden van hartelijke, warmë
vriendschap, evenals do zijne geweest waren.
Zij zou het hem doeu verstaan hoe innig
dankbaar zij- was. En dan weg!
Maar zij kwam er niet toe haar bi"ief te
verzenden, want den volgenden morgen ont
ving zij er zelf een, die dit belette. De Proost
en mevrouw zaten er bij toen zij dien opende
en las; waarschijnlijk stond de verrassing
over den inhoud ervan op haar gelaat, want
toen zij hem had uitgelezen, waren de oogen
der beide oudjes nieuwsgierig op haar ge
richt.
„Mijnheer Von Helert komt morgen hier,"
zeide zij. „Hij moet voor zaken, die hem
©enige dagen ophouden, in de stad wezen en
dan wil hij ook een bezoek op de pastorie
brengen."
„Dan moet hij natuurlijk bij ons logoe
ren, zeide mevrouw Alm, in haar gulle gast
vrijheid. En toen begon zij onmiddellijk to
praten over de kleine beschikkingen, die er
te doen w'aren voor den gast.
Toen zij opstond om voor alles te gaan zor
gen, bleef zij even bij don stoel van Ada stil
staan, nam het hoofd van deze tusschen de
beide handen en drukte er een kus op.
Ada keek verbaasd op. Wat bedoelde zij
toch? Zij lachte zoo geheimzinnig, het lievo
oudje! Maar zonder verdei* iets te zeggen,
ging zij de kamer uit. Het jonge meisje
strook een paar maal over het voorhoofd,
alsof zij dien vreemden kus wilde wegvegen.
HOOFDSTUK XVIII.
De zaken van Karl Edvin von Ilelert ver-
cischtcn maar weinig van zijn tijd in de stad.
Een paar uren van den voormiddag wax-en
voldoende om ze af te handelen; het verdere
gedeelte van zijn tweedaagseh. verblijf bracht
hij op dc pastorie, tusschen de bloeiende wei
den door. Hoe vriendelijk hij daar ook ont
vangen was, scheen men toch weinig op zijn
gezelschap te zijn gesteld. Noch de proost,
noch zijne vrouw of zijne dochter, als deze
op de pastorie kwam, toonden zich genegen
om met hem uit te gaan, of hem den omtrek
te laten zienin huis hadden zij goen van
allen tijd voor een rustig praatje met hem.
Het bleef dus aan Ada overgelaten om met
hem het schoone landschap te bewonderen;
de beplante berkenheuvels met het jongo
groenden aardigen waterval, dien dë rivier
aan don boacbrand vormde, en het mooio
plateau, ginds Op dc bergkruin. Het werd'
uitsluitend aan Ada. overgelaten, den gast
bezig te houden.
Deze scheen hiermede gaarne genoegen te
nemen. Hij deed aithans geoii moeite om
van zijn kant da overige huisgenoot©» op tc
zooken. Dezen maakten niet eon3 een geheim
van hunne verondërstclling, dat zijn bezoek
eigenlijk zijne beschermelinge gold. En hij
gaf hun goen dementi.
Intuaschon was de verhouding tusschen
hem en Ada niet meer geheel zooals die in
't najaar geweest was. Nu en dan was er o ts
gedwongens in. dat de woorden als het ware
tegenhield en het stilzwijgen lang deed du
ren. Maar als Ada zijn blik ontmoette - -
Cn dit gebeurde telkens als zij opkeek,
dan was die holden en vergenoegd. Hij zag.
haar blijkbaar gaarne aau. Hij verbeeldde
zich, dat zij er gezonder uitzag dan toen zi«'
elkander 't laatst ontmoet hadden. Zij was
niet zoo bleek en hare wangen waren gevul
der dau toen. Zij scheen dus 't ergste ver
driet te boven te zijn gekomenen haar le
ven was behouden. En dat was zijn werk.
Want wat zou cr van dat kleine, zwakke
menschenkind gowoiden zijn, als zij alleen
aau wiud en golven was overgelaten, een
scheepje zonder stuur, zooalu hij haar gevon
den had? En warme, hartelijke gevoelens
doortintelden hem. Men kan toch niet an
ders dan belang stellen in een wezen, welks
leven men behouden heeft?
Het verheugde hom to weten dat hij' er
althans een aandeel in had, dat die schoone
donkere oogen nog schitterden, dat die sier
lijke voetjes zich nog bewogen. Ada las die
gedachte op zijn gelaat en zij gevoelde dat
zij hem bedanken moest. Ilij eóschte ge ui
dank; hij verlangde dien waarschijnlijk
niet. Maar zij moest het toch doen. Zij wil
de het. ook telkens... ja, nu zou zij het stel
lig doen maar eer zi j het wist was de ge
legenheid voer voorbijzij had geen ge
schikte uitdrukking kunnen vinden. Nu
eens dacht zij dat haar woorden te koel. dan
weer dat zo to warm zouden zijneni boven
dien was zij bang dat, daar cr gepraat wa?.
hare beschermers in een valsche verhouding
tot. elkander zouden komen. Maar zij moest
hrt hem zeggen, op welke manier dan ook.
Wordt vervolgd.
