M°. 5». 4Ld* Jaargang. Dinsdag 22 Augustus 1905. BUITENLAND. FEUILLETON. Speelbal van Wind en Golven. AMERSFOORTSCH DAGBLAD ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.25. Idem franco per post1.75. Afzonderlijke nummers0.05. Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Advertentiën, mededeelingen en*., gelieve men vóór 10 uur 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF Co. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIÉN f 0.75. - 0.15. Van 15 regels Elke regel meer Grooto letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan vo< het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Ftoiitiek Overzicht D« rijksdoema in Rusland. Het, is niet voor de eerste maal, dat men in Rusland uitvoering heeft trachten te geven aan het denkbeeld om eene volksvertegen woordiging invloed te laten uitoefenen op het bestuur van het land. Het denkbeeld is zelfs reeds bijna anderhalve eeuw oud. Onder de regeering van Keizerin Cathariiia II is van 1766 tot 1768. eerst te Moskou, later te Petersburg, eene constitueerende vergadering bijeen geweest, die was samengeroepen met het doel Rusland te vervormen tot een par lementairen staat. Deze eerste poging is jam merlijk mislukt. Na een paar honderd zittin gen te hebben gehouden, werd de vergadering ontbonden omdat gebleken was, dat va.n haar geen vruchtbare arbeid kon worden verwacht. Onder Czaar Alexander I bleef het ont werp eener constitutie, naar den samensteller het ontwerp-Speranslri genoemd, iu porte feuille. Alexander II, de Czaar-bevrijder, had na lange rust het plan weder opgevat om Rusland te maken tot een parlementair be stuurden staat. Het door Loris Melikow sa mengestelde ontwerp eener constitutie was reeds onderteekend en lag voor afkondiging gereed. Maar de bom, die den 13en Maart- 1881 den levensdraad van Alexander II af sneed. verijdelde ook de afkondiging van deze grondwetonder den indruk van die misdaad kreeg het starre behoud zijn invloed terug aan het Russische hof. dien het behield onder de gansche regeering van Alexander III en ook onder zijn zoon en opvolger Nicolaas tl, totdat het droevige fiasco van den oorlog met Japan en de binnenlandsche beweging in het Russische rijk, die daaruit is voortgevloeid, eindelijk de verwezenlijking gebracht heeft van het reeds meer dan eene eeuw oude denkbeeld. 'De ukase van 3 Maart jl. br.vht de belofte, dat het Russische volk door zijne vertegen'- woordigers zou hebben mee te spreken in het bestuur des lands; de wet, d bij de ukase van 19 Maart is afgekondigd, brengt de ver vulling van deze belofte. Het lang verwachte manifest van Keizer Nicolaas II, waardoor liet groote Russische rijk eene volksvertegen woordiging zal krijgen en onder de constitu- tioueele staten zal worden opgenomen, is ein de' ,ik verschenen. Natuurlijk is de rijksdoema, die in 1906 in 't leven zal treden, geen volksvertegenwoor- dig'ng in Europeeschen zin. De Czaar deelt niet de wetgevende macht met het volk; de eenige wetgever is en blijft de oppermach tige Czaar. De doema, die wordt 'ngesteld, is geen wetgevend lichaam, maar eene verga- d ring, die bij de samenstelling van de wet ten hare raadgevende stem zal doen hooren. Zij zal de rijksbegrooting kunnen onderzoeken, maar haar niet vaststellen, veel minder gel den toestaan. De wetgevende macht blijft uit sluitend "bij den Keizer berusten, en zelfs wan neer de rijksdoema van haar recht gebruik maakjt tot verwerping van een bij haar inge diend wetsontwerp, waartoe eene meerderheid van twee derden der stemmen gevorderd wordt, dan heeft dat geene andere uitwer king, dan dat het ontwerp aan den betrokken minister iter overweging wordt terug gezon den, die het- met toestemming van den Keizer opnieuw bij de doema kan indienen. In hare bescheiden positie van adviseerend lichaam wordt de doema nog op de tweede plaats gedrongen, doordat haar in 'den ieeds bestaanden, uit door den Czaar benoemde leden gevormden rijksraad een soort kooger huis iter zijde wordt gesteld. Ieder besluit van de doema moet worden ingediend bij den rijksraad, die daarover zijn oordeel heeft uit te sprekende beide besluiten te zamen wor den dan den Keizer voorgelegd, wien de be slissing is voorbehouden. Het recht van interpellatie, dat aan de doema is toegestaan, komt hierop neer, dat niet de individueele leden het recht hebben om te mterpelleeren, maar dat een verzoek om te interpelleeren, door minstens 30 leden onderteekend, bij don voorzitter moet worden ingediend. De betrokken minister "behoeft slechts dan te antwoorden, wanneer de ver gadering besloten heeft, dat de interpellatie zal worden gehouden. Wanneer de minister ge antwoord heeft, dan kan de doema met eene meerderheid van twee derden besluiten, dat het antwoord niet bevredigend is, en ook dan is het gevolg alleen, dat de zaak door den rijksraad aan den Keizer wordt voorgelegd. Openbaar zijn de vergaderingen slechts in zóóverre, dat aan de pers een beperkte toe gang wordt verleend en de verslagen der zit tingen mogeu worden openbaar gemaakt, voor zoover het tegendeel niet wordt be paald. Het publiek heeft geen toegang tot de vergaderzaal. De leden van de doema krij gen vergoeding van reis- en verblijfkosten, maar zij bezitten geen onschendbaarheid. Wol is hun liet recht om hunne meeming te zeggen over de zaken, die tot de bevoegdheid van de doema behooren, gewaarborgd, maar een vonnis van de rechterlijke macht kan hen van hunne vrijheid berooven, zomder dat de vergadering daartegen kan opkomen. De rijksdoema bestaat uit 412 loden, die voor vijf jaren gekozen worden. 28 leden van de doema worden door de in het kiesregle ment met name genoemde hoofdsteden en gouvernements-koofdplaatsen, de overigen door de provinciën en gewesten gekozen. De verkiezing geschiedt door gemachtigden. Wat de plattelandsdistricten betreft, be- staat er zelfs een dubbel indirect kiesstelsel, want deze districten kiezen gemachtigden en door deze gemachtigden eerst worden de kie zers gekozen, die gezamenlijk met de gemach tigden van de grondbezitters en de stede lijke kiezers de afgevaardigden kiezen. Het kiesrecht schijnt aan een tamelijk hoogen oensus gebonden te zijn. Bij de grondbe zitters is het verbonden aan eene bepaalde mate van grondbezit, bij de eigenaars van industrieele ondernemingen aain eene waarde van 15,000 roebels vastgeknoopt. In de 28 steden, die liet kiesreglement met name noemt, zullen aan de kiezersvergaderingen deelnemen alle bezitters van stedelijke on roerende goederen, welker waarde in Peters burg en Moskou minstens 3000 roebel, in de andere steden minstens 1500 roebel bedraagt. Overigens zijn van het kiesrecht slechte min derjarigen. d. w. z. personen beneden 25 jaren, militairen, kweekelingen van onder- wijs-inrichtingen, personen die wegens mis drijven veroordeeld zijn, vreemdelingen en nomaden uitgesloten. Den Joden schijnt Ik- kiesrecht op gelijken voet te zijn toegekend als aan de andere staatsburgers. Het pas sieve kiesrecht is niet aan bijzondere voor waarden verbonden. Het geheele werk draagt onmiskenbaar den stempel van de Russische bureaucratie, die het geleverd heeft. Van eene volksver tegenwoordiging, zooals wij die kennen, i de rijksdoema slechts eene caricatuur. En toch mag de wet, die haar in 't leven roept, begroet worden als een keerpunt in de Rus sische geschiedenis. Wettelijk is de alleen- liecrscher van Rusland niet eens gehouden, zich te gedragen naar de adviezen van de rijksdoema, die hij heeft ingesteld om zich als wetgever door haar te laten voorlichten. Maar hiermee is de eerste stap gedaan, om van de alleen heerschappij te komen tot het constitutioneele stelsel. Die stap is door den alleenheersoher gedaan niet uit vrijen wil, maar onder den drang der omstandigheden, die hem noopten gehoor te geven aan den wensch naar deelneming der bevolking aan het staatsbestuur. Die wensch heeft door de instelling van eene rijksdoema op zeer on volledige wijze bevrediging gevonden. Maar in het fe't, dat men aan den volkswensch tegemoet gekomen is, ligt eene belofte, dat de nieuwe instelling, waar de stem des volks gelegenheid zal hebben zich vrij en onbelem merd te doen hooren, zich verder zal ont wikkelen. De Czaar zelf schijnt dat te voelen en in zijn manifest aan te duiden, waar hij zegt: „Wij behouden ons voor zorg te dra gen, dat de inrichting van de rijksdoema verbeterd wordt, en wanneer in den loop van haar bestaan de noodzakelijkheid aan den dag mocht komen om daarin wijzigingen te brengen, beantwoordende aan de ei9chen dee tijds en het welzijn van het rijk, dan zullen wij niet in gebreke blijven te zijner tijd de daartoe noodige beschikkingen te nemen." Dnltschland. Te Berlijn loopen geruchten, dat de rijks vlag tot eene buitengewone zitting zou wor den bijeengeroepen. Zij zou gewijd zijn aan Duitsch Zuidwest-Afrika, Duitsch Oost-Afrika het Marokkaansche vraagstuk. Men noemt 11 September als datum van de ope ning. Duitschland en Engeland. Het plan tot eene ontmoeting van Koning Eduard met Keizer Wilhebn is onlangs druk besproken en daarna van Engelsche zijde door een telegram van 'sKonings particulieren secretaris, Sir Francis Knollys, vrij scherp tegengesproken. De Polit. Korrespondenz ver neemt thans, dat de uitlegging van het ach terwege blijven van eene ontmoeting van den Engelechen Koning met den Duitschen Kei zer in den zin van een opzettelijk ontwijken in de kringen van de diplomatie voor geheel ontoelaatbaar verklaard wordt. Daargelaten rog, dat niet zou zijn in te zien, wat met eene zoo grievende handelwijze kon zijn bo- doeld, kan daarvan hoegenaamd geen sprake zijn met het oog op dc bekende beginselen van de door den Koning op internationaal ;ebied gevolgde politiek en op het verdere programma van zijne reis. Frankrijk. In het departement Maine is Lóón Bour geois gisteren als eenige candidaat tot lid van ^en Senaat gekozen. Zweden. De Neue Hamburgische Ztg. verneemt uit Stockholm, dat koning Oskar, volgens inlich tingen van het bureau van den hofmaar schalk, ernstig ongesteld is geworden, nadat hij den uitslag van de volksstemming in Noorwegen vernomen had. Men verwacht eiken dag dat de Koning van den troon af stand zal doen, ten behoeve van den Kroon prins. Rusland. Op Poterhof is Zaterdag een belangrijke kroonraad gehouden, waarbij alle grootvor sten tegenwoordig waren. Het gerucht wil, dat de kwestie van oorlog of vrede het onder werp van beraadslaging uitmaakte. Roelvgin, de Russische minister van bin nenlandsche zaken, gaat een maand met ver lof. Dit is gewoonlijk de eerste sitap tot liet aftreden van een Russischen minister. De correspondent van do Frankf. Ztg te Petersburg bericht, dat de redacteurs van alle in de residentie verschijnende bladen bij den chef van de censuur, den kamerheer Bel legarde, zijn ontboden, die met een beroep op hun gevoel van vaderlandsliefde hen uit- noodigde zich te onthouden van kritiek op de handelingen van den heer Witte. Als liet ecnigszans mogelijk is, moet er over Witte niets geschreven worden; zelfs is het beter over zijn arbeid in liet verleden te zwijgen. De heer Witte moet ziah, te oordeelen naar do wijze waarop de chef van de censuur zich uitliet, bij graaf Lamsdorff beklaagd hebben, dat de kritiek, die hij van de Russische pers moet verduren, zijn aanzien in Ameri ka schade deed; daarom werd den Russi schen journalisten aanbevolen zich in hun oordeel over Witte te matigen. Deze aan beveling geschiedde niet bij circulaire; zij was dus geen bevel, maar enkel een door va derlandsliefde ingegeven wensch van de re geering. Wat zulk een door de censuur uitgedrukte wensch beteekent, is den Russischen jour nalisten voldoende bekend. De correspondent drukt dit uit in de opmerking: „Wee den- gene, die 't voortaan zou wagen de beraad slagingen in Portsmouth aan eene niet waar- deerende beoordeeling te onderwerpen. Henrik Sienkiewicz, de bekende Poolsche jmansohrijver, is geïnterneerd in zijn land goed Oblengotreko (gouvernement Kielce), dat bet Poolsche volk hem op zijn vijftigsten verjaardag ten geschenke gegeven heeft. Warschau, 21 Aug. In Kloziny bij War schau had tusschen kozakken en een 80 man storke afdeeling van de terroristefuibonde een gevecht plaats, waarbij i0 man dier laatste gedood werden. Milan, 21 Aug. (Petersburgsch telegraaf- agentscliapOver geheel Koerland .iq staat van beleg afgekondigd. Do bevoegdhe den van den gouverneur-generaal zijn aa i den commandant van het 20o legercorps p- ged rage n. Op den Warschau-Weichsel-spoorwcg is de dienst gestaakt. Vele fabrieken staan stil. Morgen wordt verwacht, dat ook op den Warschau-Weener spoorweg den dieust zal woiden beperkt en dat eene al^ meene werk staking za luitbreken hier, te Lodz en in an dere steden. Marokko. Parijs, 21 Aug. Volgens een nota van Havas heeft de minister van buitenlandsche zaken Rouvier de agenten in het buitenland uitgenoodigd om aan de mogendheden, die de conventie van Madrid hebben ondertee kend, mededeeling te doen van het Franco- Marokkaansche i ncident en tegelijkertijd, dat de Fransche regeering van plan is scha devergoeding te eischen. De officieuse Norddeutsche zegt, dat de behandeling, die de Marokkaansche overheid een Franscli-Algiersch onderdaan, in strijd met de rechten der vreemdelingen in Marok ko, heeft laten ondergaan, indien de inlich tingen van de Fransche bladen juist zijn, ge lijk zou staan met een machtsmisbruik, waar tegen allo vreemde mogendheden gemeen schappelijk moeten opkomen. De Norddeut sche verneemt, dat do Duitsche regeering da delijk haren vertegenwoordiger te Fez gelast lieeft, in deze aangelegenheid geheel eensge zind met den Franschen vertegenwoordiger op te treden. Japan. De Japanscho ministerraad is eergisteren, onder leiding van graaf Katsocra, den minis ter-president, langen tijd bijeen geweest Daarna ontving Katsoera den Engelschen ge zant en had een langdurig gesprek met hem. Afrika. Berlijn, 21 Aug. Do rouve-nour van Oost- Afrika seint, dat de vrees voor het missie- station Ma,neromango ongegrond gebleken is. Ten noorden van den Rufidiirvier zijn og geen e aanwijzinge- van onlusten aan den dag gekomendaarentegen is de plaats Livvle- den 15. Aug. overvallen, waarbij drie perso nen werden vermoord, Do gouverneur heeft plan eene sterke com pagnie bijeen te brengen in Kilwa. Het ma rine detachement uit Mohorro licoft cone bendo opsl indelingen terug gedreven ten noordon ^*an den Kitschiberg. Aliwal-noord, 21 Aug. Het hoofd der on derworpen Basoeto's, Lerothodi, is overleden. Zuld-Afrlka Kaapstad. 21 Aug. (Times). Het hoog gerechtshof heeft de beslissing van den com missaris voor de inkomstenbelasting bekrach tigd, dat de maatschappij Debeers gehouden is inkomstenbelasting te betalen van de win sten. die gemaakt zijn door het Londeusche syndicaat van diamantkoopers. De oorlog in Oost-Azië. Van den oorlog rijn de volgende berichten De Ozaar heeft generaal Linewitsch in een telegram zijne waardeering betuigd voor zijne diensten en zijn vaderlandsliefde en hem op gedragen op alle gebeurlijkheden voorbereid te wezen. Tegelijkertijd zijn de generaals Rennenkampf en Mstsjenko bevorderd tot be velhebbers over legercorpsen. Portsmouth, 21 Aug. De heer Witte spreekt het bericht tegen, dat president Roosevelt liet worstel deed de geschilpunten aan de beslissing van een scheidsgerecht te onder werpen. Tweede telegram. De beide delega tion hebben de morgen te behandelen proto collen opgesteld. Hier volgt een overzicht van de argumenten, die in de protocollen vermeld zijn over de punten van verschil. Bij artikel 5 betreffende den afstand van Saclia- lin gronden de Japanners bun eisch op hunne nationale rechten op het bezit van het eiland en op het feit, dat de Japansclie troepen het thans bezet houden. De Russen wijzen er op, dat voor 1850 de Japanners nooit eenig recht op Sachalin hebben doen gelden, dat zij na dien tijd nimmer er in slaagden liet eiland te koloniseeren en dat de Russische souverei- niteit bij het verdrag van 1875 is erkend. Bij art. 9 voert Japan tot staving van de teruggave der oorlogskosten aan, dat liet agressieve optreden van Rusland het dwong de wapens op te vatten tem behoeve van zelf behoud dat het steeds en overal zegevierend uit den strijd is gekomen en dus de teruggave kan vorderen. Rusland daarentegen ontkent "besl'st, da Japan in een positie is om zulk oen voorwaarde te stellen. Ruslaud erkent niet verslagen te zijn. Japan heeft geen recht een schadeloosstelling te vorderen, omdat geen 49 ROMAN VAN ANNA WAHLENBERG. „Uw leven is al te onstuimig geweest. Als u eerst tot kalmte zult gekomen zijn, dan zult u uw hart ook beter leoron verstaan.' Hij zeide dit zoo zacht en meegaande, dat Ada een snik niet kon terughouden. Het klonk als een toestemming om haar hoofd! tegen zijn borst aan te vlijen en daar rustig te sluimeren, terwijl eene vriendelijke hand liefkoozond alle zorgen daarvan wegstreek. Maar tegelijk met die heerlijke voorstelling kwani hot besef hoe onmogelijk dit alles was „Hoe komt u er toe mij lief te hebben.?" vroeg zij. „Ik kan niet andere." „Em uwe ouders; uwe bloedverwanten?" „Naar hen vraag ik niet." „Maar alles in mij is zóo dood en zoo koud alsof ik mij; nooit weer echt warm zal kun nen gevoelen. Ik ben u zeer, zeer diankbaar. Maar deuk niet meer over mij met zulke gevoelens. Dat is bob beste voor u. Do© het niet. Het mag niet." „Ik kan wachten. Over een poosje schrijft u mij dlan misschien nog eens. Beloof mij ten minste zoo lang. liier te willen blijven, tot u gelieel met uzelve tot klaarheid zult gekomen zijn." Het „ja" dat hierop wórd geantwoord klonk zoo aarzelend en onzeker, dat heit veel had van eene weigering. Maar Von Her lert was niet eer tevreden dian toen liet tot een duidelijk „ja" geworden, was, waarop zij hem de hand moest geven. Zooveel diende zij toch wel voor hem over te hebben, dat zij hem hierin ter wille was. En alsof hij. nog niet volkomen zeker Was van hetgeen zij gezegd had, liet hajl hare hand ook toen nog niet dadelijk les. Het. duurde een paar minuten eer de plechtig© stilte verbroken werd. Ada zat. nu weder naar do rivier te turen nog altijd' kwam het roeibootje niet. in 't zicht. „De boot schijnt niet terug te komen," zeide zij'. „Nu wordt het toch te laat voor een roeitochtje, als u dein avonditrein nomen wilt." Zij stonden op en wandelden langzaam de paden tussclien de weiden langs. Sóms was de weg zoo smal dat zij, niet naast elkander konden loopen. Von Kelert liep dan achter Ada, en toen hij die buigzame figuur zich zoo zacht voor hem uit zag bewegen, werd hij opnieuw ongerust. Zij was zoo klein en tenger, dat het hoog opschietende gras haar bijna bedekte; soms zag hij' slechts even haar hoed en het lichte kleedje; het scheen hem toe dat zij haar stap verhaastte, om den afstand1 tusschen hen beiden grootér te maken. Wie kon weten of zij, ondanks hunne af spraak, toch nog niet aan zijne hand) ont glippen. zou? Zij lcoai zoo gemakkelijk ver dwijnen, zonder dat men wist- waar zij ge- bloven was. 'Die ervaring had liij met haar opgedaan, zooWel in liuis als nu hier buiten. Zij kon als een zuchtje komen en gaan, zon der dat. men het merkte. Maar hij had haar hoe langer hoe inniger liefgekregen, en nooit had hij haar zoo vu rig bemind als op dezen dag, nu hij vreesde haar niet to zullen winnen. Over het algemeen, was hij, van eene kal me natuur; liij geraakte niet licht in geest drift. Maar dit bedeesde kleine meisje, waar op hij vroeger nauwelijks gelet had en dat zich, welbeschouwd, meer afhankelijk van hem behoorde te gevoelen dan hij, van haar, oefende eene geheimzinnige aantrekkings kracht op liem uit. Eten onweerstaanbaar verlangen beheerschte hem, hare treurige oogen eenmaal te zien stralen; ze te zien glimlachen, zooals hij wist dat zo schitteren en lachen konden; hij had dit eens gezien in 't bijzijn van dien anderen. Hij kon de gedachte haar to zullen verliezen niet verdragen!. Zij hadden de weide achter zich en kwar men aan dón boschheuvel, waar het pad weder breeder werd. „Wij behoeven ons niet zoo te haasten," meende hij, toen zij, naast elkander voort- wandelden. Wanneer zij hare oogen tot hem opgesla gen had, zou zij gezien hebben hoe ontroe ring en vreee op zijn gelaat t© lezen ston den. Maar zij zag niet op en merkte niets, lot hij onverwacht zijn arm om haar middel sloeg en, zijne belofte' van te zullen wachten vergetende, haar tot zich trolc. Hij kuste haar, maar liet haar toen dadelijk weer loe, verlegen over zijne vrijpostigheid. „Vergeef het mij," zeide hij met eene door gejaagdheid heesche stem, „maar zonder dien kus zou ik niet liobben kunnen vertrek ken. De gedachte aan een gewoon, koel af scheid werd mij te machtig." Zij had geen tegenstand geboden en uiots gezegd. Zwijgend volgde zij het boschpad verder. Alleen was haar gelaat nu zeer bleek. „Rem je boos op mijl, Ada?" vroeg liij. En toen zij geeu antwoord gaf, trok hij haar arm in den zijnen. „Jo zult. nooit berouw behoeven te heb- ben," zeide hij, ernstig. „Ik zal niet ja- loerseh zijn. op je droevige uren. Als ze over je komen, zal ik die lieve handjes alleen maar zacht streelen. Langzamerhand zult je dan gaan vergeten dat je ongelukkig bent geweest, en dan zult ge de mijne worden, ge heel de mijne." En terwijl liij liefkoozend hare hand streelde, hield hij! haar arm stijf vast, dat zij zich alleen met geweld van hem zou hebben kunnen los maken. Trou wens gewold was iets, dat met haai- karak ter geheel in strijd was. Die arm en die hand moesten dus maar blijlven waar zij wa ren. Geheel den vorderen weg naar d© pasto rie liepen zij nu arm-in-arm,; zelfs door dón tuin. Vlak bij het liuis gekomen, liet hij haar los. Maar toen hadden toch reeds ver- scheidene oogen hen gezien, en toen zij bin nenkwamen, gingen die blikken in blijde verwachting vragend van den een naar de andere oiver. Maar men wachtte te vergeefs, er kwam geen enkele mededooling, ofschoon Von He- lert's gelukkige oogen en zijn verheklterd ge laat do boteekonis van hetgeen men straks had gezien genoegzaam bevestigden. De zaak was nu immers nog maar een half heimï HOOFDSTUK XIX. Het net werd hoe langer lioe dichter - i Ada. hoen getrokken. Iu de brieven die kwamen werd de zaak als beslist behandeld, zoodat zijl zelf begon te geloovcn, dat zij hem 't recht gegeven had deze aldus te be schouwen. Al had zij dit niet. mot woorden gedlaa", dan toch waarschijnlijk wel dbor liar© houding; anders zou hij niet zoo be slist optreden En zijne brieven worden steeds toeder- dtor; en allerlei geschenken volgden elkan der met kortere tusschenpoozcn op. Vriende lijkheid moest toch met vriendelijkheid be antwoord worden-; en al die bewijzen van teedcre toegenegenheid kondon niet worden aanvaard, zonder er tenminste met iets op te antwoorden. Zoo werd zij dus hoe langer hoe sterker gebonden; en nog wel door hare eigen woorden, die zij nu op papier bracht, al had zij, die vroeger niet met- haar mond gesproken. Zij had geschreven, dat zij zich verblijd had over die bewijzen zijner liefde, dus moest zij immers ook blijde zijn Zii had op zijne vraag, of zij zich nu kabner en gelukkiger gevoelde, toestemmend geantwoord; dus moest zij ook tevreden wezen. Of, als zij nog niet in die stemming was, moest- zij trachten daarin te geraken. Er kwamen oogeublikkcn waarin hare dankbaarheid, zoowel voor hetgeen hij voor haar deed, als voor hetgeen hij voor haar wilde zijn, zoo groot was, dat zij die zelf voor lefde begon te houden. Bovendien was het toch eene eer door hem te zijn gekozen, welke- zeker velen haar zouden benijden. Hij was immers oen man uit den aanzienlijken stand, met hoedanigheden die hem bemin- nei:6waardig maakten Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1905 | | pagina 1