M°. 5».
4Ld* Jaargang.
Dinsdag 22 Augustus 1905.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Speelbal van Wind en Golven.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.25.
Idem franco per post1.75.
Afzonderlijke nummers0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, mededeelingen en*., gelieve men vóór 10 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF Co.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIÉN
f 0.75.
- 0.15.
Van 15 regels
Elke regel meer
Grooto letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan vo<
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Ftoiitiek Overzicht
D« rijksdoema in Rusland.
Het, is niet voor de eerste maal, dat men
in Rusland uitvoering heeft trachten te geven
aan het denkbeeld om eene volksvertegen
woordiging invloed te laten uitoefenen op het
bestuur van het land. Het denkbeeld is zelfs
reeds bijna anderhalve eeuw oud. Onder de
regeering van Keizerin Cathariiia II is van
1766 tot 1768. eerst te Moskou, later te
Petersburg, eene constitueerende vergadering
bijeen geweest, die was samengeroepen met
het doel Rusland te vervormen tot een par
lementairen staat. Deze eerste poging is jam
merlijk mislukt. Na een paar honderd zittin
gen te hebben gehouden, werd de vergadering
ontbonden omdat gebleken was, dat va.n haar
geen vruchtbare arbeid kon worden verwacht.
Onder Czaar Alexander I bleef het ont
werp eener constitutie, naar den samensteller
het ontwerp-Speranslri genoemd, iu porte
feuille. Alexander II, de Czaar-bevrijder, had
na lange rust het plan weder opgevat om
Rusland te maken tot een parlementair be
stuurden staat. Het door Loris Melikow sa
mengestelde ontwerp eener constitutie was
reeds onderteekend en lag voor afkondiging
gereed. Maar de bom, die den 13en Maart-
1881 den levensdraad van Alexander II af
sneed. verijdelde ook de afkondiging van deze
grondwetonder den indruk van die misdaad
kreeg het starre behoud zijn invloed terug
aan het Russische hof. dien het behield onder
de gansche regeering van Alexander III en
ook onder zijn zoon en opvolger Nicolaas tl,
totdat het droevige fiasco van den oorlog met
Japan en de binnenlandsche beweging in het
Russische rijk, die daaruit is voortgevloeid,
eindelijk de verwezenlijking gebracht heeft
van het reeds meer dan eene eeuw oude
denkbeeld.
'De ukase van 3 Maart jl. br.vht de belofte,
dat het Russische volk door zijne vertegen'-
woordigers zou hebben mee te spreken in het
bestuur des lands; de wet, d bij de ukase
van 19 Maart is afgekondigd, brengt de ver
vulling van deze belofte. Het lang verwachte
manifest van Keizer Nicolaas II, waardoor
liet groote Russische rijk eene volksvertegen
woordiging zal krijgen en onder de constitu-
tioueele staten zal worden opgenomen, is ein
de' ,ik verschenen.
Natuurlijk is de rijksdoema, die in 1906 in
't leven zal treden, geen volksvertegenwoor-
dig'ng in Europeeschen zin. De Czaar deelt
niet de wetgevende macht met het volk;
de eenige wetgever is en blijft de oppermach
tige Czaar. De doema, die wordt 'ngesteld,
is geen wetgevend lichaam, maar eene verga-
d ring, die bij de samenstelling van de wet
ten hare raadgevende stem zal doen hooren.
Zij zal de rijksbegrooting kunnen onderzoeken,
maar haar niet vaststellen, veel minder gel
den toestaan. De wetgevende macht blijft uit
sluitend "bij den Keizer berusten, en zelfs wan
neer de rijksdoema van haar recht gebruik
maakjt tot verwerping van een bij haar inge
diend wetsontwerp, waartoe eene meerderheid
van twee derden der stemmen gevorderd
wordt, dan heeft dat geene andere uitwer
king, dan dat het ontwerp aan den betrokken
minister iter overweging wordt terug gezon
den, die het- met toestemming van den Keizer
opnieuw bij de doema kan indienen.
In hare bescheiden positie van adviseerend
lichaam wordt de doema nog op de tweede
plaats gedrongen, doordat haar in 'den ieeds
bestaanden, uit door den Czaar benoemde
leden gevormden rijksraad een soort kooger
huis iter zijde wordt gesteld. Ieder besluit
van de doema moet worden ingediend bij den
rijksraad, die daarover zijn oordeel heeft uit
te sprekende beide besluiten te zamen wor
den dan den Keizer voorgelegd, wien de be
slissing is voorbehouden.
Het recht van interpellatie, dat aan de
doema is toegestaan, komt hierop neer, dat
niet de individueele leden het recht hebben
om te mterpelleeren, maar dat een verzoek
om te interpelleeren, door minstens 30 leden
onderteekend, bij don voorzitter moet worden
ingediend. De betrokken minister "behoeft
slechts dan te antwoorden, wanneer de ver
gadering besloten heeft, dat de interpellatie
zal worden gehouden. Wanneer de minister ge
antwoord heeft, dan kan de doema met eene
meerderheid van twee derden besluiten, dat
het antwoord niet bevredigend is, en ook dan
is het gevolg alleen, dat de zaak door den
rijksraad aan den Keizer wordt voorgelegd.
Openbaar zijn de vergaderingen slechts in
zóóverre, dat aan de pers een beperkte toe
gang wordt verleend en de verslagen der zit
tingen mogeu worden openbaar gemaakt,
voor zoover het tegendeel niet wordt be
paald. Het publiek heeft geen toegang tot
de vergaderzaal. De leden van de doema krij
gen vergoeding van reis- en verblijfkosten,
maar zij bezitten geen onschendbaarheid.
Wol is hun liet recht om hunne meeming te
zeggen over de zaken, die tot de bevoegdheid
van de doema behooren, gewaarborgd, maar
een vonnis van de rechterlijke macht kan
hen van hunne vrijheid berooven, zomder
dat de vergadering daartegen kan opkomen.
De rijksdoema bestaat uit 412 loden, die
voor vijf jaren gekozen worden. 28 leden van
de doema worden door de in het kiesregle
ment met name genoemde hoofdsteden en
gouvernements-koofdplaatsen, de overigen
door de provinciën en gewesten gekozen. De
verkiezing geschiedt door gemachtigden.
Wat de plattelandsdistricten betreft, be-
staat er zelfs een dubbel indirect kiesstelsel,
want deze districten kiezen gemachtigden en
door deze gemachtigden eerst worden de kie
zers gekozen, die gezamenlijk met de gemach
tigden van de grondbezitters en de stede
lijke kiezers de afgevaardigden kiezen. Het
kiesrecht schijnt aan een tamelijk hoogen
oensus gebonden te zijn. Bij de grondbe
zitters is het verbonden aan eene bepaalde
mate van grondbezit, bij de eigenaars van
industrieele ondernemingen aain eene waarde
van 15,000 roebels vastgeknoopt. In de 28
steden, die liet kiesreglement met name
noemt, zullen aan de kiezersvergaderingen
deelnemen alle bezitters van stedelijke on
roerende goederen, welker waarde in Peters
burg en Moskou minstens 3000 roebel, in de
andere steden minstens 1500 roebel bedraagt.
Overigens zijn van het kiesrecht slechte min
derjarigen. d. w. z. personen beneden 25
jaren, militairen, kweekelingen van onder-
wijs-inrichtingen, personen die wegens mis
drijven veroordeeld zijn, vreemdelingen en
nomaden uitgesloten. Den Joden schijnt Ik-
kiesrecht op gelijken voet te zijn toegekend
als aan de andere staatsburgers. Het pas
sieve kiesrecht is niet aan bijzondere voor
waarden verbonden.
Het geheele werk draagt onmiskenbaar
den stempel van de Russische bureaucratie,
die het geleverd heeft. Van eene volksver
tegenwoordiging, zooals wij die kennen, i
de rijksdoema slechts eene caricatuur. En
toch mag de wet, die haar in 't leven roept,
begroet worden als een keerpunt in de Rus
sische geschiedenis. Wettelijk is de alleen-
liecrscher van Rusland niet eens gehouden,
zich te gedragen naar de adviezen van de
rijksdoema, die hij heeft ingesteld om zich
als wetgever door haar te laten voorlichten.
Maar hiermee is de eerste stap gedaan, om
van de alleen heerschappij te komen tot het
constitutioneele stelsel. Die stap is door den
alleenheersoher gedaan niet uit vrijen wil,
maar onder den drang der omstandigheden,
die hem noopten gehoor te geven aan den
wensch naar deelneming der bevolking aan
het staatsbestuur. Die wensch heeft door de
instelling van eene rijksdoema op zeer on
volledige wijze bevrediging gevonden. Maar
in het fe't, dat men aan den volkswensch
tegemoet gekomen is, ligt eene belofte, dat
de nieuwe instelling, waar de stem des volks
gelegenheid zal hebben zich vrij en onbelem
merd te doen hooren, zich verder zal ont
wikkelen. De Czaar zelf schijnt dat te voelen
en in zijn manifest aan te duiden, waar hij
zegt: „Wij behouden ons voor zorg te dra
gen, dat de inrichting van de rijksdoema
verbeterd wordt, en wanneer in den loop van
haar bestaan de noodzakelijkheid aan den
dag mocht komen om daarin wijzigingen te
brengen, beantwoordende aan de ei9chen dee
tijds en het welzijn van het rijk, dan zullen
wij niet in gebreke blijven te zijner tijd de
daartoe noodige beschikkingen te nemen."
Dnltschland.
Te Berlijn loopen geruchten, dat de rijks
vlag tot eene buitengewone zitting zou wor
den bijeengeroepen. Zij zou gewijd zijn aan
Duitsch Zuidwest-Afrika, Duitsch Oost-Afrika
het Marokkaansche vraagstuk. Men
noemt 11 September als datum van de ope
ning.
Duitschland en Engeland.
Het plan tot eene ontmoeting van Koning
Eduard met Keizer Wilhebn is onlangs druk
besproken en daarna van Engelsche zijde door
een telegram van 'sKonings particulieren
secretaris, Sir Francis Knollys, vrij scherp
tegengesproken. De Polit. Korrespondenz ver
neemt thans, dat de uitlegging van het ach
terwege blijven van eene ontmoeting van den
Engelechen Koning met den Duitschen Kei
zer in den zin van een opzettelijk ontwijken
in de kringen van de diplomatie voor geheel
ontoelaatbaar verklaard wordt. Daargelaten
rog, dat niet zou zijn in te zien, wat met
eene zoo grievende handelwijze kon zijn bo-
doeld, kan daarvan hoegenaamd geen sprake
zijn met het oog op dc bekende beginselen
van de door den Koning op internationaal
;ebied gevolgde politiek en op het verdere
programma van zijne reis.
Frankrijk.
In het departement Maine is Lóón Bour
geois gisteren als eenige candidaat tot lid van
^en Senaat gekozen.
Zweden.
De Neue Hamburgische Ztg. verneemt uit
Stockholm, dat koning Oskar, volgens inlich
tingen van het bureau van den hofmaar
schalk, ernstig ongesteld is geworden, nadat
hij den uitslag van de volksstemming in
Noorwegen vernomen had. Men verwacht
eiken dag dat de Koning van den troon af
stand zal doen, ten behoeve van den Kroon
prins.
Rusland.
Op Poterhof is Zaterdag een belangrijke
kroonraad gehouden, waarbij alle grootvor
sten tegenwoordig waren. Het gerucht wil,
dat de kwestie van oorlog of vrede het onder
werp van beraadslaging uitmaakte.
Roelvgin, de Russische minister van bin
nenlandsche zaken, gaat een maand met ver
lof. Dit is gewoonlijk de eerste sitap tot liet
aftreden van een Russischen minister.
De correspondent van do Frankf. Ztg te
Petersburg bericht, dat de redacteurs van
alle in de residentie verschijnende bladen bij
den chef van de censuur, den kamerheer Bel
legarde, zijn ontboden, die met een beroep
op hun gevoel van vaderlandsliefde hen uit-
noodigde zich te onthouden van kritiek op
de handelingen van den heer Witte. Als liet
ecnigszans mogelijk is, moet er over Witte
niets geschreven worden; zelfs is het beter
over zijn arbeid in liet verleden te zwijgen.
De heer Witte moet ziah, te oordeelen naar
do wijze waarop de chef van de censuur zich
uitliet, bij graaf Lamsdorff beklaagd hebben,
dat de kritiek, die hij van de Russische
pers moet verduren, zijn aanzien in Ameri
ka schade deed; daarom werd den Russi
schen journalisten aanbevolen zich in hun
oordeel over Witte te matigen. Deze aan
beveling geschiedde niet bij circulaire; zij
was dus geen bevel, maar enkel een door va
derlandsliefde ingegeven wensch van de re
geering.
Wat zulk een door de censuur uitgedrukte
wensch beteekent, is den Russischen jour
nalisten voldoende bekend. De correspondent
drukt dit uit in de opmerking: „Wee den-
gene, die 't voortaan zou wagen de beraad
slagingen in Portsmouth aan eene niet waar-
deerende beoordeeling te onderwerpen.
Henrik Sienkiewicz, de bekende Poolsche
jmansohrijver, is geïnterneerd in zijn land
goed Oblengotreko (gouvernement Kielce),
dat bet Poolsche volk hem op zijn vijftigsten
verjaardag ten geschenke gegeven heeft.
Warschau, 21 Aug. In Kloziny bij War
schau had tusschen kozakken en een 80 man
storke afdeeling van de terroristefuibonde een
gevecht plaats, waarbij i0 man dier laatste
gedood werden.
Milan, 21 Aug. (Petersburgsch telegraaf-
agentscliapOver geheel Koerland .iq
staat van beleg afgekondigd. Do bevoegdhe
den van den gouverneur-generaal zijn aa i
den commandant van het 20o legercorps p-
ged rage n.
Op den Warschau-Weichsel-spoorwcg is de
dienst gestaakt. Vele fabrieken staan stil.
Morgen wordt verwacht, dat ook op den
Warschau-Weener spoorweg den dieust zal
woiden beperkt en dat eene al^ meene werk
staking za luitbreken hier, te Lodz en in an
dere steden.
Marokko.
Parijs, 21 Aug. Volgens een nota van
Havas heeft de minister van buitenlandsche
zaken Rouvier de agenten in het buitenland
uitgenoodigd om aan de mogendheden, die
de conventie van Madrid hebben ondertee
kend, mededeeling te doen van het Franco-
Marokkaansche i ncident en tegelijkertijd,
dat de Fransche regeering van plan is scha
devergoeding te eischen.
De officieuse Norddeutsche zegt, dat de
behandeling, die de Marokkaansche overheid
een Franscli-Algiersch onderdaan, in strijd
met de rechten der vreemdelingen in Marok
ko, heeft laten ondergaan, indien de inlich
tingen van de Fransche bladen juist zijn, ge
lijk zou staan met een machtsmisbruik, waar
tegen allo vreemde mogendheden gemeen
schappelijk moeten opkomen. De Norddeut
sche verneemt, dat do Duitsche regeering da
delijk haren vertegenwoordiger te Fez gelast
lieeft, in deze aangelegenheid geheel eensge
zind met den Franschen vertegenwoordiger
op te treden.
Japan.
De Japanscho ministerraad is eergisteren,
onder leiding van graaf Katsocra, den minis
ter-president, langen tijd bijeen geweest
Daarna ontving Katsoera den Engelschen ge
zant en had een langdurig gesprek met hem.
Afrika.
Berlijn, 21 Aug. Do rouve-nour van Oost-
Afrika seint, dat de vrees voor het missie-
station Ma,neromango ongegrond gebleken is.
Ten noorden van den Rufidiirvier zijn og
geen e aanwijzinge- van onlusten aan den
dag gekomendaarentegen is de plaats Livvle-
den 15. Aug. overvallen, waarbij drie perso
nen werden vermoord,
Do gouverneur heeft plan eene sterke com
pagnie bijeen te brengen in Kilwa. Het ma
rine detachement uit Mohorro licoft cone
bendo opsl indelingen terug gedreven ten
noordon ^*an den Kitschiberg.
Aliwal-noord, 21 Aug. Het hoofd der on
derworpen Basoeto's, Lerothodi, is overleden.
Zuld-Afrlka
Kaapstad. 21 Aug. (Times). Het hoog
gerechtshof heeft de beslissing van den com
missaris voor de inkomstenbelasting bekrach
tigd, dat de maatschappij Debeers gehouden
is inkomstenbelasting te betalen van de win
sten. die gemaakt zijn door het Londeusche
syndicaat van diamantkoopers.
De oorlog in Oost-Azië.
Van den oorlog rijn de volgende berichten
De Ozaar heeft generaal Linewitsch in een
telegram zijne waardeering betuigd voor zijne
diensten en zijn vaderlandsliefde en hem op
gedragen op alle gebeurlijkheden voorbereid
te wezen. Tegelijkertijd zijn de generaals
Rennenkampf en Mstsjenko bevorderd tot be
velhebbers over legercorpsen.
Portsmouth, 21 Aug. De heer Witte spreekt
het bericht tegen, dat president Roosevelt
liet worstel deed de geschilpunten aan de
beslissing van een scheidsgerecht te onder
werpen.
Tweede telegram. De beide delega
tion hebben de morgen te behandelen proto
collen opgesteld. Hier volgt een overzicht
van de argumenten, die in de protocollen
vermeld zijn over de punten van verschil. Bij
artikel 5 betreffende den afstand van Saclia-
lin gronden de Japanners bun eisch op hunne
nationale rechten op het bezit van het eiland
en op het feit, dat de Japansclie troepen het
thans bezet houden. De Russen wijzen er op,
dat voor 1850 de Japanners nooit eenig recht
op Sachalin hebben doen gelden, dat zij na
dien tijd nimmer er in slaagden liet eiland
te koloniseeren en dat de Russische souverei-
niteit bij het verdrag van 1875 is erkend.
Bij art. 9 voert Japan tot staving van de
teruggave der oorlogskosten aan, dat liet
agressieve optreden van Rusland het dwong
de wapens op te vatten tem behoeve van zelf
behoud dat het steeds en overal zegevierend
uit den strijd is gekomen en dus de teruggave
kan vorderen. Rusland daarentegen ontkent
"besl'st, da Japan in een positie is om zulk oen
voorwaarde te stellen. Ruslaud erkent niet
verslagen te zijn. Japan heeft geen recht een
schadeloosstelling te vorderen, omdat geen
49 ROMAN VAN
ANNA WAHLENBERG.
„Uw leven is al te onstuimig geweest. Als
u eerst tot kalmte zult gekomen zijn, dan
zult u uw hart ook beter leoron verstaan.'
Hij zeide dit zoo zacht en meegaande, dat
Ada een snik niet kon terughouden. Het
klonk als een toestemming om haar hoofd!
tegen zijn borst aan te vlijen en daar rustig
te sluimeren, terwijl eene vriendelijke hand
liefkoozond alle zorgen daarvan wegstreek.
Maar tegelijk met die heerlijke voorstelling
kwani hot besef hoe onmogelijk dit alles
was
„Hoe komt u er toe mij lief te hebben.?"
vroeg zij.
„Ik kan niet andere."
„Em uwe ouders; uwe bloedverwanten?"
„Naar hen vraag ik niet."
„Maar alles in mij is zóo dood en zoo koud
alsof ik mij; nooit weer echt warm zal kun
nen gevoelen. Ik ben u zeer, zeer diankbaar.
Maar deuk niet meer over mij met zulke
gevoelens. Dat is bob beste voor u. Do© het
niet. Het mag niet."
„Ik kan wachten. Over een poosje schrijft
u mij dlan misschien nog eens. Beloof mij
ten minste zoo lang. liier te willen blijven,
tot u gelieel met uzelve tot klaarheid zult
gekomen zijn."
Het „ja" dat hierop wórd geantwoord
klonk zoo aarzelend en onzeker, dat heit
veel had van eene weigering. Maar Von Her
lert was niet eer tevreden dian toen liet tot
een duidelijk „ja" geworden, was, waarop zij
hem de hand moest geven. Zooveel diende
zij toch wel voor hem over te hebben, dat
zij hem hierin ter wille was. En alsof hij.
nog niet volkomen zeker Was van hetgeen
zij gezegd had, liet hajl hare hand ook toen
nog niet dadelijk les. Het. duurde een paar
minuten eer de plechtig© stilte verbroken
werd. Ada zat. nu weder naar do rivier te
turen nog altijd' kwam het roeibootje niet.
in 't zicht.
„De boot schijnt niet terug te komen,"
zeide zij'. „Nu wordt het toch te laat voor
een roeitochtje, als u dein avonditrein nomen
wilt."
Zij stonden op en wandelden langzaam de
paden tussclien de weiden langs. Sóms was
de weg zoo smal dat zij, niet naast elkander
konden loopen. Von Kelert liep dan achter
Ada, en toen hij die buigzame figuur zich
zoo zacht voor hem uit zag bewegen, werd
hij opnieuw ongerust. Zij was zoo klein en
tenger, dat het hoog opschietende gras haar
bijna bedekte; soms zag hij' slechts even
haar hoed en het lichte kleedje; het scheen
hem toe dat zij haar stap verhaastte, om
den afstand1 tusschen hen beiden grootér te
maken.
Wie kon weten of zij, ondanks hunne af
spraak, toch nog niet aan zijne hand) ont
glippen. zou? Zij lcoai zoo gemakkelijk ver
dwijnen, zonder dat men wist- waar zij ge-
bloven was. 'Die ervaring had liij met haar
opgedaan, zooWel in liuis als nu hier buiten.
Zij kon als een zuchtje komen en gaan, zon
der dat. men het merkte.
Maar hij had haar hoe langer hoe inniger
liefgekregen, en nooit had hij haar zoo vu
rig bemind als op dezen dag, nu hij vreesde
haar niet to zullen winnen.
Over het algemeen, was hij, van eene kal
me natuur; liij geraakte niet licht in geest
drift. Maar dit bedeesde kleine meisje, waar
op hij vroeger nauwelijks gelet had en dat
zich, welbeschouwd, meer afhankelijk van
hem behoorde te gevoelen dan hij, van haar,
oefende eene geheimzinnige aantrekkings
kracht op liem uit. Eten onweerstaanbaar
verlangen beheerschte hem, hare treurige
oogen eenmaal te zien stralen; ze te zien
glimlachen, zooals hij wist dat zo schitteren
en lachen konden; hij had dit eens gezien
in 't bijzijn van dien anderen. Hij kon
de gedachte haar to zullen verliezen niet
verdragen!.
Zij hadden de weide achter zich en kwar
men aan dón boschheuvel, waar het pad
weder breeder werd.
„Wij behoeven ons niet zoo te haasten,"
meende hij, toen zij, naast elkander voort-
wandelden.
Wanneer zij hare oogen tot hem opgesla
gen had, zou zij gezien hebben hoe ontroe
ring en vreee op zijn gelaat t© lezen ston
den. Maar zij zag niet op en merkte niets,
lot hij onverwacht zijn arm om haar middel
sloeg en, zijne belofte' van te zullen wachten
vergetende, haar tot zich trolc. Hij kuste
haar, maar liet haar toen dadelijk weer loe,
verlegen over zijne vrijpostigheid.
„Vergeef het mij," zeide hij met eene door
gejaagdheid heesche stem, „maar zonder
dien kus zou ik niet liobben kunnen vertrek
ken. De gedachte aan een gewoon, koel af
scheid werd mij te machtig."
Zij had geen tegenstand geboden en uiots
gezegd. Zwijgend volgde zij het boschpad
verder. Alleen was haar gelaat nu zeer
bleek.
„Rem je boos op mijl, Ada?" vroeg liij. En
toen zij geeu antwoord gaf, trok hij haar
arm in den zijnen.
„Jo zult. nooit berouw behoeven te heb-
ben," zeide hij, ernstig. „Ik zal niet ja-
loerseh zijn. op je droevige uren. Als ze over
je komen, zal ik die lieve handjes alleen
maar zacht streelen. Langzamerhand zult
je dan gaan vergeten dat je ongelukkig bent
geweest, en dan zult ge de mijne worden, ge
heel de mijne." En terwijl liij liefkoozend
hare hand streelde, hield hij! haar arm stijf
vast, dat zij zich alleen met geweld van
hem zou hebben kunnen los maken. Trou
wens gewold was iets, dat met haai- karak
ter geheel in strijd was. Die arm en die
hand moesten dus maar blijlven waar zij wa
ren.
Geheel den vorderen weg naar d© pasto
rie liepen zij nu arm-in-arm,; zelfs door dón
tuin. Vlak bij het liuis gekomen, liet hij
haar los. Maar toen hadden toch reeds ver-
scheidene oogen hen gezien, en toen zij bin
nenkwamen, gingen die blikken in blijde
verwachting vragend van den een naar de
andere oiver.
Maar men wachtte te vergeefs, er kwam
geen enkele mededooling, ofschoon Von He-
lert's gelukkige oogen en zijn verheklterd ge
laat do boteekonis van hetgeen men straks
had gezien genoegzaam bevestigden. De
zaak was nu immers nog maar een half
heimï
HOOFDSTUK XIX.
Het net werd hoe langer lioe dichter - i
Ada. hoen getrokken. Iu de brieven die
kwamen werd de zaak als beslist behandeld,
zoodat zijl zelf begon te geloovcn, dat zij
hem 't recht gegeven had deze aldus te be
schouwen. Al had zij dit niet. mot woorden
gedlaa", dan toch waarschijnlijk wel dbor
liar© houding; anders zou hij niet zoo be
slist optreden
En zijne brieven worden steeds toeder-
dtor; en allerlei geschenken volgden elkan
der met kortere tusschenpoozcn op. Vriende
lijkheid moest toch met vriendelijkheid be
antwoord worden-; en al die bewijzen van
teedcre toegenegenheid kondon niet worden
aanvaard, zonder er tenminste met iets op te
antwoorden. Zoo werd zij dus hoe langer hoe
sterker gebonden; en nog wel door hare eigen
woorden, die zij nu op papier bracht, al had
zij, die vroeger niet met- haar mond gesproken.
Zij had geschreven, dat zij zich verblijd had
over die bewijzen zijner liefde, dus moest zij
immers ook blijde zijn Zii had op zijne vraag,
of zij zich nu kabner en gelukkiger gevoelde,
toestemmend geantwoord; dus moest zij ook
tevreden wezen. Of, als zij nog niet in die
stemming was, moest- zij trachten daarin te
geraken. Er kwamen oogeublikkcn waarin
hare dankbaarheid, zoowel voor hetgeen hij
voor haar deed, als voor hetgeen hij voor
haar wilde zijn, zoo groot was, dat zij die zelf
voor lefde begon te houden. Bovendien was
het toch eene eer door hem te zijn gekozen,
welke- zeker velen haar zouden benijden. Hij
was immers oen man uit den aanzienlijken
stand, met hoedanigheden die hem bemin-
nei:6waardig maakten
Wordt vervolgd.