4d' Jaargang.
Maandag 28 Augustus 1905.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Speelbal van Wind en Golven.
W°. 58.
AMERSFOORTSGH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Amersfoort 1.25.
Idem franco per post- 1.75.
Afzonderlijke nummers0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers! VALKHOFF Co.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTEKTIÊN:
Van 1—6 regelsf 0.75.
Elke regel meer- «.15.
Groote letters naar plaatsruimte.
Yoor handel en bedrijf beitaan voordelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abopnemenf Eern»
circulaire, bevattende Je voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Kennisgevingen.
Burgemeester en Wethouders van Amersfoort
brengen ter kennis van de ingezetenen, dat hun
College in_ plaats van Donderdag 31 Augustus
1905, op Woensdag 30 Augustus 1905, des mor
gens ten half tien uur, ten raadhuize vergadert
en voor het publiek alsdan gelegenheid bestaat,
hunne belangen voor te staan.
Amersfoort, 25 Augustus 1905.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
De Burgemeester,
WUIJTIERS.
De »Secretaris,
J. O. STEN'FMRT KIROESE.
De Burgemeester van Amersfoort maakt be
kend, dat in de gemeente IJsselstein een geval
van vlekziekte is geconstateerd.
Amersfoort., den 28. Augustus 1905.
De Burgemeester voornoemd,
WUIJTIEltS.
Politiek Overzicht
De vredesonderhandelingen.
De conferentie te Portsmouth is ook Zar
terdag niet met haren arbeid ten einde ge
komen. Zij ia begonnen met later bijeen te
komen dan eerst was voorgenomen, heeft
toon anderhalf uur beraadslaagd en is daarna
weer uiteengegaan tot heden namiddag drie
uur.
Uit deze opgaven is niet veel meer op te
maken, dan dat de zaak voor beslissing nog
niet rijp is. De arbeid achter do coulissen
moet nog worden voortgezet. Maar in ver
band met deze verdaging heeft een ander be
richt boteekenis. Het is afkomstig van het
Petersburgsche telegraafagent&chap en ver
klaart een in do Amerikaanscbe pers ver
schenen interview van graaf Lamsdorff voor
geheel verzonnen. Dit interview heeft dienst
gedaan om steun te geven aan de opvatting
van de pessimisten, dat de overleggingen te
Portsmouth ton slotte toch op niets zouden
uitloopen; het gaf te verstaan, dat Rusland
tot de grens gegaan was van wat het kooi
opofferen, en deed dab in deze woorden:
„Wij hebben reeds zulke verbazend groote
concession gedaan, dat het dwaasheid zou
zijn meer toe te staan. Wanneer men over
weegt, dat Japan eene vrijgevige vergoeding
zal ontvangen voor het onderhoud der ge
vangenen, die vele tientallen millioenen pon
den sterling zal beloop-en, dat het eene nog
grootere som zal krijgen uit den aankoop
van den Mandsjoerijschen spoorweg door
China en dat eigendommen van reusachtige
waaide door de overgave van het schier
eiland Liaotong in handen van de Japansche
regeering zullen komen, dan zal men toege
ven, dat Rusland op den weg van de con
cession zoo ver gegaan is als een niet over
wonnen land kan doen. Rusland is evenzeer
gezand vrede te sluiten als Japan dit be
weert te zijn. maar Rusland wil een duur-
zamen vrede, die onmogelijk is, wanneer de
eene partij aan vernederende voorwaarden
wordt onderworpen. De betaling van eene
schadevergoeding zou een dubbel beletsel
zijn voor een duurzame vrede: vooreerst om
dat zij de ergernis zou opwekken van bet
geheele Russische volk, in de tweedie plaats
omdab zij| den Japanners de middelen zou
verschaffen om den oorlog te hervatten. Wat
Sachalin betreft, kan ik slechte herhalen,
dab Rusland) reeds zijne uiterste concessiën
heeft gedaan. Aan Japan zijn visscherijrech-
ten en de keuze van verschillende stations
op het eiland aangeboden. Meer aan te bie
den, zou Japan materieel niets baten, maar
wel Rusland's positie op het vasteland in ge
vaar brengen."'
Hier vindt men dus onverzwakt het stand
punt ingenomen, dat Rusland geen kopeek
als teruggave van oorlogskosten wil betalen
en ook van het terugkoopen van Sachalin,
door Witte als eene „vermomde oorlogs
schadevergoeding" aangoduidi, niet wil hoo-
ren. Ditzelfde standpunt vindt men terug
in de verklaring, waartoe de correspondent
van de Nowoje Wremja te Portsmouth
zeide van gezaghebbende zijde gemachtigd)
te zijn, dat de Russische gevolmachtigden
geen streep meer zouden achteruitwijken en
dat Japan de keus had tusschen toegeven of
ter wille van het geld den oorlog voortzet
ten.
Wanneer nu de Russische regeering door
haar erkend orgaan, het Petersburgsche te-
legraafagentschap, laat verklaren, dat het
geen den minister van buitenlandscke zaken
in den mond is gelegd, van a tot z verzon
nen is, dan kan daaruit worden afgeleid, dat
zij| de daarin verkondigde denkbeelden, niet
voor hare rekening wil nemen. Misschien is
liet echter te optimistisch daaraan de gevolg
trekking te verbinden, dat het daarin bepaal
de standipunt door Rusland is prijs gegeven.
Het kost Rusland blijkbaar groote moeite
over de geldkwestie heen te komen. I9 Rus
land eenmaal daarover heen en is heb in be
ginsel tot betaling van eene schadevergoe
ding bereid, dan kunnen de Russische gevol
machtigden niet lang meer dralen om de
toegestoken vredeshand aan te nemen. Wat
er dan verder nog te doen valt, kan slechts
eene kwestie van meer of minder zijn.
Maar zoolang Rusland niet daarover heen
is, is de vrede niet verzekerd. Een telegram
uit Oysterbay van gisterenavond houdt in,
dat de voorstellen van president Roosevelt
door dien Czaar definitief verworpen zouden
zijn. Wanneer dat wordt bevestigd in de op
heden bepaalde zitting van de conferentie,
dan is deze poging tot herstel van den vrede
mislukt en zal de strijldi op de slagvelden
van Mandsjoerije hervat worden.
Dultschland.
Het wordt nu als zeker besohouwd, dat
de rijksdag in de eerstvolgende weken niet
zal worden bijeengeroepen. Van welingelich
te zijde wordt betoogd, dat er geen reden
bestaat om ter wille van de gebeurtenissen
in Zuidwest-Afrika de rijksdag bijeen te roe
pen, omdat do begrooting niet overschreden
is en waarschijnlijk niet overschreden zal
worden. Wat Oost-Afrika betreft, wordt tot
bestrijding van den opstand in de eerste
plaats het korps mariniers gebruikt tot het
uitzenden van versterkingen, waartoe de toe
stemming van den rijksdag niet noodig is.
De National Ztg. schrijft: Indien voor Oost-
Afrika het noodig mocht worden de begroo
ting te overschrijden, dan is de rijkskanse
lier niet alleen zelf van meening, dat daar
toe vooraf de rijksdag zal moeten worden
bijeengeroepen, maar hij heeft ook zijne on
dergeschikte ambtenaren met nadruk aange-
sohreven, alles te vermijden wat eenigszins
on de rechten van den rijksdag inbreuk zou
kunnen maken.
Een bepaalde termijn voor de bijeenroe-
ping van den rijksdag is, zoo wordt verze
kerd, voor 't oogenblik nog niet overwogen.
Engeland.
Het program voor de reis van de Engel
se lie vloot in de Oostzee is, volgens de offi-
cieele kennisgeving, aldus:
Maandag 28 Augustus aankomst te 9wi-
nemünde (Stettin), vertrek 31 Augustus; 1
Septemlber aankomst te Neufa-hrwasser
(Dantzig), vertrek 4 September; 8 Septem
ber aankomst te Kopenhagen, vertrek 12
September; 15 September aankomst te In-
vergordon (bij Inverness, Schotland), om ko
len te laden; Vrijdag 22 September aan
komst te Lerwick (Shetland.)
Rusland.
De Czaar wordt thans gezegd de ontslag
aanvrage van Boelygin als minister van bin-
nenlandsclie zaken te hebben toegestaan.
Als op/volger van Boelygin wordt genoemd
graaf Ignatiew, vroeger gouverneur-generaal
van Kiew, maar ook de naam van generaal
Trepow wordt genoemd.
Libau, 26 Aug. Voor den krijgsraad heb
ben gisteren terecht gestaan 139 matrozen
van de oorlogsvloot wegens muiterij, go
pleegd in Juni van het vorige jaar. De krijgs
raad veroordeelde acht der beklaagden ter
dood. maar besloot verandering van de dood
straf in 25 jaren dwangarbeid te verzoeken,
19 tot dwangarbeid van 3 a 4 jaar en 35
tot lichtere straffen. 79 werden vrijgespro
ken.
Petersburg, 27 Aug. Het departement van
politie maakt een mededeeling bekend, vol
gens welke sedert het laatst van 1904 de re
volutionaire partijen in het westen krach
tig werkzaam zijn. Het Joodsche geheime
genootschap (do „Bond") treedt aanvallend
op tegen de Christenen; de Poolsche revo
lutionaire partij tracht door aanslagen n
werkstakingen verwarring te stichten. Po
gingen om de opgewondenheid te doen be
daren bleven vruchteloos, een zendbrief van
don aartsbisschop eveneens.
Ten gevolge van gevechten met de troepen
te Bialystok, do berooving dei' openbare kas
sen, dó verspreiding van proclamation op
wekkende tot do algemeene werkstaking, is
het district Warschau in staat van beleg ver
klaard.
Petersburg, 27 Aug. Er hebben ernstige
agrarische onlusten plaats in den Kaukasus.
In e©n dorp weigerden de boeren den
landeigenaar een deel van den oogst af ie
staan. Er werden kozakken ontboden, die
vuurden op de bijeengeschoolde, met knup
pels en hooivorken gewapende boeren. Vol
gens een officieel rapport zijn 19, volgens
andere berichten 70 boereu gewond.
Turkije»
De gerechtelijke instruotie en de arrestatiën
in Smyrna ouren voort, want 35 bommen, die
volgons de bekentenis van. de in Smyrna ge
vang n genomen personen nog anwezig moe
ten zijn, zijn tot dusver niet gevonden. Mede
plichtigen worden ook in het regeerings-
gebouw vermoed, omdat daar eene plaat
voor bet bewaren van bommen in ge
reedheid was gebracht-. In Armenische
winkels werden uniformen en pries
tergewaden gevonden, dae voor de bedrijvers
van den aanslag bestemd waren. Uit de cor
respondentie, die in beslag genomen is, blijkt,
dat, daar de toebereidselen niet voltooid wa
ren, de aanslag eerst den lOn September zou
plaats hebben. Tengevolge van de voorzorgs
maatregelen, die genomen zijn-, ia eene uit
barsting van Mohammedaansche verbittering
niet te vreezen, maar de algemeen heerschen-
de ongerustheid is oorzaak, dat er stilstand
in zaken, is en dat het crediet beperkt wordt.
150 man troepen zijn gezonden naar Magnesia,
waar groote verbittering heerscht van de Mo
hammedanen tegen de Armeniërs.
Marokko.
•Parijs, 2G Aug. Vorst Radolin, de Duit-
sche gezant, overhandigde aan Rouvier het
antwoord van Duitschland betreffende Ma
rokko.
Het document heeft enkele nieuwe elemen
ten in de Fransche voorstellen ingevoegd.
Afrika.
Berlijn, 27 Aug. De commandant van de
Bussard meldt: Luitenant Paasche verraste
op zijn ma-rsch naar Mansa de opstandelingen
bij Kipo, toen zij naar Kowoni wilden op
rukken. De vijand was ongeveer 1000 man
sterk, de he1 ft was met geweren gewapend;
de vijand liet 73 dooden op den noordelijken
oever van de Roefyi achter, velen zijn ver
dronken. Daarna vluchtte de vijand op den
zuidelijken oever van de Roefyi.
Volgens nadere telegrammen van den com
mandant is de opstand in het zuiden van
Duitsc-h Oost-Afrika uitgebre'd tot het dis
trict Lindi. De stad Lindi zelf wrrdt bedreigd.
De Bussard is naar Sadani gegaan, daar
in Oesegna de bevolking tengevolge van de
geruchten, dat door den opstan- in het zui
den alle troepen en. ook de Bussard in be
slag werden genomen, onrustig begon to wor
den. Het verschijnen van de Bussard maakte
op de bevolking een gunstigen indruk.
De oorlog in Oost-AziC.
Van den oorlog rijn do volgende berichten
Tokio, 28 Aug. De correspondent van de
Times in het hoofdkwartier van maarschalk
Oyama bericht van heden, dat de treinen nu
troepen aanvoeren. Het lager wordt versterkt
met nieuw georganiseerde divisiën. Het plan.
bestaat verrassende taktische maatregelen
van nieuwe vinding aan to wenden, om do
Russen tot een bes,'ssenden strijd to nood
zaken. Ei' zal eohter niet worden opgerukt,
zoolang de uitslag van de vredsonderhandelin-
gen twijfelachtig is.
Petersburg27 Aug. Het Petersburgsche
Telcgraafageutschap meldt van gisteren uit
Godsiadan, dat op 23 cn 24 Augustus twee
of drie Japansche torpedobooten kaap La-
zarew hebben beschoten. In de nabijheid
werden nog eenige verdachte schepen opge
merkt. Aan de kust van de Tartarengolf
wordt eene nieuwe poging tot. landing ver
wacht.
Portsmouth, 26 Aug. Vice-staatssecretaris
Peiree heeft heden nacht om half twee een
lang telegram in cijferschrift uit Oysterbay
ontvangen. Hoewel de inhoud onbekend is,
is de stemming bepaald hoopvoller.
Tweede telegram. Daar do minuten
van de laatst© bijeenkomst nog niet gereed
waren, besloten do Russische en Japansche
gevolmachtigden eerst om drie uur 's namid
dags te vergaderen.
Portsmouth, 2G Aug. De conferentie is ver
daagd tot 28 Augustus des namiddags drie
uur.
Portsmouth, 27 Aug. Er zijn aanwijzin
gen, dat de Japanners morgen een nieuw
voorstel zullen doen, dat de conferentie al
thans nog eenige dagem bijeen zal houden.
De vooruitzichten zijn echter donker.
Portsmouth, 27 Aug. Do vredesconferentie
zal eerst Dinsdagmiddag om vier uur weer
biieenkomen, op verzoek van Takahira.
Petersburg26 Aug. (Petersburgsch Tele-
graafagentschap). Het in Amerikaai)6che bla
den opgenomen interview met graaf Lams
dorff is geheel verzonnen. De minister ont
ving geen correspondenten en deed evenmin
mededtehngen.
Eveneens is het bericht van een Berlijnsch
blad over ene verklaring van minister Lams
dorff over de vredesvoorwaarden van eiken
grond ontbloot.
New-York, 27 Aug. Uit Oysterbay wordt
bericht, dat de Czaar finaal geweigerd heeft
i.. Roosevelt's voorstellen toe te stemmen.
Portsmouth, 27 Aug. Heden avond werd
eene geheimzinnige samenkomst van Taka
hira mee Witte gehouden in de kamer van
laatstgenoemde. Takahira vroeg even vóór
het eten om een onderhoud, maar op ver
zoek van Witte werd bet uitgesteld tot half
negen.
Portsmouth28 Aug. (Times). Eern gezag
hebbend Russisch staatsman verklaarde dat
er een veel krachtiger invloed dan die van
Roosevelt werkzaam is in het be'ang van
den vrede, namelijk die van Engeland. Het
nieuwe traktaat van bondgenootschap tus
schen Engeland en Japan - weinige dagen
geleden onderteekend. Dit is een reden meer,
waarom wij Russen gelooven, dat er een
nieuw voorstel op de conferentie zal worden
gedaan.
Tokio28 Aug. Er zal eene buitengewone
vergadering van hot kabinet met het Genro
(het college der oudste staatslieden) gehou
den worden, om van gedachten te wisselen
over de laatste finale pbaoe van de confe
rentie.
Londen, 28 Aug. De correspondent van do
Telegraph te Tokio bericht van den 26en:
Naar mijno meening is do vrede verzekerd.
Er bestaat hier geen twijfel of Rusland zal
het geld betalen.
Londen, 28 Aug. De correspondent van
de Post to Portsmouth, die tot dusver zeer
optimistisch was, zegt nu, dat de vooruit
zichten allerdonkerst zijn. De Japanners zijn
erg boos over de houding te Petersburg. Heb
van daar gekoanen aanbal van eenige nietige
som is eigenlijk oene beleediging. De Japan
ners zijn thans onverzobbelijker dan in het
begin van do vorige week, toen president
Roosevelt hen bewoog tot conoessiën van
buitengewonen aard.
Terwijl de Times uit Portsmouth uit Ja
pansche bron berichtte, dat Japan's laatste
voorstel betreffende het eiland Sachalin en
do oorlog.~;eh levergoeding oen ultimatum
was, heeft Reuter s bureau het volgende uit
Portsmouth vernomen
Ofschoon de audiëntie van den gezant von
Lcngerke-Mever bij den Czaar van Rusland
niet het gewenschte succes heeft gehad, heeft
zij de deur open gelaten voor verdere n-
derhaudelingen. Kort nadat hij het rapport
over de audiëntie had ontvangen, heeft pre
sident Roosevelt nogmaals door Witte
beroep op den Keizer gedaan. De voorname
reden, waarom de Czaar weigerde het com
promis aan te nemen, schijnt te zijn, dat
Japan een bepaald bedrag als koopsom voor
het noordelijk deel van Sachalin heeft -'er
langd. Wanneer Japan het bedrag had open
gelaten voor nader overleg, dan zou het
voorstel ongetwijfeld aannemelijlk geweest
zijn. Uit goede bron kan worden bericht,
dat de verschillen van meening betreffende
het door Roosevelt en het door Japan voor
gestelde compromis juist tot dit punt terug
te brengen zijn. Naar verluidt, doet Roose
velt nu zijn best, de toestemming van Je»
Russischen Czaar te verkrijgen tot het voor
stel van Japan met deze wijziging, dat het
53 ROMAN VAN
ANNA WAHLENBERG.
In den toon van dit „nu al?" lag volstrekt
geen uifcnoodiging tot langer blijven. Eu Ada
wist waarom niet. Sven zon over een uur ko
men, en hij mocht haar hier niet vinden.
„Maar misschien zul je den trein niet
meer kunnen halen," vervolgde Ruth, aar
zelend.
„Toch! wel, als ik. mij; haast."
Zij gaven elkaar de hand, onverschillig
en koel als een paar vreemde menseken.
Maar plotseling werd Ruth's hand mindór
slap, eu eer zij| er aan dacht, voelde Ada
een driftigen kus op haar mond trillen. Dit
was het antwoord van do vriendin op karo
bede om hulp en troost. Duidelijker kon
het niet. Zij had niet meer te geven.
„Ik ga met je mee," sprak zij ietwat aar
zelend'; „wacht even ik zal gauw mijn
hoed gaan halen."
En zij. liep gejaagd naar boven. Maar nog
eer haar kleedje achter de glazen deuren
verdwenen was, had Adia de loofhut en do
Gouden regen ook reeds verlaten. Zij volgdo
Ruth niet, maar ging langs de laatste Stee-
nen trap naar beneden, sloop door den ker
sen boom gaard en verdier naar het hek om
het grasperk, dat de grens van het park
vormde. Het was -gemakkelijk hier over
heen te klimmen, en toen kwam zij onder
de zware eiken, onder wier dicht lommer1
het reeds dionker begon te worden. Een smal
slingerpad voerde naar de hagen, en langs
deze kon men naar het station komen, hoe
wel die weg iets langer was dan de gewone.
Maar wanneer zij hard liep, zou zij den trein
toch nog wel halen.
En met dlie ééne gedachte in liet hoofd
holde zij voort, tot zij op-eens bleef stil
staan. Zij vroeg zioh af, waarom zij eigenlijk
zoo hard1 draafde? Hierop kon zij geen ant
woord geven. Het deed er immers niets toe
of zij dezen trein haalde. Het was er maar
om t-o doen geweest, het gezelschap van
Ruth te rtntloopen. Zij ging op een boom
stronk zitten rusten' en staarde naar de zee,
die blank glinsterend' tusschen de boomen
door, zichtbaar was.
Maar wanneer zij nu dezen trein niet
haalde, had zij( nog zeer lang tij|d. Zij zou
dan op het station moeten wachten op den
volgenden; in tusschen zou zij ook den trein
zien waarmede Svon verwacht werd; mis
schien hem ook nog?
Die gedachte joeg haar het bloed sneller
door de aderen. Misschien zou hij haar ook
zien? Ja, zij zou hem tegemoet ldopen, zoo-
dab hij haar niet kon ontgaan. Zij zou hem
aanspreken, lienn vasthouden. Zij zou hem
zoggen, dat het niet waar was, wat hij ge
loofde, omdat anderen het zeidendat zij
zich weggaf voor blinkende verleiding. Hij
moest het weten, het van haar persoonlijk
hooren, dat zij niemand liefhad dan hem
alleen; en dan zou hij dien eenen keer nog
wel vriendelijk met haar spreken...
Maar Ruth...? Die zou daarginds ook wel
zijn. Hij verwachtte liaar immers, en daar
om zou zijn blik haar het eorst zoeken. Nie
mand had het minste recht oan zich tusschen
die twee te plaatsen. Zij zouden samen wel
tevreden en in opgewekte stemming naar
Svanelund terugkeeren, zonder dat een van
hen vermoedde wie daar stond) en hen gade
sloeg.
Neen, die twee wilde zij niet tezamen
zien. Hem alleen; en enkel zien; want meer
was haar niet geoorloofd dat zag zijj nu in.
Maar hoe zou zij dat kunnen gedaan krij
gen? Hoe moest zij dat aanleggen?
Als zij er voor Ruth wezen kon; of als
zij nog een dag meer tijd had! Maar zij had
neg slechts deze weinige uren tot hare vrije
beschikking. Over enkele minuten zou Sven
in den trein stappen en hierheen sporen,
naar Rut-h. Eu als zij hem eerder dan
Ruth wilde te zien krijgen, dan was hiervoor
slechte éeu middel: zij moest dó spoorbaan
een eind op loopen cn dlan, op den dijk
staande, al de spoorwagens mot hunne lich
ten voorbij; zien stoomon. En dan? dan
zou zij geheel alleen zijn in den donkeren
avoud.
Zij stond op en sloeg den arm om een
boomstam, terwijl zij onafgewend naar het
avondrood! staarde, aan den horizont, over
de weilanden. Een nieuw plan was bij haar
opgekomen.
Als zij; den trein eens niet voorbij liet
gaan Als zij hem tegemoet ging met uitge
breide armen en niets anders daarbij dacht
dan: „Nu komt hij bij mij... bij, mij...!"
En dan zou hij komen. EA zij zou het
nooit meer zoo hardi hebben; hij zou haar
bewaren voor den gevreesdien dag van mor
gen!
Toen Iluth weer beneden kwam en de
loofhut ledig vond, begreep zij1 natuurlijk
dat Ada haar had willen ontloopen. Zij riop
haar, maar kreeg geen antwoord. Zij zocht
haai* in den tuin, in het plantsoen en in de
beukenlaan, Dat Ada den omweg door het
park zou hebben gekozen, kwam niet bij
haar op, omdat zij wist hoe weinig tijd zij
te verliezen had. Vreemd dat ziji haar niefe
voor zich uit zag gaan, op dien kalen weg
over de velden. Toen Hej, de hond, naar
haar toe kwam hollen en naast haar bleef
trippelen, trof haar dit. Wanneer Adia hier
zoo pas geloopen had, dan zou Hej baar ge
zien hebben en met- haar meê zijn.gegaan,
want vroeger waren hij en Ada immers zul
ke goede maatjes geweest? Honden hebben
een goed geheugen. Ruth begon zich be
paald ongerust te maken en daarenboven ge
voelde zij gewetenswroeging. Zij had eene,
die steun en troost nood/ig had, zonder hulp
van zich) af laten gaan. Ada was toch niet
gekomen, alleen om zich met haar te verzoe
nen? Dit had zij eerst wel gedacht, maar nu
wdst zij beter. Ada had haar gezocht met
een hart vol vertwijfeling en duistero ver
wachtingen, als de eenige aan wie zij raad,
misschien troost zou kunnen vragen en
.hoe was zij heengegaan? Nog veel ongeluk
kiger, veel armer da* zij gekomen was. Zij
moest haar vindenmoest haar dc hand!
reiken. Eu als opgejaagd' liep Ruth voort,
al sneller en sneller. Maar als Ada niet aan
het station -was? Wat kon daarvan dan de re
den zijn? Er was maar oen reden voor haar
talmen te bedenkenzij wilde Sven ontmoe
ten den trein, waarmede hij komen moest
afwachten
Het modelijden, dat straks zoo luide ge
sproken had, werd nu verdrongen door een
ander, minder onbaatzuchtig gevoel.
Het laatste eind van haar weg diraafde zij
meer dan zij liep.
Op het perrön bleef zij staan en liet zij
haar blik over de wachtende menschen glij
den. Die zij zocht kon zij niet vinden. En
gedurende de weinige minuten die verliepen
vóór de binnenkomst van dón trein, ver-
sclieen zij ook niet. Do reizigers stapten in
en de trein vervolgde zijne reis, zonder het
meisje dat Ruth zocht, mede te nemen.
Dus nu zouden Ada en zij; beiden hier
zfjn om hem af te halen?
Met die gedachte ging Ruth in een afge
legen hoekje zitten. Zij wilde Ada zien, voor
dat deze haar ontdekken zou. Zij moest nu
toch spoedig verschijnen. Het kon hoogstens
een kwartier duren, eer de trein uit Stock
holm hier aankwam, en de menschón, die
vrienden of gasten wilden afhalen, traden
reeds uit de wachtkamer naar buiten.
„Goeden avond, juffrouw," hoorde Rutli
iemand achter haar zeggen.
Het was oen van de boeren uit den om
trok. Hij nam zijn pet. af en begon een
praatje.
Nadat het noodige over het weer en over
het gewas afgehandeld was, zeide hij
„E* nu is juffrouw Sundell ook weer zoo
hier? Zij kwam zeker van Svanelund; dat
begrijp ik."
„Heb je haar gezien?" vroeg Ruth.
Ja, hij was haar juist tegen gekomen. Zij
wandeldie op het basohpad, in de richting)
van de spoorbaan. Hij had niet begrepen
waar zij heen wilde. Waarschijnlijk wilde zij,
maai' een eiudjo wandelen. Zij liep heel lang
zaam.
Slot volgt
