W\ 85.
4" Jaargang.
Maandag 25 September 1905.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Vreemde Histories.
OORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS j
Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.25.
Idem franco per post.1.75.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, mot uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers! VALKHOFF 6 Co.
Utrechtsch est raat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN
Van 1—6 regelsf 0.7B»
Elke regel meer0.1fc
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrjjf bestaan voordelige bepalingen to^
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Ben»
circulaire, bevattende Je voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Aan kendie met I October
a. s. op dit blad inteekenen,
worden de nummers die ge
durende de maand Septem
ber nog zullen verschijnen
KOSTELOOS toegezonden.
Kennisgeving.
SCHOUW.
De Burgemeester en Wethouders van Amers
foort,
Gezien art. 22 van het Reglement op het
onderhoud en gebruik der wegen in de provin
cie Utrecht d.d. 8 November 1853 (Provineiaal-
blad 'No. 102), alsmede art. 1 der Verordening
op de wegen en waterleidingen
Doen te weten, dat de bij voormeld artikel
bedoelde najaars-schouw over wegen, slooten en
waterleidingen, aan him toezieht of beheer on
derworpen, zal gehouden worden op Woensdag,
den 11. October aanstaande en volgende dagen.
Wordende bij deze de bepalingen van boven
gemelde reglementen aan de belanghebbenden
in herinnering gebracht.
Amersfoort, den 22. September 1905.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
De Secretaris, De Burgemeester,
J. G. STENIFERT KROESE. WUIJTCERfl.
Politiek Overzicht
Kreta.
Een nieuw optreden van <te beschermende
mogendheden op Kreta wordt van Parijs uit
als aanstaande aangekondigd. De vier mo
gendheden, die gezamenlijk het protectoraat
over Kreta uitoefenen, zijn namelijk tot do
overtuiging gekomen, dat een langere duur
van deiii thans op het eiland heerschenden
toestand onmogelijk is. Zoodira hot. verlof van
de te Rome geaccrediteerde gezanten dezer
mogendheden verstreken is, zullen er beraad
slagingen gehouden worden tot vaststelling
van de maatregelen, die moeten worden go-
nomen. Of die maatregelen naar den zin van
de bevolking zullen, zijn? Het valt ibe betwij
felen, want or wordt bericht, dat in ieder
geval onwrikbaar blijft het op een eisch van.
de algemoeue Europeesch© politiek steunende
bes'uit der mogendheden om geen, verande
ring too te later in den status quo in het
zuidoosten'.
Over 't. algemeen is ieder Knetenser bezield
door de gedachte der vereeniging van het
eiland met Griekenland. Dat is een erfdeel
van de vaderen, die ook steeds streefden naar
vereeniging met Hellas, maar door Romeinen
en Arabieren, Venetianen en Turken evenzeer
daarin verhinderd werden als de tegenwoor
dige bewoners door de groote mogendheden.
De Kretensers zijn bet slechts oneens over
den weg om tot het doel te geraken. Do heet-
bloed'igsten onder hen meenen, dat dit het
snelst geschiedt door wapengeweld. Sints
eenige maanden hebben zij daarom de op
roervaan uitgestoken en eene voorloopige
regeering ingesteld in Tberisso (provincie Ky.
donna), die va,n daar uit in naam van Koning
George van Griekenland over een groot deel
van bet eiland gebiedt, zonder hem om zijne
toestemming te vragen. Die andere partij,
die van geweld afkeerig is, heeft haren zetel
in de drie sbedem Kanea, Rethymnos en Kan
dia; hare aanhangers zijn echter ook ver
spreid in het door de opstandelingen be-
heerschte gebiod. Te Therisso verschijnt ook
eene Staatscourant, die prijkt met het Griek-
sche wapen en die alle gewichtige besluiten
en stukken van de regeering der opstande
lingen bekend maakt. Geweren en munitie
worden in kleine zeilschepen uit Griekenland
overgebracht en gemakkelijk in de schuil
hoeken van de rotsachtige kust aap, land ge
bracht; men bezit daarin nog eene behoor
lijke oefening uit den Turkschen tijd, al blij
ven soms bloedige botsingen niet achterwege.
Den 15en Juli moodigde de commissaris
van de vier beschermende mogendheden, prins
George van Griekenland, het parlement van
Kreta uit kennis te nemen van eene nota
der vreemde consuls aan de opstandelingen,
waarin werd gezegd, dat het onmogelijk was
op het huidige tijdstip verandering te bren
gen in den politicken toestand van het eiland.
De mogendheden hadden den besten wil om
in het binnenlandsche bestuur van Kreta her
vormingen in te voeren, maar eene voortzet
ting van den opstand moest van ernstige
economische gevolgen voor het eiland zijn.
De nota stond com termijn van 15 dagen toe
om de wapenen ned»;r itë leggen, en opende
het uitzicht op genade voor allen met uitzon
dering van de gemeene misdadigers eni de
gedeserteerde gendarmen.
Ook begaven de consuls van de mogend
heden zich op reis tot 'het houden van eene
samenkomst met dé hoofden van de rebellen,
om hun een ultimatum te overhandigen. Do
Engelsche consul hield daarbij eene rede,
waarin hij zeide, dait het gevaarlijk was met
het vuur van den opstand te spelen, waardoor
minstens voor een menschenleeftijd Kreta
zou worden achteruit gebracht. Hij herhaalde
ten slotte, dat de mogenheden bereid waren
al het mogelijke ite doen, om het eiland tot
ontwikkeling te brengen, maar vast besloten
waren thains geene politieke verandering toe
te laten. Da commissie van de opstandelin
gen hoorde deze verklaringen aal ra aan en
verzocht eenigen bedenktijd om te kunnen
antwoorden. Aan het ©inde van dezen termijn,
weigerden de opstandelingen het ultimatum
van de mogendheden en drongen aan op on
verwijlde vereeniging met Griekenland.
Va,n zi'u kant beproefde het parlement van
Kreta, dat met zachtere middelen streeft
naar de vereeniging met Griekenland, de op
standelingen. te Therisso te bewegen zich met
de gekozen vertegenwoordigers van het land
i- vereenigen tot eene nationale - 'rgadering.
Deze poging leed echter schipbreuk op de
eischen der rebellen, dat zij evenveel verte
genwoordigers naar de nationale vergadering
moesben zenden als het parlement zelf. Dat
werd geweigerd, omdat het parlement van
oordeel was, dat de rebellen te Tlierieso
slechts eene minderheid uitmaken en dus
niet de helft van de stemmen voor zich mo
gen opeischen. De rebellen daarentegen be
weren, dat zij de meerderheid van de bevol
king voor zich hebben en dus nog zeer groot
moedig handelen, door slechts de helft van
de stemmen voor zich te verlangens
Van beteekenis is iniog het antwoord van
het parlement aan de consuls van 26 Juli, dat
op nieuw- getuigt van de bezwaren, die de
zeer ingewikkelde toestand meebrengt- Het
bevat eene smeekbede aan de consuls der
mogendheden t bewegen, dat zij, zich over
Kreta zullen erbarmen en hunne toestemming
ming geven tot de vurig begeerde vereeni
ging met- Griekenland, die de eenige moge
lijke oplossing is. Een van de laatste beslui
ten van het parlement voor zijne verdaging
beval de terugzending van de ïtaliaanscho
gendarmerie-officieren, omdat zij hunne taak
geheel hadden vervuld en eene uitmuntende
Kretensische gendarmerie hadden gevormd.
De ïtaliaanscho minister-president diende
echter tegen dat besluit terstond bezwaar in,
en prins George heeft het nog niet bekrach
tigd.
Die troepen van de vier beschermende mo
gendheden zijn in den laatsten tijd te water
en te land niet onaanzienlijk versterkt, om
beter opgewassen te zijn tegen de taak van
rustbewaarder, die hem is opgedragen. Zoo
heeft Kreta aan de mogendheden in de laat
ste negen jaren uitgaven tot een bedrag van
verscheidene millioenen gekost. Aan. werken
des vredes besteed, hadden deze millioenen
krachtig kunnen bijdragen tot de ontwikke
ling van het eiland. Maar vrede en voorspoed
zijn thans nog ver te zoeken op Kreta, dat
met de afscheiding van Turkije zijn wensch
slechts gedeeltelijk vervuld heeft gekregen en
nu er op uit is op de wijze, waarmee het
tegenover Turkije succes heeft behaald, de
verwezenlijking van zijn wensch tot vereeni
ging met Griekenland af te dwingen.
Duitschland.
In de verkiezingsstrijd voor don landdag
van het vorstendom Schwarzburg-Rudolstadt
heeft de uitslag van de herstemmingen den
sociaal-democraten de kans op de meerder
heid ontnomen. Do verhouding is nu aclit
scciaal-democraten tegen acht leden van
de gezamenlijke burgerlijke partijen. De
landdag is dus nu op het doode punt geko
men.
Berlijn23 Sept. Volgens dö Reaohsanr
zeiger zijn sedert gisteren weder 8 gevallen
van vermoedelijke cholera en drie sterfge
vallen aan cholera aangegeven.
Van de nieuwe ziektegevallen kwam één
voor te Berlijn.
Berlijn, 23 Sept.. Er wordt ondersteld, dat
de gisteren op eene schuit in de Urba-haven
overleden schipper Lehmann aan cholera ge
storven is. Het def'intiieve resultaat van het
onderzoek is nog niet bekend.
Berlijn, 23 Sept. Uit het officieele onder
zoek is gebleken, dat Lehmann, do schipper
die in den nacht van Vrijdag overleed, wer
kelijk door cholera aangetast was..
Sept. De morgenbladen, berichten, dat
alle in de cholerabarak aanwezige tien per
sonen, die in aanraking geweest zijn met den
aan cholera gestorven schipper, gezond en
wel zijn.
Engeland.
T.onden, Sept. Reuter verneemt, dat de
aankoop van de Tanjong-Pagandokken in.
Singapore een deel uitmaakt van het rijks
ver de digingsstelsel
De Observer bericht, dat de vestiging van
eene maritieme basis in Singapore praktisch
een deel uitmaakt, van. de nieuwe Engelsch-
Japansche overeenkomst tot wederkeurige
zei fbescherming.
Zweden en Noorwegen.
Karlstad, 23 Sept. De conferentie werdJ
hedenavond kort na 6 uur gesloten. Officieel
wordt medegedeeld, dat het gelukt is tot
overeenstemming te komen. De protocollen
•zullen in het begin van de volgende week
gelijktijdig te Stockholm en ite Christiania be
kend gemaakt worden.
Tweede telegram. Toen de gedele
geerden het gebouw verlieten, waar zij hunne
vergaderingen hadden gehouden, bracht een
groote menigte aan de Zweedsche afgevaar
digden een wanne ovatie. De Noorsche onder
handelaars vertrokken om half zeven. Daar
bij hadden geen betoogingen plaats. De
Zweedsche gedelegeerden zullen tegen mid
dernacht vertrekken.
Stockholm, Sept. In de lieden onder
voorzitterschap van den kroonprins-regent
gehouden zitting van den staatsraad werd
besloten, den rijksdag tegen 2 Ocotober bij
een te roepen naar aanleiding vani de ontbin
ding der unie.
Parijs, 23 Sept. In een onderhoud met
den correspondent van de Temps te Stock
holm verklaarde koning Oscar, dat hij niets
onbeproefd had gelaten om de sabeiding, die
door de Noren alleen werd voorgestaan, te
voorkomen. De Koning zeide, dat de Unie
niet hersteld zoude worden; hij hoopte
echter stellig op den vrede. Hij voegde er
nog bij, dat nooit een zijner kinderen den
troon vam Noorwegen zou beklimmen.
Aan de National Zeitung wordt uit Lu-
zern bericht, dat door de Skandinavische af
gevaardigden op het Vredescongres verzekerd
wordt, dat Zweden en Noorwegen hun ge
schil door een scheidsgerecht zouden laten
beslissen en <Tat Zwitserland zou worden ver
zocht een president voor dit gerecht aan te
wijzen.
Spanje.
Madrid, 2j Sept. De uitkomst van de
verkiezingen voor de afzetbare helft van den
Senaat is, dat gekozen zijn104 liberalen,
47 conservatieven, een republikein, 2 carlis-
ten, 2 regionalisten, 2 onafhankeliiken. On
bekend is nog den uitsl ag op de Ca n arische
eilanden.
Hongarije.
Weenen, 23 Sept. De Keizer ontving heden
ochtend de leiders der meerderheid in het
Homgaarsahe parlement, Ge graven And ras
sy en Apponyi. baron Banffy, Kossuth en
graaf Zichy, en noodigde hen uit hem voor
stellen te doen betreffende de vorming van
een parlementair kabinet onder de volgende
voorwaarden
Van de militaire kwestiën worden die be
treffende de commando- en de dienst taal,
waarin de Keizer besloten is volstrekt niet
boe te geven, van het program, afgevoerd
de grondslagen van de Unie, wat het leger
betreft, blijven onaangetast. De vragen, die
betrekking hebben op de economische ver
houding tusschen Oostenrijk en Hongarije of
op andere punten, zullen onderworpen wor
den aan eene herziening op de in de wet
van 1867 aangegeven grondslagen, dus niet
eenzijdig tusschen de Kroon en de Hongaar-
eche natie, maar alleen op grond van over
leg tusschen de beide staten.
De begrooting, het wetsontwerp tot bepa
ling van het recruten-oontingent, de han
delsverdragen en de wetsontwerpen tot het
verschaffen van de middelen voor de eischen
van het legerbestuur, die in de laatste zit
ting van de delegatiën zijn toegestaan voor
de dienstjaren 1904 en 1905, moeten worden
gevoteerd. De Keizer deed aan de hoofden
der coalitie opmerken de ernstige verant
woordelijkheid, die zij op zich zouden laden,
door te blijven volharden bij hun vroeger
standpunt.
Tweede telegram. De vertegen
woordigers van de coalitie-partijen begaven
zich om half een naar den rijksminister van
buitenlandse he zaken, graaf Goluchowski, en
verk'aarden hem,, dat zij ongezind waren met
h«m in overleg te treden over vragen, die op
de Hongaarsche crisis betrekking hebben.
Slechts een Hongaar ka.n door hen beschouwd
worden als bevoegd om deel te nemen aan
onderhandelimgen over dit onderwerp.
Derde telegram. De Keizer diroeg
aan graaf öziraky op, onderhandelingen aan
te knoopen met de vertegenwoordigers van de
meerderheid van den Hongaarachen rijksdag.
Tot toelichting van de onder de telegram
men medegedeelde bijzonderheden over de
audiëntie, die de leiders van do Hongaarsche
oppositie eergisteren in den hofburg te Wee
nen hebben gehad, kan rog dienen, dat de
audiëntie niet meer dan tien minuten heeft
gediuurd. Na eenige woorden tot inleiding
overhandigde de Keizer aan Kossuth het
stok, waarin 't onder de telegrammen medege
deelde programma is opgenomen, dat de Kei
zer verlangt, dat de coalitie als regeerings-
programma zal aannemen. De Keizer waa
zeer aleoht geluimd en bediende zich, in af
wijking van vroeger bij dergelijke gelegen
heden, van de Duitsche taal. De eerste in
druk van de Hongaarsche politici was, dat
het programma in 't minst niet legenxoet-
komend was; zij beschouwden het als het
ultimatum van den Keizer en schenen het
als on aannemelijk te beschouwen.
De Keizer verwees de heeren naar graaf
Goluchowski, die door hem was aangewezen
om verder met hen te onderhandelen, niet
als minister, maar als gemachtigde ad hoe.
De Hongaarsche leiders verklaarden na do
'audiëntie aan graaf Goluchowski, dlat als de
Keizer-Koning met de meerderheid van het
parlement wenschte te onderhandelen, hij als
t ussohe npersoon een Hongaarsch burger
moest kiezen. De Keizer besloot daarop graaf
Bela Gziraky in plaats van Goluchowski met
dk> onderhandeling te belasten, die Hon
gaarsch opperhofmaarschalk en persona grata
bij den Keizer is. Naar aanleiding daarvan
besloten de Hongaarsche heeren, die zich
reeds gereed maakten om te vertrekken, nog
te eenen te blijven. Niettemin heeft men
haast geen hoop op eetn comproanis.
Rusland.
De lieer Witte is Zaterdagavond uit Parijs
vertrokken. Vermoedelijk zal hij Dinsdag
door den Duitschen Keizer ontvangen wor
den.
Den 19. plember werd in eene bijeen
komst van do ministers Boelygin, Kokowzow
en Glasgow en den hoofddirecteur Schwane-
bach besloten, de den 9. aan de universatoi-
ten verleende autonomie ook tot de overige
hoogescholen uit te breidien.
De senaat van de Moskousche universiteit
heeft beslote^ de colleges eerst te hervatten
nadat prof. Troebetzkoi, de go kozen rector,
als zoodanig bekrachtigd zal zijn. Do studen
ten te Meskou zijn bereid de colleges wedor
te bezoeken.
Do commissie, die werkt onder voorzitter
schap van graaf Solski, heeft besloten vrij
heid van vergaderen in zóó ver te verleenen,
dat politieko vergaderingen geoorloofd zijn,
wannoor binnen "drie tot. zeven dagen, nadat
de aangifte is geschied ^n het programma
is medegedeeld, geen verbod wordt uitgevaar-
aigd.
Petersburg, 23 Sept. In het gouvernement
Lomsja (Polen) zijn twee sterfgevallen aan
cholera voorgekomen, een in. het district
Lomsja en het andere in het district Mazo-
wieck.
Warschau, 23 Sept. Een particulier be-
rich4, houdt in, dat te Wloclawek weder een
geval van cholera is voorgekomen en dat te
Lodz vijf gevallen zijn geconstateerd.
Naar het Engelsch ran Grant Allen
13 door
J. L. VAN DER MOER.
,,'fcls in ol'k geval 'n gelukkig toeval, me
neer Carvalho,'^ hernam ik, „dat ons weer
heeft te zaam gebracht-."
Hij: boog diep en met waardigheid1.
„'■bis heel vriendelijk va-n u, dit te zeg
gen," antwoordde hij,. „Be vind! 't zeer aan
genaam oude kennissen uit Jamaica te ont
moeten."
iMijin ihiart klapte heftig. Ik aneendie te be
speuren dat 'liiji opzettelijk een zekere koel
heid, in zij® toon legde, en dit was ook geen
wonder. Maar had ik Ernest Oarva'ho vroe
ger liefgehad, op het oogenblik had ik hem
inog duizendmaal 'liever, nu hij daar, in zijn
keurig avondtoilet, als een volmaakt- gentle
man vóór mij, stond. Hij zag er, in een woord
vorstelijk uit, met zijin mooie, iet of wat
Oostersche trekken, .zijn schitterende, zwarte
oogen, zijin lange snorren en zijin Jïiooden,
goed gevormden mond. Daar lag iets als een
openbaring van macht ap zijn voorhoofd,
zijn gehcele voorkomen deed denken aan
iemand van dë hoogste ontwikkeling. En
dan hij had; „Peter M'artindale" geschre
ven Welke andere man zou daartoe in staat,
zijn Ik stond verbaasd over mijn eigen dom
heid. niet oogenblikkelijk begrepen te heb
ben, dat hij de schrijver moest zijin. Maar,
wat ik het verschrikkel'ijikst van alles vond
was dat ik vermoedelijk zijn liefdie zou ver
loren hebben. Het had eenmaal aan mij ge
staan, Ernest Carvalho mijin echtgenoot- te
•noemen, en ik had hem geheel m al van
miji vetnvijfderd door één enlkele, niet te ver
ontschuldigen daad van krankzinnige zwak
heid!
„Em woont u nu in Londen?" vroeg ik.
„Ja," gaf hij ten antwoord, „wij hebben
'n lief, klein, eigen huis in Kensington. Ik
ibeol mede-redacteur van de Morning Deto
nator."
.yMevrouw Oarvaiho is van avond ook
hier,"' zei mevrouw Bouverie Barton. „Kent
u haar? Maar natuurlijk, ik veronderstel diat
u haar zeker kent."
Mevrouw Öarvalfho 1
Toen ik dezen naam hoorde, vernam ik
plotseling een heftig geklap in mijn ooren,
als sloeg men met een hamer in mijn hoofd,
en weldra begreep ik, dat ik niets anders
hoorde dan het kloppen van mijn hart. Er-
nest Carvalho was dus getrouwd.
„Nee, bracht hij in het. midden,, toen hij
bemerkte, dat ik niet dadelijk antwoordde,
.„juffrouw Hamleden heeft haar, geloof 'k,
nooit ontmoet. Maar 't zal amiji zeer aange
naam zijin lvaar voor te stellen." En- hij
draaide zich om mar een sofa, waarop een
paar dames zaten te praten, de kleinste in
het hoekje.
Een zeer deftige, oude dame met sneauw-
wit 'haar, dat gedeeltelijk bedekt werd dioor
een sierlijk kanten mutsje, stak mij met
een vriendelijken glimlach haar smalle,
blanke hand toe.
„M'n moeder," zei Ernest Carvalho be
daard.
Ik nam de aangeboden hand en drukte
deze met zooveel warmte, dat die als slavin
geboren vrouw er zeker van verwonderd
moet zijin geweest. De gedlachte, die mij op
diat oogeniblik geheel bezielde was, dat Ernest
Carvalho alzoo niet getrouwd was. En 'het
kloppen in mijn binnenste begon weer op
nieuw.
Zoodra ik weer aan iets of aan iemand
anders dan aan mij zelve eenige aandacht
kon schenken, begon ik te bemerken dat
mevrouw Carvalho een lieve vrouw was.
Haar huidskleur was wel donker, maar niet
zoo sterk a's van sommige Spaansche of Ita-
iiaansche dames, die ik gezien had; en haar
blik en manieren waren als die van een mar
kiezin uit den tijd van Lodewijk XV en
deden ©enigszins denken aan dë statige be
leefdheid van oude Fransohe families op
Haïti. Zij bad nimmer eenige opleiding ge
noten, dus had zij hetgeen zij wist zelf moe
ten, leeren. Maar niemand zou op het oogen
blik van dat gebrek aan opvoeding iets .heb
ben kunnen bemerken, want zij was min
stens eren ontwikkeld als alle kleurlingen
en had haar voordeel gedaan met hetgeen
zijl zag en hoorde in den. kring waarin zij
thans was opgenomen. Toen zij over de Lon-
densche letterkundige wereld sprak, waarin
haar zoon zich dagelijks bewoog, gevoelde
ik, als West-Indische, mijn groote achterlijk
heid! En toen zij' mij vertelde juist het
nieuwe schilderij van Fradelli in de acade
mie te hebben gezien, schaamde ik mij haar
te moeten laten merken dat ik van dien be
roemden schilder nimmer gehoord had. Hoe
was 't mogelijk, dat deze deftige, oude dame
nog slavin was op Palmettos, toen mijn arme
goede moeder nog een kind was. Ik vond de
gedachte verschrikkelijk, diat mijm eigen fa
milie haar in slavernij, zou hebben gehouden»
haar leven lang, waarneer ze er slechte de
macht toe had gehad; Met groote schaamte
.herinnerde ik mij: plotseling wat Ernest Car
valho, toen ik hem hot laatst ontmoette, ge
zegd ihad, namelijk dat de schuld en de
schande van dë sl'averniji alleen op de slaven
houders zelf terugvallen.
IkUeof den geheelen avond met mevrouw.
Carvalho praten, maar moet bekennen dat
ik wol '<n beetje op heet© kolen zat. Earnest
bleef eerst een; poosje bij ons, als wilde hij
den indauik waarnemen, dien zijn moeder op
mij maakte; maar weldra ging hij naar
'tmij voorkwam, een beetje trotsck heen,
maar een ander gecllcelte van de zaal, waar
bijl een gesprek aanknoopte met 'Oen Duit-
sclicr, die een blauwe bril diroeg. Ik verbeeld
de mij: dat- hij, half angstig, tolken in ontzo
richting keek, en ik was er zeker van, dat
hij ieder oogeniblik de oogen vam zijn moeder
zocht.
Wat mevrouw Carvalho betreft, zij pakte
mij geheel en al in, en zij was met- deze
verovering blijkbaar zeer ingenomen). Toen
ik opstond omi te vertrekken ,nam zij, mijin
handen, in do hare enI zeide hartelijk tot mij,
„juffrouw Hazleden, 't zal1 ons heel voel ge
noegen doen, wanneer u ons dik wijds komt
bezoeken op Morton Gardens."
Zou Ernest haar ooit iets van zijn aan
zoek verteM1 hebben? Ik was nieuwsgierig,
om het te weten te komen.
Mevrouw Bouverie Barton was zeer vrien
delijk voor me. Zij ging voort, mij cp haar
receptieavonden uit te noodigen. ©n daar
ontmoette ik meermalen Ernest Carvalho.
In den beginne gebeurde het maar zelden,
dat 'hij zich wat langer met miiji onderhield,
maar ten laatste, misschien wel gedeeltelijk
omdat ik altijd' zoo veel met zijn moedér
sprak, begon hij 'n beetje te ontdooien en
trad hij: mij vriendelijker te gomoet.
„We hebben Jamioa nu eenmaal veria»
t m, juffrouw Hiazledlen," zed hij op zekeren
avond, „en wat daar gebeurde zullen we
miaar veigeten. Hier, in 't vrije Engeland,
mogen we ten slotte dan toch wel goeie
vrienden zijn."
Ik brandde van verlangen hem die gehoele
waarheid te vertellen, en tech was een uit
eenzetting van de zaak .niet wel mogelijk.
Ongetwijfeld had hij sedert dien tijd natuur
lijk een massa andere meisjes ontmoet, en
zeer wiaamohijnilijk was zijn jongensliefde
voor miji al lang verdwenen. Men moot de
.'liefde van achttien- of twintig-jarige mon-
schen immers niet al te ernstig opnemen
■Mevrouw Carvalho inviteerde mijl vaak
ten harent, in haar lieve, kleine woning id
'Merton) Gardens, ©n ik ging er gaarne hoen.
Maar Ernest zinspeelde nooit meer op het
verleden. Maanden gingen voorbij, en ik be
gon te begrijpen dat ik hetgeen ik eenB ge
droomd 'had, maar voor goed uit mijn hart
moo9t bannen, indien dit althans moge
lijk was!
Wordt vervolgd.
