M°. 88. 4d* Jaargang. Donderdag 28 September 1905. BUITENLAND.^ FEUILLETON. Vreemde Histories. AMERSFOORTSGH DAGBLAD ABONNEMENTSPRIJS Per S maanden roor Amersfoortf 1.25. Idem franco per post1.75. Afzonderlijke nummers- 0.05. Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feostdagen. Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur 's morgens by de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF G>. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIÉR: Van 1—5 regels0.79* Elke regel meer0.15. Groote letters naar plaatsruimte. Yoor handel en bedrijf bestaan voprtfeoJigc bepalingen tot het herhaald adverteeren in dit Blad bjj abonpemenr. Bani» oirculaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Politiek Overzicht De crisis in Hongarije. Op de audiëntie van verleden Zaterdag in den liofburg te Weenen, waarin ue Keizer aan de leiders van de Hongaar sche oppositie heeft medegedeeld, welke voorwaarden hij verbond aan zijne toe stemming om hen tot do regeering te roe pen, is eergisteren de verklaring gevolgd, dio de Oostenrijksche minister-president baron von Gautech heeft afgelegd, om het stand punt te doein kennen, dat do regeering van 'Oostenrijk inneemt tegenover Hongarije. Hij verklaarde, dat hij steeds zich hield aan den stelregel, dat hij zioh niet had te mengen in de binnenlandsche aangelegenheden van Hon garije, maar dat dit niet belette, dat er een toestand kon zijn, waarin de stem van don Oostenrijjksohen minister-president moest n zou worden gehoord; in zulk een t ^sta ld, waar het gold groote belangen, die hem waren toevertrouwd, was hij verplicht zich uit te spreken en dit recht zou hij zich door nie mand laten bekorten. Ook over het streven van Hongarije om te tornen aan het in 1867 gesloten compromis, dat de verhouding tus- sohen de beide rijkshelften regelt, liet de Oostenrijksche minister-president zich uit hij verklaarde uitdrukkelijk, dat hij bereid was in te staan voor de loyale uitvoering van de met Hongarije gesloten regelingen, maar dan natuurlijk ook moest verlangen, dat deze onvoorwaardelijk in acht werden genomen door Hongarije. Inzonderheid ver langde de Oostenrijksche regeering, dat de pogingen om nieuwe handelsverdragen te doen in werking treden, voortgezet en tijdig ton einde gebracht moesten worden; te dien aanzien kon de regeering volstrekt geen con cessie doen, maar zij was ten allen tijde be reid, wat de vragen betreft, die betrekking hebben op de economische en de verdere ver houdingen tot Hongarije, toe te stemmen in eene herziening van de wetgeving van 1867 onder het door do Kroon gemaakte voorbe houd en op den door de Kroon aangewezen Tusschen deze verklaring van de Oosten- riiksöhe regeering en die, welke verleden Zaterdag door den Keizer werd afgelegd, be staat onmiskenbaar verband. Zij duiden aan, dat er overeenstemming bestaat tusscken het rijksgezag en de regeering van de eene rijks helft over het standpunt, dat tegenover de beweging in Hongarije moet worden inge nomen. De correspondentvan de Vossische Ztg. te Weenen schetst de voldoening, waar mee te Weenen de krasse boodschap, waar mee de Hongaarsche heeren door den Keizer naar huis gezonden zijn, is ontvangen. Hij zegt, dat daarmee een zware last van de be volking van Oostenrijk is weggenomen, want men had sedert jaren niets anders beleefd dan toegevendheid tegenover Hongarije- „Men miskent niet de bezwaren, die uit deze breuk van het hof met zijne oude gewoonte zullen voortvloeien. Allen zijn zich echter er van bewust, dat de bezwaren nog veel grooter geweest zouden zijn, als bij de Hon gaarsche ook nog eene Oostenrijksche crisis gekomen was en ook ditmaal het hof in het oude spoor was gebleven. De Oostenrijksche bevolking had tegenover de Hongaarsche machtsmisbruiken reeds land het geduld ver loren en verwonderde zich alleen, dat het rijksgezag, dat toch feitelijk nog bestaat en ook het heft in de hand heeft, in zijne lank moedigheid geen grens vond. „Deze grens schijnt ter elfder ure nu toch te zijn bepaald. Nadat de leiders, aanvanke lijk zender graaf Apponyi, den onverzoen- lijkstc onder hen, bij den Keizer ontboden waren, is eerst het besluit gevallen om vast op te treden en te grijpen in het wespen nest. En- daarbij mocht Apponyi niet ont breken op deze wijze is het te verklaren, dat ook deze is opgeroepen. De afwijzing van het plan van het algemeen kiesrecht van Fejervary en Kristoffi, was voor do vereenig- de linkerzijde de laatste gelegenheid om zich te beraden. Toen zij echter bleef bij hare verklaring, dat zij bepaald "eene militaire concessie naar huis moest brengen, verloot de zwaar beproefde Keizer het geduld. Dc boodschap, die de Keizer in de audiëntie van vijf minuten aan de Hongaarsche oppositie mededeelde, had ook door bemiddeling van Fejervary of iemand anders schriftelijk Kos suth kunnen bereiken. Deze weg werd ech ter niet gekozen. De keizerlijke voorwaarden, die eene besliste weigering van den Keizer beteekenen, moesten, om den indruk te ver- hoogen, den leiders oog in oog medegedeeld worden. Het onaangenaamst, moet de coalitie getroffen zijn door het derde punt, van de keizerlijke mededeeling, die tegen de Hon gaarsche theorie, dat Hongarije in rijkszaken alleen met den „Koning'' te maken heeft, on der uitsluiting van elk overleg met Oostenrijik rechtstreeks ingaat. Het Hongaarsche parle ment wordt met den Oostenrijkschen rijks raad gelijk gesteld en aangemaand met dezeu te onderhandelen. Dit en het af wijnen van de militaire eischen is een zoo kras positie nemen tegen de Hongaarsche eischen, dat men kan zeggen, dat de Keizer alle bruggen naar de coalitie heeft afgebroken en dat do rijksregeering op alles is voorbereid wat er in Hongarije zou kunnen gebeuren. Do rijks regeering, die voor de Hongaarsche adelrepu- bliek geheel had geabdiceerd, bestaat weer, on zij zal de teugels te strakker aanhalen, naarmate dc Hongaarsche oppositie zich on- gezegge'lijker gedraagt De legerorder van Clilopy was een eerste verzet van het rijk tegen de losscheuring van Hongarije. De be slistheid waarmee nu wordt opgetreden, laat echter toch eenige hoop toe, dat ditmaal de rijksgedachte zioh krachtiger zal doen gelden dan in het geval van deze legerorder." Of die hoop zal worden verwezenlijkt, zal de tijd moeten leeren. Het precedent van de legerorder van Ghlopy, dat hier wordt aangehaald, geeft echter geen aanleiding om daarvan groote verwachtingen te koesteren. Ook toen werd er eene houding aangenomen, die den indruk maakte alsof het ging om buigen of breken. Maar toen 't er op aan kwam, was 't het rijksgezag, dat het hoofd boog tegenover de oppositie in Hongarije. Zal het ditmaal anders zijn? Duitschland. Berlijn27 Sept. Sedert gisteren zijn in Pruisen vijf van cholera verdachte gevallen en twee sterfgevallen aan vermoedelijke cho lera aangegeven- Zweden en Noorwegen. In do voormiddag-zitting van do storthing van eergisteren heeft ministerpresident Mi chelsen het ontwerp van de overeenkomst met Zweden ingediend. Er werd besloten het ontwerp te verwijzen naar de bijzondere commissie, die voor de behandeling van deze zaak bestaat. In do overeenkomst van Karlsbad wordt van het doorvoerverkeer bepaald, dat het vervoer van goederen van het eene land naar het andere niet belemmerd mag wor den, tenzij men te doen heeft met oorlogs contrabande. Invoerrechten, spoorwegvracb- ten en havengelden mogen van deze goe deren niot verhoogd worden. De overeen komst blijft gedurende 30 jaren van kracht en wordt dan weder voor 30 jaren verlengd, tenzij zij vijf jaren voor het einde van dezen termijn wordt opgezegd. Wat het weiderecht van de Lappen be treft, wordt bepaald, dat nomadische Lap pen Kunne cudo weiderechten in beide lan den behouden. De stroken, waar de rendie ren mogen grazen, worden aangewezen. Hiermede wordt bekrachtigd een in 1751 gesloten verdrag, dat aan de Lappen van de twee landeu het recht greft hunne rendie ren te weiden in Int naburige land. Doordat Zweden Finland aan Rusland verloor en Rusland een halve eeuw geleden het grazen der rendieren in Finland verbood is het recht voor de Noorsclie Lappen van geen be- teekeniö geworden. De Zweedsche Lappen komen echter nog eiken zomer met. hun ren dierkudden in het Noorsche Finmarken. Spanje. Madrid, 27 Sept. Na afloop van don mi nisterraad verklaarde de minister van bui- te nl a ndfeche zaken, dat Spanje een diploma tiek protest gezonden had aan Marokko tegen de daden van zeeroof, door Mooren tegen Spanjaarden gepleegd. Oostenrijk-Hongarije, Weenen, 27 Sept. De Kamer van afgevaar digden zette de beraadslaging voort over de verklaringen der regeering. Verscheidene sprekers bespraken do beweerde bemoeiing van den minister-president tegen de invoering van het algemeen kiesrecht in Hongarije. Do socialist Pernerstorfer verklaarde, dat do minister-president door zijne houding de arbeiders had beleedigd. De minister-president diende te verhoeden, dat de revolutionaire beweging uit Rusland zou overslaan naar Oostenrijk-Hongarije. Graaf Sylva-Tarouca, van de club der conservatieve groote grondbezitters, betuigde den minister president zijne erkentelijkheid voor de door hem betoonde waakzaamheid en standvastig heid. Hij gaf ook uiting aan zijp© eerbiedige dankbaarheid jegens de Kroon, omdat geen conoessiën had gedaan in zake de eenheid tusschen het leger en de monarchie. Vrijdag voortzetting van deze debatten. Weenen, 27 Sept. Minister-president Fe jervary werd heden d^or den Keizer ontvan gen; dë audiëntie duurde IJ uur. Morgen zal de mi nis-ter opnieuw worden ontvangen. Twcedetelegram. In politieke krin gen hecht men groot gewicht aan de audiën tie, die de Keizer aan minister Fejervary heeft verleend. De Zeit schrijft: „Men kan niet zeggen welke besluiten naar aanleiding van deze audiëntie zullen worden genomen, maar het staat vast, dat ze van buitenge woon gewicht voor Hongarije zullen zijn". Budapest, 27 Sept. Heden avond hielden een duizendtal socialisten eene luidruchtige manifestatie voor het clubgebouw van de onafhankelijkheidspartij. Een troep van 150 burgers vatte post voor het gebouw om het te beschermen. Er had een algemeen gevecht r>\ ds, waarbij 40 personen door messteken gewond werden. De politie herstelde de orde cn verstrooide de betoogers. Rusland. Witte's alom tegenwoordige hand wordt ook bespeurd in de gelijkluidende modedce- lingen, die liet Fremdenblafct en do Hamb. Nachrichten bevatten, volgens welke Witte do opdracht heeft over een samengaan van Rusland en Duitschland in het nabijgelegen en het verre oosten te onderhandelen. Ook met de Duitsehe financieel© wereld zal do heer Witte volgens eene mededeeling van den heer Fischel, een deelgenoot van de firma Mendelssohn Co.. opnieuw in be trekking treden. De heer Witte is thans in srijiu vaderland teruggekeerd en dus, na den grooten dienst die nhij als onderhandelaar over den vrede bewezen heeft beschikbaar voor het bitumen» landsche arbeidsveld. De Petersburgsche bla den berichten, dat hem de samenstelling van een ministerie zal worden opgedragen; de Russ meent zelfs de vermoedelijke samenstel ling van dit kabinet te kunnen opgeven. Die zou aldus zijn: President en binnen landschep zaken Witte, financiën de vroegere adjunct-minister Ro mano w, justitie baron Nolde, buitenlandsche zaken graaf Lamsdorff, landbouw de adels- maarschalk van Charkow Soechojnlinow> oor log generaal Rödiger, marine admiraal Biri- lew, onderwijs de rector van de Moskousche universiteit-prins Troebetzkoi, procureur van de heilige synode graaf Sclieremetjew. Dat lijstje zal wel minst genomen voorba rig zijp. De Nowoje Wrernja meent te weten, dat het op nieuwe grondslagen gevormde ka binet zal worden samengesteld voordat de rijiksdoema bijeenkomt, wat natuurlijk nog eenige maanden zal duren. Witte zal voor zitter zijn varn dit kabinet. Volgens andere mededeeling, wint de opvatting veld, dat den heer Witte geen eerste plaats in de bin nenlandsche politiek zal worden gegeven; aan het hof wordt met kraclit tegen hem «reageerd. De Vossische Ztg. verneemt uit Petersburg, dat Witte gedelegeerde van Rus land op de nieuwe vredesconferentie zal wor den. Aan den correspondent van het Berliner Tageblaft werd verzekerd, dat men niet al te gesticht is over het vredesverdrag en dat niet voor duurzaam houdt. Onder „men" zullen wel moeten verstaan worden de toon gevende kringen in de omgeving van den Czaar, die reeds zooveel onheil hebben ge sticht In diezelfde kringen laat men ook verluiden, dat de heer Witte als belooning voor zijme diensten bij de vredesonderhan delingen niet den graventitel maar slechts de Andreas-orde zal krijgen. In een gesprek met eenige Finsche politici heeft de gouverneur-generaal prins Obolenski het gerucht van zijne aanstaande terugroe- pinor ongegrond verklaard. Hij verzekerde, dat alle vragen, die het la>nd thans in beroe ring brengen, kunnen worden opgelost. Dat is echter slechts mogelijk langs vreedzamen weg, wamt zoodra do revolutionaire woelin gen in het land toenemen, zal i.e regeering geen© conoessiën doen, maar krachtige maat regelen nemen om de tegen haar gerichte beweging te onderdrukken. Marokko. Eene door het Franschc ministerie van buitenlandsche raken uitgegeven nota houdt in, dat minister Rouvier met Revoil on Ro sen een nieuw onderhoud heeft gehad en dat men als gevolg daarvan mag hopen, te geraken tot de vaststelling van den tekst van de definitieve overeenkomst tusschen Duitschland en Frankrijk betreffende Ma rokko De beteekenia van deze mededeeling wordt intiLSchen verzwakt door het bericht van den oorrespondent der Frankf. Ztg., dat als deze voorspelling zich mocht bevestigen, het zeker is, dat deze overeenkomst niet volledig zal zijn, want het den 26. uit Berlijn aan gekomen antwoord bevredigt volstrekt niet Frankrijk op alle punten. Blijkbaar heeft ineu echter de hoop op eeno volledige over eenstemming niet prijs gegeven. Mien zal de tot dusver overeengekomen punten for muleeren en de overigen, waaro-er men 't nog eens moet worden, uitstellen tot do inter nationale conferentie. Men rekent er daar bij waarschijnlijk op, dat de spanning van het publiek, nadat de tegenwoordige moei lijke on langdurige voorbereidende bespre kingen ten einde zijn gebracht, zal bedaren en dat van daar tot aan het bijeenkomen van de conferentie in Januari of Februari de intiemere diplomatieke bemoeiingen de wederzijdsche belangen zóó dicht tot el kaar zullen brengen, dat de conferentie niet meer tot een conflict zal leiden. De Temps deelt officieus mede, en de Pa- rijscho correspondent van de Frankf. Ztg. is in staat dit te bevestigen, dat de heer Wit te de opdracht heeft aanvaard om als vriend schappelijk raadsman tusschen Frankrijk en Duitschland te bemiddelen om het verkrij gen van overeenstemming betreffende Ma rokko te bespoedigen. Men heeft de opvatting, dat Witte's bemoeiingen tegemoetkoming hebben gevonden en dat het hem zal ge lukken het laatste spoor van d© nog na werkende moeielijkheden uit den weg t-e rui men. Het Engelsch-Japansahe verdrag. Londen, 26 Sept. De tekst van het En ge Lsch-Japausche verdrag is gelijktijdig in Londen en te Tokio bekend gemaakt. Het verdrag bestaat uit eene inleiding en 8 arti kelen. In de inleiding wordt verklaard, dat het doel van de artikelen is de bevestiging en handhaving van den algemeenen vrede in Oost-Azië en het bevorderen van de ge meenschappelijke belangen van alle staten in China, door verzekering van de onafhanke lijkheid en do integriteit van Hit land, met het beginsel van gelijke handelsrechten voor alle volken voorts de handhaving der ter ritoriale rechten van Groot-Brittannië en Ja pan in Oost-Azië en Indië en de verdediging van hunne bijzondere belangen. Artikel 1 zegt: De beide regeeringen zul len, wanneer hare boven aangegeven rechten en belangen worden bedreigd, de andere daarvan volledig in kennis stellen en daarna met deze de maatregelen beramen, noodig om die belangen te verdedigen. Art. 2. Wanneer, door een aanval of an dere oorlogsdaad, waartoe geen aanleiding is g^jeven, van een of meer staten, onverschil lig waar, een der b ide partijen in een oor log wordt gewikkeld ter verdediging vau h^re rechten en belangen, zal de andere da delijk te hulp komen en zal de oorlog door beide partijen gemeenschappelijk worden ge voerd cn de vrede gesloten met gemeen over leg. Art. 3. Daar Japan overwegende politieke, militaire en economische rechten in Korea bezit, erkent Groot-Brittannië liet recht van Japan om zulke maatregelen te nomen voor hot bestuur en de liescherming van Korea als noodig zullen blijken tot waarborging eti ter bevordering van deze belangen, mits aan den handel gelijke rechten worden toege staan. Naar het Engelsch ran Grant Allen 14 door J. L. VAN DER MOER. Op zekeren namiddag begaf ik mij. weer naar mevrouw Carvalho, om ©en kopje tlieo te drinken, en hot toeval wildie d!at ik ge durende oen half uurtje oen ongestoord tête- a-têt met haar had'. We hadden reeds een poosje allerlei kleine vertrouwelijkheden met elkaar gewisseld, toen, na een korte pauze, de oude dame haar fijine hand op mijn hoofd legde en, op moe derlijke wijze mijn haar naar achteren strij kende, tot mij; sprak „Best kind, ik zou zoo gaarne wensohen dlat Ernest zich verloofde mot een knap, jong meisje, zooals jij. „Meneer Carvalho ziet er, dunkt mij, vol strekt niet trouwlustig uit," antwoordde ik met een gedwongen lachje; „ik heb opge merkt, dat hij maar zelden met dames spreekt, veel moer met heeren, en dan nog 't liefst met de meest ernstige mannen." „Ach„ m n beste, hij hooft eens 'n groofe teleurstelling ondervonden, een vreese'ijk© teleurstelling,sprak zij, en liet scheen dat liet haar goed deed, daarover eens te kunnen praten. „Ik kan. er je alles van vertellen, vooral omdat jo ook van Jamaica afkanntig benten ofschoon je tot de troteck© familie van Palmettos behoort, ben je gelukkig niet zoo vol vooroordoelen als de anderen, dus zult je me beter begrijpen. Voor dat we Jamaica verlieten, hiad tij daar 'n jong meisje lief. Haar naam heeft hij me nooit genoemd, maar dat is ook 't eenige geheim, dat hij: ooit voor me gehad heeft. Hiji spraik -haar dikwijls en verkeerde in de meening, dlat zij zich verheven achtte boven de voonoordcelen van ras en kleur. Ze sohoen 'm zelfs 'n beetje aan te moedigen en bijzon der op zijn gezelschap gesteld te zijn. Op 't laatst verklaarde hij haar z'n liefde. Maar daarop schreef ze ihem '<n wreeden, wreeden brief, dien hij me nooit toonde, maar waar van hiji me den inhoud verteld heeft. Dlat schrijven heeft 'm onmiddellijk van 't eiland verdreven, 't Was een onwaardig verwijt over ons negenbloed, 't was zóó mecdoogon- ioo3, dat z'n hart er door gebroken werd Na dien tijd keek hij naar geen enkele vrouw meer om." „Houdt liij dan aucg altijd' van haar?" vroeg ik gejaagd!. „Hoe zou dat mogelijk zijn? Nee! Maar hiji zegt dat hij de herinnering liefheeft aan hetgeen hij. eenmaalmeende! dlat ze voor hem was. 'Hiji heeft haar hier in Londen terugge- eien en zelfs met haar gesproken; maar hij kan haar nooit meer liefhebben. En toch voel ik, dlat hij, ondanks zich aelf, niot kan nalaten van haar te houden. Ik weet zoker diat hij. 's avonds dikwijls uitgaat en in de «vabijjhoid van haar woning staat, alléén, om haar te zien uitgaan of thuis komen; want do liefde, die hij eens voor haar gevoelde, kan hij toch niet. overwinnen. Ernest is geen man, die meer dan eenmaal kan liefhebben." „Misschien." zei ik, sterk kleurend, „dat ze hem wel nemen zou, wanneer hij ha.v nogmaals vroeg. Hier in Engeland vat n en de dingen zoo geheel andera op, en hij is nu 'n algemeen bekend' en geacht man." Mevrouw Carvalhd schudde zachtjes met het hoofd. „O nee," antwoordde zij). „Hij zal 'tl haar nooit lastig maken of haar in ongelegenheid brengen. Alhoewel zo hem heêfti afgewezen, is de liefde die hij cans voor haar gevoelde hem veel te heilig; is hij veel te bang om haar gevoelens of zelfs haar vooroordeelen te kwetsen, om er haar opnieuw over te dur ven spreken. Als ze niet uit zich zelf en om hem zelf van hem houdt, dan zal hij haar niet plagen met herhaald gesoebat. Hij zal nu wel nooit trouwen, daar beu 'k zeker van." Mijn oogen vulden zioh met tranen, en ik trachtte mijn gezicht achter mijn waaier te verbergen, maar mevrouw Carvalho had het. al gezien, en zij koek mij met ecu scherpen blik aan, d'e mij deocl vermoeden dat zij eensklaps tob een ontdekking was gekoancn. „Ik begin te gelooven, juffrouw Hazledon, sprak zij langzaam en bedaard, den nadruk leggend op ieder woord, „dat u 'tzelf bent geweest," En terwijl zij ditl zoide, strekte zaj de hand mot de palm naar voren naar mij. uit, en zij maakte een teeken vau afkoer, zooals iemand angstig ineenkrimpt, wannear hij plotseling een ratelslang voor zich op doll weg ziet kronkelen. „Lieve mevrouw Carvalho,'' zei ik, de handen wringend:, „hoor mij toch aan, ik smook u Laat me verklaren hoe alles eigen- lijk gebeurd js." „Er is geen verklaring mógelijk,ant- Woordde zij koel. „Ga heen. U hebt 'u leven verwoest-, dat anders rijk en gelukkig zou zijn geweest. En wilt u dan no gbij 'n moe der aankomen met 'n verklaring?" „Die brief was niet van mij!" riep -k u t; want ;k begreep dat het maar het beste, ja, het eenige m'ddol was, kort. en krachtig de waarheid te zeggen, opdat zij naar mij lui steren zou. Zij liet zich', in haar stoel aehteroveivallen en haar handen als machteloos op elkaar rusten. „Vertel me dan alles, ik zal u aanhooreu," sprak zij met zwakke stem. En ik deelde haar alles mede. Ik tiachtto volstrekt, mijn eigen zwakhe'd, doe ;'k ge toond had door op moeders bevel te schrij ven, te verbloemen. Maar ik. toonde haar aan wat. ik bij dio gelegenheid en na dien tijd geleden had. Toen ik had geëindigd, trok zij mij zachtjes naar zioh toe cn drukte zij mij een kus op het voorhoofd. ,,'t Is moeilijk to vergeten," zed ze zacht, „maar je was jong en zondbr steun en je moeder was 'u wreede vrouw. Daarom had ie zelf zeker ook geen gevoelig hart. Ga nu naar huis, lieve, dlan zal ik over de zaak na denken." Wij omhelsden, elkaar, het vroegere ria- venmedsje en ik, en weenden samen beet© tranen, wtel tien minuten lang. Toen droogde ik mijn rood gesclireide oogen, trok mijn voile er over en spoedde mij zoo haastig mogelijk door de schemering naar de woning van mijn tante. Het was een groote verlichting voor me, dat alles nu ach ter den. rug was. Don zelfden avond, omstreeks elf uur, was tante naar bed gegaan, en »k tuurde, in ge peins verzonken, op het langzaam dooveud haardvuur in de kleine huiskamer. Ik voelde wel dat ik nog niet zou kunnen slapen en wachtte daarom maar geduldig het ©ogen blik af, waarop Morpheus zich over mij °sou ontfermen. Eensklaps meende ik een harden elag te hooren en daarna werdi er gebeld, waarna Amelia binnen kwam om te zeggen, dat een hoor, die mij over 'n dringende zaak wenschte te spreken, in de eetkamer wachtte Hij liet mij, verzoeken' zoo spoedig mogelijk! daar te komen. Ik begreep oOgenblikkelijk dat het Erncsti was. Toen ik de kamer binnentrad, aeido hij uiets, maar hij nam mijn handen in de zijno en kuste mij herhaalde malen hartstochte lijk op den mond. „En nu, Edith," sprak hij vervolgens, be- hoeven we over het verleden geen woord moer te zeggen, want. moeder heeft mij alles j opgehelderd. We zullen nu alleen maar aan de toekomst denkon." I Ik kan, zelfs niet bij benadering, zeggen hoe laat het was, toen Ernest dien avond I wegging; maar ik weet wel, dat tante tot j twee maal toe een boodschap zond om mij te laten weten, dat het hoog tijd was om naar bedl te gaan. (De arme Amelia zag ett* ook vreeselijk moe en slaperig uit). 't Eind was dat wij afspraken, in October tc trouwen. Eenige dageu later, toon ons engagement I aan onze vrienden was bekend gemaakt, kwam mevrouw Bouverio Barton een visit© maken om te feb'citeeren. „Je bent. 'n echt gelukskind, lieve," sprak zij vriendelijk- „Wo zijn eigenlijk 'n liertje jaloersch van je en ik zou dolgraag wlillen, dlat 'k voor mijn Christina 'n echtgenoot kón vinden zooals meneer Carvalho. Je hebt den prijs van 't seizoen behaald en ik wil gaarne

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1905 | | pagina 1