157. 4de Jaargang;. Donderdag 7 December 1905. BU|TENLAND. FEUILLETON. MET VOLLE ZEILEN. OORTSCH DAGBLAD ABONNEMENTSPRIJS Per 8 maarden voor Amersfoortf 1.85. Idem franoo per post•••••- 1.70. Afzonderlijke nummers0.03. Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering ran Zon- en Feestdagen. Adrertentiën, mededeelingen ens., gelieve men vóór 10 uur 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C<>. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIÈN: Van X5 regelsf O.78. Elke regel meer- 0.15. Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan voordeelife bepalingen tot het herhaald adverteeren in dit Blad by abonnement Een* circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Politiek Overzicht De Sultan en de mogendheden. De Sultan heeft een eei&te bewijs gegeven van gezondheid! om het hoofd te buigen voor het eenstemmige verlangen van de mogend heden. De deken van de gezanten te Kon- sta n lino pel, baron Calice, heeft een brief ontvangen, waarin ae Porto zich bereid ver klaart do financieel© controle in Macedonië aan te nemen, mits een aantal wijzigingen worden gebracht in het daarvoor samenge stelde reglement. Diaarmee is het standpunt van beslist verzet verlaten, maar het moet natuurlijik nog blijken of men er in zal sla gen den Sultan te brengen tot waar men 'hem wil hebben Dte Temps heeft onlangs de puntjes nog eens op de i's gezet en betoogd, dat de voor stellen van de mogendheden niets bevatten dan eene normale toepassing van het Ber- lijnsche verdrag. Uit zuiver Mruedoniscli oog punt beschouwd, werkt alles mocfe om te be- wijizem, dat. de Turksohe pretentiën onverde digbaar zijn. Op grond diaarvan kwam de Temos tot. deze conclusie: Zooals lord Lansdowne den llen Januari 1905 schreef aami Sir Francis Bertie, is er maar één afdoend middel om uit deze ver warring te geraken. Dat is in do eerste plaats verminderirg van de Turksohe strijdkrach ten in Macedonië en vervolgens de benoeming van eo'no commissie van controle, gekozen •door de mogendheden, met besturende en uitvoerend© bevoegdheden. Zoolang meu zal aarzelen voor deze oplossing, zal men geen stap verder komen. En wanneer men niet tot het besluit komt er de aanneming van te eischen, was het weikelijk niet de moeite waard zoovele schepen te mobdliseeren". Men kan deze conclusie mocielijk te pessi mistisch noemen, wanneer metni nagaat wat de resultaten zijn van den tot dusver onder do auspices van de mogendheden, in Macedo nië verrichten bervormingsarbedd. Eene on langs te Genève verschenen brochure, geti teld „Deux ans de réformes en Macódoi- ne" behandelt dit onderwerp. De schrijver, oen gewezen Bulgaarsche diplomaat, voert talrijke feiten aan ten bewijze, dat het '•esul- taal van dezen hervormingsarbeid gelijk nul is In April van het jaar 1904 had hij een ge sprek met den sedert overleden Oostenrijk- schen civielen agent ven Muller, die hem ver klaarde: ,,\Vij agenten hebben het recht van onbeperkt toezicht. De hervormingen zullen niet allen in eens tot stand komen, maar wij zullen stelselmatig handelen en alles zal in orde komen." De werkelijkheid, zooals zij zich nu ver toont, beantwoordt slecht aan deze hoog gestemde verwachtingen. Aan den vooravond van het laatste Kerstfeest stelden de civiele agenten zich er voor in de bres, dat aan 150 Bulgaarsche dorpen, die van het patriar chaat tot het exarchaaf waren overgegaan en wier kerken en scholen tot straf daar voor waren gesloten, vergund zou worden althans gedurende de feestdagen de kerken te gebruiken. Zij konden dit niet gedaan krijgen, en deze kerken en scholen zijn nog lieden gesloten. De civiele agenten drongen er op aan, de in eenige dorpen met succes verkregen vervanging van de tiend door eene belasting in geld ook tot de andere vilajets uit te breiden. Vruchteloos, de tiend bestaat nog heden. Zij namen zich voor, eene zelf standige begrooting voor Macedonië op te maken, en hebben ook werkelijk, in overleg met Hilmi pacha, eene raming gemaakt, die 15 millioen frs. voordeelig saldo leverde. Dat i» eene raming op het papier gebleven. Tot uitvoering van art. 6 van het pro gramma van Mürzsteg, waarin de herbouw bepaald was van de tijdens den opstand door Turksche troepen vernielde 116 dorpen, werd het plan gemaakt van eene 5 pets. lee ning van 6 millioen frs. uit te geven tegen 90 pet. Het plan is in 't water gevallen, en de. 116 dorpen zijn nog heden woeste puin- hoopen. Er is niets veranderd. De onveilig heid van personen en eigendommen is gelijk geblevenaan de rechtspleging is niets ge daan de instelling van gemengde commis- siën om recht te spreken over politieke mis drijven, de nieuwe indeeling van bestuurs- districten zijn achterwege gebleven. Ook het ontbieden van vreemde officie ren is op de hervorming van de gendarmerie zonder invloed gebleven. Den 28en April jl. verklaarde de opperbevelhebber, generaal Degiorgis, dat hij hoopte, dat aan de vreem de officieren het bevel over de plaatselijke gendarmerie zou worden opgedragen. Thans schijnt hij deze hoop te hebben opgegeven. De geheele hervorming van de gendarmerie laat zich kenschetsen in de woordspeling: Het hervormen bepaalt zich tot het ver strekken van nieuwe uniformen." D© Schr. meent ten slotte, dat de civiele agenten natuurlijk zullen beweren, dat de toestand in Macedonië niettemin verbeterd is. De waarheid is echter dezeDe toestand van de Bulgaren in Macedonië is beter dan tijdens den opstand, maar erger dan vóór den opstand. Het is de bevolking niet te doen om rechten op het papier, want daar mee is de sultan royaler geweest dan het programma van Mürzsteg, maar om organen ten einde ze uit te voeren. Het Turksche bestuur is daartoe onbekwaamdo door Rusland en Oostenrijk gezamenlijk onderno men poging eindigt met een fiasco. Daitichland. Berlijn, 6 Dec. De rijksdag begon heden met de eerste lezing van ae begrootiiig en in verband daarmede de vloot-uitbreiding en de hervorming der rijksfinanciën De rijkskanselier vorst Yon Bülow ver dedigde de hervorming der rijksfinanciën en betoogde, dat dit voorstel het belangrijkste was, want dat van den uitslag daarvan de veiligheid afhing. De ontwikkeling der rijks-financieele posi tie was sedert de laatste jaren zeer ongun stig. De rijksschuld was tob 3$ milliard toe genomen. Het doel der hervorming was de vrijmaking der afzonderlijke staten, die niet meer dan 24 millioen aan ongedekte bijdra gen aan de rijks schatkist konden opbren gen en de wegneming van den misstand zoo mogelijk, door den druk over te brengen op de schouders van hen, die dien het best kunnen dragen. Breede massa's moeten voorts door indirecte belas tingen in de belasting opDrengst betrokken worden. Berlijn6 Dec. De Rijkskanselier vonsb Büilow verklaarde in het vervü'lig van ziij|ne rede: „Een staatsman kan niet elk oogenblik den buiten la ndschem toestand bespreken, voor al niet wanneer dezo niet ten volle bevre digend is." (Hoort, hoort). ,,De betrekkingen tusschen de verschillen de kabinetten kunnen correct zijm, en ver vuld. vain. wederaijdsche vredelievendheid, maar de politiek van hunne landen wordt nog door andere dingen bepaald. Wij he<b- beu bijv. op het oogenblik rekening te hou>- den met een diepgaanden weerzin van de openbare meening in Engeland tegen ons. Ik begroot met oprechte vreugde de teekenen van verbetering in dien toestand.(Bravo). Met betrekking tot den driebond betoogt vorst Bülow, dat er geen vrees behoeft te bestaan voor een afscheiding van Italië van dien bond. De driebond wil in Europa den vrede en den stat us quo handhavendat was zijn punt van uitgang en zal zijn einddoel blijven. Daarvoor hebben wij het verbond! gesloten en hernieuwd. Maar Duitschland moet ook sterk pen oog zijn om, zoo noodig, het zonder bond gen ooten te kunnen stellen". (Bravo). Wat Oost-Azië betreft zijn onze be trekkingen met Japan goed. Wat de binnen- landscho gebeurtenissen in Rusland aangaat-, bepalen wij ons tot den levendagen wemsch, dat de ontwikkeling op kalme, gelukkige wijze moge plaats hebbenop geenerlei wijae mengen wij ons in die toestanden. Wat de Marokkaansche quaestie betreft, verklaarde de rijkskanselier niet in ataat te zijn nieuwe feitem mede te deelenHij wierp een terugblik op de historische ontwikkeling van de Marokkaansche quaestie, en legde er nadruk op, dat de Duitsche regeering nooit in Marokko tegenover de belangen van an dere landen aanvallend te werk is gegaan, maar zich steeds tot eene verdedigende hou ding heeft bepaald. Maar door Frankrijiks optreden tegenover Marokko., dat gelijkstond! met een ultimatum, geraakte de handelsbe langen van Duitschland in gevaar. „Nadat de Marokkaansche regeering ons kennis had gegeven van den stand van za ken, hebben wij, in overeenstemming met het vroeger ingenomen standpunt, getracht de zaak langs vreedzamen weg te regelen en heb ben wij het voorstel gedöan tot eene nieuwe conferentie". „Wie de vredelievendheid vam: de Duit sche politiek in twijfel trekt, dien kunnen alle verdere oratorische verzekeringen niet bekeeren." (Levendige toejuiching). Morgen voortzetting van de beraadslagin gen- Do verklaringen van den Rijkskanselier over de buitenlandsclie politiek maakten een diepen indruk in dero Rijksdag. In de wandelgangen werdi, op grondi van den bijival dien de rede zelfs op de meeste banken: van de linkerzijde had gevonden, ver klaard dat zonder twijfel alle partijen, met uitzondering van de sociaal-democraten, de buiteulandsche politiek van den rijkskanselier steunen'. Berlijn, 6 Dec. Het huis van afgevaardig den heeft bij acclamatie het oude bureau her benoemd. Voorzitter is von Kröcher, eerste ondervoorzitter Porscïï, tweede ondervoorzit ter Krauze. De landdag van Schwarzburg-Rudolstadt, die eene sociaal-democratische meerderheid heeft, heeft een voorstel van de regeering verworpen tot verhooging van de aipanage van den vorst van 268,000 lot 300,000 mark. Do 8 sociaal-democratische leden stemden te gen het voorstel; van de overigen steunden slechts 4 voor en de drie anderen, agrariërs, onthielden zich van de stemming. De land dag werd daarna ontbonden. Frankrijk. Parijs, 6 Dec. De Senaat heeft met 181 tegen 102 stemmen de wet op de scheiding van. Kerk en Staat aangenomen. Engeland. Over de audiëntie van Sir Henry Campbell Rannerman, waarin de leider der oppositie in het parlement de opdracht tot samenstel ling van eene nieuw kabinet aannam, wordt bencht, dat zij een uur duurde en dat het onderhoud met den. Koning zeer hartelijk was. Na de audiëntie confereerde Banner- man met lord Tweedimouth en met Asquith. Door sommige groepen van de liberale partij, zooals de drankbestrijders en de kwakers, worden groote verwachtingen gekoesterd op vertegenwoordiging in het kabinet. Ook de afgevaardigden: van de werkliedenpartij ver langen een vertegenwoordiger in het kabinet. Rusland. Petersburg, 5 Dec. Een regeeringscommu- niqué wijst er op, dat de regeering onwrik baar besloten is, den op 30 October beloofde hervormingen ten uitvoer te brengen. De oude wetten moeten echter van kracht blij ven totdat de hervormingen langs wettigen weg zijn vastgesteld. Ontwerpen van tijdelijke bepalingen voor de persvrijheid en het vereenigingsrecht zijn gereed. De beraadslagingen over de hervor ming van den rijksraad en de uitbreiding van het kiesrecht naderen hun einde. De ver kiezingen voor de rijksdoema zullen bespoe digd worden. Er zijn maatregelen genomen tegen rustverstoringen, die de openbare vei ligheid in gevaar brengen. De chef van de censuur der pers Belgard heeft op zijn ver zoek ontslag gekregen. Volgens de bladen protesteert de bond tot bescherming van de pers tegen de voorgeno men invoering van tijdelijke bepalingen voor de pers, omdat daarmee beoogd wordt de oude administratieve willekeur te handha ven. Gisteren hield de Keizer bij een feest van het regiment Isemenow eene toespraak tot de troepen, waarin hij de beproefde plichts betrachting van het regiment roemde. Bij het déjeuner van de officieren be tuigde de Keizer in een dronk op het korps officieren nogmaals dank voor de uitsteken de wijze waarop het zijne diensten verricht te hij drukte den wensch uit, dat het regiment zich steeds even eensgezind als thans zou toonen. Uit Woronesch wordt van den 3en be richt, dat de soldaten van het strafbatail- lon de wegen onveilig maken. De bewoners van de voorstad Pridatscha overvielen in de naburige dorpen de landgoederen om geld af te persen. Te Kiew sloegen den len December de soldaten van de brigade sappeurs aan 't muiten. Zij trokken door de stad om de daar garnizoen houdende troepen tot aansluiting te bewegenzij vonden steun bij de sta kende werklieden en ontvingen de kozakken die tegen hen werden uitgezonden, met ge weervuur. Omstreeks 40 muiters zijn geval len 200 zijn gevangen genomende overi gen namen de vlucht. Petersburgvia Eydtkuhnen, 5 Dec. Reu- ter's bijzondere correspondent deelt mede, dat de staking der post- en telegraafbeamb- ten blijft voortduren. De stakers zijn vol moed; zij zijn overtuigd, dat zij door vol te houden hunne eischen zullen doorzetten. Graaf Witte is gezind ze toe te staan. De eenige, die bezwaar maakt, is m:nister Doer- nowo. Intusschen werkt de post, zoo goed en zoo kwaad als het kan, met behulp van 2000 vrijwilligers uit het publiek. In de buurt der postkantoren is nog steeds groote drukte. De op- en afgaande patrouilles, de in stap rijdende kozakken lokken vele nieuwsgierigen. Dag en nacht trekken be reden patrouilles door dc residentie; overi gens lieeft de stad haar gewoon aanzien. De fabrieksarbeiders toonen hoe langer hoe meer neiging om zich vrij te maken van hunne vroegere raadslieden en hunne zaken zelf ter hand te nemen, rïij de gisteren ge houden arbeiderevergadering werden de so ciaal-democraten verwijderd. De arbeiders scharen zich weder om Gapon. In de giste ren gehouden vergadering van zijne aanhan gers werd besloten, behalve de heropneing der op grond van het manifest in Januari gesloten afdeelingen van de arbeidereclubs, te eischen, dat de gerechtelijke vervolging tegen Gapon zal worden ingetrokken. De vergadering der post- en telegraafbe- ambten besloot de staking voor te zetten. Het is onmogelijk to voorzien, wanneer de staking van het personeel der posterijen en telegrafie zal eindigen. In de regeerings- kringen wordt gezegd, dat besloten is de staking gedurende twintig dagen voort te zetten. De militaire telegraaf werkt alleen met Moskou, Wiborg en Zarskoje Selo, en de telegrammen worden door soldaten bezorgd. Te Petereburg is het werk in verscheidene fabrieken hervat; over 't geheel toont men zich minder ongerust en wat meer vertrou wend. Dat is echter slechts een indruk, en zelfs nog maar een officicuse indruk, want hij wordt door een telegram van Havas over gebracht. De Correspondance russ, die nu te Parijs verschijnt, maakt melding van de oprichting van eene vereeniging van lagere politie-be ambten. In het strooibiljet, waarin tot deel neming wordt aangespoord, wordt gezegd „Gelooft hen niet, die zeggen, dat onze ver eeniging een misdadig doel beoogt. Wij koesteren geen vijandschap tegen den Kei zer, wiens persoon voor ons allen geheiligd is. Wij willen alleen, dat gij terugziet op uwe loopbaan, om te beoordeelen, dat wij tot dusver niet naar onzen plicht gehandeld heb ben, want in plaats van het volk te dienen' en het te verdedigen, dienden wij slechta onze superieuren, of juister gezegd hunne persoonlijke belangen. Onze superieuren hebben het vaderland in den wanhopigen toestand gebracht, waarin het zich nu be vindt zij hebben ons in den toestand ge bracht, dat men ons niet meer voor menscben houdt. Wanneer onze kinderen volwassen zullen zijn, dan zullen zij blozen, dat zij kin deren zijn van politie-bcambten, thans ge brandmerkt onder den naam van „zwarte bende". De schande zal op hen terugvallen, ofschoon zij daaraan onschuldig zijn." Een tegenhanger van dit bericht is dat van de Moskousche Ruska Gazeta over een zeer ongewoon congres, dat den 22en No vember daar plaats had. De dieven van Mos kou hadden op eene onbebouwde plek in de voorstad eene bijeenkomst, om het eens te worden over verschillende standskwestiën. Er waren omstreeks 600 deelnemers opgeko men. De beraadslagingen namen een waar dig verloop; alleen vielen er nu en dan kleine kloppartijen voor bij verschillen van meening. Na langdurige gedachtenwisseling werd de stad ingedeeld in districten, zoodat nu ieder zijn „arbeidsveld" heeft. Alle spre kers drukten hunne tevredenheid uit over den goeden gang van zaken in Moskou. Prins Mestjperski kondigt aan, dat hij do uitgave van zijn blad, de Grastdanin, rast het einde van dit jaar zal staken. Na gedu- [Naar het Zweedsch 10 door Ph. WIJSMAN. Die ontdekking wekte bij haar een zeer groote blijdschap, inniger dan zij ooit had gekend. Er lag eene zaligheid in de gedachte tc kunnen beminnen, aanbidden. Het was een bedwelmend genot te weten, dat er iemand in de wereld leefde voor wien men kon knielen. Zij had haren God gezocht en hem gevonden. Aan zichzelf dacht zij) ook; maar slechts in de tweede plaats en met een ootmoed, die aan haar karakter tot nog toe geheel vreemd was Zij was gewoon geweest warme genegen heid en kleine oplettendheden te ondervin den. Zij had die goedgunstig aangenomen, als eene hulde, die haar van rechtswege toe kwam. Maar thans was hare zelfbewustheid verdwenen. Wie was zij, om door hem te worden bemind? Hij die hooger stond dan alle anderen had immers het recht hot hoog ste te eischen? En waarop kon zij roemen? Wat wettigde bij haar de gedachte dat zij goed genoeg voor hem wezen zou? Het is waar, soms was zij een geheelcn dag vervuld van een stille, onuitsprekelijke blijd schap over een blik van vorstandhouding dien hij haar, achter den rug van een© pa tiënte om, had toegezondenof door een complimentje over hare handighefd; of om- dat hij hare handschoenen had verstopt, zoo dat hij haar daardoor dwong iets langer te blijven. Maar wat betoekende dit, alles wel beschouwd, nu eigenlijk? Dat haar gezel schap hem genoegen deed, was voorwaar nog geen bewijs, dat zij een dieperen indruk op hem had gemaakt. Zij|ne vriendelijke goed- kenrende woorden bij den arbeid, waren im mers eenvoudig de uiting van zijne blijd schap, een bruikbare assistente in haar te mogen vindenen dat hij beleefd, zelfs meer dan beleefd jegens haar was, dit lag in den aard der zaak nu hij haar eenmaal tot zijne beschermelinge gemaakt had. Zij waren goede kameraden. Dit was alles. Als zijn kameraad mocht hij haar gaarne lijden. Dit woord „kameraad" vervolgde haar en wekte haar trotsch. Ja, zij' zou zich daarnaar richten. Zij zou wel zorgen, dat. hij hun om gang, voor zoover het van haar afhing, ook niet anders dan als dien van een paar goede kameraden kon beschouwenzij zou het hem doen verstaan, dat zij daarin evenmin iets anders zag. De manier, waarop zij dit doen zou, was haar nog niet duidelijk. Minder lief tegen hem te zijn, hiertoe kon zij niet besluiten zij kon 't niet laten haar best te doen, om hem aangenaam te zijn. Er bleef dus alleen over het hem te toonen, dat zij uitsluitend voor de werkzaamheden hier kwam en dit kon geschieden, door zooveel mogelijk zelfstandig te arbeiden, en dadelijk wanneer zij daarmee gedaan had, naar huis te gaan. Met deze tactiek begon zij; onmiddellijk. Tot nog toe had zij gezorgd onder zijn be reik te zijn voor elke gewcnschte hulp; thans kwam zij eenvoudig als zij geroepen werd, of een bepaalde aanwijzing noodig had. Zoodra hets preekuur uit was, bracht zij vlug de instrumenten in orde, en had haar hoed en mantel reeds op en aan, eer hij zijne papieren had opgeborgen. Toen zij, na een tikje aan de deur, om het hoekje „adieu, tot morgen!" riep, zat hij nog voor zijne schrijftafel. „Zoo'n haast? Wat is er aan de hand?" vroeg hij. Het praatje na het einde van den arbeid behoorde al zoo tot de gewoonten van den dag, dat hij meende iets bijzondere voor het verzuimen daarvan te moeten veronderstel len. „Het wordt tijd dat ik beter ga oppassen thuis klagen zij er over, gedurig op mij te moeten wachten met het eten." En met een groet was zij verdwenen, eer hij een woord verder had kunnen zeggen. Zij was ontstemd en de gedachte dat het morgen juist zoo moeten gaan drukte haar; als zij ten minste weerstand kon bieden aan dev crzoeking om den ouden toon weder aan te slaan. Maar dat zou zij niet doen; dat wilde zij volstrekt niet. Den volgenden middag was zij nog niet klaar toen dokter Garvell reeds uit zijne ka mer trad. Hij was van de schrijftafel opge staan zoodra hij de laatste patiënte de deur had hooren uitgaan en nu kwam hij op het portaal om Nina bij het aantrekken van haar mantel te helpen. „Vandaag, nu het spreekuur zoo vroeg uit is, behoeft u toch uw handschoenen niet onderweg dicht te knoopon?" Nina begon te lachen. Neen, zooveel tijd had zij nog wel, maar niet meer. Er wa9 thuis zoo veel te doen en nu had zij nog een patiënt er bij gekregen die 's middags behan deld moest worden. Men moest waarlijk met de minuten rekenen om met alles klaar te komen» En toen het laatste knoopje dicht was, verdween zij. Wat zij gezegd had klonk im mers natuurlijk en hij had geen reden om een anderen grond voor dien haast om weg te komen te veronderstellen. Toch hinderde hem die verandering in hunnen omgang. Het gevoel van ledigheid dat Nina be- heerschte, was ook over hem gekomen. Dat praatje na afloop van den arbeid was altijd zoo aardig geweesmaar eerst nu hij dit miste begreep hij wat het voor hem betee- kend had. Hij ontbeerde iets in zijn leven het eigenlijke doel van zijn dagelijjksch bestaan, nu hij die oogenblikken missen moest; want als zij daar, ieder tegen zijn deurpost leunende, stonden om een lang af scheid te nemen, moest alles wat er sedert gisteren gebeurd was, groot of klein, aardig of dwaas, wat hij gezegd en wat zij godacht had, de revue passceren. En het scheen dat alles eerst tot een feit gestempeld werd wan neer zij er samen over gesproken, of er om gelachen hadden. Toen hij nu weer naar zijn schrijftafel, waarop hij de papieren los had laten liggen, terugkeerde wilde het werk niet vlotten. Zij stoorde hem. Hij zag haar te levendig voor zich staan, redeneerende met dc hand op haar parasol terwijl zij met de kwasten speelde, nu en dan»hare oogen tot hem op slaande, vol verbazing en twijfel. Hij zcide soms opzettelijk eene dwaasheid om dien blik te voorschijn te roepen. Maar het gebeurde ook v^pl, dat hij dien te zien kreeg, als zij eene toespeling waagde, of als een vertrou welijke mededeeling er aanleding toe gaf. Het was een zonderling meisje. Nu eens was zij de oprechtheid in persoon, sprak eerlijk en onverholen over 't geen zij dacht en ge voelde, zoo vertrouwelijk als hij nog zelden iemand had hooren sprekendan weder was zij geheimzinnig en ontwijkend. Of zij coquet was? Misschien. Het ver langen om tc behagen openbaarde zich in elke trek in elk gebaar, in eiken vluebtigen blik. Maar bij haar lokken had men altijd de gewaarwording, dat zij volkomen eerlijk spel speelde; dat hier inderdaad iets te win nen was voor hem wien het gelukte tot haaf innerlijk wezen door te dringen. Als dit hem mocht gelukkenMaar wan neer hij dan dacht aan haar veranderlijke stemminghoe zij soms kon lachen om din gen, die hij volstrekt niet belacholijk kon vindenen daarentegen een ernstig vragend gezichtje tot hem ophief als hij een grap had verteld, dan scheen die taak hom lang niet gemakkelijk te zijn. En toch had hij die groote afwisseling voor hem iets bijzondof aantrekkelijks. Hare oogen zagen do dingen van een nieuw gezichtspunt. Men moest mot haar altijd op een verrassing voorbereid zijn. Miste dokter Garvell zijn kameraad in hot praatuurtje, al spoedig begon Nina ook bij het werk tc missen. Zij was lang niet meer zoveel om en bij hem als vroeger en hield zich veel meer in haar eigen kamer terug. Wordt itrvolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1905 | | pagina 1