157.
4de Jaargang;.
Donderdag 7 December 1905.
BU|TENLAND.
FEUILLETON.
MET VOLLE ZEILEN.
OORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS
Per 8 maarden voor Amersfoortf 1.85.
Idem franoo per post•••••- 1.70.
Afzonderlijke nummers0.03.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering ran
Zon- en Feestdagen.
Adrertentiën, mededeelingen ens., gelieve men vóór 10 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C<>.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIÈN:
Van X5 regelsf O.78.
Elke regel meer- 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelife bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad by abonnement Een*
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht
De Sultan en de mogendheden.
De Sultan heeft een eei&te bewijs gegeven
van gezondheid! om het hoofd te buigen voor
het eenstemmige verlangen van de mogend
heden. De deken van de gezanten te Kon-
sta n lino pel, baron Calice, heeft een brief
ontvangen, waarin ae Porto zich bereid ver
klaart do financieel© controle in Macedonië
aan te nemen, mits een aantal wijzigingen
worden gebracht in het daarvoor samenge
stelde reglement. Diaarmee is het standpunt
van beslist verzet verlaten, maar het moet
natuurlijik nog blijken of men er in zal sla
gen den Sultan te brengen tot waar men
'hem wil hebben
Dte Temps heeft onlangs de puntjes nog
eens op de i's gezet en betoogd, dat de voor
stellen van de mogendheden niets bevatten
dan eene normale toepassing van het Ber-
lijnsche verdrag. Uit zuiver Mruedoniscli oog
punt beschouwd, werkt alles mocfe om te be-
wijizem, dat. de Turksohe pretentiën onverde
digbaar zijn. Op grond diaarvan kwam de
Temos tot. deze conclusie:
Zooals lord Lansdowne den llen Januari
1905 schreef aami Sir Francis Bertie, is er
maar één afdoend middel om uit deze ver
warring te geraken. Dat is in do eerste plaats
verminderirg van de Turksohe strijdkrach
ten in Macedonië en vervolgens de benoeming
van eo'no commissie van controle, gekozen
•door de mogendheden, met besturende en
uitvoerend© bevoegdheden. Zoolang meu zal
aarzelen voor deze oplossing, zal men geen
stap verder komen. En wanneer men niet tot
het besluit komt er de aanneming van te
eischen, was het weikelijk niet de moeite
waard zoovele schepen te mobdliseeren".
Men kan deze conclusie mocielijk te pessi
mistisch noemen, wanneer metni nagaat wat
de resultaten zijn van den tot dusver onder
do auspices van de mogendheden, in Macedo
nië verrichten bervormingsarbedd. Eene on
langs te Genève verschenen brochure, geti
teld „Deux ans de réformes en Macódoi-
ne" behandelt dit onderwerp. De schrijver,
oen gewezen Bulgaarsche diplomaat, voert
talrijke feiten aan ten bewijze, dat het '•esul-
taal van dezen hervormingsarbeid gelijk nul
is In April van het jaar 1904 had hij een ge
sprek met den sedert overleden Oostenrijk-
schen civielen agent ven Muller, die hem ver
klaarde: ,,\Vij agenten hebben het recht van
onbeperkt toezicht. De hervormingen zullen
niet allen in eens tot stand komen, maar wij
zullen stelselmatig handelen en alles zal in
orde komen."
De werkelijkheid, zooals zij zich nu ver
toont, beantwoordt slecht aan deze hoog
gestemde verwachtingen. Aan den vooravond
van het laatste Kerstfeest stelden de civiele
agenten zich er voor in de bres, dat aan 150
Bulgaarsche dorpen, die van het patriar
chaat tot het exarchaaf waren overgegaan
en wier kerken en scholen tot straf daar
voor waren gesloten, vergund zou worden
althans gedurende de feestdagen de kerken
te gebruiken. Zij konden dit niet gedaan
krijgen, en deze kerken en scholen zijn nog
lieden gesloten. De civiele agenten drongen
er op aan, de in eenige dorpen met succes
verkregen vervanging van de tiend door eene
belasting in geld ook tot de andere vilajets
uit te breiden. Vruchteloos, de tiend bestaat
nog heden. Zij namen zich voor, eene zelf
standige begrooting voor Macedonië op te
maken, en hebben ook werkelijk, in overleg
met Hilmi pacha, eene raming gemaakt, die
15 millioen frs. voordeelig saldo leverde. Dat
i» eene raming op het papier gebleven.
Tot uitvoering van art. 6 van het pro
gramma van Mürzsteg, waarin de herbouw
bepaald was van de tijdens den opstand door
Turksche troepen vernielde 116 dorpen,
werd het plan gemaakt van eene 5 pets. lee
ning van 6 millioen frs. uit te geven tegen
90 pet. Het plan is in 't water gevallen, en
de. 116 dorpen zijn nog heden woeste puin-
hoopen. Er is niets veranderd. De onveilig
heid van personen en eigendommen is gelijk
geblevenaan de rechtspleging is niets ge
daan de instelling van gemengde commis-
siën om recht te spreken over politieke mis
drijven, de nieuwe indeeling van bestuurs-
districten zijn achterwege gebleven.
Ook het ontbieden van vreemde officie
ren is op de hervorming van de gendarmerie
zonder invloed gebleven. Den 28en April jl.
verklaarde de opperbevelhebber, generaal
Degiorgis, dat hij hoopte, dat aan de vreem
de officieren het bevel over de plaatselijke
gendarmerie zou worden opgedragen. Thans
schijnt hij deze hoop te hebben opgegeven.
De geheele hervorming van de gendarmerie
laat zich kenschetsen in de woordspeling:
Het hervormen bepaalt zich tot het ver
strekken van nieuwe uniformen."
D© Schr. meent ten slotte, dat de civiele
agenten natuurlijk zullen beweren, dat de
toestand in Macedonië niettemin verbeterd
is. De waarheid is echter dezeDe toestand
van de Bulgaren in Macedonië is beter dan
tijdens den opstand, maar erger dan vóór
den opstand. Het is de bevolking niet te
doen om rechten op het papier, want daar
mee is de sultan royaler geweest dan het
programma van Mürzsteg, maar om organen
ten einde ze uit te voeren. Het Turksche
bestuur is daartoe onbekwaamdo door
Rusland en Oostenrijk gezamenlijk onderno
men poging eindigt met een fiasco.
Daitichland.
Berlijn, 6 Dec. De rijksdag begon heden
met de eerste lezing van ae begrootiiig en
in verband daarmede de vloot-uitbreiding
en de hervorming der rijksfinanciën
De rijkskanselier vorst Yon Bülow ver
dedigde de hervorming der rijksfinanciën en
betoogde, dat dit voorstel het belangrijkste
was, want dat van den uitslag daarvan de
veiligheid afhing.
De ontwikkeling der rijks-financieele posi
tie was sedert de laatste jaren zeer ongun
stig. De rijksschuld was tob 3$ milliard toe
genomen. Het doel der hervorming was de
vrijmaking der afzonderlijke staten, die niet
meer dan 24 millioen aan ongedekte bijdra
gen aan de rijks schatkist konden opbren
gen en de wegneming van den misstand
zoo mogelijk, door den druk over te
brengen op de schouders van hen, die
dien het best kunnen dragen. Breede
massa's moeten voorts door indirecte belas
tingen in de belasting opDrengst betrokken
worden.
Berlijn6 Dec. De Rijkskanselier vonsb
Büilow verklaarde in het vervü'lig van ziij|ne
rede:
„Een staatsman kan niet elk oogenblik
den buiten la ndschem toestand bespreken, voor
al niet wanneer dezo niet ten volle bevre
digend is." (Hoort, hoort).
,,De betrekkingen tusschen de verschillen
de kabinetten kunnen correct zijm, en ver
vuld. vain. wederaijdsche vredelievendheid,
maar de politiek van hunne landen wordt
nog door andere dingen bepaald. Wij he<b-
beu bijv. op het oogenblik rekening te hou>-
den met een diepgaanden weerzin van de
openbare meening in Engeland tegen ons.
Ik begroot met oprechte vreugde de teekenen
van verbetering in dien toestand.(Bravo).
Met betrekking tot den driebond betoogt
vorst Bülow, dat er geen vrees behoeft te
bestaan voor een afscheiding van Italië van
dien bond. De driebond wil in Europa den
vrede en den stat us quo handhavendat was
zijn punt van uitgang en zal zijn einddoel
blijven. Daarvoor hebben wij het verbond!
gesloten en hernieuwd. Maar Duitschland
moet ook sterk pen oog zijn om, zoo noodig,
het zonder bond gen ooten te kunnen stellen".
(Bravo).
Wat Oost-Azië betreft zijn onze be
trekkingen met Japan goed. Wat de binnen-
landscho gebeurtenissen in Rusland aangaat-,
bepalen wij ons tot den levendagen wemsch,
dat de ontwikkeling op kalme, gelukkige
wijze moge plaats hebbenop geenerlei wijae
mengen wij ons in die toestanden.
Wat de Marokkaansche quaestie betreft,
verklaarde de rijkskanselier niet in ataat te
zijn nieuwe feitem mede te deelenHij wierp
een terugblik op de historische ontwikkeling
van de Marokkaansche quaestie, en legde er
nadruk op, dat de Duitsche regeering nooit
in Marokko tegenover de belangen van an
dere landen aanvallend te werk is gegaan,
maar zich steeds tot eene verdedigende hou
ding heeft bepaald. Maar door Frankrijiks
optreden tegenover Marokko., dat gelijkstond!
met een ultimatum, geraakte de handelsbe
langen van Duitschland in gevaar.
„Nadat de Marokkaansche regeering ons
kennis had gegeven van den stand van za
ken, hebben wij, in overeenstemming met het
vroeger ingenomen standpunt, getracht de
zaak langs vreedzamen weg te regelen en heb
ben wij het voorstel gedöan tot eene nieuwe
conferentie".
„Wie de vredelievendheid vam: de Duit
sche politiek in twijfel trekt, dien kunnen
alle verdere oratorische verzekeringen niet
bekeeren." (Levendige toejuiching).
Morgen voortzetting van de beraadslagin
gen-
Do verklaringen van den Rijkskanselier
over de buitenlandsclie politiek maakten een
diepen indruk in dero Rijksdag.
In de wandelgangen werdi, op grondi van
den bijival dien de rede zelfs op de meeste
banken: van de linkerzijde had gevonden, ver
klaard dat zonder twijfel alle partijen, met
uitzondering van de sociaal-democraten, de
buiteulandsche politiek van den rijkskanselier
steunen'.
Berlijn, 6 Dec. Het huis van afgevaardig
den heeft bij acclamatie het oude bureau her
benoemd. Voorzitter is von Kröcher, eerste
ondervoorzitter Porscïï, tweede ondervoorzit
ter Krauze.
De landdag van Schwarzburg-Rudolstadt,
die eene sociaal-democratische meerderheid
heeft, heeft een voorstel van de regeering
verworpen tot verhooging van de aipanage
van den vorst van 268,000 lot 300,000 mark.
Do 8 sociaal-democratische leden stemden te
gen het voorstel; van de overigen steunden
slechts 4 voor en de drie anderen, agrariërs,
onthielden zich van de stemming. De land
dag werd daarna ontbonden.
Frankrijk.
Parijs, 6 Dec. De Senaat heeft met 181
tegen 102 stemmen de wet op de scheiding
van. Kerk en Staat aangenomen.
Engeland.
Over de audiëntie van Sir Henry Campbell
Rannerman, waarin de leider der oppositie
in het parlement de opdracht tot samenstel
ling van eene nieuw kabinet aannam, wordt
bencht, dat zij een uur duurde en dat het
onderhoud met den. Koning zeer hartelijk
was. Na de audiëntie confereerde Banner-
man met lord Tweedimouth en met Asquith.
Door sommige groepen van de liberale partij,
zooals de drankbestrijders en de kwakers,
worden groote verwachtingen gekoesterd op
vertegenwoordiging in het kabinet. Ook de
afgevaardigden: van de werkliedenpartij ver
langen een vertegenwoordiger in het kabinet.
Rusland.
Petersburg, 5 Dec. Een regeeringscommu-
niqué wijst er op, dat de regeering onwrik
baar besloten is, den op 30 October beloofde
hervormingen ten uitvoer te brengen. De
oude wetten moeten echter van kracht blij
ven totdat de hervormingen langs wettigen
weg zijn vastgesteld.
Ontwerpen van tijdelijke bepalingen voor
de persvrijheid en het vereenigingsrecht zijn
gereed. De beraadslagingen over de hervor
ming van den rijksraad en de uitbreiding van
het kiesrecht naderen hun einde. De ver
kiezingen voor de rijksdoema zullen bespoe
digd worden. Er zijn maatregelen genomen
tegen rustverstoringen, die de openbare vei
ligheid in gevaar brengen. De chef van de
censuur der pers Belgard heeft op zijn ver
zoek ontslag gekregen.
Volgens de bladen protesteert de bond tot
bescherming van de pers tegen de voorgeno
men invoering van tijdelijke bepalingen voor
de pers, omdat daarmee beoogd wordt de
oude administratieve willekeur te handha
ven.
Gisteren hield de Keizer bij een feest van
het regiment Isemenow eene toespraak tot
de troepen, waarin hij de beproefde plichts
betrachting van het regiment roemde.
Bij het déjeuner van de officieren be
tuigde de Keizer in een dronk op het korps
officieren nogmaals dank voor de uitsteken
de wijze waarop het zijne diensten verricht
te hij drukte den wensch uit, dat het
regiment zich steeds even eensgezind als
thans zou toonen.
Uit Woronesch wordt van den 3en be
richt, dat de soldaten van het strafbatail-
lon de wegen onveilig maken. De bewoners
van de voorstad Pridatscha overvielen in de
naburige dorpen de landgoederen om geld af
te persen.
Te Kiew sloegen den len December de
soldaten van de brigade sappeurs aan 't
muiten. Zij trokken door de stad om de daar
garnizoen houdende troepen tot aansluiting
te bewegenzij vonden steun bij de sta
kende werklieden en ontvingen de kozakken
die tegen hen werden uitgezonden, met ge
weervuur. Omstreeks 40 muiters zijn geval
len 200 zijn gevangen genomende overi
gen namen de vlucht.
Petersburgvia Eydtkuhnen, 5 Dec. Reu-
ter's bijzondere correspondent deelt mede,
dat de staking der post- en telegraafbeamb-
ten blijft voortduren. De stakers zijn vol
moed; zij zijn overtuigd, dat zij door vol te
houden hunne eischen zullen doorzetten.
Graaf Witte is gezind ze toe te staan. De
eenige, die bezwaar maakt, is m:nister Doer-
nowo. Intusschen werkt de post, zoo goed
en zoo kwaad als het kan, met behulp van
2000 vrijwilligers uit het publiek. In de
buurt der postkantoren is nog steeds groote
drukte. De op- en afgaande patrouilles, de
in stap rijdende kozakken lokken vele
nieuwsgierigen. Dag en nacht trekken be
reden patrouilles door dc residentie; overi
gens lieeft de stad haar gewoon aanzien.
De fabrieksarbeiders toonen hoe langer
hoe meer neiging om zich vrij te maken van
hunne vroegere raadslieden en hunne zaken
zelf ter hand te nemen, rïij de gisteren ge
houden arbeiderevergadering werden de so
ciaal-democraten verwijderd. De arbeiders
scharen zich weder om Gapon. In de giste
ren gehouden vergadering van zijne aanhan
gers werd besloten, behalve de heropneing
der op grond van het manifest in Januari
gesloten afdeelingen van de arbeidereclubs,
te eischen, dat de gerechtelijke vervolging
tegen Gapon zal worden ingetrokken.
De vergadering der post- en telegraafbe-
ambten besloot de staking voor te zetten.
Het is onmogelijk to voorzien, wanneer
de staking van het personeel der posterijen
en telegrafie zal eindigen. In de regeerings-
kringen wordt gezegd, dat besloten is de
staking gedurende twintig dagen voort te
zetten. De militaire telegraaf werkt alleen
met Moskou, Wiborg en Zarskoje Selo, en de
telegrammen worden door soldaten bezorgd.
Te Petereburg is het werk in verscheidene
fabrieken hervat; over 't geheel toont men
zich minder ongerust en wat meer vertrou
wend. Dat is echter slechts een indruk, en
zelfs nog maar een officicuse indruk, want
hij wordt door een telegram van Havas over
gebracht.
De Correspondance russ, die nu te Parijs
verschijnt, maakt melding van de oprichting
van eene vereeniging van lagere politie-be
ambten. In het strooibiljet, waarin tot deel
neming wordt aangespoord, wordt gezegd
„Gelooft hen niet, die zeggen, dat onze ver
eeniging een misdadig doel beoogt. Wij
koesteren geen vijandschap tegen den Kei
zer, wiens persoon voor ons allen geheiligd
is. Wij willen alleen, dat gij terugziet op
uwe loopbaan, om te beoordeelen, dat wij tot
dusver niet naar onzen plicht gehandeld heb
ben, want in plaats van het volk te dienen'
en het te verdedigen, dienden wij slechta
onze superieuren, of juister gezegd hunne
persoonlijke belangen. Onze superieuren
hebben het vaderland in den wanhopigen
toestand gebracht, waarin het zich nu be
vindt zij hebben ons in den toestand ge
bracht, dat men ons niet meer voor menscben
houdt. Wanneer onze kinderen volwassen
zullen zijn, dan zullen zij blozen, dat zij kin
deren zijn van politie-bcambten, thans ge
brandmerkt onder den naam van „zwarte
bende". De schande zal op hen terugvallen,
ofschoon zij daaraan onschuldig zijn."
Een tegenhanger van dit bericht is dat
van de Moskousche Ruska Gazeta over een
zeer ongewoon congres, dat den 22en No
vember daar plaats had. De dieven van Mos
kou hadden op eene onbebouwde plek in de
voorstad eene bijeenkomst, om het eens te
worden over verschillende standskwestiën.
Er waren omstreeks 600 deelnemers opgeko
men. De beraadslagingen namen een waar
dig verloop; alleen vielen er nu en dan
kleine kloppartijen voor bij verschillen van
meening. Na langdurige gedachtenwisseling
werd de stad ingedeeld in districten, zoodat
nu ieder zijn „arbeidsveld" heeft. Alle spre
kers drukten hunne tevredenheid uit over
den goeden gang van zaken in Moskou.
Prins Mestjperski kondigt aan, dat hij do
uitgave van zijn blad, de Grastdanin, rast
het einde van dit jaar zal staken. Na gedu-
[Naar het Zweedsch
10 door
Ph. WIJSMAN.
Die ontdekking wekte bij haar een zeer
groote blijdschap, inniger dan zij ooit had
gekend. Er lag eene zaligheid in de gedachte
tc kunnen beminnen, aanbidden. Het was
een bedwelmend genot te weten, dat er
iemand in de wereld leefde voor wien men
kon knielen. Zij had haren God gezocht en
hem gevonden.
Aan zichzelf dacht zij) ook; maar slechts
in de tweede plaats en met een ootmoed, die
aan haar karakter tot nog toe geheel vreemd
was
Zij was gewoon geweest warme genegen
heid en kleine oplettendheden te ondervin
den. Zij had die goedgunstig aangenomen,
als eene hulde, die haar van rechtswege toe
kwam. Maar thans was hare zelfbewustheid
verdwenen. Wie was zij, om door hem te
worden bemind? Hij die hooger stond dan
alle anderen had immers het recht hot hoog
ste te eischen? En waarop kon zij roemen?
Wat wettigde bij haar de gedachte dat zij
goed genoeg voor hem wezen zou?
Het is waar, soms was zij een geheelcn dag
vervuld van een stille, onuitsprekelijke blijd
schap over een blik van vorstandhouding
dien hij haar, achter den rug van een© pa
tiënte om, had toegezondenof door een
complimentje over hare handighefd; of om-
dat hij hare handschoenen had verstopt, zoo
dat hij haar daardoor dwong iets langer te
blijven. Maar wat betoekende dit, alles wel
beschouwd, nu eigenlijk? Dat haar gezel
schap hem genoegen deed, was voorwaar nog
geen bewijs, dat zij een dieperen indruk op
hem had gemaakt. Zij|ne vriendelijke goed-
kenrende woorden bij den arbeid, waren im
mers eenvoudig de uiting van zijne blijd
schap, een bruikbare assistente in haar te
mogen vindenen dat hij beleefd, zelfs
meer dan beleefd jegens haar was, dit lag in
den aard der zaak nu hij haar eenmaal tot
zijne beschermelinge gemaakt had.
Zij waren goede kameraden. Dit was alles.
Als zijn kameraad mocht hij haar gaarne
lijden.
Dit woord „kameraad" vervolgde haar en
wekte haar trotsch. Ja, zij' zou zich daarnaar
richten. Zij zou wel zorgen, dat. hij hun om
gang, voor zoover het van haar afhing, ook
niet anders dan als dien van een paar goede
kameraden kon beschouwenzij zou het hem
doen verstaan, dat zij daarin evenmin iets
anders zag. De manier, waarop zij dit doen
zou, was haar nog niet duidelijk. Minder
lief tegen hem te zijn, hiertoe kon zij niet
besluiten zij kon 't niet laten haar best te
doen, om hem aangenaam te zijn. Er bleef
dus alleen over het hem te toonen, dat zij
uitsluitend voor de werkzaamheden hier
kwam en dit kon geschieden, door zooveel
mogelijk zelfstandig te arbeiden, en dadelijk
wanneer zij daarmee gedaan had, naar huis
te gaan.
Met deze tactiek begon zij; onmiddellijk.
Tot nog toe had zij gezorgd onder zijn be
reik te zijn voor elke gewcnschte hulp;
thans kwam zij eenvoudig als zij geroepen
werd, of een bepaalde aanwijzing noodig
had. Zoodra hets preekuur uit was, bracht
zij vlug de instrumenten in orde, en had
haar hoed en mantel reeds op en aan, eer
hij zijne papieren had opgeborgen.
Toen zij, na een tikje aan de deur, om
het hoekje „adieu, tot morgen!" riep, zat
hij nog voor zijne schrijftafel.
„Zoo'n haast? Wat is er aan de hand?"
vroeg hij.
Het praatje na het einde van den arbeid
behoorde al zoo tot de gewoonten van den
dag, dat hij meende iets bijzondere voor het
verzuimen daarvan te moeten veronderstel
len.
„Het wordt tijd dat ik beter ga oppassen
thuis klagen zij er over, gedurig op mij te
moeten wachten met het eten."
En met een groet was zij verdwenen, eer
hij een woord verder had kunnen zeggen.
Zij was ontstemd en de gedachte dat het
morgen juist zoo moeten gaan drukte haar;
als zij ten minste weerstand kon bieden aan
dev crzoeking om den ouden toon weder aan
te slaan. Maar dat zou zij niet doen; dat
wilde zij volstrekt niet.
Den volgenden middag was zij nog niet
klaar toen dokter Garvell reeds uit zijne ka
mer trad. Hij was van de schrijftafel opge
staan zoodra hij de laatste patiënte de deur
had hooren uitgaan en nu kwam hij op het
portaal om Nina bij het aantrekken van
haar mantel te helpen.
„Vandaag, nu het spreekuur zoo vroeg
uit is, behoeft u toch uw handschoenen niet
onderweg dicht te knoopon?"
Nina begon te lachen. Neen, zooveel tijd
had zij nog wel, maar niet meer. Er wa9
thuis zoo veel te doen en nu had zij nog een
patiënt er bij gekregen die 's middags behan
deld moest worden. Men moest waarlijk met
de minuten rekenen om met alles klaar te
komen»
En toen het laatste knoopje dicht was,
verdween zij. Wat zij gezegd had klonk im
mers natuurlijk en hij had geen reden om
een anderen grond voor dien haast om weg
te komen te veronderstellen. Toch hinderde
hem die verandering in hunnen omgang.
Het gevoel van ledigheid dat Nina be-
heerschte, was ook over hem gekomen. Dat
praatje na afloop van den arbeid was altijd
zoo aardig geweesmaar eerst nu hij dit
miste begreep hij wat het voor hem betee-
kend had. Hij ontbeerde iets in zijn leven
het eigenlijke doel van zijn dagelijjksch
bestaan, nu hij die oogenblikken missen
moest; want als zij daar, ieder tegen zijn
deurpost leunende, stonden om een lang af
scheid te nemen, moest alles wat er sedert
gisteren gebeurd was, groot of klein, aardig
of dwaas, wat hij gezegd en wat zij godacht
had, de revue passceren. En het scheen dat
alles eerst tot een feit gestempeld werd wan
neer zij er samen over gesproken, of er om
gelachen hadden.
Toen hij nu weer naar zijn schrijftafel,
waarop hij de papieren los had laten liggen,
terugkeerde wilde het werk niet vlotten. Zij
stoorde hem. Hij zag haar te levendig voor
zich staan, redeneerende met dc hand op
haar parasol terwijl zij met de kwasten
speelde, nu en dan»hare oogen tot hem op
slaande, vol verbazing en twijfel. Hij zcide
soms opzettelijk eene dwaasheid om dien blik
te voorschijn te roepen. Maar het gebeurde
ook v^pl, dat hij dien te zien kreeg, als zij
eene toespeling waagde, of als een vertrou
welijke mededeeling er aanleding toe gaf.
Het was een zonderling meisje. Nu eens was
zij de oprechtheid in persoon, sprak eerlijk
en onverholen over 't geen zij dacht en ge
voelde, zoo vertrouwelijk als hij nog zelden
iemand had hooren sprekendan weder was
zij geheimzinnig en ontwijkend.
Of zij coquet was? Misschien. Het ver
langen om tc behagen openbaarde zich in
elke trek in elk gebaar, in eiken vluebtigen
blik. Maar bij haar lokken had men altijd
de gewaarwording, dat zij volkomen eerlijk
spel speelde; dat hier inderdaad iets te win
nen was voor hem wien het gelukte tot haaf
innerlijk wezen door te dringen.
Als dit hem mocht gelukkenMaar wan
neer hij dan dacht aan haar veranderlijke
stemminghoe zij soms kon lachen om din
gen, die hij volstrekt niet belacholijk kon
vindenen daarentegen een ernstig vragend
gezichtje tot hem ophief als hij een grap had
verteld, dan scheen die taak hom lang niet
gemakkelijk te zijn. En toch had hij die
groote afwisseling voor hem iets bijzondof
aantrekkelijks. Hare oogen zagen do dingen
van een nieuw gezichtspunt. Men moest mot
haar altijd op een verrassing voorbereid zijn.
Miste dokter Garvell zijn kameraad in hot
praatuurtje, al spoedig begon Nina ook bij
het werk tc missen. Zij was lang niet meer
zoveel om en bij hem als vroeger en hield
zich veel meer in haar eigen kamer terug.
Wordt itrvolgd.