165. Vrijdag 15 December 1905. BUITEN LANDT FEUILLETON. MET VOLLE ZEILEN. 4de JaargtinK. ABONNEMENTSPRIJS Per S maarden roor Amersfoort f 1.25. Idem franco per post- 1.75. Afzonderlijke nummers0.05. Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF Co. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN f 0.7B. u.is. Van 1—5 regels Elke regel meer Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot het herhaald adverteeron in dit Blad bij abonnement Een* circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Aan hendie mei I Januari a. s. ep dit blad inteekenen, worden de nummers die ge durende de maand Decem ber nog zullen verschijnen KOSTELOOS toegezonden. Politiek Overzicht Oe anarchie in Rusland. Er is een plekje in Rusland, waar men zich kan verheugen dat de orde terugkeert. I)at is het voormalige grootvorstendom Fin land. Een nieuwe gouverneur-generaal is daar opgetreden en de senaat, waarin hot uitvoerende gezag belichaamd is, is geheel uit nieuwe mannen samengesteld. De ele menten, die in den tijd van Finlands ver drukking waren benoemd of die hun rug had den gekromd voor den alleenheerscher, zijn ontslagen, en hunne plaats is ingenomen door mannen, die voor Finlands zelfstandig heid gestreden en geleden hebben. De nieu we senaat is zijn arbeid op kenschetsende "wijze begonnen. In het tijdperk van russifi ceering waren de salarissen der leden van den Senaat verhoogdnu zal den Keizer worden voorgesteld de traktementen terug te brengen tot het vroegere bedrag. Voor den landdag zijn de verkiezingen in vollen gang het laat zich aanzien, dat in alle vier standen de constitutioneele partij de meer derheid zal hebben, ook in den geestelijken stand, waar dat in den vorigen landdag niet het geval was. Als tegenwicht tegen de soci aal-democraten, die onlangs stemonthouding afkondigden en de benoeming van den nieu wen Senaat met eene algemeene staking wil den beantwoorden, heeft zich een constitu tioneele arbeidersbond gevormd, die in den stand der steden wil stemmen op de candidaten van de constitutioneelen, wan neer ook vertegenwoordigers van de arbei ders in de candidatenlijst worden opgeno men. Dat is een bewijp van gezindheid tot samenwerking, dat een gunstig voorteeken is voor den geest, waarin de nieuwe landdag zal werkzaam zijn, om de buishouding van Finland op nieuwe leest te schoeien. Het ware te wensclien, dat men van het overige Rusland hetzelfde zou kunnen zeg genHelaas! het laat zich veeleer aanzien, dat men daar van kwaad tot erger komt. Men behoeft slechts de Finsche golf over te steken, om in de Russische Oostzee-provin- ciën een toestand van volslagen anarchie te vinden. Inzonderheid op het platteland wordt de toestand steeds treuriger. Het ge zag is geheel verloren gegaan, en de boeren bevolking heeft alle gevoel voor orde en wet afgelegd. Van alle kanten worden daden van gewold en moord bericht, en de boeren ver klaren overal onomwonden, dat zij allen grond voor zich in bezit willen nemen. Op vele plaatsen is het den bezitters verboden in hunne bossclien hout te hakken, omdat de boeren ook de bosschen voor zich op- eischen. Aan de betaling van pacht en van andere schulden wordt natuurlijk niet ge dacht, en evenmin aan het opbrengen van belastingen. Het ergst is het gesteld in Lijf land en Koerland, maar ook in Estland maakt de anarchie schrikbarende vorderin gen cn van alle zijden komen berichten in over groote branden, waarmee de boeren op zinnelooze wijze hunne vernielingswoede bot vieren. En die uitbarstingen van vernielzucht ko men niet alleen in de Oostzee-provinciën voor. maar men vindt daarvan dagelijks voorbeelden door geheel Rusland heen. Ge lijk een zieke in de koorts zich in het eigen vleesch bijt, zoo woedt in Rusland het volk tegen zich zelf. Op een tijdstip, waarop iedere Rus al zijne krachten behoorde in te spannen om in noesten arbeid zich zelf en zijn land op te heffen uit een diepen val, worden de bronnen van welvaart moedwil lig vernield en door lichtvaardige stakingen nijverheid en handel tot stilstand gedoemd. In blinde haat vernielt men het staatsge bouw en de toekomst van het land en zijne bevolking. Het absolutisme kweekte duizen den politieke misdadigers; de lieden echter, die nu de toon aangeven, kweeken tiendui zenden bedelaars en roovers. En wat doet de regeering om den vernie lenden stroom te stuiten? Men merkt van haren arbeid maar weinig, en bitter zijn de verwijten, die aan graaf Witte worden ge daan over de lijdelijkheid, waarmee hij de gebeurtenissen hun gang laat gaan. Graaf Witte heeft, naar aanleiding daarvan, in een interview, dat hij aan een correspon dent van de Daily Telegraph toestond, eene opmerkelijke verklaring afgelegd. Volgens de voorstelling, die hij er van gaf, is die lijdelijkheid het uitvloeisel van een schran der berekend systeem, dat ten doel heeft aan de maatschappij de revolutie voor oogen te stellen en haar te noodzaken zich zelve te genezen Indien die genezing te lang mocht uitblijven, dan zou de politieke geneesheer het geneesmiddel toepassen, door een stelsel van onderdrukking in te voeren. Graaf Witte zegt „Wanneer de openbare meenning, of schoon overtuigd dat de staking noodlottig is voor het geheele land, haar rechtstreeks aanmoedigt of heimelijk met hare bedrijvers heult, dan is er geen geneesmiddel. Wanneer een persoon of een groep personen besluiten zich van kant te maken omdat zij meenen op die wijze edel te handelen, dan tracht men allereerst die krankzinnigen te genezen. Zoo heb ik gehandeld tegenóver de Russi sche maatschappijik heb getracht haar te doen begrijpen wat de staking was. Zonder den raoreelen steun van de maatschappij zal de anarchie voortgaan totdat eindelijk de natie vraagt, dat er een einde zal komen aan de revolutie, zelfs door geweld, en dan zou het mogelijk zijn, dat door de te ne men maatregelen de in het manifest van 30 October opgenomen beginselen werden opgeschort. Ik zeg niet, dat ik dit verwacht, maai ik beken, dat de zaak niet onmogelijk is." Graaf Witte laat dus niet onduidelijk doorschemeren, dat hij 't met de vrijheid wil beproeven, maar dat, als dat niet gaat, de reactie, rteunende op het geweld, de toe vlucht zal moeten zijn. De bedreiging zou meer indruk maken, als het met de middelen tot aanwending van het geweld beter ge steld was. Maar bij de matrozen-opstanden in Kroonstad, Odessa en Sebastopol en de militaire opstanden in verschillende Pool- sclie garnizoenen is nu gekomen eeno mili taire revolutie op groote schaalhet leger, dat in Oost-Azië den ongelukkigcn strijd tegen een zegevierenden vijand heeft gevoerd, bevindt zich in vollen opstand. Leger en vloot, die de steunpilaren van het gezag be- hooren te zijn, leveren zelf het beeld van dc droevigste anarchie. Inderdaad men mag vragenWat zal het einde zijn in Rusland Dultschland. Berlijn, IJ, Dec. Ira den loop der alge meene debatten over <le staatSbegrooting zei- de de Rijkskanselier, vorst Bülow, in ant woord op de rede van den sociaal-democrat i schen afgevaardigde Be bel, dat de sociaal democratie aanhoudend er op uit is, juist iu Engeland wantrouwen tegen Duitschland op te wekken. „Dat wij tegen* Engeland geen aanvalsplannen koesteren, heb ik reeds hon derdmaal gezegd. Ook heb ik reeds honderd maal gezegd, dat het onzin is ons zulke plan nen toe te schrijven. Toen de Engelsche vloot de Oostzee bezocht, beweerde do „Vorwarts", dat Duitschland cp het laatst van het vorige jaar op het punt gestaan had Engeland den oorlog te verklaren. Dat is een leugen! Ver der schreef de „Vorwiirts", dat onze vloot toen gemobiliseerd was. Dat is onzinwij heblien do vloot nimmer gemoboliseerd'. Vorst Bülow noemde 't verder een dwazen leugen, dat de oorzaak van liet misverstand te zoeken zou zijn in een ernstige botsing tusschen Keizer Wilhelm en Koning Eduard. (Groot en aanhoudend gelach). „Ik verklaar op de meest besliste wijze, als leider der Duit- scho politiekhet is eene onwaarheid, dat wij ooit aanvalsplannen heb/bom gekoesterd hei is onwaar, dat wij ooit voornemens zijn geweest Engclgnd den oorlog te verklaren het is onwaar, dat do militaire macht den vorigen winter zou worden gemobiliseerd het is onwaar, dat. wii Engeland op eenigcr- lei wiitze geprikkeld of geprovoceerd zouden hebben. „Met de grootste beslistheid kom ik op legen pogingen om den D'uitschen Keizer, die sedert achttien jaren zoovele bewijzen van oprechte vredeb'ovendheid heeft gegeven, als oen verstoorder van don vrede voor te stol len Wanneer de stemming tusschen Duitnh- land en Engeland niet zoo is als zij naar de meening van verstandige menscheti behoorde te zijn. dan is dat in werkelijkheid daaraan te wijten dat; er in deze beide lamiden men- ?chen' zijn, die het andere land bedoelingen toeschrijven, waaraan de meerderheid in geen van beide landen denkt-. „Onder wereldpolitiek verstaan wij dit: dat wij op het gobied van liaxlel, nijverheid bn scheepvaart wensehen te worden behan deld op don zelfden voet als alle andere lan den. Wii willen niemand aanvallen, maar wij willen zoo krachtig rijn, dat wii ioderen aam- val van buiten met eere kunnen afslaan." Verder was de rede van den Rijkskanselier gericht tegen de soraal-democratie, die zich opzet tel' :k tegenover de belano-en van het la- l stelt om ric internationale plannen der sociaal-democratie te bevorderen. Frankrijk, De president der republiek heeft eene beschikking van den minister van koloniën onderteekend, die ten doel heeft een einde te maken aan den thans in do Fransche be zittingen van West-Afrika en in Fransch Congo door de inboorlingen gedreven slaven- ruil. Tot dusver gold het verbod van den slavenhandel alleen voor de Franschen. Nu zullen allen, die den slavenhandel drijven, onverschillig van welke nationaliteit of van welk ras, met gevangenisstraf en geldboete gestraft worden. De Kamer heeft eene incidenteele beslis sing genomen in de kwestie der wijze van benoeming van haar bureau. Een voorstel om die zaak nog vóór het reces in behandel'ng te nemen, verviel, omdat het eerste gedeclti. van dat voorstel, dat de verklaring inhie'tl dat de Kamer voornemens was, wat de wijzo van stemmen betreft, de geheime door de openbare stemming te vervangen, met 286 tegen 278 stemmen verworpen werd. De Kamer beeft besloten met 285 tegen 270 stemmen, de beslissing over het voorstel tot naasting van den Westerspoorweg, een der zes groote netten waarin het Fransche spoorwegstelsel is verdeeld, aan te houden totdat do wet op de werkliedenpensioenen zal zijn afgedaan. Dit besluit is genomen in overeenstemming met de mecning van de regeering, die de Kamer vroeg haar be sluit te verdagen. Bij de behandeling van art. 2 van het wetsontwerp op de arbeiderspensioenen hield de socialist Jaurès een pleidooi ten gunste van de verplichte bijdrage der werklieden voor hunne pensioneering. Hij betoogde, dat de wet niet den ganschen last der verzeke ring tegen den ouden dag op de werkgevers mag leggen, omdat dan eene terugwerking op de loonen zou intreden. De verplichte bijdrage van de zijde der werklieden zou voor dezen de betcekenis hebben van een socialen borgtocht, want ee>n met den staat getroffen overeenkomst zou onschendbaar zijn. Parijs, IJ, Dec. Het geelboek over de Marokko-quaestie is heden verschenen. Onder de belangrijke stukken, die het be vat, valt te vermelden een brief van den gezant te Berlijn Bihourd van den 21 en April 1904, waarin de neiging van Keizer Wilhelm wordt aangeduid om eene krachti ger en doortastender Marokkaansche poli tiek te voeren. In een anderen brief van dezelfde maand wijst Bihourd met nadruk op de strijdlus tige houding van Duitschland en op de noodzakelijkheid om met dat land in onder handeling te treden. In een brief van den lOen Juni zegt prins Radolin, de Duitsche gezant te BerlijnGij moet wel weten dat wij achter Marokko staan. Zwitserland* Bern, IJ, Dec. Tot "bondspresident is geko zen Torran, van de radicale linkerzijde, tot vice-president Muller. Noorwegen. Aftenposten bericht, dat de kroning van den Koning op den 24en Juni 1906 is be paald. Rusland. Petersburg via Eydtkuhnen, lj Dec. Officieel wordt bekend gemaakt, dat het be richt in de bladen, dat het keizerlijke hol} den 19. dezer naar Moskou vertrekken zou, allen grond mist. De Czaar hooft er volstrekt geen plan op, in den eersten tijd met zijno hofhouding Zarskoje S 1' verlaten. Petersburg via Eydtkuhnen, IJ, Dec (Petersburgsch Telegraafagontschap.) De mi nisterraad bracht heden zijne beraadslagingen ten einde over het wetsontwerp betreffende da werkliedenvereenigingen. Deze verocnigingcu kunnen, volgens de door den ministerraad vastgestelde wet, voortaan slechts door dei* rechter on dus niet moer zooals tot dusverre langs administratieven weg, door den minis ter van binnenlandsche zaken, den gouver neur, de politie, enz., worden ontbonden. De wet is aanvankelijk slechts van tijdo lijken aard. Zij zal de volgende week te ge lijk met eene algemeene wet betreffende hel rocht van vereenigingen, afgekondigd worden. Petersburg, 11 Dec., (via Eydtkuhnen). Tot beperking van dc uitgaven is het voor stel gedaan, den rijksraad te verminderen met 37 en den oorlogsraad inet 23 leden. Tweode telegram. Do rijksraad heeft heden do wet betreffende de stakingen goedgekeurd. Petersburg, lj Dec., via Eydtku/lin.?u (Van Reuter's bijzonderen correspondent). Het bericht van sommige bladen, dat tenge volge van het terugnemen der inleggelden van het publiek en van de beperking der buitenlandscho credietcn, de hier gevestigde particuliere handelsbanken genoodzaakt zijn geweest hunne disconto-operatiën to staken, ook omdat zij geen steun van de staatsbank vonden, is volgens de inlichtingen, die zijn ingewonnen, ongegrond. Onder den druk van de omstandigheden loggen onze groote banken eene zekere reserve bij het verlee- nen van credieten aan den dagzij stellen in verband daarmee gewijzigde voorwaarden op de internationale en dc binnenlandsche geldmarkten en brengen bij disconto- en beleeningszaken een liooger percentage in rekening. Tegelijk zijn echter de banken er op uit hunne cliënten zoo weinig mogelijk aan banden te leggen. Ook de omvang van de terug gevorderde deposito's en de opzegging van de buiton- landsche credieten hebben niet het karak ter, dat er aan wordt loegesclireven. Er zijn zelfs aanwijzingen, dat het publiek tot rust begint te komen. Wat de buitenlandscho banken betreft, is er reden om aan te nemen, dat bij de eerste teekenen van eene kalme stemming en van verbetering der binnenlandsche poli tieke toestanden in Rusland, do buitenland- sclie banken de vroegere betrekkingen tot do Russische handelsbanken, in de sfeer van den geldomzet en inzonderheid wat de geld- verzorging betreft, in den vollen omvang zullen herstellen. De Petersburgsch© corespondent van het Berliner Tageblatt seint, dat de bewijtcii toenemen, dat de regeering hare toevlucht neemt tot reactie, omdat haar geen and.'re weg overblijft. De arrestatie van Chroeila- lew, den leider van de revolutionair-socialis tische werklieden, had plaats op onmiddel lijk initiatief van Witte, omdat Chroestalo.v plannen smeedde voor een coup d'état en alle ministers in één nacht gevangen wilde nemen. Uit Witte's omgeving hoor ik seint de correspondent dat hij den toestand thans iets gunstiger inziet en op zijn post denkt te blijven. De staking der postambtenaren neemt zeer langzaam in omvang af. Het kan nog weken duren, voordat alles weer geregold loopt. Petersburg, 11 Dec., (via Eydtkuhnen) Reuter's bijzondere correspondent berichi dat de toestand geheel onveranderd is. De post- on telegraafstaking duurt voort slechts op ecnige plaatsen, zooals Petera burg, is zij gedeeltelijk bijgelegd. In Mos kou is in eene vergadering van vertegen woordigers van den raad der arbeidersgec'e- legeerden en de radicale partijen besloten partieele stakingen te beletten, omdat zij de algemeene staking, waartoe dc arbeiders zii h moeten gereed maken, benadoolen. Eerstdaags wordt de bekendmaking ver wacht van eene nieuwe stakingswet en /in |Ar«ar het Zwhdsch 15 door Pu. WIJSMAN. VII. Mevrouw Allenius telde het zilver bij het inpakken na den maaltijd op Kerstdag en Nina hielp haar daarbij Zij rolde do vorken en lepels in hunne verschillende linnen lap pen „Het zal mij verwonderen wanneer wij die dingen weer te voorschijn zullen halen", zeide zij, hare dochter vragend aanziende. „Ja toe, zeg nu op welken dag het publiek wordt," stemde Selma in. Zij stond aan het buffet het glaswerk t© bergen en keerde zich haastig om. „Ik weet het. niet. Wij hebben hierom trent. nog geene vaste bepalingen gemaakt", antwoordde Nina Bn alsof zij liever niet over de zaak wilde spreken, begon zij aan stonds over iets anders en verliet, de kamer zoodra bet zilver geborgen was. Maar hoewel zij er niet. over wilde praten, j dacht zij er wel degelijk over en dit vragen van Solma en die toespeling harer moeder gaven haar daartoe op nieuw aanleiding. Zij vond het wel vreemd dat Göran vol strek! niets omtrent con liepaalden dag zoide terwijl Nieuwjaar nu zoo licht bij was. Over liet algemeen had hij in den laatsten tijd niet over het bekend maken hunner verlo ving gesproken; waarom, dit begreep Nina niet. Misschien wilde hij deze uitstellen, maar om welke reden? Allerlei, zelfs de onzinnigste, gedachten hierover stegen in haar op, om te worden verjaagd eu weer terug te komen. Het liefst zoude zij hem ronduit hebben willen vragen wat zijno plannen waren, maar dezelfde vrees van hem te doen gelooven dat zij zich verzekeren wilde van zijn bezit, die haar vroeger had terug gehouden, liet haar ook thans liet zwijgen bewaren. Nu bovendien ook anderen hiernaar Be gonnen te vragen werd haar verlangen om Görans bedoeling met het hardnekkig zwij gen over dit onderwerp te weten nog sterker. Wat moest zij op die vragen antwoorden, wanneer die herhaald werden? Het kon niet anders of het peinzen hier over moest van invloed worden op hare stem ming. Er lag eene zekere gedruktheid over haar wezen, al veinsde zij vroolijk te zijn. Göran merkte dit dadelijkhij -wilde de re den ervan weten, maar liet, na een paar ver- geefschc vragen dit onderwerp rusten. Trou wens het was niet moeilijk te raden, wat haar ontstemde. „Zeg Nina, wanneer zal het wezen? Zul len wij onze verloving op Nieuwjaarsdag be kend maken?" vroeg hij, een poosje na zijn onvruchtbaar verhoor. Indien hij nog het minst getwijfeld had over de aanleiding die hare oogen in den laatsten tijd minder helder had doen schitte ren, dan was dit nu voor goed uit. Haar ge zichtje helderde dadelijk op. „O ik dacht niet. dat jij 't wenschelijjk vond dit reeds zoo spoedig te doen," zeide zij. „Waarom? Wij hadden het immers afge sproken?" „Zeker. Maar omdat je er in zoolang niet meer over gesproken hadt, dacht ik „Heb ik dat niet gedaan? Ja, zie je, ik beo zooals je weet, in den laatsten tijd aan zoovele dingen te denken gehad." „Die van meer belang waren!" Bij die woorden trilden hare lippen onwil lekeurig. „Van meer belang! Denk je dat. er voor mij iets belangrijkers kan bestaan dan jij, en de wensch je werkelijk en openlijk de mijno te mogen noemen?'' De klank zijner stem werkte overtuigend en zijn drift nog meer. En wederom over stelpte haar het heldere, onwrikbare ver trouwen, dat zoo heerlijk is te gevoelen als het rustig bezit neemt, van onsr maar dat zij mot haar overgevoelig hart, dat voor eiken nieuwen indruk open stond, zoo moeilijk op den duur kon vasthoudenhei geloof in hem dien zij lief had. „Waar had je zooveel aan te denken?" vroeg zij na een poosje, hoewel haar verlan gen om dit te weten, nu eenvoudig nieuws gierigheid geworden was. „Dai doet er niet toe." Maar zij wilde het weten zij wilde ner gens buiten gesloten worden waar het hem betrof. „Nu dan. Jc woet toch dat ik onlangs mij heb aanbevolen voor de opengevallen plaats van geneesheer bij Hagborg's heilgymna- stick-inrichting. Ik ken Hagborg; hij >s een zonderling, en evenzoo als hij andere idéc- fixes heeft is hij er van overtuigd dat een verloofd mcnscli zijno plichten niet zorgvul dig waarneemt. Zoodra hij er achter komt, dat wij verloofd zijn. behoef ik op die be noeming niet meer te rekenen. Onwillekourig heb ik, dit wetende, niet zooveel mdcr over onzen gewichtigen dag gesproken." „Zoo... was dat de reden...?'' Zij zat even in gedachten en zeide toen „Maar wat zou hij zeggen als wij talm den en hij met onze verloving bekend werd, dadelijk na je benoeming?" „O, gedane zaken nemen geen keer! En bovondien word ik immers weder bruikbaar zoodra wij* trouwon. Tot- aanstaanden herfst zou ik het desnoods zonder zijn hooge gunst kunnen stellen." Wederom zweeg zij een oogenblikje. Toen zeido zij zacht „Dan moeten wij natuurlijk nog wachten, Göran." „Neen, daar is geen sprake van. Wat kan mij die benoeming ook schelen. Het zou na tuurlijk aardig zijn als dat er bij kwam, maar ik licb g noeg aan mijn eigen prak tijk."' Maar thans hield zij vol. Zij wilde voor geen schat oen hindernis vormen op zijn baan en hoe hij er nu van zijn kant op aan drong hunne verloving publiek te maken op den afgesproken dag, hij kon dit niet door zetten. Zij verlangde nu bepaald dat. zij zou den wachten tot zijn solliciteercn was be antwoord, hetzij toestommend of afwijzend. Ton laatste werd liiertoo ook besloten. Intusschcn zat hij onrustig met zijn pa piermes op dc tafel te trommelen. Naar zijn gelaat to oordeelen, was hij met zichzelf niet tevreden; hij scheen tusschen twoc neigin gen te aarzelen „Het is volstrekt niet aangenaam, 't nog langer uit te stollen," zcidc hij. „Wat doet. het er toe, als men er zijn gegronde reden voor heeft? Weet je Göran, eigenlijk ben ik blij." Snel koerde hij zich tot haar en 't was waar, zij zag er weer recht opgeruimd uit Het zweempje Wantrouwen, dat hij de laat ste dagen op haar gelaat liad gemeend te lezen, en dat hem een stil vorwijt bezorgd had, was nu spoorloos verdwenen. „Blij?" herhaalde hij. „Ja, omdat ik nu je drijfveer weet. Zie je, ik begon zoo to denken... komaan, ik zal je maar alles ronduit zeggen, anders heb ik toch geen vrede. Je moet er nu alles van weten hoe slecht ik ben en welk© leelijke dingen ik van jou licb gedacht. Ja van jou, Göranen je bent toch zooveel beter dan alle andere mannen Ik begrijp zelf niet hoe ik zoo iets in mijn hoofd kon halen, maar de gedachten komen ongevraagd on men is er niet altijd tegen gewapend En ik dacht over alles... over de dwaaste dingen. Ik dacht dat je misschien ..Wat?" „Dat je het. misschien niet welvoegelijk vond om je verloofde tot assistente te heb ben." „Zoo dan zou ik zoo laf moeten zijn en mij stooron aan hetgeen de nienschen wclvooglijk vindon en gepast?" „Neen. dat ben je niet, dat weet ik beter. Zulke dingen spokon alleen in mijn hoofd als ik ontstemd ben. Je begrijpt dit is mijne schuldbelijdenis, mijne biecht. Voorts meende ik dat je liet goed vond zooals 't nu was. Mij had je toch alle dagen en het zou misschien moeilijk zijn om van die anderen afstand te doen als men er zoo aan gewoon is te worden bewonderd en aangebeden als j«j" Wordt ervotgd

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1905 | | pagina 1