1°. 164. Donderdag 13 December 1906. BUITENLAND. FEUILLETON. Op Berkenrode 5"" Jitiirsnu^. ERSFOORTSCH DAGBLAD ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maande» roor JLmarifaort f 1.S8. Jdera franco p«r poit- 1.75. Afzonderlijke nummer*- 0.05. Deze Courant Terachjjat Dagelfk«, aaet attaonderiBg raa Zon- en FeeaAdagen. Adrertention, mededeeliogen enz., gelieve aaea réór li war 'e morgen* bij de Uitgever* in te zendes. Uitgevers: VALKHOFF C<>. Utrechtschestraat 1. lntercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADYERTENTIÏN: Van 1i regeiaf •.75. Elke regel meer- 0.15. Groote letters naar plaatsrnimto. Voor ban del en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Bona circnlaire, bevattende de veenraardea, wordt op aanvraag toegezonden. Politiek Overzicht. Oe scheiding van Kerk en Staat in Frankrijk. Het in werking treden van de scheidings- wet staat in het. teeken van strijd. Vier maanden geleden greep liet Vaticaan in de uitvoering van de scheiding in met een ban vloek tegen de in de wet van 9 December [905 voorziene eeredienstvereenigingen. Door een dergelijk machtwoord heeft het thans den geestelijken verboden zich aan te passen aan jliet algemeene vereenigingsreeht, dat in Frankrijk geldt" om de godsdienstoefeningen, gelijk tot dusver, in de kerken te kunnen voortzetten. Minister Briand had weinige dagen ge leden de prefecten geïnstrueerd hoe zij zich moesten gedragen, wanneer den 13en De cember de tot dusver met het bestuur van de kerke^n en kerkelijke goederen be laste colleges verdwenen zouden zijn. De kerken zouden geopend blijven en de geestelijken zouden niet bemoeielijkt wor den in de vervulling van hun ambt, wanneer zij slechts bij de plaatselijke politie kennis gaven hoe zij de godsdienstoefeningen geregeld haddeneene kennisgeving voor was voldoende. Eenigen van de kerk vorsten, met name de aartsbisschoppen van Bordeaux en Toulouse, hadden hunne geeste lijkheid roods de instructie doen toekomen, dat zij zich aan het wettelijke voorschrift van deze aangifte konden onderwerpen, om dat het steunde op het algemeene recht en op een© oudere wet, en dus geeoi erkenning van de nieuwe scheidingswet inhield. Die prelaten zijn door het Vaticaan gecorrigeerd. Het orgaan van het aartsbisdom Bordeaux, aalt de verzoenlijjke instruction van den aarts bisschop reeds bekend had gemaakt, moest een extra-blad uitgeven mot de volgende mededeel ing Dringend bericht. In eene heden mor gen, 8 December, in het aartsbisschoppelijke paleis ontvangen nota heeft de Paus alle »eestelijken van de Fransche pastorieën bevo- len, de uitoefening van den openbaren eer dienst in hunne kerken zonder kennisgeving Voort te zetten. Wij doen deze nota in alle haast aan de betrokken personen toekomen De heeren geestelijken, gelieven de in onzen brief van gisteren vervatte beschikkingen, voor zoover zij de kennisgeving betreffen, als niet geschied te beschouwen, maar nieuw© anstructiën af te wachten, wanneer de ge- meurtenissen die noodig mochten maken. (G-eteekend) Kardinaal LECOT. aartsbisschop van Bordeaux." De onverzoenlijke partij in het Vaticaan heeft, dus wederom haren zin doorgedreven iZij wil den strijd, en heeft door den Paus laten verkondigen, dat er strijd zal zijn. Dat. is tegen den zin van het Fransche episcopaat, plet bewijs diaarvan wordt geleverd door die besluiten, die in de tweede vergadering der 'bisschoppen van 4 tot 7 September genomen zijn en die juist in deze dagen bekend ge naakt zijndaaruit blijkt, dat met alge- ne «temmen het besluit is aangenomen om mogelijk van de wet van 1881 gebruik [te maken tot voortzetting van den eere- ienst. Met het nu door den _'aus uitgevaardigde •el is dit besluit van de Fransche bisschop- in lijnrechten strijd. De uiterste ede- lenten aan beide zijden mogen er over jui chen, dat het. Vaticaan het sein geeft tot den strijd. Maar in do gematigde kringen verheelt men zijne teleurstelling daarover niet. Het Journal des Debate schrijft: ,,Men verneemt plotseling, dat de Paus niet meer wil weten van dat gemeene recht, dat hij toch aanriep in zijne encycliek. De redenen daarvan ontsnappen ons, en wij hebben ze niet te beoordeelen. Maar wij zien plotse ling de pogingen tot regeling, dloor de Fransche prelaten beproefd, vernietigd; wij zien bisschoppen, en wel de hoogst geplaat sten in de hiërarchie, genoodzaakt terug te komen op hunne besluiten wij zien de om standigheden voor de uitoefening van den eeredienst dubbelzinniger en duisterder dan ooit. En voor dat schouwspel hebben wij noch onze teleurstelling, noch onze onge rustheid te verbergen." In het Vaticaan heeft de onverzoenlijke partij gezegevierd over de gematigde ele menten. Dat beteekent oehter nog iret, dat zij ook de Fransche regeer ing overwonnen heeft. De minister-president Clemenceau heeft aan een interviewer verklaard: Ce Kerk wil den oorlog; zij zal hem hebben.' Dat klinkt alsof ook de regeering blaakt van strijdlust. Zo© erg is het echter niet. De Temps merkt op, dat ue jregeering er niet aan denkt de geestelijkheid de martelaars kroon op het hoofd te zetten, waarmee zij z;ch op bevel van Rome moet tooien. Het Journal des Debate brengt de regeering juist hulde omdat zij tot dusver alles wat naar uittarting zweemde, heeft vermeden. Het blad schrijft: ,,Zij (do regeering) heeft do wijsheid gehad zich van alle geweld te ont houden moge zij zich niet ongemerkt daar toe laten verleiden. In de groote crisis die wij doorloopen, in de zoo moe iel ij ke om standigheden waarin, soms huns ondanks, de Fransche katholieken zijn gebracht, heeft de regeering in deze laatste dagen één ver dienste gehad: zij heeft den meesten goe den wil getoond. Zij is aan zich zelf en aan ons verschuldigd nog eeno tweede verdienste te hebbendat ook zij degene is die de meeste koelbloedigheid toont." Het maakt een eigenaardigen indruk een katholiek blad, als het Journal des Débats, een beroep te zien doen op de regeering, die nu aan het bewind is, om te verhoeden, dat de strijd, dien men in het Vaticaan wil, een gevaarlijken omvang aanneemt. DuitftchlancL Naar aanleiding van de verwerping door de begrootingscommissie van liet voor Duitsck Zuidwest-Afrika verlangde supple- toire crediet van 29 millioen mark en van alle daarop betrekking hebbende voorstel len, wordt in de parlementaire kringen ge sproken van de mogelijkheid van een con flict; zelfs de mogelijkheid der ontbinding van den rijksdag wordt in de pers en in de gesprekken behandeld. Zoover is liet echter nog niet. In de eerste plaats moet worden afgewacht wat de behandeling in de open bare vergadering zal brengen, die op heden is bepaald. Het centrum verlangt, dat het aantal troe pen in deze kolonie terstond tot 4000 man zal worden verminderd en dat tegelijk toe bereidselen zullen worden gemaakt om dit getal na 1 April 1907 tot 2500 man te ver minderen. Dit is door de regeering geheel onaannemelijk verklaard; zij wil de sterkte tot 31 Maart 1907 terugbrengen tot 8200 man en dan van de omstandigheden laten afhangen hoe de vermindering verder zal kunnen gaan. Het allereerste doel, waarnaar zij wil streven, is de vorming van eeno po litiemacht, zoo spoedig mbgelijk, en de op richting van eene militie. Een tusschen - standpunt nemen de vrijzinnigen in, die een bindend besluit om tot eene verminde ring tot 2500 man over te gaan, niet willen nemen, maar toch in de vermindering ver der willen gaan dan de regeering. Brussel, 12 Dec. De heer Helleputte (van do rechterzijde) verklaarde heden in de Ka mer dat de Koloniale wet gomaakc moet worden met groote zorgvuldigheid en alleen wanneer Je juiste toestand van den Congo- staal bekend zal zijn. De Congostaat is de energie eu de krachtsontwikkeling, die ons aan het hoofd der handeldrijvende naties plaatrte waard geweest, maar wij moeten er ons met toe bep-"©n om van de inboor lingen arbeidsmacht nes te maken wij moe ten hen beschaven, liefhebben en rechten geven Do heer De Lantsheere was van oordeel, dat do overneming van den Congostaat nie' het onderwerp kan vormen van een con tract, en dat geen enkele voorwaarde aan die vervat in de wet van 1890, mag worden toegevoegd. Men kondigt voor de volgende week een interpellatie over Congozaken in de a Senaat aan. Brussel, 12 Dec. De Kamer heeft besloten \rijdag a. s. het Congo-debat te sluiten. De regeering heeft verklaard, dat zij zich ver eenig t met de door Huysmans ingediende motie, waarin de wensch wordt uitgespro ken door de Kamer, dat de onmiddellijke overneming zal worden voorbereid. Frankrijk. Volgens eene mededeel ing van den Fran- schen onderstaatssecretaris Chéron zal bin nen eenige dagen bij de Kamer een wetsont werp worden ingediend tot volledige afsclkaf- fling van de militaire rechtsspraak. De minister van eereaienst Briand heeft in de wandelgangen van de Kamer tot een afgevaardigde gezegd, dat het onvermijdelijk noodig is, tegen het verzet van de geestelijk heid met straffen op te treden, om daar door officieel dit verzet te const ateeren, dat- tot rechtvaardiging zal strekken van de maatregelen, die de regeering aan het par lement zal voorleggen. Men heeft nu de zekerheid, dat de houding van de regeering ten slotte afhankelijk zal worden gemaakt van het verzet, dat daartegen door de gees telijkheid zal worden gevoerd. Hoe grootor het verzet zal zijn, des te scherper zal daar tegen worden opgetreden. Mgr. Montagu'"ni, de door een beve. lot uitzetting getroffen secretaris va.n de nun tiatuur, is een 37-jarige priester, in de Pa- rijseho samenleving zeer bekend. Hij is se dert 1903 in Parijs. Na de opheffing van de nuntiatuur bleef hij daar als partioal e" secretaris om toezicht te houden op de ar chieven. Hij was ook de tusschenpersoon die de verbinding vau het Vaticaan onde. hield niet alleen met de geestelijkheid, mnr ooV met de Fransche pers. De huiszoeking 'n het gebouw van de nuntiatuur beg.-i om 11 uur des voormiddags en was om 4 uur des namiddags nog niet geëindigd. Monta- gnini wilde juist met eenige genoodigden gaan ontbijten, toen de ambtenaren der justitie bij hem versohenen. Do gasten moesten dien tengevolge het gebouw terstond verlaten. Er zijn talrijke stukken in beslag genome' Hst bericht, dat Montagnini tegen de huiszoe king bij den deken van het corps diplomati que heeft geprotesteerd, bevestigt zich niet Die deken is tegenwoordig de Italiaansche gezant. Engeland. Londen, 12 Dec. Het lagerhuis heeft het voorstel der regeering tot verwerping en bloc van de door het hoogerhuis in het ont werp der onderwijswet gebracht© wijzigin gen, aangenomen met 416 tegen 107 stem men Londen, 12 Dec. Het besluit is afgekon digd, waarbij de Koning aan de Transvaal eene grondwet verleent. Er wordt een wet gevende raad van 15 leden ingesteld, te be noemen door den gouverneur. Zoolang niet bij de wet regelen zijn gesteld voor de ver kiezing der leden van dezen raad, zal er elke 5 jaar een nieuwe raad worden be noemd. Voorts wordt een Huis van Afge vaardigden ingesteld, bestaande uit 69 ge kozen ledende EngeLsche en de Nederland- sche talen mogen beiden bij de debatten worden gébruikt. De gouverneur zal aan de goedkeuring van de regeering van het moederland moeten on derwerpen wetsontwerpen, waarbij personen van niet-Europeesche geboorte of afkomst onderworpen worden aan bijzondere beper kingen, of waarbij werkkrachten van buiten worden ingevoerd onder contract. lune. Home, 12 Dec. In de Kamer verklaarde de minister-president, oat de rogeering er vol strekt geen belang bij heeft om, zonder daartoe uitgenoodi^ü te zijn, op te treden als scheidsrechter in het geschil tusschen reeders en matrozen te Genua. Rumenië. Bukarest, 12 Dec. De Kamer heeft het adres van antwoord op de troonrede goed gekeurd. Rutland. De Ozaar heeft uit zijn eigen beurs 1 millioen roebels gegeven, om de hongerlij dende districten te helpen Balkan-Staten. Uit Macedonië 7ijn te Belgrado weer be richten gekomen van bloedige gevechten tus schen Servische en Lulgaarsche benden. De Servische wojwode Gligor Sokolowitsch heeft de streek tusschen Pnlep en Monastir van Bulgaarsche benden gezuiverd. Bij Palanka is eene Servische ende onder aanvoering vaJi Gjorgje Ristics op Bulgaren gestuit, die onder bevel van Schiwarow en Weliko Apostolow stonden. Na een gevecht van drie uren namen de Bui garen de vlucht met een verlies van zeven aooden, waaronder ook Apostolow. Marokko. Tanger. 12 Dec Twee colonnes Marok- kaansche troepen, leilende ongeveer 3506 ruiters en infanteristen, goede soldaten waarop de Sultan :ne< nt te kunnen rekenen, zijn op marsch naai Tanger. Hoevelen er j zullen aankomen va 4 nog niet te zeggen I dat zal afhangen van de tucht onder de troe- pon van den sultan er. den goeden wil van j de stammen in het binnenland Uit Tanger wordt bericht, dat de Kabylen door het verschijnen van de oorlogsschepen op de reede verontrust zijn. Bergstammen, ten getale van 14,000 man, hebben Raisoeli laten weten, dat zi_, eene inmenging van vreemde staten niet zouden dulden, en bo den hem hunne hulp aan om zich met ge weld van wapenen tegen eene landing van de Fransche en Spaansche troepen te verzet ten. Volgens een bericht van de Times, heeft Raisuli den lOen dezer den vertegenwoordi ger van don sultan aangekondigd, dat hij na overleg met de bergstammen bereid is, aan het hoofd van 15,000 gewapende Mooren op Tanger aan te .ukken en alle daar aan wezige christenen in de zee te werpen of af le maken. Hij voeit den Koran aan als be wijs voor zijne bewering, dat, zelfs al kwam het. tot een zegevierenden Europeeschen in val, de Mooren toch Gods wil zouden heb ben vervuld. Aan de Köln. Ztg wordt uit Tanger be richt, dat de mededeeling iver de opwek king van Raisuli aan de inboorlingen om togen de christenen op te trekken, zich schijnt te bevestigen. Door de aanhoudende bedreigingen van te plaatselijke pers van Tanger met de landing van troepen veront rust, tracht Raisuh aanhangers te verzame len om zich te verzetten tegen den vermeen den aanval. Het is echter twijfelachtig of dit hem zal gelukkc-n In de stad Tanger en bij vele Kabylen heeft hij niet op veel instemming te rekenen. De op handen zijnde aankomst van het nu in Alkassar vertoe vende leger van den sultan, waarbii de m hoog aanzien staande neef en zwager van den sultan, Abd es Salam el Marawi, zich bevindt, zal waarschijnlijk bijdragen om bedarend op de stammen te werken. Dit le ger moet Tanger door een cordon van Rai suli s gebied a-fscheiuon, hetgeen waarschijn lijk een einde zal maken aan de klacht*» over diens aanrandingen in de buurt v*n T anger. Perzië* Over de ziekte van den sjab worden geen bulletins meer uitgegeven. De grootvizier heeft verklaard, dat de toestand slechter is hij heeft meer dan ééne flauwte gehad. Vcreenigde Staten. Senator Lodge heeft in den Senaat te Washington een motie ingediend, verkla rende dat de Senaat alle stappen warm zou steunen, die de President, in overleg en met medewerking van de mogendheden die het verdrag van Berlijn geteekend hebben, mocht willen doen, om den toestand in den Congostaat te verbeteren en daar heerschen- de misstanden te verhelpen. Allerijl. vUit Zürieh wordt aan de Köln. Zeit. geseind, dat do Bondsraad het plan voor den aanlog van de 14 K.M. lang© Loetsch- bergtunnel heeft goedgekeurd. Met den bouw zal onmiddellijk een aanvang worden ge maakt. vNaar bericht wordt, heeft de Japan- sche familie Turukawa een millioen yen be schikbaar gesteld om drie universiteiten te stichten. Oo»k wordt thans uit Tokio mede gedeeld, dat de familie Iwasakie heeft beslo ten een half millioen te besteden voor den houw van een asyl voor in den oorlog ver minkte soldaten. vHennig, die in de strafgevangenis te Plötzensee ter dood is gebracht, hield zich, 75 Roman dook JAN STORK. Aandachtig luisterend had Minnie hare tranen gedroogd, en gaandeweg zich dichter tegen mij aanvlijond, nam zij mijne hand, toen ik alles had uitgelegd en vroeg mij bijna fluisterendi ,,Wil je mij vergiffenis schenken, Paul? Ik heb verkeerd gedaan, met niet naar mijn hart te luisteren. Maar, niet waar, de he- J wijzen schonen ook zoo echt. En per slot van rekening is liet toch ook mijn oneindig groote j liefde, die mijn jaloezie rechtvaardigt. Je j kan daarom, omdat ik jaloersch ben, toch niet boos op mij zijn." „Eigenlijk moest ik juist d'aarom boos zijn „Maar kan jij je dan liefde zonder jaloezie voorstellen „Zeker •Zou jij dan niet jaloersch geworden zijn. als men zulke dingen van. mij verteld had?" „Neen, want- ik zou ze niet geloofd heb ben. Ik ben jaloersch, gevaarlijk jaloersch geweest op iedereen, die je vereerde, of die jo zelfs maar toesprak, .vóór dat ik do over tuiging had, dat je mij liefhad'. Als ik niet wist, diat ifk inijzolven er door onmogelijk gemaakt zou hebbeshad ik van Sprankel zeker vermoord. Dien heb ik gehaat, met al- j len haal, die in mij was. Maar nu is daar geen reden meer voor. Ik geloof, dat je mij liefhebt, ik weet het, totaal niets zou in staat zijn, mij die overtuiging te benemen. Zie je hébt meer dan andere meisjes een ma nier, om vriendelijk te zijn voor iedereen, maar a.l ben je nóg zoo lief voor de knapste en meest gevaarlijke jongelui, ik zal niet meer jaloersch wordlen., omdat ik weet, dat je hart mij en miji alleen, geheel en al toe behoort. Al zoudeu alle menschen mij willeni overtuigen van je ontrouw, ik zou ze niet ge- looven Ja, al zou het. onmogelijkste, versta mij wel, het onmogelijkste mogelijk worden, al zou ik je overvallen in de armen van.een ander, dan zou ik plotseling krankzinnig worden, mijn hersens zouden dat niet kun nen opnemen' en verwerken en ik zou over tuigd blijven, dat- die Minnie, die echtbreuk pleegde, een andere vrouw was, niet mijn Minnie, die ik zonder voorbehoud vertrouw, en die ik liefheb boven allen: em alles in liet heelal." „O, Paul, Paul, je maakt mij zoo onuit sprekelijk geliikkig! Wat ben je veel edeler en beter dan ik. Toe, zeg dat je dit alles ver geven en vergeten, wilt!" „Onder een voorwaarde," zei ik glim lachend „Je moogt in liet vervolg zoo dik wijls jaloersch worden als je dat noodig acht, maar je moet mijl beloven, dat je niet weer zoo lang wacht, met het. mij mee te doelen tot je gezichtje zoo bleek en treurig ziet. als nu." „O, ik beloof je ik zal nooit, nooit weer jaloersch worden. „Daar zal je ook nooit, gegronde redenen l voor hebben. Maar er zullen in ons vol gend leven wel andere dingen voorkomen, die wij in elkander zullen afkeuren of waar over wij het niet eens zullen zijnmaar la ten wij dan niet talmen ër over te spreken, al moet dat soms ook pijnlijk zijn. Wij heb ben nu geleerd, dat in het. fijn bewerkte ra derwerk van de liefde het geringste stofje groote stoornis kan veroorzaken. Laten wij dan niet- trachten om het. misschien, slepend en hortend gaande te houden, door het enkel met zachte olie te smeren, maar laten wij zooals nu het uit elkaar nemen, om het te onderzoeken en van vuil te reinigen, moet het zijn, zelfs met een harden borstel. Wij hebben beiden onze gebreken en zwakheden. Laten wij niet veinzen, ze niet te zien en door mokkend stilzwijgen ons zeiven onge lukkig maken. Door elkander eerlijk alles te zeggenook wat ons grieft en wat wij niet lief en mooi in elkaar vinden, zullen wij onze liefde onbesmet, rein houden. Ben je dat niet met mij eens?" „Ja, maar het eenige wat ik slecht van. jo vond, was denkbeeldig. Elr is nu niets meer." „0, wacht maar, je zult nog genoeg ver keerds in mij ontdekken. Maar daar slaat het al één uur. Wij zijn een half uur te laat voor het koffiedrinken. Wat zal tante op ons knorren." „Van daag mag tante niet boos op ons zijn. Tenminste niet op jou. Maar dat zal ze ook niet." En werkelijk, hoewel tanlte en Mies een half uur bij de gereedstaande koffietafel had den zitten wachten, waren zij nog niet, zoo als anders, begonnen. Toen wij binnenkwamen, merkte ik op, dat tante een weinig angstig gespannen naar Minnie's gelaat keek. Zoodra zij echter haar van geluk stralend gezichtje opmerkte, stond zij op en omhelsde haar met de woorden „Nu kind, wat heb ik je gezegd? Ben je nu tevreden V „Ik ben over en over gelukkig, tante!" antwoordde Minnie. Ik zou in herhaling vervallen, indien ik mededeelde, wat er verder gesproken werd Natuurlijk waren Visser en zijne lage, ge meene handelwijze er de hoofdonderwerpen van. En niet. het: minste, toen de inspecteur Rappard, die een onderhoud met den burge meester gehad had, ook mij kwam mededee- len, wat hij door de telegraaf nog omtrent Visser was te weten gekomen. De gesjeesde secretaris was eerst naar zijne geboorteplaats gegaan, waarschijnlijk om afscheid van zijne moeder te nemen en had. vandaar een spoor weg biljet naar Hamburg genomen. Zeker om mot eene of andere boot naar oen ander werelddeel to vertrekken. Dat was het laat ste, wat- wij ooit- van hem vernomen hebben. En nadat d'e gemeenteraad in don loop dier week zijn niet eervol ontslag aan zijne moe der had opgezonden, werd zelfs zijn naam nooit, meer in A. genoemd. De inspecteur was bitter teleurgesteld, dat Viseer hem ontsnapt was en er geone gron den waren, om hem te vervolgen In zijne spijt voerde hij -nog eens alle grieven, aan, die hij tegen hom hadj en verhaalde daarbij ook onze eerste ontmoeting, toon ik juffrouw Linden thuis bracht, zoodat Minnie onge vraagd de bevestiging kreeg, van. wat. ik haar 's morgens had medegedeeld Nadat Rappard vertrokken was, kwam dokter Van den Berg eene visite maken. Zoodra hij Minnie met zijne vriendelijke ernstige oogen eens goed had opgenomen zei hij „Aha' Ik zie het- al. Het gevaar is gewe ken, en haar pols voelende, vervolgde hij „Hm' hm! Bijna normaal, nog wat zwak. maar kalm en regelmatig." I „O! Dokter ik voel mij weer zoo lekker als een vischje in hot. water. Als ik maar niets heb wat mij hindert-, niets om over to tobben, dan, ben. ik altijd gezond." „En waarover zou prinsesje nu in. vredes naam te tobben hebben," vroeg de dokter „Dat is niet met. een enkel woord te zeg gen. Paul zal u later wel eens vertellen, hoe ik mij door dien ellendigcn Visser een rad voor de oogen heb laten draaien." „Die schurk schijnt heel wat kwaad ge stookt. en gelasterd te hebben Toen 'Minnie don volgenden dag weder met mij op de bloemisterij kwam, had zij eerst j oen onderhoud met Hermine Linden Zij 1 vertelde deze reden waarom zij weggebleven was em vroeg haar vergiffenis voor de slechte gedachtendlic zij omtrent haar gekoesterd 1 had. Ook juffrouw Linden betuigde haar j spijt, cfat ik, voornamelijk op haar aanraden, j niet van onze ontmoeting met. Visser, en, op haar verzoek, met van ons reisje naar den Haag gesproken had. Wordt vervolgd

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1906 | | pagina 1