1°. 164.
Donderdag 13 December 1906.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Op Berkenrode
5"" Jitiirsnu^.
ERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maande» roor JLmarifaort f 1.S8.
Jdera franco p«r poit- 1.75.
Afzonderlijke nummer*- 0.05.
Deze Courant Terachjjat Dagelfk«, aaet attaonderiBg raa
Zon- en FeeaAdagen.
Adrertention, mededeeliogen enz., gelieve aaea réór li war
'e morgen* bij de Uitgever* in te zendes.
Uitgevers: VALKHOFF C<>.
Utrechtschestraat 1. lntercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADYERTENTIÏN:
Van 1i regeiaf •.75.
Elke regel meer- 0.15.
Groote letters naar plaatsrnimto.
Voor ban del en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Bona
circnlaire, bevattende de veenraardea, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht.
Oe scheiding van Kerk en Staat
in Frankrijk.
Het in werking treden van de scheidings-
wet staat in het. teeken van strijd. Vier
maanden geleden greep liet Vaticaan in de
uitvoering van de scheiding in met een ban
vloek tegen de in de wet van 9 December
[905 voorziene eeredienstvereenigingen. Door
een dergelijk machtwoord heeft het thans den
geestelijken verboden zich aan te passen aan
jliet algemeene vereenigingsreeht, dat in
Frankrijk geldt" om de godsdienstoefeningen,
gelijk tot dusver, in de kerken te kunnen
voortzetten.
Minister Briand had weinige dagen ge
leden de prefecten geïnstrueerd hoe zij zich
moesten gedragen, wanneer den 13en De
cember de tot dusver met het bestuur van
de kerke^n en kerkelijke goederen be
laste colleges verdwenen zouden zijn. De
kerken zouden geopend blijven en de
geestelijken zouden niet bemoeielijkt wor
den in de vervulling van hun ambt,
wanneer zij slechts bij de plaatselijke politie
kennis gaven hoe zij de godsdienstoefeningen
geregeld haddeneene kennisgeving voor
was voldoende. Eenigen van de kerk
vorsten, met name de aartsbisschoppen van
Bordeaux en Toulouse, hadden hunne geeste
lijkheid roods de instructie doen toekomen,
dat zij zich aan het wettelijke voorschrift
van deze aangifte konden onderwerpen, om
dat het steunde op het algemeene recht en
op een© oudere wet, en dus geeoi erkenning
van de nieuwe scheidingswet inhield. Die
prelaten zijn door het Vaticaan gecorrigeerd.
Het orgaan van het aartsbisdom Bordeaux,
aalt de verzoenlijjke instruction van den aarts
bisschop reeds bekend had gemaakt, moest
een extra-blad uitgeven mot de volgende
mededeel ing
Dringend bericht. In eene heden mor
gen, 8 December, in het aartsbisschoppelijke
paleis ontvangen nota heeft de Paus alle
»eestelijken van de Fransche pastorieën bevo-
len, de uitoefening van den openbaren eer
dienst in hunne kerken zonder kennisgeving
Voort te zetten. Wij doen deze nota in alle
haast aan de betrokken personen toekomen
De heeren geestelijken, gelieven de in onzen
brief van gisteren vervatte beschikkingen,
voor zoover zij de kennisgeving betreffen,
als niet geschied te beschouwen, maar nieuw©
anstructiën af te wachten, wanneer de ge-
meurtenissen die noodig mochten maken.
(G-eteekend) Kardinaal LECOT.
aartsbisschop van Bordeaux."
De onverzoenlijke partij in het Vaticaan
heeft, dus wederom haren zin doorgedreven
iZij wil den strijd, en heeft door den Paus
laten verkondigen, dat er strijd zal zijn. Dat.
is tegen den zin van het Fransche episcopaat,
plet bewijs diaarvan wordt geleverd door die
besluiten, die in de tweede vergadering der
'bisschoppen van 4 tot 7 September genomen
zijn en die juist in deze dagen bekend ge
naakt zijndaaruit blijkt, dat met alge-
ne «temmen het besluit is aangenomen om
mogelijk van de wet van 1881 gebruik
[te maken tot voortzetting van den eere-
ienst.
Met het nu door den _'aus uitgevaardigde
•el is dit besluit van de Fransche bisschop-
in lijnrechten strijd. De uiterste ede-
lenten aan beide zijden mogen er over jui
chen, dat het. Vaticaan het sein geeft tot
den strijd. Maar in do gematigde kringen
verheelt men zijne teleurstelling daarover
niet. Het Journal des Debate schrijft: ,,Men
verneemt plotseling, dat de Paus niet meer
wil weten van dat gemeene recht, dat hij
toch aanriep in zijne encycliek. De redenen
daarvan ontsnappen ons, en wij hebben ze
niet te beoordeelen. Maar wij zien plotse
ling de pogingen tot regeling, dloor de
Fransche prelaten beproefd, vernietigd; wij
zien bisschoppen, en wel de hoogst geplaat
sten in de hiërarchie, genoodzaakt terug te
komen op hunne besluiten wij zien de om
standigheden voor de uitoefening van den
eeredienst dubbelzinniger en duisterder dan
ooit. En voor dat schouwspel hebben wij
noch onze teleurstelling, noch onze onge
rustheid te verbergen."
In het Vaticaan heeft de onverzoenlijke
partij gezegevierd over de gematigde ele
menten. Dat beteekent oehter nog iret, dat
zij ook de Fransche regeer ing overwonnen
heeft. De minister-president Clemenceau
heeft aan een interviewer verklaard: Ce
Kerk wil den oorlog; zij zal hem hebben.'
Dat klinkt alsof ook de regeering blaakt van
strijdlust. Zo© erg is het echter niet. De
Temps merkt op, dat ue jregeering er niet
aan denkt de geestelijkheid de martelaars
kroon op het hoofd te zetten, waarmee zij
z;ch op bevel van Rome moet tooien. Het
Journal des Debate brengt de regeering juist
hulde omdat zij tot dusver alles wat naar
uittarting zweemde, heeft vermeden. Het
blad schrijft: ,,Zij (do regeering) heeft do
wijsheid gehad zich van alle geweld te ont
houden moge zij zich niet ongemerkt daar
toe laten verleiden. In de groote crisis die
wij doorloopen, in de zoo moe iel ij ke om
standigheden waarin, soms huns ondanks,
de Fransche katholieken zijn gebracht, heeft
de regeering in deze laatste dagen één ver
dienste gehad: zij heeft den meesten goe
den wil getoond. Zij is aan zich zelf en aan
ons verschuldigd nog eeno tweede verdienste
te hebbendat ook zij degene is die de
meeste koelbloedigheid toont."
Het maakt een eigenaardigen indruk een
katholiek blad, als het Journal des Débats,
een beroep te zien doen op de regeering,
die nu aan het bewind is, om te verhoeden,
dat de strijd, dien men in het Vaticaan wil,
een gevaarlijken omvang aanneemt.
DuitftchlancL
Naar aanleiding van de verwerping door
de begrootingscommissie van liet voor
Duitsck Zuidwest-Afrika verlangde supple-
toire crediet van 29 millioen mark en van
alle daarop betrekking hebbende voorstel
len, wordt in de parlementaire kringen ge
sproken van de mogelijkheid van een con
flict; zelfs de mogelijkheid der ontbinding
van den rijksdag wordt in de pers en in de
gesprekken behandeld. Zoover is liet echter
nog niet. In de eerste plaats moet worden
afgewacht wat de behandeling in de open
bare vergadering zal brengen, die op heden
is bepaald.
Het centrum verlangt, dat het aantal troe
pen in deze kolonie terstond tot 4000 man
zal worden verminderd en dat tegelijk toe
bereidselen zullen worden gemaakt om dit
getal na 1 April 1907 tot 2500 man te ver
minderen. Dit is door de regeering geheel
onaannemelijk verklaard; zij wil de sterkte
tot 31 Maart 1907 terugbrengen tot 8200
man en dan van de omstandigheden laten
afhangen hoe de vermindering verder zal
kunnen gaan. Het allereerste doel, waarnaar
zij wil streven, is de vorming van eeno po
litiemacht, zoo spoedig mbgelijk, en de op
richting van eene militie. Een tusschen -
standpunt nemen de vrijzinnigen in, die
een bindend besluit om tot eene verminde
ring tot 2500 man over te gaan, niet willen
nemen, maar toch in de vermindering ver
der willen gaan dan de regeering.
Brussel, 12 Dec. De heer Helleputte (van
do rechterzijde) verklaarde heden in de Ka
mer dat de Koloniale wet gomaakc moet
worden met groote zorgvuldigheid en alleen
wanneer Je juiste toestand van den Congo-
staal bekend zal zijn. De Congostaat is de
energie eu de krachtsontwikkeling, die ons
aan het hoofd der handeldrijvende naties
plaatrte waard geweest, maar wij moeten
er ons met toe bep-"©n om van de inboor
lingen arbeidsmacht nes te maken wij moe
ten hen beschaven, liefhebben en rechten
geven
Do heer De Lantsheere was van oordeel,
dat do overneming van den Congostaat nie'
het onderwerp kan vormen van een con
tract, en dat geen enkele voorwaarde aan
die vervat in de wet van 1890, mag worden
toegevoegd.
Men kondigt voor de volgende week een
interpellatie over Congozaken in de a
Senaat aan.
Brussel, 12 Dec. De Kamer heeft besloten
\rijdag a. s. het Congo-debat te sluiten. De
regeering heeft verklaard, dat zij zich ver
eenig t met de door Huysmans ingediende
motie, waarin de wensch wordt uitgespro
ken door de Kamer, dat de onmiddellijke
overneming zal worden voorbereid.
Frankrijk.
Volgens eene mededeel ing van den Fran-
schen onderstaatssecretaris Chéron zal bin
nen eenige dagen bij de Kamer een wetsont
werp worden ingediend tot volledige afsclkaf-
fling van de militaire rechtsspraak.
De minister van eereaienst Briand heeft
in de wandelgangen van de Kamer tot een
afgevaardigde gezegd, dat het onvermijdelijk
noodig is, tegen het verzet van de geestelijk
heid met straffen op te treden, om daar
door officieel dit verzet te const ateeren, dat-
tot rechtvaardiging zal strekken van de
maatregelen, die de regeering aan het par
lement zal voorleggen. Men heeft nu de
zekerheid, dat de houding van de regeering
ten slotte afhankelijk zal worden gemaakt
van het verzet, dat daartegen door de gees
telijkheid zal worden gevoerd. Hoe grootor
het verzet zal zijn, des te scherper zal daar
tegen worden opgetreden.
Mgr. Montagu'"ni, de door een beve. lot
uitzetting getroffen secretaris va.n de nun
tiatuur, is een 37-jarige priester, in de Pa-
rijseho samenleving zeer bekend. Hij is se
dert 1903 in Parijs. Na de opheffing van
de nuntiatuur bleef hij daar als partioal e"
secretaris om toezicht te houden op de ar
chieven. Hij was ook de tusschenpersoon die
de verbinding vau het Vaticaan onde. hield
niet alleen met de geestelijkheid, mnr ooV
met de Fransche pers. De huiszoeking 'n
het gebouw van de nuntiatuur beg.-i om
11 uur des voormiddags en was om 4 uur
des namiddags nog niet geëindigd. Monta-
gnini wilde juist met eenige genoodigden gaan
ontbijten, toen de ambtenaren der justitie
bij hem versohenen. Do gasten moesten dien
tengevolge het gebouw terstond verlaten. Er
zijn talrijke stukken in beslag genome' Hst
bericht, dat Montagnini tegen de huiszoe
king bij den deken van het corps diplomati
que heeft geprotesteerd, bevestigt zich niet
Die deken is tegenwoordig de Italiaansche
gezant.
Engeland.
Londen, 12 Dec. Het lagerhuis heeft het
voorstel der regeering tot verwerping en
bloc van de door het hoogerhuis in het ont
werp der onderwijswet gebracht© wijzigin
gen, aangenomen met 416 tegen 107 stem
men
Londen, 12 Dec. Het besluit is afgekon
digd, waarbij de Koning aan de Transvaal
eene grondwet verleent. Er wordt een wet
gevende raad van 15 leden ingesteld, te be
noemen door den gouverneur. Zoolang niet
bij de wet regelen zijn gesteld voor de ver
kiezing der leden van dezen raad, zal er
elke 5 jaar een nieuwe raad worden be
noemd. Voorts wordt een Huis van Afge
vaardigden ingesteld, bestaande uit 69 ge
kozen ledende EngeLsche en de Nederland-
sche talen mogen beiden bij de debatten
worden gébruikt.
De gouverneur zal aan de goedkeuring van
de regeering van het moederland moeten on
derwerpen wetsontwerpen, waarbij personen
van niet-Europeesche geboorte of afkomst
onderworpen worden aan bijzondere beper
kingen, of waarbij werkkrachten van buiten
worden ingevoerd onder contract.
lune.
Home, 12 Dec. In de Kamer verklaarde de
minister-president, oat de rogeering er vol
strekt geen belang bij heeft om, zonder
daartoe uitgenoodi^ü te zijn, op te treden
als scheidsrechter in het geschil tusschen
reeders en matrozen te Genua.
Rumenië.
Bukarest, 12 Dec. De Kamer heeft het
adres van antwoord op de troonrede goed
gekeurd.
Rutland.
De Ozaar heeft uit zijn eigen beurs 1
millioen roebels gegeven, om de hongerlij
dende districten te helpen
Balkan-Staten.
Uit Macedonië 7ijn te Belgrado weer be
richten gekomen van bloedige gevechten tus
schen Servische en Lulgaarsche benden. De
Servische wojwode Gligor Sokolowitsch heeft
de streek tusschen Pnlep en Monastir van
Bulgaarsche benden gezuiverd. Bij Palanka
is eene Servische ende onder aanvoering
vaJi Gjorgje Ristics op Bulgaren gestuit, die
onder bevel van Schiwarow en Weliko
Apostolow stonden. Na een gevecht van drie
uren namen de Bui garen de vlucht met een
verlies van zeven aooden, waaronder ook
Apostolow.
Marokko.
Tanger. 12 Dec Twee colonnes Marok-
kaansche troepen, leilende ongeveer 3506
ruiters en infanteristen, goede soldaten
waarop de Sultan :ne< nt te kunnen rekenen,
zijn op marsch naai Tanger. Hoevelen er
j zullen aankomen va 4 nog niet te zeggen
I dat zal afhangen van de tucht onder de troe-
pon van den sultan er. den goeden wil van
j de stammen in het binnenland
Uit Tanger wordt bericht, dat de Kabylen
door het verschijnen van de oorlogsschepen
op de reede verontrust zijn. Bergstammen,
ten getale van 14,000 man, hebben Raisoeli
laten weten, dat zi_, eene inmenging van
vreemde staten niet zouden dulden, en bo
den hem hunne hulp aan om zich met ge
weld van wapenen tegen eene landing van
de Fransche en Spaansche troepen te verzet
ten.
Volgens een bericht van de Times, heeft
Raisuli den lOen dezer den vertegenwoordi
ger van don sultan aangekondigd, dat hij na
overleg met de bergstammen bereid is, aan
het hoofd van 15,000 gewapende Mooren op
Tanger aan te .ukken en alle daar aan
wezige christenen in de zee te werpen of af
le maken. Hij voeit den Koran aan als be
wijs voor zijne bewering, dat, zelfs al kwam
het. tot een zegevierenden Europeeschen in
val, de Mooren toch Gods wil zouden heb
ben vervuld.
Aan de Köln. Ztg wordt uit Tanger be
richt, dat de mededeeling iver de opwek
king van Raisuli aan de inboorlingen om
togen de christenen op te trekken, zich
schijnt te bevestigen. Door de aanhoudende
bedreigingen van te plaatselijke pers van
Tanger met de landing van troepen veront
rust, tracht Raisuh aanhangers te verzame
len om zich te verzetten tegen den vermeen
den aanval. Het is echter twijfelachtig of
dit hem zal gelukkc-n In de stad Tanger
en bij vele Kabylen heeft hij niet op veel
instemming te rekenen. De op handen zijnde
aankomst van het nu in Alkassar vertoe
vende leger van den sultan, waarbii de m
hoog aanzien staande neef en zwager van
den sultan, Abd es Salam el Marawi, zich
bevindt, zal waarschijnlijk bijdragen om
bedarend op de stammen te werken. Dit le
ger moet Tanger door een cordon van Rai
suli s gebied a-fscheiuon, hetgeen waarschijn
lijk een einde zal maken aan de klacht*»
over diens aanrandingen in de buurt v*n
T anger.
Perzië*
Over de ziekte van den sjab worden geen
bulletins meer uitgegeven. De grootvizier
heeft verklaard, dat de toestand slechter is
hij heeft meer dan ééne flauwte gehad.
Vcreenigde Staten.
Senator Lodge heeft in den Senaat te
Washington een motie ingediend, verkla
rende dat de Senaat alle stappen warm zou
steunen, die de President, in overleg en
met medewerking van de mogendheden die
het verdrag van Berlijn geteekend hebben,
mocht willen doen, om den toestand in den
Congostaat te verbeteren en daar heerschen-
de misstanden te verhelpen.
Allerijl.
vUit Zürieh wordt aan de Köln. Zeit.
geseind, dat do Bondsraad het plan voor
den aanlog van de 14 K.M. lang© Loetsch-
bergtunnel heeft goedgekeurd. Met den bouw
zal onmiddellijk een aanvang worden ge
maakt.
vNaar bericht wordt, heeft de Japan-
sche familie Turukawa een millioen yen be
schikbaar gesteld om drie universiteiten te
stichten. Oo»k wordt thans uit Tokio mede
gedeeld, dat de familie Iwasakie heeft beslo
ten een half millioen te besteden voor den
houw van een asyl voor in den oorlog ver
minkte soldaten.
vHennig, die in de strafgevangenis te
Plötzensee ter dood is gebracht, hield zich,
75 Roman dook
JAN STORK.
Aandachtig luisterend had Minnie hare
tranen gedroogd, en gaandeweg zich dichter
tegen mij aanvlijond, nam zij mijne hand,
toen ik alles had uitgelegd en vroeg mij bijna
fluisterendi
,,Wil je mij vergiffenis schenken, Paul? Ik
heb verkeerd gedaan, met niet naar mijn
hart te luisteren. Maar, niet waar, de he- J
wijzen schonen ook zoo echt. En per slot van
rekening is liet toch ook mijn oneindig groote j
liefde, die mijn jaloezie rechtvaardigt. Je j
kan daarom, omdat ik jaloersch ben, toch
niet boos op mij zijn."
„Eigenlijk moest ik juist d'aarom boos
zijn
„Maar kan jij je dan liefde zonder jaloezie
voorstellen
„Zeker
•Zou jij dan niet jaloersch geworden zijn.
als men zulke dingen van. mij verteld had?"
„Neen, want- ik zou ze niet geloofd heb
ben. Ik ben jaloersch, gevaarlijk jaloersch
geweest op iedereen, die je vereerde, of die
jo zelfs maar toesprak, .vóór dat ik do over
tuiging had, dat je mij liefhad'. Als ik niet
wist, diat ifk inijzolven er door onmogelijk
gemaakt zou hebbeshad ik van Sprankel
zeker vermoord. Dien heb ik gehaat, met al- j
len haal, die in mij was. Maar nu is daar
geen reden meer voor. Ik geloof, dat je
mij liefhebt, ik weet het, totaal niets zou in
staat zijn, mij die overtuiging te benemen.
Zie je hébt meer dan andere meisjes een ma
nier, om vriendelijk te zijn voor iedereen,
maar a.l ben je nóg zoo lief voor de knapste
en meest gevaarlijke jongelui, ik zal niet
meer jaloersch wordlen., omdat ik weet, dat
je hart mij en miji alleen, geheel en al toe
behoort. Al zoudeu alle menschen mij willeni
overtuigen van je ontrouw, ik zou ze niet ge-
looven Ja, al zou het. onmogelijkste, versta
mij wel, het onmogelijkste mogelijk worden,
al zou ik je overvallen in de armen van.een
ander, dan zou ik plotseling krankzinnig
worden, mijn hersens zouden dat niet kun
nen opnemen' en verwerken en ik zou over
tuigd blijven, dat- die Minnie, die echtbreuk
pleegde, een andere vrouw was, niet mijn
Minnie, die ik zonder voorbehoud vertrouw,
en die ik liefheb boven allen: em alles in liet
heelal."
„O, Paul, Paul, je maakt mij zoo onuit
sprekelijk geliikkig! Wat ben je veel edeler
en beter dan ik. Toe, zeg dat je dit alles ver
geven en vergeten, wilt!"
„Onder een voorwaarde," zei ik glim
lachend „Je moogt in liet vervolg zoo dik
wijls jaloersch worden als je dat noodig acht,
maar je moet mijl beloven, dat je niet weer
zoo lang wacht, met het. mij mee te doelen
tot je gezichtje zoo bleek en treurig ziet. als
nu."
„O, ik beloof je ik zal nooit, nooit weer
jaloersch worden.
„Daar zal je ook nooit, gegronde redenen
l
voor hebben. Maar er zullen in ons vol
gend leven wel andere dingen voorkomen,
die wij in elkander zullen afkeuren of waar
over wij het niet eens zullen zijnmaar la
ten wij dan niet talmen ër over te spreken,
al moet dat soms ook pijnlijk zijn. Wij heb
ben nu geleerd, dat in het. fijn bewerkte ra
derwerk van de liefde het geringste stofje
groote stoornis kan veroorzaken. Laten wij
dan niet- trachten om het. misschien, slepend
en hortend gaande te houden, door het enkel
met zachte olie te smeren, maar laten wij
zooals nu het uit elkaar nemen, om het te
onderzoeken en van vuil te reinigen, moet
het zijn, zelfs met een harden borstel. Wij
hebben beiden onze gebreken en zwakheden.
Laten wij niet veinzen, ze niet te zien en
door mokkend stilzwijgen ons zeiven onge
lukkig maken. Door elkander eerlijk alles te
zeggenook wat ons grieft en wat wij niet
lief en mooi in elkaar vinden, zullen wij
onze liefde onbesmet, rein houden. Ben je
dat niet met mij eens?"
„Ja, maar het eenige wat ik slecht van. jo
vond, was denkbeeldig. Elr is nu niets meer."
„0, wacht maar, je zult nog genoeg ver
keerds in mij ontdekken. Maar daar slaat het
al één uur. Wij zijn een half uur te laat
voor het koffiedrinken. Wat zal tante op ons
knorren."
„Van daag mag tante niet boos op ons
zijn. Tenminste niet op jou. Maar dat zal
ze ook niet."
En werkelijk, hoewel tanlte en Mies een
half uur bij de gereedstaande koffietafel had
den zitten wachten, waren zij nog niet, zoo
als anders, begonnen.
Toen wij binnenkwamen, merkte ik op,
dat tante een weinig angstig gespannen naar
Minnie's gelaat keek. Zoodra zij echter haar
van geluk stralend gezichtje opmerkte, stond
zij op en omhelsde haar met de woorden
„Nu kind, wat heb ik je gezegd? Ben je nu
tevreden V
„Ik ben over en over gelukkig, tante!"
antwoordde Minnie.
Ik zou in herhaling vervallen, indien ik
mededeelde, wat er verder gesproken werd
Natuurlijk waren Visser en zijne lage, ge
meene handelwijze er de hoofdonderwerpen
van. En niet. het: minste, toen de inspecteur
Rappard, die een onderhoud met den burge
meester gehad had, ook mij kwam mededee-
len, wat hij door de telegraaf nog omtrent
Visser was te weten gekomen. De gesjeesde
secretaris was eerst naar zijne geboorteplaats
gegaan, waarschijnlijk om afscheid van zijne
moeder te nemen en had. vandaar een spoor
weg biljet naar Hamburg genomen. Zeker om
mot eene of andere boot naar oen ander
werelddeel to vertrekken. Dat was het laat
ste, wat- wij ooit- van hem vernomen hebben.
En nadat d'e gemeenteraad in don loop dier
week zijn niet eervol ontslag aan zijne moe
der had opgezonden, werd zelfs zijn naam
nooit, meer in A. genoemd.
De inspecteur was bitter teleurgesteld, dat
Viseer hem ontsnapt was en er geone gron
den waren, om hem te vervolgen In zijne
spijt voerde hij -nog eens alle grieven, aan,
die hij tegen hom hadj en verhaalde daarbij
ook onze eerste ontmoeting, toon ik juffrouw
Linden thuis bracht, zoodat Minnie onge
vraagd de bevestiging kreeg, van. wat. ik haar
's morgens had medegedeeld
Nadat Rappard vertrokken was, kwam
dokter Van den Berg eene visite maken.
Zoodra hij Minnie met zijne vriendelijke
ernstige oogen eens goed had opgenomen
zei hij
„Aha' Ik zie het- al. Het gevaar is gewe
ken, en haar pols voelende, vervolgde hij
„Hm' hm! Bijna normaal, nog wat zwak.
maar kalm en regelmatig."
I „O! Dokter ik voel mij weer zoo lekker
als een vischje in hot. water. Als ik maar
niets heb wat mij hindert-, niets om over to
tobben, dan, ben. ik altijd gezond."
„En waarover zou prinsesje nu in. vredes
naam te tobben hebben," vroeg de dokter
„Dat is niet met. een enkel woord te zeg
gen. Paul zal u later wel eens vertellen, hoe
ik mij door dien ellendigcn Visser een rad
voor de oogen heb laten draaien."
„Die schurk schijnt heel wat kwaad ge
stookt. en gelasterd te hebben
Toen 'Minnie don volgenden dag weder met
mij op de bloemisterij kwam, had zij eerst
j oen onderhoud met Hermine Linden Zij
1 vertelde deze reden waarom zij weggebleven
was em vroeg haar vergiffenis voor de slechte
gedachtendlic zij omtrent haar gekoesterd
1 had. Ook juffrouw Linden betuigde haar
j spijt, cfat ik, voornamelijk op haar aanraden,
j niet van onze ontmoeting met. Visser, en, op
haar verzoek, met van ons reisje naar den
Haag gesproken had.
Wordt vervolgd