m\ is©.
Woensdag 2 Januari 1907.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
De Gezegende dag.
5" Junrsaiig.
AMERSFOORTSGH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden roor Amersfoortf 1.25.
Jdem franco per poet- 1.75.
Afzonderlijke mmmeti- 0.05.
Deze Courant verichijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Adrertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
'e morgens bij de Uitgevers in te zenden.
(Jitgcvers: VALKHOFF C».
Utrechtechestraat 1. Intercomm. Tel ep hoon nu mm er 66.
f o,75.
- 0.15.
PRIJS DER ADYERTENTIÏN:
Van 15 regels
Elke regel meer
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald advorteeren in dit Blad bij abonnement. Eena
oirenlaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Kennisgeving.
Burgemeester en Wethouders van Amersfoort
brengen ter algemeene kennis, dat door den
Raad dezer gemeente in zijne openbare vergade
ring van 27 December 1906 zijn, benoemd
lo. tot leden der commissie voor de gemeente
reiniging de heeren
C. Tli. van Beek
H. W. van Esveld
2o. tot leden der commissie van bijstand voor
de fabricage de heeren
C. Th. van Beek
C. J. D. van Eek
A. M. Tromp van Holst
3o. tot leden van bijstand in hel beheer der
gasfabriek de heeren:
0. Th. van Beek
A. A. Hamers
C. J. Plomp,
N. Vels-Heijn
4o. tot leden der reclame-commissie voor de
inkomstenbelasting, dienst 1907, de heeren
H. W. van Esveld
A. A. Hamers
A. M. Tromp van Holst
■S. J. van Duinen
C. J. D. van Eek
5o. tot leden der commissie van wetgeving de
heeren
M. L. Celosse,
■Mr. 'P. J. F. van Voorst Vader.
Amersfoort, 28 December 1906.
Burgemeester en Wethouders van Amersfoort,
De Secretaris, De Burgemeester,
J. G. STENFERT KROESE. WUEJTIERS.
Duf t«ah fond.
Do officieus© Nordd. .allg. Ztg. bevat de
volgende bekendmakingIn verschillende
bladen komt de mede-deeling voor, dat heb
op 15 Dec. ingevoerde lagere spoorwegtarief
voor vleesch van versch geslacht vee, welk ta
rief op 1 Januari 1907 nog meer verlaagd zal
worden, slechts geldt voor vleesch van twee
hoevige dieren en niet voor varkens. Deze
mededeeling is onjuist; heb tarief geldt vol
gens de ambtelijke bekendmaking voor rund
vee, varkens, schapen, geiten, kalveren, big
gen en lammeren, miaar niet voor het verscbe
vleesch van eenhoevige dieren.
In Opper-Silezië zijn in 1906 vijftien Duit-
sche landgoederen van 25,000 morgen in
Poolsch bezit overgegaan27 landgoederen
van 50,000 morgen zijn door den domein-
fiscus door aankoop uit Poolsche handen ge
houden
Luxemburg.
De gezondheidstoestand van den groot;
hertog van Luxemburg is van dien aard, dab
met de mogelijkheid van een regentschap
voor zijn gansche verdere leven rekening ge
houden moet worden.
Volgens de grondwet gelden voor de in
stelling van een regentschap bij ongeschikt
heid tot regeeren van den groothertog de
zelfde bepalingen als bij minderjarigheid der
tr oo n opvol ge-rs.
De troonopvolging zelve is krachtens de
huiswet van het regeerende huis zoodanig
geregeld, dat de oudste dochter van groot
hertog Wilhelm hem zal opvolgen. Met de
vraag wie als regent zal optreden staat het
eenigszins anders. Volgens de meening der
meerderheid in de regeeringskringen en den
staatsraad komt daarvoor uitsluitend Je
groothertogin Maria Anna in aanmerking.
Evenwel zou zij slechts krachtens een be
sluit der Kamer het regentschap kunnen
aanvaarden.
Denemarken.
De D'eensche minister van justitie Al
bert!, is, volgens de Times, in een aan den
Koning toegezonden adres, door het konink
lijk college voor dien gezondheidsdienst, be
schuldigd van te hebben gehandeld in strijd
met de wetten en het principe der consti
tutie.
In het college, dat uit twaalf leden be
staat, hebben de meest beroemde medici van
het Koninkrijk, o. a. de geneesheer van den
Koning en professor Oscar Bloc, zitting.
Minister Alberti wordt beschuldigd van
nepotisme en machtsmisbruik, voornamelijk
wat betreft liet aanstellen van zijn persoon
lijke vrienden tot betrekkingen, waarvoor
meer begaafde personen in aanmerking kwa
men.
Men verwacht, dat in het Deensche par
lement, dat binnenkort bijeenkomt, deze
zaak zal worden behandeld.
Italië.
Bij de behandeling van de begrooting van
buitenlandsche zaken in den Italiaanschen
Senaat verwees minister Tittoni naar de door
hem in de Kamer afgelegde verklaringen en
voegde hij daaraan nog het een en ander
toe. Hij stelde in het licht, dat Italië ge
meenschappelijk met Oostenrijk een onbaat
zuchtige politiek in het Oosten volgt, maar
dat de beide staten, terwijl zij de integriteit
van het Osmaansche rijk handhaven, toch
op alle gebeurlijkheden voorbereid zijn. Den
handel zal de regeering bevorderen door het
ver leen en van steun aan particuliere onder
nemingen, verbetering van den consulairen
dienst en van de boestanden van de scheep
vaart. Wat Aetlliiopie betreft, het handels
verdrag met dien staat heeft slechts een be
trekkelijke waarde, doch het vormt een ver
betering in den toestand.
Het ace oord1 met Engeland en Frankrijk
ten aanzien van Aethiopdë is een daad van
goede en verstandige staatkunde, die de be
langen van Italië ook in een ver verwijderde
toekomst verzekert.
De begrooting werd aangenomen.
Oosten lijk-Hongarije.
Een officieel communiqué, dat Zaterdag
versohenen is, spreekt het bericht tegen, dat
de gemeenschappelijke minster van oorlog,
Von Scthönaich binnen kort een verzoek
bot de beide parlementen zal richten om het
militaire contingent te verhoogen.
Naar men beweerde was er sprake van
een verhiooging met 21.000 man, welke do
minister van bedde landen te zamen zou
vragen. Maar die verhooging, hoe nood'ig
zij ook op zich zelf is, zal nog niet voor
1907 worden voorgesteld.
Het verzoek zal worden voorafgegaan
door onderhandelingen met de Hongaarsche
regeering en het Hongaarsche parlement,
die zeer lang zullen duren en zeer rnoeie-
lijk zullen zijn, daar de Hongaarsche staats
lieden als vo-rwaarden zullen stellen, nati
onale concessies voor het leger, die de mi-
minister van oorlog nog niet genegen is, te
te willigen.
Op 71 -jariger_ leeftijd is te Meran de zeer
vooruitstrevende .graaf Zichy overleden. 46
jaar lang is hij lid van het Hongaarsche Huis
van Afgevaardigden geweest en heeft zich
zeer verdienstelijk gemaakt voor de Hon
gaarsche industrie, die hij op alle manieren
bevorderde. Het plan om den Donau en den
Theis door een kanaal te verbinden, dat
thans zal .worden uitgevoerd, was van hem
uitgegaan. Hij was do eigenaar van een
prachtige schilderijeinverzameling, die lr.j
van zijn vader erfde en verder aanvulde. Bij
zijn onderzoekingen naar den oorsprong der
Magyaren nam hij deel aan een welenschap-
pe1 ij keil tocht naar vJentraal-Azië en China
en bracht van die landen een belangrijke
eth-nografische verzameling mede. Hij was
voorzitter van de Hongaarsche a-fdeeling deir
Parijsche tentoonstelling, eerelid van de
Hongaarsche Academie van Wetenschappen
en van de Industrieele Vereeniging.
In 1903 was hij een der eersten die van
Tisza's liberale partij naar de oppositie over
ging-
Rutland.
De in de kieswet aangebrachte veranda
ringen hebben ten doel do kansen der con-
stitutioneel-democratische candidaten re
verminderen. Men hoopt hierdoor in de
Doema een meerderheid van gematigden to
verkrijgen.
De nieuwe reglementen betreffen bijna
leen de verkiezingen voor de gemeenten.
Generaal Kaulbars, gouverneur van Odes-
sa, is naar een ander district overgeplaatst,
wegens zijn nauwe betrekkingen met den
bond van het Russische volk en ook omdat
hij de staking der havenarbeiders niet lieeL
weten te verhinderen.
Generaal Koeropatkin heeft een boek ge
schreven over den Russisch-Japanschen
oorlog. De Russische regeering heeft zich ge
haast de uitgave van het boek te verbie
den.
meldt uit Petersburg, dat de ie
volutionaire socialisten besloten hebben ©on
voor een de mannen te dooden, die de auto
cratie voorstaan. Graaf Ignatieff zou hun
eerste slachtoffer zijn.
Uit Helsingfors wordt gemeld, dat de-
autoriteiten bericht ontvingen over een com
plot tusschen de bemanning van een in de
haven liggend Russisch oorlogsschip en do
Finsche revolutionairen. De revolutionairen
en de muiters aan boord van het schip waren
van plan, zich van het oorlogsschip meester
.te maken, do officieren gevangen te zetten
en dan de stad, voornamelijk de kazerne n
de regeeringsgebouwen te bombardeer en. De
samenzweerders wilden de stad geheel in
nemen, en dan de commune proclameert i
Japan en Rusland.
Te Petersburg is eene officieel© kennisge
ving openbaar gemaakt, die betrekking heeft
op do Russisch-Japansche onderhandelingen,
liet volgende is daaraan ontleend
„Art. 12 van het verdrag van Portsmouth
verplicht Rusland en Japan als grondslag
van het nieuwe handelsverdrag te erkennen
de overeenkomst van 1895, die zonder den
oorlog tot in 1911 van kracht gebleven zou
zijn. Daar het nieuwe bandelsverdrag, over
eenkomstig den wensch van de Jaoansche
regeering, slechts tot December 1911, het
tijdstip waarop de andere handelsverdragen
van Japan afloopen, geldig zal zijn, heef-
Rusland, in overeenstemming met. het bo
vengemelde artikel 12, geene nieuwe eischen
gesteld en zich bepaald tot het opkomen
voor de voorrechten, waarin Japan hoeft
toegestemd bij het handelsverdrag, dat voor
den oorlog van kracht was.
Aan den anderen kant wil Japan niet al
leen dat alle rechten, door Rusland aan
vreemdelingen toegestaan in de vóór 1904
en 1906 gesloten handelsverdragen en die
niet vermeld zijn in de Russisch-Japansche
overeenkomst van 1895, begrepen worden in
het nieuwe handelsverdrag, maar het stelt
ook nog andere eischen, gebaseerd op de ver
anderingen, die gekomen zijn in den toe
stand in het uiterste oosten
Daar dit nieuwe verdrag, in overeenstem
ming met het te Portsmouth tusschen de
}>eide regeeringen gesloten verdrag en met
het verdrag van 189*5, gebaseerd moet zijn op
het beginsel van de meest begunstigde natie,
zou er geen bezwaar zijn om aan Japan, on
der voorwaarde van volledige wiederkeerig-
heid, alle voorrechten toe to kennen, die
door Rusland aan andere staten zijn toege
staan.
De vergaderingen van de Russisch-Japan-
sehio conferentie zijn sedert drie maanden ge
wijd aan het opstellen van deze verdragvoor-
waarden. Thans is men tot overeenstemming
gekomen wat de vernieuwing betreft van de
voorrechten, die vroeger bestonden en die
wederzijds zijn toegestaan door de heidelan
den, en wat het toestaan van de rechten der
meest begunstige natie betreft aan de Rus
sische onderdanen in Japan en aan de Ja
pansche onderdanen in Rusland, met be
trekking tot den handel, de scheepvaart, den
aankoop en het bezit van onroerende goede
ren in de plaatsen, waar de vreemdelingen
dat recht genieten, en de uitoefening van den
handel en de nijverheid overeenkomstig de
wetten van het land."
Over de Soengari-kwestie geeft de offi
cieel© nota de volgende mededeelingen
„Er blijft te regelen de vraag van de
nieuwe eischen, door Japan gesteld wat be
treft de vrije vaort op de Soengari, niet op
de Amoer waarvan volstrekt geen melding
gemaakt wordt in de door Japan gestelde
eischen, de oprichting van consulaten >n
Ruslands uiterste oosten, de gTootere facili
teiten in het verkrijgen van paspoorten voor
de Japanners in Aziatisch Rusland en het
vaststellen van bijzondere douan evoorrech -
ten voor den handel tusschen Rusland en
Japan op de grens van Mandsjoerije.
Deze vragen raken de economische be
langen en tot op zekere hoogte de politieke
belangen van Rusland in het uiterste oosten.
De conferentie heeft ze nog niet a fond on
derzocht. Er heeft nog slechts eene voor-
loopige gedachten-wisseling te dien aanzien
plaats gehad. De beslissing hangt af van do
juiste uitlegging van het vredesverdrag en
de protokollen van dé conferentie van Ports
mouth wat aangaat het visscherij-vraag
stuk."
Over dit vraagstuk der visscherij in de
zeeën van Ochotsk, Behring en Japan wordt
Rusland heeft zich bij art. 11 van
het verdrag van Portsmouth verbondon zich
met Japan te verstaan over de rechten van
de Japanners langs het kustgebied van de
Russische bezittingen in de Japansche zee,
de zee van Ochotsk en de Bohringzee.
Ten volle het gewicht erkennende van
deze vragen, die de economische ontwikke
ling van het Russische kustgebied aan den
Grooten oceaan en de toekomstige koloni
satie van zijne grensstreken ten zeerste
raken, heeft de Russische regeering 't niet
mogelijk geacht de voorstellen aan te nemen,
die door Japan gedaan zijn in het begin
van de onderhandelingen, omdat, die voor
stellen aan de Japansche onderdanen veel
uitgebreidere rechten zouden geven, dan het
verdrag en de protokollen van Portsmouth
bedoelden
De voornaamste moeielijkhodon bestaan in
de woorden „anses" en „fleuves", die vol
gens de protokollen zijn uitgesloten van de
toepassing der visscherij-over eenkomst, in
het stellen op voet van gelijkheid van de Ja
pansche en Russische visschers en in de
vraag of liet gebruiken van visch en onge
werveld© dieren als aas is toegestaan.
Eene bijzondere Russisch-Japansche com
missie is ingesteld om de juiste hoteokenis
te bepalen van de woorden „anse" on „in
let", die respectievelijk gebruikt worden in
de Fransclie en Engelsche teksten van de
protokollen der conferentie van Portsmouth.
Er is geen overeenstemming verkregen
over de aangegeven punten, maar de onder
handelingen duren voort en men kan zog
gen, dat zij een volkomen normalen loop
volgen."
Balkan-Staten.
Het- winterseizoen brengt in Macedonië
den rassenstrijd niet tot stilstand. Vooral
in het Zuidelijk gedeelte van het land woe
den B'algaarsche benden tegen de Grieksche
bevolking. In het dorp Olepnum weiden
zeven Grieksche inwoners gedood; ook in
Equidui bedreven Bulgaren gewelddadighe
den tegen de Grieksche bewoners.
Marokko.
Madrid, 2 Jan. De Correspomloncia be
richt, dat terstond na de inlevering van de
oorspronkelijke akte van Algeciras do mi
nister van buitenlandsche zaken den Spaan-
schen gezant te Bern per telegraaf hoeft op
gedragen de Zwitsersche regoering officieel,
in overeen;'.emming met het. in de slotzitting
te Algeciras genomen besluit, te verzoeken,
dat zij zal overgaan tot de benoeming van
een inspecteur-generaal der Marokkaansche
politie en do noodig© maatregelen zal nemen,
opdat aan het Zwitsersche bondsgerechtshof
de geschillen betreffende de Marokkaansche
staatsbank onderworpen worden.
Allerlai.
vHarriman, de Amerikaansche spoor
wegkoning, die zoo goed als onbeperkt heer-
scher is over de bezittingen en de fina-ncieele
politiek van de Southern Pacific, de Union
Pacific en nog tal van andere groote lijnen,
heeft aan president Roosevelt een prachtig
aanbod gedaan. Hij stelt n.l. alle vracht
schepen, welke toebehooren aan zijn spoor
wegmaatschappijen, kosteloos ter beschik
king van de regeering, voor het vervoer van
graan, enz., bestemd tot leniging van den
hongersnood in eenige provincies van China.
vDe Berlijnsche politie heeft aan het
Lehrter station groote partijen paardeworst
in beslag genomen, die twee fabrikanten als
runderworst naar verschillende streken van
Duitschland wilden verzenden. Boeken, ka
lanten lijsten enz. van de twee fabrikanten
zijn door de politie meegenomen en er is
een uitgebreid onderzoek naar de misbrui
ken ingesteld.
vHet klooster Rupelmondo bij Antwer-
pen heeft een onwelkom bezoek van dieven
gehad, die een bedrag van bijna 1 millioen
gulden aan bankpapier en andere waarde
volle stukken buit maakten. Ook de zilver-
schat van het klooster werd medegenomen.
Blijkbaar zijn de roovers heel voorzichtig te
werk gegaan. Zij zijn er toch in geslaagd
Een verhaal van de Osterlide Pastorie
5 Uit het Deensch
door
BETSY BAKKER—NORT.
„Nee, nee, Axel -zeker niet wees
nu niet ontroerd over je zelf. Ik wil heel
graag de vingers in mijn ooren stoppen,
wanneer ik dansmuziek hoor en er in een
groote bocht om heen loopen, wanneer ze
miji nog eens in verzoeking brengt, als jou
dat een genoegen doet. Maar mag ik dan,
eens in de maand, acht dagen naar Kopen
hagen om mijn stem te laten ontwikkelen?
Herinner jij je nog wel, dat je mij; dat eens
Voorsteldé, vóór wij trouwden toen wilde
ik niet. Nu wil ik! Mag ik Axel? Tante
Yvonne betaalt de pret."
'Do predikant staarde haar aan
„Meen je dit is 't je ernst, Anne Mar-
grete?" vroeg hij.
„Mijn volle ernst.antwooirdde zij en
keek hem in de oogen. „Ik kan bij tante
Yvonne logeeren. Zeg nu ja!" vervolgde ze
„dat is het eenige op de wereld, waarin
ik lust heb."
„Zoo
„Laten we naar binnen gaan," zei hij
plotseling „het wordt koud."
Bij het hek kwam Yvonne hen tegen.
„Mama wil vertrekkenzei de predi
kant. „Ze wil ons beiden verlaten, Vonne.
Wat zullen -we doen zullen we haar ver
lof geven?"
Het- kind keek van den een naar de an
der.
„Verlof?'' vroeg ze Vol verbazing. „Elen
mama behoeft tooh niet te vragen een
mama mag altijd."
„Ja- -je hebt gelijk, Vonne," glimlachte
hij en streelde haar hand. „Een mama mag
altijd."
Toen het- kind* weg was, bleef hij een
oogen blik staan, alvorens hiji het hek voor
zijn vrouw open-deéd.
„Ja, je weet wel, dat ik -niet graag een
wensch weiger, als 't in mijn vermogen staa't
die te vei vullenmaar héb je bedacht,
of je heb recht hebt, het kind zoo dilcwijte
aan zich zelf over te laten?"
„Zij heeft jou immers lieve hemel,
word nu niet diadelijk ojoo plechtig aoht
dagen in de maand, kan je mij toch wel
missen, én denk er aan Axel
„Ja, ja-, il' weet het wel, ik ben oudi van
jaren en van -levensbeschouwingmaar jij
zult daaronder niet lijden. Ik zal niets ne
men va-n je jeugd, behalve wat je mij' zelf
wilt geven. Wel gaf je mij, vrijwillig, wat-
ik gekregen heb, -en dikwijls heb ik je ver
zocht je goed te bodenken, wat je deed
maar toch is het onrecht aan mijn kant.
Maar het was zoo moeilijk, kleine Gete,
want- je- wilde immers alleen -mij in -dien tijd,
en hoe zou ik je hebben kunnen weigeren
waarom je verzocht, ofschoon ik voelde, d'at
het, verkeerd was. Stel je zelf nu eens voor
daar komt een menseh, die je het liefst op
de wereld1 is, en zegt: Jij, en jij alleen be
zit hét geluk voor mij. Hoe zou ik iets
kunnen bezitten, dat -geluk voor jou beteer
kende en je dat onthouden En toch begrijp
ik nu, heb ik het lang vóór jou bogropen,
dat ik je onrecht aandeed, toen ik je je zin
gaf. En je weet, d'at ik je -gezegd lieb, dat
je gevoel voo-r miji niet duurzaam zou zijjn?
Mlaar weet je wel, kleine Gete, dat jij, mijn
doodvonnis op den dag van ons huwelijk
hebt geteekend?"
Zo keek hem aan, niet begrijpend wat hij
bedoelde.
„Ja, want zie je ik wist immers, dat
de eenige menseh, dien je in je leven lief
gehad' hebt, 'tante Yvonne was. Toen ik
daarom mijn geluk, te vernemen dat jij
werkelijk veel van mij hield,, niet kon ge-
looven, en steeds nog twijfelde, vroeg ik je,
om d'e diepte van je liefde te peilen
Hou-je even veel van mij als van tante
Yvonne? E!n weet je wat je toen antwoord
de? „Ja, Axel, even veel, en dan heb jij
ook nog de charme van iets nieuws voor
me."
Ze opende den mond, alsof ze iet® wilde
.zeggen, maar bleef zwijgen.
„Ik moest niets gevraagd hebben," zei
hij stil.
„Men moet nooit zijn oor zoo dicht tegen
een hart loggen, want- dat- is luisteren aan
eon gesloten deur. Men hoort meestal iets,
dat beter ware als met het niiefc gehoord
had.
Mevrouw Margrete trok de schouders op,
maar de predikant legde zijn -hand op haar
arm.
„Nee, kleine 'Gete," zei hij vriendelijk.
„Zoo scheiden we niet va-n elkaar. Omdat,
ik je eens onrecht heb aangedaan, zal mijn
leven geen eindeloozc keten van onrecht
vaardigheden togen je zijn. Schrijf aan
tante Vonne, dat je komt. Zing en dans en
verheug je met- hen, die jong zijn zooals jij,
en vang al hot geluk, dat jo kunt grijpen,
in je armen. En wees maar weer blij, en
laat. mij je-lieve oogen zien stralen."
Maar toen gebeurde er iets bizonders met
mevrouw Margrete.
Een loot van de krachtige' gift-bloem- va-n
haar kinderwil schoot opsnel van groei
als alle onkruid, waren bloemen en vruch
ten op hetzelfde oogenblik rijp.
„Altijd moet je een schaduw werpen over
de vervulling van mijn wenschen," zei zo
haastig en met bitterheid in de stem.
„Slechts dien óénen kieer, toen je geweigerd
moest hebben, standvastig geweigerd moest
hebben, gaf je toe. Dien keer, toen ik i.n
verblinde kinderverliefdheid bedelde om een
leven van -eenzaamheid 'en ontbering van
alls wat de wereld bezit aan schoonheid c-n
vreugde."
De predikant antwoordde niet, maar zijn
oogen bedeldenals een bede om genade
zochten ze- de hare, maar zijn vrouw zag
'noch -hoorde iets op dit oogenblik.
„En dat was niet genoeg!" vervolgde zij
met stijgende -bitterheid in de stem. „Ook
het beste, wat dit leven mij schonk, ont
nam je mij. 'Denk je soms, dat ik niet weet,
dat jij, jij alleen, di2 schuld bent van klei
nen Erik's dood, mijn kleinen jongen, die
nu twee jaar zou geweest zijn, indien ik
hem behouden had."
De predikant werd bleek.
„Margretie1 wat meen je?"
,,'t-Was winter," zei ze kortaf. „Het was
ruw, koud weer. De kerk was als een
sneeuwbui van kou en vocht-Nog maar
veertien dagen oud, moest-het kind gedoopt
worden. Meen je soms, dat ik niet weet
waarom? Ter wille van de boeren, ter wille
van een domme, onwetende boerengemoen-
t.e, die dommer is dan een kudde vee in
de weide, 't Is bij hen gewoonte, dat ha-t
kind zoo vroeg naar de kerk gaat. Je was
-ng hun aanstoot te ge-ven, door hun ge
bruik niet te volgen zo: begrijpen het
nietmen moet geen ergernis veroorza
ken enz. Meen je, dat ik dat niet wieet? En
in plaats van hen te 'leeeren, ontontwikkeld
als ze zijn, heb je den jongen opgeofferd
om hen te behagen. Dat was immers -het
gemakkelijkst, natuurlijk. Hot- kind werd
naar de kerk gedragen. Je weet zelf, hoe
het stierf in je handen, vóór de doopvont."
De predikant gaf geen antwoord. Hij
knelde do hand om het hek, zoodat het- ver
molmde -hout onder zijn vingors afbrok
kelde.
„Het kind had immers kramp," fluister
de hij smcekeud.
Mevrouw Margrete trok do schouders op.
Toen nam ze haar japon op, wrong zich
door de smalle opening va-n het hek, be
steeg do treden tusschen de oude linden.
Ze sloot;- de deur zoo hard achter zich, dart;
de bloesems neervielen op de plaats, waar
zij haar voeten had gezet.
En met het geluid van de deur, die ge
sloten werd, was het of er ook iets bin mam
in hém gesloten werd, iets, dat zoo smee-
kend begeerd had naar buiten te komen en
uit te vliegen.
Maar in het donkerste hoekje van den
stal stond kleine Yvonne en sprak met oude
Gulla.
Wordt vervolgd.
