Bf°. 183 fierste Blad. Zaterdag 5 Januari 1907. BUITENLAND. FEUILLETON. De Gezegende dag. 5" Jinarisans». OORTSCH DAGBLAD ABONNEMENT8PRIJ8: Per 8 maanden voor Amorafoortf 1.25. Jdem fianeo per poat- 1.75. Afzonderlijke mmmeu- 0.05. Deee Coarenf vorachijiit Dagelijks, met aitaondoriag van Zon- ea Feestdagen. Advertenties, mededeelisgen enz., gelieve men véór li aar 'e morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C®. Utrechtschestraat I. lntercomm. Telephoonnummer 66. PRIJ8 DEK ADVERTENTIES f 0.73. - 0.13. Van 15 regels Elke regel meer Groots letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot het herhaald advorteeren in dit Blad bij abonnement Eene cirenlaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Politiek Overzicht Ue RusüiscH-Japansche handels betrekkingen. Er is wel eenige overdrijving in t spel ge weest bij de voorstelling van de bezwaren, die bij de onderhandelingen over de rege ling van de handelsbetrekkingen tusschen Japan en Rusland gerezen zijn. Wij hebben de officieele nota vermeld, die in Peters burg is uitgegeven om de openbare meening over den loop van deze zaak gerust te stel len. Even geruststellend luiden de mededee- lingen, die een medewerker van de Temps heeft opgeteekend uit den mond van den heer Motcno, den -Japanschen gezant te Pe tersburg. De heer Motono is door zijne re geering belast met het voeren van de onder handelingen over deze zaakhij is dus beter dan iemand in staat hierover inlichtingen te geven. Wat de onderhandelaars nog ver deeld houdt, komt, volgens zijne opgaven, hierop neer „Wat de visscherij-overeenkomst betreft, worden wij slechts opgehouden door eene kwestie van uitlegging, ik zou haast zeggen door eene grammaticale kwestie, en volstrekt niet door eene beginselyraag. In overeen stem nrng met het verdrag en de protokol- len van Portsmouth, erkennen de beide re geeringen, dat de „rivieren en baaien" (fleuves et anses) moeten worden uitgesloten van de streken, waar het recht van visch- vangst der Japanners zal worden uitge oefend. Er blijft over nauwkeurig te bepa len. om misverstand in de toekomst te ver mijden. welken zin men zal hechten aan de woorden „fleuves et anses". Waar eindigt, de rivier? Waar begint de zee? Hoe is de baai te omschrijven Daarvoor is te Portsmouth in sommige stukken het Engel- sche woord inlet" gebezigd, dat niet geheel dezelfde beteekenis beeft als het Fransche „anse". Om dit geschilpunt uit te maken, is eene subcommissie ingesteld, gevormd u't technische gedelegeerdende arbeid van deze subcommissie heeft lang geduurd, maar nadert nu toch zijn einde. Van die zijde is er dus geen reden tot ongerustheid. „Wat het verdrag van handel en scheep vaart betreft, zijn wij het eens geworden over bijna alle punten. Er moeten nog eenige bijkomstige vragen geregeld worden, b.v. die van de consulaten en die van de paspoorten, maar dat zijn vragen van on dergeschikt belang, waarvan geen enkele onoverkomelijke bezwaren oplevert. „Over het bijzondere onderwerp van de scheepvaart heeft men in de pers overdre ven verhalen opgedischt. Men heeft be weerd, dat wij de openstelling verlangden van de Amoer- rivier voor de Japanse he scheepvaart, het verwerven van eigendoms rechten voor onze burgers in Siberië, het recht van doorvoer van Wladiwostok naar de Oostzee, de afschaffing van het verdrag van Aigoen van 16 Mei 1858, waarbij de linkeroever van de Amoer aan Rusland werd afgestaan. Dat alles is onjuist, volko men onjuist. Waar is, dat wij liet recht ver langd hebben om de Soengari- rivier te be varen, die Mandsjoerije bespoelt. Dat is een natuurlijk gevolg van het verdrag van Portsmouth, dat in de geheele Chineesche provincie Mandsjoerije het beginsel van de open deur en de gelijkheid van behandeling voor alle vreemdelingen heeft bepaald. Krachtens dat beginsel heeft de Japansche regeering gemeend, dat het bevaren van de Soengari niet voor de Russen alleen geresol veerd kon blijven. Maar deze vraag heeft nog niet het onderwerp uitgemaakt van eene officieele behandeling tusschen den Russi- sclien gevolmachtigde, den senator Malewski- Malewitsch, oud-directeur van het departe ment van buitenlandsche zaken, en mij. Wij hebben on.-- tot dusver tot eene voorloopige gedachten wisseling bepaald De ke*.r Motono eindigt met te zeggen, dat onderhandelingen tusschen landen, die op zulk een verren afstand van elkaar ge legen zijn als Japan en Rusland, altijd wat lang duren, vooral als zij loopen over teere juridische punten. Maar geen oogenblik is liij ongerust geweest over den uitslag van deze onderhandelingen. Op grond van wat men nu van de beide betrokken partijen weet over den stand van deze onderhandelingen, kan men hun ver deren loop met gerustheid volgen. Het Rus sisch Japansche handelsverdrag van 1895, dat door den oorlog verbroken werd, was be stemd tot 1911 te loopen en berustte op het beginsel der moestbegunst.igingHet kon daarom de beide staten niet moeielijk val len elkaar wederkeerig de voordeelen toe te kennen, die zij sedert de oorlog uitbrak aan andere staten hebben toegestaan. Do over eenstemming daarover is het eenige positieve resultaat van de tot dusver gevoerde onder handelingen, die nu reeds drie maanden ge duurd hebben. Over de andere punten, waar over de onderhandelingen loopen, meet men '1 nog een® zien te worden. Indien dat niet. mogelijk mocht zijn bij onderling overleg, dan blijft nog het redmiddel der arbitrage over. Wanneer de beide partijen 't niet eens kunnen worden over de vraag wat is te ver staan onder de in art. 11 van heit verdrag van Portsmouth genoemde „anses et fleu ves waarop de visscherij-conventie niet toe passelijk is, dan zou deze vraag bij het scheidsgerechtshof te 's Gravenhage aan hangig gemaakt kunnen worden, dat ook eene authentieke verklaring zou kunnen geven, of walvisschen en robben vallen on der het begrip visch vangst. Als de par- t-ije werkelijk zoo vreedzaam gestemd zijn als men zegt, dan zouden zij een voorstel, dat strekt om op die manier de geschil pun ten. op te lossen, niet goedschiks kunnen afwijzen. D Kitsch Vand. Onder het hoogere ambtenaarspersoneel in het departement van koloniën heeft eene groote verandering plaats gehad. Uit ver schillende andere departementen zijn amb tenaren overgeplaatst naar liet departement van koloniën. De daardoor vrij gekomen ambtenaren zijn bij andere departementen ingedeeld. D'it wordt, beschouwd als eene aanwijzing, dat onder directeur Bernburg in ieder opzicht een nieuw leven in het depar tement van koloniën zal beginnen. Frankrijk. De minister. van oorlog, generaal Picquart, heeft zich voor eene studiereis naar Tunis begeven. De minister-president Clemenceau is belast met zijne vervanging, zoolang hij afwezig blijft. De Humanité bericht, dat het aan de regeering niet ontgaan is, dat de door Rou- vier gestichte Maatschappij van spoorweg- materieel de invoering van nieuwe Russi sche leeningen langs een omweg ten doel heeft. De minister van financiën heeft deze maatschappij laten weten, dat hij een wetsontwerp aal indienen, dat de uitgifte van hare waarden afhankelijk maakt van eene verdunning der overheid, wanneer zij zich niet tot ondernemingen, op haar be drijf betrekking hebbende, bepaalt. Oosten rijk. Uit Weenen wordt aan de Frankf. Ztg. bericht, dat volgens inlichtingen uit Czechi- sclie bron er thans onderhandeld wordt over oen nieuw plan. om in Bohemen Czecken en Duitschers tot elkaar te brengen. De aan leiding tot deze nieuwe onderhandelingen is de wensck van den Keizer, dat de toestand i." Bohemen zal worden geregeld naar het V( or beeld, dat in Moravië daarvan gegeven is. De reis van den Keizer naar Praag is uitgesteld, hoofdzakelijk omdat meji, als de kiesrechthervorming voor den rijksraad van de baan is, het tijdstip gunstiger acht voor pogingen om den toestand in Bohemen te regelen. SerrHk Uit Belgrado wordt ten stelligste de waar heid ontkend van de berichten over een complot tegen den koning van Servië, welke berichten, naar men zegt, afkomstig zijn van zekere correspondenten, die uit Belgrado zijn gezet. Verder wordt gezegd, dat koning Peter een koninklijk besluit ontwerpt, dat hem meer macht over den kroonprins geeft. Belgrado, ]f Jan. Dr. Vesnitsch, de afge treden minister van justitie, is benoemd tot gezant te Parijs. Trifkowitsch is be noemd tot minister van justitie. Verder is Stankowitsch als minister van openbare werken vervangen door Yovanowitsch. Rusland. Te Moskou is het proces afgeloopen tegen do deelnemers aan de bijeenkomsten in de Fiedlei-school in December 1906. Vijf per sonen zijn veroordeeld tot tuchthuisstraf van li tot 2 jaar, 78 werden er vrijgesprokeu. Over den moord, die te Petersburg op den stedelijken prefect von der Launitz is gepleegd, wordt nader bericht, dat toen do profeet de kerk verliet, een goed ge kleed jongmensch op hem toekwam en in zijne onmiddellijke nabijheid een schot op hem loste. De prefect viel met het gezicht in de sneeuw. De onbekende moordenaar vuurde in 't geheel zes schoten op hem af door een zevende schot in den mond doodde hij zich zelf en viel naast den prefect neer. In de buurt van de kazerne van het Ismailow-regiment is op den voorzitter van den bond van echt Russische mannen, Doebrowin, een aanslag gepleegd. Het schot miste; de dader ontkwam. In de door E. Robanowitsoh te Parijs uit gegeven Tribune Russe wordt de werk zaamheid van de veld'krijgsraden gedurende het tijdperk van 7 September tot 7 Decem ber 1906 door de volgende statistiek geïl lustreerd In deze drie maanden hebben de revolutionairen en bandieten 490 ambtena ren van den Czaar en 480 bijzondere per sonen gedood 785 aanslagen tegen het le ven van ambtenaren en bijzondere personen werden uitgevoerd uit de staatskassen werd een bedrag van 5.282.000 roebel geroofd; aan particulieren of instellingen 3.666.000 roebel ontstolener werden 540 aanvallen uitgevoerd met de bedoeling personen of bijzonder eigendom te plunderenhet ge heele getal aanslagen en aanvallen was 2671. Krachtens vonnissen van de krijgs raden werden 460 personen terechtgesteld. De arbeid van dezen heeft dus niet af schrikkend gewerkt, en van een „tot rust brengen" van het land, zooals de regeering beloofd had, kan geen sprake zijn. Over de daden van terrorisme in de Oostzee-provinciën wordt uit Riga bericht, dat deze aanslagen, ondanks tallooze veld- krijgsraden, op het land niet ophouden. In den morgen van 1 Januari zijn nog in Altenwoga, district Riga. twee veldwach ters door revolutionairen vermoord. De in do stad rondgaande proclamatiën van de omwentelingsgezinden 'kondigen aan. dat daar hun de dood volgens de krijgswet dreigt, zij zich tegen hunne gevangenne ming krachtig zullen verzetten en zich in geen geval levend zullen overgeven. Te Warschau zijn in den avond van 2 Januari twee gendarmen op straat ^doodge schoten. Toen daarop bereden gendarmen met de sabel het publiek te lijf gingen, werd een man gedood en werden verscheidene per sonen gewond. Japan en Rusland. Di de onderhandeling tusschen Japan en Rusland over de regeling van de handelsbe trekkingen wordt het standpunt van Rus land door den correspondent van de Temps aldus aangegeven .- Rusland is bereid het handelsverdrag vaa 1895 te vernieuwen en aan Japan alle voor deelen van de meest begunstigde natie te verkenen. Maar het verlangt, dat het recht van de bevaring der Soengari hat onderwerp zal zijn van eene internationale regeling en niet van een verdrag tusschen Japan en Rus land. De vraag om Japansche consuls te vesti gen in Wladiwostok, Petropawlowsk en Ni- kolajewsk is door Japan gedaan, zonder dat het voorstel Russische consuls te vestigen in de Japansche havens. De kwestie van de paspoorten hangt zoo zeer samen met de plaatselijke en do rijks belangen, dat zij eene zaak van rijkswet geving wordt. Wat den strijd over de visscherijrechten l>ctreft, is Rusland bereid alles te doen wat de geest van het verdrag van Portsmouth vordert, o. a 1. als de visch bij de kust gevangen wordt, den Japanners het recht toe te staan gronden aan de zeekust te bezitten 2. met het oog op den verren afstand van de markten, den Japanners toe te staan aan de zeekust fabrieken te vestigen voor het zouten van de visch 3. wanneer verschillende afzonderlijke visscherijon aan eene enkele onderneming bchooren. zullen de leden van deze onder neming het recht van kustvaart hebben tus schen de verschillende visscherijen. Zoo zullen de Japanners alle rechten van de Russische ondernemers hebben. Maar Rusland kan aan de Japanners niet de bui tengewone rechten geven, die het aan zijne eigen kolonisten verleent, zonder groote schade te berokkenen aan het kolonisatie werk. Marokko. Uit Tanger wordt bericht, dat de Andjo- ra-stam verklaard heeft zich te onderwer pen. Raisuli schijnt aan geen onderwerping te denken. Uit het kamp van do te Tanger vereenigde mehalla zijn 1500 man cavallcrie en infanterie vertrokken met zes stukken, om voor een aanval op Zinat, waar Raisuli, tot het uiterste besloten, 500 man bijeeo gebracht heeft, stellingen te kiezen. Britsch-Indië. De emir van Afghanistan vertoeft thans in Britsch-Indië. Tot zijne begroeting zond Koning Eduard hom het volgende telegram De tijding van het bezoek van Uwe Majes teit bij mijn onderkoning en gouverneur- generaal, vervult mij met groote voldoening, omdat ik in het bezoek een bewijs zie voor de vriendschappelijke betrekkingen tusschen Uwe Majesteit en mijne regeering. Ik wensch van harte, dat de reis u eene aangename ontspanning van de staatszorgen zal bieden. Perzië' Tusschen den sjah en de nationale ver gadering is overeenstemming verkregen over de grondwet. Daarbij is voorzien de instel ling van een senaat, gedeeltelijk door ver kiezingen, en financieel toezicht op de regeo- ring door het lagerhuis. Tegen de samen- stelling van den senaat had de vergadering aanvankelijk bezwaar; daaraan is echter door wijziging tegemoet gekomen. In den namiddag van 1 Januari is de gewijzigde grondwet door de vergadering aangenomen. De senaat zal uit 60 leden 'bestaan, van wie de helft benoemd worden door den sjah, de andere helft gekozen worden. Do Kamer zal bestaan uit 162 leden, te kiezen door zes standen. Concession voor handelmaatschappijen, wegen, spoorwegen en staatsleeningen moe ten door de Kamer goedgekeurd worden. De kroonpiins heeft een afzonderlijk stuk onderteekend, waarbij hij zich verbindt, dat het tegenwoordige parlement in de eerste twee jaren niet zal worden ontbonden China. De Amerikaansche wet op de immigratie van Chineezen is nog steeds, ondanks de op positie van Chineesche zijde, van kracht en dientengevolge is in China weder een nieuwe boycotbeweging begonnen tegen Amerikaan- cshe voortbrengselen. De hoofdzetel dier be weging is Kanton en men geeft zich allo 'moeite om ze van daar over geheel China uit te breiden. Er schijnt zelfs sprake van te zijn, op de Chineesche bladen pressie uit te oefenen, om te beletten dat ze adverten- tiën van Amerikanen opnemen. Allerlei. vWijlen Sir Wilfrid Lawso®, de be strijder van den sterkedrank, krijgt, als bet plan doorgaat, eon gedenkteekem, of liever godeukteekene®als hij er zioh moeielijk schooner gedacht kan hebben. Het plan is, zoo lezen wij, om in elke stad van bet Ver- eenigde Koninkrijk een eenvoudige drinkfon- tein op te richten, waaraan ook een dnn- kensfoak voor de honden gemaakt zal woeden. In elke fontein, die van ruw gehouwen i»:a- niet zal wezen, komt, half verheven, het borstbeeld van. Lawson voor. vDe geleerden van het natuurhistorisch museum to New-York hebben dit jaar bij hun opgravingen in Wyoming on Montana een 'buitengewoon aantal geraamten uit den voortijd gevonden, die thans te New-York zijn aangekomen. Het merkwaardigste zijn de overblijfseden van twee reusachtige die ren, waarvan men tot dusver slechts enkel Een verheul eau de Outer luie Pastor te 8 Uit het Deensch door BET8Y BAKKER—NORT. Toen had Vonne met haar zakdoek ge- wuild, en was do trein weggestoomd, inaar toen ze naar de pastorie terugkeerden, had Vonne gevraagd: „Waarom zei mama „oom Axel", tegen u?" En vader had er weer zoo bedroefd uitge zien, toen hijj antwoordde. „Je hebt immers wel gezien, kleine Von ne, dat ik op een verkeerde plaats stond Mama wilde mij slechts toonen, waar ik moest staan." En zc hadden er niet. meer over geepro ken, Maar het was Vonne, alsof die twee woor den „oom Axel" een verdriet bevatten, dat op den .bodem van bet diepe meer geworpen moest, worden., bij al het. andere. En het kind peinst over al het wonder lijke. dat bestaaten dat een kind niet kan «grijpen 0, waarom kon ze toch niet. alles verstaan, precies als volwassen mensche® hoe zou ze kunnen helpen, als ze niet begreep, wat de. mensclien bedroefd maakt? En heel Vonne's hartje brandt van verlangen daar hulp te brengen, waar z© voelt dat het noo- dig is, izelfs wanneer d'e ïvxlen haar nog zoo ondoorgrondelijk schijnt. Kleine Vonne. met haar groot, vol hart, dat altiyl ziek is van medelijden met elke levende ziel en diens verdriet want ze voelt dat er geen mensch is, die niet lijdt. Alleen weet ze nog niet waarom. Maar hoe zal het, Vonne eens gaan, wan neer de sluier opgelicht wordt en het oog der ziel geopend, en het hart voelt, dat het toch machteloos tot helpen is, ook waar het klopt van overgroot medelijden? Een rukwind vaart door de kloof. Vonne wendt liet hoofd om en op het zelfde oogenblik is ze om do bocht van den volgenden heuvel. Er is iets, dat haar oog vangt en al haar gedachten. Een roodachtig schijnsel, dat komt en gaat, naarmate de wind heen en weer vaart en nu staat ze vóór een groep zwaaiende papavers, rood als de weer schijn van de gloeiende avondzon. Het kind jubelt. Ze werpt- zich in de heide ze schreit ze lacht, ze neemt ze in haar handen, bloem voor bloem, ze kust de knoppen open, ze streelt de harige blaren niet voorzichtige vingertjes. Niemand weet, wat die bloemen voor Vonne boteekenen o, niemand op de heele wereld. Slechts Onze lieve Heer weet- het - o, zou Hij haar kunnen vergeven, dat- zij getwijfeld heeft.? Het- is een van haar zorgen van boneden ui' het diepe meer, welke op dit oogenblik opstijgt en als een bobbel op het watervlak breekt hij het gezicht van de bloemen. Een verdriet, dat opstijgt, zich uitrekt- als na een lange rust en als een schaduw over do heide wegtrekt. Want Vonne heeft immers een klein broertje gehad? Dat is nu twee jaar gele den, Vonne was toen vijf jaar. Maar klein broertje was slechte veertien dagen oud ge worden. het was geboren en gedoopt, ge kleed in Vonne's lange, geborduurde doop jurk en kleine wit- zijden schoentjes, en naar de kerk gedragen toen stierf het ir. de handen van vader, toen deze zijn hoofdje na don doop wilde afd'rogen. Bn hij werd in een klein, blinkend wit kist,je gelegd, met vele kransen, van roze rozen, en onder den ouden olmboom tus schen de kerkhofmuren begraven Maar Vonne was niet te troosten geweest. De veertien dagen, gedurende welke het' kleine wezentje had geleefd, haddten hem zoo vast aan zijn zusters hart- geknoopt-; ze was niet van zijn wieg geweken. Met haar hoofd op het- roze dekentje, had ze voor licrn geneuried, en zijn zijdeachtige wange tjes gekust-, die -zoo teer en fijn waren als roze begonia's. Ze had zijn handjes gestreeld, die altijd gevouwen lagen, zooals Vonne haar handen vouwde, wanneer ze 's avonds bad Niemand had kunnen begrijpen, hoe het kleine kind zijn vingertjes zoo regelma tig in elkaar kon vlechten het had altijd zoo wonderlijk stil gelegen en opgekeken met- zijn zwarte oogjes, die zoo blank en hulpzoekend in het rond dwaalden,, 't Leken precies twee flu weel-zwarte violen, lvad1 Vonne altijd gevondenEn toen was klein broertje gestorven in de koude kerk, met zijn hoofdje in vaders handen, als een bloem, die men te vroeg geplukt heeft, zoodat ze nooit ontluiken kan. j Vonne had dag en nacht geschreid om kleinen Erik. die daar alleen in den kouden grond moest liggen alles wat de predi kant haar verteld had, dat hij daar niet meer was, dat God hem1 gehaald had' al lee was vergeefsch. „Ik geloof het niet," had' ze gesnikt. „Ik kan het niet geloovon, schop dè aarde dan weg, en maak do kist open, en als u mij dan toont, dat hij er niet meer is, zal ik het geloovon." De predikant was even wanhopig geweest als het kind, omdat hiji geen raad wist haar te troosten. Hij bad, hij vertelde, hij haalde don grooten geillUstreerden bijbel, en toon de haar Lazarus' genezing en Christus op standing Maar het- kind had slechts het hoofd ge schud en gesnikt. „Ik heb het niet geeien," zei ze. „Toon mij dan dat hij er niet. meer is." Maar op zekeren dag had Vonne bij het perk papavers plotseling een gedachte ge kregen Do bloemen leefden, imimers ook en stier ven evenals de menschendaar lagen eenige verdorde papavers als zij hot eens pro beerde Vlug had zij ze in haar jurkje verzameld en was er mee naar het- Lidemeer getrok ken. En ze had ze begraven in een klein be schut dal, waar het zacht cn stil was, een wit kruis van ontschorst© eiketakjes had ze op het- graf geplaatst en geduldig dag in dag uit, week in week uit gewacht- Toen was het- najaar gekomen en de win ter de sneeuw lag dicht en zacht- over den tuin. de heuvels en het- graf van klein broertje onder den olmboom. Toen do zoiner weer aanbrak, rad Vonne al lang de gedachte aan do klaprozen opge geven de wind had het kleine kruis mee genomen ze kon niet. eens de plaats woei' vinden. En nu, op dezen milden Juli-avond, schit tert het wonder der opstanaing haar tege moet- in do bloedroode bloemkolken. Zwaaiend en zwiepend staan ze daar in den avondwind, zoo vlammend rood, zoo jubelend blij, als ze eens waren, vóór Vonno ze verwelkt en verdord begraven had. Daar komt de predikant langzaam en vóór zich starend aan,wandelen. Vonno springt op; juichend valt zij hein om den hals. Vader, vader," roopt. ze, nu weet ik, waar kleine Erik is." En de predikant gaat naast, haar op de "helling zitten, en hij vertelt haar van den ongoloovigen Thomas, maar niets kan do vreugde van het kind dempen. „Nu zal ik altijd alles gelooven, wat u zegt," bolooft- zij, „want nu weet ik dat hot waar is. Ik was zoo bang, dat u het alleen zei. om mij te troosten." Stil zitten ze hand in hand. terwijl do schaduwen groeien, en de dag sterft. Soms legt- hij zijn arm om haar hak» en heft haar gezicht naar het zijne op; maar hij trekt zich altijd haastig cn schuw terug na zoo n liofkoozing, als had hij zich iets aangematigd, dat hem vrijwillig niet go- geven werd. De predikant is bang geworden voor allo uiterlijke teekenen van liefde. Teederheid is een begrip, dat- mevrouw Mdcn der'sc^at-unr vreemd scheen te 7"hadde» niettogens: go woonte geworden *n wc herinneren allet or- heid te onderdruV'n reglement ren 185.. pen en in rijn Motoio hiuomche en hebben aanectoond, hoe doe. worden tets te ge-)p„ i.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1907 | | pagina 1