Bf°. 183 fierste Blad.
Zaterdag 5 Januari 1907.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
De Gezegende dag.
5" Jinarisans».
OORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENT8PRIJ8:
Per 8 maanden voor Amorafoortf 1.25.
Jdem fianeo per poat- 1.75.
Afzonderlijke mmmeu- 0.05.
Deee Coarenf vorachijiit Dagelijks, met aitaondoriag van
Zon- ea Feestdagen.
Advertenties, mededeelisgen enz., gelieve men véór li aar
'e morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C®.
Utrechtschestraat I. lntercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJ8 DEK ADVERTENTIES
f 0.73.
- 0.13.
Van 15 regels
Elke regel meer
Groots letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald advorteeren in dit Blad bij abonnement Eene
cirenlaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht
Ue RusüiscH-Japansche handels
betrekkingen.
Er is wel eenige overdrijving in t spel ge
weest bij de voorstelling van de bezwaren,
die bij de onderhandelingen over de rege
ling van de handelsbetrekkingen tusschen
Japan en Rusland gerezen zijn. Wij hebben
de officieele nota vermeld, die in Peters
burg is uitgegeven om de openbare meening
over den loop van deze zaak gerust te stel
len. Even geruststellend luiden de mededee-
lingen, die een medewerker van de Temps
heeft opgeteekend uit den mond van den
heer Motcno, den -Japanschen gezant te Pe
tersburg. De heer Motono is door zijne re
geering belast met het voeren van de onder
handelingen over deze zaakhij is dus beter
dan iemand in staat hierover inlichtingen
te geven. Wat de onderhandelaars nog ver
deeld houdt, komt, volgens zijne opgaven,
hierop neer
„Wat de visscherij-overeenkomst betreft,
worden wij slechts opgehouden door eene
kwestie van uitlegging, ik zou haast zeggen
door eene grammaticale kwestie, en volstrekt
niet door eene beginselyraag. In overeen
stem nrng met het verdrag en de protokol-
len van Portsmouth, erkennen de beide re
geeringen, dat de „rivieren en baaien"
(fleuves et anses) moeten worden uitgesloten
van de streken, waar het recht van visch-
vangst der Japanners zal worden uitge
oefend. Er blijft over nauwkeurig te bepa
len. om misverstand in de toekomst te ver
mijden. welken zin men zal hechten aan de
woorden „fleuves et anses". Waar eindigt,
de rivier? Waar begint de zee? Hoe is de
baai te omschrijven Daarvoor is te
Portsmouth in sommige stukken het Engel-
sche woord inlet" gebezigd, dat niet geheel
dezelfde beteekenis beeft als het Fransche
„anse". Om dit geschilpunt uit te maken,
is eene subcommissie ingesteld, gevormd u't
technische gedelegeerdende arbeid van
deze subcommissie heeft lang geduurd, maar
nadert nu toch zijn einde. Van die zijde is
er dus geen reden tot ongerustheid.
„Wat het verdrag van handel en scheep
vaart betreft, zijn wij het eens geworden
over bijna alle punten. Er moeten nog
eenige bijkomstige vragen geregeld worden,
b.v. die van de consulaten en die van de
paspoorten, maar dat zijn vragen van on
dergeschikt belang, waarvan geen enkele
onoverkomelijke bezwaren oplevert.
„Over het bijzondere onderwerp van de
scheepvaart heeft men in de pers overdre
ven verhalen opgedischt. Men heeft be
weerd, dat wij de openstelling verlangden
van de Amoer- rivier voor de Japanse he
scheepvaart, het verwerven van eigendoms
rechten voor onze burgers in Siberië, het
recht van doorvoer van Wladiwostok naar
de Oostzee, de afschaffing van het verdrag
van Aigoen van 16 Mei 1858, waarbij de
linkeroever van de Amoer aan Rusland
werd afgestaan. Dat alles is onjuist, volko
men onjuist. Waar is, dat wij liet recht ver
langd hebben om de Soengari- rivier te be
varen, die Mandsjoerije bespoelt. Dat is een
natuurlijk gevolg van het verdrag van
Portsmouth, dat in de geheele Chineesche
provincie Mandsjoerije het beginsel van de
open deur en de gelijkheid van behandeling
voor alle vreemdelingen heeft bepaald.
Krachtens dat beginsel heeft de Japansche
regeering gemeend, dat het bevaren van de
Soengari niet voor de Russen alleen geresol
veerd kon blijven. Maar deze vraag heeft
nog niet het onderwerp uitgemaakt van eene
officieele behandeling tusschen den Russi-
sclien gevolmachtigde, den senator Malewski-
Malewitsch, oud-directeur van het departe
ment van buitenlandsche zaken, en mij. Wij
hebben on.-- tot dusver tot eene voorloopige
gedachten wisseling bepaald
De ke*.r Motono eindigt met te zeggen,
dat onderhandelingen tusschen landen, die
op zulk een verren afstand van elkaar ge
legen zijn als Japan en Rusland, altijd wat
lang duren, vooral als zij loopen over teere
juridische punten. Maar geen oogenblik is
liij ongerust geweest over den uitslag van
deze onderhandelingen.
Op grond van wat men nu van de beide
betrokken partijen weet over den stand van
deze onderhandelingen, kan men hun ver
deren loop met gerustheid volgen. Het Rus
sisch Japansche handelsverdrag van 1895,
dat door den oorlog verbroken werd, was be
stemd tot 1911 te loopen en berustte op het
beginsel der moestbegunst.igingHet kon
daarom de beide staten niet moeielijk val
len elkaar wederkeerig de voordeelen toe te
kennen, die zij sedert de oorlog uitbrak aan
andere staten hebben toegestaan. Do over
eenstemming daarover is het eenige positieve
resultaat van de tot dusver gevoerde onder
handelingen, die nu reeds drie maanden ge
duurd hebben. Over de andere punten, waar
over de onderhandelingen loopen, meet men
'1 nog een® zien te worden. Indien dat niet.
mogelijk mocht zijn bij onderling overleg,
dan blijft nog het redmiddel der arbitrage
over. Wanneer de beide partijen 't niet eens
kunnen worden over de vraag wat is te ver
staan onder de in art. 11 van heit verdrag
van Portsmouth genoemde „anses et fleu
ves waarop de visscherij-conventie niet toe
passelijk is, dan zou deze vraag bij het
scheidsgerechtshof te 's Gravenhage aan
hangig gemaakt kunnen worden, dat ook
eene authentieke verklaring zou kunnen
geven, of walvisschen en robben vallen on
der het begrip visch vangst. Als de par-
t-ije werkelijk zoo vreedzaam gestemd zijn
als men zegt, dan zouden zij een voorstel,
dat strekt om op die manier de geschil pun
ten. op te lossen, niet goedschiks kunnen
afwijzen.
D Kitsch Vand.
Onder het hoogere ambtenaarspersoneel in
het departement van koloniën heeft eene
groote verandering plaats gehad. Uit ver
schillende andere departementen zijn amb
tenaren overgeplaatst naar liet departement
van koloniën. De daardoor vrij gekomen
ambtenaren zijn bij andere departementen
ingedeeld. D'it wordt, beschouwd als eene
aanwijzing, dat onder directeur Bernburg in
ieder opzicht een nieuw leven in het depar
tement van koloniën zal beginnen.
Frankrijk.
De minister. van oorlog, generaal
Picquart, heeft zich voor eene studiereis
naar Tunis begeven. De minister-president
Clemenceau is belast met zijne vervanging,
zoolang hij afwezig blijft.
De Humanité bericht, dat het aan de
regeering niet ontgaan is, dat de door Rou-
vier gestichte Maatschappij van spoorweg-
materieel de invoering van nieuwe Russi
sche leeningen langs een omweg ten doel
heeft. De minister van financiën heeft
deze maatschappij laten weten, dat hij een
wetsontwerp aal indienen, dat de uitgifte
van hare waarden afhankelijk maakt van
eene verdunning der overheid, wanneer zij
zich niet tot ondernemingen, op haar be
drijf betrekking hebbende, bepaalt.
Oosten rijk.
Uit Weenen wordt aan de Frankf. Ztg.
bericht, dat volgens inlichtingen uit Czechi-
sclie bron er thans onderhandeld wordt over
oen nieuw plan. om in Bohemen Czecken en
Duitschers tot elkaar te brengen. De aan
leiding tot deze nieuwe onderhandelingen is
de wensck van den Keizer, dat de toestand
i." Bohemen zal worden geregeld naar het
V( or beeld, dat in Moravië daarvan gegeven
is. De reis van den Keizer naar Praag is
uitgesteld, hoofdzakelijk omdat meji, als de
kiesrechthervorming voor den rijksraad van
de baan is, het tijdstip gunstiger acht voor
pogingen om den toestand in Bohemen te
regelen.
SerrHk
Uit Belgrado wordt ten stelligste de waar
heid ontkend van de berichten over een
complot tegen den koning van Servië, welke
berichten, naar men zegt, afkomstig zijn van
zekere correspondenten, die uit Belgrado zijn
gezet.
Verder wordt gezegd, dat koning Peter
een koninklijk besluit ontwerpt, dat hem
meer macht over den kroonprins geeft.
Belgrado, ]f Jan. Dr. Vesnitsch, de afge
treden minister van justitie, is benoemd
tot gezant te Parijs. Trifkowitsch is be
noemd tot minister van justitie. Verder is
Stankowitsch als minister van openbare
werken vervangen door Yovanowitsch.
Rusland.
Te Moskou is het proces afgeloopen tegen
do deelnemers aan de bijeenkomsten in de
Fiedlei-school in December 1906. Vijf per
sonen zijn veroordeeld tot tuchthuisstraf van
li tot 2 jaar, 78 werden er vrijgesprokeu.
Over den moord, die te Petersburg op
den stedelijken prefect von der Launitz
is gepleegd, wordt nader bericht, dat toen
do profeet de kerk verliet, een goed ge
kleed jongmensch op hem toekwam en in
zijne onmiddellijke nabijheid een schot op
hem loste. De prefect viel met het gezicht
in de sneeuw. De onbekende moordenaar
vuurde in 't geheel zes schoten op hem af
door een zevende schot in den mond doodde
hij zich zelf en viel naast den prefect neer.
In de buurt van de kazerne van het
Ismailow-regiment is op den voorzitter van
den bond van echt Russische mannen,
Doebrowin, een aanslag gepleegd. Het schot
miste; de dader ontkwam.
In de door E. Robanowitsoh te Parijs uit
gegeven Tribune Russe wordt de werk
zaamheid van de veld'krijgsraden gedurende
het tijdperk van 7 September tot 7 Decem
ber 1906 door de volgende statistiek geïl
lustreerd In deze drie maanden hebben de
revolutionairen en bandieten 490 ambtena
ren van den Czaar en 480 bijzondere per
sonen gedood 785 aanslagen tegen het le
ven van ambtenaren en bijzondere personen
werden uitgevoerd uit de staatskassen werd
een bedrag van 5.282.000 roebel geroofd;
aan particulieren of instellingen 3.666.000
roebel ontstolener werden 540 aanvallen
uitgevoerd met de bedoeling personen of
bijzonder eigendom te plunderenhet ge
heele getal aanslagen en aanvallen was
2671. Krachtens vonnissen van de krijgs
raden werden 460 personen terechtgesteld.
De arbeid van dezen heeft dus niet af
schrikkend gewerkt, en van een „tot rust
brengen" van het land, zooals de regeering
beloofd had, kan geen sprake zijn.
Over de daden van terrorisme in de
Oostzee-provinciën wordt uit Riga bericht,
dat deze aanslagen, ondanks tallooze veld-
krijgsraden, op het land niet ophouden.
In den morgen van 1 Januari zijn nog in
Altenwoga, district Riga. twee veldwach
ters door revolutionairen vermoord. De in
do stad rondgaande proclamatiën van de
omwentelingsgezinden 'kondigen aan. dat
daar hun de dood volgens de krijgswet
dreigt, zij zich tegen hunne gevangenne
ming krachtig zullen verzetten en zich in
geen geval levend zullen overgeven.
Te Warschau zijn in den avond van 2
Januari twee gendarmen op straat ^doodge
schoten. Toen daarop bereden gendarmen
met de sabel het publiek te lijf gingen, werd
een man gedood en werden verscheidene per
sonen gewond.
Japan en Rusland.
Di de onderhandeling tusschen Japan en
Rusland over de regeling van de handelsbe
trekkingen wordt het standpunt van Rus
land door den correspondent van de Temps
aldus aangegeven .-
Rusland is bereid het handelsverdrag vaa
1895 te vernieuwen en aan Japan alle voor
deelen van de meest begunstigde natie te
verkenen. Maar het verlangt, dat het recht
van de bevaring der Soengari hat onderwerp
zal zijn van eene internationale regeling en
niet van een verdrag tusschen Japan en Rus
land.
De vraag om Japansche consuls te vesti
gen in Wladiwostok, Petropawlowsk en Ni-
kolajewsk is door Japan gedaan, zonder dat
het voorstel Russische consuls te vestigen in
de Japansche havens.
De kwestie van de paspoorten hangt zoo
zeer samen met de plaatselijke en do rijks
belangen, dat zij eene zaak van rijkswet
geving wordt.
Wat den strijd over de visscherijrechten
l>ctreft, is Rusland bereid alles te doen wat
de geest van het verdrag van Portsmouth
vordert, o. a
1. als de visch bij de kust gevangen
wordt, den Japanners het recht toe te staan
gronden aan de zeekust te bezitten
2. met het oog op den verren afstand van
de markten, den Japanners toe te staan aan
de zeekust fabrieken te vestigen voor het
zouten van de visch
3. wanneer verschillende afzonderlijke
visscherijon aan eene enkele onderneming
bchooren. zullen de leden van deze onder
neming het recht van kustvaart hebben tus
schen de verschillende visscherijen.
Zoo zullen de Japanners alle rechten van
de Russische ondernemers hebben. Maar
Rusland kan aan de Japanners niet de bui
tengewone rechten geven, die het aan zijne
eigen kolonisten verleent, zonder groote
schade te berokkenen aan het kolonisatie
werk.
Marokko.
Uit Tanger wordt bericht, dat de Andjo-
ra-stam verklaard heeft zich te onderwer
pen. Raisuli schijnt aan geen onderwerping
te denken. Uit het kamp van do te Tanger
vereenigde mehalla zijn 1500 man cavallcrie
en infanterie vertrokken met zes stukken,
om voor een aanval op Zinat, waar Raisuli,
tot het uiterste besloten, 500 man bijeeo
gebracht heeft, stellingen te kiezen.
Britsch-Indië.
De emir van Afghanistan vertoeft thans
in Britsch-Indië. Tot zijne begroeting zond
Koning Eduard hom het volgende telegram
De tijding van het bezoek van Uwe Majes
teit bij mijn onderkoning en gouverneur-
generaal, vervult mij met groote voldoening,
omdat ik in het bezoek een bewijs zie voor
de vriendschappelijke betrekkingen tusschen
Uwe Majesteit en mijne regeering. Ik wensch
van harte, dat de reis u eene aangename
ontspanning van de staatszorgen zal bieden.
Perzië'
Tusschen den sjah en de nationale ver
gadering is overeenstemming verkregen over
de grondwet. Daarbij is voorzien de instel
ling van een senaat, gedeeltelijk door ver
kiezingen, en financieel toezicht op de regeo-
ring door het lagerhuis. Tegen de samen-
stelling van den senaat had de vergadering
aanvankelijk bezwaar; daaraan is echter
door wijziging tegemoet gekomen. In den
namiddag van 1 Januari is de gewijzigde
grondwet door de vergadering aangenomen.
De senaat zal uit 60 leden 'bestaan, van wie
de helft benoemd worden door den sjah, de
andere helft gekozen worden. Do Kamer
zal bestaan uit 162 leden, te kiezen door
zes standen.
Concession voor handelmaatschappijen,
wegen, spoorwegen en staatsleeningen moe
ten door de Kamer goedgekeurd worden.
De kroonpiins heeft een afzonderlijk stuk
onderteekend, waarbij hij zich verbindt, dat
het tegenwoordige parlement in de eerste
twee jaren niet zal worden ontbonden
China.
De Amerikaansche wet op de immigratie
van Chineezen is nog steeds, ondanks de op
positie van Chineesche zijde, van kracht en
dientengevolge is in China weder een nieuwe
boycotbeweging begonnen tegen Amerikaan-
cshe voortbrengselen. De hoofdzetel dier be
weging is Kanton en men geeft zich allo
'moeite om ze van daar over geheel China
uit te breiden. Er schijnt zelfs sprake van
te zijn, op de Chineesche bladen pressie uit
te oefenen, om te beletten dat ze adverten-
tiën van Amerikanen opnemen.
Allerlei.
vWijlen Sir Wilfrid Lawso®, de be
strijder van den sterkedrank, krijgt, als bet
plan doorgaat, eon gedenkteekem, of liever
godeukteekene®als hij er zioh moeielijk
schooner gedacht kan hebben. Het plan is,
zoo lezen wij, om in elke stad van bet Ver-
eenigde Koninkrijk een eenvoudige drinkfon-
tein op te richten, waaraan ook een dnn-
kensfoak voor de honden gemaakt zal woeden.
In elke fontein, die van ruw gehouwen i»:a-
niet zal wezen, komt, half verheven, het
borstbeeld van. Lawson voor.
vDe geleerden van het natuurhistorisch
museum to New-York hebben dit jaar bij
hun opgravingen in Wyoming on Montana
een 'buitengewoon aantal geraamten uit den
voortijd gevonden, die thans te New-York
zijn aangekomen. Het merkwaardigste zijn
de overblijfseden van twee reusachtige die
ren, waarvan men tot dusver slechts enkel
Een verheul eau de Outer luie Pastor te
8 Uit het Deensch
door
BET8Y BAKKER—NORT.
Toen had Vonne met haar zakdoek ge-
wuild, en was do trein weggestoomd, inaar
toen ze naar de pastorie terugkeerden, had
Vonne gevraagd:
„Waarom zei mama „oom Axel", tegen
u?"
En vader had er weer zoo bedroefd uitge
zien, toen hijj antwoordde.
„Je hebt immers wel gezien, kleine Von
ne, dat ik op een verkeerde plaats stond
Mama wilde mij slechts toonen, waar ik
moest staan."
En zc hadden er niet. meer over geepro
ken,
Maar het was Vonne, alsof die twee woor
den „oom Axel" een verdriet bevatten, dat
op den .bodem van bet diepe meer geworpen
moest, worden., bij al het. andere.
En het kind peinst over al het wonder
lijke. dat bestaaten dat een kind niet kan
«grijpen
0, waarom kon ze toch niet. alles verstaan,
precies als volwassen mensche® hoe
zou ze kunnen helpen, als ze niet begreep,
wat de. mensclien bedroefd maakt? En heel
Vonne's hartje brandt van verlangen daar
hulp te brengen, waar z© voelt dat het noo-
dig is, izelfs wanneer d'e ïvxlen haar nog zoo
ondoorgrondelijk schijnt.
Kleine Vonne. met haar groot, vol hart,
dat altiyl ziek is van medelijden met elke
levende ziel en diens verdriet want ze
voelt dat er geen mensch is, die niet lijdt.
Alleen weet ze nog niet waarom.
Maar hoe zal het, Vonne eens gaan, wan
neer de sluier opgelicht wordt en het oog
der ziel geopend, en het hart voelt, dat het
toch machteloos tot helpen is, ook waar het
klopt van overgroot medelijden?
Een rukwind vaart door de kloof.
Vonne wendt liet hoofd om en op het
zelfde oogenblik is ze om do bocht van den
volgenden heuvel.
Er is iets, dat haar oog vangt en al haar
gedachten. Een roodachtig schijnsel, dat
komt en gaat, naarmate de wind heen en
weer vaart en nu staat ze vóór een
groep zwaaiende papavers, rood als de weer
schijn van de gloeiende avondzon.
Het kind jubelt. Ze werpt- zich in de
heide ze schreit ze lacht, ze neemt ze in
haar handen, bloem voor bloem, ze kust de
knoppen open, ze streelt de harige blaren
niet voorzichtige vingertjes.
Niemand weet, wat die bloemen voor
Vonne boteekenen o, niemand op de heele
wereld. Slechts Onze lieve Heer weet- het
- o, zou Hij haar kunnen vergeven, dat-
zij getwijfeld heeft.?
Het- is een van haar zorgen van boneden
ui' het diepe meer, welke op dit oogenblik
opstijgt en als een bobbel op het watervlak
breekt hij het gezicht van de bloemen. Een
verdriet, dat opstijgt, zich uitrekt- als na
een lange rust en als een schaduw over do
heide wegtrekt.
Want Vonne heeft immers een klein
broertje gehad? Dat is nu twee jaar gele
den, Vonne was toen vijf jaar. Maar klein
broertje was slechte veertien dagen oud ge
worden. het was geboren en gedoopt, ge
kleed in Vonne's lange, geborduurde doop
jurk en kleine wit- zijden schoentjes, en
naar de kerk gedragen toen stierf het
ir. de handen van vader, toen deze zijn
hoofdje na don doop wilde afd'rogen.
Bn hij werd in een klein, blinkend wit
kist,je gelegd, met vele kransen, van roze
rozen, en onder den ouden olmboom tus
schen de kerkhofmuren begraven
Maar Vonne was niet te troosten geweest.
De veertien dagen, gedurende welke het'
kleine wezentje had geleefd, haddten hem
zoo vast aan zijn zusters hart- geknoopt-; ze
was niet van zijn wieg geweken. Met haar
hoofd op het- roze dekentje, had ze voor
licrn geneuried, en zijn zijdeachtige wange
tjes gekust-, die -zoo teer en fijn waren als
roze begonia's. Ze had zijn handjes gestreeld,
die altijd gevouwen lagen, zooals Vonne
haar handen vouwde, wanneer ze 's avonds
bad Niemand had kunnen begrijpen, hoe
het kleine kind zijn vingertjes zoo regelma
tig in elkaar kon vlechten het had altijd
zoo wonderlijk stil gelegen en opgekeken
met- zijn zwarte oogjes, die zoo blank en
hulpzoekend in het rond dwaalden,, 't Leken
precies twee flu weel-zwarte violen, lvad1
Vonne altijd gevondenEn toen was klein
broertje gestorven in de koude kerk, met
zijn hoofdje in vaders handen, als een bloem,
die men te vroeg geplukt heeft, zoodat ze
nooit ontluiken kan.
j Vonne had dag en nacht geschreid om
kleinen Erik. die daar alleen in den kouden
grond moest liggen alles wat de predi
kant haar verteld had, dat hij daar niet
meer was, dat God hem1 gehaald had' al
lee was vergeefsch.
„Ik geloof het niet," had' ze gesnikt.
„Ik kan het niet geloovon, schop dè aarde
dan weg, en maak do kist open, en als u
mij dan toont, dat hij er niet meer is, zal
ik het geloovon."
De predikant was even wanhopig geweest
als het kind, omdat hiji geen raad wist haar
te troosten. Hij bad, hij vertelde, hij haalde
don grooten geillUstreerden bijbel, en toon
de haar Lazarus' genezing en Christus op
standing
Maar het- kind had slechts het hoofd ge
schud en gesnikt.
„Ik heb het niet geeien," zei ze. „Toon
mij dan dat hij er niet. meer is."
Maar op zekeren dag had Vonne bij het
perk papavers plotseling een gedachte ge
kregen
Do bloemen leefden, imimers ook en stier
ven evenals de menschendaar lagen eenige
verdorde papavers als zij hot eens pro
beerde
Vlug had zij ze in haar jurkje verzameld
en was er mee naar het- Lidemeer getrok
ken.
En ze had ze begraven in een klein be
schut dal, waar het zacht cn stil was, een
wit kruis van ontschorst© eiketakjes had ze
op het- graf geplaatst en geduldig dag in
dag uit, week in week uit gewacht-
Toen was het- najaar gekomen en de win
ter de sneeuw lag dicht en zacht- over den
tuin. de heuvels en het- graf van klein
broertje onder den olmboom.
Toen do zoiner weer aanbrak, rad Vonne
al lang de gedachte aan do klaprozen opge
geven de wind had het kleine kruis mee
genomen ze kon niet. eens de plaats woei'
vinden.
En nu, op dezen milden Juli-avond, schit
tert het wonder der opstanaing haar tege
moet- in do bloedroode bloemkolken.
Zwaaiend en zwiepend staan ze daar in
den avondwind, zoo vlammend rood, zoo
jubelend blij, als ze eens waren, vóór Vonno
ze verwelkt en verdord begraven had.
Daar komt de predikant langzaam en
vóór zich starend aan,wandelen.
Vonno springt op; juichend valt zij hein
om den hals.
Vader, vader," roopt. ze, nu weet ik, waar
kleine Erik is."
En de predikant gaat naast, haar op de
"helling zitten, en hij vertelt haar van den
ongoloovigen Thomas, maar niets kan do
vreugde van het kind dempen.
„Nu zal ik altijd alles gelooven, wat u
zegt," bolooft- zij, „want nu weet ik dat hot
waar is. Ik was zoo bang, dat u het alleen
zei. om mij te troosten."
Stil zitten ze hand in hand. terwijl do
schaduwen groeien, en de dag sterft.
Soms legt- hij zijn arm om haar hak» en
heft haar gezicht naar het zijne op; maar
hij trekt zich altijd haastig cn schuw terug
na zoo n liofkoozing, als had hij zich iets
aangematigd, dat hem vrijwillig niet go-
geven werd.
De predikant is bang geworden voor allo
uiterlijke teekenen van liefde. Teederheid is
een begrip, dat- mevrouw Mdcn der'sc^at-unr
vreemd scheen te 7"hadde» niettogens: go
woonte geworden *n wc herinneren allet or-
heid te onderdruV'n reglement ren 185..
pen en in rijn Motoio hiuomche en
hebben aanectoond, hoe doe.
worden tets te ge-)p„ i.