I*. 800.
Maandag 21 Januari 1907.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
De Gezegende dag.
5"* «Inuricuiig.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.25.
Jdem franco per post1.75.
Afzonderlijke nummers0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C».
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIES:
f 0.73.
0.13.
Van 1—5 regels
Elke regel meer
Qrooto letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf beBtaan voordeelige bepalingen tot
bet herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht.
Da Brunswijksohe quaestie.
De Brunswijksclie kwestie neemt gaande
weg eene onaangename wending. Het laatste
stuk, dat van den regentschapsraad van het
hertogdom is uitgegaan, is een verzoek aan
den bondsraad, waarin met ronde woorden
wordt gezegd, dat, als het hertogdom 't alleen
te zeggen had, er nieits 111 den weg zou staan,
aan de aanvaarding der regecriug door prins
Ernst: August nu de hertog van Cumberland
en zijn oudste zoon bereid zijn van hunne
rechten op de troonsopvolging afstand te
doen. En nu heeft de landdag zich uitdruk-
kelijkij daarbij aangesloten.
Na den dood van den regent prins Al-
brecht had de landdag den wensch uitge
drukt, dat niet terstond tot de verkiezing
van een nieuwen regent zou worden overge
gaan, maar vooraf zou orden beproefd den
strijd tusschen de Ti v'ren Hchenzollern en
Cumberland uit den weg te ruimen. De ver
trouwelijke stappen, die de regentschapsraad
daarop deed, hadden tot resultaat, dat vorst
Biilow als rijkskanselier en minister-presi
dent weigerde mede te werken tot eene wij-
ziging van het tegen den hertog van Cum
berland gerichte besluit vsn den bondsraad
van 1885, terwijl tegelijk de Keizer den
brief van den hertog, waari.i deze aanbood-
zijne rechten op Rrunswijk en die van zijn
oudsten zoon cp den tweedon zoon, prins
Erst August, over te dragen c 1 aan de oude
re lijn de opvolging slechts vcor te behou
den voor het geval van uitsterving der jon
gere lijn, bijna per k~erende post weigerend
beantwoordde. De regentschapsraad stelde
daarna voor, tot de verkiezing van een nieu
wen regent de noodige stappen te doenMaar
de landdag ging daarop in, doch besloot
den 23en October v. het vorige jaar de
regentenkeuze drie maanden te verdagen en
inmiddels den hertog van Cumberland gele
genheid te geven, in h„ belang van Bruns-
wijk voor goed en zonder voorbehoud voor
alle agnaten van zijin huis de aanspraken op
Hannover prijs te geven.
Het antwoord van den hertog kwain derf
15en December. Het bevatte eeu weigerend
bescheid op liet verzoek, dat hij persoonlijk
afstand zou doen van Hannover en herhaalde
overigens het aan den Keizer gedane voor
stel met deze uitbreiding, dat prins Ernst
August zoo noodig bereid zou zijn, vpor zich
en zijne nakomelingen van Hannover afstand
te doen.
Do regentschapsraad wilde nu doen
wat hij reeds in October had willen
doen on wat toen cok in de bedoe
ling scheen te liggen van den land
dag hij wilde de keuze van een regent voor
bereiden. Maar de regentschapsraad was er
op bedacht om met den landdag voeling te
houden hij trad in overleg met de staats
rechtelijke commissie van vergadering.
Toen daarbij bleek, dat de afgevaardigden
gestemd waren voor verdere pogingen tot on
dier handelen en tegen de verkiezing van een
regent, deed1 de regentschapsraad bij schrij
ven van 10 Januari een beroep1 op den bonds
raad, om van dezen eene verklaring te verzoe
ken of na de laatste voorstellen van den her
tog van Cumberland de aanvaarding van de
legeering door prins Ernst August vereenig-
baar zou zijn met de beginselen van de bonds-
verdragen en van de rijksgrondwet.
Nu heeft ook de landdag zijnerzijds de
puntjes opi de i's gezet, in zijn verleden Vrij
dag genomen besluit wordt uitdrukkelijk
verklaard, dat de landdag instemt met het
op den bondsraad gedane beroepi in de hoop,
dat- dit tot. een vergelijk zal leiden. Volgens
het voorstel van de commissie zou daaraan
nog worden toegevoegd eene zinsnede, waar
in do verwachting werd uitgedrukt, dat de
uitspraak van den bondsraad althans duide-
ijik zou aangeven onder welke voorwaarden
de aanvaarding van de regeering door een
lid van het huis Cumberland als toelaatbaar
werd beschouwd. Dieze laatste zinsnede werd
echter, nadat Donderdagavond eene vertrou
welijke bespreking tusschen de afgevaardig
den had plaats gehad, geschrapt, en in plaats
daarvan werd eene geheel andere formule
aangenomen, waarin de landsvergadering
hare overtuiging uitdrukt, dat de aanvaar
ding der regeering door prins Ernst August
aan de bondsvriendschappelijke betrekkin
gen tusschen het hertogdom, dat trouw is
aan het rijk, en den naburigen staat Pruisen
geen afbreuk zal doen.
Dait is eene veelbeteekende verandering,
die door den landdag in zijn besluit is ge
bracht, Daarin komt duidelijk uit, dat ia
Brunswijk eeno diepgaande ontevreden neid
heerscht over den bestaanden toestand. De
Brunswijkera zijin den voorloopigen toestand,
die nu reeds meer dan twintig jaren duurt,
van harte moede. De rapporteur der com
missie, de afgevaardigde Retemeyer, eerste
burgemeester van de stad Brunswijk, ver
klaarde in de discussie van verleden Vrijdag,
dat de geheele landdag staat op het stand
punt, dat het land enkel uit zijn onaange-
namen toestand kan worden verlost, wan
neer prins Ernst August c'1 troon beklimt;
een vergelijk moet du a gevo- '...1 worden, on
verschillig of dit door Prul .1 of door den
bondsraad verkregen wordt.
Maar zal Pruisen daartoe te vinden zijn?
Bat is nioeielijk 'te verwachten na de ver
klaring, die door vorst Biilow in zijn brief
van 3 October 1906 is afgelegd, dat „van
Pruisen niet kan worden gevergd in den na
burigen 'bondsstaat eene Welfische regeering
te dulden, waardoor het Pruisische, onder de
bescherming van de rijksgrondwet staande
'bezit in gevaar gebracht zou kunnen worden".
Oorspronkelijk stoind ook de commissie van
den Brunswijkschen 1. oddag op dat stand
punt; in éen rapport van 20 October 1906
heeft zij verklaart, dat zij 't als uitgesloten
beschouwde, dat eet. lid var. het hertogelijke
huis den Brunswijkschen troon zou bestijgen,
zoolang niet de afstand van de aanspraken
op Hannover door alle agnaten ondubbelzin
nig en zonder eenig voorbehoud is geschied.
Nu is de commissie, en de geheele landdag
met haar, blijkens het besluit van verleden
Vrijdag, van standpunt veranderd. Maar het
zal zeker wel eene illusie zijn, als men mocht
verwachten, dat Pruisen dat voorbeeld zal
volgen en zijn verzet tegen het huis Cumber
land zal prijs geven. De Köln. Ztg. geeft de
meening weer, die in de Pruisische regeerimgs-
kringen heerscht, wanneer zij zegt, dat de
bondsraad nu minder dan ooit op de Welfi
sche aanspraken kan ingaan en dat heb op
dien bondsraad gedane beroep niets anders is
dan eene ergerlijke tijdverspilling. Als echter
de Rrunswijkers tot het besef daaivan ko
men. dan zal de onder hen keerschende ont
stemming er zeker niet 00 verminderen.
Duitschland.
Dc Reichsanzeiger berichtIn de den
17en Januari gehouden vergadering van den
bondsraad werd de voordracht over liet voor
stel van Brunswijk wegens de regeling van
de regeeringstoestanden in het hertogdom
Brunswijk naar de bevoegd© commissie ver
wezen. De regeering van het hertogdom zal
het besluit van den landdag van 18 Januari
aan die commissie zenden.
Berlijn, 10 Jan. Aau het diner van het
koloniale comité zeide vorst Bülow,,Het
verheugt mij, dat aan het hoofd der koloniale
afdeel ing thans een buitengewoon degelijke
en omzichtig© kracht werkzaam is.
De heer Dernburg is in korten tijd er in
geslaagd het geschokte vertrouwen in de
waarde en in het bestuur van onze koloniën
weder te bevestigen. Om de koloniën tot
ontwikkeling te brengen moeten de conser
vatieve on do liberale geest in elkaar op
gaan. Ik beschouw het als een keerpunt in
ons partij leven, dat den 13en December in
den Rijiksdag de conservatieve en de liberale
partijen samengingen."
De rijkskanselier weerlegt de bewering
van het centrum, dat hij naar een voorwend
sel voor de ontbinding van den Rijksdag
had gezocht. ,,In het verlangen van de cen
trumpartij om aan de verbonden regeerin
gen en aan het legerbestuur een deel van
de verantwoordelijkheid te ontnemen, zie
ik eene overspanning van het machtsgevoel
van écne fractie.
,.De bewering, dat het budgetrecht, van den
Rijksdag is geschonden en de volksrechten
in gevaar zijn gebracht, kan ik slechts be
schouwen als een ijdele uitvlucht voor het
besluit der meerderheid van 13 December en
eene misleiding van de kiezers omtrent de
redenen voor de ontbinding van den Rijks
dag. Wat de bewering betreft, dat het er
om gaat het gevaar van het absolutisme
tegen te gaan., verklaar ik, dat een dergelijk
gevaar r.iet bestaat en op grond der con
stitutie van het uit bondsstaten gevormde
rijk niet kan bestaan."
Bij de ontbinding van den Rijksdag gold
het een strijd tegen den noodlottigen fractie-
en partijgeest. Binnenlandsche politiek en
koloniale politiek zijn geen tegenstellingen.
Men heeft- een politiek program van mij
verlangd'. Programma's zijn toekomstmu
ziek het voor de hand liggende doel is eene
meerderheid van conservatieven en liberalen
te verkrijgen en aan het centrum de moge
lijkheid te ontnemen om aan de zijde van de
sociaal-democratie tot- schade van het vader
land eene machtspolitiek te voeren tegen de
verbondon regeeringen en alle andore par
tijen. Een Rijiksdag, welks meerderheid in
nationale vragen betrouwbaar is, dat i*s de
eascli van den dag.
De &oci aal -dom oera'tische partij heeft niet®
positiefs tot stand gebracht. Het despotisme,
de revolutionaire overmoed der leiders, tracht
iedere neiging tot medewerking aam posi
tieve hervormingen te verstikken. Te streven
naar bevordering van de volkswelvaart acht-
ik den plicht van den staat. De sociale her
vormingen zullen, naar ik hoop, ondanks de
de tegenwerking der sociaal-democratische
partij, niet blijven rusten. De in het buiten
land gretig gewenschte beslissing van de
Duitsche kiezers ten gunste van de interna
tionale sociaal-democratie en het partij-
egoisme van het centrum zou eene benadee
ling van het aanzien en een gevaar voor
den vrede van het. Duitsche volk beteeke-
nen.
De rijkskanselier eind gde met den
dat alle nationale elementen, van do conser
vatieve rechterzijde tot aa.11 do vrijzinnige
linkerzijde, zonder onderscheid van geloof
bij de verkiezingen bijzondere belangen
achter zouden stellen bij hetgeen de na
tionale plicht hun oplegt.
Frankrijk.
De regeering heeft hare houding bepaald
ter zake van het thans bij de Kamer aan
hangige voorstel tot afschaffing van de ver
plichting tot voorafgaande kennisgeving bij
openbare vergaderingen. Het stelsel, dat de
regeering zal aanbevelen, bestaat hierin, dat
voor niet-godsdienstige openbare vergaderin
gen de verpl'chte kennisgeving wordt afge
schaft. Voor godsdienstige samenkomsten
kan de kennisgeving worden gedaan, maar
de verplichting daartoe bestaat niet. De
geestelijken zuilen dus ook zander kennisge
ving de openbare godsdienstoefening in de
kerken kunnen houden, zonder do wet te
overtreden. Zij echter, die de kennisgeving
aan do overheid doen, zullen de voordeelen
genieten, die de wet van'2 Januari 1907 hun
toekent.
De tekst van het wetsontwerp tot afschaf
fing van de krijgsraden i& definitief vastge
steld. Het bevat, twee maatregelen: 1. af
schaffing van de permanente krijgsraden in
vredestijd en opdracht aan de gewone recht
banken van de berechting der vergrijpen
tegen het gemeen© recht, door militairen be
dreven, terwijl de militaire vergrijpen even
eens door die colleges zullen worden berecht
met wijziging van hunne samenstelling door
toevoeging van militairen; 2. afschaffing
van het militaire wetboek van strafrecht door
opneming van bepalingen over militaire
misdrijven en overtredingen in het tegen
woordige strafwetboek.
Wanneer de rechtbanken hebben te oor-
deelen ove' een der volgende feitenver
laten van den po®t, overtreding van een be
vel, insubordinatie, oproer, desertie, geweld
pleging tegen een meerdere of een mindere,
boleediging van een meerdere, bestaat de
rechtbank uit een burgerlijken rechter als
president en twee militaire bijzitters Om
over dezelfde feiten in hooger beroep te be
slissen, bestaat het hof uit een raadsheer-
president, bijgestaan door militaire asses
soren. Voor alle óverige feiten, door mili
tairen bedreven, behouden de rechtscollege®
hunne tegenwoordige samenstelling. Wanneer
hè» hof van assises recht moet doen in ge
vallen van geweldpleging tegen een meer
dere of mindere, waartegen crimineele straf
fen zijn bedreigd, of van oproer in vereeni-
ging tegen de gewapende macht, wordt de
gewone jury vervangen door eene militaire
jury, die uitspraak doet over de feiten. Het
opleggen van de straf geschiedt door het"
hof.
Parijs, 19 Jan. De vergadering der ""Va.*!
sche bisschoppen heeft, alvorens uiteen te
gaan, een adres vastgesteld aan do vreemde
bisschoppen, die hen hebben geluk gewensefct
met hunne houd mg. Het adres brengt dank
aan deze bisscihoppon omdat zij met hen
onreohtvaardige wetten hebben veroordeeld,
voer de onvervreemdbare rechten van Je
Kerk zijn opgekomen en de aanslagen op de
gerechtigheid en de vrijheid hebben afge
keurd. Deose betuigingen zijn do onverge
lijkelijke bewijzen van de eenheid der katho
lieken. Zijt bedankt en gezegend!
Angers, 19 Jan. De gewapende macht
heeft zich meester gemaakt van liet kleine
seminarie van Beaupré onder bet storm bla
zen van trampetters en tamboers. Een re
gen van projectielen kwam uit de ramen
neer op de aanvallers. Een vijftiental offi
cieren en soldaten werden gewond.
Binnen eenige dagen zal een gedenktee-
ken worden opgericht voor Scheurer-Kest-
ner, do voorstander der revisie van het tegen
Dreyfus gevoerde proces, die in het. laatst
van zijn leven daarover vele onaangenaam
heden heeft moeten verduren en het ambt
van ondervoorzitter van den Senaat daar
door heeft verloren. Het gedenkteeken zal
worden geplaatst in den tuin van het Luxem
bourg, het paleis van den Senaat, met toe
stemming van den voorzitter dier vergade
ring.
Parijs, 20 Jan. Er zijn uitgebreide maat
regelen van orde genomen mei liet oog op
de betooging ten gunste van den wekelij-k-
schen rustdag, die heden gehouden wordt.
De garde républicaine en afdeelingen infan
terie zijin opgesteld in de kazerne Chateau
d'eau. De meeste winkels in den ©nutrek v.m
de Place de la république zijn gesloten
Om 2.50 's namiddags werden door betoo-
gers, die aanwezig waren in een café bij de
arbeidsbeurs, oproerige kreten geslaakt. De
politie drong naar 'binnen. Daarbij ontstond
een gevecht, waarbij met stoelen, glazen en
andere voorwerpen naar de agenten gegooid
werd. Verscheidene agenten werden gewond.
Nog eenige andere vechtpartijen hadden
plaats in den omtrek van de Place de la répu
blique. Velen werden in hechtenis genomen.
4 uur Een troep van 300 betoogors
komt uit de Rue de Bo-ndy. Een gedeelte
van dezen troep wordt teruggedrongen in de
Rue de la Douane, een ander deel wordt
door de garde républicaine vervolgd in de
Rue Beauivpaire. Er ontstaat eene vecht
partij; do prefect van politie Lépine laat
de betoogers uiteendrijven door een peloton
di agonders. Ook op de Quai Volny komt
eene vechtpartij voor daar werden 1500 win
kelbedienden uiteengejaagd door dc dragon
ders. Bij deze vechtpartijen worden velen
gevangen genomen. Een troep, van 200 betoo
gers drong den grooten baizar op het Chateau
d'Eau binnen de betoogers sloegen alles kort
en klein. Drie agenten werden daarbij ge
wond. Toen de politie kwam, verdwenen °do
betoogers.
Behalve op de Place ce la République en
in den omtrek, is Parijs matig.
5 u u r. De profeet van politie heeft bevel
gegeven de troepen geleidelijk te laten in
rukken.
Spanje.
Barcelona20 Jan. Bij het uitgaan van
eene katholieke vergadering tegen het wets
ontwerp op de godsdienstige vereen igingen
kwamen vechtpartijen voor, waarbij schoten
vielen. Tien personen zijn gewond, waaron
der een i gen zwaar. De gendarmerie voerde
een charge uit tegen de betoogers.
Marokko.
Parijs19 Jan. In n ministerraad deelde
de heer Piclion mede, dat hij geheel en al
tot overeenstemming 13 gekomen met de
Spaansche regeering over de bepalingen die
in de overeengekomen nota. zijn vervat en
waarin gezegd wordt dat de tegenwoordige
Een verhaal van de Oalerlide Pastorie
18 Uit het Deensch
door
BETST BAKKER—NORT.
Vorm© stond met een acasiatak in de
hand, dien ze heen en weer over dè beek be
woog.
Zoo was dus het. uiterlijk, wanneer men
er verrukkelijk lief uitzag. Achttien jaar.
een lichte mousselinen japon aan met
bloeiondle seringen, en groot©wijde mou
wen in veel diepe plooien, primula-gel©
vlechten om, het hoofd gewonden met een:
licht lila strik, verlakte schoentjes met ge
kruist© .linten over de witte kousen, zooals
mama ook altijd droeg.
Vonne© gezicht 'betrok plotseling ze
droeg immers mama's kousen. arme
mama zij was ook verrukkelijk lief ge
weest. Dat zou die mam niet die vreemde
blanke oogen ook wel gevonden hebben, hij.
die haar met zijin strolondcn glimlach tot
zich trok
Ze had hem ook nog iets tegen diern hout
vester hooren zeggenmaar toen had ze
gemeend!, dat het. haar niet gold', want hij
bad naar den tuin gekeken, terwijl liij.
sprak.
,,Zum essen ganz zrum essen, had hij
gefluisterd.
Zo begreep nu plotselóing, dat hij haar be
doeld had.
Zo kwamen er aan door het tuinpad
ze waren dus dloor ibet hek aan dern Oost
kant gekomen. Hoe weinig veranderde tante
Thea toch Voime kon geen groot© ver
andering bespeuren aan dc tengere gestalte,
vanaf den tijd dat ze haar als heel klein
kind hai gezien. Alleen de rug is misschien
wat. dieper gebogen, en haar gang nog meer
zijdolingsch, alsof de verantschulidiging,
daJt ze er .nog is 011 voortdluriemd een plaats
inneemt, die .mogelijk door een ander be
geerd wordt, steedB meer noodig wordlt, nu
de jaren verstrijken.
Oom Daan ie eigenlijk hoel lief voor haar,
zoo zorgvuldig loopt hij altijd met haar arm
in den zijne, wanneer hij op Lynghok is
vreeselijk aardig, vindt Vontne ja, daar is
hij ook, de wonderlijke man, die gisteren
die vriendelijke woorden, tegen haar gespro
ken heeft
De koffie wordt op de 'tafel voor die ronde
bank biji d© book geplaatst. Vonne schenkt
in en stapelt koekjes en krakelingen op
tante Thea s bordje. Ze weet zelf niet, waar
om, maar ze heeft altijd zoo'n vaag gevoel,
dat, tante Thoa nooit genoeg eet, aan me
vrouw Met te'* tafel. Niet omdat ze gelooft,
dat liet. eten haar niet, gegund wordt, maar
door haar groote verlegenheid, wanneer ze
aan, tafel zit, mot voel menschen
„En je vader loopt zoo miaar op een Zon
dag weg!" zegt de houtvester, „en. laat zijn
kudde zonder herder?"
,,'t Is de eerste maai, dat, vader de preek
overslaat in 'al dc- jaren, die ik mij Kan her
inneren. verdedigt- Vonne hem, „en oom
Daan weet wel, dat vader die kleine vacan-
tie dringend noodig heeft. Zijn zenuwen zijn
zoo geschokt, voegde zij. er zacht aan toe. j
„Waarom ,mag ik uw portret nilet schal-
deren, juffrouw Vonne?" valt de vreemde I
haar onverwacht in de rede „in die lichte
japon met seringen en met, d:at lila lint in. I
het haar waarom mag ik dait niet
„Wie zegt, dat u dat niet moogt?" vraagt- i
Vonne verwonderd. „U heeft er immers j
heelemaa-1 niet 0111 gevraagd!"
„Dank u voor uw toestemming!zegt hij. j
kortaf. „I-k mag duts; dan, kom ik morgen
om er mee te (beginnen.'"
Hijj staart haar aan, alsof hij, in, god,achten
haai- omtrekken met- een onzichtbaar pen-
seel schetst.
,Zum essen ganz zum essen
Die woorden violen haar plotseling te bin- j
nen, en opeens maakte zich oen vreemd, I
bang gevoel van haar meester cn ze
zei op een toon als vroeg ze om hulp1
„Morgen nieto, nee, morgen niet-,
u moet wachten, totdat vader terugkomt.
nog maar vier dagen, mfeischieni.1
,,Neei," viel hij haar in de reide, „we
wachten niet. Waarom, in Godsnaam, zou- j
den wij wachten.? Nu is de lucht hoog en
heldor, en het gras vol bloemen. En dan die i
bloeiend© sering daarginds, met. die lilh
trossen. Die achtergrond kon mij in dien
wachttijd' een leolijke poet® spelen. Nee,
dank u, ik wil het or niet. op wagen, dat
de wind met de bloemen, en uw vader met
u wegloopt. Men moet het 'Memen, terwijl
men het heeft."
Yonne lachte.
,,Zoo had ik bijvoorbeeld in het najaar
een slootkant met drie prachtige, roodio
hulststruikeiiIk begon op een namiddlag
den volgenden morgen vond ik drie naakte
bezemstelen, omringd door een troop gul
zige lijsters. Mijn' beate motief in één nacht
opgegoten. Letterlijk opgegeten."
'Hij: koek haar aan, als kon hiji zijin b'lik
niet van haar aftrekkon.
,.Zum essen ganz zum essen klonk
hei zacht, in haar.
En zonder zich de reden te kunnen ver
klaren, merkte ze hoe een warme stroom in
haar opsteeg; ze keerde zich om en wilde
waar tante Thea giaan maar hij trok haar
weer tot zich door zijn .glimlach.
„Ja, ja," stemde ze stil toe, „dan be
ginnen. we morgen."
Tante Thea wilde' naai- het kerkhof.
Tante Thoa had daar graven, die ze wilde
bezoeken. Graven, zonder 'steenon, zonder
namen, slechts met bloemen bedekt.
Tante Thea alleen, wist, wie daar begraven
lagen. Niemand vroeg haar ernaar lieve
hemel, .als dat de arme ziel een genoegjon
kon doen
,,'Ga maar vooruit," verzocht Vonne, „ik
kom dladólij k.
Op het kerkhof logen graven en .heesters
in de schitterende zon. de witte, houten krui
sen lichtten feestelijk tusschen de blauwe la
vendelstruiken. De zon lachte en spiegelde
ziclT in het- verguldsel van de psalmboeken
in de gevouwen handen van de op haar Zon-
dagsoh gokleede vrouiwen/, die lieden zelf een
godsdienstoefening op liaar dierbare graven
hielden. Hier en daar klonk een gedempt
neuriën tusschen de struiken.
„De hemel opent zach, de duisternis ver
dwijnt."
De kinderen droegen kleine, dichte kran-
1 sen van korenbloemen, kroon naast kroon ge-
vlochten, vaal ep elkaar, zonder een enkele
gapingze hingen die over de houten krui
sen-, een tint donkerder dan de lichte zomer
hemel
Op een 'graf lag een vrouw gebogen over
een metalen krans van kleine veigeet-mii-
nieljes, en zij streek voorzichtig do stijve, wit
zijden linten glad, die wind en nachtdauw
in elkaar gerold hadden.
Tante Thea liep met een groen gietertje,
\an graf tot, graf, en verdeelde liet- water ge
lijkelijk tusschen de naanilooze graven, do
lichte maandroosjes omringd! door de heggen,
en de thym er brötn, die daarbuiten arm en
verlaten in het gras stonden, met dezelfde be
hoefte aan zon en water, tranen en glim
lachen.
Be houtvester kwam met don vreemdeling
uit de kerk Hij had hem de oude overblijf
selen uit den Katholieken tijd laten zien,
toen de kerk tot de domkerk van Viborg had
behoord, die onder het altaar lagen met het
oude zilvci'er. relekwiënkastje.
Ze raden uiit de koude schemering van d©
kerk in den zonneschijn. Dè houtvester do
ceerde nog altijd maar de vreemde
staarde verstrooid in het rond daar zat
ze, liet kind ir. haar kleedje mot seringen cn
de lichte lila strik 111 het haardaar zat
ze achter de lavendelheg van haar broertje's
graf
W rrdt ervulgd