V. 219. Eerste Blad. 5;* Jaargang. Zaterdag 2 Februari 1907. BUITENLAND. FEUILLETON. De Gezegende dag MERSFOORTSCH DAGBLAD ABONNEMENTSPRIJS Per 3 maanden voor Amersfoort 1.25. Jdem franco per post- 1.75. Afzonderlijke nummers- 0.05. Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering ran Zon- en Feestdagen. Adrertentiën, mededeelingen ens., gelieve men vóór 10 nor 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF Et C». Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERi'EMTIto: V.n 1—5 regfll»f 0.73. Elke regel meer- O.I5. Qroote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot het herhaald advorteeren in dit Blad bij aoonnement. Eena cireulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag: toegezonden. Kennisgevingen. KADASTER. Do Burgemeester van Amersfoort brengt ter algemeens kennis, dat de Staat no. 75 der grond belasting. van 1 Februari 1907 tot 1 Maart, daar aanvolgend© ter inzage is nedergelegd ter Secre tarie der Gemeente. Amersfoort, 31 Januari 1907. Do Burgemeester van Amersfoort, WUUTIERS. De Burgemeester der gemeente Amersfoort bnngt, ter voldoening aan de aanschrijving, op genomen in het Privinciaalblad van Utrecht no. 20 dezes jaars, ter kennis van belanghebbenden, dat in de gemeente Utrecht een geval van kwaden dro-fi ifi voorgekomen. Amersfoort, den 1. Februari 1907. Do Burgemeester voornoemd, WULJTEBBS. De Burgemeester en Wethouders van Amers foort, Gelet op de artt. 6 en 7 der Hinderwet, Brengen ter kennis van het publiek, dat een r W. H. Meursing ingediend verzoek, met gen, om vergunning tot het oprichten van eeno banketfabriek, in hot perceel alhier ge legen aan het Smallepad No. 2, bij het kadaster bekend onder Sectie 1). No. 971, op de Secretarie der gemeente ter visie liet, en dat op Donder dag, den 14 Februari aanstaande, des voormid dags te half elf uren gelegenheid ten. Raadhuize wordt gegeven om, ten overstaan van het Ge meentebestuur of van een of meer zijner leden, bezwaren tegen liet oprichten van de inrichting in to brengen. Amersfoort, den 31. Januari 1907. Burgemeester en Wethouders voornoemd De Secretaris, De Secretaris, J. G. STENFKRT K'ROESE. WUIJTIHRS. Politiek Overzicht De scheiding van Kerk en Staat in Frankrijk. Er zijn in den loop van deze week van twee zijden verklaringen bekend geworden, die een nieuw licht werpen op het stand punt van het. staatsgezag eenerzijds en van de kerkelijke hiërarchie anderzijds ter zake van de scheiding van Kerk en Staat. In den loop van de debatten in het parle ment over de scheiding heeft de regeering, zooals bekend is, te verstaan gegeven, dat zij, al weigerde zij beslist met den Pans in on derhandeling te treden over de toepassing van de betreffende de scheiding uitgevaar digde wetten, toch 1 *reid zou zijn de bis schoppen van Frankrijk daarover te hooren. Want zij staat wel is waar, sedert het in wer king treden van do scheid ingswet en de op heffing van het Franse he gezantschap bij het Vaticaan, op het standpunt, dat er geen officieele betrokking meer bestaat tusschen de republiek en het. Vaticaan en dat met den Paus geene onderhandelingen kunnen worden gevoerd over eene Fransche staats wet, maar zij meent toch, dat het in het be lang van den staat is, zich met de bisschop pen en geestelijken al3 Fransche staats/bur gers over de bestaande strijdvragen te ver staan Nu verdient, uit dat oogpunt beschouwd, de verklaring, die door het Fransche episco paat in zijne laatste algemeen© vergadering in het kasteel van La ^luotte is vastgesteld en die, na door don Paus te zijn goedge keurd, openlijk bekend gemaakt i9, ten zeer ste de aandacht. Wel stellen do bisschoppen voorop, dat zij van hun vroeger protest tegen de scheiding en tegen do wetten, die deze bepalen, niets terugn men, dat hun strijd daartegen za.l voortduren en dat slechts oen eerlijk herstel van het door deze wetten aan de Kerk berokkende cn recht het land tot rust zal brengen. Maar het episcopaat ver klaart zich tevens bereid, binnen het kadei van de wet zooals zij door de den 2en Janu ari jl. afgekondigde novelle gewijzigd is, al thans in de hoofdvraag, die hen bet meest raakt en die tegelijk heb gewichtigst is voor de rust en den vrede van het landin de vraag namelijk der openbare godsdienstoefe ning, eene regeling met ca vertegenwoordi gers van liet- staatsgezag te-treffen. Het epis copaat is dus bereid, daarover te komen tot een modus vivendi. Wanneer het Vaticaan daartoe zijne toetemming heelt gegeven, dan zal het daartoe niet gemakkelijk gekomen zijn. Principieel heeft hot daarmee namelijk prijsgegeven den eisch, oat over het verkrij gen van zulk eene schikking rechtstreeks met den Paus zou worden onderhandeld Aan die bereidverklaring zijn intussohen voorwaar den verbonden, d'ie niet- malsch klin ken. Er is aan de verklaring een con cept toegevoegd van het contract, te sluiten tusschen den prefect of den madre ©enerzijds en den bisschop of den pastoor anderzijds om aan do geestelijkheid het vruchtgebruik van de kerkgebouwen te verzekeren. De Temps merkt op, dat men do eisohen, die daarin zijn gesteld, niet al to letterlijk moet opvatten, omdat men anders zou kunnen meenen, dat de goede wil van de bisschoppen om tot ccn modus vivendi te komen, meer schijnbaar dan werkelijk aan wezig is. Maar dat neemt niet weg, dat de verklaring van do bisschoppen alt'hans den weg aanwijst om op een hoofdpunt tot eene schikking te komen. Hoe is nu aan de andere zijde de verkla ring van de bisschoppen opgevat? In de Ka mer zijn daarover, bij de behandeling van het ten slotte met nagenoeg algemeene stemmen aangenomen regeeringsvoorstel tot het brengen van eene wijziging in de vereenigingswet, die feitelijk hierop neerkomt, dat de geestelijkheid wordt ontheven van. de verplichting tot het- doen van aangifte oer onder het gemeen© recht gestelde oj>enbare godsdienstoefenin gen, scherpe woorden g:vallen. Men heeft de verklaring van het episcopaat voorgesteld als een© onbeschaamdheid en de gestelde voor waarden iten eenen.male onaannemelijk ge noemd. De minister van eeredienst Briand echter is niet van die opvatting. Het is van belang zijne woorden -kstueel te vermelden hij heeft zich over dit punt aldus uitgelaten ,,De voorwaarden, die de bisschoppen zou den willen stellen voor het sluiten van de contracten betreffende het vruchtgebruik der kerken, schijnen onaannemelijk, maar zij leveren stof voor discussie. Hoe ook de toon z.j van de verklaring der bisschoppen, wat ik van dat stuk vasthoud, is dat het voor 't eerst, althans in beginsel, de aanvaarding door den Heiligen Stoel en door de bisschoppen bevat van eene wetgeving op den eeredienst. D~ Kerk is den wettel ijken weg opgegaan, door zich gereed te maken het gebru: van de kerken te verlangen door toepassing van de wet van 1907. „Wat de contracten betreft, het zullen niet di bisschoppen zijn, die er de bewoor dingen van vaststellen, maar de maires en de prefecten naar mate van de gevallen de pastoors zullen de daden van concessie moeten vragen; de pastoor zal naar den maire of naar den prefect moeten gaan en zich bereid verklaren, krachtens de wet van 1907, de kerk in gebruik te ontvangen. Dan zal de maire met hem spreken. Dat is eene zaak, die is voorbehouden. Maar ik leg het stuk, dat is tor sprake gebracht, niet uit op dezelfde wijze als de vorige spreker. Ik beschouw het niet als eene nieuwe uitda ging, die de regeering der republiek is voor geworpen." Minister Briand beschouwt dus den brief der bisschoppen niet. als eene daad van on verzoenlijkheid; hij doet integendeel uit komen, dat in dien brief het episcopaat voor het eerst zich stelt op een grondslag, die door de wet van 1905 is aangegeven. Nu is het waar, dat in eene vergadering, volgende op die waarin deze verklaring door minister Briand werd afgelegd, een incident i9 voor gekomen, dat een oogenblik de vrees deed ontstaan, dat Briand in onmin zou treden uit het kabinet-Clemenceau. Maar dat in cident. had slechts de betteken is van een misverstand, dat terstond is uit den weg ge- ruimu op eene wijze, waaruit mag worden afgeleid, dat de opvatting van Briand die is van de gohoele regeering, en dat de Kamer hierin de leiding van de regeering volgt. De Temps trekt uit de gevoerde debatten deze conclusie ,,Het. werkelijk belangrijke punt, dat uit het debat voor den dag komt, is ditNie mand buiten cenige visschers in troebel water, wier „ondcraardsche gangen" de heer Briand vastberaden aan de kaak heeft ge steld wil afstand doen van de zedelijke winst, die de republiek in het land heeft be haald door de verlichte omzichtigheid, waar mee het tegenwoordige ministerie, zonder de rechten van den staat op te offeren, er naar gestreefd heeft de rechtmatige gevoeligheid van de oprechte katholiekende eenvoudige en ware geloovigen te. sparen. Door de vrijheid wil het openbare gezag meer dan ooit de vragen op het gebied van den eeredienst op lossen, die de omstandigheden iederen dag doen rijzen. Het is niet zonder belang dit te constateeren op het oogenblik, waarop men mocht vreezen, dat de toon van de ver klaring der bisehoppen de Kamer, zoo niet de regeering, zou doen afwijken van de wijze gedragslijn die zij zich had gesteld. De toestand is dus heden, uit het gezichtspunt van do besluiten der regeering en van het parlement, zooals hij gasteren was en nooit heeft opgehouden te zijn. En wanneer de Kerk nog op de vervolging rekent om hare zaak te verbeteren, dan gaat zij voort eene verkeerde rekening te maken. De wil om de republiek niet te comprcmitteercn door on doordachte daden, blijft zeer vast, en dat is voldoende om ons te overtuigen, dat als C6n eervolle weg geopend werd voor schikkingen aannemelijk zoowel voor de waardigheid van den Staat als voor de Kerk, de regeering niet zou weigeren te onderzoeken tot waar het belang van den staat haar toelaat te gaan." De tweede vredesconferentie. Parijs, 1 Febr. In een onderhoud met een redacteur van dan Temps, verklaarde staats raad von Martens, dat hij het. terrein voor do conferentie van 's Gravonliage kwam go- reed maken, om door ampele besprekingen met de voornaamste belangliebbonden ieder misverstand to voorkomen. Hij geloofde niet, dat een behandeling der te Londen en te Washington opgeworpen problemen thans tot iets kan leiden. Hij stelt er prijs op, met den minister van buitenlandsche zaken van Frankrijk tot overeenstemming te gera ken. Dultschland. Zoo spoedig mogelijk nadat de lieg root ng van koloniën afgedaan is, zal directeur Dern- berg een reis naar de Duitsche koloniën ou dernemen en wel het eerst naar Oost-Afrika. Bremen1 Fehr. Bij de herstemming voor den Rijksdag, die heden hier plaats heeft ge had. is gekozen Horman® van de vrijzinnige volkspartij met 29.404 stemmen tegen 27,690 op den sociaal-democraat Schmalfeld. De Reichsanzeiger bevat de volgende uit komst van de stemming van 25 Januari in de 397 districten van den Rijksdag, opgemaakt den 29r Januari. c i1 1_ c 9 •- -= e a o c O o _a =1 t- 01 e 3 Conservatieven 52 43 29 3 8 Rijkspartij 22 10 19 5 2 Bund der Landwirte 0 1 G 0 0 Reformpartij G 3 4 2 0 Wirt8chaftliche Vereini- gung (Duitsch-socialen chris- telijk-socialen land- 15 4 11 3 0 104 91 35 5 6 16 19 4 0 3 Nationaal-liberalen. 51 19 60 9 10 0 1 0 0 0 Vrijz. Volkspartij 20 6 26 3 4 Vrijz. vereeniging 10 1 15 1 0 Zuidd. Volkspartij 6 2 11 0 1 Sociaal democraten. 79 29 87 21 1 Elzassers 9 4 3 4 0 2 0 1 2 0 1 1 n 0 0 4 5 5 5 In de opgaven der vroegere sterkte van het Centrum is niet meegerekend graaf Ballestrum. die als voorzitter van den Rijksdag geteld is bij den groep der wilden, d. z. bij geen partij aangeslotenen. Reeds eenige malen '-«et gerucht ver spreid, dat prof. Harnack, de bekende pro- tostantsche theoloog, verbonden aan de Ber- lijnsche universiteit, tot. minister van on derwijs en eeredienst in Pruisen zou worden benoemd, ter vervanging van den tegenwoor- digen minister Von Studt, die volgens het algemeene gevoelen zeer zwak staat. Prof. Harnack zelf schijnt daarvan echter niets te weten Tot een medewerker van het Berliner Tageblatt, die hem kwam vragen, wat er van aan was, zoide hij: „Waarom niet dadelijk tot paus? Ik ben geheel gedesoriënteerd. Gij liadt mij even goed kunnen vragen of ik oonstitoriaal raad, minister van buitenland- sche zaken in Schaumburg of iels anders ge worden ben Zwitserland. Bij de bondskanselarij is een voorstel in gediend, uit het volksinit' itief voortgekomen, dat strekt, om de bereiding, den invoer en den verkoop van absinth in geheel Zwitser land te verbieden. Het voorstel draagt 168,341 on der toeken in gen. De bondsverga dering moet het voorstel, omdat het meer dan 50,000 handteekoningen draagt, binnen het jaar behandelen en daarna aan het volk voorleggen tot 1 et nemen van do eindbeslis sing. Italië. De voorzitter van de Kamer van afgevaar digden, Giuseppe Biancheri, heeft zijn ambt nedergelegd, dat. hij met korte tusschenpoo- zen sedert 1884 heeft bekleed. Reeds meer malen had de grijze nu 85-jarige staats man dit voornemen. Thans is zijn besluit on herroepelijk. Hongarije. lil den Kroatischen landdag voert sedert weken de partij, die naar haren leider heet de Staroevicspartij, obstructie tegen het door de meerder..si<l ingediende ontwerp-adres, omdat dit aandringt op gelijkgerechtigdheid van do Servische met de Kroatische natie als politieke factor, hetgeen door de Staroe- vicsianen bestreden wordt. De meerderheid tracht, deze obstructie door den langen duur der vergaderingen te breken. Dat heeft in den nacht v.n 31 Januari tot een zeer storm achtig tooneel geleid. Toen de voorzitter de vergadering te middernacht niet wilde sluiten, ontstoi d v een woest lawaai. De minderheid floot aanhoudend met torpedo- fluiten er werd op de lessenaars geslagen, liederen gezongo en den voorzitter werd zijne schel afgenor.iön. Eenige afgevaardigden beukten mei» een ijzeren staaf cp het kachel- scherm. Het 1 .waai duurde drie uren, waar na de voorzitter eindelijk de vergadering tot elf uur voormiddags van den volgenden dag verdaagde. Men denkt er niet aan de ob structie te staken, voordat uit het ontwerp- adres de zinsnede geschrapt wordt, die aan de Servische natie de door haar verlangde gelijkstellin ontzegt. Rusland. De Fran'xf. Ztg. bericht uit Petersburg, da4 in de laatste dagen in de van Stolvpin onafhankeijke hofkringen te Za'-skoje-Selo zich eene den kadotten gunstige stemming doet gelden. Men verwijt Stolvpin, dat hij dcor zijne maatregelen tegen de kadetten dezen steeds vijandiger maakt tegen de re geering en zoo de uiterste linkerzijde ver sterkt. De kadettenpartij is, nadat zij hare statuten voor d tweede maal had ingediend, gelegaliseerd. De senaat heeft dit beskuit nog niet bekrachtigd; de invloed van Stolypin zit er achter om dit zoo lang mogelijk uit t- stellen. De Czaar heeft de straffen verzacht, die waren uitgesproken tegen de wegens deel neming aan den gewapenden opstand van het vorige jaar in Sebastopol veroordeelde ma trozen en soldaten. Volgens een bericht uit Moskou aan de Times, hebben de kleine grondeigenaars uit het district Moskou op 29 Januari 47 consti- tvtionneel-democraten en 4 Octobristen ge kozen. In het vorig© jaar werden in datzelf de district uitsluitend leden der rechterzijde gekozen. Behalve de gouverneur van Nishoi Nowgorod, baron Fredericks, zal ook het per soneel van bet gou v er neme n tsbest uur. dat betrokken is geweest in de toekenning van do levering van hot voor de hongerlijdenden Een verhaal van de Osterlide Pastorie 28 Uit het Deenzcb door BETST BAKKER—NORT. De muziek valt in. De zijden sleepen rit selen, ketenen worden gesmeed en. verbroken, voeten opgeheven, en handen gegrepen. Glimlachjes, flikkeren op en doven uit, niets is zoo veranderlijk als de pliysionomie van een balzaal. Maar de twee hooren niets. Hij heeft niet geantwoord op haar zachte vraag; iets in haar toon heeft hem veront rust. Hij heeft haar hand genomen, en onopge merkt als ze gekomen zijn, glijden ze weer "uit de waranda, naar den tuin, waar een uur geleden de draden van het sprookje hen samen gesponnen hebben. En ze herhaalt haar vraag, aarzelend bang Maar hij antwoordt niet. Hij lc-gt. slechts zijn handen om haar hoofd en zijn blik rust. in den hare. ,,Was het jouw moeder?" vraagt hij snél, toonlooso, zeg, dat. zij liet. niet was O, slechts dat niet dat niet Ze knikt zwaar en stil. ,,Ja," zegt. ze, „het was moeder.' En ze zitten zwijgend als te voren, maar de frissche vochtigheid van het gras is klam geworden, en het. is als lag er een ijsdek onder hun diunne schoenen, en de zwarte vleugels van den nachtwind brengen koude aan, als kwam hij van verre zeeën', die onder den adem van den winter bevroren lagen. Nu en dan heft ze 'f hoofd op, als omvte spreken maar zijn blik smeekt haar om te zwijgen, en zij: waagt .het .niet licht aan te stoken, waar zijn gedachten met. de snelheid van den angst klaarheid in de nevelen ge vonden hebben. „Het was moeder," herhaalt zij slechts stil, „vaders liefste, ©enigste En hij knikt, en begrijpt het vonnis, zon der woorden verzegelt hij het zelf door zijn zwijgen Ze staart hein zoo angstig in de oogen élke blik is een vraag „Je begrijpt immers, Troels je be grijpt?" „Ja," fluistert hij eindelijk. „Ik begrijp. Twee broers hebben niet het recht, een mensch van alles te berooven." Maar nu barst Vonne in tranen uit. „Troels, weet je, dat je zwijgen, elk van jo woorden mijn verdriet verzwaart. Troels. woes hard zeg dat do misdaad van je broer jou niet aangaat, dat je mij wilt, mij wenscht te bezitten dat vaders ouderdom en zijn eenzaamheid ons niet. raken zeg, dat we over alles zullen heen stappen, leven den en dooden. Wees hard, Troels, wees boos zeg dat alles dat maokt het voor mij gemakkelijker om van je te scheiden, dan jo diep zwijgen en het toegeven van je edel liefhebbend hart." Maar hij schudt slechts zwijgend het hoofd en legt zijn wang tegen den hare, zooals de® eersten avond op de stille heide. „Ik wist het, zei hij een poosje later „'k voelde, dat ik je niet naar mijn huis zou meenemen. Berst oven* die graven zal ik je eens mogen wegdragen." Maar plotseling was het, of haar oogen glans kregen, haar stem klonk jubelend: „Troels!" fluisterde ze, „hoe durven we klagen, wij heiden, die het licht, van dén ge- zegenden dag hebben zien doorbreken er is geen hoekje van mijn ziel, dat jij niet kent, geen plek in mijn hart, waar jij je moede gedachten, je smartelijke verlangens niet te ruste mag leggen. En Troels ,nu weet ik, dat ik voel als jij:: want indien jij ook duizenden vrouwen behalve mij liefhad zoo lang je liefde niet. duldt dat ik een ander behalve jou liefheb zoo lang zal ik den dag zegenen, dat ik je zag, en de zon, die al de rozen van mijn hart deed bloeien Maar hij stond in gedachten verdiept, als had hij haar laatste woorden niet géhoord. „Dus heb ik je toch te vroeg doen ontlui ken," zuchtte hij. „Ik moest gewacht heb ben, tot de vrouw in je do sterkste wa* ge worden. Misschien zou dan alles anders zijn. Tiet kind, dat voor haar vader wil zorgen, zou teruggetreden zijn voor dé vrouw, d'ie haar geliëfne moet volgen." „Troels," smeekte ze, „zeg dat niet, jij die zelf liet vonnis mee geveld hebt." „Vonne, indien jij gezegd had: „Volg mij trots alles, levenden en dooden hoe zou ik dan alleen het vonnis hebben kunnen vel- j len? Nu jc kinderliefde zich heeft uitgespro- i ken, moeten we beiden boeten voor hetgeen hij daar ginds in het vreemde land, misdre ven heeft. Maar wanneer eens het. uur komt, dat de vrouw in je het kind verloochentdat I nu den moed mist- haar hand uit die van I haar vade- te trekken, omdat hij oud en een zaam is, het kind, dat ik zelfs daarom lief heb en misschien wel het allermeest, om dat ze mij ontvlucht beloof mij dan, d!at je mij; zult roepen, waar ter wereld ik ook ben." Zij knikte en beloofde hem dat. „Ik zal roepen, wanneer ik bang ben voor de een zame. groote velden der leegheid, voor het geen ik i'i de verte zie komen. Ik heb dat als kind gezien, Troels, gezien als donkere wolken aan mijn horizon, en ik heb gevoeld, dat het mij eens zou grijpen. Als kind heb ik reeds vermoed, hoe do menschen loden en ik heb onbewust met hen geleden, zoodat het mij in mijn hart pijn deed. Zal ik, nu ik zie waarom en hoe diep hun leed is, zal ik nu meer met hen mee lijden, Troels, nu mijn eigen verdriet zoo groot geworden is, dat ik niet weet- of mijn hart er ruim ge noeg voor is?" „Roep (mij," fluisterde hij' „roep. En of je morgen, of over twintig jaar roept met hetzelfde diepe verlangen, dezelfde tee- derheid, zal mijn ziel je tegemoet vliegen. Misschien hebben het leven en de smart, mij dan geloerd de doorzichtige ruit van je kin derhart voorzichtig te openen, en den. vogel uit te laten, zonder dat hij zijn vleugels ver wondt aan de scherven." En hij nam haar hand en Jogde die tegen zijn wang. zoo voorzichtig en teeder, al® men een kind in zijn wiegje legt.. En schrede voor schrede, als volgden ze een dierbaar uur, een heerfijk sprookje naar het- graf, liepen ze beiden, verborgen in de plooien van den mantel, langzaam en zwijgend' naar huis, naar de pastorie, langs het smalle kerkpad, waar de aren zich voor hen openden en ach- I ter hen sloten, als achter iets, dat afgesne- I den en voor altijd verborgen was. Een zacht suizend geluid, als ging do engel des doods achter hen, maaide elke schrede weg, die zij gezet hadden. En zij herinert zich een voorjaarsdag, toen zij en haai vader eens door een pas ontlo ken beukenbosch in de buurt van Oegle had den geloopen. 's Nachts had het gestormd cn het hcele pad! lag vol teene, licht groene lotena's pas geboren kinderen lagen ze te slapen, met zachte, donzige wangen. „Zie, had haar vader gezegd, terwijl hij haar de takken wees, „de engel v.an den storm 's hier vannacht doorgegaan, en heeft den eerstgeborene van eiken stam geëischt." Ook bij hen had de engel van den dood gemaaid, en de eerstgeborene, de dierbaar ste, de ©enige hunner harten geëischt. Vonne sliep dien nacht niet. Bij hot open raam zat ze, en de herinneringen aan do dagen, dat- ze hem gekend en bemind had, gleden dooi haar ziel, als een snoer koet bare paar len Acht lange gélukkige zomerdagen, acht witte paarlen zonder vlek of smet maar toen ze z3 aan haar hart wilde leggen, was het haar, of ze koud als de dood waren. En fluisterend zacht riep ze de herinne ringen aan zijn liefkoozingen op, als eon zonnig geurende stroom, als een rozenca»- kade van duizenden bloemen gleden ze over haar hart, met een gewicht., als zouden ze i haar d<ood drukken. Wordt ervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1907 | | pagina 1