HF. 851.
Donderdag 14 Maart 1907.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
De Kranige Chauffeur.
5de JnarcHiiK.
AMERSFOORTSGH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS
Per 8 maanden Yoor Amersfoort 4 f 1.35.
Jdem franco per post1.75.
Afzonderlijke nummers - 0.05.
Deze Conrant verschijnt Dagelijks, met nitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, mededeelingen ens., gelieve men vóór 10 nnr
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF Co.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—5 regels0.75.
Elke regel meer- 0.15.
Qroote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
bet herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Eeno
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Aan üaendie met I April
a. s. op dit blad inteeke-
nen, worden de nummers die
gedurende de maand Maart
nog zullen verschijnen, KOS
TELOOS toegezonden.
Politiek Overzicht.
Oo inoerd op Petkow.
De moordaanslag, waarvan de Bulgaarsche
minister-president Petko\ het slachtoffer
geworden is, brengt den tragischen dood in
herinnering, dien een zij..:r voorgangers in
het ambt, Stamboelow, Iwaalf jaren geleden
gestorven is. Stamboelow was, toen de moor
dende kogel hem trof, mc-t meer in functie.
Gedurende zes jaren had hij met krachtige
hand Bulgarije geregeerd. De inval van den
Russischen kapitein Nabokow werd afgesla
gen het met politieke bedoelingen beoefen
de rooversbedrijf werd uitgeroeid; do bis
schoppen der synode, <3|i© weigerden den pas
gekozen vorst. Ferdinand hun eerbied te be
tuigen, werden uit Sofia verwijderd; een
door majoor Paiutza bestuurde militaire sa
menzwering werd verijdeld en hare aanleg-
gerp ter dood gebracht. Eene dergelijke ener
gie wekte de woede ~p van de tegen Stam
boelow intigreerende Russisch gezinde partij.
Die intriges leidden tot v .1 aanslag tegen
den eersten minister, waarbij deze echter
ongedeerd bleef, terwijl .".ij ambtgenoot, diie
hem vergezelde, d« minister Beltschew, ge
dood werd. Ook de moord, op den diploma-
tieken agent van Bulgarije in Konstantmo-
pel, Woelkowiftsch, leegd, stond met deze
intriges' in verband, want Stamboelow streef
de er naar met den sultan op goeden voet
te komen. Later erd de overwegende in
vloed, dien Stamboelow op de regeuing uit
oefende, den vorst lastig Het kwam tot een
breuk tusschen den vot— en zijn eersten
raadsman. Den 29en Mei 1904 moest hij af
treden en vorst Ferdinand riep een kabinet
van zijn politieke tegenstanders, met Stoi-
low aiacn het hoofd, -a.n het bewind. Ook in
het a.mbtelooze leven vervolgd© hem de haat
va/n zijne vijanden. Fr w-crct eene aanklacht
tegen Stamboelcw voorbereid, dlie wel niet
tot eene vervolging leidde, maar als aanlei
ding diende om hem te beletten naar het
buitenland te gaan. Den 15en Juli 1895
werd hij door verschillen .ie personen over
vallen drie dagen later bezweek hij aan
zijne wonden.
Toen Stamboelow door zijne moordenaars
overvallen werd, zat zijin 'rouwe aanhanger
Dimitri Petkow naast 11c i in het rijtuig.
Nu heeft oOk hij het lot ondergaan van zijn
leermeester, die de staatkundige loopbaan
voor hem geëffend t -eft. Van regeeringpwege
•wordt de lezing verspreikt, dat men hief met
eene particuliere wraakoefening te doen
heeft. Dat zal wel niet algemeen geloof vin
den. De toestand in de Balkan landen, spe
ciaal in Bulgarije, werkt het in de hand,
dat misdrijven togen het gemeene recht een
politieken bijsmaak rijgen. De moordenaar
heeft in zijn eerste verhoor aan deu rechter
van instructie verklaard, dat hij te Sofia
huisvesting heeft gevonden bij een stadge
noot, een weggezonden student. Hij had
sedert 20 dagen de dacuto met zich rond
gedragen, den minister-president dood te
schieten. Een socialist en een terrorist was
hij niet, maar toch ook _cn gewone mis
dadiger; veeleer had hij in naam van het
volk den minister-preside dood geschoten.
Dit maakt het weinig Aannemelijk, dat men
luier te deen heeft met eene particuliere
wraakoefening. Het feit. d«t de moordenaar
Petrow in Sofia zijn inti.h had genomen bij
een weggezonden student, van de universiteit,
wijst op ziju verkeer in kringen, die op' het
hoofd der regeering ten zeerste verbitterd
waren wegens de door hem verordende slui
ting van de universiteit
In tegenstelling met Stamboelow, heeft de
ccod Petkow getroffen, toen hij was 111 het
volle bezit van de macht. Maar béider dood
zal wel tot dezelfde oorzaak zijn terug te
brengen. Evenals vroeger Stamboelow, heeft
ook Petkow als bewindsman zijne ijzeren
vuist aan ieder laten voelen, die hern in
zijne plannen dwarsboomde; van den flu-
weelen handschoen was hij afkecrig. Hij was
een vriend van .krasse maatregelen de slui
ting van de universiteit en het ontslag van
de professoren getuigden daarvan nog kort
geleden. Daardoor is eene verbittering ver
wekt, die nu naar landsgebruik naar revol
ver en dolk gegrepen heeft
Intusschen schijnt er geen aanleiding te
zijn om te denken aan eene beweging van
diepgaanden aard, die tot een gewelddadige^
omkeer zou kunnen leiden. De correspon
dent van de Vossische Ztg. te Sofia geeft
zijn indruk van den toestand aldus weer
„Ik heb tot dusver geene bijzondere onrust
ie de breede lagen der bevolking kunnen
waarnemen ik zou zelfs van eene haast on
gewone rust kunnen spreken, die echter
volstrekt niet den indruk maakt van eene
rust voor den storm. De politieke partijen
verbergen natuurlijk niet hun afschuw voor
den moord; maar al te zeer verrast door
het vermoorden van Petkow is niemand,
die met de kronkelwegen der Bulgaarsche
.politiek vertrouwd is. Daarbij doen zich
zekere onweegbare momenten gelden, die
voor West-Europa tamelijk onbegrijpelijk
zijn. De gebeurtenissen worden hier gewoon
lijk afgespeeld naar de formule van heb ur
gente geval. Ernstige politieke kringen zijn
zelfs geneigd tot de meening, dat Bulgarije
een beteren tijd tegemoet gaat, omdat kan
worden aangenomen, dat nu voor goed een
einde zal worden gemaakt aan de politiek
van de sterke hand. De energieke Petkow ts
misschien gevallen als laatste slachtoffer van
een zekeren machtkolder, die van niets op
gekomen Bulgaarsche staatslieden reeds dik
wijls heeft aangegrepen. Ofschoon zelf een
boerenzoon, die het van klerk tot partij
hoofd en minister-president had gebracht,
had hij in 't eind weinig gevoel voor het
streven van het volk naar vrijheid.''
Oe tweede vredesconferentie.
Brussel, 13 Maart. In antwoord aan Jan-
son, die den wensch had uitgedrukt", dat
de Haags-che conferentie het vraagstuk de.
ontwapening zou onderzoeken,en die met
ingenomenheid het optreden van Engeland
begroette, dat zulk een edel voorbeeld had
gegeven door het toestaan van zelfbestuur
aan de Boeren, zeide de minister van buiten-
landsche zaken,,Elk initiatief, genomen
ten gunste van den vrede, zal natuurlijk
door de Kamer met blijdschap worden be
groet, maar België is in internationale vraag
stukken altijd onzijdig gebleven en kan niet
tusschen beide treden."
De heer Jansou stelde daarop eene motie
voor, waarbij Engeland geluk wordt ge-
wenscht met zijn initiatief.
De heer Woeste verklaarde dathet niet
twijfelachtig is, dat België met dien weusch
instemt, maar hij gaf in overweging het
voorstel naar de afdeelingon te verzenden.
In he<t Engelsche lagerhuis heeft de on
derstaatssecretaris Runciman verklaard, dat
de beperking der krijgstoerustingen niet be
hoord heeft tot de punten van het oorspron
kelijke programma der Tweede Vredescon
ferentie, dat in April van het vorige jaar
den mogendheden werd bekend gemaakt.
Sedert dien tijd is de vraag of deze aan
gelegenheid op de conferentie besproken
zou worden, in overweging genomen. Over
het programma kan verder geen verklaring
afgelegd worden, voordat de definitieve uit-
noodiging ontvangen is van de Russische
regeering, welke zich met betrekking tot
het programma, gewend heeft tot de En
gelsche regeering en de andere mogendhe
den.
Dultschland.
Het seniorenkonvent van den rijksdag
heeft besloten, dat de rijksdag den 22. Maart
zijne Paasckvacantie zal beginnen, en den
10. April weer zal bijeenkomen.
Als de parlementaire vacantie begint, dan
is de rijkskanselier van plan zich naar de
Riviera te begeven, en gedurende 14 dagen
m Rapo'llo te blijven.
Frankrijk.
De Kamer en de Senaat hebben, na de
mededeeling van het overlijden van dien ge
wezen president der republiek Casimir Pé-
rier, beiden besloten ten toeken van rouw
de vergadering te sluiten. De regeering bood
de nagelaten betrekkingen aan, de begra
fenis van staatswege to doen geschieden.
Dit aanbod werd echter, niet aangenomen
omdat de overledene den wensch had uitge
drukt zoo eenvoudig mogelijk begraven te
worden.
Casimir Périer, een kleinzoon van den be
roemden minister der Juli-monarchie, werd
den 27 Ju ui 1904 tot president der repu
blic'1: gekozen, nadat drie dagen te voren
Sadi Carnot te Lyon door den anarchist,
Caserio was vermoord. Hij heeft dit amibt
nog niet voluit zeven maanden bekleed
reeds den löen Januari 1895 nam hij zijn
ontslagWat hem daartoe eigenlijk bewo
gen heeft, is nog naet opgehelderd. Mis
schien hebben verschillende redenen daar
toe samengewerkt. Hij stond aan scherpe
aanvallen bloot van de radicalen en socia
listen. en zijne gevoelige natuur leed daar
onder zeer. Verder waren geschillen met
zijne ministers oorzaak, dat de lust in zijn
ambt hem verging. Van dien strijd getuigt
eene zinsnede in de 'boodschap aan het par
lement, waarin hij zijn ontslag nam; daar
in word.' gezegd, dat het hem tot zijn leed
wezen niet vergund geweest was zijn ambt
te brengen tolt den invloed, die het naar let
ter eui geest van de grondwet toekwam.
Misschien heeft ook de Dreyfus-zaak hierbij
eene rol gespeeld, waarvan het eerste be
drijf, dat eindigde met de veroordeeling van
den kapitein, in den tijd van zijn president
schap plaats had. Later is verhaald, dat
Casimir Périer van den Duitschen gezant,
graaf Munster, mededeeling heeft ontvan
gen van de volledige bewijzen der onschuld
van Dreyfus, maar dat het hem niet mo
gelijk geweest is de gerechtelijke dwaling
te verhoeden en dat hij liever zijn ontslag
genomen heeft dan voor het nageslacht als
medeplichtige aan de verkrachting van het
recht te boek te staan. Wanneer de rol, die
de toenmalige president der republiek in
deze eerste periode van de Dreyfuszaak heeft
gespeeld, volledig bekend werd, dan zou
daardoor de geschiedenis van die zaak niet
alileer op een gewichtig punt- aangevuld
wo-rden, maar ook een belangwekkende bij
drage tot liet karakterbeeld van Casimir
Périer geleverd worden.
Me':- zijn aft-reden als president der re
publiek was Casimir Périer's staatkundige
loopbaan geëindigd. Hij was don 8en No-
vembe - 1847 geboren en is dus gestorven in
zijn 60e- levensjaar.
Spanje.
Verleden Zondag hebben - de provinciale
hoofdsteden de verkiezingen plaats gehad-
voor de vernieuwing van de helft der leden
van de Provinciale Staten, die om de twee
jaren plaats heeft. et de gedelegeerden van
de gemeenteraden vormen de leden van die
vergaderingen het bijzondere kiezerscorps,
dat de helft der leden van deu Senaat moet
kiezen.
Over 't algemeen zijn deze verkiezingen
rustig verloopen en, zooals in Spanje gëbrui
keiijk is, hebben bijna overal de candidaten.
die door de regeeri 11 g werden gesteund, de
overwinning behaald. Alleen in Barcelona
Valencia en het Baskenland werd strijd, ge
voerd. In de bedde genoemde steden nebben
do gematigde republikeinen '<t gewonnen, in
cle Baskische provinciën de Oarlisten en ult/ra-
montanen. Overal elders zijn de officieel©
candidaten gekozen. Het heerseheiude ken
merk van deze verkiezingen wias de onver
schilligheid van de 1 :ezers, vooral onder den
burgerstand en do werklieden, die hen be
woog zich meereudeels van dc stemming! te
onthouden.
In Madrid werden gekozen 10 conservatie
ven eu 2 liberalen 1 republikeinen.
Volgens de tot dusver bekende uitkom
sten, zijn tot leden van de provinciale ver
tegen woordigingen gekozen 302 conservatie
ven, 131 liberalen, 39 republikeinen, 12 car-
lisiten, 18 democraten, 8 region a-listen, 9
on afhankelij ken en 7 tot geen partij behoo
renden.
Bulgarije.
Uit Sofia wordt bericht, dat daar nog
twee jonge mannen in hechtenis genomen
zijn als medeplichtigen aan den op minister
president Petkow ge-pleegden moord. In de
politieke kringen wordt het niet aan twijfel
onderhevig geacht, dat men hier te dOen
heeft met een politieken moord. De uitkom
sten, die tot dusver de gerechtelijke instructie
heeft opgeleverd, duiden ook aan, dat men
hier te doen heeft met een opzettelijken poli
tieken moordaanslag tegen Petkow. Zijn
amtgenoot Genadiew werd meer d'oor toeval
daarin betrokken. De door dezen bekomen
verwonding beletten hem niet in de vergade
ring van d,e Sobranje eene warme lofrede te
houden op zijn gestorven chef en vriend, die
meermalen door 1 et snikken van de partij-
genooten werd onderbroken. De leiders van
de oppositie echter namen geen deel aan dit
huldebetoon. De Sobranje besloot, dat Pet
kow op staatskosten zal worden begraven, en
sloot daarna de zitting ten teeken van rouw.
Rutland.
Het Peteryburgsc1 e telegraafagentschap
verklaart de in het buitenland verspreide ge
ruchten over eene aanstaande ontbinding van
de rijksdoema voor geheel verzonnen.
De correspondent van de Temps seint, dat
twee aanzienlijke leden van den rijksraad,
beiden oud-ministers, in een particulier ge
sprok hébben verklaard, dat de regeering
liever de dOema zou ontbinden dan een der
volgende vragen te laten behandelenauto-,
nomio voor Polen, gelijkheid van rechten
voor do Joden, gedwongen onteigening van
den grond. Intusschen meet daaraan worden
toegevoegd, dat geen enkele oppositie-partij
voor 't oogenblik plan heeft een van deze vra
gen op te werpen.
De linkerzijde van den rijksraad heeft be
sloten den minister van binnenlandacho zaken
te interpelleeren over zijne circulaire, die aan
de ambtenaren veibiedt zicfh aan te sluiten
bij de oppositie-partijen op grond, dat detne
circulaire iu uitdrukkel ij ken strijd is met het-
October-manifest
De partij van de volksvrijheid iu de doema
heeft besloten, wanneer de verklaring van do
regeering wordt voorgelezen, daarop niet te
rea-geeren. Wanneer de uiterste linkerzijde
eene andere stelling mocht willen innemen,
wil de partij met haar onderhandelen om
gelijkheid van handelen te verkrijgen.
Vereenigde Staten.
Uit Sacramento (Califbrniè) wordt be
richt, dat de wetgevende vergaderingen van
den staat hebben besloten in deze zitting
in de Japansche kwestie niets te onderne
men.
Rusland en Engeland.
Over de onderhandelingen, die gaande zijn
tusschen Rusland en Engeland, bericht de
correspondent van de Temps te Peters
burg, dat zij in groote geheimzinnigheid ge
huld zijn, zoowel in Petersburg als in Lon
den. Het eenige wat kan worden verzekerd,
is dat zij loopen over coucretie en wel
omschreven punten en kunnen beschouwd
worden als in hoofdzaak ten einde gebracht.
Van beide kanten wordt de wederzijdsche
goeden wil, die aan den dag gelegd is, er
kend. Van het vroegere wantrouwen is niets
meer over.
Rusland en Engeland zijn 'ter over eens,
dat zij niet in Perzië tusschenbeide zullen
komen
Rusland en Japan.
De. correspondent van de Temps te Pe
tersburg verklaart gemachtigd te zijn om te
zeggen, dat de onderhandelingen tusschen
Japan en Rusland op het punt zijn te sla
gen. De vragen, waarover zij loopen zijn
van drieërlei aard: 1. het handelsverdrag,
2. do vissoherij, 3. de aansluiting der spoor
wegen. Op alle voorname punten is de over
eenstemming verkregen. De punten, die nog
geregeld moeten worden, zijn van onbedui
dend belang, maar de formuleering zal nog
een vrij geruimen tijd vorderenhet is dus
nog niet mogelijk te zeggen, wanneer de
onderteekening zal plaatshebben.
Vcreenfgde Stalen.
Washington, 13 Maart. De secretaris van
de schatkist heeft- bekend gemaakt, dat de
39 millioen dollars, die iu September jl. door
zijn voorganger in de banken zijn gestort om-
der verplichting van terugbetaling in Fe
bruari, voorshands niet zullen worden opge-
eischt. Hij heeft daaibij de verklaring van
zijn voorganger bevestigd, dait de regeering
niet zal aandringen op teruggave van dit geld
en dat de bankeai het mogen behouden tot-
ran C. N. en W. M. WILLIAMSON.
Naar htt Amtrikaanseh
18 door
Mrteoüw HEÜVELINCK.
Ze 'was |Verx,ulkib over het avont-uur zooals
ze het noemde, en! beweerde dat het blijken
zou een groote vröugd'e te we/zien. Wel
beschouwd moest ze dein afschuwelijken band
prijzen die zoo te juister tijd ,van het wiel
was gegleden' om haar de gelegenheid' te
schenken, welke ze anders levenslang zou
•hebben gemist om het- Fransche boerenle
ven van nabij te bestudeereuTante Alary
werd binnengeroepen en nam als altijd vrede
met de schikkingen door haar voortvarend
nichtje getroffenden boer en mij was het
eindelijk gelukt, dat zware Duitsche mon
ster binnen de poort te 'halen, waar we liet
lieten staan; Talleyrand echter liep heen en
weer, zoekend naar een .behoorlijke 'berg
plaats voor zijn automobiel en was niet- te
vreden vóór hij' haar ondier dak had ge
bracht in een droge schuur, vlak bij het
huis.
Na het avondmaal stapte ik naar buiten
om, met. een pijp iu den mond, een plao
uit t» werken, dat zoo juist" in mijn brein
wat, opgekomen.
..Opgekomen," zeide ik? Er in gedreven,
gebeuk» en gestampt is juister uitgedrukt
Verbeek' je, beirwiji we aan tafel zaten; had
die kwast „vriend Oogharen" bedbel ik
de 'brutaliteit er op aan te 'dringen, dat.
juffrouw Randolph nu haar reis in zijn aut-o
zou voort-zetten
Toen ik daar deukend en dampend bij de
poor* zat-, hoorde ik een geruiscb als van
zijde (ik gis van rokken zelfs aan de Noord
pool zou ik het nog herkennen) en zag een
schaduw, die zeker van juffrouw Randolph
moesf zijn. Ze kwam dichterbij en ik kou
haar duidelijk zien, omdat, ze een lantaarn
in do hand hield. Eerst dacht iik dat ae naar
mij zocht, maar het bleek van. niét. Ze iginig
regelracht naar de auto., en de lantaarn op
den grond zéttend, bleef ze eeni oogenblik
onzen demon strak aanstaren. Eindelijk
liaa-ld:- ze iets uit de plooien van haar kleed
je t. voorschijn en schoen er 'met liaar hand
langs te strijken. ..Zeg, je verkiest nttét te
loopen, is het niet?" vroeg ze sarcastisch
,,Je doet ndets liever dan je drijfriemen
breken en je kettingen afgooien, om Brown
zooveel -mogelijk last te veroorzaken', is liet-
niet. en ons te weerhouden ergens te ko
men? Je denkt dat het voldoende is om
moo' te zijn en. je daarom kunt doen als een
wild beest, precies zooals je zelf wi'lt. Maar
je benk niet mooi. Je 'bent afschuwelijk en,
ik baat je' Daar, dat is voor jou!"
En omhoog ging de hand' waarin het iets
glinsterde in het gele licht. Wil je wel ge-
100ven dat het meisje een bij! had genomen
en ei* mee naar de auto sloegHaar vinnige
slag was te zwak 0111 veel kwaad uit te
richten, ze beschadigde alleen het lak waar
door eer. groote witte schram ontstond.
„O!" riep ze uit, alsof ze zich zélve be
zeerd had en niet haar grooten draak. „Ja,
I
je verdient nag veel m-eer, ma,ar maar
en een zucht,, half een snik vlood haar van
de lippen.
Ik was op hel punt geweekt om in een
onbedwingbare lachbui uit to barsten, toen
plotseling het geval me niet meer koddig
toescheen. Onmogelijk kom ik hier verscho
len in het donker, naar haar blijven
luisteren, en evenmin wegsluipen zélfs
niet om 'haar gevoel te sparen en haar
aan haar verdriet overlaten, want ik voelde
dat ze huilde. Dus stapte ik naar voren,
binnen den lichtkring van de lantaarn, on
derwijl de tabak uit mijn pijp sdhnd'deinldl.
,,Wat., Iben jij dat, Brown?" vroeg ze met
trillende stem. ,,Ik begeerde uief dlat iemand
me zier zou, en ik huilde niet om die auto,
maar omidalb.omdat. om allesik vond
die bijl en ik kon het niet laten, al spijt
hét- mij nu ook. Het- was laag van me, 0111
een dinig te slaan dat vernederd is, zélfs al
is liet een draak. Toch verdient hét doodge
stoken" te worden 1 ,Het ;s vtrgeefsche moei
te om te trachten mot zoo'n 'ding te rei
zen is hét niet?"
Gedachtig aan het groote plan dat 111e
bezighield, beweende ik dat het- vooruitriébt
niet erg bemoedigend was.
„Niet 'bemoedigendHet is onmogelijk!
Tegen béter weten in, héb ik gehoopt-, steedb
gehoopt, dait- begrijp ik nu pas. lik wil papa
niét -om een andere vragen, dat zou al te
belachelijk zijn. Dus zit er niets anders op
dan per spoor verder te gaan, tenzij jc
-liebi gehoord hoe vriendelijk menoer Talley
rand was, om 01113 zijn auto aan 'te bieden,.
Bij het schijnsel van de lantaarn kwam
het mij voor, dat een zonderlinge, raadsel
achtige uitdrukking op haar gelaat lag,
maa, op dat moment kon ik niet Ite. Ibeét ap
mij® oogen vertrouwen. E!r zweefden een
aantal sterren vqpr niet die uit de lucht,
maar 'het soobt dat ik gaarne aan Talley
rand toewenschte.-
„Ja, juffrouw, uk heb het gehoord." luid
de brutaal mijn. antwoord. „en, natuurlijk
als u en uw tante dat liever wilt, dan kan
ik telegrapbeeren aan meneer Barrowde
■heer die vandaag mei. ons het kasteel be
zichtigde, dat ik vrij ben om hem en zijn
dochter te vergezellen
Bliksemsnel keende ze zich tot mij. „O!
is het dat waaraan je denikt? Nu je kunt
jezelf als vrij beschouwen; volkomen vrij.
We hébben geen contract. Ga.! Ga morgen
of van avond nog, als je dat liever dbet.
Laat me hier al'leen met mijn auto. Ik kan
naar Parijs terugkeeren of. ergens anders
hoen
„Maar ik meende dat u mét den Framsch-
man mee ging," merkte ik op.
..Daar denk ik niet over," klonk héb ijs
koud
„Eu u zeide
„Ik zeide dat hij me uitmoodagdo, maar
nooit héb ilk gezegd dait ik van plan was te
gaan, dat kom d.k niét gezegd hebben. Daar
zou ik hoelemaal geen aardigheid! in vinden.
Ik begeer mijn: eigen auto of gjeon auto.
Maar daar behoef jij je niets van aan te
trekken. Ga nlaar je Barrows!"
„Vraag wel excuus, juffrouw, iik héb niet
den minsten lust.' om met d© Barrows op
reis t gaan."
„En je zeide
„Ja, als u wenschte van mij ontslagen te
zijn
„Ik! Ik weoechen van jou ontslagen te
zijn Op dkt puntheb ik niet, dén min
sten spijt over mijn schïïtkingeai
„Mag ilk da-n' bij; u blijven, juffrouw
verzocht ik onderdanig. Ik zal zoo goed' mo
gelijk mijn best doen om de auto te doen
loopen."
„Denk je werkelijk, dat er nog eenige
hoop is?"
Zij sloeg de handen in elkaar en keek tot
mij op als ware ik eem orakel. Haar wim
pers zijn bizondcr lang. Met zékere verba
zing vroeg ik mij af, waarom ze haar zoo
bekoorlijk maken en een Fransoliman zoo
abominabel.
„Ik heb iets Ibedadht, juffrouw, waardoor
mogelijk alles niOg, teneolut 'kan /kamen!.
Brown, je bent eem soort van/ 'leeren
ongel
Teen lachten we beiden. Oip hetzelfde
oogenblik, vrees ik, filitéto höt d'oor haar
gocst dat liet terrein wat wo nu betraden,
niet geschikt was voor oen dame met haar
mechanicus, want. ae wondde rich af en liep
naar hét huis.
Het was nog geen tien uur en ilk had wat
-beters te doen dan in het /bed va® stroo
te kruipen, dat voor mij gereed' lag. Van
hier naar Aimboaso was nog ongeveer tien
mijlen, en zoo voorzichtig mogéTijlk die .groo
te poort openen/cl, stapte ik er uit en .ging
met snelle schreden op weg naar Amboise,
aldoor denkend' aan' mijn plan dat. alls eon
grootstralenld baken ine vengcaekfo.
Wat ik meen' te doen walt- ik op dit
i oogenblik begeer te doen en doen zal ia
j dit
Wurd vervolgd