HF. 851. Donderdag 14 Maart 1907. BUITENLAND. FEUILLETON. De Kranige Chauffeur. 5de JnarcHiiK. AMERSFOORTSGH DAGBLAD ABONNEMENTSPRIJS Per 8 maanden Yoor Amersfoort 4 f 1.35. Jdem franco per post1.75. Afzonderlijke nummers - 0.05. Deze Conrant verschijnt Dagelijks, met nitzondering van Zon- en Feestdagen. Advertentiën, mededeelingen ens., gelieve men vóór 10 nnr 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF Co. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 1—5 regels0.75. Elke regel meer- 0.15. Qroote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot bet herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Eeno circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Aan üaendie met I April a. s. op dit blad inteeke- nen, worden de nummers die gedurende de maand Maart nog zullen verschijnen, KOS TELOOS toegezonden. Politiek Overzicht. Oo inoerd op Petkow. De moordaanslag, waarvan de Bulgaarsche minister-president Petko\ het slachtoffer geworden is, brengt den tragischen dood in herinnering, dien een zij..:r voorgangers in het ambt, Stamboelow, Iwaalf jaren geleden gestorven is. Stamboelow was, toen de moor dende kogel hem trof, mc-t meer in functie. Gedurende zes jaren had hij met krachtige hand Bulgarije geregeerd. De inval van den Russischen kapitein Nabokow werd afgesla gen het met politieke bedoelingen beoefen de rooversbedrijf werd uitgeroeid; do bis schoppen der synode, <3|i© weigerden den pas gekozen vorst. Ferdinand hun eerbied te be tuigen, werden uit Sofia verwijderd; een door majoor Paiutza bestuurde militaire sa menzwering werd verijdeld en hare aanleg- gerp ter dood gebracht. Eene dergelijke ener gie wekte de woede ~p van de tegen Stam boelow intigreerende Russisch gezinde partij. Die intriges leidden tot v .1 aanslag tegen den eersten minister, waarbij deze echter ongedeerd bleef, terwijl .".ij ambtgenoot, diie hem vergezelde, d« minister Beltschew, ge dood werd. Ook de moord, op den diploma- tieken agent van Bulgarije in Konstantmo- pel, Woelkowiftsch, leegd, stond met deze intriges' in verband, want Stamboelow streef de er naar met den sultan op goeden voet te komen. Later erd de overwegende in vloed, dien Stamboelow op de regeuing uit oefende, den vorst lastig Het kwam tot een breuk tusschen den vot— en zijn eersten raadsman. Den 29en Mei 1904 moest hij af treden en vorst Ferdinand riep een kabinet van zijn politieke tegenstanders, met Stoi- low aiacn het hoofd, -a.n het bewind. Ook in het a.mbtelooze leven vervolgd© hem de haat va/n zijne vijanden. Fr w-crct eene aanklacht tegen Stamboelcw voorbereid, dlie wel niet tot eene vervolging leidde, maar als aanlei ding diende om hem te beletten naar het buitenland te gaan. Den 15en Juli 1895 werd hij door verschillen .ie personen over vallen drie dagen later bezweek hij aan zijne wonden. Toen Stamboelow door zijne moordenaars overvallen werd, zat zijin 'rouwe aanhanger Dimitri Petkow naast 11c i in het rijtuig. Nu heeft oOk hij het lot ondergaan van zijn leermeester, die de staatkundige loopbaan voor hem geëffend t -eft. Van regeeringpwege •wordt de lezing verspreikt, dat men hief met eene particuliere wraakoefening te doen heeft. Dat zal wel niet algemeen geloof vin den. De toestand in de Balkan landen, spe ciaal in Bulgarije, werkt het in de hand, dat misdrijven togen het gemeene recht een politieken bijsmaak rijgen. De moordenaar heeft in zijn eerste verhoor aan deu rechter van instructie verklaard, dat hij te Sofia huisvesting heeft gevonden bij een stadge noot, een weggezonden student. Hij had sedert 20 dagen de dacuto met zich rond gedragen, den minister-president dood te schieten. Een socialist en een terrorist was hij niet, maar toch ook _cn gewone mis dadiger; veeleer had hij in naam van het volk den minister-preside dood geschoten. Dit maakt het weinig Aannemelijk, dat men luier te deen heeft met eene particuliere wraakoefening. Het feit. d«t de moordenaar Petrow in Sofia zijn inti.h had genomen bij een weggezonden student, van de universiteit, wijst op ziju verkeer in kringen, die op' het hoofd der regeering ten zeerste verbitterd waren wegens de door hem verordende slui ting van de universiteit In tegenstelling met Stamboelow, heeft de ccod Petkow getroffen, toen hij was 111 het volle bezit van de macht. Maar béider dood zal wel tot dezelfde oorzaak zijn terug te brengen. Evenals vroeger Stamboelow, heeft ook Petkow als bewindsman zijne ijzeren vuist aan ieder laten voelen, die hern in zijne plannen dwarsboomde; van den flu- weelen handschoen was hij afkecrig. Hij was een vriend van .krasse maatregelen de slui ting van de universiteit en het ontslag van de professoren getuigden daarvan nog kort geleden. Daardoor is eene verbittering ver wekt, die nu naar landsgebruik naar revol ver en dolk gegrepen heeft Intusschen schijnt er geen aanleiding te zijn om te denken aan eene beweging van diepgaanden aard, die tot een gewelddadige^ omkeer zou kunnen leiden. De correspon dent van de Vossische Ztg. te Sofia geeft zijn indruk van den toestand aldus weer „Ik heb tot dusver geene bijzondere onrust ie de breede lagen der bevolking kunnen waarnemen ik zou zelfs van eene haast on gewone rust kunnen spreken, die echter volstrekt niet den indruk maakt van eene rust voor den storm. De politieke partijen verbergen natuurlijk niet hun afschuw voor den moord; maar al te zeer verrast door het vermoorden van Petkow is niemand, die met de kronkelwegen der Bulgaarsche .politiek vertrouwd is. Daarbij doen zich zekere onweegbare momenten gelden, die voor West-Europa tamelijk onbegrijpelijk zijn. De gebeurtenissen worden hier gewoon lijk afgespeeld naar de formule van heb ur gente geval. Ernstige politieke kringen zijn zelfs geneigd tot de meening, dat Bulgarije een beteren tijd tegemoet gaat, omdat kan worden aangenomen, dat nu voor goed een einde zal worden gemaakt aan de politiek van de sterke hand. De energieke Petkow ts misschien gevallen als laatste slachtoffer van een zekeren machtkolder, die van niets op gekomen Bulgaarsche staatslieden reeds dik wijls heeft aangegrepen. Ofschoon zelf een boerenzoon, die het van klerk tot partij hoofd en minister-president had gebracht, had hij in 't eind weinig gevoel voor het streven van het volk naar vrijheid.'' Oe tweede vredesconferentie. Brussel, 13 Maart. In antwoord aan Jan- son, die den wensch had uitgedrukt", dat de Haags-che conferentie het vraagstuk de. ontwapening zou onderzoeken,en die met ingenomenheid het optreden van Engeland begroette, dat zulk een edel voorbeeld had gegeven door het toestaan van zelfbestuur aan de Boeren, zeide de minister van buiten- landsche zaken,,Elk initiatief, genomen ten gunste van den vrede, zal natuurlijk door de Kamer met blijdschap worden be groet, maar België is in internationale vraag stukken altijd onzijdig gebleven en kan niet tusschen beide treden." De heer Jansou stelde daarop eene motie voor, waarbij Engeland geluk wordt ge- wenscht met zijn initiatief. De heer Woeste verklaarde dathet niet twijfelachtig is, dat België met dien weusch instemt, maar hij gaf in overweging het voorstel naar de afdeelingon te verzenden. In he<t Engelsche lagerhuis heeft de on derstaatssecretaris Runciman verklaard, dat de beperking der krijgstoerustingen niet be hoord heeft tot de punten van het oorspron kelijke programma der Tweede Vredescon ferentie, dat in April van het vorige jaar den mogendheden werd bekend gemaakt. Sedert dien tijd is de vraag of deze aan gelegenheid op de conferentie besproken zou worden, in overweging genomen. Over het programma kan verder geen verklaring afgelegd worden, voordat de definitieve uit- noodiging ontvangen is van de Russische regeering, welke zich met betrekking tot het programma, gewend heeft tot de En gelsche regeering en de andere mogendhe den. Dultschland. Het seniorenkonvent van den rijksdag heeft besloten, dat de rijksdag den 22. Maart zijne Paasckvacantie zal beginnen, en den 10. April weer zal bijeenkomen. Als de parlementaire vacantie begint, dan is de rijkskanselier van plan zich naar de Riviera te begeven, en gedurende 14 dagen m Rapo'llo te blijven. Frankrijk. De Kamer en de Senaat hebben, na de mededeeling van het overlijden van dien ge wezen president der republiek Casimir Pé- rier, beiden besloten ten toeken van rouw de vergadering te sluiten. De regeering bood de nagelaten betrekkingen aan, de begra fenis van staatswege to doen geschieden. Dit aanbod werd echter, niet aangenomen omdat de overledene den wensch had uitge drukt zoo eenvoudig mogelijk begraven te worden. Casimir Périer, een kleinzoon van den be roemden minister der Juli-monarchie, werd den 27 Ju ui 1904 tot president der repu blic'1: gekozen, nadat drie dagen te voren Sadi Carnot te Lyon door den anarchist, Caserio was vermoord. Hij heeft dit amibt nog niet voluit zeven maanden bekleed reeds den löen Januari 1895 nam hij zijn ontslagWat hem daartoe eigenlijk bewo gen heeft, is nog naet opgehelderd. Mis schien hebben verschillende redenen daar toe samengewerkt. Hij stond aan scherpe aanvallen bloot van de radicalen en socia listen. en zijne gevoelige natuur leed daar onder zeer. Verder waren geschillen met zijne ministers oorzaak, dat de lust in zijn ambt hem verging. Van dien strijd getuigt eene zinsnede in de 'boodschap aan het par lement, waarin hij zijn ontslag nam; daar in word.' gezegd, dat het hem tot zijn leed wezen niet vergund geweest was zijn ambt te brengen tolt den invloed, die het naar let ter eui geest van de grondwet toekwam. Misschien heeft ook de Dreyfus-zaak hierbij eene rol gespeeld, waarvan het eerste be drijf, dat eindigde met de veroordeeling van den kapitein, in den tijd van zijn president schap plaats had. Later is verhaald, dat Casimir Périer van den Duitschen gezant, graaf Munster, mededeeling heeft ontvan gen van de volledige bewijzen der onschuld van Dreyfus, maar dat het hem niet mo gelijk geweest is de gerechtelijke dwaling te verhoeden en dat hij liever zijn ontslag genomen heeft dan voor het nageslacht als medeplichtige aan de verkrachting van het recht te boek te staan. Wanneer de rol, die de toenmalige president der republiek in deze eerste periode van de Dreyfuszaak heeft gespeeld, volledig bekend werd, dan zou daardoor de geschiedenis van die zaak niet alileer op een gewichtig punt- aangevuld wo-rden, maar ook een belangwekkende bij drage tot liet karakterbeeld van Casimir Périer geleverd worden. Me':- zijn aft-reden als president der re publiek was Casimir Périer's staatkundige loopbaan geëindigd. Hij was don 8en No- vembe - 1847 geboren en is dus gestorven in zijn 60e- levensjaar. Spanje. Verleden Zondag hebben - de provinciale hoofdsteden de verkiezingen plaats gehad- voor de vernieuwing van de helft der leden van de Provinciale Staten, die om de twee jaren plaats heeft. et de gedelegeerden van de gemeenteraden vormen de leden van die vergaderingen het bijzondere kiezerscorps, dat de helft der leden van deu Senaat moet kiezen. Over 't algemeen zijn deze verkiezingen rustig verloopen en, zooals in Spanje gëbrui keiijk is, hebben bijna overal de candidaten. die door de regeeri 11 g werden gesteund, de overwinning behaald. Alleen in Barcelona Valencia en het Baskenland werd strijd, ge voerd. In de bedde genoemde steden nebben do gematigde republikeinen '<t gewonnen, in cle Baskische provinciën de Oarlisten en ult/ra- montanen. Overal elders zijn de officieel© candidaten gekozen. Het heerseheiude ken merk van deze verkiezingen wias de onver schilligheid van de 1 :ezers, vooral onder den burgerstand en do werklieden, die hen be woog zich meereudeels van dc stemming! te onthouden. In Madrid werden gekozen 10 conservatie ven eu 2 liberalen 1 republikeinen. Volgens de tot dusver bekende uitkom sten, zijn tot leden van de provinciale ver tegen woordigingen gekozen 302 conservatie ven, 131 liberalen, 39 republikeinen, 12 car- lisiten, 18 democraten, 8 region a-listen, 9 on afhankelij ken en 7 tot geen partij behoo renden. Bulgarije. Uit Sofia wordt bericht, dat daar nog twee jonge mannen in hechtenis genomen zijn als medeplichtigen aan den op minister president Petkow ge-pleegden moord. In de politieke kringen wordt het niet aan twijfel onderhevig geacht, dat men hier te dOen heeft met een politieken moord. De uitkom sten, die tot dusver de gerechtelijke instructie heeft opgeleverd, duiden ook aan, dat men hier te doen heeft met een opzettelijken poli tieken moordaanslag tegen Petkow. Zijn amtgenoot Genadiew werd meer d'oor toeval daarin betrokken. De door dezen bekomen verwonding beletten hem niet in de vergade ring van d,e Sobranje eene warme lofrede te houden op zijn gestorven chef en vriend, die meermalen door 1 et snikken van de partij- genooten werd onderbroken. De leiders van de oppositie echter namen geen deel aan dit huldebetoon. De Sobranje besloot, dat Pet kow op staatskosten zal worden begraven, en sloot daarna de zitting ten teeken van rouw. Rutland. Het Peteryburgsc1 e telegraafagentschap verklaart de in het buitenland verspreide ge ruchten over eene aanstaande ontbinding van de rijksdoema voor geheel verzonnen. De correspondent van de Temps seint, dat twee aanzienlijke leden van den rijksraad, beiden oud-ministers, in een particulier ge sprok hébben verklaard, dat de regeering liever de dOema zou ontbinden dan een der volgende vragen te laten behandelenauto-, nomio voor Polen, gelijkheid van rechten voor do Joden, gedwongen onteigening van den grond. Intusschen meet daaraan worden toegevoegd, dat geen enkele oppositie-partij voor 't oogenblik plan heeft een van deze vra gen op te werpen. De linkerzijde van den rijksraad heeft be sloten den minister van binnenlandacho zaken te interpelleeren over zijne circulaire, die aan de ambtenaren veibiedt zicfh aan te sluiten bij de oppositie-partijen op grond, dat detne circulaire iu uitdrukkel ij ken strijd is met het- October-manifest De partij van de volksvrijheid iu de doema heeft besloten, wanneer de verklaring van do regeering wordt voorgelezen, daarop niet te rea-geeren. Wanneer de uiterste linkerzijde eene andere stelling mocht willen innemen, wil de partij met haar onderhandelen om gelijkheid van handelen te verkrijgen. Vereenigde Staten. Uit Sacramento (Califbrniè) wordt be richt, dat de wetgevende vergaderingen van den staat hebben besloten in deze zitting in de Japansche kwestie niets te onderne men. Rusland en Engeland. Over de onderhandelingen, die gaande zijn tusschen Rusland en Engeland, bericht de correspondent van de Temps te Peters burg, dat zij in groote geheimzinnigheid ge huld zijn, zoowel in Petersburg als in Lon den. Het eenige wat kan worden verzekerd, is dat zij loopen over coucretie en wel omschreven punten en kunnen beschouwd worden als in hoofdzaak ten einde gebracht. Van beide kanten wordt de wederzijdsche goeden wil, die aan den dag gelegd is, er kend. Van het vroegere wantrouwen is niets meer over. Rusland en Engeland zijn 'ter over eens, dat zij niet in Perzië tusschenbeide zullen komen Rusland en Japan. De. correspondent van de Temps te Pe tersburg verklaart gemachtigd te zijn om te zeggen, dat de onderhandelingen tusschen Japan en Rusland op het punt zijn te sla gen. De vragen, waarover zij loopen zijn van drieërlei aard: 1. het handelsverdrag, 2. do vissoherij, 3. de aansluiting der spoor wegen. Op alle voorname punten is de over eenstemming verkregen. De punten, die nog geregeld moeten worden, zijn van onbedui dend belang, maar de formuleering zal nog een vrij geruimen tijd vorderenhet is dus nog niet mogelijk te zeggen, wanneer de onderteekening zal plaatshebben. Vcreenfgde Stalen. Washington, 13 Maart. De secretaris van de schatkist heeft- bekend gemaakt, dat de 39 millioen dollars, die iu September jl. door zijn voorganger in de banken zijn gestort om- der verplichting van terugbetaling in Fe bruari, voorshands niet zullen worden opge- eischt. Hij heeft daaibij de verklaring van zijn voorganger bevestigd, dait de regeering niet zal aandringen op teruggave van dit geld en dat de bankeai het mogen behouden tot- ran C. N. en W. M. WILLIAMSON. Naar htt Amtrikaanseh 18 door Mrteoüw HEÜVELINCK. Ze 'was |Verx,ulkib over het avont-uur zooals ze het noemde, en! beweerde dat het blijken zou een groote vröugd'e te we/zien. Wel beschouwd moest ze dein afschuwelijken band prijzen die zoo te juister tijd ,van het wiel was gegleden' om haar de gelegenheid' te schenken, welke ze anders levenslang zou •hebben gemist om het- Fransche boerenle ven van nabij te bestudeereuTante Alary werd binnengeroepen en nam als altijd vrede met de schikkingen door haar voortvarend nichtje getroffenden boer en mij was het eindelijk gelukt, dat zware Duitsche mon ster binnen de poort te 'halen, waar we liet lieten staan; Talleyrand echter liep heen en weer, zoekend naar een .behoorlijke 'berg plaats voor zijn automobiel en was niet- te vreden vóór hij' haar ondier dak had ge bracht in een droge schuur, vlak bij het huis. Na het avondmaal stapte ik naar buiten om, met. een pijp iu den mond, een plao uit t» werken, dat zoo juist" in mijn brein wat, opgekomen. ..Opgekomen," zeide ik? Er in gedreven, gebeuk» en gestampt is juister uitgedrukt Verbeek' je, beirwiji we aan tafel zaten; had die kwast „vriend Oogharen" bedbel ik de 'brutaliteit er op aan te 'dringen, dat. juffrouw Randolph nu haar reis in zijn aut-o zou voort-zetten Toen ik daar deukend en dampend bij de poor* zat-, hoorde ik een geruiscb als van zijde (ik gis van rokken zelfs aan de Noord pool zou ik het nog herkennen) en zag een schaduw, die zeker van juffrouw Randolph moesf zijn. Ze kwam dichterbij en ik kou haar duidelijk zien, omdat, ze een lantaarn in do hand hield. Eerst dacht iik dat ae naar mij zocht, maar het bleek van. niét. Ze iginig regelracht naar de auto., en de lantaarn op den grond zéttend, bleef ze eeni oogenblik onzen demon strak aanstaren. Eindelijk liaa-ld:- ze iets uit de plooien van haar kleed je t. voorschijn en schoen er 'met liaar hand langs te strijken. ..Zeg, je verkiest nttét te loopen, is het niet?" vroeg ze sarcastisch ,,Je doet ndets liever dan je drijfriemen breken en je kettingen afgooien, om Brown zooveel -mogelijk last te veroorzaken', is liet- niet. en ons te weerhouden ergens te ko men? Je denkt dat het voldoende is om moo' te zijn en. je daarom kunt doen als een wild beest, precies zooals je zelf wi'lt. Maar je benk niet mooi. Je 'bent afschuwelijk en, ik baat je' Daar, dat is voor jou!" En omhoog ging de hand' waarin het iets glinsterde in het gele licht. Wil je wel ge- 100ven dat het meisje een bij! had genomen en ei* mee naar de auto sloegHaar vinnige slag was te zwak 0111 veel kwaad uit te richten, ze beschadigde alleen het lak waar door eer. groote witte schram ontstond. „O!" riep ze uit, alsof ze zich zélve be zeerd had en niet haar grooten draak. „Ja, I je verdient nag veel m-eer, ma,ar maar en een zucht,, half een snik vlood haar van de lippen. Ik was op hel punt geweekt om in een onbedwingbare lachbui uit to barsten, toen plotseling het geval me niet meer koddig toescheen. Onmogelijk kom ik hier verscho len in het donker, naar haar blijven luisteren, en evenmin wegsluipen zélfs niet om 'haar gevoel te sparen en haar aan haar verdriet overlaten, want ik voelde dat ze huilde. Dus stapte ik naar voren, binnen den lichtkring van de lantaarn, on derwijl de tabak uit mijn pijp sdhnd'deinldl. ,,Wat., Iben jij dat, Brown?" vroeg ze met trillende stem. ,,Ik begeerde uief dlat iemand me zier zou, en ik huilde niet om die auto, maar omidalb.omdat. om allesik vond die bijl en ik kon het niet laten, al spijt hét- mij nu ook. Het- was laag van me, 0111 een dinig te slaan dat vernederd is, zélfs al is liet een draak. Toch verdient hét doodge stoken" te worden 1 ,Het ;s vtrgeefsche moei te om te trachten mot zoo'n 'ding te rei zen is hét niet?" Gedachtig aan het groote plan dat 111e bezighield, beweende ik dat het- vooruitriébt niet erg bemoedigend was. „Niet 'bemoedigendHet is onmogelijk! Tegen béter weten in, héb ik gehoopt-, steedb gehoopt, dait- begrijp ik nu pas. lik wil papa niét -om een andere vragen, dat zou al te belachelijk zijn. Dus zit er niets anders op dan per spoor verder te gaan, tenzij jc -liebi gehoord hoe vriendelijk menoer Talley rand was, om 01113 zijn auto aan 'te bieden,. Bij het schijnsel van de lantaarn kwam het mij voor, dat een zonderlinge, raadsel achtige uitdrukking op haar gelaat lag, maa, op dat moment kon ik niet Ite. Ibeét ap mij® oogen vertrouwen. E!r zweefden een aantal sterren vqpr niet die uit de lucht, maar 'het soobt dat ik gaarne aan Talley rand toewenschte.- „Ja, juffrouw, uk heb het gehoord." luid de brutaal mijn. antwoord. „en, natuurlijk als u en uw tante dat liever wilt, dan kan ik telegrapbeeren aan meneer Barrowde ■heer die vandaag mei. ons het kasteel be zichtigde, dat ik vrij ben om hem en zijn dochter te vergezellen Bliksemsnel keende ze zich tot mij. „O! is het dat waaraan je denikt? Nu je kunt jezelf als vrij beschouwen; volkomen vrij. We hébben geen contract. Ga.! Ga morgen of van avond nog, als je dat liever dbet. Laat me hier al'leen met mijn auto. Ik kan naar Parijs terugkeeren of. ergens anders hoen „Maar ik meende dat u mét den Framsch- man mee ging," merkte ik op. ..Daar denk ik niet over," klonk héb ijs koud „Eu u zeide „Ik zeide dat hij me uitmoodagdo, maar nooit héb ilk gezegd dait ik van plan was te gaan, dat kom d.k niét gezegd hebben. Daar zou ik hoelemaal geen aardigheid! in vinden. Ik begeer mijn: eigen auto of gjeon auto. Maar daar behoef jij je niets van aan te trekken. Ga nlaar je Barrows!" „Vraag wel excuus, juffrouw, iik héb niet den minsten lust.' om met d© Barrows op reis t gaan." „En je zeide „Ja, als u wenschte van mij ontslagen te zijn „Ik! Ik weoechen van jou ontslagen te zijn Op dkt puntheb ik niet, dén min sten spijt over mijn schïïtkingeai „Mag ilk da-n' bij; u blijven, juffrouw verzocht ik onderdanig. Ik zal zoo goed' mo gelijk mijn best doen om de auto te doen loopen." „Denk je werkelijk, dat er nog eenige hoop is?" Zij sloeg de handen in elkaar en keek tot mij op als ware ik eem orakel. Haar wim pers zijn bizondcr lang. Met zékere verba zing vroeg ik mij af, waarom ze haar zoo bekoorlijk maken en een Fransoliman zoo abominabel. „Ik heb iets Ibedadht, juffrouw, waardoor mogelijk alles niOg, teneolut 'kan /kamen!. Brown, je bent eem soort van/ 'leeren ongel Teen lachten we beiden. Oip hetzelfde oogenblik, vrees ik, filitéto höt d'oor haar gocst dat liet terrein wat wo nu betraden, niet geschikt was voor oen dame met haar mechanicus, want. ae wondde rich af en liep naar hét huis. Het was nog geen tien uur en ilk had wat -beters te doen dan in het /bed va® stroo te kruipen, dat voor mij gereed' lag. Van hier naar Aimboaso was nog ongeveer tien mijlen, en zoo voorzichtig mogéTijlk die .groo te poort openen/cl, stapte ik er uit en .ging met snelle schreden op weg naar Amboise, aldoor denkend' aan' mijn plan dat. alls eon grootstralenld baken ine vengcaekfo. Wat ik meen' te doen walt- ik op dit i oogenblik begeer te doen en doen zal ia j dit Wurd vervolgd

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1907 | | pagina 1