V. 972. «erste blad.
Zaterdag 6 April 1907.
BUITENLAND.
FEUILLETON,
De Kranige Chauffeur.
Jiiar^Hng.
OORTSCH DAGBLAD
ADOïOHMf TiPBI Jg
Per 8 maanden reor Amoisfeortf 1.2B.
..Ia"™ ff0"
Afionderate swmen0.05.
Deoe Ckmaant TerMhjjnt Dagelgbt, met nitsondering ran
Zon- on Feeeèdagen.
Advertentifa, mededeeHngen ens., gelieve men vóér 10 our
's morgens bg de Uitgevers k te senden.
Uitgevers: VALKHOFF Co.
UtroofctaohMtfaat 1. Intercomm. Tolephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIES
Van 15 regels f 0.75.
Elke regel moer- O.I5.
Groote letters naar plaaternimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Èeno
oiroulaire, bevattende de veorwaarden, wordt op aanvraag
toegesonden.
Politiek Overzicht
De osrlog in Midden«Amcrikau
Over den oorlog, die thans woedt in Mid-
den-Amerika, zijn tot dusver slechts korte
berichten verschenen zonder onderling ver
band. Een aaneengeschakeld relaas daarvan
geeft een "brief van een correspondent van
de Köln. Ztg. te Washington, waaraan de
bijzonderheden ontleend zijn, die hier vol-
gen.
De betrekkingen van de vijf Midden-
Amerikaansche staten, met uitsluiting van
Panama, waren tot voor korten tijd geregeld
door Let verdrag van Corinto van 23 Juni
1902, dat door Costarica, Nicaragua, Hon
duras en Salvador gesloten werd, terwijl
weinige weken later Guatemala toetrad Dit
verdrag verkondigt zeer beslist het beginsel
van de verplichte arbitrage, maar kon geen
stand houden tegenover de gebeurtenissen
van het vorige jaar, toen in den zomer eene
revolutie uitbrak in Guatemala, die leidde
tot moeielijkheden met don naburigen staat
Salvador, welke door het ingrijpen van
Mexico en de Vereenigde Staten gelukkig
nog konden worden bijgelegd. Het .gevolg
was een nieuw algemeen verdrag tusscbeu
Guatemala, Salvador, Honduras en Costa
rica, dat den 2Oen September te San Joso
tot stand kwam. Nicaragua onthield zich
en voerde ais reden daarvoor aan, dat hot
dei kbeeld der verplichte arbitrage reeds in
het verdrag van Corinto verwezenlijkt was.
In het nieuwe verdrag van Sail Jose is
ook ,do verbintenis opgenomen om alle ge
schillen door scheidsrechterlijke uitspraak
u:t te makenalleen was daarin bepaald,
dat Mexico en de Vereen igde Staten zo u
den worden aangezocht, telkens het vonnis
te veilen, terwijl volgens het verdrag van
Corinto de Midden-Ameri'kaansche staten
zelf den scheidsrechter zouden moeten aan
wijzen, hetgeen steeds aanleiding zou moe
ten geven tot twist en strijd. Grensgeschil
len zouden intusachen ook volgens het ver
drag van 1902 door een vreemden scheids
rechter van Amerikaansche nationaliteit be
slecht worden.
Zulk een geschil was dat tusschen Nicara
gua en Honduras, dat aan den Koning van
Spanje onderworpen werd, die door de be
woners van Spaansch Amerika als een halve
landgenoot wordt aangemerkt. De arbitrale
uitspraak, die hij in het vorige najaar deed
in dit geschil, bevredigde echter de beide
staten niet. Daarbij kwam, dat sints Septem
ber eene revolutie in Honduras in de maak
was onder leiding van den gewezen presi
dent Policarpo Bonilla, een neef van den
tegenwoordigen president Manuel Bonilla.
De regeering van Honduras beschuldigde
president Zelaya van Nicaragua, dat Lij
aan de omwentelingsgezinden bijstand ver
leende.
In het laatst van December wilden de om
wentelingsgezinden in Honduras hun slag
slaanzij werden echter naar de grens ge
drongen en tot in het gebied van Nicara
gua vervolgd, waarbij de troepen van Hon
duras ook troepen van Nicaragua overvie
len. De zaak werd, ingevolge het verdrag
van Corinto, scheidsrechterlijk in San Sal
vador behandeld; maar Bonilla riep zijn
vertegenwoordiger terug, toen Salvador als
eerste voorwaarde ontwapening aan de grens
verlangde. Den 6en Februari werden de
diplomatieke betrekkingen tusschen Hondu
ras en Nicaragua afgebroken, maar de in
vloed van de beide groote noordelijke buren
en van de overige Midden-Amerikaansche
staten hield de beide op oorlog beluste staten
nog een poos in toom. De Amerikaansche
kruiser Chicago werd naar Acajutla in Sal
vador gezonden, de kanonneerboot Marietta
naar Grey town in Nicaragua.
Plotseling echter bairstten den 18en Febru
ari de vijandelijkheden uit, naar 't schijnt
met een inval van de troepen van Honduras
in het gedeelte van Nicaragua, dat heb
dichtst bij de hoofdstad Tegucigalpa gelegen
is Houdriras genoot van den beginne af de
sympathie van zijn bonagenoot Salvador en
ook, doch niet zoo openlijk, van president
Cabrera va,n Guatemala, terwijl Costarica,
steeds de verstandigste onder de Midden -
Amerikaansche staten, zich op werkelijke on
zijdigheid toelegde. Niettemin had de uit
barsting de kiemen in zich van den grootsten
oorlog, die nog over Midlden-Amerika heen
gegaan is. Toch bepaalden de beide groote
noordelijke staten zich er toe den vredebreuk
midden iu de door hen gevoerde onderhan
delingen als eene grove schending van de
internationale welvoegeli j k he id te brandmer
ken. De Vereenigde Staten zouden 't zeer
gaarne gezien hebben, als Mexico tusschen
beide gekomen was, maar daar had men geen
lust een leger op de been te brengen en de
onkosten te dragen, die daaruit zouden voort
vloeien.
Zoo liet men den oorlog aanvankelijk zijn
loop, en die bewoog zich in hoofdzaak om
de pogingen van het ie ar aguaan sche leger
tot inneming van Choluteca, dat gelegen is
aan de gelijknamige bevaarbare rivier, 25
K.M. van de golf van Fonseca, terwijl eene
afdeeling Hondiuraansche troepen door een
inval Ocotal, 80 KM. ten zuiden van Teguci
galpa, trachtte te nemen. Hier ktwam het
echter tot geene belangrijke gevechten, be
halve iu 't begin van Maart biji Dipillo, waar
Honduras de winner was. Op grootereu voet
werden de operation verdei- naar het zuid:-
westen gevoerd, waar San Marcos, Conoep-
cion de Maria en Oorpus Cristi in 't laatst
van Februari de Nicaraguaansche troepen in
handen vielen. Wel leden de Nicaraguanen
den 6en Maart ten zuidien van Choluteca
eene gevoelige nederlaag bij Namasique,
dioht bij de grens, maar anders waren zij
meest aan de winnende hand, zelfs nadat
den 8en Maart de troepen van Salvador in
drie colonnes hunne bondgenooten te hulp
kwamen, gedeeltelijk per schip naar Ama-
pala en Choluteca, gedeeltelijk over laud.
Het Howduraansche revolutieleger, dat ten
noorden van het Nicaraguaansche invalsleger
op Tegucigalpa aanrukte, nam Paraiso, Dan-
li en Yuscaran, verdrong den Honduraau-
schen minister van oorlog Varahona om
streeks half Maart uit zijne stelling bij Gui-
nope, 40 KM. van Tegucigalpa, en bracht
hem verscheidene nederlagen toe, het laatst
bij Sabana Grande. Eene naar 't schijnt be
slissende nederlaag leden daarop de fiondu-
ranen en Salvadoranen, 6000 man sterk, den
18on Maart bij Namasique, waar Nicaragua
den Gen geslagen was. Inmiddels had Nicara
gua ook een paar kleine hulpkanonneerboo-
teu naa de noordkust van Honduras ge
zonden en den 12en Maart Trujilla en wei
nige dagen later het belangrijker Ceiba ge
nomen.
Den 24en Maart zijn de troepen van Hon
duras en Salvador bij Choluteca uiteen ge
dreven door de Nicaraguanen. President
Zelaya is den 26en Maart Tegucigalpa, do
hoofdstad van Honduras, binnengetrokkon.
Bonilla, het hoofd van de geslagen regee
ring van Honduras, is na de nederlaag van
Choluteca gevlucht naar de Pacifisohe kust.
Wat de gevolgen zullen zijn van de door
Honduras in dezen oorlog geleden nederlaag,
zal uit den verderen loop der gebeurtenissen
moeten blijken.
Dultschland.
Herlijn, 5 April. De Staatsanzeoger bevat
eene kennisgeving van den minister van
'andbouw van 30 Maart, dat de invoer van
levende herikau wende dieren, varkens, melk,
room, versche en versch gezouten huidon,
versclie horens en klauwen van herkauwen
de dieren en varkens, voorts van dierlijke
mest, onbewenkte wol, haa: en varkensbors
tels uit België e» Nederland is verboden, «ip
grond van die wet tot voorkoming en be
strijding van veeziekten. Toegestaan blijft
de invoer van overzeesche ruwe wol, die
slechts in doorvoerverueer in genoemde lan
den is geweest
De staatssecretaris van het Duitsche rijks-
departement van justitie heeft op een adres
van den bond van Duitsche Joden over de
uitsluitend van staatsburgers van het Jood-
sche geloof van den dienst bij de rechtban
ken van schenen en gezworenen een ant
woord gegeven, waarin wordt gezegd:
,,A1 hebben uwe mededeelingeu mij niet
overtuigd, dat inderdaad eene principieele
ach ter ui tze tti ng van Joden bij de keuze
van schenen en gezworenen plaats heeft, ik
aarzel toch niet te zeggen, dat naar mijne
meening zulk eene handelwijze niet in over
eenstemming zou zijn met den geest van de
bestaande wetten. Overigens is de keuze van
schepenen en gezworenen opgedragen aan
liet goedvinden van de daartoe geroepen
commission, wien een bindend voorschrift
over de beginselen, die zij daarbij moeten
in acht nemen, van geene zijde kan worden
gegeven. Voor zoover er sprake zou kunnen
zijn van het uitoefenen van invloed op hunne
besluiten door aa nbevelingen of aan wij zi n-
geinrzonder verbintenis, daïn zou dit in iedor
geval slechts kunnen uitgaan van de or
ganen der landsijusititie.
Frankrijk.
lm ijs, 5 April. De Nedenlaaidsahe ge
zant, ridder de Stuers, heeft niet, zooals de
Matin beweerde, bepaalde verontschuldigin
gen aangeboden aan den minister van bui
tot'la udsche zaken, den, keer Pichon, maar
tegenover deoen zijn leedwezen er over be
tuigd, dat mgr. Momtagnini losse gesprek
ken onjuist had overgebracht.
Het aau de garnizoenen van Parijs en
omstreken gegeven bevel om zich gereed te
licuder. tot oprukken voor het geval, dat
hunne diensten mochten worden verlangd,
had betrekking op eene algemeene staking
van die bakkers, die in de lucht schijnt te
hangen. De genomen maatregelen hebben
ten doe' zoowel de handhaving -van de orde
als d* voortzetting van het bakkersbedrijf
te verzekeren. De officier, die door zijne
onachtzaamheid de geheimhouding, die be
treffende deze maatregelen in acht genomen
werd, heeft verbroken, is de luitenant-ko
lonel Bon, van het 12e regiment artillerie
te Viccennes; hij is voor straf op pensioen
gesteld.
Engeland.
Londen5 April. Heden had het feest
plaats tot huldiging van lord Lister op zijn
80en verjaardag. Onder de talrijke adressen,
die hem werden aangeboden, was een van de
geneesheeren en chirurgen van Amsterdam.
Zwitserland.
De Stonden raad heeft, gisteren besloten
den duur der recrutenschool, dus der eigen
lijke militaire opleiding, volgens bet voor
stel van den Bondsraad te bepalen op 70
dagen, terwijl de Nationale Raacl 65 dagen
voldoende had geoordeeld.
De stendenraad heeft besloten de door den
•nationale» raad aangenomen bepaling, dat
de troepen bij loonsbewegingen en conflicten
slechts tot handhaving van de openbare orde
mogen worden aangewend, naar de commissie
terug te zonden. Bondsraad Forrer betoogde
dat door dit artikel de onvoorwaardelijke
plicht om te gehoorzamen van den soldaat in
gevaar zou worden gebracht.
Spanje.
De zaak-Ferrer komt in een nieuw sta
dium. Het schijnt, dat de Spaansche justi
tie meent geen enkele beschuldiging tegen
Forrer, wegens deelneming of medeplichtig
heid. aan den aanslag op liet leven van ko
ning Alfonsus op den dag van zijn huwe
lijk te kunnen handhaven overeenkomstig
de conclusie van den rechter van instructie,
die niet-ontvankelijkverklaring voorstelde.
De officier vam justitie wilde niettemin de
beschuldiging handhaven, maar nu is deze
zaak aan hom ontnomen en is een ander
belast met de waarneming van zijne func
tion
Oosten rijk-Hongarije,
De onderhandelingen overde herziening
van het compromis van 1867 zullen den 8en
April weder beginnen. Aam de Köln. Zbg.
wordt bericht, dat men in de diplomatieke
kringen te Weemen de overleggingen over
eene regeling, die» vam langoren duur zal
zijn dan 1917, nog niet voor geheel onmo
gelijk houdt. Intussclien zouden zij aLleen
Ikaus van slagen hebben, wanneer toestem
ming verkregen werd tot de oprichting van
eaue werkelijke tollbarrière tusschen Honga
rije en Oostenrijk, waarbij de Hongaren om
economische en politieke redenen volharden
Rumenië.
Over den toestand in Ruinenië op 4 April
meldt- een regeeringsbericlitdat aan de ge
zantschappen in het buitenland ter versprei
ding gezonden is, dat de rust in bet geiheele
land voor goed hersteld is. De reeds gemelde
bemoeiingen van de prefecten tot bemidde
ling tusschen grondbezitters, pachters en
boeren maken aanhoudend grootere vorde
ringen In den loop van het onderzoek om
achtoi de revolutionaire propaganda te ko
men, werden talrijke en gewichtige arresta-
fciëu gedaan.
Griekenland en Itaüë.
De Rome'nsche Tribuna zegt. over het be
zoek van Koning Vidtor Emanuel aan
Athene, dat dit eene daad van beleefdheid
is, die door de beide landen met natuurlijke
sympathie moet wonden beschouwd. Dat de
in' nister van buiten la ndsche zaken Tittoni
den Koning vergezelt-, beantwoordt aan de
diplomatieke traditie en die van het Ita-
haansche hof geen buitengewoon motief van
buitenlandsche politiek treedt bij de reis t,p
den voorgrond en evenmin zijn internationale
moeielijkheden van de reis te verwachten.
Italië geniet een groot aanzien in het oosten
het heeft d'>t te danken aan zijne beleekenis
als groote Middellandsche zee-staat on aan
do loyale onbaatzuchtigheid, gematigdheid en
vreedzaamheid van zijfne houding tegenover
deze statenDeze reis naar Athene zal hier
van de uitdrukkelijke bekrachtiging leveren
en niet alleen aan Griekenland, maar ook
aan de overige landen van het oosten stof tot
tevredenheid geven.
Behalve de minister van buiten 1 andscho
zaken, vergezellen ook de minister van ma
rine, admiraal Mirabello, en de minister van
het koninklijke huis generaal Ponzio-Vaglia,
den Koning op deze reis. Voor de Ontvangst
van den Koning heeft de Grieksche regeering
van de Kamer een crediet van 100,000 drach
men verlangd.
Rusland.
Petersburg, 5 April. De Doema zette
heden de begrootingsdebatten voort Kuttler,
van de kadettenpartij, bestreed de door de
ministers in vorige zittingen gehouden rede
voeringen.
Poeriskewitsch, vioe-president van den
.Bond van echt-Russische mannen", ver
klaarde onder het rumoer en gelach van de
vergadering, dat hij een tegenstander was
van het kabinet, omdat Stolypin een con
stitutioneel minister is, terwijl hij zelf een
verdediger is van de autocratie. Het verdere
debat was niet zeer belangrijk. De vergade
ring werd tegen 6 uur gesloten.
Japan en Rutland.
Uit Petersburg wordt bericht, dot thans
de Russisch-Japansche onderhandelingen, d'e
maanden hebben geduurd, tot een bevredi
gend einde hebben geleid. Binnen kort kan
de definitieve afsluiting van de gevoerde
overleggingen verwacht warden. De beide
staten waren er op bedacht waarborgen te
verkrijgen voor een duurzame vtriendisckappe
lijke verstandhouding op elk gebied van
hunne belangensferen in het uiterste oosten
Door het slagen van deze pogingen zal aan
de beide staten de mogelijkheid gegeven zijn,
zich rustig en veilig te wijden aan de be
hartiging van de hun toevertrouwde belan
gen, oen resultaat, dat dbor alle vrienden van
den vrede met voldoening moet worden be
groet.
Marokko.
De Socnété im obildère du Maroc, die in
het vorige jaar met een kapitaal van twee
miillioen frs gesticht werd, houdt zich liezig
met het aankoopon van grond in de nabij
heid van Tangor, tot stichting van eene
Eutopeeeche wijlk. Volgens het verslag over
den gang va/n zaken in het vorige jaar be
zat dfe maatschappij terreinen vaai eene koop-
waarde van 1,566,178 frs.
Egypte.
Lord Cromer, de Britsche commissaris in
E^gypte, zet in zijn jaarverslag een plan
uiteen, betreffende de instelling van een
Wetgevende» Raad van Europeanen.
De raad moet een zekere beperkte web-
gevende bevoegdheid over de onderdanen
van de verdragmogeudheden hebben. Wetten
die door do meerderheid van den raad zijn
goedgekeurd, moeten nog door de Egyp
tische en de Engelsche regeering bekrach
tigd worden. Er zullen gemengde gerechts
hoven worden ingesteld, om die wetten toe
tc passen in zekere geschillen moet een be
roep op het hof van arbitrage tc 's Graven-
liage gedaan kunnen worden. Lord Cromor
zegt-, dat zijne voorstellen niet de afschaf
fing van het stelsel van gemengde recht
banken meebrengen, maar integendeel
hunne duurzame bestendiging. Aan den an
deren kant moeten de consulaire gerechts-
▼an C. N. en W. M. WILLIAMSON.
Naar het Amerihaameh
34 DOOR
Mrtrovw HEUVELINCK.
Gedurende eenogen tijd ging het goed,
maar wij waren ook nog niet in de eigen
lijke Landes; doch toen wij de grenspaal
'bereikten, tusschen hot departement der
Gironde en de werkelijke Landes, maakten
we kennis met een van die plotselinge, ge-
hcele veranderingen in de gesteldheid van
den weg, waarover ik je reeds schreef. Toen
wij het donkere dennenwoud binnenreden,
kregen wij het gevoel of de wex-eld een paar
eeuwen jonger was. Ejen automobiel was
hier een anachronisme, en als ons een onge
luk overkwam, zou het ons eigen schuld
zijn. De weg was met gras ibegroeid en vol
gaten, zoodat ik genoodzaakt werd lang
zaam te rijden. Wij drongen al verder in
het bosch door en het rijtuig zonk al die
per en dieper in den weeken grond. Tante
Maiy bromde en voorspelde een ongeluk,
elkon keer als de wielen tot aan de assen in
een kuil zaktenmaar ik geloof dat juf
frouw Randolph en ik liever omgekomen
waren dan teruggekeerd. Ik vertrouwde op
den „Spyker" en zij vertrouwde op mij. Een
gedeelte van den weg had men trachten te
verbeteren door hem met ilosso brokken
rots tc bedekkenstootend en hobbelend
gingen wij daarover, tot groote verbazing
van de wegwerkers en van een paar donker
uitziende boeren, die als kraanvogels op hun
ouderwetsche stelten stonden, welke nog
niet geheel zij,n afgeschaft en 'door sommi
gen nog iworden .gebruikt om zich door deze
zee van zand en dennen te verplaatsen.
Langzaam aan vorderden wij, ofschoon de
machine wel wat stomptetoch hield zij
zich goed en de banden waren uitstekend.
Juffrouw Randolph zeide dat, als zij een
band was en over zoo'n slechten weg moest
loopen, zij van louter 'kwaadaardigheid bar
sten zou. Ik geloof dat juffrouw Kodison
hol, nu al haast deed, maar wat ons be-
treft, (ik weet niet of jij; je ikunt vooretel
len welk een voldoening er in gelegen is
voor een armen chauffeur, om van zijn
meesteres en zichzelf familiaar als van
,,ons" te gewagen), wij waren haast be
dwelmd door de zware geuren der terpen
tijn, die uit de insnijdingen van alle boo-
men vloeide, welke wij passeerden. In eiken
stam was met een bijl oen groote snode g--
maakt, waaronder een kleine aarden kom
was bevestigdil om de hars, het hartebloed
van den gewonden boom, op te vangen.
Het gezicht van deze bloedende wonden,
tusschen de nawelijks geheelde litteekens,
maakte een eenigszans somberen indruk,
die nog werd verhoogd door de zware soha-
Huwen van het dichte woud en het voort
durend ruisohen van den wind in de hcoge
donkere kruinen, een geluid gelijk aan het
breken van de 'branding op een onzicht
bare kust.
Wij hadden reeds zoolang door dezen
oqeaan van dennen gereden, dat we het
gevoel k regen of hij ons geheel verzwolgen
had, evenals de Roode Zee den wagen van
Pharo, toen hij eindelijk het. onregelmatig-
gebouwde dorp Parentis bereikten. Zieker
om de aankomst van de eerste auto in do
duistere onbekende Landes aan te kondi
gen, begon op dat oogen'blik de liuker-
voorband te sissen. ,,Ik iheb het wel ge
zegd," zei tante Mar)'. Juffrouw Randolph
en ik ikekeu elkaar aan, en beiden barst
ten, wij in lachen uit. Al had het mij het
(leven igekost, ik had er niets aan kunnen
doen. 'Maar toch was het erg onbehoorlijk
van me, en hoewel ik daarna bij wijze van
boetedoening buitengewoon ernstig was, ge
loof ik niet dat de dame, dit ik graag als
imijn aangtrouwde tante zou begroeten, het
mij ooit, vergeven zal. Toch had zij' daar
wel reden voor, want dit was nog maar ons
eerste ongeval met den „Spyker", terwijl
je met den armen verongelukten draak van
juffrouw Randolph elk uur van den dag
den grootsten angst uitstond Daarenboven
overkwam hem altijd een of ander onge
luk op plaatsen, waar geen menschelijke
hulp te verkrijgen was; en mijn .Spyker
waarvan zooveel was gevergd, bracht, ons
toch nog op het erf van do dorpsherberg,
vóór hij .ging zitten uitrustenzooals
juffrouw Randolph het uitdrukte.
llicr begon ik dadelijk de sohade te her
stellen ik vijzelde het rijtuig op, nam den
band van het wiel, repareerde hem en dood
hem er weer om. in twintig minuten, nog
al vlug voor een amateur-mecanicien, niet
waar? Al de bewoners van de herberg en
nog menige dorpsgenoot bovendien verza
melden zich om den wagen om het wonder
te aanschouwen, en tante Mary troostte
zichzelf door de waardin en haar familie op
haar zonderling Fransch te vergasten.
In die familie waren drie geslachten ver
tegenwoordigd. Een gebogen oud vrouwtje
niet een gelaat vol rimpels; een sterke,
droefgeestig uitziende vrouw in het zwart.
haar dochter, een blonde kleindochter, 'het
lieflijkste schepseltje dat -ik ooit zag op
één na. Het was aardig te zien hoe mijn
„Godin" haar best deed om een goeden in
druk achter te laten bij dit drieta,1. Haar
persoonlijkheid (d'at 'ijs het eerste en het. laat
ste woo I'd bij goed opgevoede, f ijn-besnaardc
levendige A merikiaansehe jonge dames) was
in opvallende tegenstelling met de vrouwen
van het land', die misschien nimmer haar
woud verlaten hadden. Ik kon niet hooren
wat zo zei, maar zij heeft er buitengewoon
den slag van, den menseden iets aangenaams
te zeggen en hun 'belangstelling op te wek
ken, zonder zich te verlagen tot vleierij of
van de waarheid af te wijken.
Alle drie keken haar verrukt en met be
wondering aan, de kleine schoone vaai de
Landes met gloeiende wangen en een pein
zende uitdrukking in de oogen. Geen Fran-
faise, geen Engelsche, neen geen enkele
vrouw behalve een Amerikaansche van de
beste soort zou diezelfde manier kunnen heb
ben, onmogelijk te beschrijven aan iemand
die .haar niet. kent. Hoe vreemd, dat
juist zulk een verschijning voor een oogon-
blik 'in dït stille dorpsleven schitterde, om
daarna weer even snel te verdwijnen als zij
gekomen was en niets achter te laten dan do
herinnering alleen.
Het was nog tc vroeg om te lunchen, maar
daar wij in de herberg hadden vertoefd, dien
don wij toch wel iets te gebruiken, dus be
stelde ik Bordeaux en beschuitjes, en do aar
dige kleindochter 'bracht ons een flcsch
wat donk je wel? Ponbet Canet! Hij was
heerlijk en kostte maar drie francs.
Toen wij wegreden, keek juffrouw Ran
dolph peinzend vóór zich uit. Ik had graag
wat gegeven om haar gedachten te weten,
ntaar 'kon, als chauffeur, er natuurlijk niet
naar vragen. Het duurde echter niet lang, of
zij kwam er zelf ïpoo voor den dag. „Heb je
ooit zoo iets liefelijks gezien als dat meisje?"
riep ze uit. „Zoo blank en blond en 'rooskleu
rig Toen ik baar in die sombere plaats zag,
deed zij mij denken aan een straal warm,
gouden zonlicht, brekend dOor het 'donker
groene gewelf van de dennen. Zij is net een
meisje uit een sprookje van Hans Chris li aan
Andersen. En zij heet Angèloe. Is dat -niet
volkomen in 'harmonie met haar verschijning?
Hot ilijlkt wreed dat zoo'n schepseltje, dtat in
Piarijs, Londen of New-York groeten opgang
.zou mailcen, haar geheele leven in die wilder
nis moet doorbrengen. O, hoe graag had
i'k haar willen meenemen!"
„En als u dat gekund Shad, wat zou u dan
•met haai- hebben willen doen, juffrouw?"
waagde ik to vragen op mijn onderdanigsten
toon, die volgens tante Mary de beste is.
„Zou u haar voor meid willen hebben?"
„Voor meid?" herhaalde mijn „Godin"
verontwaardigd. ..Als ilk zoo iets slechts voor
had, zou ik niet anders kunnen verwachten
dan dat er uit dit bosch ijsberen te voorschijn
kwamen om mij te verslinden. Neen, ik zou
haar mooie japonnen geven on een goed hu
welijk laten doen."
„Vindon de jonge meisjes in Amerika het.
prettig, juffrouw, als men haar goede huwe
lijken wil laten doen f' vroeg ik nederig.
„Noen zij hebben er een hekel aan en
soms verlaten zij, Amerika oon dat te toon-
non maai', dit zou een 'heel ander geval
zijn," antwoordde ze. en ik vroeg mijzelf af
of zij misschien toevallig iets verraden had.
Word vervolgd.
