I#. 344.
5" JHargang.
Dinsdag 18 Juni 1907.
rsa
BUITENLAND.
FEUILLETON.
LORD RADIJS.
:OORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.25.
Idem franco per post- 1.75.
Afzonderlijke nummers0.05.
Deze Courant- verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 nnr
's morgens bjj de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF O.
Utrechtschestraat 1. Intercomm Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTEHTIEN:
Van 15 regels
Elke regel moor
Oroote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteören in dit Blad bij abónnëment. Eène
circulaire, bevattende de voorwaarden, 'wordt op aanvraag
toegezonden.
Aan hendie mei I Juli
a. s. op dit blad inieekenen,
worden de nummers die ge
durende* de maand Juni nog
zullen verschijnen, KOSTE
LOOS toegezonden.
Kennisgeving.
Do Burgemeester en Wethouders van Amers
foort,
Gelet op art. 264 der Gemeentewet,
Doen te weten» dat het nrimitief kohier dei
Straatbelasting, over hot dienstjaar 1907, goed
gekeurd dooi Gedeputeerde Staten van Utrecht,
in afschrift gedurende vijf maanden <<p de
{Secretarie der Gemeente voor een ieder ter
lezing ligt.
Amersfoort, den 17. Juni 1907.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Scene tar is, De Burgemeester,
J. G. MTRNPERT KROKXE. W1TJT1KRS
Politiek Overzicht.
Het einëe van de tweede doema.
Twre maanden en elf dagen hoeft de
eerste rijks'doema geleefd zij werd den lOen
Mei 1906 geopend en den 21en Juli onthou
den. De twec/de doema, die nu heit lot van
hare voorgangster heeft ondergaan, is den
oen Maart van diit jaar geopend, terwijl
het ontbindlngsbelsluit gedateerd was 16
Juni; zij heeft dus precies eene maand lan
ger geleefd.
Wij hebben reeds te kennen gegeven, dat
do ontbinding niet onver-wacht gekomen is.
Het is wel interessant dit nader te hooren
'bevestigen door een zoo uitnemenden ken
ner van den toestand en de stemming in
Rusland als Anatole Leroy-Beaulieu. Nog
onder d'en versohen indruk van zijn laatste
verblijf in Petersburg, waar hij met de
voornaamste regeeringispersonen en met
leden van alle partijen der doema in be
trekking heeft gestaan en de doema aan
hot werk hoeft gezien, 'heeft hij zijne be
vinding medegedeeld aan een medewerker
van de Neue Frede Presse. Hij zeide
,Het noodlot van de doema moest zich
vervullen. Het was feitelijk onmogelijk met
deze dloema te regeeren. Slechts een zeer
gering percentage van hare leden beheerscht
den parlementairen arbeideen derde van
hare leden kan men als geheel onontwik
kelde lieden kenschetsen, die ter nauwer-
nood kunnen lezen en schrijven. Onder de
overigen zijn een aantal, die wel in staat
zijn kleine berichten samen te-stellen, maar
die niet opgewassen zijn tegen den parle
mentairen arbeid. Er blijven over omstreeks
30 a 40 loden, dio de noodige bekwaamheid
en kennis voor den parlementairen arbeid
bezitten Deze hebben in alle commissiën
ziting, zijn met werk overladen en daarom
niet 'berekend Voor het tot stand brengen
van a-lies wat er te doen valt.
,,Om in dit gebrek aan parlementaire
werkkrachten te voorzien, is men zelfs op
de gedachte gekomen leden van de eersrte
doema, die als werkkrachten hunne sporen
verdiend' hadden en beschikten over onder
vinding, als deskundigen te hulp te roepen
tot het verrichten van de parlementaire
werkzaamheden. De oppositie heeft, op deze
wijze dè oude geestverwanten willen terug
brengen in het parlementaire-leven, maar de
regeering heeft dat niet willen toelaten."
Toen Leroy-Beaulieu zijne inzichten uit
sprak, was het on tbindingJbesTu'it nog niet
verschenen. Wat hij gezegd heeft over 't
geen daarna gebeuren zou, mist dus don
feitelijken grondslag. Maar het stemt merk
waardig goed overeen met hetgeen is ge
schied en getuigt er dus van, dat hij inder
daad con goeden kij'k op de dingen heeft.
Hij wijst op de moeiclijklieden, die voor de
rogeering uit de ontbinding voortvloeien,
en zegt daarvan
,,Ik heb bij 'mijn laatste bezoek eone op
merkelijke verandering in de meening van
alle politieke factoren waargenomen, zoowel
bij de uiterste linkerzijde als bij de rechter
zijde, zelfs tot in 'do kringen van dO zooge
naamd echt Russische mannen, en het woord
gehoordZonder eene parlementaire ver
gadering gaat het niet meer!" Ik geloof,
d:at na de ontbinding van de doema eene
nieuwe doema moet wonden 'bijeengeroepen.
Men zou misschien een, hoogstens twe9
jaren zonder parlementaire vergadering
kunnen regeeren. Maar zelfs de reactionair-
ste kringen bevelen dit niet aan en zij er
kennen, hoezeer met leerwezen, dat men
niet geheel meer het par Jemen tai re. stelsel
in Rusland kan prijs geven, want het- terug-
keeren tot het partem entlopzo régime zou
den revolutionairen geest moeten versterken
en de ontevredenheid vermeerderen, zoodat
eene gewelddadige uitbarsting met zeker
heid zou zijn te vreeeen. Bovendien zou het
gezag van de Kroon en van den Czaar
lijden, wanneer hij ontrouw werd aan zijn
in het Oofcebermanifest plechtig gegeven
monarchen woord. De Czaar kan niet, woord-
breukig worden. Do regeering zal dus eene
nieu'we d'oema- moeten bijeenroepen. Wel
is waar zullen de verkiezingen geschieden
ojï den grondslag van eone nieuwe kieswet.
Zelfs Witte, dien ik dikwijls sprak, ziet in,
dat zijne 'kieswet geheel mislukt is en dat
daaraan de revolutionaire meerderheid! van
,de eerste 'doema zoowel als de tot wenken
onbekwame meerderheid van de tweede doe
ma is toe te schrijven. Men heeft het boo-
renelement al te zeer begunstigd, omdat
•men zich vergist heeft in zijne ware gezind
heid, en heeft aan de massa's der fabrieks
arbeiders in de steden een te grooten in
vloed toegekend.
De ndouwe kieswet moet deze gebreken
corrigeeren; zij moet de mogelijkheid bieden
om eene gematigde, tot werken .1bekwame
meerderheid in de nieuwe doema in te lei
den. Maar hier staat de Czaar voor eene
nieuwe moeielijkheid, Voor een ernstig di
lemma, dat do aanhangers van zijn gezag
en de bewakers van zijn prestige zeer ver-
ontrust. In do grondwet is uitdrukkelijk be
loofd, dat eene wijziging van de kieswet
slechts met toestemming van «de doema zal
geschieden. Do kieswet, is een consbitutio-
neole grondslag van hot, rijk geworden; de
Czaar heeft zich vrijwillig van de autocrati
sche macht beroofd, eene kieswet naar zijn
eigenmachtigen wil af te kondigen. «Eene
nieu'we doema zou dus slechts naar de be
staande kieswet gekozen mogen worden,
wanneer men wil ontgaan, dat het verwijt
van een inbreuk op de grondwet, een
staatsgreep tegen het hoofd der i-egeering
kan worden gericht. De eenige weg om dit
verwijt te ontgaan, zou hierin bestaan, dat
men aan de doema voorstellen deed tot, wij
ziging van do wet. Maar het ligt voor do
hand, dat d zc eenige oonstitutionoele weg
niet kan Worden begaan. Nooit zou de
tegenwoordige of eene toekomst,igo dloema,
die op grond van do tegenwoordige kieswet
gekozen is, er de hand toe bieden eene meer
beperkte, dus meer conservatieve kieswet tot
stand tc brengen. De Czaar zal dus voor
do geschiedenis, -voor Europa en voor zijn
land de verantwoordelijkheid voor eene
eenzijdige verandering van de grondwet op
zich moeten nemen. De politieke toestand
laat het niet anders toe. Ongetwijfeld 'ijdt
de tegenwoordige kieswet aan vele gebreken.
De overwegende invloed va.n de -massa der
boeren moot als zulk een gebrek beschouwd
-worden. Men lieoft de boeren in de kieswet
eene bevoor-echte stelling gegeven, want zij
zijn de «enigen, die een direct kiesrecht heb
ben. Alle gemachtigden van de andere be
volkingsklassen zijn samengevoegd iu een
enkel kiescollege; alleen de boeren zijn
daarvan uitgezonderd. Men heeft zich met
de hoop gevleid, dat dit element bijzonder
conservatief zou blijken, maar men heeft
zich in deze verwachting zeer vergist. De
nieuwe kieswet zal waarschijnlijk aan de
groet© grondbezitters grootero politieke
rechten toekennen. Daarnaast zal men aan
de kooplieden en nijveren, alsmede aan de
ontwikkelde standen een soort vertegenwoor
diging verschaffen, die eene zekere overeen
komst heeft met 'het stelsel, dat in 1867 in
Oostenrijk weid ingevoerd. Men zal dus
een soort v ertegen-wo or d ig i ng van belangen
trachten te construeeren. Zonder met do
bijzonderheden van de nieuwe k;eewet be
kend te zijn, meen ik op grond v i de ver
schillende stemmen, die ik in Rusland heb
gehooid, dat het tot zulk eene inrichting
moet komen. Ook Witte -is van meening,
dat een stelsel moet worden in 't leven geroe
pen, dat den politdekem invloed in zekeren
zin filtreert."
DuiischSand en Spanje.
Volgens de Epoca zijn Duitschland en
Spanje definitief overeengekomen, dat het
handelsverdrag van 12 Februari 1899 onder
dezelfde voorwaarden van kracht blijft, die
golden op het tijdstip toen hot- werd opge
zegd
België.
Brussel17 Juni. Heden morgen werd do
jaarlij,ksche vergadering van het „Interna
tionaal Koloniaal Instituut" geopend. De
minister van buitenlandsohe zaken heette do
afgevaardigden welkom. Die vergadering
hied zich vervolgens bezig met do agenda.
Alle vreemde naties zijn vertegenwoordigd.
Frankrijk.
Parijs, 17 Juni. Het Beensdh© Konings
paar heeft Parijs vertalen. De menigte
juichte hen bij luuin vertrek toe.
Parijs, 17 Juni. Het Fransch-Japansche
verdrag tepaalb, dat de twee regceringen
zich voorbehouden in nadere besprekingen
te treden over het sluiten van een handels
overeenkomst tusschen Japan en Indb-Chi-
na. De twee regeringen zijn bezield door den
wensch om do 'bestaande goede betrekkingen
te versterken en voor de toekomst iedere aan
leiding tot misverstand uit don weg te -rui
men.. Wat Chiua betreft, verbinden zij zich
elkander wedérkeerig te steunen om den
vrede en de veiligheid aldaar te verzekeren
met het oog op de handhaving yam do posi
tie en do gebieds rechten van do beide
contracteeren de partijen op het vasteland
van Azaë.
De minister van buitcoilandsche zaken Pi-
chorn las in db Kamer dien tekst voor van
het Fransch-japansche verdrag. (Toejuichin
gen).
Hij voegde daaraan toe, dat dit verdrag
tot beginsel heeft eerbied voor de integri
teit van China en voor do handhaving van
don be6taanden toestand. Dat is een waar
borg voor den vrede in China. Japan geeft
hiermee een afdoend antwoord aan hen, die
het beschuldigden veroveringsplan non to
smeden. (Toejuichingen.)
Parijs, 17 Juni. Dlo Kamer verwierp'met
304 togen 255 stemmen het door de commis-
sio aangenomen en door den minister van
finonciën gesteunde bedrag van 65 frs. voor
de surtax o op suiker ten behoeve vaai do
wijn bereiding.
De minister-president heeft eergisteren
niet den minister van justitie, den vice-mi
nister van binnenland,sche zaken en den pro
cureur-generaal bij het gerechtshof te Mont-
pellier geconfereerd over de maatregelen, die
genomen moeten worden om een einde te ma
ken aan de bewoging in de vier departemen
ten van Li .guedoc. Dies avonds werd eene
nieuwe samenkomst met den procureur-ge
neraal gehouden, voordat deze naar zijn post
terugkeerde. Vooraf had de minister-pre
sident besprekingen gehad met verscheidene
anderen leden van het kabinet. Da minister
raad was tegen gisterenmorgen 9 uur op hot
Elysée bijeen geroepen. Het besluit, waar
toe hij gekomen is, vindt men onder de te
legrammen vermeldt
De correspondent van de Temps te Nar-
bonne seint, dat hij zich terstond naar Ar-
geliers begeven heeft, zoodra hij vernomen
had dat de regeering maatregelen overwoog
om do leden vm heb comité van Argeliers
te vervolgen en zelfs gevangen te namen,
om to zien welken indruk dat bericht had ge
maakt. Verscheidene leden van het comité
antwoordden hem, dat dit bericht hen niet
afschrikte on dr.t zij op elke gebeurlijkheid
waren voorbereid.
In Perpignan, waar aanvullingsverkiezin
gen voor den gemeenteraad waren uitgeschre
ven, heeft de stemming niet kunnen plaats
hebben, omdat de kiezers niet opkwamen.
Parijs, 17 Juni. Ingevolge de besluiten,
die heden genomen zijn in den minister
raad, zullen vervolgingen worden ingesteld
tegen de voornaamste leiders van de bewe
ging in de wijnbouwdistricten.
Parijs, 17 Juni. De afgevaardigde .van
Narbonne, Sarraut, heeft zijn ontslag ge
vraagd als vice-minister .van binnenlandbche
zaken Hij schreef den minister-president,
dat de gebeurtenissen, waarvan zijn district
bet tooneel is, hom niet toelaten zijne me
dewerking als lid der regeering aan den mi
nister-president te blijven verleenen.
Parijs, 18 Juni. Sommige bladen bevat
ten een telegram uit Monbpolleir, waarin
gezegd wordt, dat in het kamp van Larzac
de soldaten van 'het 100e regiment op nieuw
moeten ziju opgestaan tegen hunne chefs.
De soldiaten zouden verbitterd zijn over de
tegen sommigen hunner, die als opruiers
worden beschouwd, genomen maatregelen
zij zouden verlangd hebben met dezon over
één kam geschoren te worden. Het kamp
zou vernield zijn, de officieren gedlagen
door de muiters, de regiments-commandant,
kolonel Rabier, uitgefloten. De tusschen-
komst van de officieren zou dec© inciden
ten hebben uitgelokt. Er zijn vechtpartijen
geweest en de barakken zijn vernield.
Engeland.
Officieel wordt bekend gemaakt, dat de
door den eersten minister van Groot-Brit-
taunië, Sir Henry Campbell-Bannermann,
in de zitting van het Lagerhuis op-12 Juni
aangekondigde mededeeling der regeering
omtrent het Hoogorhuis, de verklaring zal
bevatten, dat het noodig is voor de tenuit
voerlegging van den wil des volks zooals die
is uitgedrukt door diens gekozen vertegen
woordigers, dat de bevoegdheden van het
Hoogerhuis om door het Lagerhuis aange
nomen wetten te wijzigen, in dier voege
worden beperkt, dat tijdens don zittings
duur van hetzelfde parlement do eindbeslis
sing blijft berusten bij het Lagerhuis.
Dit voorstel laat de beide huizen van het
parlement volkomen in wezenheb wil al
leen uitspreken, dat het laatste woord toe
komt aan het lagerhuis. Daar dit voorstel
met voorkennis en toestemming van den Ko
ning wordt ingediend, zal het, wanneer het
tot besluit verbeven wordt, als eene om
schrijving van de rechten van hot lagerhuis
een even bindend gezag hebben als eene
wet. Intussohon verklaart de liberale pers,
dat de eindbeslissing toekomt aan de kiezers,
die na ontbinding van het tegenwoordige la
gerhuis zich zullen moeten uitsproken.
Zwitserland.
Bern, 1? Juni. De beide Kamers van de
bondsvergadering hebben bijna eenstemmig
hunne toestemming verleend tot hot toetre
den van Zwitserland tot de in 's Graven-
liage gesloten overeenkomst, betreffende de
wetten en gebruiken van den oorlog te land.
Noorwegen.
De Storthing heeft met 73 stemmen te
gen 48 het wetsontwerp betreffende het al-
gemecno stemrecht voor vrouwen verwor
pen.
Met 96 stemmen tegen 25 werd daarente
gen een wetsontwerp aangenomen betref
fende het staatsburgerlijke stemrecht voor
vrouwen met dezelfde grondslagen als dio
welke thans bij de gemeentelijke verkiezin
gen gelden, d.w.z. dat de vrouwen zelf of
hunne mannen "de belastingen voor het afge-
loopen jaar moeten behaald hebben.
Daardoor stijgt het aantal kiezers met
300.000
Italië.
De Kamer heeft een voorstel aangenomen,
waarbij de minister van justitie wordt uit-
goiioodigd zoo spoedig mogelijk liet arrest,
van het hof van cassatie, waarbij de gewo
ne rechter onbevoegd wordt -erklaard om
kennis te nemen van de aanklacht wegens
ambtsmisbruik tegen den gewezen minister
Nasi, over te leggen.
Spanje.
Madrid, 17 Juni. De minister van buiten-
landsohe zaken heeft, in antwoord op eene
vraag, verklaard, dat de tusschen Frankrijk
en Spanje gewisselde nota's betreffende de
handhaving van den status quo ten aanzien
van de wederzijdschc bezittingen in de Mid-
dellandsche zee en den Atlantischen oceaan,
geen verandering brengen in de betrekkingen
met de andere staten. De regeling is van bij
uitstek vredelievenden aard.
Oosten rijk.
Do Wiener Zeitung, do Oosten rij ksohe
Staatscourant, bevat een besluit tot benoe
ming van loden van het hoerenhuis. Aa.n 14
personen is deze waardigheid erfelijk ver
leend, van wie 12 reeds voor hun leven lï<t
6 door
TIIERËSE HOVEN
Zij, van haar kant, was hem ook volstrekt
niet ongenegen... haar hart zou er nu wel
niet door breken, als hij met een ander
trouwde, maar zulk een dubbelzinnig gedrag
kwam niet te pas, en ze had, in haar eerste
opwelling van woocle, grooten lust om haar
werk aan de kliniek op te geven.
Zoo prettig was 't nu ook niet., om met
allerlei vuile menachen in aanraking te ko
men, instrumenten te desinfecteer on en te
steriliseeren, tampons watten te maken, pa
tenten vast te houden en wat er verder bij
kwam.
Allerlei akeligheid te moeten zien en bij
wonen, zonder do minste vergoeding.
't Eenige was, dat zc een beetje voorzich
tig moest zijn, want als ze nu zoo dadelijk
haar ontslag nam, dan zou 't tegenover de
andere helpsters net zijn, alsof zo 't daarom
deed.
En dan mocht die vent zich nog] maar
gaan verbeelden, dat ze can hem gaf.
Ze zou 't nog een poosje vol houden en
dan 't een of andere voorwendsel zoeken.
Of ze zou «eggen, dat .ze uit de stad ging
en. voorloopig niet meer kon komenpa kon
haar best eens op een reisje traktceren. ze
iiad het. houscli wel noodig.
D'en 'Haag was zoo criant vervelend met-
dat eeuwige Schevoningen en dat eeuwige
Kuihaius. En dan ook... zo wou der eens
uitwant er was nog iets dat haar hinderde.
Behalve 't aanstaande engagement van
den dokter, had ze or nég een vernomen en
wel van Louise Meetland, een meisje, waar
mee ze jaren 'lang op school had gegaan.
Ze waren nu wol geen boezem-vriendin
nen geweest, maar ze hadden in één klasse
gezeten en waren wel bij elkander op par
tijtjes gekomen én zelfs op eikaar s jours,
nadat ze beiden van schóól waren.
E'n nu was 'Louis publiek geëngageerd en
had zo niets van zich laten hooren, haar
zelfs geen kaart gezonden.
Natuurlijk kon ze er nu niet op de re
ceptie gaan en zou Lous haar galant ook
niet voorstellen, 't Was een klap in haar
gezicht
Ook daarom vond Wilna een reis noodig
nu liep ze eiken dag gevaar Lous met haar
aanstaande, een cavalerie-officier, naar zo
géhoord had, tegen te komen.
Lous zou natuurlijk wel overal met hem
paradoeren, ze was zeker veel te blij., dat ze
•hem had.
Bespottelijk om zoo'n haast te hebben.
Lous was net één jaar ouder dan zij.
Nu... en zij zou nog niet willen trouwen.
Lous zou misschien ook eerst nog wol een
poos geëngageerd zijn...
Net als Suze Groothorst; die was niu ze
ker al een jaar of zes verloofd, want ze was
't al zoo wat als schoolmeisje, en ze was nu
al eenige jaren onderwijzeres.
Gek om les te blijven geven, als je geën
gageerd bent... haar aanstaande was ook een
schoolmeester, hij verdiénde zeker nog niet
genoeg; zij zelve had eens aan oen paar
meisjes uit. de hoogste klasse verteld, dat zo
voor haar uitzet werkte.
Ze herinnerde zich nog, wal een pret zij
er over hadden gehad. Een van haar clubje,
Marie Ruivers, had 't uitgerekend, op haar
manier dan. Met één ochtend les geven op
school verdiende ze een zakdoek, met een
langen middag een servet en met een korten
middag oen stofdoek.
Ze hadden er om geproest. Suae echter
scheen heel gelukkig.
Hef- derde meisje kwam de juffrouw roe
pen voor 't. déjeuner,
Ih andere huizen ging fatsoenlijk een gong
of een schel, maar daar wilde pa niet aan,
dat vond hij goed voor fabrieken, maar ren
teniers hadden zoo'n haast niet op een paar
minuten.
Als dc meid maar kwam zeggen, dat het
eten op tafel stond, dan was 't goed.
Sedert pa uit de zaken was en rust nam
word hij ook niet gaarne in die rust ge
stoord.
Hij deed 't' erg op zijn gemakje af. Yóór
twaalven ging hij moest een eindje -loopen,
dat deden alle renteniers en gepensionneer-
de in den Haag. In Rotterdam zou hij zich
geschaamd hebben om over dag op straat
gezien te worden, nu zou hiji 'teen schande
hebben gevonden, als men hem niet- zag.
Zijn grootste ideaal' was, dat men hem
voor een oud officier of een gewezen Indi-
achen planter zou houden.
Ofschoon hij tamelijk zuinig, om niet te
zeggen schriel, van natuur was, erg op do
penning zestien, gelijk zijn vrouw beweer
de, zooi hij er toch heel wat voor over heb
ben gehad om zijn knoopsgat met een lintje
versierd to zien.
Als bij niet bang was geweest, naar de
Jieteekenis er van gevraagd te worden, dan
zou hij er zoo .maar ren ,rood of blauw lintje
in hebben gestoken, maar, dat ging toch
niet.
Hij verbeeldde zich altijd, dat iedereen op
straat naar zijn knoopsgat keek en de leegte
er van, 'bij een man als hij', onbegrijpelijk
vond.
Gedecoreerd te zijn kwam hom hot top
punt van geluk voor en (hij kon met wee
moed cn bitterheid te gelijk naar een, met
een of ander ridderkruis of medaille getooi-
den, ouel strijder staren.
Op den dag, na Koningin'» verjaardag,
was hij altijd slecht te spreken, dan werden
er zoovelen bekroond. Kon er van dien or
den-regen nu niet één enkel lintje op hem
neerdruppen 1
Hij krek altijd met aandacht naar do
lange lijst gelukkigen en trachtte de reden,
waarom zij zoo gelukkig waren gemaakt, uit
te vorschen.
Hij dacht toch wol, dat het niet alleen
persoonlijke verdienste was, die iemand zulk
een onderscheiding te beurt deed vallen en
hij 'had er graag t kunstje van gekend.
Maar ook dat bloof tot zijn vrome wen-
sohen behooren.
Helaaser waren er meerhet rentenie
ren was hem niet meegevallen, hij had ge
hoopt. door het opgeven vau zijn zaak, tot
de deftigen in den lande te behooren, maar
het was hem al ras gebleken, dat hoezeer
ook zijn omstandigheden veranderd waren,
hij dezelfde gebleven was. Al droeg hij nu
ook ren lange jas en in don winter zelfs een
pels, ©en kleedingstuk, dat eertijds in zijn
verbeelding onbereikbaar ver als oen her
melijnen koningsmantel was geweest, zoo
was 't hem soms, als voelde hij nog de ban
den knellen van hot voorschoot, dat hij
zooveel jaren gedragen had.
En inwendig voelde hijl zich, als meneer
Bong uit do Zeestraat, tocli nog als Bong,
den groente-boer. Zijn ideaal was geweest.
zich anders te voelen, hij had gehoopt dat
zijn gedachten en aspiraties gelijken tred
zouden hebben gehouden met zijn .lots-ver-
botering, maar, telkens op nieuw, betrapte
hij er zich op, dat hij toch. neg dc oude was.
En. zich langzamerhand zijn onmacht van
een lirer te zijn bewust wordende, had hij
er ren soort van trots in gesteld een burger
man te 'blijven, hetgeen hem, op enkele aan
vechtingen na, wondervol gelukte.
Nadat hij, im de eerste jaren van zijn
deftigheid, te vergeefs getracht had zidh aan
de fijnere voeding der groot© lui te wennen,
was hij van lieverlede weer teruggegaan tot
den grovoren' kost, waaraan zijn maag be
hoefte had.
Een déjeüner,, passende in zijn omgeving,
ren Jicht oiergerecht of viscli-soliiotelt.j© voor
af, kalfs-oestertjes met asperge-jyuntjee, sla
in den ren of anderen, heek-maal geen sla-
acht igon vorm, ren dessert je, vruchten, ©en
kopje zwarte koffie, noe hoor, daar moest
hij niets van hebben.
Wat hij voor zijn twaalf uurtje verlangde,
was ren groote kop koffie met melk, geen
leut, nee, goed moest zo zijn, maar een
flinke kop, niet zoo'n noted op je en niet
pikzwart. Etn, .wait, 'toten betrof, al dien
poespas gaf hij ze cadeau. Een -paar flinke,
dikke boterhammen met leverworst of suit of
kaas, desnoods eeu plafckie koek of janhagel
na en -voor de rest goen nieufws. Daar kon
hij 't best mee stellen.
Wordt vervolgd.
