881. €5de Jaargang. Uwm Oourent Tersohfat Dag*lgki, met aiteeaderiaf iu Woensdag 5 Februari 1908. BUITENLAND. FEUILLETON. DE SVENSSONS. RSFOORTSCH DAGBLAD ABONN1MBNT8PBIJS: Pw 3 nuModen roor Amwtfoortf 1JMS. litm buu per poit- 1.75. Atioafarlfke - 9.05. Ton- en Teectdagen. Advwteatiln, aededeeliafea aex., geliere bi»b tWt 10 w >*orf em b| de Uitgevers la te renden. UtrMhtftCél Uitg6?6r«: VALKHOPP ft C* 1. Int* room ra. TtltphooaatiBmw 06. PB IJS DBB ADVBBTBNTltH: Yea 1—6 reg^ef Bike regel meer Groet* letten neer plaatsruimte. Yeor kandel bedrflf beetaaa voerdee*| het herhaald adrerteeren in dit Blad b| al eirealaiee, bereMeede de ▼eerweaede Kennisgeving. Burgemeeeter en Wethouders van. Amers foort; Gelet op artikel 37 der Drankwet Brengen ter openbare kennis; 1. dat bij hen is ingediend een verzoek schrift om verlof tot verkoop van alcohol houdenden drank, anderen dan sterkendrank voor gebruik ter plaatse van verkoop door Cornells van den Brul, caféhouder, in de voorlocaliteit van het perceel Broedst-raat no. 1 alhier; 2. dat binnen twee weken na deze bekend making ieder tegen het verleen en van het "verlof schriftelijk bezwaren bij burgemeester en wethouders kaai inbrengen. Amersfoort, den 4 Februari 1908. 'Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Burgemeester, WUYTLERS. De Secretaris, J. G. STENFERTKROESE. Politiek Overzicht. Spoorwegplannen in het Balkan- gebied. De vergadering der delegation heeft dit maal aan de regeering van Oostenrijk-Hon- garije de gelegenheid verschaft om een plan te berde te brengen, dat ten doel heeft bet Oostenrijkse lie gebied in nader© economische aansluiting te brengen met de Balkanlau- den en eene rechtstreeksche spoorwegver binding te krijgen van dat gebied met de havens van de Egeïsche zee. Tot dusver gaat de weg van Oostenrijk-ïïongarijo naar Macedonië en over. 't geheel naar Turkije over Servië. Maar door het bezit van Bosnië is Oostenrijk ook een Balkanstaat. Het stre ven is daarom sedert lang om eene eigen verbinding te krijgen met de overige Balkan- landen. Dat denkbeeld is thans ernstig ter hand genomen, nu de regeering van Oos- tenrijk-Hongarije door haren gezant te Kon- stantinopel van den sultan eene voorloopige concessie heeft gevraagd voor een spoorweg naar Mitrowitza. De Neue Freie Pr esse deelt over de plannen, die zijn opgevat, het volgende mede De Bosnische oosterspoorweg, die Van Serajewo uitgaat, splitst zich kort voor haar einde in tweeën en zendt een tak naar de Servische, een anderen naar de Turksche grens. Van dezen laatsten tak uit zal nu, wanneer do toestemming van den sultan verkregen wordt, een spoor weg gelegd worden door het sandsjak Novibazar, die zich te Mitrowitza zou aansluiten aan de lijn, welke van daar naar Salon ik i gaat. Het is op het eerste gezicht duidelijk, dat daarmee eene zeer gewichtige verbinding zou worden verkre gen. De spoorweg, die dan zou worden ver kregen, zou rechtstreeks leiden naar Mace donië en naar de Egeïsche zee en Bosnië met de zuidelijker gelegen landen in verbinding brengen. Het Oostenrijksche Balkanhu.J zal dan de weg worden voor het doorgaan de verkeer tusschen noordelijk Europa en de havens van de zuidoostelijke Middel- landsche zee. Ook Griekenland zal via Bos nië bij de groote cultuurlanden aangesloten worden, wanneer de sultan zijne toeetem- ining verleent tot de lang gewenschte ver binding tusschen Saloniki en Larissa, waar voor ook de regeering van Oostenrijk-Hon garije zich met allen ijver in de bres stelt. Ook bestaan plannen voor eene spoorweg verbinding met Montenegro en met het meer van Scutari in Albanië. Men staat hier dus voor het begin van gewichtige plannen van spoorwegpolitiek. Het wereldverkeer tusschen West-Europa en Indiè is steeds zoekende naar den kortsten weg. De spoorweg vervoert sneller dan het schipmen tracht daarom de zeereis over de Middellandsclie zee zooveel mogelijk te bekorten en zoekt daarom als eindpunten van den spoorweg de zuidelijkste punten van Europa op. Sedert de Italiaanscho spoorwegen voor het wereldverkeer zijn in gericht, gaat de post te Brindisi van een spoorweg over op do stoomboot. Maar zui delijker nog en dichter bij den ingang van het Suez-kanaal ligt Griekenland. Het plan van baron Aehrenthal komt dus neer op de verbinding van het spoorwegnetvan Oosten rijk-Hongarije ©enerzijds met het Turksche net in Macedonië en zoo met de gewichtige haven Saloniki, anderzijds met Griekenland. De sultan heeft gevoel voor grootsck ge dachte spoorwegondernemingen; dat bewijst de aanleg van de spoorwegen in Klein-Azië, zijne sympathie voor den Bagdad-spoorweg en misschien nog het meest de nadruk, dien hij zet aan den arbeid van den Hedsjas- spoorweg. Bij den Hodsjas-spoorweg zitten militaire, godsdienstige en politieke oog merken voor; de Klein-Aziatische spoor wegen echter zijn hoofdzakelijk bestemd v.x>r economische doeleinden, zooals ook het ge val zijn met de Sandsjaklijn en met de Larissalijn. De spoorweg vain Saloniki naar Mitrowitza is bot dusver eene doocl.loopeaide lijn; eerst door de aansluiting" aan Boende zal deze lijm hare voile beteeken is krijgen., zoowel voor bet sandjak Novibazar zelf ais voor Mace donië. De polsslag van net economische leven in d!ic landstreken zou sneller gaan, hetgeen zou "bijdragen om die groote verliezen, die door het; bedrijf dei' 'benden zijn geslagen, vlugger te boven te komen De ontwikkeling van handel en verkeer zou voor de bevolking nieuwe bronnen van bestaan openen etni daardoor haar meer belang doen krijgen bij; liet bestaan van oadè en rust. In streken, die door revolutionaire bewegingen worden ge- teiisterd, is de spoorweg niet alleen een middel om het gezag beter te handhaven ill ij is ook een middiol om aam dl© 'bende- hoofden reciruteai te onttrekken. Waarneer er beter gelegenheid1 tob arbeid ontstaat, dan r.emen de onrustige elementen al. Helt moet bet doel van de Turksche regeering zijn, goede economische toestanden in Macedonië in 't leven te roepen Wanneer diti haar ge lukt, dan zal zij gemakkelijker er in slagen, het gewest onvatbaar te maken voor pogin gen tot opstand, die van buiten worden be proefd. Dit zijn overwegingen, the doen verwach ten, dat op dè medewerking van den sultan nieti te vergeefs een beroep 1 worden ge daan De Neue Freie Presse doet voorts uit komen van hoe gTOot -gewicht de uitvoering vaai deze spoorwegplannen zal zijn voor Bosnië. Tot dusver :s de noordwestelijke hoek van het Balkangebied naar helt oo6ten en zuiden geïsoleerddeze plannen zullen voor Bosnië de gelegenueid openen bij het wereldverkeer te worden aangesloten. Ook Griekenland neemt Oosten rijk-Hon garije order zijne vleugels, om de verwezen lijking te krijgen van den ouden wensoh der Grieken om eene spoorwegverbinding met Europa te krijgen. Tot dusver is Grieken land alleen over zee, niet per spoor te be reiken. Er zijn intuss'ken nog anderen, die belust zijn op concession voor spoorwegen, naar of door Macedonië. Bulgarije verlangt de toe stemming voor een korten spoorweg, die van zijne giens bij Kustenuil moet gaan naar het station Kcemanawo aan de Macedonische ■hoofdlijn; de Serven droomen zelfs van een grooten spoorweg, die hot Balkangebied doorsnijdt van Oost naar West. door Alba nië naar de Adriatische zee. Voor Oostenrijk- Hooi gorije is het niet slechts eene commer- cieele noodzakelijkheid, maar ook eene eere zaak de concessie, die het weaisöht, vroe ger te krijgen dan dè kleine Balkan-concur renten. Dat zal ook wel geoeuren, maar voordat allee geregeld zal zijn-, zullen er groo te bezwaaien van poldtieken aard uit den weg moeten worden geruimd België. Brussel, 4 Febr. De bijeenkomst, die de ministers heden hebben gehad met de leden van de rechterzijde, deel uitmakende van de Commissie van Zeventien, was zeer belangrijk. Volgens de verklaringen, afgelegd door het hoofd van het kabinet, zou de regeering afzien van heb kroondomein en het denk beeld aanvaarden van de vorming van- een fonds, uitsluitend ten behoeve van de uit voering van openbare werken in België en den Congoetaat. De verklaringen van den minister-presi dent maakten een uitstekenden indruk. In de staatkundige kringen is men van oordeel, dat voor het koloniale vraagstuk eene rege ling verkregen is Frankrijk. P a r ij s, 4 Febr. Bij de beraadslagingen over het wetsontwerp tot vermindering van deu oefeningstijd. der reservisten, zeide mi nister-president Clomenceau, die overigens een lans brak voor de vermindering, dat hij niet geloofde, dat voor Frankrijk het ootgen- blik om tot ontwapening over te gaan reeds was aangebroken. De democratie zal zich kunnen ontwikkelen en haar vaderlijk erf deel behouden dioor de instandhouding van een© krachtige militaire organisatie. Een amendement om de tegenwoordige oefenings- tijideu te behouden, werd verworpen met 153 tegen 125 stemmen. Eng«I*nd. Londen, 4 Feunari. De eerste minister Sir Henry Campbell Bannerman kwam heden voor het eerst.' sedert het begin der zitting ter vergadering en werd door de meeste aanwezigen levendig toegejuicht. In antwoord op eene vraag verklaarde de eerste- rai nister, dat de regeer in g de oanvenjtie be lief feilde het interaataomale Prijzengereoht niet zal bekrachtigen, alvorens de noodige wetswijzigingen door heb parlement goedge keurd1 zijn. Het gisteren aangekondigd© adres werd met algemeen© stemmen aangenomen onder betuigingen van instemming na redevoerin gen van Campbell Bannerman en van den heer Akers Douglas, namens clt oppositie. De eerste minister dlrukte onder algemeene instemming zijne verontwaard ging uit over dè gepleegde misdaad cm gaf uiting aan de sympathie en de vrienosohap van het Huis jegens de Koningin-moeder, den jongen Ko ning en het volk van Portugal. In het- Hoogerhuis werd een gelijksoortig adres goedgekeurd. Italië. Rome, 4 Febr. De voorzitter spreekt zijne hartelijke deelneming uit voor de ko ninklijke familie van Portugal. Minister Giolit-ti betuigt zijne insteanming met die woorden. De republikein Chieea zegt, dat hij, om dat de nationale vertegenwoordiging in Por tugal is afgeschaft, meent een hartelijk sa luut te moeten brengen aan het Portugee- sehe volk. Minister Giolitti protesteert te gen deze ongepaste inmenging in de binnen- landsche aangelegenheden van een ander land en zegt, dat niet mag worden vooruit gel oopen op het oordeel, dat alleen de ge schiedenis zal moeten uitspreken. Spanje. Madrid, 4 Febr. De Senaat heeft eon wetsontwerp aamgenomon Qot regeling van den rechtstoestand van de levensverzekering maatschappijen, die aam het toezicht vam do regeering worden onderworpen. Portugal. Bij het moordtooneel vam verleden Zater dag is de Koningin ongedeerd' rebleven. Dat is haast door een wonder geschied; haar hoed en haar pelsmantel zijn met kogels doorboord. Het tooneel van de vreeselijke misdaad, waarvan Koning Carlos en zijn oudste zoon verleden Zaterdag de slachtoffers zijn ge worden, is gelegen in een der schoonste ge deelten van Lissabon, daar waar na de verschrikkelijke aardbeving van 1755 eene prachtige nieuwe stadswijk is ontstaan. De koninklijke familie bevond zich in Villa Vijosa, een van ouds beroemd oord voor bedevaartgangers, om daar deel te ne men aan de jaarlijks terugkeerende groote mis. Het omstreeks 4000 inwoners tellende stadje, dat een koninklijk paleis met groo ten tuin bezit, de vroegere residentie van de hertogen van B-raganza, ligt in het oosten van Portugal, niet ver van de Spaansch© grens, aan de noordoostelijke helling van de Serra d'O'ffa. De in 't begin van de 15e eeuw gestichte bedevaarbkapel van de ontvange nis van Onze Lieve Vrouw was en is in Portugal zoozeer in trek, dat eene Portu- geesche orde daarnaar heet. Het spoorweg station, dat het dichtst bij Villa Viyosa ge legen is, is Estremoz, vanwaar de spoorweg oostwaarts naar Badajoz (Spanje) westwaarts naar Barreiro gaat aan den zuidoostelij ken oever van d© bij Lissabon tot ©ene baai verbreed© Tejo (Taag). Van dezen spoorweg heeft de koninklijke familie zich bediend om naar Lissabon terug te koerenZij is daarna met de veerboot over de Tejo ge varen en aan de prachtige landingsplaats bij de Praja do Commercio (het Handels- p'ein) aan land gestapt. Uit marmerblok ken zijn daar de kademuren opgetrokken marmeren trappen voeren naar den met eene marmeren balustrade af gezet ten oever; een trotsche triomfboog opent den toegang tot het ruime, vierkante plein. Naar het wes ten loopt het plein uit op een aantal van de bekende, smalle stegen (ruas) van Lis sabon. Aan de noordzijde verheft zich aan het plein, op welks midden het standbeeld van dom Jozef I zioh verheft, het groote gebouwen-complex, waarin de beurs en de kantoren van invoerrechten gevestigd zijn. Aan de zuidzijde huisvest een nog grooter gebouwencomplex de ministeriën en daar sluit zich het marine-arsenaal bij aan. Langs deze gebouwen loopt de van het westelijke eind - van de Pra^a do Commercio naar het plein Corpo Santo gaande smalle Rua d'Arsenal. Dicht bij den hoek van deze straat is de vreeeelijke moord gepleegd. Van eene zijde, die over de leden van de Portugeesche dynastie volledig is ingelicht, verneemt de Köln. Ztg., dat Koning Carlos grooten kunstzin bezat. Hij heeft de schoon© kunsten niet alleen bestudeerd, maar ten deele ze ook uitgeoefend. Inzonderheid was hij een zeer goed schilder. Bij een bezoek, dat hij twaalf jaren geleden te Berlijn bracht,heeft hij den Duitechen Keizer zijn eigen portret geschonken, door hem zelf ge schilderd, dat d«ze nog in zijn studeerver trek heeft hangen. Hij was een liefhebber van sport en vooral een uitnemend schutter. Op wetenschappelijk gebied is hij inzonder heid werkzaam geweest tot- bevordering van het diepzee-onderzoek; hij heeft een mu seum voor deze studiën gesticht. Politiek was hij meer liberaal dan clericaal gezind. De met zijn vader vormoorde kroonprins Luiiz wordt als een zeer ernstige en daarbij zeer "lijtige jonge man geschetst, die intus- scben hiermee eene groot© goedhartigheid en minzaamheid wiet te verhindon. De tweede zoon, die nu Koning geworden is, draagt den naam var een voorvader, wiens regee ring (1495—1521) valt in Portugal's grooten tijd. Deze eerste Manuel voerde daarom ook den bijnaam: ,,de door het geluk be gunstigde". Onder hem werden door Vasco de Garna, Almeida, Al'berquerque en Cabrai de groote bezittingen in In-die en Brazilië verworven. Lissabon, 4 Febr D® definitieve sa menstelling van het mimsiterie is als vroeger, 'behalve Weuocetao Lurna, bui ten landsche zaken; èebastien, oorlog; Espreg'ueirai, financiën; M-agalhaes, openba re werkeai. Thans zijn de portefeuilles vam openbare werken en marine in handen van de onafh:unikelijlkendie van justitie en bui- tenlandsohe zaken in handen van de regen©- radores en oorlog en lin-anoiën in handen van de progressisten. Het ministerie rekent op den steun vam de mon arolnstdsche par tijen. Lissabon, 5 Febr. Het ministerie zal blijven in de samenstelling zooals is opge geven. Araaral zal zdok met zijne am'btge- 'nooten naar het paleis begeven. Van den Spaanse hen gezant te Berlijn vermeldt een correspondent van de Frankf. Ztg. eene verklaring, dat de berichten over den toestand in Portugal overdreven moeten •worden geacht. Hij zegt,,Wel is het niet te ontkennen, dat de toestand zeer ernstig is, maar bij is toclh niet zoo troosteloos als hij in de pers wordt geschetst. Ik vlei mij een goede kenner van Portugal te zijn. De verwikkelingen spelen z'ch echter slechts in don boezem van de politieke partijen af, waar vele heethoofden zijn. Maar het volk is rustig en toont geen lust om aan politiek te doen. Aan het veld win non van eene anar chistische beweging geloof 'k niet, evenmin aah eene revolutie in Portugal De vreese lijke misdaad vau 1 Februari is eene schanddaad van enkele verdoolde fanatie- ken". In verband hiermee verdient de aandacht een telegram uit Lissabon, door den oorree- Naar htf Ztrttdich 10 ••ox PH. W IJ S M A X. De kleine Baron -groeide uitmuntend, voor zoover bet zijn lidhaam betrof geestelijk maakte -hij weinig vorderingen. Met dè tien maanden liep bij reeds; maar toen hij twee jaar geworden was en nog niet- kon praten, begon men zich ongerust te maken. Intus- schen begon hij, todh zachtkens zijne belang stelling in de dingen rondom hem te ken nen. te geven, zij het ook nog in zijn eigen* aardig taaltje en buitengewoon. Maar nu troostte men zich. door aan do geschiedenis te herinneren van een Harmingsköld die te vlug en te voel -gepraat ixad en daarom twee voüJ© jarem in de gevangenis in Linköping had moeteu zitten, achter slot en grendel. Hij heette Thorsten en hij werd' een flinke jongen die zijn ponny reeds goed in bedwang nad toen hij pas acht jaar cud wasmet zijn tiende jaar zat hij in de laagste klas op de schoolbank. Hij was een aardig kerel- V -G, moesters hielden van hemde moei- ijkheid om de wijsheid der boeken in zich op te nemen, was voor hem niet- grooter dan voor vele anderen. Het was alleen maar zoo januner dat niets an dat mooie hoofd wilde blijven zitten Hierdoor had hij ruim twee jaren noodig voor de overwinning van ieder der beide laagste klassen. De teekenmeester verklaarde daarentegen dat Thorsten zeker eens een groot schilder worden zoude, en de weduwe en haar doch ter, -bij wie Thorsben gedurende een paar termijnen was gehuisvesi', noemden hem een muzikaal genie. Niemand 'had hem met mu zieklessen willen lastig vallenhij had waar lijk meer dan genoeg aan het loeren van lezen, schrijven en rekenen. Toen men hem, op zijn dringend verzoek, de noten had loe ren, lezen, vergat hij. hunne betoekenis aan stonds weer. Maar wanneer hij met een ver rukt gezicht en saaangevouweu handen naar het spelen van een paar eenvoudige stukjes door juffrouw Sundbom, had zitten luiste ren. rustte ,hij niet ear dan tot hij| de zang1- wijs, gedeeltelijk vrij nauwkeurig, zelf op de piano gevonden had. Baron Ludvig reed naar de stad om met den rector en den directeur van dè school te gaan spreken. ,,Wel hoe is het er mee?" vroeg do moeder bezorgd, toen haar echtgeuoot thuis kwam m Jj<^ zieje. Uit die schoolvossen kun je moeilijk wijs worden. Zij denken dat er in zijn hoofd niet voor zoovele dingen tege lijk ruimte is. Dat men verstandig zoude doen met, zich bij hem tot de .(aanschouwe lijke wijze ik geloof ^at zij t aoo noem den -te 'bepalenmen zou dan ook vaker tot herhalingen kunnen overgaan, dan zich in eene openbare school laat doen. Zij spra ken over afzonderlijke lessen en dan ver- tolde juffrouw Sundebom, dat hij nieuwe nachthemden noodig had. want dat hij uit zijne oude was uitgegroeid. De hoofdzaak is dat onze zoon een goed karakter heeft; maar het ziet er niet- naar uit of hij ooit een geleerde worden zal," zeide Baron Lud vig met een bedenkelijk gezicht. In haar angst ging de moeder zelf naar de stad. Zij begreep het wel, er was te wei nig Ohlssön en te veel Harmingsköld in haar lieveling om ooit het witte studenten potje op zijn hoofd te kunnen ziendat er in dat hoofd geen kastjes waren oan iets in zich op te nemen en te bewarenen dat hij, nu hij over de allereorst© lessen heen was, voortdurend in de school op dezelfde hoogte zou bTijven staan, of altijd rondloo- peu in het kleine 'kringetje waarin geen schooljongen, zelfs geen Harmingsköld af Ekestad, zich langer dan hoogstens twee jaren bewegen mag. Thorsten was nu onafgebroken een vol jaar op Sundeby geweest, zonder naar .■iemand van zijne kameraadjes te verlangen of iets te missen van hetgeen hij' in de stad had achtergelaten. Hij was mooi als En- dymion en oen knap paardrijder; hij speelde niet onaardig op de piano op 't ge hoor zonder muziekkennisschilderde kleine landschapjes, bij het gezicht waarvan het hart zijner moeder sneller klopte van een illusie, dien zij zich zelf niet durfde beken nen. Thorsten was een goede, lieve jongen, gemakkelijk te leiden aooals wenig anderen. Zijne kundigheden groeiden waarlijk ook aan dit- was te danken aan de verstandig© leerwijze van een oud-student uit Lund, die den toestand goed inziende met weinig nieuwe leasen uit de boeken aankwam, maar feitelijk ieder uur van onderwijs tot eene mondelinge herhalingsles maakte, waar in zeer behoedzaaan, en bij, uüterst klcdno hoeveelhedeniets nieuws werd binnen ge smokkeld in het holle hoofd vaar deu -lcnaap* I Mijnheer Wennerbom, de huisonderwijzer was geen bijzonder© aanwinst voor het een tonige leven op Store Sundeby Hij was dankbaar voor de welwillendheid die hij mocht ondervinden maar het verlaten van den kring zijner evenmin zeer begaafde vrienden in de universiteitsstad, had hem toch moeite gekost. Hij vond de dagen hier wel lang en bleef altijd uitzien naar do mo gelijkheid om de vele ledige uren die hij beschikbaar had, te gebruiken voor ei-gen stucRe, ineb het oog, op het examen der kanselarij. Juist het gebrek aan geestesgaven die zijn jeugdigen leerling het aanlceren van iets nieuws beletten, kon hem vaak schrik aan jagen Tegenover dit volkomen gewettigd on vermogen bij een kind, schaamde hij zich over de slappe wilskracht van zijn eigen goed hoofd. Hij nam het besluit zich daar boven te verheffen en als zijn blond hoofd met de kortgeknipte, steil overeind staande haren niet. over een boek of bord met eten gebogen hing; of als zijne lange magere figuur niet op een schommelstoel in de leer kamer wiegelde, gehuld' in oen dikke wolk van tabaksrook, zwierf hij moestal door 't bosch en over de velden. „Wat denkt u dat nog eens van Thorsten zal kunnen worden, mijnheer Wennerbom?" vroeg mevrouw soms. ,.Mij dunkt dat wij ons hem later in do plaats van zijn vader moeten voorstellen," luidde het, met- kleine wijzigingen, telkens herhaalde antwoord op die vraag. „Do plaats van zijn vader!" Den eersten keer had de Barones hem, die dit antwoord gaf, scherp cn onderzoekend aangezien. Zou hij' haar willen bespotten? Maar een blik op zijn goedhartig, alledaagsch gelaat ver joeg aanstonds die opwelling. Ja zeker, dit was eene plaats in dè wereld die hij zou kunnen innemen, al was het nu juist niet de levensroeping waarvan de liefhebbend© moeder zoo gaarne droomde voor haar ©enig in' ieder ander opzicht prachtig ontwikkeld, goedgezind en edel geboren kind. Sedert lang van haa-e familieleden ge scheiden, terwijl 1 ïóervan slechte enkele verre bloedverwanten overgebleven waren, wist zij in de geheel© wereld slecbts één mam in wien zij vertrouwon stelde en van wien zij mocht kopen dat hij haar zoude begrijpen. Zoo stond zij dan op een mooien Augus tusdag iu de spreekkamer van dokter Lars, tegenover den grijzen dikkert, nadat zij hem tweemaal tevergeefs had gezocht. Hare in verschillende tinten spelende oogen toon den een vochbigen glans en hare wangen gloeiden. Dokter Lars zag haar vragend aan en zeide vlug opstaand©: ..Mag 'k u verzoeken plaats te nemen, mevrouw? Ik zie wel dat het hier geen kwestie van dood of loven geldt." ..Ja. Dat is toch wèl zoo, doktor." Dokter Lars begon ijverig naar zijne kast met instrumenten te schuiven. De Barones glimlachte bij die beweging zoo droevig, als hij dit- nooit van haar had gezien. Zij ver volgde: „Toch is er geen oogenbli-fckelijk gevaarmaar ik zoude gaarne een poosje met ii willen spreken, als u ton minste tijd voor mij hebt, dokter." ,,Dat vind ik heel vriendelijk van u. Maakt Ludfvig hot goed?" ,,T7*nk ui. Hij is gelukkig altijd geoond en tevreden/' Wordt vtr—lfd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1908 | | pagina 1