M\ «39. Berite Blad.
Zaterdag 15 Februari 1908.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
DE S YENSS0 N S.
O4* J
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
Per t maanden toot Amersfoortf 1.25.
Idem franee per poet- 1.75.
ilfconderlijke nummers - 0.05.
Ueae Courant verschijnt Dagelgks, met uitzondering ran
/?nm- en Feestdagen.
Adrertentiên, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 nar
'a morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uilgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PB IJS DEB ADVEBTENTIÉN:
Yaa 1—6 i
Elke regel meer
Groote letters naar plaatsruimte.
Yoor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tel
het herhaald adverteeren in dit Blad bg abonnement. Keae
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aaavraag
toegezonden.
Politick Overzicht
De Oostenrijksche spoorwegplannen
in het Balkangebied.
De mededeelingen. die baron Aehrenthal
in de delegatiën van Oostenrijk-Hongarije
gedaan heeft over de plannen van zijne
regeering om de aansluiting te verkrijgen
van het spoorwegnet in Bosnië met de
Macedonische en Grieksche spoorwegnetten
c i daardoor een nieuwen internationalen
verbindingsweg in 't leven te roepen, heb
ben, zooals wij hebben medegedeeld, ont
stemming verwekt in Frankrijk. Ook in de
Russische pers heeft men zich over die plan
nen tamelijk onvriendelijk uitgelaten.
In ecne officieuse mededeeling uit Wee-
nen aan de Vossische Ztg. wordt gezegd,
dat voor de Russische ontstemdheid geen
reden bestaat, want baron Aehrenthal
heeft, voordat hij zijne rede over de buiten-
landsche politiek iu de commissie van de
Hongaarsclie delegatie hield, het Berlijnsche
cd het Petersburgsche kabinet in keunis ge
steld van het voornemen van Oosten rij k-
Hongarije om den spoorweg OewatzNovi-
bazarMitrowitza te bouwen. Dat neemt
intusschen niet weg, dat de ontstemdheid
bestaat; baron Aehrenthal heeft in eene
latere rede zelf er van gesproken a]s van
een feit. Hij drukte de hoop uit, dat men
spoedig daarvan zou terugkomen, want als
men de zaak olyectief beschouwde, dan zou
men moeten zeggen, dat hier eene ver war
ring bestond van politieke en economische
zaken. Dit lichtte hij aldus toe:
,,Ik moet vóór alles de aandacht vestigen
op den aard van onze entente met Rusland.
Zij dateert uit het jaar 1897 en ontstond bij
de uitbarsting van den Grieksch-Turkschen
oorlog. Er werd toen geconstateerd, dat
Oosten r i j k -H on gar ij e en Rusland een gelijk
belang hebben bij de handhaving van den
status quo aan don Balkan, dat beiden de
gedachte van het verwerven van gebied op
den Balkan afwijzen, eindelijk dat aan
beide zijden het vaste besluit bestaat om
de onafhankelijkheid en het reel t om het
eigen lot te bepalen van de Balkanstaten
op de stipste wijze te eerbiedigen.
,,Op dezen grondslag zijn wij in de laatste
tien jaren in bestendige en vriendschappe
lijke voeling met het Petersburgsche kabi
net gebleven, en toen in het jaar 1903 door
de Macedonische woelingen een gevaar voor
den vrede dreigde te zullen opkomen, heb
ben wij en Rusland als de naastbetrokken
staten het programma van Mürzsteg ont
worpen en het sedert dichter bij de ver
wezenlijking gebracht. De door ons in Kon-
stantinopel aanhangig gemaakte vraag der
verbinding van de Bosnische spoorwegen
met het Turksche spoorwegnet, waarover nu
zooveel te doen is, ligt op verren afstand
van het veld van ons aocoord en van het
programma van Mürzsteg. Het accoord is de
bekrachtiging van het beginsel der hand
having van den politieken status quo, ter
wijl het bij de aansluiting van Oewatz naar
Mitrowitza en van Vardiste aan de Ser
vische spoorwegen te doen is om de geheel
natuurlijke ontwikkeling van handel en ver
keer. Op het oogenblik, waarop de Bosnische
oo6terspoorwegen voltooid en voor het ver
keer opengesteld waren, is de vraag van
hunne aansluiting van zelf, als 't ware auto
matisch, opgekomen".
Hie>r geeft dus de Oostenrijksche bewinds
man kort en bondig te verstaan, dat dit
eene zaak is, waarmee Rusland niet te ma
ken heeft. Ja, maar het is de vraag of men
in Rusland die opvatting zal deelen en zich
er in zal schikken, dat Oostenrijk voor zioh
zelf voordeeJen verlangt op economisch ge
bied, die anderen moeten ontgaan. De Neue
Freie Presse geeft te verstaan, dat dit niet
zonder uitwerking zal blijven op de Oosten -
rijksch-Russische entente aan den Balkan
zij schrijft
Baron Aehrenthal heeft de polemiek te
gen de Russische en Fransehe aanvallen
kalm, zonder het zelfbewustzijn op den voor
grond te stellen, maar mannelijik gevoerd. Hij
lieeft zijne meening samengevat in den kor
ten, bondigeu volzin „De spoorwegkwestie
gaat alleen ons en' Turkije aanDe geheel e
monarchie zal dez© meening goedkeuren.
Maar tegelijk zal de vraag op aller lippen
komenZijn deze bliksemflitsen de eerste
voorboden van eene blijvende ontstemming
tussclhen de entente-mogendheden Dreigt
niet eene krisis van liet gansohe hervor
mingswerk in Macedonië, als de beide staten,
die het tot dusver gevoerd hebben, niet meer
de onmidldellijike verantwoording dragen
maar haar deelen met de steeds in geschil
len verstrikte Europeesche groote mogend
heden? Zeker is het, dat de bemoeiingen
voor de hervorming van het rechtswezen in
de gezanten conferentie - te Konstantinopel
reeds verflauwd zijn. Met groote scherpte
beeft de minister van buiten!andsche zaken
gezegdIn de hervorming van het rechts
wezen was de bijzondere taak van de enten-
te-mogiendheden afgedaanBij haar ontbrak
feeds de beslistheid van het vroegere optre
den der entente. Ook heeft de entente een
heftigen keer in den strijd om den spoor
weg, die met het program van Mürzsteg vol
strekt niet in verband staat, eveneens niet
verhinderd. Op welk gebied zal zij weer tot
leven komen en voelbaar worden? Daarover
geeft de rede van bauon Aehrenthal geen
opheldering. Hij bepaalt ziclh er toe te zeg
gen, dat wij tot dusver met Rusland in vol
ledige overeenstemming zijn opgetreden, e"
eindigt zijn betoog met de zucht: „Het zal
niet altijd gemakkelijk zijn heb schip des
vredes door alle klippen heen te sturen." De
sterke opwinding zal weer bedaren. De en
tente, die Rusland in zijn tegenwoordige»
toestand moet wensdhen, zal niet gemakke
lijk verdwijnen. Maar een schaduw valt op
den binnenlandsChen toestand, en de onbe
vangenheid en zorgeloosheid van de laatste
tien jaren zijn toch gestoord.''
DuitaMtllAfld.
De rijkskanselier vorst Bülow, die wegens
ziekte het jaarlijksche diner van den Duit-
schen landbouwraad, niet heeft kunnen bij
wonen, zond een brief waarin hij zegt
„Mijn arbeid voor de Duitschen landbouw
heb ik gedaan, doe ik en zal ik doen, om
dat ik geloof daarmee een van mijne voor
naamste plichten jegens het Duitsche volk
te vei vullen. De cok in uwe beraadslagin
gen aai±- den dag gelegde bereidwilligheid
van den 'endbouw om zijne versterkende
krachten in den dienst van groote, nieuwe,
sociale en economische ondernemingen te
I li
stellen, is daarvoor mijne beste «belooning en
toont mij op nieuw, dat ik op den goeden
weg ben."
De rijksdag heeft een voorstel aangeno
men om de verbonden regeeringen te verzoe
ken, zoo spoedig mogelijk een wetsontwerp
in te dienen betreffende de regeling van het
verkeer met automobielen in het Duitsche
rijik. Staatssecretaris Nieberding, het hoofd
van het departement van justitie, verklaar
de zich in beginsel bereid een wetsontwerp
samen te stellen, waarbij vooreerst de
civielrechtelijke zijde, de aansprakelijkheid
voor de schade aan leven en goed, geregeld
zal wordenverder zullen daarin voorschrif
ten worden opgenomen om alleen aan be
voegden het recht toe te kennen automobie
len te 'bestureneindelijk zal het wetsont
werp strenge strafbepalingen bevatten.
Ten bewijze, dat de regeering doordron
gen is van do noodzakelijkheid van wette
lijke regeling van deze materie, deelde de
staatssecretaris mede, dat er van 1 October
1906 tot 1 October 1907 in Duitschland
4931 automobiel-onge'ukken zijn voorgeko
men; 145 personen zijn gedood, 2419 ge
wond. Van de gekwetsten waren 76 pet.
personen uit het publiek.
De regeering van het groothertogdom Ba
den, die in de begrootingscommissie geïn
terpelleerd werd over hare stelling in het
vraagstuk der scheepvaarttol 1 en op den Rijn,
hoeft daarop geantwoord, dat wel is waar
ouder de betrokken regeeringen onderhande
lingen hebben p'aats gehad tot het verkrij
gen van de noodige gegevens voor het ge
val dat het tot de invoering van die tollen
mocht komen. Uitdrukkelijk is daarbij
echter geconstateerd, dat de regeeringen,
door deel te nemen aan die onderhandelin
gen, geen verplichting op zich namen om
tot de eventueele invoering mede te werken.
Overigens is de regeering van Baden niet
van standpunt veranderd. Zij blijft er bij,
dat sdheepvaarttollon op den Rijn niet kun
nen worden ingevoerd, zonder dat vooraf de
rijksgrondwet is gewijzigd. Ook is zij van
meening, dat de nadeelen, die aan de heffing
verbonden zijn voor B'aden, grooter zijn dan
de voordeelen, waarom zij tegen de invoe
ring gekant blijft.
Dr. Hinzpeter, de onlangs overleden leer
meester van keizer Wilhelm II, die voort
durend het vertrouwen van zijn keizerlijken
leerling was blijven genieten en door dezen
in alle moeilijke omstandighedan werd ge
raadpleegd, had een dagboek bijgehouden,
waarin al het merkwaardige uit zijn leven
en zijne ervaringen in den keizerlijken
kring stonden opgeteekend. Na zijn dood
liep het gerucht, dat hij die aanteekenin-
gen, die van veel gewicht waren voor de
geschiedenis van Duitschland in de laatste
jaren, had vernietigd. Dit gerucht werd
•tegen gesproken, o. m. met de opmerking
dat men van een man als de overleden ge
leerde niet mocht verwachten, dat hij zunLe
kostbare bouwstoffen voor de geschiedenis
van onzen tijd maar klakkeloos zou hebben
vernietigd, al achtte men het waarschijnlijk,
dat hij een termijn bepaald zou hebben voor
de uitgave, terwijl een ander blad wist te
vertellen, dat dr. Hinzpeter zijne gedenk
schriften aan den keizer had ter hand ge
steld, om ze naar goedvinden te gebruiken.
Nu heeft ichter de Köln. Ztg. van welin
gelichte zijde te Bielefeld, waar dr. Hinz
peter de laatste jaren heeft gewoond, vet
nomen, dat deze werkelijk zijne dagboeken
kort voor zijn overlijden verbrand heeft.
Btlgli*
De Belgische Senaat heeft met 50 tegen
9 stemmen en 3 onthoudingen het wetsont
werp aangenomen op het gebruik der Neder
landsche taal in strafzaken in het arrondisse
ment Brussel.
ItallA
Rome, 14 Febr. Op verzoek van mi
nister Titfconi verwierp de Kamer met 237
tegen 44 stemmen het voorstel van de
uiterste linkerzijde, om de behandeling van
de organisatie van Benadir te verdagen.
Portugal.
Lissaboi, 14 1'ebr. De Diario official
zal morgen een besluit bevatten, waarbij in
hunne functiën hersteld worden de door ver
kiezing samengestelde algemeen© raden, ge
meentelijke en parochiale raden, die Franco
door bestuursoomrausiën vervangen had.
De dagbladen ooostateeren, dat duidelijk
aan den dag komt, uat de politieke toestand
tot rust komt. Verioheidene vrienden van
Franco zijn tot het besluit gekomen ook de
politiek te verlaten. Heden begaf Vilhena,
het hoofd van de regeneradores, zich naar
het. paleis. Er Leerscht steeds volkomen
ovei eenstemming tussehen de verschillende
partijen om het kabinet te helpen in zijn
werk van pacificatie.
De Frankf. Zitg. bericht uit Lissabon, dat
ondanks alle pogingen van de nieuwe regee
ring om door eene tegemoetkomende hou
ding in den ruimsten zin aan de volksstem
ming de gemoederen tot rust te brengen, de
strijdlustige stemming voortduurt bij de re
actionairen ©enerzijds en de republikeinen
anderzijds. Het blad O Mundo, het hoofd
orgaan vain de republikeinen, beweert, dat
er een oompiot bestaat, waarbij hoofdzake
lijk de aanhangers va.. Franco betrokken
zijn, dat gericht is tegen de republikeinen
en dissidenten, en ten doel heeft den Ko
ning een ander ministerie op te dringen en
Franco als messias voor te stellen. De be
trokken reactionaire elementen zijn tot iede
re daad van geweld, zelfs tot een staats
greep, besloten. De republikeinen consta-
teeren daar tegenover, dat de democratische
elementen den val van den dictator niet
hebben gebruikt om wraak te nemen voor
de ondervonden vervolgingen, ofschoon zij
dit hadden gekund. Het is niet de zaak van
de democratie c nlusien te verwekkenzij
wil ze niet, zoekt ze niet en lokt ze niet uit.
Maai" zij zal weten zich te verdedigen als het
noodig is; voor erge dingen, die nog kun
nen gebeuren, moet de reactie alleen de ver
antwoordelijkheid dragen.
De Lissabonsche correspondent van de New
York Herald seint, dat er slechts één ko
ningsmoordenaar is geweest, nl. de onder
wijzer Boixa, die aan zwaarmoedigheid leed,
verergerd door den dood van zijn vrouw.
Eiken dag, zegt de berichtgever, wordt dat
nadebevestigd, 't Is mogelijk, dat de moor
denaar met de republikeinen in betrekking
stond en waarschijnlijk maakte de atmosfeer
van dwingelandij om koning Carlos en
Franco diepen indruk op hem, maar hij
handelde alleen. De verhalen van de man
nen, die samentrokken om den koning te
dooden en met karabijnen, onder hun man
tel verborgen, op het rijtuig aanstormden,
juist als in Italiaansche opera's, gelooft men
niet meer. Boixa alleen liep op het rijtuig
toe en schoot den koning en den kroonprins
beiden dood. In de verbijstering, die er«
volgde, werden met den moordenaar twee
mannen gedood die onschuldig waren.
De correspondent zegt verder, dat het ver
haal van een groot complot noodig was om
de strenge maatregelen te rechtvaardigen,
die men in de eerste ontsteltenis wilde
nemen.
OoftUnriJk-Hongarij**
Het plan van het ministerie van onderwijs,
om in Weenen eene Italiaansche rechts
geleerde faculteit op te richten, zal waar
schijnlijk de toestemming krijgen van de
betrokken parlementaire partijen. Men
neemt aan, dat- de Duitsche parlementair®
partijen zullen berusten omdat, als dea»
faculteit er moet komen, Weenen de plaata
is, waar zij met het minste bezwaar kan
worden gevestigd. De Italianen leggen zich
er bij neer, ofschoon zij principieel er bij
volharden, dat deze faculteit in Triest moet
komen. De Italiaansche faculteit zal niet een
onderdeel zijn van de universiteit te Wee
nen, maar geheel zelfstandig zijn en in een
afzonderlijk gebouw worden gehuisvest.
Weenen, 14 Febr. De Hongaarsche
delegatie heeft de begrooting van marine
aangenomen.
In de meeste politieke kringen is men van
van meening, dat het Russische voorstel tot
het aanleggen van een spoorweg dwars door
de Balkan landen van de Donau naar de
Adriatische zee niet anders dan met sym
pathie kan worden begroet als een nieuw
middel tot bevordering van de eoonomische
ontwikkeling der Balkanlanden, waarbij
OosEenrijk-Hongarije belang heeft.
Oostenrijk sn Servië.
De Neue Freie Itesse bericht, dat do
moeielijkheden, die Let sluiten van het han
delsverdrag met Servië ondervond, uit dien
weg geruimd zijn, omdat Servië als basis
voor de bepalingen van heb verdrag heeft
aangenomen de volle vrijheid der handha
ving van de veterineiro politie door Oosten
rijk en Hongarije Men denkt nu spoedig go-
reed te komen met heb redigeoren van het
verdrag.
RariiaA.
Tusschen Lublin en Janow werd een poet
rijtuig door roovers overvallende postil
jon en vijf soldaten die het rijtuig verge
zelden, werden door de roovers gedood, twee
soldaten gewond. D\_ roovers slaagden er in
te ontkomen; 10.00T roebels vielen hun in
handen.
Marokko.
Die correspondent van de Temps te Tanger
bericht uit 'bevoegde Marokjkaansche bron,
dat Ben S li man als antwoord op de hem
gedane mededeeling over de positie van
Duitsohland tegenover de klacht van den
sultan over het optreden van Frankrijk een
schrijven gericht heeft aan het Duitsche ge
zantschap, waarin 'hij na de gebruikelijke
formules van dankbetuiging voor de gevoe
lens van Duitschland tegenover Marokko op
merkt, dat de sultan zich volstrekt niet
eenige klacht zijnerzijds herinnert, waarop
de Duitsche nota doelt. Ben Sliman hoeft er
bijgevoegd, dat hem door den sultan speciaal
is opgedragen dit punt te doen uitkomen om
misverstand uit den weg te ruimen.
Generaal d'Amade iieeft geseind, dat zijne
colonne kampeert- in Dauled Fatima, in bet
Jfesr \té IuttietX
18
PH. W IJ M A M.
In de kleine zaal werd thans druk gerede
neerd en voor zóóver als 'de bezigheden in
dè gelagkamer dut'"toelieten, Slopen mevrouw
Lovisa en haar tróuwe diènstbbde zoo dicht
mogelijk naar de deur van TièE voor de ver
gadering vrij gehouden Vertrék.
Plotseling Ik lonk et zulk e6n harde «lag
dat Anna-Stdna en de andebe meisjes op
sprongen -met- een „Heere Jezus!" Het was
dokter Lars, die met zijn hamerslag stilte
'had verzocht en toen zedde„De Postexpe-
düteur Thelïn heeft het woord." Eu toen
sprak «mijnheer Thefrin heel /mooi. Bn toen
heette 'net..De apotheker Frygger heeft
het 'woord.'" Nadat de©o gesproken had' rie
pen er drie tegelijk. „Mijnheer de Voor
zitter
Buiten de kamerdeur stonden mevrouw
Lovisa, en de meisjes aandachtig met saam-
gevouwen handen.
„Dat lis zeker .precies als op den Rijks
dag!" zuchtte de werkvrouw. „Zie toch
•vooral nog oens goed in de keuken, A'nm-
Stinawij moeten eer ini leggen met de
wanne schotels," fluisterde «mevrouw Lovi
sa Een klein half uur later iwaren drie be
langrijke vraagstukkeneen humanitaire,
e»n aiatiomafle en een lokale kwejrtde, afge-t
handeld en met eene stem die klonk als een
'kick, riep .miinheer Klafve om het hoekje
vaai de deur; „Heet wtater brengen voor
grog
De stemming werd vroólijker. De maal
tijd werd met smaak genuttigd en met veel
waardeering van de voortreffelijke toeberei
ding. De minder offioieele «bespreking der
punten, die aan de orde waren, duurde tot
na. middernacht.
Om één uur zeide mevrouw LovisaAnna-
Stina, nu ga ik Slapen er is nu toch niet
anders meer noodig dan drank en spuitwa-
ter. Maar jawel: Om twee uur stond 9vens-
son met zijn blaker in de hand voor het
'ledikant en stamelde
„KI... keieed je aan, LoTovisa! Je in—
moet je aankleedende heeren willen je
(bedlan'kenen ik wal je ook bedanken
voor het feestmaalje 'kook... kookkunst
is prachtig... Je varenskop in gelgelei be
hoort tot de heerlijkste dagen van mijn
leven
Uit de kleine zaal 'klank «een roepen naar
mevrouw Svensson, naar de gastvrouw, tot
hier door en mevrouw Lovisa streed een.'
zwaren strijd tuschen hare vrouwelijke waar
digheid en haar wensch oan de zaalki zoo po
pulair mogelijk te maken. Ten slótte over
won het gezonde verstand dat haar altijd
den juiste» weg wees. Zij kroop dichter on
der de dekens en zeide: „Foei, jullie zijt
geen van allen nuchter. Maak diat je weg
kómt, Svensson
Niet voor «vier uur trokken de laatste
gasten naar huis. Toen sloeg dokter Lar®,
die het laatste uur in een welaangename
sluimering lxad doorgebracht, zijne oogen
op, geeuwde, rekte zioh, uit mevrouw Lo
visa's 'leuningstoel opstaande, eens flink uit,
en was weder evenzoo nuchter als toen hij
gisterenavond.' bier gekomen was. Toen hij
langs den hoek van de tafel ging zag hij.
daar Svensson tamelijk ounooeel kijkende
staannaast hem Stond een cognacfleech
waarin nog een klein weinig was aóhterge-1
bleven'Dit weinige schonk de dokter iu zijn
eigen glas, hield drit voor mijnheer Justus
on zedde:
„Mag ik. als oudste, Zoowel in jaren als
an Skra'llby
„Hartelijk dank, waarde vriend! Het is
mij eene eer en een genoegen en ik neecn
je vriendelijkheid gaarne aan als van een
ouden civis academicus."
„Bravo," hoorde men een hoesdhe Stem
•roepen; „na dien heildronk ben je zadel-
vast'op SQrralby, Svensson! Nu kunt je de
woede der elementen veilig t rotseeren
Svensson, die niemand anders dan den
dokter in de kamer onderscheidde, verbleek
te en greep zenuwachtig hdt lang overhan
gende tafellaken. Maar de dokter lachte;
hij lichtte zijn eene grijs-bekleed, stevig been
op en schopte daarmede vriendschappelijk
ouder de -tafel
„Voor den dag, Klafve! Het is nu toch
een verloren achtermiddag en bet wordt tijd
naar huis te sukkelen."
VI.
Musschen in hot stroo
Zooals wij reeds hebben gezien had de fa
milie op Store Sundeby juist geen omgang
die tin verhouding Stond tot de eischen dér
adelijko wapenschilden. Voor die meeste be
woners van Skralby hield Store Sundeby de
deuren geslotenslechts enkele gasten wer
den er ontvangen: de dokter, de predikant
en de Wethouder der gemeente. Mijnheer
Klafve, die eens over eene zaak van haver
op Sundeby had moeten spreken, was daar
zeer vriendelijk on tvangenen uitgenoodigd
te blijven soupceren. Dit beviel hem best
en na een poosje 'kwam hij: terug zonder
aanleiding. Ook nu was de ontvangst niet
minder beleefd, maar 'baron Ludtvigs vraag
„.waarmede hij van dienst kon zijn?" was
zoo duidelijk, dat Klafve in alle haast een
boodschap verzon en nooit zijn bezoek herJ
haalde. Van dé aanzienlijke bloedverwanten
was in lang niemand op Sunldèby versche
nen, want men beschouwde Sundeby als een
boeren hofstede, .baron LudVig voor een ont
aard familielid en dé barones, geboren Ohls-
son, voor iets minder erg dan eene parve-
nue. In alles, behalve omtrent zijne lieve
vrouw, was baron LudVig het vrijwel met
dé adellijke familie eens; hij gevoelde niet
den minsten lust om voor die beminnelijke
bloedverwanten eene tentoonstelling te hou
den van wat hij zijn. toestand vian vernede
ring noemde. Mevrouw Sigrid was 'bedeesd
tegenover die deftigheid in de eerste jaren
van hun huwelijk en later werd eij .bevreesd
voor de onderzoekende blikken die, naar
Sundeby begeerigo -familieleden zouden rich
ten op het dierbaarste wat zij dn de wereld
bezat, op haar zoon. Op Ekestad zoude
het onpractdsche bestaan van den knappen
©enigen «zoon vergoelijkt worden door het
vooruitzicht dat- hij," hét buitengoed! later
toöli niet- zoude overnemen. Maar -men be
i-reep zeer goed dat het er op een boeren
hofstede in Smatand', voor zulk een mooien
jongen, met den naaim van Harmingdköld,
minder op aan kwam, of hij zoo bijteonder
ontwikkeld was. Intusschen is, wat de
Zweedse he adel ,,'de wereld!" noemt, niet
-
groot. Door de vertegenWoorddgerda daar
van bij het regiment van de plaats en -In
Nalkbpdng, door een vroegeren assistent van
dien Kantonrechter, die later naar al'le
hemelstreken op reis ging, werd het Weidt*
in die kringen bdkenJd dat de eigenaars van
9tora Sundeby er, ondanks slecht beheer
der landeriien, warmpjes in zaten on dat "de
barones eeme zeer beminnelijke vrouw wa»,
die aller .harten won in hare omgeving.
Het valt niet te ontkennen dat er ook in
aanzienlijke families gewoonlijk een paar
oude freules zijn die van eene lijfrente, van
een jaarlijks pensioen, of van bijdragen van
in gunstiger omstandigheden verkeerendè
bloedverwanten 'lovonof ook wlo jongere
freules, maar die overcompleet zijn, wan
neer de koeten voor de reis naar eone bad
plaats beraamd moeten wondenjonge hoe
reu wier ingesluimerd familiezwak plotseling
ontwaakt, wanueen* de toespeling op oen
weekje buiten zijn op oen boerendorp, om
finantieele redenen soms die gedachte niet
geheel doet verwerpen.
Eenigo dezer liefhebbende bloedverwan
ten grepen in zulk eon oogenblik van groote
genegenheid naar oen uitgebreide landkaart
en zoóhten daarop zoolang Wt zij, wisteen;
waar Stora Sundeby lag. Toen werd van da
verjaardagen, die men had weten op te
speuren, werk gemaakt in den vorm van be
langstellende brieven. Men had van dezen
en genen over hun gelukkig ongestoord
huwelijksgeluk hooren sproken en van da
bekoorlijke buitenplaats, diie men o zoo
gaarne eons zoude willen zien; kortom op
verschillend^ wijze deed men zijn beet txri
eene uitnooddging to prikkelen, nu met min
der, dan ©ons met beter gevolg.
Wordt ver volfd.