M\ «39. Berite Blad. Zaterdag 15 Februari 1908. BUITENLAND. FEUILLETON. DE S YENSS0 N S. O4* J AMERSFOORTSCH DAGBLAD ABONNEMENTSPRIJS: Per t maanden toot Amersfoortf 1.25. Idem franee per poet- 1.75. ilfconderlijke nummers - 0.05. Ueae Courant verschijnt Dagelgks, met uitzondering ran /?nm- en Feestdagen. Adrertentiên, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 nar 'a morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uilgevers: VALKHOFF C°. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PB IJS DEB ADVEBTENTIÉN: Yaa 1—6 i Elke regel meer Groote letters naar plaatsruimte. Yoor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tel het herhaald adverteeren in dit Blad bg abonnement. Keae circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aaavraag toegezonden. Politick Overzicht De Oostenrijksche spoorwegplannen in het Balkangebied. De mededeelingen. die baron Aehrenthal in de delegatiën van Oostenrijk-Hongarije gedaan heeft over de plannen van zijne regeering om de aansluiting te verkrijgen van het spoorwegnet in Bosnië met de Macedonische en Grieksche spoorwegnetten c i daardoor een nieuwen internationalen verbindingsweg in 't leven te roepen, heb ben, zooals wij hebben medegedeeld, ont stemming verwekt in Frankrijk. Ook in de Russische pers heeft men zich over die plan nen tamelijk onvriendelijk uitgelaten. In ecne officieuse mededeeling uit Wee- nen aan de Vossische Ztg. wordt gezegd, dat voor de Russische ontstemdheid geen reden bestaat, want baron Aehrenthal heeft, voordat hij zijne rede over de buiten- landsche politiek iu de commissie van de Hongaarsclie delegatie hield, het Berlijnsche cd het Petersburgsche kabinet in keunis ge steld van het voornemen van Oosten rij k- Hongarije om den spoorweg OewatzNovi- bazarMitrowitza te bouwen. Dat neemt intusschen niet weg, dat de ontstemdheid bestaat; baron Aehrenthal heeft in eene latere rede zelf er van gesproken a]s van een feit. Hij drukte de hoop uit, dat men spoedig daarvan zou terugkomen, want als men de zaak olyectief beschouwde, dan zou men moeten zeggen, dat hier eene ver war ring bestond van politieke en economische zaken. Dit lichtte hij aldus toe: ,,Ik moet vóór alles de aandacht vestigen op den aard van onze entente met Rusland. Zij dateert uit het jaar 1897 en ontstond bij de uitbarsting van den Grieksch-Turkschen oorlog. Er werd toen geconstateerd, dat Oosten r i j k -H on gar ij e en Rusland een gelijk belang hebben bij de handhaving van den status quo aan don Balkan, dat beiden de gedachte van het verwerven van gebied op den Balkan afwijzen, eindelijk dat aan beide zijden het vaste besluit bestaat om de onafhankelijkheid en het reel t om het eigen lot te bepalen van de Balkanstaten op de stipste wijze te eerbiedigen. ,,Op dezen grondslag zijn wij in de laatste tien jaren in bestendige en vriendschappe lijke voeling met het Petersburgsche kabi net gebleven, en toen in het jaar 1903 door de Macedonische woelingen een gevaar voor den vrede dreigde te zullen opkomen, heb ben wij en Rusland als de naastbetrokken staten het programma van Mürzsteg ont worpen en het sedert dichter bij de ver wezenlijking gebracht. De door ons in Kon- stantinopel aanhangig gemaakte vraag der verbinding van de Bosnische spoorwegen met het Turksche spoorwegnet, waarover nu zooveel te doen is, ligt op verren afstand van het veld van ons aocoord en van het programma van Mürzsteg. Het accoord is de bekrachtiging van het beginsel der hand having van den politieken status quo, ter wijl het bij de aansluiting van Oewatz naar Mitrowitza en van Vardiste aan de Ser vische spoorwegen te doen is om de geheel natuurlijke ontwikkeling van handel en ver keer. Op het oogenblik, waarop de Bosnische oo6terspoorwegen voltooid en voor het ver keer opengesteld waren, is de vraag van hunne aansluiting van zelf, als 't ware auto matisch, opgekomen". Hie>r geeft dus de Oostenrijksche bewinds man kort en bondig te verstaan, dat dit eene zaak is, waarmee Rusland niet te ma ken heeft. Ja, maar het is de vraag of men in Rusland die opvatting zal deelen en zich er in zal schikken, dat Oostenrijk voor zioh zelf voordeeJen verlangt op economisch ge bied, die anderen moeten ontgaan. De Neue Freie Presse geeft te verstaan, dat dit niet zonder uitwerking zal blijven op de Oosten - rijksch-Russische entente aan den Balkan zij schrijft Baron Aehrenthal heeft de polemiek te gen de Russische en Fransehe aanvallen kalm, zonder het zelfbewustzijn op den voor grond te stellen, maar mannelijik gevoerd. Hij lieeft zijne meening samengevat in den kor ten, bondigeu volzin „De spoorwegkwestie gaat alleen ons en' Turkije aanDe geheel e monarchie zal dez© meening goedkeuren. Maar tegelijk zal de vraag op aller lippen komenZijn deze bliksemflitsen de eerste voorboden van eene blijvende ontstemming tussclhen de entente-mogendheden Dreigt niet eene krisis van liet gansohe hervor mingswerk in Macedonië, als de beide staten, die het tot dusver gevoerd hebben, niet meer de onmidldellijike verantwoording dragen maar haar deelen met de steeds in geschil len verstrikte Europeesche groote mogend heden? Zeker is het, dat de bemoeiingen voor de hervorming van het rechtswezen in de gezanten conferentie - te Konstantinopel reeds verflauwd zijn. Met groote scherpte beeft de minister van buiten!andsche zaken gezegdIn de hervorming van het rechts wezen was de bijzondere taak van de enten- te-mogiendheden afgedaanBij haar ontbrak feeds de beslistheid van het vroegere optre den der entente. Ook heeft de entente een heftigen keer in den strijd om den spoor weg, die met het program van Mürzsteg vol strekt niet in verband staat, eveneens niet verhinderd. Op welk gebied zal zij weer tot leven komen en voelbaar worden? Daarover geeft de rede van bauon Aehrenthal geen opheldering. Hij bepaalt ziclh er toe te zeg gen, dat wij tot dusver met Rusland in vol ledige overeenstemming zijn opgetreden, e" eindigt zijn betoog met de zucht: „Het zal niet altijd gemakkelijk zijn heb schip des vredes door alle klippen heen te sturen." De sterke opwinding zal weer bedaren. De en tente, die Rusland in zijn tegenwoordige» toestand moet wensdhen, zal niet gemakke lijk verdwijnen. Maar een schaduw valt op den binnenlandsChen toestand, en de onbe vangenheid en zorgeloosheid van de laatste tien jaren zijn toch gestoord.'' DuitaMtllAfld. De rijkskanselier vorst Bülow, die wegens ziekte het jaarlijksche diner van den Duit- schen landbouwraad, niet heeft kunnen bij wonen, zond een brief waarin hij zegt „Mijn arbeid voor de Duitschen landbouw heb ik gedaan, doe ik en zal ik doen, om dat ik geloof daarmee een van mijne voor naamste plichten jegens het Duitsche volk te vei vullen. De cok in uwe beraadslagin gen aai±- den dag gelegde bereidwilligheid van den 'endbouw om zijne versterkende krachten in den dienst van groote, nieuwe, sociale en economische ondernemingen te I li stellen, is daarvoor mijne beste «belooning en toont mij op nieuw, dat ik op den goeden weg ben." De rijksdag heeft een voorstel aangeno men om de verbonden regeeringen te verzoe ken, zoo spoedig mogelijk een wetsontwerp in te dienen betreffende de regeling van het verkeer met automobielen in het Duitsche rijik. Staatssecretaris Nieberding, het hoofd van het departement van justitie, verklaar de zich in beginsel bereid een wetsontwerp samen te stellen, waarbij vooreerst de civielrechtelijke zijde, de aansprakelijkheid voor de schade aan leven en goed, geregeld zal wordenverder zullen daarin voorschrif ten worden opgenomen om alleen aan be voegden het recht toe te kennen automobie len te 'bestureneindelijk zal het wetsont werp strenge strafbepalingen bevatten. Ten bewijze, dat de regeering doordron gen is van do noodzakelijkheid van wette lijke regeling van deze materie, deelde de staatssecretaris mede, dat er van 1 October 1906 tot 1 October 1907 in Duitschland 4931 automobiel-onge'ukken zijn voorgeko men; 145 personen zijn gedood, 2419 ge wond. Van de gekwetsten waren 76 pet. personen uit het publiek. De regeering van het groothertogdom Ba den, die in de begrootingscommissie geïn terpelleerd werd over hare stelling in het vraagstuk der scheepvaarttol 1 en op den Rijn, hoeft daarop geantwoord, dat wel is waar ouder de betrokken regeeringen onderhande lingen hebben p'aats gehad tot het verkrij gen van de noodige gegevens voor het ge val dat het tot de invoering van die tollen mocht komen. Uitdrukkelijk is daarbij echter geconstateerd, dat de regeeringen, door deel te nemen aan die onderhandelin gen, geen verplichting op zich namen om tot de eventueele invoering mede te werken. Overigens is de regeering van Baden niet van standpunt veranderd. Zij blijft er bij, dat sdheepvaarttollon op den Rijn niet kun nen worden ingevoerd, zonder dat vooraf de rijksgrondwet is gewijzigd. Ook is zij van meening, dat de nadeelen, die aan de heffing verbonden zijn voor B'aden, grooter zijn dan de voordeelen, waarom zij tegen de invoe ring gekant blijft. Dr. Hinzpeter, de onlangs overleden leer meester van keizer Wilhelm II, die voort durend het vertrouwen van zijn keizerlijken leerling was blijven genieten en door dezen in alle moeilijke omstandighedan werd ge raadpleegd, had een dagboek bijgehouden, waarin al het merkwaardige uit zijn leven en zijne ervaringen in den keizerlijken kring stonden opgeteekend. Na zijn dood liep het gerucht, dat hij die aanteekenin- gen, die van veel gewicht waren voor de geschiedenis van Duitschland in de laatste jaren, had vernietigd. Dit gerucht werd •tegen gesproken, o. m. met de opmerking dat men van een man als de overleden ge leerde niet mocht verwachten, dat hij zunLe kostbare bouwstoffen voor de geschiedenis van onzen tijd maar klakkeloos zou hebben vernietigd, al achtte men het waarschijnlijk, dat hij een termijn bepaald zou hebben voor de uitgave, terwijl een ander blad wist te vertellen, dat dr. Hinzpeter zijne gedenk schriften aan den keizer had ter hand ge steld, om ze naar goedvinden te gebruiken. Nu heeft ichter de Köln. Ztg. van welin gelichte zijde te Bielefeld, waar dr. Hinz peter de laatste jaren heeft gewoond, vet nomen, dat deze werkelijk zijne dagboeken kort voor zijn overlijden verbrand heeft. Btlgli* De Belgische Senaat heeft met 50 tegen 9 stemmen en 3 onthoudingen het wetsont werp aangenomen op het gebruik der Neder landsche taal in strafzaken in het arrondisse ment Brussel. ItallA Rome, 14 Febr. Op verzoek van mi nister Titfconi verwierp de Kamer met 237 tegen 44 stemmen het voorstel van de uiterste linkerzijde, om de behandeling van de organisatie van Benadir te verdagen. Portugal. Lissaboi, 14 1'ebr. De Diario official zal morgen een besluit bevatten, waarbij in hunne functiën hersteld worden de door ver kiezing samengestelde algemeen© raden, ge meentelijke en parochiale raden, die Franco door bestuursoomrausiën vervangen had. De dagbladen ooostateeren, dat duidelijk aan den dag komt, uat de politieke toestand tot rust komt. Verioheidene vrienden van Franco zijn tot het besluit gekomen ook de politiek te verlaten. Heden begaf Vilhena, het hoofd van de regeneradores, zich naar het. paleis. Er Leerscht steeds volkomen ovei eenstemming tussehen de verschillende partijen om het kabinet te helpen in zijn werk van pacificatie. De Frankf. Zitg. bericht uit Lissabon, dat ondanks alle pogingen van de nieuwe regee ring om door eene tegemoetkomende hou ding in den ruimsten zin aan de volksstem ming de gemoederen tot rust te brengen, de strijdlustige stemming voortduurt bij de re actionairen ©enerzijds en de republikeinen anderzijds. Het blad O Mundo, het hoofd orgaan vain de republikeinen, beweert, dat er een oompiot bestaat, waarbij hoofdzake lijk de aanhangers va.. Franco betrokken zijn, dat gericht is tegen de republikeinen en dissidenten, en ten doel heeft den Ko ning een ander ministerie op te dringen en Franco als messias voor te stellen. De be trokken reactionaire elementen zijn tot iede re daad van geweld, zelfs tot een staats greep, besloten. De republikeinen consta- teeren daar tegenover, dat de democratische elementen den val van den dictator niet hebben gebruikt om wraak te nemen voor de ondervonden vervolgingen, ofschoon zij dit hadden gekund. Het is niet de zaak van de democratie c nlusien te verwekkenzij wil ze niet, zoekt ze niet en lokt ze niet uit. Maai" zij zal weten zich te verdedigen als het noodig is; voor erge dingen, die nog kun nen gebeuren, moet de reactie alleen de ver antwoordelijkheid dragen. De Lissabonsche correspondent van de New York Herald seint, dat er slechts één ko ningsmoordenaar is geweest, nl. de onder wijzer Boixa, die aan zwaarmoedigheid leed, verergerd door den dood van zijn vrouw. Eiken dag, zegt de berichtgever, wordt dat nadebevestigd, 't Is mogelijk, dat de moor denaar met de republikeinen in betrekking stond en waarschijnlijk maakte de atmosfeer van dwingelandij om koning Carlos en Franco diepen indruk op hem, maar hij handelde alleen. De verhalen van de man nen, die samentrokken om den koning te dooden en met karabijnen, onder hun man tel verborgen, op het rijtuig aanstormden, juist als in Italiaansche opera's, gelooft men niet meer. Boixa alleen liep op het rijtuig toe en schoot den koning en den kroonprins beiden dood. In de verbijstering, die er« volgde, werden met den moordenaar twee mannen gedood die onschuldig waren. De correspondent zegt verder, dat het ver haal van een groot complot noodig was om de strenge maatregelen te rechtvaardigen, die men in de eerste ontsteltenis wilde nemen. OoftUnriJk-Hongarij** Het plan van het ministerie van onderwijs, om in Weenen eene Italiaansche rechts geleerde faculteit op te richten, zal waar schijnlijk de toestemming krijgen van de betrokken parlementaire partijen. Men neemt aan, dat- de Duitsche parlementair® partijen zullen berusten omdat, als dea» faculteit er moet komen, Weenen de plaata is, waar zij met het minste bezwaar kan worden gevestigd. De Italianen leggen zich er bij neer, ofschoon zij principieel er bij volharden, dat deze faculteit in Triest moet komen. De Italiaansche faculteit zal niet een onderdeel zijn van de universiteit te Wee nen, maar geheel zelfstandig zijn en in een afzonderlijk gebouw worden gehuisvest. Weenen, 14 Febr. De Hongaarsche delegatie heeft de begrooting van marine aangenomen. In de meeste politieke kringen is men van van meening, dat het Russische voorstel tot het aanleggen van een spoorweg dwars door de Balkan landen van de Donau naar de Adriatische zee niet anders dan met sym pathie kan worden begroet als een nieuw middel tot bevordering van de eoonomische ontwikkeling der Balkanlanden, waarbij OosEenrijk-Hongarije belang heeft. Oostenrijk sn Servië. De Neue Freie Itesse bericht, dat do moeielijkheden, die Let sluiten van het han delsverdrag met Servië ondervond, uit dien weg geruimd zijn, omdat Servië als basis voor de bepalingen van heb verdrag heeft aangenomen de volle vrijheid der handha ving van de veterineiro politie door Oosten rijk en Hongarije Men denkt nu spoedig go- reed te komen met heb redigeoren van het verdrag. RariiaA. Tusschen Lublin en Janow werd een poet rijtuig door roovers overvallende postil jon en vijf soldaten die het rijtuig verge zelden, werden door de roovers gedood, twee soldaten gewond. D\_ roovers slaagden er in te ontkomen; 10.00T roebels vielen hun in handen. Marokko. Die correspondent van de Temps te Tanger bericht uit 'bevoegde Marokjkaansche bron, dat Ben S li man als antwoord op de hem gedane mededeeling over de positie van Duitsohland tegenover de klacht van den sultan over het optreden van Frankrijk een schrijven gericht heeft aan het Duitsche ge zantschap, waarin 'hij na de gebruikelijke formules van dankbetuiging voor de gevoe lens van Duitschland tegenover Marokko op merkt, dat de sultan zich volstrekt niet eenige klacht zijnerzijds herinnert, waarop de Duitsche nota doelt. Ben Sliman hoeft er bijgevoegd, dat hem door den sultan speciaal is opgedragen dit punt te doen uitkomen om misverstand uit den weg te ruimen. Generaal d'Amade iieeft geseind, dat zijne colonne kampeert- in Dauled Fatima, in bet Jfesr \té IuttietX 18 PH. W IJ M A M. In de kleine zaal werd thans druk gerede neerd en voor zóóver als 'de bezigheden in dè gelagkamer dut'"toelieten, Slopen mevrouw Lovisa en haar tróuwe diènstbbde zoo dicht mogelijk naar de deur van TièE voor de ver gadering vrij gehouden Vertrék. Plotseling Ik lonk et zulk e6n harde «lag dat Anna-Stdna en de andebe meisjes op sprongen -met- een „Heere Jezus!" Het was dokter Lars, die met zijn hamerslag stilte 'had verzocht en toen zedde„De Postexpe- düteur Thelïn heeft het woord." Eu toen sprak «mijnheer Thefrin heel /mooi. Bn toen heette 'net..De apotheker Frygger heeft het 'woord.'" Nadat de©o gesproken had' rie pen er drie tegelijk. „Mijnheer de Voor zitter Buiten de kamerdeur stonden mevrouw Lovisa, en de meisjes aandachtig met saam- gevouwen handen. „Dat lis zeker .precies als op den Rijks dag!" zuchtte de werkvrouw. „Zie toch •vooral nog oens goed in de keuken, A'nm- Stinawij moeten eer ini leggen met de wanne schotels," fluisterde «mevrouw Lovi sa Een klein half uur later iwaren drie be langrijke vraagstukkeneen humanitaire, e»n aiatiomafle en een lokale kwejrtde, afge-t handeld en met eene stem die klonk als een 'kick, riep .miinheer Klafve om het hoekje vaai de deur; „Heet wtater brengen voor grog De stemming werd vroólijker. De maal tijd werd met smaak genuttigd en met veel waardeering van de voortreffelijke toeberei ding. De minder offioieele «bespreking der punten, die aan de orde waren, duurde tot na. middernacht. Om één uur zeide mevrouw LovisaAnna- Stina, nu ga ik Slapen er is nu toch niet anders meer noodig dan drank en spuitwa- ter. Maar jawel: Om twee uur stond 9vens- son met zijn blaker in de hand voor het 'ledikant en stamelde „KI... keieed je aan, LoTovisa! Je in— moet je aankleedende heeren willen je (bedlan'kenen ik wal je ook bedanken voor het feestmaalje 'kook... kookkunst is prachtig... Je varenskop in gelgelei be hoort tot de heerlijkste dagen van mijn leven Uit de kleine zaal 'klank «een roepen naar mevrouw Svensson, naar de gastvrouw, tot hier door en mevrouw Lovisa streed een.' zwaren strijd tuschen hare vrouwelijke waar digheid en haar wensch oan de zaalki zoo po pulair mogelijk te maken. Ten slótte over won het gezonde verstand dat haar altijd den juiste» weg wees. Zij kroop dichter on der de dekens en zeide: „Foei, jullie zijt geen van allen nuchter. Maak diat je weg kómt, Svensson Niet voor «vier uur trokken de laatste gasten naar huis. Toen sloeg dokter Lar®, die het laatste uur in een welaangename sluimering lxad doorgebracht, zijne oogen op, geeuwde, rekte zioh, uit mevrouw Lo visa's 'leuningstoel opstaande, eens flink uit, en was weder evenzoo nuchter als toen hij gisterenavond.' bier gekomen was. Toen hij langs den hoek van de tafel ging zag hij. daar Svensson tamelijk ounooeel kijkende staannaast hem Stond een cognacfleech waarin nog een klein weinig was aóhterge-1 bleven'Dit weinige schonk de dokter iu zijn eigen glas, hield drit voor mijnheer Justus on zedde: „Mag ik. als oudste, Zoowel in jaren als an Skra'llby „Hartelijk dank, waarde vriend! Het is mij eene eer en een genoegen en ik neecn je vriendelijkheid gaarne aan als van een ouden civis academicus." „Bravo," hoorde men een hoesdhe Stem •roepen; „na dien heildronk ben je zadel- vast'op SQrralby, Svensson! Nu kunt je de woede der elementen veilig t rotseeren Svensson, die niemand anders dan den dokter in de kamer onderscheidde, verbleek te en greep zenuwachtig hdt lang overhan gende tafellaken. Maar de dokter lachte; hij lichtte zijn eene grijs-bekleed, stevig been op en schopte daarmede vriendschappelijk ouder de -tafel „Voor den dag, Klafve! Het is nu toch een verloren achtermiddag en bet wordt tijd naar huis te sukkelen." VI. Musschen in hot stroo Zooals wij reeds hebben gezien had de fa milie op Store Sundeby juist geen omgang die tin verhouding Stond tot de eischen dér adelijko wapenschilden. Voor die meeste be woners van Skralby hield Store Sundeby de deuren geslotenslechts enkele gasten wer den er ontvangen: de dokter, de predikant en de Wethouder der gemeente. Mijnheer Klafve, die eens over eene zaak van haver op Sundeby had moeten spreken, was daar zeer vriendelijk on tvangenen uitgenoodigd te blijven soupceren. Dit beviel hem best en na een poosje 'kwam hij: terug zonder aanleiding. Ook nu was de ontvangst niet minder beleefd, maar 'baron Ludtvigs vraag „.waarmede hij van dienst kon zijn?" was zoo duidelijk, dat Klafve in alle haast een boodschap verzon en nooit zijn bezoek herJ haalde. Van dé aanzienlijke bloedverwanten was in lang niemand op Sunldèby versche nen, want men beschouwde Sundeby als een boeren hofstede, .baron LudVig voor een ont aard familielid en dé barones, geboren Ohls- son, voor iets minder erg dan eene parve- nue. In alles, behalve omtrent zijne lieve vrouw, was baron LudVig het vrijwel met dé adellijke familie eens; hij gevoelde niet den minsten lust om voor die beminnelijke bloedverwanten eene tentoonstelling te hou den van wat hij zijn. toestand vian vernede ring noemde. Mevrouw Sigrid was 'bedeesd tegenover die deftigheid in de eerste jaren van hun huwelijk en later werd eij .bevreesd voor de onderzoekende blikken die, naar Sundeby begeerigo -familieleden zouden rich ten op het dierbaarste wat zij dn de wereld bezat, op haar zoon. Op Ekestad zoude het onpractdsche bestaan van den knappen ©enigen «zoon vergoelijkt worden door het vooruitzicht dat- hij," hét buitengoed! later toöli niet- zoude overnemen. Maar -men be i-reep zeer goed dat het er op een boeren hofstede in Smatand', voor zulk een mooien jongen, met den naaim van Harmingdköld, minder op aan kwam, of hij zoo bijteonder ontwikkeld was. Intusschen is, wat de Zweedse he adel ,,'de wereld!" noemt, niet - groot. Door de vertegenWoorddgerda daar van bij het regiment van de plaats en -In Nalkbpdng, door een vroegeren assistent van dien Kantonrechter, die later naar al'le hemelstreken op reis ging, werd het Weidt* in die kringen bdkenJd dat de eigenaars van 9tora Sundeby er, ondanks slecht beheer der landeriien, warmpjes in zaten on dat "de barones eeme zeer beminnelijke vrouw wa», die aller .harten won in hare omgeving. Het valt niet te ontkennen dat er ook in aanzienlijke families gewoonlijk een paar oude freules zijn die van eene lijfrente, van een jaarlijks pensioen, of van bijdragen van in gunstiger omstandigheden verkeerendè bloedverwanten 'lovonof ook wlo jongere freules, maar die overcompleet zijn, wan neer de koeten voor de reis naar eone bad plaats beraamd moeten wondenjonge hoe reu wier ingesluimerd familiezwak plotseling ontwaakt, wanueen* de toespeling op oen weekje buiten zijn op oen boerendorp, om finantieele redenen soms die gedachte niet geheel doet verwerpen. Eenigo dezer liefhebbende bloedverwan ten grepen in zulk eon oogenblik van groote genegenheid naar oen uitgebreide landkaart en zoóhten daarop zoolang Wt zij, wisteen; waar Stora Sundeby lag. Toen werd van da verjaardagen, die men had weten op te speuren, werk gemaakt in den vorm van be langstellende brieven. Men had van dezen en genen over hun gelukkig ongestoord huwelijksgeluk hooren sproken en van da bekoorlijke buitenplaats, diie men o zoo gaarne eons zoude willen zien; kortom op verschillend^ wijze deed men zijn beet txri eene uitnooddging to prikkelen, nu met min der, dan ©ons met beter gevolg. Wordt ver volfd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1908 | | pagina 1