ar\ 248.
6" Jaargang.
Maandag 2 Maart 1908.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
DE SYENSSONS.
AMERSFOORTSGH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.25.
Idem franoo per post- 1.75.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Conrant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiön, meded eelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
'«morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—5 regelsf 0.75.
Elke regel meer- 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Eene
circnlaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politie* Overaicht.
De naasting van den Congostaat.
In de onderhandelingen over do.naasting
van den Congostaat is een nieuw element
opgetreden. De souverein van den Congo
staat, die door zijne houding in deze onder
handelingen mooi bezig is de sympathie van
zijne Belgische onderdanen te verspelen,
krijgt het nu ook tc kwaad met het buiten
land. In de beide huizen van het Engelsche
parlement heeft hij harde woorden moeten
hooren over de wijze, waarop het bestuur
over den Congostaat in zijn naam wordt
gevoerd. De puntjes op de i's werden gezet
door den minister van buiteulandsche Sir
Edward Grey, die namens de regeering eene
opmerkelijke verklaring aflegde naar aan
leiding van den wensch, die was uitgedrukt,
dat de regeering het initiatief zou nemen om
te komen tot verbetering van den toestand.
Wat daarover werd gezegd, verdient inder
daad alle aandacht.
Sir Edward Grey begon met op te mer
ken, dat Engeland hier geen aanspraak kon
doen gelden op grootere rechten of belangen
dan andere staten, en dat, als eventueel
eene actie op touw werd gezet, die niet kon
beoogen de rechtmatige belangen van an
dere landen aan den Congo te verkleinen.
Men wilde geen nieuwe aansprakelijkheid op
zich nemen, maar liever die vermijden. Naar
zijne meening zou, als het Belgische parle
ment zijne toestemming gaf tot de overne
ming van den Congostaat onder voorwaar
den, .die in naam aan België eene verant
woordelijkheid opdroegen maar zonder wer
kelijk gezag, dit een groot ongeluk zijn.
Hij geloofde echter niet, dat het Belgische
parlement zulk eene verantwoordelijkheid op
zich zou nemen zonder volledige controle.
Hij wees de gedachte af, dat Engeland in
deze zaak op de Belgische regeering eeuigs-
zins een druk zou willen uitoefenen. Niets
zou de regeering aangenamer zijn dan een
samengaan met andere staten, maar het zou
moeielijk zijn in zulk eene zaak het initia
tief te nemen. Wanneer andere staten
wenschten met Engeland hand in hand te
gaan, dan behoefden zij slechts den wensch
daartoe uit te drukkenmen zal dan gaarne
met hen samen werken. Engeland zal in-
tusschen eene bijzondere actie voorbereiden,
maar wil wachten totdat heit Belgische parle
ment gesloten is en het tot klaarheid ge
komen is, 'of België er toe besluit den
-Congostaat onder bevredigende voorwaarden
over te nemen. Dan zal men over de zen
dingskwestie qu andere vragen met België
kunnen onderhandelen. Maar aangenomen,
dat dit niet gebeurt en dat men nog verder
met de oude Congo-regeering te maken heeft,
dan moet men vrijheid van handelen hebben
in de kwestiën, die uit de verdrag rechten
voortvloeien, en daarbij zijn eigen weg gaan.
Wanneer België den Congostaat niet zal
hebben overgenomen, dan moet men over
wegen of Engeland's toestemming tot in
voerrechten ten behoeve van den Congo
staat, die was verleend met het doel om het
materieele en moreele welzijn van de in
boorlingen te verzekeren, niet onder valsche
voorspiegelingen is verkregen en of de door
Engeland gestelde voorwaarden ook zijn in
acht genomen, alsmede of de Congostaat niet
elk recht op internationale erkenning heeft
verbeurd.
Het lagerhuis heeft zijne sanctie aan deze
woorden geschonken, door aaniieming van
eene motie, die het bestuur van den Congo
staat ten strengste veroordeelt en de regee-
rin,g verzoekt zorg te dragen, dat daarin
verandering komt.
Hierin ligt eene waarschuwing, die men
in België goed zal doen niet naast zich neer
te leggen. De Indépendance noemt de rede
van Sir Edward Grey .,de dreigendste rede,
die tot dusver over dit onderwerp is uitge
sproken", en zegt va.n de door het Lager
huis aangenomen motie, dat zij ,,op zich zelf
eene zoodanige waarschuwing bevat, dat het
kinderachtig zou zijn er* niet al het gewicht
aan te geven, dat er aan behoort gegeven
te worden.'' Daarop laat het blad volgen:
„Bélgië moet, wij zullen niet moede wor
den dit te herhalen, het Congo-vraagstuk op
lossen in de volle vrijheid van zijne daden
en zijn wil. Het protesteert met alle kracht
tegen iedere poging van Engeland om voor
waarden aan de naasting te verbindenhet
is aan zich zelf venpiclht den geest en de
letter van de Berlijnscthe akte te eerbiedi
gen. Maar aan den anderen kant moet Bel
gië niet vat geven voor de Engelsche aan
vallen, door de zaken op de lange baan te
schuiven, door zidh op te houden met in den
breede détails te behandelen, die volstrekt
niets met het koloniale vraagstuk te maken
hebben. Het Congo-vraagstuk moet, wat het
ook koste, opgelost worden in den loop van
de tegenwoordige parlementszitting. In som
mige kringen staat men een nieuw uitstel
voor en zulks in de oprechte begeerte om
zekere moeielijkheden te boven te komen.
Dat zou eene noodlottige dwaling zijn, die
misschien liet geheele werk in gevaar zou
brengen. Het uur is gekomen om een einde
te maken aan de bijkomende twisten, die
maar al le zeer het Congo-vraagstuk hebben
vergiftigd, en snel en loyaal te handelen om
des te beter de belangen te verzekeren van
België en van de kolonie, die het te dan
ken heeft aan het langdurig© ©n krachtige
streven van den Koning. Da.t zal het beste
antwoord zijn, dat wij kunnen geven op de
Engelsche betoogingen, die zulk een karak
ter hebben aangenomen, dat men gerechtigd
is zich af te vragen of de Engelschen mee-
nen, dat Sir Edward Grey zich wendt tot
een onafhankelijk volk of tot een vazalstaat
van het Britsche rijk."
Een bijzonder gezantschap van den pre
sident der Fransche republiek aan den
Dui'Lsdhen Keizer is te Berlijn aangekomen.
Aan het hoofd van dit gezantschap staan
de vice-minister in het departement van
koloniën Ducihêne en de majoor Molil. Het
gezantschap heeft tot taak de ratificatie te
verkrijgen en de verdragen tot regeling
van de grens tussohen Kameroen en Fransch
Congo, waaromtrent tussohen de met de
bespreking vau die grens belaste comniis-
siën volledige overeenkomst verkregen is.
Het zoo fel bestreden artikel 13 van het
wetsontwerp tot versterking van het Duitsche
element in Posen en West-Pruisen, luidt in
den vorm waarin het door het hoerenhuis is
aangenomen, aldus
Den staat wordt het recht verleend in de
districten, waarin do beveiliging van het in
gevaar gebrachte Duitsche element niet an
ders dan door versterking en afzondering
van Duitsche nederzettingen door middel
van kolonisatie mogelijk schijn de hiertoe
benoodigde grondstukken tot eene gezamen
lijke oppervlakte van niet meer dan 70,000
H.A. zoo noodig langs den weg van onteige
ning te verkrijgen.
Uitgesloten is de onteigening: a. van ge
bouwen, die voor de openbare godsdienst
oefening bestemd zijn, en van begraafplaat
sen b. van grondstukken, die het eigendom
zijn van kerkgenootschappen en godsdiensti
ge vereenigingen, voor zoover de eigendoms
ver krijging vóór den 2&en Februari 1908 vol
tooid was, c. van grondstukken, die het
eigendom zijn van instellingen, die uitdruk
kelijk als liefdadige vrkend zijn voor zoover
de eigendomsverkrijging vóór den 26en Fe
bruari 1908 voltooid was.
Het heerenhuis heeft de punten b en c
aan alinea 2 toegevoegd; overigens bleef de
door het huis van afgevaardigden vastge
stelde tekst onveranaerd. Het wordt als
zeker beschouw©, dat de bepaling in dezen
vorm wet z-'. worden.
Fimakr^k.
Het besluit bot benoeming van admiraal
Toucihard als gezant te Petersburg is thans
verschenen. Tijdig is in het Journal Offi
cieel opgenomen een brief van den minister
van ibuitenlaridsdhe zaiken aan den terug
geroepen gezant Bom pand, waarin wordt
gezegd: ,,Ik réken 'tmij tot een aange
name n plicht u de tevredenheid van de
regeering uit te drukken met. de talrijke
diensten, die ik gedurende vijf jaren on
ophoudelijk aan de Fransche belangen in
Rusland hebt besteed."
Fortmg&L
Lissabon, 2 9 Febr. De Diario
official bevat een besluit, dat de verkiezin
gen bepaalt op 5 April en de Cortes bijeen
roept op den 29sten dier maand. Het be
sluit tot verhooging van de civiele lijst is
vernietigd; cL Cortes zuillen de dotatie voor
den nieuwen Koning mioeten vaststellen
Het besluit tot hervorming van de pairs-
kamer is eveneens te niet gedaan.
Bulgarijö.
Gera, 1 Maart. Nadat eergisteren te
Coburg de vorst van Bulgarije met prinses
Eleonora van Reuss-Köstritz in de katho
lieke kerk getrouwd was, werd heden in
de kerk van hét slot Osterstein het huwelijk
naar den evangelischen ritus voltrokken. Na
de trouwplechtigheid werd een cour van ge-
lukwensching gehoudendaarna werd een
gala-diner gegeven.
Frankrijk en Rusland.
De pas benoemde Fransche gezant te Pe
tersburg, admiraal Toiuohard, heeft aan een
medewerker van de Echo de Paris verklaard,
dat hij, in overeenstemming met de be
moeiingen van dé Fransche regeering, al zijn
streven zal richten op het doel, de tussohen
Frankrijk en Rusland bestaande 'banden nog
nauwer en vaster aan te knoopen. Hij weet,
dat hij bij de Russische regeering goeden
wil en sympathie zal aantreffendat zal
hom zijne taak zeer vergemakkelijkenHij
voegde er bij dat het door den minister van
marine Thomson hem gedane voorstel om
den gezantsehapspost in Petersburg op zich
te nemen, hem zeer had verrast, en dat hij
zeer geaarzeld had den post aan te nomen.
Maar een lid van het ministerie had hem
or op opmerkzaam gemaakt, dat hij, Tou-
chard, nog in actieveu dienst stond en zich
dus bij het besluit van de regeeriug moest
neerleggen.
Rulini
Omtrent de geschiedenis van de ontvangst
der afgevaardigden van de rijksdoema bij
den Gzaar bericht de "Vbssische Ztg. uit
Petersburg, dat de voorzitter Obomjakow
den diaig te voren eene poging heeft gedaan
om de kadetten, Polen en eenige andere
groepen der dppositie tot deelneming te be
wegen. Hij informeerde per telefoon bij
minister-president Stollypinof de Ozaar
ook afgevaardigden van de oppositie- wilde
ontvangen. Het antwoord was: ,,Ja, met
uitzondering van Miljockow", Dit is de
kadettenleider, die onlangs naar Amerika
is geweest, waarvan hij vrijwel onverrich
te rzake is teruggekeerdDit antwoord gaf
Ohomjakow aanleiding, van verdere «tap
pen in die richting af te zien.
Het Petersburjgsche telegraaf agentschap
bericht, dat de in de pers aanhoudende ge
ruchten over het vlootbouw-programma en
de daarvoor uit te geven 2 a 3 mflliairden
roebels eiken grond missen. Wél is de re
geering bezig met heit vraagstuk van <len
herbouw der vloot, maar zij is in den loop
van de eerste jaren van pdan daarvoor niet
meer dan 30 millioen roebels per jaar uit te
geven.
Van de den 20en Februari gevangen ge
nomen leden der terroristische organisatie
hebben tien terecht gestaan voor den in de
Peter Pauls-vesting gez-etelden krijgsraad.
Zij ontkendon de hun toegeschreven bedoe
ling om grootvorst Nikolai Nikolajewitséh en
den.minister van justitie te vennoorden en
veiklaarden, dat het oeutrale oomité wel is
waar hun daartoe den last had gegeven,
maar dat zij, na zich van de omstandighe
den op de hoogte te hebben gesteld, hadden
ingezien, dat de aanslag niet voor uitvoe
ring vatbaar was. AOs getuigen a charge wa
ren twintig politie-agenten gedagvaard. Drie
vrouwen en vier mannen werden tot den
dood door ophanging veroordeeld; de drie
overigen, wien men geen rechtstreeksche
deelneming aan den aanslag kon bewijzen,
maai- bij wie bommen en wapenen werden
gevonden, zijn tot 15 jaren dwangarbeid
veroordeeld.
Ouder de veroordeelden bevindt zich de
Italiaanscke dagbladschrijver Calvino. In
de Italiaanscke Kamer deelde de minister
van buiteulandsche zaken mede, dat hij den
gezant te Petersburg had opgedragen te
trachten althans het leven van Calvino té
redden De uitvoering van het doodvonnis
.tegen Calvino is voorioopig uitgesteld.
Dit uitstel is echter zooals 't. onderstaand
bericht blijkt, slechts zeer kort geweest.)
Petersburg, 1 Maart. De zeven bij in
kracht van gewijsde overgegaan vonnis van
den krijgsraad wegens aanslag op grootvorst
Ni'kolaas Nikolajewitsch en op don minister
van justitie tot ophanging veroordeelde ter
roristen zijn heden terecht gesteld. Onder
hen bevond zich de zoogenaamde Mario Cal
vino, die zich uitgaf voor een Italiaansch
onderdaan.
De gewezen gouver ner-gien era al van Fin
land, Geihard, werden bij zijn vertrék
groote huldebetuigingen gébracht. Toen hij
zijne ambtswoning verliet, begroette hem
muziek De vrijiwillige brandweer van het
publiek 6toud geschaard langs den weg
dien hij naan. Aan het station hadden alle
Ziangvereonigingen van Helsingfors zich op
gesteld en waren de leden van den Senaat,
-van het stedelijk bestuur enz. verschenen
om hem uitgeleide te doen.
Marokko.
Uit Tanger wordt aan de Vowdsche Ztg.
bericht, dat op een schriftelijke navraag!
bij eer betrouware Arabier te Fez naar
aanleiding van de Fransche allarmberich-
ten per omgaande het antwoord kwaim, dat
al deze berichten grove leugjens waren en
dat in Fez de beste orde heerecht en er
tussohen Amrauii en Kittani steeds de
beste verstandhouding heeft bestaan.
Het antwoord van generaal d'Amade op
de vraag van de regecring of hij versterkin
gen behoeft, verklaart, dat de vraag der
pacificatie van de Chauja.'s meer een zaak
van tijd dan van troepenmacht is. De kwes
tie der troepenverstekuigen hangt van om
standigheden af die hij met zijne voorstellen
aan de regeering zal uiteenzetten. Op dit
oogenblik laat de troepenmacht, die hij tot
zijne beschikking heeft, hem mv> met zeker
heid zijn sliag te slaan, voor zoover in deze
omstandigheden van zekerheid kan worden
gesproken. Elk uitstel ii. de begonnen opera-
tiën zou overigens voordeelig zijn voor den
vijand.
Ten slotte heeft generaal d'Amade bericht,
dat hij den 28en er op is uitgegaan is om te
opereer en tegen de Medakra. De regeering
heeft hem geantwoord, dat hem volledige
vrijheid van handelen is gelaten, nu hij zijne
troepenmacht voldoende acht. v'ver de later
te zenden versterkingen zal hij nader het
besluit van do regeering vernemen.
De strijdmacht, waarover generaal d'Ama
de nu beschikt, is 500D man infanterie en
700 man ruiterij sterk, waarbij nog 200
goums (kameelruiters) komen. De artillerie
bestaat uit drie batterijen veldgeschut err
twee batterijen berggesohut.
P a r ij s, 1 Maart. Een telegram va.n
generaal d'Amade, gisteren verzonden uit
Souk el Drin, brengt ter kennis van den
minister van oorlog, dat hij ziah gisteren
naar Souk el Drin heeft begeven met de co
lonnes van Tirs en van het kustgebied. De
operatie werd beschermd door dokkingstroe-
pen van de verschillende wapens. De caval-
lerie werd hevig aangevallen door contin
genten van de Medakras, voetgangers ©n
ruiters. Na ©en ernstig gevecht moest onze
cavallerie, om ruimte te maken, charges uit
voeren om den vijand terug te drijlven. Onze
verliezen zijn 10 döoden en 23 gewonden.
Niet tevreden met het terugdrijven van
de Medakras, ging generaal d'Amade over
tot den aanval tegen den vijand, dien hij
7 K. M. ver vervolgde, hem daarbij belang
rijke verliezen toebrengende. Onze verliezen
bij deze vervolging waren 3 dooden en 13
gewonden. Het gevecht duurde van 8 uur
's morgens tot in den nacht.
Peraië «n Turkije.
De voorzitter vau de Perzische grens-
regelingscommieeie heeft aan de Turkedhe
commissie voorgesteld, alle tot dusver ge
houden zit ring en te beschouwen als niet
geschied en dc beraadslagingen op nieuw te
beginnen. De Turken gingen daarop niet in
en verklaarden alle betrekkingen tussohen
de beide commissiën voor afgebroken. Naar
nader bericht wordt, is de redien van het
afbreken der besprekingen tusschen de
beado commissiën te zoeken in de scherpe
wijizie, waarop de Perzische commissie zich
Xmmr k*i Muttdtih
19
PM. W IJ M A If.
Toen de koetsier het rijtuig voor den
kruidenierswinkel éven liet sti'l' staan, had
Svensson de gelegenheid waargenomen om
tegen den (man. zoo luid dat iedereen in den
•winkel het hooren kon, te zeggen
„De barones heeft zooveel met mijne
vrouw te praten, dat het misschien beter
zal zijn uit te spannen en de paarden in
mijn stal te laten wachten."
De koetsier groette met de zweep.
„Het is zeer vriendelijk van u, mijnheer,
maar ik héb order van de barones om hier
buiten te wachten."
„Dan moet ge dat natuurlijk doen, mijn
vriend," klonk het op een beschermenden
toon, van den 'kastelein, die langzaam naar
de wachtkamer terugkeerde. Maar toevallig
Klafvo de trap der veranda ziende opgaan,
maakte hij, een kleinen omweg langs diens
huis, om hem toe te roepen: „Een drom-
melsch werk, dat men soms zoo laat moet
eten. Maar barones HarmingsköTd zit bin
nen met Lovisa te praten ©n zij zijn zullke
dikke vriendinnen, zie je, dat er geen einldl
aan •haar gesprek komt. Eén alleraardig
ste vrouw, barones SigridÜOvtisa's beste
vriendin."
Na het vertrek der barones, moest me
vrouw Louisa nog eens oven de feiten kort
weg herhalen, die zij1 gehoord thadden.
Veibeelcl-je, Thilda, dat 'baron Thorsten
naar Stockholm gaat en daar kost en in
woning tegen vergoeding zal hébben bij
verre bloedverwanten het is zeker heel
ver familie! en dan den geheelen winter
de schilderschool bezoeken!"
Thilda zeide niets. Maar in haar binnen
ste 'klaagde een droef stemmetje: Nu is het
voor hem gekomenMaar voor mij komt
het nooit zoo ver!"
Zij; was uitgenoodigd om voor Thorstens
Vertrek nog een paar dagen op Store Sun-
déby te komen Later wist zij' zidh van die
dagen niéts meer te herinneren, dan dat hij'
tweemaal gesproken had over zijne hoop om
tegen 'het voorjaar eene reis buitenslands te
zullen mogen doen, en geen enkel woord
van spijt erover, dat het dan zoo heel lang
zou moeten duren eer (hij haar terugzag.
„Beu je ook niet blij. Thilda, dat ik het
er door heb gekregen? Eigenlijk zoo goed
als zonder vragen. Mijne moeder heeft alles
voor mij (bezorgd. Je 'bent toch ook blij
„O ja, .heel blij; ontuitsprekelijk blij!"
juichte zij en lachte daarbij zoo dat de tra
nen haar over de wangen rollden.
Later, op den dag voor de reis, kwam hij
nog afsdheüd nemen en bracht een arm vol
heerlijke rozen En toen hij naar het station
reed. hield het rijtuig ook nog even stil.
Maar hij zeide bijna niets; hij zag bleek en
pijne oud'ers zaten ook in de reiskoets.
Voor hét eerst in haar leven gingen Tlior-
sten en S'undeby, dc speélkamcraad en het
paradijs harer kinderjaren, voor Thilda ver
loren. Zij beet op de frisschroode Tippen en
staalde nnet droge oogen het rijtuig na en.
wuifde nog werktuigelijk met- iets, dat bij
nadere bezichtiging bleek het servet van
Anna-Stina te zijn.
Een donkergrijze nevel trok over de vuile
straatsteenon van de markt. Eeu kille mot
regen 'begon te vallen en ginds bij de kerk
hield het rijtuig nog even stil. De kap werd
opgezet. Toen verdween het om den hoek
en Thilda ging in huis.
Zij had er nog nooit op gelet dat het be
hangsel in de voorkamer zoo vol (vlekken
zat. en dat de zoldering door den waTm der
lamp en de tabakswolken zoo ontzettend
zwart geworden was. Anna-Stina strooide
dennennaalden ©in den vloer tegen de be
slijkte Taarzon der iboeren te (beschermen
en door do openstaande achterdeur van het
huis hoorde zij het eentonig geklepper Van
de machine waarimeê Johannes haksel sneed.
In de bijna ledige gelagkamer bleef zij
voor het venster staan naar den regen zien.
Plotseling werd een arm olm 'haar heen go-
slager en eon zoetsappige stem fluisterde
„Wil je aan oen verdwaalden bedevaart
ganger een chateaubriand en een portie
Fransche aardappeltjes doen toekomen,
schat je V'
„Ik zal 't hem Fransch geven, brutale
kerelriep Anna-Stina, met een forschen
ruk zijn arm van Thi'lda IbstrékkehdDeze
arm behoorde aan een stalen-ridder der
(derde (klasse, die voor 'het eerst dn Skralby
kwam. Hij had het niet zoo erg gemeend;
eenvoudig maar een gewone aardigheid wil
len verkoopen aan de jonge gedienstige
geest in de koffiekamer, die hem beter aan
stond dan de oude Anna-Stina.
Zoo iets had Thiiïcla nooit ondervonden.
Slechts imet moeite hiel'd zij hare tranen in.
Toen dien avond laat de koets zonder Thor-
sten, alleen met dienis ouders nog even aan-
veéd, omdat de jonge '■baron de wijde wereld!
was ingetrokken, buiten de bescherming van
het ©uderiijke dak, toen begreep 'het arme
jonge hart voor et eerst waarnaar het zoo
vurig had. verlangd:.
IX.
Tegenover 'hot werkelijk leven.
Het Kerstfeest was er "geweest, zonder dat
men anders dan in den almanak iets had
kunnen merken van den overgang van herfst
tot winter. Het natte herfstweder duurde
tot dn Januari. De wegen waren nu eens
door modderkuilen en slijk bezwaarlijk en
dan weer hard en ongelijkmaar de arre-
sledlen bleven in de 'loodsen; en de ijzers
er van roestten. Ook op d!e boerenhofsteden
klaagden de arbeiders dat men bijna niéts
vorderde met kar en paard en dat het on
mogelijk was op die manier nog iets te ha
len uit de reeds bar geplunderde schatkamer
in het boscV
Als de natuur zachtjes weent eer zij zich
voor den winterslaap ter ruste legt, ziet
niets er opwekkend uit; zelfs Skralby niet
en het expeditiekantoor daar ter stede voor
al niet. De vloer was morsig van de vuile
lboerenvoeten, die h'er langzaam in-en-uit
liepen. De groote massieve dubbele lesse
naar, die eenmaal donker geschilderd ge
weest was, maar in tientallen van jaren tel
kens géboend en af gezeept 'was géworden,
zag er in zijne breedheid schamel en ver
sleten uit. De dunne katoenen bekleedsels
der stoelen waren vuil en geecheuril, terwijl
de in hout gesneden leuningen élk spoor
van hunne jeugd! hadden verloren, toen zij
met verguldsel waren versierd. Op de buf
fetkast stonden ongewasschen punéhglazen
en 'telkens als mijnheer Wennerbom het
deurtje van een zijvak der schrijftafel open
deed kwam een groc-suikerpot te zien, die
dienst deed, wanneer do niet onder streng
toezicht gehouden voorraad van mevrouw
Johnstedt onvoldoende bleèk.
Wenneiibom genoot van een tweede jeugd.
Hij was sedert maanden gedurig plaatsver
vanger van Johnstedt geweest en daar deae
binnenkort gevolg zou geven aan zijne bo-
noeming te Skraflinge, een voél béter en
voordeeligor 'district met t'wee spoorwegsta
tions, ve'lë verkoop'ingen en proocssen, ver
wachtte men algemeen Wennerbom in zijne
plaats te Skralby als Schout te zullen zien
Het 'kwam hem onder deze omstandig
heden ten goede dat hiji bij zijn examen voor
Schout in den ambtenaar die dit examen
moest afnemer een ouden academievriend
terug vond, die notaris was in de hoofd
stad.
Hier tc Skralby was hij voor de burger-
luid jes altijd „de Comsaris", voor de heeren
.vriend Wennerbom".
r.r* vrvmlfd
