jV. 366. Eerste SI I ad.
6"* Jaargang.
Zaterdag 21 Maart 1908.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
DE SVENSSONS.
DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Amersfoortf 1.95.
Idem franoo per post- 1.75.
Afsonderlgke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt Dageljjks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Adrertentiën, medod eelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgever»: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PB IJS DEK ADVEBTENTIÏN:
Van 1—5 regelsf 0.75.
Elke regel meer- 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Aan hen, die met 1 April a. s.
op dit blad inteekenen, worden
de nummers die gedurende de
maand Maart nog zullen ver
schijnen, kosteloos toege
zonden.
Kennisgevingen.
Kosteloos c-ln enting.
Burgemeester en Wethouders van Amersfoort,
Gelet op artikel 18 der wet van 4 December
1872 (Staatsblad no. 134)
brengen ter kennis van belanghebbenden, dat
voor een ieder de gelegenheid tot kostelooze
inenting wordt gegeven op den eersten en twee
den Maandag van de maanden Januari, April,
Juli on October, telkens des namiddags te drie
ure, in de daartoe bestemde localiteit van het
voormalige schoolgebouw, wijk A, Koestraat
uo. 9.
Gedaan te Amersfoort, den 20. Maart 1908.
Burgemeester en Wethouders van Amersfoort,
De Secretaris, De Burgemeester,
J. G. STENFERT KROESE. WUIJTIERS.
Burgemeester en Wethouders van Amersfoort,
maken bekend, dat het voornemen bestaat op
28 Mei a.s. aan den publieken dienst te onttrek
ken een gedeelte van liet plantsoen, gelegen tus-
schen de Openbare Meisjesschool en Monniken
dam en noodigen hen, die tegen deze onttrek
king bezwaren hebben, uit, die bezwaren schrif
telijk bij Burgemeester en Wethouders in te
dienen vóór 25 Maart a.s.
Amersfoort, 19 Maavt 1908.
Burgemeester en Wethouders van Amersfoort,
De Secretaris, De Burgemeester,
J.G. STENFERT KROESE. WUIJTIERS.
De Burgemeester der Gemeente Amersfoort,
brengt, ingevolge mededeeling van den Burge
meester van Hoogland, dd. 18 Maart 1908, ter
kennis van belanghebbenden, dat zich in die Ge
meente een geval van Miltvuur heeft voorge
daan.
Amersfoort, 20 Maart 1908.
De Burgemeester voornoemd,
WUIJTIERS.
Politiek Overzicht
Het compromis over «1e Duitsche
vercenigingswet.
Het gerr ar, dat het tot stand komen van
de nieuwe vereenigingswot bedreigde, is uit
den weg geruimd door het tot stand komen
van het. compromis tusschen de blok partij en
in den rijksdag en de regeering. De aard
van een compromis brengt mee, dat alle be
trokken partijen iets ten offer hebben moe-
ton brengen op het altaar van het gemeen
overleg. De regeering, die aanvankelijk ge
dreigd had bij verwerping van art. 7 de ge-
iheele wet te zullen intrekken, is daarvan
teruggekomenzij heeft zich beperkingeu
laten welgevallen op het algemeene voor
schrift, dat in openbare vergaderingen al
leen de Duitsche taal mag worden gebruikt.
Niet alleen wordt eene uitzondering toege
laten, die eigenlijk van zelf spreekt, voor
internationale congressen. In verkiezingsda
gen zal het voorschrift geheel blijven rusten,
en in gewone tijden wordt het buiten wer
king gesteld gedurende de eerste twintig ja
ren voor die districten, waar de van oudsher
gevestigde bevolking van niet-Duitsche moe
dertaal 60 pet. van de totale bevolking be
draagt.. Daze laatste concessie is de regee
ring zei r zwaar gevalleneen vroeger oom-
promis-voorstel wilde de uitzondering sleohts
Naar h*t Euttduch
45
PH. IV IJ S SI A X.
„O ïnovTouw. als u mijn groote bede zou
willen ondersteunen, om dat schilderstuk in
onze kerk te mogen ophangen op de plek tus
schen de beide kerkramen!"
De barones zag in het van vromen ijver
gloeiende gelaat van haren zioleherderzij
zag de oogen van Thorsten stralend van
blijdschap en trots vragend op. haar gezicht;
zij zag haar echtgenoot, rechtop en stijf, op
zettelijk onpartijdig voor zich uitstaren.
Maar zij zelf werd eenigszins verlegen bij de
gedachte aan d'e toekomstmisschien zouden
dezen en genen later aan de kerk van Skral-
by een bezoek brenigen om... Ein op haar een
voudige wijze zeide zij
,,Het voorstel van diamine Stranding is
zeker vleiend voor mijn zoon en ik wil na
tuurlijk in geen opzicht... ik wil volstrekt
niet twijfelen aan het vriendelijk oordeel van
dominé omtTent de kunstwaarde van dat
stuk Maar zijt u er volkomen zeker van
dat dit schilderij passend is voor de plaats,
die u daarvoor zoo welwillend heeft be
dacht?"
,Ik héb het stuik gemeten, mevrouwpre
cies vijf voet en acht duim [Blijkbaar heeft
God den jongen kunstenaar geleid bij de
toelaten voor tien jaren in districten met
75 pet. niot-Duitsche bevolking. Aan den
anderen kant bestonden ernstige bedenkin
gen tegen elke beperking van de taalvrij
heid. Die blijven voor een goed deel bestaan
ook bij het compromis, dat nu gesloten is.
In de provincie Posen zijn 16 districten
(Kreise) met minder dan 60 pot. Poolsche
bevolking; i West-Pruis en zijn er eveneens
4 a 5, waar de 60 pet. niet bereikt worden.
aaronder zijn er, waar de Polen bijna de
helft, ja ue meerderheid van de bevolking
uitmaken. In al die districten zal het ver
boden zijn in openbare vergaderingen
Pcolsoli te sproken en zelfs daar, waar de
P'olen de overwegende meerderheid uitma
ken, tot 90 pet. toe, wordt hun dit recht
slechts geduiende de eerste twiutig jaren
verleend
(Xk de behandeling van dit wetsontwerp
_i onder het toeken van den strijd, die
sedert meer dan twintig jaren in Pruisen
tegen de Poiei. gevoerd wordt, en die nog
onlangs er too geleid heeft, dat de Pruisi
s.-he regeering voor zioh het reoht van ont
eigening opeisohte, en dat ook verkreeg, ten
behoeve dor Duitsche kolonisatie in Pool-
l he gewesten. De motieven, die de 'burger
lijke linkerzijde bewogen hebben het com
promis betreffende art. 7 aan te gaan, zijn
in de commissie zeer zakelijk aangegeven
door den Wurtembergschen afgevaardigde
Payer, die als Zuid-Duitsciher buiten den
strijd staat. Hij zeide
,,Wat mij ten slotte in staat heeft gesteld
mijne toestemming te geven tot dit com
promis, hoe moeielijk het mij ook is geval
len, was de nuchtere, praktische, misschien
mag ik zeggen verstandige overweging, dat
luj de aanneming van dit compromis de in
breuk in de taalvrijheid van de Poolsche be
volking veel geringer zal zijn, dan als er
niets tot stand komt. Men doet het voor
komen alsof, wanneer wij met succes opko
men voor schrapping van art. 7, de toestand
deze zou zijn, dat het gebruik van de Pool
sche taal ten allen tijde in het Duitsche rijk
niet meer zou mogen worden verkort. Dat
zou juist zijn, als wij de regeering kou den
dwiugen een wetsontwerp aan te nemen,
waarin art. 7 geheel geschrapt is. Ik kan
mij er niets van voorstellen deze poging te
beproeven, omdat ik tot mij zelveu moet
zeggen, dat de Pruisische regeering van haar
standpunt aan zulk eene wet hare toestem
ming niet kan verleenen. Bij kalm naden
ken moet ik /.eggeneene regeering, die
honderden millioenen gestoken heoft in hare
Poolsche politiek, die tienduizenden Duit-
sehers als uitvloeisel van deze politiek in
Poolsche gewesten heeft gevestigd, die voor
einige dagen er in geslaagd is de onteige
ningswet in werking te doen treden, deze
regeering zal toch niet op hetzelfde oogen-
u eone wet hare toestemming verlee
nen, die niet den bestaandei. toestand hand
haaft, maar die, evengoed als ons Duit-
schers, art. 7 buiten beschouwing latende,
«:ok den Polen een veel gunstiger, vrijer
vereenigings- en vergaderingsrecht brengt
dan zij thans hebben, hen dus beter toege
rust maakt tot den strijd. Er zijn misschien
zuike ideale regelingen, maar van de Prui
sische regeering geloof ik het niet. Daarom
kan ik op zulk eeue berekening eene prak
tische politiek ook niet baseeren. Wanneer
wij deze wet zonder art. 7 tot stand brach
ten, dan zou zij ongetwijfeld vallen; zij zou
mis'ukken wegens het verzet van de verbon
den regeeringen. En wat dan?
keuze van dit doek. Geen schilderij zooi er
beter kunnen passen
Thorsten werd zeer rootd, bij die bijzon
der zakelijke 0!ofuiting op zijn woric. De
barones en baron Ludviig stonden op en
drukten den dominé met een zekere haas
tigheid de hand, terwijl de barones zeide
,,Het zal Thorsten natuurlijk bijzonder
aangenaam zijn te twoteu dat zijn werk
hangt achter liet altaar waaraan hij zijne
giefiOofdbelijdenis beeft afgelegd."
VoOr mij is het ook hoogst aangenaam,
op deze wijze do overtuiging te mogen ver
krijgen dat de band tusschen mijn geslacht
en de goede inensahen, in wier midden het
eeuwenlang een domein heeft bezeten,
duurzaam verzekerd blijft," zeilde de ba
ron plechtig en met aandoening.
„Mijn warmen, hartelijken dank aan u
alle drie, voor dat kostbare geschenk. Nu
zal ik aanstonds een inteekenlijst rondzen
den voor een pradhtigie vergulde lijst. Die
heb ik bij het meten ook mede berekend
en de mensehen ini Slkxiaüby zijn „tot in
hum nieren goed" zaoafa men zegt; ieder
zal gaarne zijn penningske bijdragen om
niet langer op die kale plek muur te be
hoeven te kijken, als men in Gods huis
vereenigd is."
De barones legde hare hand zacht terug
houdend op 9trandin's arm en zag .vragend
tot haar echtgenoot op.
Deze beantwoordde dien blik zeer vrien
delijk, maar glimlachte daarbij op zijn
eigenaardige wijze, die sciheen te zeggen,
dat hij zijne .vrouw niet- volkomen begreep,
anaar desniettemin bereid was, te doen wat
zij; van hem verlangde.
„O, u moest bij ons blijyen e..." begon
Wanneer men den toestand van de Pool
sche bevolking dan in aanmerking neemt,
dan heeft go 'andswetgever de bevoegdheid
de taaikwestie te regelen, zooals hij dit
heden ook heeft. Mceuen de heeren echter,
dat, als do Pruisische regeering de gelegen
heid heeft deze zaak geheel zelfstandig te
regelen, zij daarbij beter zullen varen, dan
bij datgene wat wii in liet compromis voor
stellen Wij hebber. 0119 er tegen verzet, dat
deze weg zou worden ingeslagen, omdat wij
mee tien, dat ais wii 't aan de Pruisische
wetgeving overlaten, er eone ergere rege
liug tot stancl zal komen dan die, v.-aaraan
men nu bezig is Wij hebben daarom ge
tracht, tot bescherming van de minderheid
in het belang van de Poolsche bevolking zoo
vele beperkingen in de wet to brengen als
wij kouden. Het resultaat van deze be
moeiingen is het compromisvoorstel".
Dultftchland.
In de begrotingscommissie van den rijks
dag is door de regeering verklaard, dat het
rijk iu het dienstjaar 1908 260 millioen
mark zou moeten leenen en dat het bedrag
der in omloop zijnde schatkistbiljetten met
125 millioen mark zou moeten worden ver
meerderd. Naar aanleiding van deze ver
klaringen vroeg een afgevaardigde van het
centrum of het niet aanbeveling verdiende
bij dozen toestand van de rijles financiën om
de 125 millioen mark, die als oorlogsschat
bewaard worden in de Juliusturm te Spa,n-
dau, nuttig aan te wenden. Als er een oor
log mocht uitbreken, dan zal dit bedrag
toch niet voldoende zijn voor de alsdan ont
staande behoeften, en liet werd eene ver
keerde politiek geacht dit gold steeds aan
den omloop te onttrekken.
De staatssecretaris van financiën Sydow
verklaarde, dat het noodig was deze oor
logsschat ongeschonden te bewarenhet
groote voordeel daarvan was, dat het niet
noodig zou zijn deze som aan den omloop
te onttrekken 00 het oogenblik van het uit
breken der vijandelijkheden. De vice-staats-
secretaris Tervele voegde hieraan toe, dat
deze reserve onmisbaar is bij eene mobili
satie; men moest zelfs betreuren, dat zij
niet driemaal zoo groot was. De oorlog zou
kunnen uitbreken op een oogemblik van al-
gemeenen geldcrisis, 011 dan zou deze som
van onwaardeerbaar nut zijn. De regeering
was daarom volstrekt afkeerig van elke ge
dachte om dezen voor het geval van een
oorlog ter zijde gelegde schat aan te bre
ken.
Desniettemin vond dit denkbeeld veel bij
val zelfs conservatieve leden deden uitko
men, dat geen enkel ander land zulk een
fonds heeft, en dat het rendabel maken van
deze gelden volstrekt geen afbreuk zou doen
aan het prestige van Duitschland.
Het incident in d° vergadering van den
Duitschen Rijksdag vain eergisteren, dat ten
gevolge had, dat de perstribune vrijwillig
werd ontruimd, wordt door den parlemen
tairen correspondent van de Fiankf. 7.tg.
aldus bescheven
Toen de afgevaardigde Erzberger er van
sprak, dat ook de neger eene onsterfelijke
ziel heeft, werd aan de linkerzijde niet om
deze uitdrukking, maar waarschijnlijk om
den vorm waarin zij was uitgesproken, ge
lachen. Er schijnt ook op de perstribune ge
lachen te zijn. De voorzitter g -aaf Stolberg
heeft dat niet gehoord, maar is door een
secretaris er op opmerkzaam gemaakt en ver-
hij maar hij Méld dadelijk op zoodra hij
begreep dalb dit niet wias bédioeld, hoewel
zij zijne uitnoodüging beleefd ondersteun
de."
Dominé kon dat niet aannamen zijn tijd!
was al to bezet. E11 daar baron LudVig er
zich toe bepaalde, met een paar zeer vrien
delijke oogen aanmoedigend rond te zien,
ging mevrouw Sigrid maar door
„Als onze zoon het schilderij gééft, dan
zouden wij misschien... hoe denk jij daar
over, Ludvig'? dan zouden zijne ouders
misschien voor de lijst kunnen zorgen. Ik
zou do gedachte onaangenaam winden, dat
wij, al was het ook indirect, de anne ge
meente tot hot maiken van onkosten had
den genoodzaakt."
„NatuurlijkMijne vrouw heeft volko
men gelijk. Een Harmingsköld af Efeestad
pil'acht nooit iets half te doen," hernam de
baron niet veel waardigheidmaar toch
fklon liiji niét nalaten zich een 'oogeuiblïk
door de nuchtere berekening te laten, aflei
den, hoeveel tonnen haver die lijst wel zou
nvoeten kosten.
Op dezo wijze kwaui do keik te Skralby
in het bezit van ihaar groot" en „allés-
eins paS6end" altaarsdliildcrstuk. Men moest
wél gélooven, en dat kon men ook zeer
goed, dat de jonge baron in de eer, die
aan zijne kunst ten deel was gevallen, eene
Vergoeding gevonden had voor mogelijk te-
leurgestélde illusies op ander gebood.
Maar het mensdhelijk hart- neigt tot on
tevredenheid. vooral wanneer het jong is.
Geheelc nachten werden slap&Vos doorge
bracht en de strijd tusschen liefde en voor-
oordeelen werd gestreden in éénzame uren,
oven goed op deze oude halifveitvalilen hof-
klaarde, zooals gebruikelijk is, dat hij ver
zocht alle teekenen an goed- of afkeuring
achterwege te laten anders zou hij tot zijn
leedwezen de tribune moeten laten ontrui
men. Kort daarna werd het op de perstri
bune bekena, dat de heer Gröber bij dit
incident had geroepen Dat zijn dezelfde
kaaiwerkers (Saubenge>ls) van onlangs." An
dere sprekers, zooals Müller-Mein'iigen en
Eichhorn, gewaagden van het incidentzij
zeiden, dat de journalisten al'engs ook ner
veus worden en dat men 't niet al te zwaar
moest opnemen als misschien een enkele een
minder taktvoUen uitroep liet hoorenIn-
middéls was eene deputatie var journalisten
naar den voorzitter gegaan en had verzocht
om bescherming en voldoening voor de tegen
allen gerichte beleedigcnde uitdrukking van
den heer Grober. Dientengevolge verklaarde
de voorzitter later, dat er i den laatsten
tijd teekenen van afkeuring waren uitgegaan
van de perstribune; als die zien herhaelden.
zou^hij de tribune moeten laten ontruimen.
Als echter aan den anderen kant een lid
van het huis tegenover zulk eene Btoornis
eene onparlementaire uitdrukking mocht
hebben gebruikt, dan deed t hem leed.
Het centrum lachte daarop, en de op de tri
bune aanwezige verslaggevers verlieten op
twee na de tribune omdat de gegeven vol
doening hen niet 'bevredigde.
B e r 1 ij n, 2 0 Maart. De naar aanlei
ding van het incident van gisteren ingetre
den staking op de perstri tune van den
Rijksdag duurt voort. De vertegenwoordigers
van de buitenlandsche pers hebben zich bij
hunne Duitsche ambtgenooten ran gesloten.
In de heden gehouden vergadering van
journaliste., werd besloten de volgende mede
deeling te doen aan den voorzitter van den
Rijksdag en aan de besturen van de verschil
lende partijen „De heaen vvgaderde ver
tegenwoordigers van de pers in den Rijksdag
verklaren, dat zij de uitlating van den heer
Gröber onder alle omstandighet en als een
ernstige beleedignig van hun stand beschou
wen. Wanneer de he:r Gröber zijn beleedi-
genden uitroep niet onder ic,tuiging van
leedwezen intrekt of daarvoor niet van andere
bevoegde zijide voldoening wordt gegeven,
laten zij de beoordeel in.' van bet gebeurde
ten volle over aan de openbare meening. Ten
toeken van protest tegen de hun stand aan
gedane beleediging zullen zij vccrloopig geen
verslagen leveren van de debatten in den
Rijksdag."
Ook het bureau-Wolff zal alleen verkla
ringen van vertegenwoordigers der regeering
publiceeren.
De heer Shaw van de „New-York Sun"
verklaarde zich namens de buitenlandsche
vertegenwoordigers van de pers solidair met
de Duitsche collega's.
Frankrijk.
De minister van arbeid in Viviani, heeft
zijn wetsontwerp betreffende do ouderdoms
pensioenen gewijzigd om het uitvoerbaar te
maken. De kleine boeren en de boerenarbei
ders worden van de verzekering tegen den
ouden dag uitgesloten, waardoor het aantal
deelnemers van 2.200.000 tot 1.300.000
daalt. De leeftijd waarop het pensioen in
gaat, is tot 65 jaar verhoogd. Men rekent
dat bij deze gewijzigde bepalingen een staats-
bijdrage van 100 millieu fraaics voldoende
zal zijn.
Italië.
Rome, 20 Maart. De heer Maoifredi
is benoemd tot president van den Senaat.
stede, dan op ieder andere plek in de wijde
wereld.
XIV.
De oude en de jonge baron
te (Skral'iby.
Tegenstand kan gébrokon worden; oen
telkens 'hernieuwde cisdh worden afgewe
zen; maar hoe kunnen .Idofiliébbendte ouder
harten bertan :1 blijven tegenover een kind
dat lijdt zondear te klagen, en verlangt
zonder vragen
Baron Ludvig zaig in Thorsten omderwor-
penlheid niete 'moer dan de eenvoudige plidht
van een wel-op-getvoed jongmensdh. Maar
aangezien zijne moeder mét haar jongen
gevoelde en wist dat er voor hem maar één
weg tot geluk best/ou!d en dat die weg liep
tusscihen de bierglazen en ontbijtborden
van SlvensBohs buffet door, begon zij ziéh
boos te analken over Tborstenis kalme on-
danwerjiinig'-. Waarom barstte hij) niét los?
Waarom beriep hij. zidli niet op het goode
neëht van zijn iluant en op de liefde zijner
ouders? Wlaarom trad hij niet met manne-
1 ijken trots daartegen op, als zij niet wil
den toegeven Maar haar jongen was wél
géoot geworden maar tot een man zonder
wilskracht was hij opgegroeid een week
'karakter, een droomer was hij, dien de
nuoed ontbrak te strijlden voor zijn geluk,
zélfs tegen haar, wier liefde zijn natuur
lijke ibondigenéot zou zijn. Die gédachto
stemde haar soms verdrietig, maar somtijds
ook droefgeestig. Zij was 'hét vaak niet met
tzfiéhzélf eens of zij naar 00110 uitbarsting
veriliangde, als bawijs voor zijne ontwaakte
Rome, 2 0 M a a r t. Bij de behandeling
van een kolouiaal wetsontwerp gaf minister
Tittoni eene toelichting van de maatregelen,
die genomen zijn can de veiligheid van de
kolonie Benadir tegen vrijbuit ers toch ten te
verzekeren De Kamer hec-ft het wetsont
werp aangenomen.
Oosten rijk-Hongar(jfc.
W e e n e 11. 3 0 M art. Dé toestand
van den Keizier is thans zeer gunstig. Men
verwacht, dat de verkoudheid spoedig ge
heel over zal zijn. De Keizer heeft niets ver
anderd in zijne gewone levenswijze en bezdg-
ilieden.
Rumenië.
Bukarest, 20 Maart De Kaïmer
heeft met algemeene stemmen do wet tot
reorganisatie van het leger aatgenomen.
Rutland.
Doo' de bekrachtiging van het tegen hem
gewezen vonnis, met wijziging alleen van de
opgelegde straf, heeft generaal Stössel al
zijne orden verloren; hij behoudt alleen de
oorlogsmedailles, ihaar geen orden.
Het tweegevecht tusschen de generaals
Smirnow en Fock heeft plaat6 gehad op
twintig passen afstand. De tweede kogel,
door Smirnow afgesohoten, doorboorde de
jas van Fock. De derde kogel trof Smirnow
in het onderlijf. De kogel was diep doorge
drongen. Na onderzoek van de wond door
middel van Röntgenstralen, werd besloten
de kogel er uit te halen. De toestand van
den gewonde is bevredigend.
Dadelijk na dit duel heeft generaal Gerj
batowski, ook een der verdedigers van Port
Arthur en vriend van Smirnow, eene uit
daging gezonden aan generaal Fook. Dit
duel zal, na bekomen machtiging, de vol
gende week plaats 'nebben.
Turk IJ®.
De „Tribuna" verneemt dat generaal
Crispi, de commandant der söhietschool te
Parma, waarschijnlijk door de Italiaansche
regeering tot opvolger van generaal De
Giorgis als commandant der Macedonische
gendarmerie zal worden benoemd.
Generaal Crispi voerde indertijd het be
vel over de in tarnation ale troepen op Kreta.
Blijkens een bericht uit Berlijn van de
Köln. Ztg. voeren de kabinetten te Peters-
burg en te Weenen thans levendige onder
handelingen over de Macedonisoho hervor
mingen. Het Engelsche voorstel over de be
noeming van een gouverneur-generaal voor
Macedonië en een uitvoerige momorie over
den toestand in Macedonië, die van Peters
burg naar Weenen gezonden is, dienen bij
deze onderhandelingen tot grondslag. Deze
schriftelijke uiteenzetting van don toe
stand, die volgens Parijsdie berichten, ook
door Frankrijk reeds moet zijn goedge
keurd, is in de eerste plaats besterad om
overeenstemming te verkrijgen tusschen de
entente-mogend lieden, die het programma
van Miirzsteg hebben opgesteld, Oostenrijk-
Hongarije er. Rusland. Zulk een overeen
stemming wordt te Berlijn als waarschijn
lijk beschouwd.
Sofia, 2-0 Maart. Naar aanlei
ding van de Engelsche en Russische voor
stellen betreffende Macedonië en om het
Buigaarsche standpunt in deze zaak te pre-
ciseeren, heeft de minister van buitenland-
landsche zaken aan alle vertegenwoordigers
van Bulgarije bij de groote mogendheden
eene nota gezonden, waarbij hun de instruc-
ïnaniuélijkjheid, dan wél naar een afleiding
van die treurige gedaéhtennaar eene aan
leiding om ronduit met ihern ie spréken en
hem te bewijzen dat hij, ougél'ijlk liad. Hoe
'het- zij, zijn .vriendelijke, ernstige blilk, die
Ihaar overal vervolgde, dreigde liaar leven
ite bederven.
Toen Ikiwam zij tot 1 angle gesprekken mét
ibaron Ludri» over dit onderwerp
Het was in 't Plaatst van Jufli. De familie
tzat na het eten in ,het kleine saki 11 aan de
kloffie; maar dit samenzijn werd buitenge
woon lang gerekt. Baron Ludvig nam niet
zijne gewone namiddagruetmevrouw Si
grid had judst heden niets in de huisihou-
ding te doen en toen Thorsten opstond,
vroeg zijne moeder
„Heb je zoo'11 haast, Thorsten
Wat klonk hare stem vreemd 1
Baron Ludvig trolk met macht aan de
pijp, die wc (hom zijne Vroegiaro rigtaMir 11a
't éban iverVing. Wan neer oen der beide an
deren hem aankeek zag. hijl verlogen naar
den grond of wendde zijn ihoofd af. Ten
.laatste legde hij de pijp neer, ging rodhbop
zitten en bogion, Zoo deftig, alsof liij uit
een boék voorlas
„Mijn zoon, héb je er nooüt aan gedacht
dat je nu den leeftijd bereflkt hebt, waar
op men in onze familie naar eene geschikte
eohtgenoote uitziet?"
W*nk vrvlfd.
