jr. Jaargang. Dinsdag 14 April 1908. BUITENLAND. FEUILLETON. 'n Zeemansbruid. fflORTSCH DAGBLAD. ABONNEMENTSPRIJS: i f#r 3 s»aa*d*n voor Amersfoortf 1 .OO. Iden fr*n*o per poet- 1.00. AiMnderlgke summers- 0.00. I Pese Courant rersehfnt dagelijks, Vehalre ep Zon- en Feest dagen. f Advertentienusededeelingen enz.geliere hob vóór 11 uur 's morgens kg de Uitgerers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C°. Utrechtichestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 15 regels f •-0#- Elke regel meer - 0.10. Dienstaanbiedingen en aanvrage* 00 eents bij veeraitbetaling. Groot* letters naar plaateruirate. Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen tot het herhaald adverteere* in dit Blad, bij abonnement. Ie»* eireulairebevattende de veorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Kennisgevingen. Burgemeester en Wethouders van Amersfoort maken bekend, dat het Bureau van den Burger - f lijken Stand gedurende den Goeden Vrijdag voor het publiek geopend zal zijn van 's middags 12 uur tot 's namiddags 1 uur en op den tweeden Paaschdag van des vóórmiddags 8?, tot 9 uur, uitsluitend tot het doen van aangiften van ge boorten of overlijden. Voor het doen van aangifte op den 2en Paascli- dag moet de aanvrage geschieden aan het Ge meentehuis, mondeling of schriftelijk, uiterlijk tussehcn 8 en 8£ ure des voormiddags van dien f dag. j Amersfoort, den 13. April 1908. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Secretaris, De Burgemeester. J.O. STEXFERT KROESE. WUIJTIERS. De Burgemeester en, Wethouders van Amers foort, Gelet op artt. 6 en 7 der Hinderwet Brengen ter kennis van het publiek, dat een door Gebroeders Nefkens ingediend verzoek, met bijlagen, om vergunning tot het oprichten van eene gasmotor van 5 P.K., dienende tot het in beweging brengen: van een draaibank, in het perceel alhier gelegen aan den Arnhemscheweg, no. 6, bij het kadaster bekend onder Sectie B, no. 3103, op de Secretarie der gemeente ter vise ligt, en dat op Donderdag, den 27 April aanstaande, des voormiddags te half elf uren gelegenheid ten Raadhuize wordt- gegeven om. ten overstaan van het Gemeentebestuur of van een of meer zijner leden, bezwaren tegen, het opriohten de inrichting in te brengen. Tot het beroep, bedoeld in art. 15, le lid der Hin- i" der wet, zijn volgens de bestaande jurispruden- f tie, alleen zij gerechtigd, die overeenkomstig artikel 7 der Hinderwet voor het Gemeentebe- I stuur of één of meer zijner leden zijn versche nen, teneinde hunne bezwaren mondeling toe te lichten. Amersfoort, 13 April 1908. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Secretaris. De Burgemeester, I J.O. STEXFERT KROESE. WUIJTIERS. De Burgemeester en Wethouders van Amers- I foort, Gelet op artt. 6 en 7 der Hinderwet Brengen ter kennis van het publiek, dat een door F. E. Spelten ingediend verzoek, met bij lagen, om vergunning tot het oprichten van eene ververij en katoenwasscherij in het perceel alhier gelegen aan een steegje, uitkomnde op de Appelmarkt bij het Kadaster bekend onder Sectie E, No. 3435 op de Secretarie der gemeen- te ter vise ligt, en dat op Donderdag, den. 27 April aanstaande, des voormiddags te half elf uren gelegenheid ten Raadhuize wordt gegeven om, ten overstaan van: het Gemeentebestuur of van een of meer zijner leden, bezwaren tegen het oprichten van de inrichting in te brengen, f Tot het beroep, bedoeld in art. 15, le lid der Hinderwet, zijn volgens de bestaande juripru- dentie, alleen zij gerechtigd, die overeenkomstig artikel 7 der Hinderwet voor het Gemeentebe stuur of één of meer zijner leden zijn ver schenen, teneinde hunne bezwaren mondeling toe te lichten. Amersfoort, 13 April 1908. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Secretaris, De Burgemeester, J. G. STENFERT KROESE. WUIJTIERS. Politiek Overzicht. De blokpolitiek in den Rijksdag. De nu geëindigde zitting van den Duit- schen rijksdag heeft aan den rijkskanselier vorst Bülow een persoonlijk succes ge- "bracht: de partijen, die bij de ontbinding van den rijksdag in December 1906 op zijne roepstem zich hebben aaneengesloten om t een einde te maiken aan de overheersch ing van het centrum, hebben getoond in staat te zijn tot het verrichten van positieven wetgevenden arbeid. De officieus© Nordd. Allg. Zeitung legt hierop den nadruk en doet de beteekenis daarvan aldus uitko men ,,In den rijksdag steeg in de laatste ver gaderingen de spanning tot eene dramati sche hoogte. De felst bestreden wetsontwer pen van de loopende zitting, de vereeni- gingswet en de beurswet, kwamen in het laatste stadium van hunne parlementaire behandeling, en inzonderheid het eerstge noemde ontwerp werd nog eenmaal tot het voorwerp van de hevigste aanvallen van de zijde der blok-tegenstanders gemaakt. Niet genoeg, dat de aaneensluiting van de blok- partijen in de tweede lezing aan de grootst denkbare belast-ingproef werd onderworpen; ook de derde lezing moest er toe dienen, dat de reeds vaststaande beslissing door steeds weer vernieuwde voorstellen van hoof delijke stemming werd uitgesteld, hoe zeer slechts voor uren. Het kan worden daarge laten of zulk een speculeeren op het spel van het toeval bij de vorming van meerder heid en minderheid nog aan de goede parle mentaire traditiën beantwoordt, wanneer, zooals in dit geval, na de tweede lezing on- omstootelijk vaststaat in welke richting de wil van de meerderheid zich beweegt, of niet veeleer in de toepassing van zül'ke mid delen en in de obstructie over 't geheel eene verloochening van bet aan 't parlemen taire stelsel tot grondslag liggende meerder- heidsbeginsel gelegen is. In ieder geval mag men met groote voldoening vaststellen, dat de taktiek van de vereenigde tegenstanders centrum, sociaal-democraten en Polen niet alleen geheel mislukt is, maar de be teekenis van de overwinning der blokpar- tijen nog belangrijk versterkt heeft. Eerst deze bc1astingproef heeft voor een ieder be wezen hoe ernstig de blokpartijen de taak opvatten, welker vervulling hen was opge dragen. Niet alleen oratorisch werd de strijd door de blokpartijen uitstekend ten einde ge bracht, zij handhaafden ook uitmuntend de discipline, die slechts mogelijk was wan neer een groot en krachtig idee het denken en handelen van de meerderheidspartijen be- heerscht. Zoo gingen de tweede en de derde lezing van de vereenigingswet, on danks den aanval van het tegenblok, van rustpunt tot rustpunt voorwaarts, zoodat staatssecretaris Bethmann Hollweg zich tot korte ophelderingen en toelichtende verkla ringen kon bepalen. Rijkskanselier vorst Bülow, van wieu vooraf in sommige bladen was aangekondigd, dat hij zich zou mengen in het. débat, vond hiertoe geen aanleiding. Zulk eene bemoeiing zou slechts dan doel matig en vereischt geweest zijn, als er in den 'boezem van de meerderheidspartij nog meeningsverschillen van princdpieeleu aard te verzoenen waren geweest. De tegenstan ders waren besloten zich niet te laten over tuigen en zouden het zeker tot een verder aanzwellen van den stroom der redevoerin gen hebben gebruikt, wanneer de kanselier nogmaals de groote leidende gezichtspunten had uiteengezet. Vorst Bülow voelde geen lust hun dezen dienst te bewijzen, en de uitkomst heeft geleerd, dat zijne houding beantwoordde aan het doel, dat werd be oogd Zoo leidde de hardnekkige strijd om de vereenigingswet, dank zij de krach tige samenwerking van de blokpartijen, tot het bekende resultaat, dat als verblijdend mag worden beschouwd ondanks de ver zwakkingen, die eenige bepalingen, en inzonderheid het artikel betreffende de taal, hebben ondergaan. Gedenkwaardig zal het debat over de vereenigingswet ook in zoover blijven, omdat zij de eerste gelegenheid heeft geboden om de juistheid te bewijzen van de stelling, dat conservatieve en liberale meoningen op gewichtige gebieden van het nationale be staan zeer goed compromissen toelaten, wanneer niet doctrinaire begrippen maar de eisohen der werkelijkheid en de ware be hoeften van den tijd zich. doen gelden/' Als getuigenis van de andere zijde halen wij een artikel aan van de Vossische Ztg. Daarin wordt betoogd, dat het de conse quente ontwikkeling was van eene taktiek, die aan de clericalen de voorkeur gaf boven de liberalen, dat het centrum ten slotte „regeerende partij" werd en ook de regee ring wilde regeeren. Maar alles '"heeft zijn tijd, en met het centrum was geen eeuwige 'boud te knoopen, omdat het ultramonta- nisme op den duur een invloed wil uitoefe nen, waarnaar geen niet-ultramontaansche regeeriug zich vermag te schikken. Zoodra echter de machthebbenden tot inkeer kwa men, moesten zij zich afvragen, op welke partijen zij willen en kunnen steunen. ,,De conservatieven alleen zijn niet voldoende; ook is de alleenheerschappij van eene partij uit den booze, omdat zij do regeeriug in eene lastige afhankelijkheid brengt. Met de sociaal-democratie is inj Duitschland niet te rekenen, omdat zij slechts oone klassepartij is en wil zijn, den klassestrijd op hare vaan schrijft, de geheele staits- en maatschappe lijke orde wil uit den weg ruimen, de monar chie afschaffen. Pogingen om de kameraden" te bekeeren, zijn mislukt. Tegen eene par tij, die den monarchalen staat den oorlog ver klaart, vóórt de monarchale regeering den oorlog tegen haar en hare bondgenooteu. Derhalve bleef en blijft en haar niets over dan hare toevlucht te nemen tot de libe ralen van alle schakeeringen om zich met de conservatieven te paren. Dat is de zake lijke verklaring van de blokpolitiek". De oonservatief-liberale paring is, zegt de Vossische Ztg., niet slechts de historisch ge motiveerde, maar ook de aan de feitelijke omstandigheden en behoefte aangepaste groe peering der partijen. ,,De vrijzinnigen zijn zoo verstandig geweest, zich aan deze blok politiek niet te onttrekken. Zij hebben in gezien, dat de ontbinding van den rijksdag van 13 December 1906 inderdaad het ge wichtigste keerpunt in de parlementaire ge schiedenis van liet nieuwe rijk beteekent. Het besliste liberalisme wordt niet meer als vijand beschouwd, het is niet meer veroor deeld zijne kracht in de oppositie en de kritiek te verspillen, maar liet- is tot den positieven mede-arbeid geroepen. En de positieve mede-arbeid is het, die invloed verschaft' Duitschland. Keizer Wilhelm zal dit jaar weder eene Noorsche reis ondernemen. Volgens een be richt uit Bergen hébben alle twaalf loodsen, die in bet vaarwater, dat het keizerlijke schip pleegt te volgen, gewoon zijn dienst te doen, hevel ontvangen zich in het begin van Juli te Kopewik dienstvaardig te hou den. rrankrijlc. De zoon van president Carnot, die was aangezocht om, evenals de kleinzoon van maarschalk Lannes, te protesteeren tegen de begrafenis van Zofta in het Pantheon, waar Lazare Carnet en Sadi Carnot, de ver moorde president, liggen, heeft vertelaard, dat hij daaraan niet meedoet. Hij wil de dooden in hun rust niet storen, schrijft hij, en hun gebeente daarom niet verplaatsen. Hun nagedachtenis zou ook niet door een graf aan hun zij bevlekt kunnen worden. Over de vraag of de hulde, Zola bewezen, de instemming van het volk heeft, wil hij niet oordeélen. Maar in elk geval kan z. i. het oordeel van een geslacht noch het ver leden, noch dc toekomst raken. Te Sureenes (bij Parijs) is eergisteren een monument van Zola onthuld, dat- daar is opgericht ingevolge het- besluit van den ge meenteraad. Mevrouw Zola woonde de plech tigheid bij, de minister-president en de minister van oorlog hadden vertegenwoor digers gezonden. Minister Viviani, die eerst plan had giehad het woord te voeren, was daarvan terug gekomen omdat hij aiet wil de vooruitloopen op dé bijzetting van Zola's overschot in het Pantheon, die, zooale be kend is, is uitgesteld. Engeland. Terstond na de terugkomst van den Ko ning te Londen, in den namiddag van den 16en, zal eene vergadering van den gehei men raad gehouden worden, waarin beslist zal worden over de samenstelling van het nieuwe kabinet. Den 20en gaat het Konings paar met prinses Victoria op reis naar Ko penhagen. Spanje. Barcelona, 13 April. De jury heeft de schuldigverklaring uitgesproken te gen Juan Ruil, Hermenegildo Ruil en Ma li aquera,Ito Trigneros y Derals. Peredlo is niet schuldig verklaard. Portugal. Onder ?en titelWaarheden over de Portugeesch© samenzwering", bevat de Temps mededeelingen van iemand, die zich een ingewijde noemt. De inhoud komt in het kort hierop neer: Er bestond inderdaad eene wijdvertakte samenzwering, die echter den Koning niet naar het leven stondzij wilde zich slechts door een list van ziju per- soom meester maken en hem zoo dwingen den dictator te onitslaan en tot het normale constitutioneel e leven terug te keeren. Fran co had van de zaak lucht gekregen en had door de arrestatiën van 28 Januari de orga nisatie van het complot gestoord. Daardoor had hij echter tevens bij eenige uiterste ele menten de overtuiging gewekt, dat de Ko ning zijn leven moest laten. Bij deze daad van geweld zijn de hoofden der groote sa menzwering niet betrokken geweest; zij is slechts het werk van eenige weinige perso nen geweest. Oostenrijk. Het plan, om naar aanleiding van het 60-jarige regeerings-jubileum van Keizer Frans Jozef, eene huldébetooging ter zijner eer van Duitsche bonds vorsten te houden, zal nu toch tot uitvoering komen. Het stre ven was aanvankelijk, de deeflneming te be perken men wilde, behalve den Duitschen Keizer, enkel toelaten diegenen van de bondsvorsteu, die met het huis Ilabsburg verwant zijn. Dat zijn prins Luitpold van Beieren, de Koningen van Saksen en Wur- tembeig en de hertog van Saksen-Koburg- Gotiha. Maar nu is bet getal deelnemers aan merkelijk uitgebreid; men verwacht in 't geheel 14 a 16 gekroonde hoofden en den president- van den senaat van de vrije stad Hamburg. Als- datum van deze buldebetooging is den 7en Mei aangenomenden dag waarop de Di'itsche Keizer en zijne gemalin op zijn terugreis van Corfu te Weenen zal kiomen. De Duitsche souvereinen zullen natuurlijk de gasten van Keizer Frans Jozef zijn. Zij zullen met hun gevolg gedeeltelijk in den Hjofburg, gedeeltelijk in het paleis te Schön- brunn gehuisvest worden. Alle aartshertogen en aartshertoginnen zullen bij deze gelegen heid naar Weenen komen, om aan de ont vangst van de Duitsche vorsten deel te ne men en hem te ondersteunen in de taak om hou te ontvangen. De moord op den stadhouder van Galicië, graaf Potocki, werd Zondag namiddag ge pleegd, terwijl hij audiëntiën verleende. Hij werd door drie revolverschoten getroffen, waaraan hij om kwart na drie overleed. De dader, die zich in hechtenis bevindt, is een Rutheeneche student, Miroslaw naamd, die in de audiëntiezaal was ver? nen om te solliciteeren naar eene betrekking. Bij zijn verhoor verklaarde hij, dat hij géén medeplichtigen had. Blij had de daad niet uit persoonlijke vijandschap, maar wegens zuiver politieke motieven gepleegd, met het. doel den stadhouder uit den weg te ruimen. Hij wilde met het leven van den gouverneur zijn eigen leven ten offer brengén, om door eene geruchtmakende daad de aandacht te vestigen op den treurigen toestand, waarin de bevolking van Rutheensohen stam zich bevindt. Hij had het besluit genomen tot de daad tengevolge van de laatste Galicische verkie zingen, inzonderheid de bloedige voorvallen in het district Ruzak, omdat de schuldige organen niet bestraft waren. Een paar jaren geleden was hij reeds wegens deelneming aan door Rutheensche studenten verwekte onge regeldheden tot eene vrijheidsstraf veroor deeld. Lom berg, 1 3 April. De politie heeft drie zusters van den moordenaar van graaf Potocki en een Rutheensohen student gevan gen genomen. Huiszoekingen zijn verricht m de bureau's van twee dagbladen der Ukraine-part-ij tervti. Belgrado, 13 April. In de skoep- tsjina las de minister vap justitie het ont- bindingsbeeluit voor, onder hevige protesten der jonge radicalen. De nieuwe verkiezingen zullen plaate hebben op 31 Mei; de nieuwe Skoeptsjina zal wooden bijeengeroepen tegen 17 Juni. Griekenland* De Grieksche regeering heeft bij de Ka mer de aanvrage verdedigd van een crediet van 45,000 francs, om tiit het buitenland een admiraal te belasten met de reorganisa tie va ii de Grieksche vloot. In antwoord op de vragen van de oppositie, verklaarde mi nister-president Theo tok is, dat deze op dracht geenszins meebracht de aanneming van een bepaald vlootprogramma. Te dien anzien behield de regeering zich 'hare beslis sing voor. De deskundige, die zijn advies zal geven over de reorganisatie van de vloot, is de Franscbe admiraal Fournier. Marokko. De Franscho gezant Regnault is uit Ca sablanca te Tanger teruggekeerd. Volgens een correspondent van de Vossische Ztg. laat DOOR THERESE HOVEN. Tante Gesien inviteerde de meisjes om te blijven lunchen, maar heel kaÓonpjee, •heeH flauwtjes En toen Annette zei, dat 't onmogelijk kon: ,.C, niet? Nu, zooals je wilt, hoor, anders, graag. Maar, natuurlijk, als je iets andere voor hebt. Vrijheid, blijheid I" Oom Koen (kwam ook voor den dag, heel deftig, heel afgemetenheel ver afMarion vond wel twee of drie geslaChten. Hij' sprak Uitstekend Engelschmaar 't was de taal van Swift of Sterne. Oorrect, doch uit den tijd. ,,En gaan jelui nog (bij tante Naatje?" "vroeg oom aan zijn nichtje. „De ziel heeft 200 gaarne bezoek „O! zeker, oom. U.koimt zeker ock. vaak bij haar?" „Magtigjes, kind! Zonder overdrijlving. Eigenlijk kom ik er hoogst zeilden... Je begrijipt... een Hofje, him!" „We vragen haar nog al eens hier," ver telde tante, meestal eens in de veertien dagen en dan een heelen -dag, dan heeft ze er nog wat aan." Annette maakte 't niet lang, dat moest zelfs haar vriendin toegeven. Oom mom pelde ook iets van koffiedrinken, maar heel duidelijk lcwam ter niet uit, blijkbaar was de oud-industrieel, ridder van den Nederl. Leeuw, tevens Ridder vaai de huisorde van onderworpenheid en gehoorzaamheid voor pantoffelhelden bestemd. Het déjeuner bij Kras was in-gezellig. Annette had er echter veel meer sdhik in dan Marion, gewend als deze was om in Londen overal alleen te gaan. Annette haid nog bijna nooit in een restaurant gegeten en dat zonder heer. ,,Je moet maar gauw eens bij ons ko men," zei de Engelsche, „dan zu'l-je eens zien, hoe vrij en onafhankelijk wij zijn. Miiju zusters en ik gaan soms Voor een heelen dag naar het West-End, en komen dan om 'half één 's nachts th"ulis." ,.'Ha!f één!" riep An nette ontsteld uit. „Ja, natuurlijk, de oomedies gaan meest laat uit en wij wonen een heel eind buiten Londen." ,,Zou het je erg -kunnen schelen nog een visite te maken?" vroeg Annette, toen ce weer op sftraat waren. „Wél, nee; ik vind 't juist wel aardig." „Als je er dan niets tegen hebt... gaan we naar tante Naatje, dat is de zuster van oom Koen." „En van je papa zeker ook, of van je mama?" „O nee, zie is eigenlijk geen familie van ons, tante 'is mama's tante, ik béddel de vrouw van oom Koen, tante Gesien, dus mijn oud-tante." „O! jawel, ik weet- 'theel goed, de dame met de witte kousen." „Vond-jo die zoo vreemd?' ,,Zoo vreemd? Dat zou ik denken! Ik heb, mijn leven lang, nooit iemand witte kousen zien dragen, en dat gebreide, it is too funny." „Tante Naatje is nog ouderwetéoher," zuchtte Annette. „Heerlijk! Hoe ouderwetscher hoe lie ver „Waarom kijk-je zoo benauwd?" vroeg Markm eenige minuten later. „Scheelt er iets aan?'' „Och! zie-je, weet-je „Ik zie hoornen en water... heel mooi, en ik weet, ja, ik weet een heelen boel, •maar wat moet ik nu, op dit ©ogenblik, zien en wéten?"' „Wel, tante Naatje woont eigenlijk op een Hofje!" Het duurde een poosje, voor de vrien dinnen een juiste Engelbdhe uitdrukking er voor gevonden hadden. Het Hofje, waar tante Naatje haar ouden dag in vrede slij- j ten mocht, Annette zei: „waar ze was op- geborgen," was enkel toegankelijk voor da- mes uit den deftiigen stand, die aan lager wal gekomen waren. Een alms-house kon men 'het moeilijk noemeun, vanwege de afkomst 'der dames. Marion vertelde, dat er (in Engeland ook wel dergelijke inrich tingen .bestonden, doch daar bewoonde men dan één gemeenschappelijk huis, dat be stuurd werd cloor een geestelijke. Hier was men geheel vrij;. De dames had den ieder oon eigen huisje en deden pre cies, wat (zo wilden. Ze kregen een kléine jaarlijksohe toelage en ook een vaste be deeling van turf, kaas en meefl. Ze hadden 't er werkelijk heel goed, maar ze werden toch onderhouden. „Dat vind ik niets erg," beweerde Ma rion. „Zc kunnen 'ttoch niet helpen.. Hét is toch geen schande om arm te zijn." „O! nee... maar 't is toch een ellendig denkbeeld, dat er in je eigen omgeving niemand is, die Voor je zorgen wil.' „Dan moet die omgeving aich schamen," vond Marion. „Ja, juist, dat vind ik ook. Ik veracht oom Koen en tante Gesien, sedert ze die arme, oude vrouw daar naar toe hebben laten gaan. Verleden jaar was 'k ook eens bij hen. Jan en ik haïdden oen fietstochtje door 'tGooi gemaakt en toen kwamen we terug over Amsterdam. Ik gaf vreeselijk hoog op van Jan's goedheid en beleefdheid voor me, expres, dat vat je. En tante vloog er toch. zoo .heerlijk in en zei, dat het al tijd prettig was te hoeren, all's broers goéd voor hun zusters warenEn toen zei ik „0, in Jan heb ik een steun van mijn le ven, hij zou .mij niet op stal zetten als een paard, dat niet meer voort kan, en zeker niet in een vreemden stall." „En wat zei je tante?" „Nu, ze keek benauwd, want natuurlijk is /zij de hoofdschuldige. Een vrouw moeét zoo iets niet. permitteeren. Ze moet even veel égards -voor de zuster van haar man hebben als voor haar eigen zuster. Als jij nu eens mot Tan trouwde, zou-je dan wil len, dat ik in een Hofje gestopt werd?" „Annette, zwijg toch, praat niet zulken eribarmelijiken onzin." Maar op de wangen der eohloonc Britsche vertoonde zich een verraderlijk blosje, juist alsof die onzin toCh nlieifc zoo heeft' erbarme lijk in (haar ooren iliaJd geklonken en wél doorgedrongen was tot haar brein. Maar tot haar hart Dat was een andere quaestie. Ze stonden dtil voor een broedehooge poortAnnette schelde en ze werden opengedaan door een schoonmaakster, zoo heerlijk typiadh in haar Laronsche muts en lang paars jak, dait Marion terstond ecu iinstanteneetje van liaar maakte. Ze scheen erg iblij, dat er visite voor de juffrouw kwam en dat nog wel twee da-* mes; 'ttrof casueel, dat de juffrouw thuis was. De juffrouw was andere wel eens uit en dat zou al heel jammer zijn ge»weeflt, maar nou kwam t erg goe'd, de juffrouw zou maar wat in haar nopjes zijn. Marion was verrukt over 't Hoïïaud6che binnenplein, dat aich aan ihaar oogeu ver toonde. Een vierkante, tuin, 'keurig, maar hoél stijf aangelegd, de struiken schenen van bordpapier en de bloemen van sits, de pomp in 't midden was een juweel Om den 'tuin heen, aan drie kanten, een rij huisjes met miniatuur venstertjes en helgroene deuntje». De vierde kant was in genomen door de directeurs-woning, de groote ontvangzaal on bijgebouwen. De eenvormigheid (der huisjes deed An nette pijnlijk aan; 'tgaf zoo te kennen dat de bewoonsters eflk recht op individualiteit moesten laten varen en slechts één nummer van de reeks nummers zoudën uitmaken. Ze deden ftiaar ook aan cellen denken, die kleine (huisjes met de klein© venstersooo hooi klein aftlcs... ze moéhten niet veel plaats innemen, dlie opgeborgen oudjes! De voorspelling der schoonmaakster kwam uit, juffrouw Naatje was in extase, voor zoover een arme Hofjes-juffrouw in extase kon geraken. Ze zat zoo droef terneer in haar woon kamertje. waar ze ook koken moest en waarvan een gedeelte voor de bodsteê was afgenomen. Wwrdt vtrvolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1908 | | pagina 1