jr.
Jaargang.
Dinsdag 14 April 1908.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
'n Zeemansbruid.
fflORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS:
i f#r 3 s»aa*d*n voor Amersfoortf 1 .OO.
Iden fr*n*o per poet- 1.00.
AiMnderlgke summers- 0.00.
I Pese Courant rersehfnt dagelijks, Vehalre ep Zon- en Feest
dagen.
f Advertentienusededeelingen enz.geliere hob vóór 11 uur
's morgens kg de Uitgerers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtichestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regels f •-0#-
Elke regel meer - 0.10.
Dienstaanbiedingen en aanvrage* 00 eents bij veeraitbetaling.
Groot* letters naar plaateruirate.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteere* in dit Blad, bij abonnement. Ie»*
eireulairebevattende de veorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Kennisgevingen.
Burgemeester en Wethouders van Amersfoort
maken bekend, dat het Bureau van den Burger -
f lijken Stand gedurende den Goeden Vrijdag voor
het publiek geopend zal zijn van 's middags 12
uur tot 's namiddags 1 uur en op den tweeden
Paaschdag van des vóórmiddags 8?, tot 9 uur,
uitsluitend tot het doen van aangiften van ge
boorten of overlijden.
Voor het doen van aangifte op den 2en Paascli-
dag moet de aanvrage geschieden aan het Ge
meentehuis, mondeling of schriftelijk, uiterlijk
tussehcn 8 en 8£ ure des voormiddags van dien
f dag.
j Amersfoort, den 13. April 1908.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Secretaris, De Burgemeester.
J.O. STEXFERT KROESE. WUIJTIERS.
De Burgemeester en, Wethouders van Amers
foort,
Gelet op artt. 6 en 7 der Hinderwet
Brengen ter kennis van het publiek, dat een
door Gebroeders Nefkens ingediend verzoek, met
bijlagen, om vergunning tot het oprichten van
eene gasmotor van 5 P.K., dienende tot het in
beweging brengen: van een draaibank, in het
perceel alhier gelegen aan den Arnhemscheweg,
no. 6, bij het kadaster bekend onder Sectie B,
no. 3103, op de Secretarie der gemeente ter
vise ligt, en dat op Donderdag, den 27 April
aanstaande, des voormiddags te half elf uren
gelegenheid ten Raadhuize wordt- gegeven om.
ten overstaan van het Gemeentebestuur of van
een of meer zijner leden, bezwaren tegen, het
opriohten
de inrichting in te brengen. Tot
het beroep, bedoeld in art. 15, le lid der Hin-
i" der wet, zijn volgens de bestaande jurispruden-
f tie, alleen zij gerechtigd, die overeenkomstig
artikel 7 der Hinderwet voor het Gemeentebe-
I stuur of één of meer zijner leden zijn versche
nen, teneinde hunne bezwaren mondeling toe te
lichten.
Amersfoort, 13 April 1908.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Secretaris. De Burgemeester,
I J.O. STEXFERT KROESE. WUIJTIERS.
De Burgemeester en Wethouders van Amers-
I foort,
Gelet op artt. 6 en 7 der Hinderwet
Brengen ter kennis van het publiek, dat een
door F. E. Spelten ingediend verzoek, met bij
lagen, om vergunning tot het oprichten van
eene ververij en katoenwasscherij in het perceel
alhier gelegen aan een steegje, uitkomnde op
de Appelmarkt bij het Kadaster bekend onder
Sectie E, No. 3435 op de Secretarie der gemeen-
te ter vise ligt, en dat op Donderdag, den. 27
April aanstaande, des voormiddags te half elf
uren gelegenheid ten Raadhuize wordt gegeven
om, ten overstaan van: het Gemeentebestuur of
van een of meer zijner leden, bezwaren tegen
het oprichten van de inrichting in te brengen,
f Tot het beroep, bedoeld in art. 15, le lid der
Hinderwet, zijn volgens de bestaande juripru-
dentie, alleen zij gerechtigd, die overeenkomstig
artikel 7 der Hinderwet voor het Gemeentebe
stuur of één of meer zijner leden zijn ver
schenen, teneinde hunne bezwaren mondeling
toe te lichten.
Amersfoort, 13 April 1908.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Secretaris, De Burgemeester,
J. G. STENFERT KROESE. WUIJTIERS.
Politiek Overzicht.
De blokpolitiek in den Rijksdag.
De nu geëindigde zitting van den Duit-
schen rijksdag heeft aan den rijkskanselier
vorst Bülow een persoonlijk succes ge-
"bracht: de partijen, die bij de ontbinding
van den rijksdag in December 1906 op zijne
roepstem zich hebben aaneengesloten om
t een einde te maiken aan de overheersch ing
van het centrum, hebben getoond in staat
te zijn tot het verrichten van positieven
wetgevenden arbeid. De officieus© Nordd.
Allg. Zeitung legt hierop den nadruk en
doet de beteekenis daarvan aldus uitko
men
,,In den rijksdag steeg in de laatste ver
gaderingen de spanning tot eene dramati
sche hoogte. De felst bestreden wetsontwer
pen van de loopende zitting, de vereeni-
gingswet en de beurswet, kwamen in het
laatste stadium van hunne parlementaire
behandeling, en inzonderheid het eerstge
noemde ontwerp werd nog eenmaal tot het
voorwerp van de hevigste aanvallen van de
zijde der blok-tegenstanders gemaakt. Niet
genoeg, dat de aaneensluiting van de blok-
partijen in de tweede lezing aan de grootst
denkbare belast-ingproef werd onderworpen;
ook de derde lezing moest er toe dienen,
dat de reeds vaststaande beslissing door
steeds weer vernieuwde voorstellen van hoof
delijke stemming werd uitgesteld, hoe zeer
slechts voor uren. Het kan worden daarge
laten of zulk een speculeeren op het spel
van het toeval bij de vorming van meerder
heid en minderheid nog aan de goede parle
mentaire traditiën beantwoordt, wanneer,
zooals in dit geval, na de tweede lezing on-
omstootelijk vaststaat in welke richting de
wil van de meerderheid zich beweegt, of
niet veeleer in de toepassing van zül'ke mid
delen en in de obstructie over 't geheel
eene verloochening van bet aan 't parlemen
taire stelsel tot grondslag liggende meerder-
heidsbeginsel gelegen is. In ieder geval mag
men met groote voldoening vaststellen, dat
de taktiek van de vereenigde tegenstanders
centrum, sociaal-democraten en Polen
niet alleen geheel mislukt is, maar de be
teekenis van de overwinning der blokpar-
tijen nog belangrijk versterkt heeft. Eerst
deze bc1astingproef heeft voor een ieder be
wezen hoe ernstig de blokpartijen de taak
opvatten, welker vervulling hen was opge
dragen.
Niet alleen oratorisch werd de strijd door
de blokpartijen uitstekend ten einde ge
bracht, zij handhaafden ook uitmuntend de
discipline, die slechts mogelijk was wan
neer een groot en krachtig idee het denken
en handelen van de meerderheidspartijen be-
heerscht. Zoo gingen de tweede en de
derde lezing van de vereenigingswet, on
danks den aanval van het tegenblok, van
rustpunt tot rustpunt voorwaarts, zoodat
staatssecretaris Bethmann Hollweg zich tot
korte ophelderingen en toelichtende verkla
ringen kon bepalen. Rijkskanselier vorst
Bülow, van wieu vooraf in sommige bladen
was aangekondigd, dat hij zich zou mengen
in het. débat, vond hiertoe geen aanleiding.
Zulk eene bemoeiing zou slechts dan doel
matig en vereischt geweest zijn, als er in
den 'boezem van de meerderheidspartij nog
meeningsverschillen van princdpieeleu aard
te verzoenen waren geweest. De tegenstan
ders waren besloten zich niet te laten over
tuigen en zouden het zeker tot een verder
aanzwellen van den stroom der redevoerin
gen hebben gebruikt, wanneer de kanselier
nogmaals de groote leidende gezichtspunten
had uiteengezet. Vorst Bülow voelde geen
lust hun dezen dienst te bewijzen, en de
uitkomst heeft geleerd, dat zijne houding
beantwoordde aan het doel, dat werd be
oogd Zoo leidde de hardnekkige strijd
om de vereenigingswet, dank zij de krach
tige samenwerking van de blokpartijen, tot
het bekende resultaat, dat als verblijdend
mag worden beschouwd ondanks de ver
zwakkingen, die eenige bepalingen, en
inzonderheid het artikel betreffende de
taal, hebben ondergaan. Gedenkwaardig
zal het debat over de vereenigingswet
ook in zoover blijven, omdat zij de
eerste gelegenheid heeft geboden om de
juistheid te bewijzen van de stelling,
dat conservatieve en liberale meoningen op
gewichtige gebieden van het nationale be
staan zeer goed compromissen toelaten,
wanneer niet doctrinaire begrippen maar de
eisohen der werkelijkheid en de ware be
hoeften van den tijd zich. doen gelden/'
Als getuigenis van de andere zijde halen
wij een artikel aan van de Vossische Ztg.
Daarin wordt betoogd, dat het de conse
quente ontwikkeling was van eene taktiek,
die aan de clericalen de voorkeur gaf boven
de liberalen, dat het centrum ten slotte
„regeerende partij" werd en ook de regee
ring wilde regeeren. Maar alles '"heeft zijn
tijd, en met het centrum was geen eeuwige
'boud te knoopen, omdat het ultramonta-
nisme op den duur een invloed wil uitoefe
nen, waarnaar geen niet-ultramontaansche
regeeriug zich vermag te schikken. Zoodra
echter de machthebbenden tot inkeer kwa
men, moesten zij zich afvragen, op welke
partijen zij willen en kunnen steunen. ,,De
conservatieven alleen zijn niet voldoende;
ook is de alleenheerschappij van eene partij
uit den booze, omdat zij do regeeriug in eene
lastige afhankelijkheid brengt. Met de
sociaal-democratie is inj Duitschland niet te
rekenen, omdat zij slechts oone klassepartij
is en wil zijn, den klassestrijd op hare vaan
schrijft, de geheele staits- en maatschappe
lijke orde wil uit den weg ruimen, de monar
chie afschaffen. Pogingen om de kameraden"
te bekeeren, zijn mislukt. Tegen eene par
tij, die den monarchalen staat den oorlog ver
klaart, vóórt de monarchale regeering den
oorlog tegen haar en hare bondgenooteu.
Derhalve bleef en blijft en haar niets over
dan hare toevlucht te nemen tot de libe
ralen van alle schakeeringen om zich met
de conservatieven te paren. Dat is de zake
lijke verklaring van de blokpolitiek".
De oonservatief-liberale paring is, zegt de
Vossische Ztg., niet slechts de historisch ge
motiveerde, maar ook de aan de feitelijke
omstandigheden en behoefte aangepaste groe
peering der partijen. ,,De vrijzinnigen zijn
zoo verstandig geweest, zich aan deze blok
politiek niet te onttrekken. Zij hebben in
gezien, dat de ontbinding van den rijksdag
van 13 December 1906 inderdaad het ge
wichtigste keerpunt in de parlementaire ge
schiedenis van liet nieuwe rijk beteekent.
Het besliste liberalisme wordt niet meer als
vijand beschouwd, het is niet meer veroor
deeld zijne kracht in de oppositie en de
kritiek te verspillen, maar liet- is tot den
positieven mede-arbeid geroepen. En de
positieve mede-arbeid is het, die invloed
verschaft'
Duitschland.
Keizer Wilhelm zal dit jaar weder eene
Noorsche reis ondernemen. Volgens een be
richt uit Bergen hébben alle twaalf loodsen,
die in bet vaarwater, dat het keizerlijke
schip pleegt te volgen, gewoon zijn dienst
te doen, hevel ontvangen zich in het begin
van Juli te Kopewik dienstvaardig te hou
den.
rrankrijlc.
De zoon van president Carnot, die was
aangezocht om, evenals de kleinzoon van
maarschalk Lannes, te protesteeren tegen
de begrafenis van Zofta in het Pantheon,
waar Lazare Carnet en Sadi Carnot, de ver
moorde president, liggen, heeft vertelaard,
dat hij daaraan niet meedoet. Hij wil de
dooden in hun rust niet storen, schrijft hij,
en hun gebeente daarom niet verplaatsen.
Hun nagedachtenis zou ook niet door een
graf aan hun zij bevlekt kunnen worden.
Over de vraag of de hulde, Zola bewezen,
de instemming van het volk heeft, wil hij
niet oordeélen. Maar in elk geval kan z. i.
het oordeel van een geslacht noch het ver
leden, noch dc toekomst raken.
Te Sureenes (bij Parijs) is eergisteren een
monument van Zola onthuld, dat- daar is
opgericht ingevolge het- besluit van den ge
meenteraad. Mevrouw Zola woonde de plech
tigheid bij, de minister-president en de
minister van oorlog hadden vertegenwoor
digers gezonden. Minister Viviani, die eerst
plan had giehad het woord te voeren, was
daarvan terug gekomen omdat hij aiet wil
de vooruitloopen op dé bijzetting van Zola's
overschot in het Pantheon, die, zooale be
kend is, is uitgesteld.
Engeland.
Terstond na de terugkomst van den Ko
ning te Londen, in den namiddag van den
16en, zal eene vergadering van den gehei
men raad gehouden worden, waarin beslist
zal worden over de samenstelling van het
nieuwe kabinet. Den 20en gaat het Konings
paar met prinses Victoria op reis naar Ko
penhagen.
Spanje.
Barcelona, 13 April. De jury
heeft de schuldigverklaring uitgesproken te
gen Juan Ruil, Hermenegildo Ruil en Ma
li aquera,Ito Trigneros y Derals. Peredlo is
niet schuldig verklaard.
Portugal.
Onder ?en titelWaarheden over de
Portugeesch© samenzwering", bevat de
Temps mededeelingen van iemand, die zich
een ingewijde noemt. De inhoud komt in
het kort hierop neer: Er bestond inderdaad
eene wijdvertakte samenzwering, die echter
den Koning niet naar het leven stondzij
wilde zich slechts door een list van ziju per-
soom meester maken en hem zoo dwingen
den dictator te onitslaan en tot het normale
constitutioneel e leven terug te keeren. Fran
co had van de zaak lucht gekregen en had
door de arrestatiën van 28 Januari de orga
nisatie van het complot gestoord. Daardoor
had hij echter tevens bij eenige uiterste ele
menten de overtuiging gewekt, dat de Ko
ning zijn leven moest laten. Bij deze daad
van geweld zijn de hoofden der groote sa
menzwering niet betrokken geweest; zij is
slechts het werk van eenige weinige perso
nen geweest.
Oostenrijk.
Het plan, om naar aanleiding van het
60-jarige regeerings-jubileum van Keizer
Frans Jozef, eene huldébetooging ter zijner
eer van Duitsche bonds vorsten te houden,
zal nu toch tot uitvoering komen. Het stre
ven was aanvankelijk, de deeflneming te be
perken men wilde, behalve den Duitschen
Keizer, enkel toelaten diegenen van de
bondsvorsteu, die met het huis Ilabsburg
verwant zijn. Dat zijn prins Luitpold van
Beieren, de Koningen van Saksen en Wur-
tembeig en de hertog van Saksen-Koburg-
Gotiha. Maar nu is bet getal deelnemers aan
merkelijk uitgebreid; men verwacht in 't
geheel 14 a 16 gekroonde hoofden en den
president- van den senaat van de vrije stad
Hamburg.
Als- datum van deze buldebetooging is
den 7en Mei aangenomenden dag waarop
de Di'itsche Keizer en zijne gemalin op zijn
terugreis van Corfu te Weenen zal kiomen.
De Duitsche souvereinen zullen natuurlijk
de gasten van Keizer Frans Jozef zijn. Zij
zullen met hun gevolg gedeeltelijk in den
Hjofburg, gedeeltelijk in het paleis te Schön-
brunn gehuisvest worden. Alle aartshertogen
en aartshertoginnen zullen bij deze gelegen
heid naar Weenen komen, om aan de ont
vangst van de Duitsche vorsten deel te ne
men en hem te ondersteunen in de taak om
hou te ontvangen.
De moord op den stadhouder van Galicië,
graaf Potocki, werd Zondag namiddag ge
pleegd, terwijl hij audiëntiën verleende. Hij
werd door drie revolverschoten getroffen,
waaraan hij om kwart na drie overleed. De
dader, die zich in hechtenis bevindt, is een
Rutheeneche student, Miroslaw
naamd, die in de audiëntiezaal was ver?
nen om te solliciteeren naar eene betrekking.
Bij zijn verhoor verklaarde hij, dat hij géén
medeplichtigen had. Blij had de daad niet
uit persoonlijke vijandschap, maar wegens
zuiver politieke motieven gepleegd, met het.
doel den stadhouder uit den weg te ruimen.
Hij wilde met het leven van den gouverneur
zijn eigen leven ten offer brengén, om door
eene geruchtmakende daad de aandacht te
vestigen op den treurigen toestand, waarin
de bevolking van Rutheensohen stam zich
bevindt.
Hij had het besluit genomen tot de daad
tengevolge van de laatste Galicische verkie
zingen, inzonderheid de bloedige voorvallen
in het district Ruzak, omdat de schuldige
organen niet bestraft waren. Een paar jaren
geleden was hij reeds wegens deelneming aan
door Rutheensche studenten verwekte onge
regeldheden tot eene vrijheidsstraf veroor
deeld.
Lom berg, 1 3 April. De politie heeft
drie zusters van den moordenaar van graaf
Potocki en een Rutheensohen student gevan
gen genomen. Huiszoekingen zijn verricht
m de bureau's van twee dagbladen der
Ukraine-part-ij
tervti.
Belgrado, 13 April. In de skoep-
tsjina las de minister vap justitie het ont-
bindingsbeeluit voor, onder hevige protesten
der jonge radicalen. De nieuwe verkiezingen
zullen plaate hebben op 31 Mei; de nieuwe
Skoeptsjina zal wooden bijeengeroepen tegen
17 Juni.
Griekenland*
De Grieksche regeering heeft bij de Ka
mer de aanvrage verdedigd van een crediet
van 45,000 francs, om tiit het buitenland
een admiraal te belasten met de reorganisa
tie va ii de Grieksche vloot. In antwoord op
de vragen van de oppositie, verklaarde mi
nister-president Theo tok is, dat deze op
dracht geenszins meebracht de aanneming
van een bepaald vlootprogramma. Te dien
anzien behield de regeering zich 'hare beslis
sing voor. De deskundige, die zijn advies
zal geven over de reorganisatie van de vloot,
is de Franscbe admiraal Fournier.
Marokko.
De Franscho gezant Regnault is uit Ca
sablanca te Tanger teruggekeerd. Volgens
een correspondent van de Vossische Ztg. laat
DOOR
THERESE HOVEN.
Tante Gesien inviteerde de meisjes om
te blijven lunchen, maar heel kaÓonpjee,
•heeH flauwtjes
En toen Annette zei, dat 't onmogelijk
kon: ,.C, niet? Nu, zooals je wilt, hoor,
anders, graag. Maar, natuurlijk, als je iets
andere voor hebt. Vrijheid, blijheid I"
Oom Koen (kwam ook voor den dag, heel
deftig, heel afgemetenheel ver afMarion
vond wel twee of drie geslaChten.
Hij' sprak Uitstekend Engelschmaar 't
was de taal van Swift of Sterne.
Oorrect, doch uit den tijd.
,,En gaan jelui nog (bij tante Naatje?"
"vroeg oom aan zijn nichtje. „De ziel heeft
200 gaarne bezoek
„O! zeker, oom. U.koimt zeker ock. vaak
bij haar?"
„Magtigjes, kind! Zonder overdrijlving.
Eigenlijk kom ik er hoogst zeilden... Je
begrijipt... een Hofje, him!"
„We vragen haar nog al eens hier," ver
telde tante, meestal eens in de veertien
dagen en dan een heelen -dag, dan heeft ze
er nog wat aan."
Annette maakte 't niet lang, dat moest
zelfs haar vriendin toegeven. Oom mom
pelde ook iets van koffiedrinken, maar heel
duidelijk lcwam ter niet uit, blijkbaar was
de oud-industrieel, ridder van den Nederl.
Leeuw, tevens Ridder vaai de huisorde
van onderworpenheid en gehoorzaamheid
voor pantoffelhelden bestemd.
Het déjeuner bij Kras was in-gezellig.
Annette had er echter veel meer sdhik in
dan Marion, gewend als deze was om in
Londen overal alleen te gaan. Annette haid
nog bijna nooit in een restaurant gegeten
en dat zonder heer.
,,Je moet maar gauw eens bij ons ko
men," zei de Engelsche, „dan zu'l-je eens
zien, hoe vrij en onafhankelijk wij zijn.
Miiju zusters en ik gaan soms Voor een
heelen dag naar het West-End, en komen
dan om 'half één 's nachts th"ulis."
,.'Ha!f één!" riep An nette ontsteld uit.
„Ja, natuurlijk, de oomedies gaan meest
laat uit en wij wonen een heel eind buiten
Londen."
,,Zou het je erg -kunnen schelen nog een
visite te maken?" vroeg Annette, toen ce
weer op sftraat waren.
„Wél, nee; ik vind 't juist wel aardig."
„Als je er dan niets tegen hebt... gaan
we naar tante Naatje, dat is de zuster van
oom Koen."
„En van je papa zeker ook, of van je
mama?"
„O nee, zie is eigenlijk geen familie van
ons, tante 'is mama's tante, ik béddel de
vrouw van oom Koen, tante Gesien, dus
mijn oud-tante."
„O! jawel, ik weet- 'theel goed, de dame
met de witte kousen."
„Vond-jo die zoo vreemd?'
,,Zoo vreemd? Dat zou ik denken! Ik
heb, mijn leven lang, nooit iemand witte
kousen zien dragen, en dat gebreide, it is
too funny."
„Tante Naatje is nog ouderwetéoher,"
zuchtte Annette.
„Heerlijk! Hoe ouderwetscher hoe lie
ver
„Waarom kijk-je zoo benauwd?" vroeg
Markm eenige minuten later. „Scheelt er
iets aan?''
„Och! zie-je, weet-je
„Ik zie hoornen en water... heel mooi,
en ik weet, ja, ik weet een heelen boel,
•maar wat moet ik nu, op dit ©ogenblik,
zien en wéten?"'
„Wel, tante Naatje woont eigenlijk op
een Hofje!"
Het duurde een poosje, voor de vrien
dinnen een juiste Engelbdhe uitdrukking er
voor gevonden hadden. Het Hofje, waar
tante Naatje haar ouden dag in vrede slij-
j ten mocht, Annette zei: „waar ze was op-
geborgen," was enkel toegankelijk voor da-
mes uit den deftiigen stand, die aan lager
wal gekomen waren. Een alms-house kon
men 'het moeilijk noemeun, vanwege de
afkomst 'der dames. Marion vertelde, dat
er (in Engeland ook wel dergelijke inrich
tingen .bestonden, doch daar bewoonde men
dan één gemeenschappelijk huis, dat be
stuurd werd cloor een geestelijke.
Hier was men geheel vrij;. De dames had
den ieder oon eigen huisje en deden pre
cies, wat (zo wilden. Ze kregen een kléine
jaarlijksohe toelage en ook een vaste be
deeling van turf, kaas en meefl.
Ze hadden 't er werkelijk heel goed,
maar ze werden toch onderhouden.
„Dat vind ik niets erg," beweerde Ma
rion. „Zc kunnen 'ttoch niet helpen.. Hét
is toch geen schande om arm te zijn."
„O! nee... maar 't is toch een ellendig
denkbeeld, dat er in je eigen omgeving
niemand is, die Voor je zorgen wil.'
„Dan moet die omgeving aich schamen,"
vond Marion.
„Ja, juist, dat vind ik ook. Ik veracht
oom Koen en tante Gesien, sedert ze die
arme, oude vrouw daar naar toe hebben
laten gaan. Verleden jaar was 'k ook eens
bij hen. Jan en ik haïdden oen fietstochtje
door 'tGooi gemaakt en toen kwamen we
terug over Amsterdam. Ik gaf vreeselijk
hoog op van Jan's goedheid en beleefdheid
voor me, expres, dat vat je. En tante vloog
er toch. zoo .heerlijk in en zei, dat het al
tijd prettig was te hoeren, all's broers goéd
voor hun zusters warenEn toen zei ik
„0, in Jan heb ik een steun van mijn le
ven, hij zou .mij niet op stal zetten als een
paard, dat niet meer voort kan, en zeker
niet in een vreemden stall."
„En wat zei je tante?"
„Nu, ze keek benauwd, want natuurlijk
is /zij de hoofdschuldige. Een vrouw moeét
zoo iets niet. permitteeren. Ze moet even
veel égards -voor de zuster van haar man
hebben als voor haar eigen zuster. Als jij
nu eens mot Tan trouwde, zou-je dan wil
len, dat ik in een Hofje gestopt werd?"
„Annette, zwijg toch, praat niet zulken
eribarmelijiken onzin."
Maar op de wangen der eohloonc Britsche
vertoonde zich een verraderlijk blosje, juist
alsof die onzin toCh nlieifc zoo heeft' erbarme
lijk in (haar ooren iliaJd geklonken en wél
doorgedrongen was tot haar brein.
Maar tot haar hart Dat was een andere
quaestie.
Ze stonden dtil voor een broedehooge
poortAnnette schelde en ze werden
opengedaan door een schoonmaakster, zoo
heerlijk typiadh in haar Laronsche muts en
lang paars jak, dait Marion terstond ecu
iinstanteneetje van liaar maakte.
Ze scheen erg iblij, dat er visite voor de
juffrouw kwam en dat nog wel twee da-*
mes; 'ttrof casueel, dat de juffrouw thuis
was. De juffrouw was andere wel eens uit
en dat zou al heel jammer zijn ge»weeflt,
maar nou kwam t erg goe'd, de juffrouw
zou maar wat in haar nopjes zijn.
Marion was verrukt over 't Hoïïaud6che
binnenplein, dat aich aan ihaar oogeu ver
toonde.
Een vierkante, tuin, 'keurig, maar hoél
stijf aangelegd, de struiken schenen van
bordpapier en de bloemen van sits, de pomp
in 't midden was een juweel
Om den 'tuin heen, aan drie kanten, een
rij huisjes met miniatuur venstertjes en
helgroene deuntje». De vierde kant was in
genomen door de directeurs-woning, de
groote ontvangzaal on bijgebouwen.
De eenvormigheid (der huisjes deed An
nette pijnlijk aan; 'tgaf zoo te kennen dat
de bewoonsters eflk recht op individualiteit
moesten laten varen en slechts één nummer
van de reeks nummers zoudën uitmaken.
Ze deden ftiaar ook aan cellen denken, die
kleine (huisjes met de klein© venstersooo
hooi klein aftlcs... ze moéhten niet veel
plaats innemen, dlie opgeborgen oudjes!
De voorspelling der schoonmaakster kwam
uit, juffrouw Naatje was in extase, voor
zoover een arme Hofjes-juffrouw in extase
kon geraken.
Ze zat zoo droef terneer in haar woon
kamertje. waar ze ook koken moest en
waarvan een gedeelte voor de bodsteê was
afgenomen.
Wwrdt vtrvolgd.