M#. 335, 6"" J u&rgHng Woensdag 13 Mei 1908. BUITENLAND. FEUILLETON. 'n Zeemansbruid. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden roer Amersfoortf l.OO. Idem franco per post- 1.50. Afzonderlijke nummers- 0.05. Deze Ceurant rereehijnt dagelijks, behalre op Zen- en Feest dagen. Advertentiënmededeelingen enz., gelieve men vóór 11 uur 's morgens kg de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C°. Utrechtschestraat I. Intercomm. Telephoonnnmmer 66. PRIJS DER ADVERTENTIKN: Van 15 regels f 0.50. Elko regel meer - 0.10. Dienstaanbiedingen en aanvragen 35 een Is bij vooruitbetaling, ttrooto letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedr(jf bestaan zeer voordoelige bepalingen tot het herhaald adverteeren in dit Blad, bij abonnement. Eene circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Kennisgeving. Burgemeester eri Wethouders der gemeente Amersfoort brengen ter algemeene kennis, dat bij htm besluit van heden, ingevolge art. 8 der Hinderwet, aan Gebroeders Nefkens, wonende alhier, vergunning is verleend tot de oprich ting van een gasmotor van 5 P. K., dienende tot het in beweging brengen van een draaibank in het perceel Arnhemsche weg, wijk I, No. 6, kadastraal bekend gemeente Amersfoort. Sectie B, No. 3103. Amersfoort, den 11. Mei 1908. Burgemeester en Wethouders voornoemd De Secretaris, De Burgemeester, J .G. STENFERT KROESE. WCIJTIERS. Politiek Overzicht De kolenmijnen van Heraklea. Er is weer een belangenstrijd aanhangig in Turkije, die aanleiding geeft tot het wis selen van diplomatieke nota's en misschien tot ernstiger maatregelen zal leiden. Het gaat daarbij om de vraag wie de belangrijke en vooral zeer voor ontwikkeling vatbare kolenmijnen van Heraklea voortaan zal ex- ploiteeren. Het kolenbekken van Heraklea ligt aan den zuidelijken oever van de Zwarte zee, ongeveer 25 K.M. ten oosten van de uit monding van de Zwarte zee in den Bospo rus. Het strekt zich van daar minstens 15 K.M. uit in oostelijke richting. De grond behoort uitsluitend' aan de Turksche regee ring, die tot 1902 de exploitatie opdroeg aan het ministerie van marine. Hassan pac'-a. een thans overleden minister van marine, wist deze exploitatie zoo handig te dtrijj-en, dat het departement uit de mijnen slechts een bedrag van 200,000 mark per jaar haalde; de rest kwam in andere zak ken ferecht. Sedert 1902 werden verschil lende concessie» uitgegeven om de mijnen to exploiteeren, die voor een deel weer aan anderen verkocht zijn. Dcee concessiën be rusten dus in verschillende handen, maar feite"ijhouden zich 9lechte enkelen met- de exploitatie onledig; daartoe behoort inzon derheid eene Fransohe maatschappij, de He- rak'ea maatschappij. Tot de ondernemingen van deze maatschappij befhöoren de haven Songoeidak en de spoorwegen, die tot eene gezamenlijke lengte van 40 K.M., de mij nen met de haven verbindenEene ingewik kelde overeenkomst regelt de verhouding tusscuivri de maatschappij en den Turkschen staat. Nu is de concessionaris, de Heraklea- maatsohappdj,, voor wier belangen het Fran se lie gezantschap opkomt, met den eigenaar van den grond, den Turkschen staat, in ge schil. Onregelmatigheden, die zijn voorge komen bij de uitgifte van de overdracht van 'e concessiën en bij de nakoming van de daarin aanvaarde verplichtingen, hebben de Tutiksche regeering aanleiding gegeven om tegen de maatschappij op te treden. Daarbij speelt ongetwijfeld eene rol het ver langen om meer voordeel te trekken uit den schat, die in het bekken van Heraklea verscholen ligt. Aan den anderen kant is het begrijpelijk, dat de concessionaris onge zind is een terrein prijs te geven, dat met goede kans op winst kan worden geëxploi teerd. Het wederzijdtsche standpunt wordt om schreven in de twee volgende at/ukken. In eene nota van 16 April jl. geeft de Fran- sche gezant kennis va» de ontvangst van een brief, door hem van het Turksche de partement van buiitenlLandsche zaken ont vangen, over wel'ks inhoud hij zich aldus uitlaat: ,,Hij stelt niet voldoening vast, dat in dezen brief slechts sprake is van do naasting van de haven Sbngceldak, waaruit hij de -conclusie trekt, dat de keizerl ke regeering de gedachte der naasting van de mijnen, die door de maatschappij verkregen of geopend zijn, heeft prijs gegeven. Wat de mijnen 'betreft, was hem op bevel van Z. M den sultan door den grootvizier een worstel tot afkoop gedaan, dat hij moest afwijaeu. Uit het voorstel zelf was echter eene bevestiging te lezen van de rechten, die de Heraklea-maatschappij op de door haar gteëxploiteerde mijnen doet gelden. Om de noodzakelijkheid te ontgaan de aanspra ken der maatschappij op aanzienlijke ver goedingen en schadeloosstellingen te bevre digen, is het echter niet voldoende, dat de keizerlijke regeering de haven Songoeidak terugkoopt. Veeleer moeten al deze aan spraken bevredigd zijn, voordat de in bet verdrag bij art. 13 voorziene wederafstand kan plaats hebben. De gezant van Frank - r k verklaart het Voor noodzakelijk aan de benadeel ingen, waaronder de Heraklea- maatschappij heeft te lijden, een einde te maken en de hangende kwestiën, die op de exploitatie van de mijnen betrekking heb ben, te regelen, hetgeen geene moeielijkhe- den kan opleveren, omdat de rechten van de maatschappij', zooals boven is vermeld, uitdrukkelijk erkend zijn." Het antwoord van het Turksche departe ment van buitenlaaidsche zaken op deze nota, dat van 22 April gedateerd is, houdt de verklaring in, „dat de bedoeling van de Turksche regeering is het recht uit te oefe nen, dat voor de naasting van de concessie met al hare toevoegsels bij art. 13 van het verdrag is voorzien. De keizerlijke regeering handhaaft hare opvatting, dat alle geschil len tusseken de Heraklea-maatschappij en andereu, krachtens den firman waarbij haar de exploitatie is verleend en omdat de maatschappij eene Turkeche is, tot de rechtsmacht van de Turksche rechtbanken behooren. Wanneer de regeering bereid is alle door de maatschappij verkregen mijnen terug te koopen, dan is dat niet omdat zij de rechten op de mijnen, waarop de maat schappij aanspraak maakt, erkent, maar met de bedoeling om in eene schikking te treden en aan den strijd een einde te ma ken. De regeering is overtuigd, dat de over dracht van het grootste gedeelte van deze mijnen aan de maatschappij niet geschied' is overeenkomstig de bepalingen en wet ten, maar op zeer onvolkomen wijze. De keizerlijke regeering wil haar uit art. 13 voortvloeiend recht in zijn vollen omvang gébruiken, hetgeen overigens ook zou bij dragen om aan de maatschappij de verliezen te besparen, die het gevolg zijn van hare met de wetten niet in overeenstemming zijude handelingen Sedert zijn nog een aantal nota's over en weer gewisseld., zonder dat men nader tot de oplossing gefleomeu is. Nu schijnt de tijd van 't schrijven van nota's voortij te zijn de Fransdie gezant heeft in zijn laatsten brief aan de Porte verklaard, dat verdere onderhandelingen naar zijne meening nutte loos zouden zijn, omdat zij toch niet tot overeenstemming zouden kunnen leiden. Hij wacht nu nadere instructdëu van zijne re geering af Duitechland. De afgezanten van Mosley Haf id hébben schriftelijk eene audiëntie bij den rijkskan selier gevraagd ouder mededeel ing, dat zij een brief van 1. in lastgever aan den Keizer hebben te overhandigen, *-et schrijven was in het Arabisch gesteld, en moest worden vertaald, voordat er antwoord op kon wor den gegeven; dit was ooiza-alk, dat de ont vangst is vertraagd. Te Frankfort Ï3 op den verjaardag der ondertetkening van het vredesverdrag van Frankfort, 10 Mei, een standbeeld van Bis- mar., k onthuld aan de Promenade, tegen over den schouwburg. Het is uitgevoerd naar een ontwerp van Rudolf Sdemering, dat in 1894 was ingediend als antiwoord op de prijsvraag te Berlijn voor het nationale gedenkteeken voov het gebouw van den rijks dag, door prof. Ludwig Manzel. Het is ge heel uitgevoerd in gedreven koper en heeft ten doel eene plastische uitdrukking te geven aan het woord, dat door Basmarck den 16en Mei 1867 in don Noordduitschen rijksdag is gesproken: „Laat ons Duitsch- Iaxicl in liet zadel zetten. Rijden zal liet wol kunnen". De reuzengestalte van den kanse lier, ruim 5 Meter 'hoog, neemt den voor grond van het monument inhij staat be schermend voor de Germania, eene jonge sehoone vrouw met de rijksbanier in de rechterhand, die hij op het paard geholpen heeft en met een breed gebaar den weg wijst. Bdglfc Brussel, 12 Me i. De Belgische af- deeling van de HoliandsCh-Belgaoche com missie nam heden in eene voltallige verga dering het voor-ontwerp der postunie aan. Frankrijk. De samenstelling van. den nieuwen ge meenteraad va>n Parijs, na den afloop van de herstemmingen van verleden Zondag, wordt in de Temps aldus opgegevenVeree- Jiigde socialisten (ook wel revolutionaire so cialisten en collectivisten genoemd) 13, on afhankelijke socialisten 12, radicalen en radi caal-socialisten 22, anti-codlectivistische re publikeinen 11, nationalisten 18, reactionai ren 7De meerderheid in den vorige» ge meenteraad (bestaande uit socialisten en ra dicalen) heeft zich gehandhaafd, maar is met één stern achteruit gegaan (44 in plaats van 45), wanneer althans socialisten en radicalen blijven samengaan en niet eene andere partij- groeipeermg wordt gevormd De uitkomsten in de provincie 'bevestigen de bij' de eerste stemming aan den dag ge komen nederlaag van de vereenigde socialis ten en anderzijds het succes van de achter de regeer ing geconcentreerde radicale groe pen, waaronder zich intuseohen coik vele ge matigde elementen bevinden. De radicalen hebben in het reactionaire westen, inzonder heid in Bretagne, in talrijke kleine en mid delmatige gemeenten de overwinning be haald. De radicalen hebben in Havre, Nan tes en Poitiers de gematigden overwonnen; de vereenigde socialisten hebben Dijon aan de radicalen, Toulouse aan de radicaal-socia listen en Brest aan de gematigden verloeren. In Saint-Etienne hebben de gematigden de meerderheid in den nieuwen gemeenteraad; in Marseille hébben de gematigden bij de eerste stemming 18 plaatsen bezet; de ove rige 18 plaatsen zijn bij de herstemming aan de socialisten en radicalen ten deel gevallen, zoodat de gemeenteraad in twee groepen van gelijke sterkte verdeeld is. Alleen in het wijingebied van het zuiden hebben de ver eenigde socialisten ©enige voordcelen behaald, omdat zij daar optraden als woordvoerders van de ontevreden wijnbouwers. Zoo verover den zij de gemeenteraden van Nimee en Alais. „Van eigenlijk gezegde reactie is geen schaduw bij deze verkiezingen", schrijft de Temps. „Bij de eerste stemming zoowel als bij de herstemming heeft het land zijne trouw aan de republiek op nieuw bevestigd. Het heeft zich evenzeer gezind betoond tot praktische hervormingen als in het verleden. Maar wat het ondubbelzinnig veroordeeld heeft, dat zijn de theorieën tot omverwerping van dé maatschappe lijke orde, die de nationale onafhankelijk heid en onschendbaarheid bedreigen, waar- Van de vereenigde socialisten zich meer of minder de bevorderaars gemaakt hebben of waarmee zij zich vereenzelvigd hebben in hunne nationale en internationale congres sen." Engeland. In het lagerhuis kondigde de eerste minis ter Asquith aan, dat eene najaarszi'tting van het parlement niet te vermijdeu zou zijn. Zweden. Stockholm, 12 Mei. Naar aanlei ding van berichten in buitenlandscho bladen over een Russisch-Zweedsch verbond als resultaat van het bezoek van den Koning van Zweden in Petei'sburg, verklaarde de minister van buitenlandscho zaken Trolle op eene vraag van het Stockholnische Dagblad, dat de kwestie tijdens het laatste bezoek niet behandeld was. Oo&tenrij k- H o r»garij e. Voor de eerste maal sedert twee maanden heeft Keizer Frans Jozef eergisteren weder algemeene audientiën verleend in den hof- burg te Weenen. In het huis van afgevaardigden van den Oostenrijkse hen rijksraad heeft de afgevaar digde Biankini, namens den bond der Zuid- Slavische leden eene interpellatie ingediend aan den minister-president over den toestand in Kroatië. De interpellant klaagt, dat na de ontbinding van den landdag wet en grondwet niet worden nageleefd. De regee ring van den banus wil niet inzien, dat zij in het land geheel impopulair is. Politieke vervolgingen zijn aan de orde van den dag. De banus is overgeleverd aan do Hongaar se he regeeriiig, die zioh zonder recht in de zaken van Kroatië mengt. Bij de interpellatie is eene uitvoerige toe lichting gevoegd, die 28 bladzijden groot is. Rutland. De rijksdoema heeft liet wetsontwerp tot vaststelling van het militie-contingent aan genomen naar het voorstel van de commis sie, dat strekte om het cijfer te bepalen op 456,533 man. De minister van oorlog had 464,439 man verlangd, d. w. z. 6382 meer dan in 1907. Het debat liep hoofdzakelijk over de vraag der toelating van de Joden tot den mili tairen dienst. Een voorstel van de uiterste rechterzijde om de Joden van den dienst uit te sluiten, werd verworpen. Na eene geheime zitting drukte de voor zitter Chonijakoiw zijn leedwezen uit, dat hij in de vorige vergadering incorrect geweest was in zijne beoordeeling van de uitdrukking van den minister van financiën Kokowzew „Wij hebben Goddank nog geen parle ment". (Hij had toen de woorden van den minister „misplaatst" genoemd en de ver gadering verzocht op dezo woorden niet ver- j der in te gaan). IIij had echter, de stem van I zijn geweten volgende, 't voor zijn plicht gehouden een dreigend corvfl-ct te voorko men, en hij zou daarover nooit berouw voe- i len. Deze verklaring van den voorzitter werd uitgelokt door een brief van den minister president, waarin dezen verklaarde, dat hij zijn ontslag zou moeten nemen, als de doem a zich op dergelijke wijze tegen vertegenwoor digers van de regeeriiig gedroeg. Minister Kokowzew, die den Czaar zijn ontslag reeds had aangeboden, is daarop teruggekomen na de door den voorzitter afgelegde verklaring. Turk IJ®, Het Fraiische oorlogsschip Vauteur is naar de haven Songoeidak gezonden. Dit hangt intusschen slechts indirect met het He- raklea-gcschil samen. Ontslagen Turksche marinesoldaten pluuderden in de havenstad een Franschen winkel en verwondden een van het personeel. De Porte zeide do be straffing van de schuldigen en eene behoor lijke schadevergoeding toe, maar is die be lofte tot dusver niet nagekomen. Reuter's agentschap bericht, dat de En- gelsche regeering het antwoord vtan de Rus sische regeering heeft ontvangen op do door Sir Edward Grey den 4en April afgezonden nota. Het antwoord bevat een plan voor de Macedonische hervormingen, dat berust op de samenvoeging van sommige te voren door de Eugelsche en de Russische regeering voor gestelde puntenhet heeft geon definitief karakter en de gedachtenwisseling tusschen de beide regeeringen worden voortgezet. Kreta. Athene, 12 Mei. Uit Kanoa wordt bericht, dat de commissaris der mogend heden Zaimis verklaard heeft gemachtigd te zijn tot- de modedoeling, dat de mogend heden hebben besloten in den loop va-n den zomer van 1908 geleidelijk over te giaan tot terugroeping der internationale troepen macht met dien verstande, dat do ontrui ming van Kreta binnen hét jaar voltooid zal zijn. Marokko. Het besluit van do Engelsche regeeriiig, om voortaan geen losgeld meer te betalen of voor te 9chioteu als Engelsche burgers in handen van Marokkaanscb© roovers vallen, heeft van de te Mogador wonendo Engel- schen een bezwaarschrift uitgelokt, dat aan den Engelsclien gezant te Tanger overhan digd i6 en waarin wordt gezegd „Langer dan een eeuw hebben Engelschen. onder bescherming van hun eigen regeering, op grond van de met Marokko gesloten ver dragen, ongehinderd in dat land kunnen wonen en handel drijven on het is hun ge lukt met behulp van kapitalisten in het vaderland voor den Engelsclien handel do eerste plaats te veroveren. En daarom rich ten wij tot de regeeriiig de vraag, of zij wenscht, dat wij het land verlaten en ouzo zaken iu Marokko in den steek laten en welke maatregelen wij, indien dc®e vraag bevestigend beantwoord wordt, aan de met ons in verbinding staande handelsfirma's in Engeland, met het oog op de voortzetting van hunuen invoer in Marokko, zullen aan raden. Bovendien zouden wij gaarne willen 27 BOOR THERESE HOVEN. „Het is een uitstekende partij," schreef ze, „papa en manna zijn er zeer mede inge nomen ze zullen zeker wel spoedig trou wen, want ze hébben nergens op te wachten. Nancy is nog wel erg jong, nog geen twintig, maar ?o is zoo verstandig, 't Eenige, wat wij, hoipen. is dat Guy's regiment niet naar Indië zal moeten gaan, tenminste Vooreerst niet. Nan heeft haar studeerplannen voorloopig opgegeven, maar ze volgt nu cursussen in verbandleer en ziekenverpleging. Als Guy dan eens later naar Indië wordt overge plaatst, kent ze tenminste iets om daar van nut te zijn. Wat is Nan toch praktisch, heel anders danandere meisjes. O! Johnny dear, voor jou zou ik willen, dat ik was ails Nancy. „Gny aanbidt haar, maar of hij, voor haar, den dienst, uit zou .willen gaan, aooals mijh brave, oude Hollander? „Ik wou, dat je maar een betrekking tialdt, dan kon-je eens overkomen en kennis maken niet je aanstaanden schoonbroer. Op b oogenblik is hij' hier gelogeerdhet is heerlijk om Nanciy's geluk te zien en te we ten, dat ik ook nét. zoo gelukkig zal zijn, zoodra jij iets hebt gevonden. Papa is ons erg meegevallen; in de Oty begint hij a! over zijn schoonzoon, den officier, te praten en hi'.j interesseert zidh verbazend voor uni formen. Vroeger kjon hij' nauwelijks een heil soldaat van een Generaall bij den Staf onder scheiden. Ik heb Guy jou portret laten zien en hij zag dadelijk, dat je bij dé Marine was. „Hij zegt, dat hij 't jammer vindt er uit te gaan... en toen héb i'k er nog eens over gedacht, ernstig weet-je, met gefronste wenk- 'bra-uw en, maar al heeft gauw liepen de wa terlanders over mijin wangen o! Jan ik kan 't heusch niet helpen. Ik zou je niet voor zoo lang van mij af kunnen laten gaan. Ik verlang nu al Ze wist, "dat 't unmaidenly was, maar ze kon 't niet helpen, de woorden waren ge schreven, vóór ze er erg in had en dan ook, hij mocht toch wel wat hébben, die goede Jan, die zoo veel voor haar had opgeofferd. Zoodra. hij in Holland terug was, had hij. zijn ontslag aangevraagd, voorloopig, wel is waar, als non-activiteit, maar 't kwam op 't zelfde neer. Hij was daarop naar Amsterdam gegaan en had er kamers ge huurd, hopende daar eerder iets te zullen vinden dan in den Haag, en dan ook... maar dat wist Marion niet, omdat ze thuis niet aardig voor hem waren. Hij l'iep de kantoren af en antwoordde op elke adver tentie, die maar eendgszins de moeite waard scheen, tot nu toe echter zonder succes. Verder legde 'hij zich toe op de steno graphic en handelscorrespondentie; voor zijn genoegen of verstrooiing ging hij zel den uit, alleen voor zaken of liever in de hoop, dat t tot zaken leiden zou. Een enkelen keer ging hij. naar zijn oom Koen, die 'hem veel goeden raad gaf, maar ook niet meer. En nu en dan legde hij een bezoek af bij tante Naatje in 't Hofje. Voor 'haar waren 't de gelukkigste uren van den langen winter en voor Jan was het de eenige gelegenheid' om over Marien te spreken. De arme, oude juffrouw was de eenige, die hetn niet afviel, en die 't in hem prees, dat bij, in den materialistischen tijd, waar in wij leven, zijn 'hart liet zegevieren boven zijn verstand. Zij was ook de eenige, die zijn keuze billijkte. „Je hebt -groot gelijk, hoor Jan, 't is een meisje uit duizenden. Als ik nog denk, hoe ze 'hier kwam dien middag met je zuster. Ze kende me toch heelemaal niet en zij was 't toch maar, die 't plan maakte van dat verrukkelijke ritje en dat heerlfijke diner. En toen, nader hand met Kerstmis, dat pak, ik wist wa rempel niet, wat er kwam. Toen Sientje, dat is de schoonmaakster, weet-je, 't bin nenbracht, word ik boos. Je ihadt toéh wij zer moeten zijn, zei ik, en 't niet aanne men. Je ikunt toch wel begrijpen, dat 't niet voor mij is. Maar 't stond er op, secuur. Mijn naam en adres, en dan zoo'ni kalkoen en zoo'n plumpuddingNee, ze heeft een hartje van goud, dat zeg ik je. En wie zoo is voor een oude vrouw, die vx> eens gezien heeft, die moet wel een pronk juweel zijn voor haar man, dat zeg ik." En Jan beaamde 't volkomen en had allerlei attenties voor do oudé juffrouw, tot de buurtjes haar begonnen te plagen met: „dien knappen meneer." Ze konden ook niet weten, wat de oor zaak van zijn vriendelijkheid was. HOOFDSTUK XIII. W achten De lente en de voorzomer van 1899 gin gen voor Marion en Jan traag voorbij. Al zijn pogingen om een passende betrekking te vinden, bleven vruchteloos. Het eenige wat hem aangeboden werd, was deelgenoot in de een of andere wrakke of miniatuur- zaak 't© worden, waar 'de kansen op verlies groo'ter waren dan die op winst, of 't een of ander 'baantje, dat 'hem nauwelijks ge noeg zou opleveren om zelf van te leven, veel minder dus om er een vrouw van te onderhouden. 'Hij; had zijn kwartier van een der nieuwe straten achter 't Concertgebouw al verwis seld tegen de Bloemgracht en leefde zoo eenvoudig mogelijk, steeds nog terende op de kous, die hij van zijn reis naar de Weet had medegebracht, en 't oogenblik, waarop 'hij om ondersteuning bij zijn vader zou moeten aankloppen, met angst ziende na deren Hij hield Marion trouw op de hoogte van zijn verschillende sollicitaties en ver- zoéht baar toch .vooral te gek)oven, dat hij) zijn uiterste 'best deed om hun scheiding zoo kort. mogelijk te doen zijn. Met Paachen, toen er toch niets in de handelswereld omging, waB hij, voor een paar dagen, naar 't Nieuwe Diep gegaan om eenige oude vrienden op te zoeken en toen hij daar heelemaal weer in een Ma- rineom.geving was, had hij; moeite zich goéd te houden en zich in te praten, -dat alles hem licht viel, wat ter wille van Marion geschiedde. Het esprit-de-corps der officieren onder ling; het zalig gevoel van weer bij vrcruw-i tjelief te zijn, bij, thuiskomst van lange reis; het ks-zijn, van alle kleine en groote intrigues der gewone maatschappij, het totale gemis aan geldbejag en het gevoel van tot een stand van mannen van eer te behooren, dat alles drong zich bij hem op en de gedachte ging door zijn geeet met schrijnende pijn. In het eene huishouden 'boogjubeknd ge luk, omdat de man gezond en wel was teruggekeerd in zij:n penaten:in liet andere tevredenheid en kalmte, omdat hij een post had gekregen, die hem voor eenige jaren op terra fernia zou houdenin. 't derde smart 'van kortelifigs ondervonden afscheid, die langzamerhand overging in berusting en zalig uitkijken naar troostende brieven en aftéllen der dagen en zich verteugen op den wederkeer. Ohoe hiji ze iutens gevoelde, al die emoties aan het zeemansleven verbonden; zoo rein, zoo goed, zoo zuiver menschelijk vond hij ze Het gewone sleuTleven van „de lui aan den wal" kwain hem banaal en klein voor; dat eeuwige piekeren, aan geldzorgen ver bon deu, dat altijd 'bij elkander bl'ijiven, dat wanhopig eentonige van steedb 't- zelfde werk, zonder afwisseling, zonder afbreken 't Was toch zoo jammer, dat Marion 't niet aandurfde om 'n zeemansvrouw te worden. Kon zijl maar eens zoo'n echto Marine- Kolonie als 't Nieuwe Diep bijwonen. Wordt vtrvoïgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1908 | | pagina 1