S', §4. Eerst© Bla<l.
Zaterdag 19 September 1908.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
CINDERELLA.
W'l® M A. A »m
m «p m*w^|5 ttiiK*
AMERSFOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.00.
Idem franco per post- 1.50.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt dagelijksbehalve op Zon- en Feest
dagen.
Advertentiënmededeelingen enz.gelieve men vóór 11 urn
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIEN:
Van 15 regels f 0.50.
Elke regel meer - 0.10.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents bij vooruitbetaling.
Groote lettors naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad, bij abonnement. Eene
circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Aan hendie niet 1 October
a. s. op dit blad int eekenen,
■worden de nummers die ge
durende de maand September
nog zullen -verschijnen, kos
teloos toegezonden
Politiek Overzicht.
De Interparlementaire Unie.
Gedurende ic tweede helft van deze week
verleent het gebouw van den Duitschen
rijksdag gastvrijheid aan eene parlementaire
vergadering van zeer bijzonderen aard. De
leden vam de interparlementaire unie hou
den er hunne beraadslagingen. Uit een be
scheiden begin heeft deze unie zich steeds
meer ontwikkeld. In 1888, het oprichtings
jaar van de unie; kwamen slechts 40 leden,
voornamelijk Eu gel sc hen- en Franschen, bij
een. Thans, op het 15e congres, hebben zich
een kleine duizend deelnemers aangeimeld;
alle parlementen van Europa zijn door
meer of minder sterke groepen van leden
vertegenwoordigd uit de nieuwe wereld
hebben het congres der Vereenigde Staten
van Noord-Amerika en het parlement van
Canada afgevaardigden gezonden en uit het
uiterste oosten der oude wereld is van de
jongste der groote mogendheden, Japan, een
vertegenwoordiger opgekomen
Het was voor de eerste maal, dat dit con
gres in Dudtschland bijeenkwam, en de
Duitsche regeering heeft er prijs op gesteld
in de ontvangst, die aan het congres werd
bereid, eene betuiging van hulde te leggen
voor de international© vredesgedachte, die
de unie bestemd is te dienen. De rijkskanse
lier vorst Bülow heeft zijn verblijf in Nor-
derny onderbroker om het congres welkom
te heefen en zijne sympathie Voer het stre
ven der unie uit te drukken. Hij is in de
openingszitting verschenen, vergezeld van die
staatssecretarissen van het Duitsche rijk en
van de ministers van het koninkrijk Prui
sen, wier hoofd hij is. Dat imposante ge
leide versterkte nog den indruk van de wel
gekozen woorden, die hij sprak tot begroe
ting van het congres.
Het nut van deze congressen werd door
den rijkskanselier in enkele woorden juist
geschetst toen hij, wijzende op het klimmen
de aantal Duitsche afgevaardigden, die
leden zijn van de unie, zeide hij: „Eene
reeds tamelijk lange ondervinding heeft mij
bewezen, dat tm misverstand uit den weg
te ruimen, niets zoo gesdhïkt is dan elkaar
door het aanknoopen van persoonlijke be
trekkingen te leeren kennen." Niet als wet
gevers komen de leden van doze congressen
bijeen, maar om voor den toekomstigen wet-
gevenden arbeid den weg te effenen. Ver
tegenwoordigers van alle constitutioneele
landen behandelen te zamen vraagstukken,
die voor alle natiën van gewicht zijn. Daar
door leeren z.-j elkaar verstaan,'en ieder
deelnemer aan deee congressen zal, in zijn
land teruggekeerd, met te grooter toewij
ding werkzaam zijn om de volken tot el-
k ar te brengen en bij te dragen tot eene
onbloedige beslechting van eveutueele ge
schillen
Vorst Bülow heeft voor dezen arbeid met
nadruk het karakter van vaderlandsliefde
opgeeischt. „Liefde voor den vrede zegt
hij beteekent niet gemis van vaderlands
liefde. Het zijn vaderlanders, die er naar
streven geschillen te voor konion door be
strijding van de altijd schadelijke onwetend
heid, van den ongezonden, wrok, van den
dikwijls blinden haat, van de niet zelden
bedriegelijke eerzucht. Zoo handelende,
levert gij bewijs van vaderlandsliefde, van
eene vaderlandsliefde die den weg vrij
maakt, die be^mmeriugeu op zijde schuift
en die zoo de gelegenheid vrijer maakt., dat
de meuschheid opgaat tot het aan alle tijden
en aan alle volken gemeene ideaal".
Van de regeeringen getuigde vorst Bülow,
dat zij onder elkaar en met de leden van
het congres eensgezind zijn wat het doel be-
treft, dat moet worden bereikt. „De ver
schillen loopen over de middelen, die moe
ten worden aangewend om dat doel het best
en het zekerst mogeiijk te bereiken". Wat
Duitschland betreft, liet Duitsche volk, dat
vrede wil, een op recht en gerechtigheid
steunenden vrede, en dat door den vrede ge
durende zoovele jaren te bewaren, de op
rechtheid vau zijn wensch heeft lie wezen,
schenkt bijval aan de werkzaamheden van
het congres. Maar wijs geworden door zijne
geschiedenis, die het gedurende drie eeuwen
de wreedste lessen niet heeft bespaard, wil
en moet Duitschland sterk genoeg zijn om
zijn grond, zijne waardigheid en zijne onaf
hankelijkheid te verdedigen. Het misbruikt
zijne kracht echter niet en zal haar niet
misbruiken.
De slotwoorden van vorst Biilow's rede
klinken dus wederom als eene bevestiging
van den gewapenden vrede, Vaaronder de
wedstrijd in de oorlogstoerustingen, niet om
zelf oorlog te beginnen, maar om gewapend
te zijn als een ander dien mocht willen
beginnen, niet tot rust kan komen. Mis
schien zal mettertijd, als de interparlemen
taire unie nog meer aan kracht heeft ge
wonnen, zij ook op dat vraagstuk haren
invloed kunnen doen gelden. Op de agenda
van het 15e congres wordt het echter ge
mist.
Duitschland.
Berlijn, 18 Sept. In de zitting van
heden bracht vod PI ener (Oostenrijk) rap
port uit over het eerste punt van de agenda,
de behandeling van de oplossing, die door
de tweede Haagsdlie conferentie gegefveu is
aan het vraagstuk der verplichte arbitrage.
De Keizer heeft aan den president van
de 15e bijeenkomst der interparlementaire
unie een telegram gezondenwaarin hij dank
betuigt voor den groet, die hem is gebracht
en de hoop uitdrukt, dat de vergadering
voor haar deel werkzaam moge zijn tot be
houd van de hem bijzonder aan het hart
liggende zegeningen van de wereldvrede.
Nadat Polit (Hongarije), Lafontaine
(België) en Stand (Oostenrijk) het woord
hadden gevoerd, werd het volgende voorstel
aangenomen: „De conferentie spreekt den
weuscli uit, dat het ontwerp-arbitragever-
drag vau de eerste commissie der Haagsche
.conferentie van 1907, dat daar de toestem
ming van de groote meerderheid der stateo
heeft gevonden, moge worden genomen als
uitgangspunt voor de verdere onderbande-
•liugeu lusschen de staten om tot eene alg ;-
uieene overeenstemming te komen over de
vraag van het verplichte scheidsgerecht.
Verder werd nog aangenomen een voorstel
van Lafontaine, waarin de 32 staten, wier
gedelegeerden voor het plan fan een per
manent scheidsgerecht hebben gestemd, wor
den uitgemoodigd dit plan zoo spoedig mo
gelijk tot een definitief verdrag te vervor
men, terwijl de overige staten worden ver
zocht dit verdrag aan te nemen.
Gobat (Zwitserland) lichtte een voorstel
toe, dat den wensch uitdrukt, dat de staten
in hunne arbitrage veddragen eene bepaling
zullen opnemen, dat als er een geschil uit
breekt hetwelk niet valt onder de jurisdic
tie van het scheidsgerecht, de oontractee-
reude partijen zullen beginnen met de be
middeling van herziende staten aan te roe
pen.
Namens den Duitschen groep verklaarde
prof. Eickhoff, dat het standpunt van
Gobat sympathieën ondersteuning waard is
maar dat ook dit ontwerp-besluit voorop
stelt, dat bij schending van levensbelangen
of van de nationale eer een scheidsgerecht
niet moet worden aangeroepen. Het voor
stel werd aangenomen, waarna eene pauze
volgde.
B e r 1 ij li, 18 Sept. De Duitsche groep
van de Interparlementaire Unie gaf heden
avond een feestmaal in den Zotflogischen
Gartenwaaraan een groot aantal binnen -
en buitenlandsch© parlementsleden, verte
genwoordigers der regeerimg en vertegen
woordigers van kunst en wetenschap deel
namen
Prins Sohonaich-Carolath bracht in een
zeer toegejuichte rede een dronk uit op de
gezondheid des Keizers en van de staats
hoofden van alle vertegenwoordigde vo-lken.
Daarna voerden gedelegeerden van al'le
vertegen woord igde staten het- woord
Vaai de vreemde leden der interparlemen
taire unie hebben velen dè reis naar Berlijn
ondernomen met hunne daanes. Deze dames
zijn eergisteren de gasten geweest van de da
mes der Duitaahe leder, van de unie. Eir
werd in 75 auto's een tocht door Berlijn ge
daan met het gebouw van den rijksdag als
uitgangspunt. Daarbij sloot zich een dejeu
ner aan in de feestzaal van het hotel Kaï-
serhof, waaraan omstreeks 300 dames deel
namen. Mevrouw Heul, de eohtgenoote van
den Pruisischen minister, bracht een dronk
uit op.de gasten, die namens dezen beant
woord werd door eene Nederlandsche dame,
mevrouw Treub.
De nieuwe belasting op gas* en elect-rici-
teit, waarvan het ontwerp in het rijks-
departement van financiën is opgesteld, zal,
volgens inlichtingen die de liörzeucourier
heeft verkregen, niet enkel eene lichtbelas-
ting zijn. zooals tot dusver werd vermoed,
de geheele electrische kracht en het geheek-
gasverbruik worden in de belasting betiok
ken. Dat de eleobriciteit en het gas zwaar
door de belasting warden getroffen, bLjkt
uit het feit, dat als opbrengst van de be
lasting het reisachtig© bedrag vam 60 mil
lioen mark wordt geraamd, hetgeen slechts
kan worden bereikt, door het- heffingscijier
op 5 pot. te bepalen. Daaruit volgt, dat hei
bedrijf van de gas en electriciteitsfalirieken
in hooge mate door de belasting zullen wor
den gedrukt, want ook de fabrikaten, zooals
gloeilampen, booglicht, koolspiritus en
kwiklampen, d.w.z. de werkelijke lichtkro-
'nen, zullen belast worden.
De Kamer van koophandel en bedrijf van
Opper-Beieren heeft de bekendmaking van
het ontwerp niet afgewacht om hare meenirg
kenbaar te maken, dat de electrisohe kracht
evenmin in den vorm van een monopolie als
in dien van ecaie op te leggen heffing als
belastingbron geschikt is. Zij heeft een be
sluit genomenwaarbij de Beiersche - regee-
ring verzokht wordt met den meesten nadlruk
tegen de invoering van een eloctriciteitsmo
nopolie of van eene electriciteitsbelasting op
te komen in den bondsraad en in dè par e
menten.
Neurenberg, 18 Sept. Héden
werd op den partijdag gestemd over de vraag
van het aannemen der begrooting. Nadat
het partijbestuur in overeenstemming mét
de commissie van controle had verklaard,
dat het zijn voorstel volledig handhaafde,
werd eerst het bemiddelingsvoorstel-Frohme
met 217 tegen 116 stemmen verworpen,
waarna het voorstel van het partijbestuur
bij hoofdelijke stemming met 258 tegen 119
stemmen werd aangenomen.
De Zuidduitsche leden verlangden opne
ming in de notulen van eene protestver^la-
ring tegen dit besluit.
Frankrijk.
Parijs, 18 Sept. Het Journal Offi
cial bevat een besluit omtrent de
maatregelen van toezicht op reizigers en
goederen, komende uit streken, besmet door
cholera
Het besluit -bestaat uit 14 artikelen, die
strekken tot bekrachtiging van de beslissin
gen van den gezondheidsraad
Engeland.
Londen, 18 Sept. Het sinds lang
hangende geschil in de katoen-industrie van
Lancashire, heeft heden zijn toppunt be
reikt. Terwijl een deel van de werklieden
eene vermindering van loon wilde aanne
men, was ©en ander deel daartoe niet be
reid. De fabrieken zullen morgen gesloten
worden, waardoor 150,000 personen buiten
werk komen
Bulgarijë.
De Neue Freie Presse spreekt het bericht
tegen, dat de regeering van Bulgarije eene
protest nota wegens do zaak-Geschow aan de
Port© heeft gericht. Men verwacht, dat het
geschil zal worden bijgelegd. Het optreden
van de Turksche regeeriug tegen Geschow
is, volgens een bericht van de'Pol. Rorr.,
door de meerderheid, van de diplomaten te
Konstantinopel met misnoegen ,vernomeu.
Het beroep van de Porte op die letter van
het Beriijnsdhe verdrag is, met het oog op
de historische ontwikkeling van Bulgarije en
de wijze waarop het door de groote mogend
heden behandeld, wordt, een verouderde
maatregel. Maar ook overigens is het moeic-
lijik te begrijpen, dat men Bulgarije voor het
hoofd stoot in den tegen woo rd tge nin me
mo opzicht zoo neteligen overgangstijd.
Turkije.
Konstantin-opel, 18 Sept. De
voorstellen van de vereenigde beambten der
Oostersche spoorwegen zijn door de directie
verworpen. Heden morgen is de algemeeue
staking over de geheele liuie afgekondigd.
Marokko.
Parijs, 18 Sept. Havas beriebt, dat
in eene door het ministerie van buitenland-
scho zaken uitgegeven nota, wordt- medege
deeld dat aan de regeering kennis is ge
geven, dat Engeland geheel instemt met de
Frausch-Spaansche voorstellen betreffende
de erkenning van Moeley Haf id.
Deze kennisgeving was vervat in een
schrijven, dat heden morgeu door Sir Ed
ward Grey gezonden werd aan deu Fran
schen gezant te Londen, den heer Cambon.
De vertegenwoordiger van den Ma-tin
heeft El Menebhi, den vertegenwoordiger
vam Moeley Hafid te Tanger trachten uit te
hooren over de Frana^h-Spaanse he nota. Hij
was. zoowel otm persoonlijke redenen als in
het belang van de zaak, die hij voorstaat,
zeer gereserveerd in zijn uitlatingen. Hij
verklaarde nochtans, lat hij die nota in het
algemeen volkomen goedkeurt-, ofschoon hij
de zinsnede over den heiligen oorlog over
bodig vindt, niet omdat hij een voorstander
is van zulk eem oorlog, maar omdat hij van
oordeel is, dat de aan Moeley Hafid opge
legde verplichting zonder eenig resultaat zal
blijven. Daarbij redeneerde hij als volgt.
Men kan de verplichtingen aan Moeley Ha
fid opgelegd, Ter verkrijging zijner erken
ning, -beschouwen als een verdrag tusscbeai
twee volken.
„Waar is het nu ooit voorgekomen, dat in
een verdrag tussohen twee valken een clau
sule werd opgenomendie aan eem vam beide
verbiedt aan het andere den oorlog te ver
klaren Daar de oorlog de verbreking van
alle banden ten gevolge heeft, k» deze clau
sule dus niets anders dan een kinderachtige
bepaling.
De Matin bericht, dat de Fransche mili
taire missie mededeeling heeft gekregen, dat
,ha.re taak bij Abdel Azis geëindigd is.
Allerlei.
vDe Figaro ontving gisterenavond uit
Washington het bericht, dat op het manoeu-
vreveld van Fort-Myers Orville Wright het-
slachtoffer is geworden van een ernstig on
geluk. Hij had aan boord van zijn aeroplane
de luitepant der infanterie Selfridge mede-*
genomen en had reeds verschillende toeren
ami het terrein gemaakt, toen het toestel
na.ar beneden plofte en de beide luchteeihip-
ptrs, bedolven onder de overblijfsels van d©
machine, ernstig verwond werden. Orville
Wright heeft een been gebreken.
Havas bevestigde deze berichten en seinde
het volgende
De heer Orville Wright voerde een vlucht
uit in gezelschap van den luitenant Sel-
frid.ee, toen een blad van de schroef brak bij
de 4. ronde om het proefveld. De machine
sloeg over dien kop en viel va.n een hoogte
van 25 M.
De heer Wright heeft een arm en wellicht
ook een heup gebroken, terwijl men voor
inwendige kwetsuren vreest. Luitenant Sel-
fridge had tal van wonden aan het hoofd.
Beiden zijii zij vervoerd naar het. hospitaal
van Fort-Myers.
De machine is geheel en al vernield. De
schroef, oorzaak van hot ongeluk, was ge
heel nieuw on de heer Wright bediende er
zich voor de eerste maal mede. Zij diende,
om de snelheid van de aeroplane te verheo-
gen.
Dc 1 in kei-schroef van -de aeroplane brak
plotseling, vermoedelijk door het- gewicht der
beide personen.
Aan het hospitaal, waarheen men beiden
vervoerde, bleek de heer Wright het been
boven de knie .gebroken te hebben en eene
kleine verwonding boven het linkeroog.
De heer Wright is steeds bij bewustzijn
gebleven en na het onderzoek, aan hei-wélk
de genees heer en zijn lichaam onderwierpen,
liet hij een secretaris aan zijn familie schrij
ven, dat „allés wel ging".
Dc wonden van luitenant Selfridge zijn
ernstiger, en hij is buitten kennis.
Dit ongeluk kwam slecht gelegen, want
DOOR
26 S. R. CROCKETT.
Uit het Schotsch vertaald
DOOR
J. P. WESSELINK—VAN ROSSUM.
Nadat Megsy geëindigd had, bleef de pre
dikant een poosje zwijgend! in het- turfvuur
sta/reai, waar de vlammen hun weg zochten,
door do openingen van den kleinen haard.
Eindelijk vroeg hij: „hoe lang duurt uw
overeenkomst nog te Anolamd?"
„Ik heb geen overeenkomst," zei de oude
vrouw met plotselinge heftigheid.
„Zijt gij er heel zeker van, dat- men cr
zich /niet tegen zou verzetten, Jndien gij het
kind meden aamt?"
„Heel zeker! Zij zoudén blij zijn indien
zij het kind en mij voor het laatst, zagen.
„Nu dan Megsy," zei de predikant- naar
haar opziende, „ik 'beu eenzaam en naar
het oordeel der menscnen eigenzinnig, --
maar wat zoudt gij er van zeggen, uw kof
fer hier te brengen, totdat uw eigen huisje
gereed is, en in dien tijd, totdat ik zelf
naar hulp heb omgezien, het- mijne in orde
te houden
Megsy Tipperlin schudde het hoofd, glim-
Idabend©
„Neen, neen, dominee!" zoido zij, „ik ga
de veertigste niet worden op uw lijst. Meg
sy Tij>perlin zou haar handen nooit van deze
boeken kunnen houden., -noch giji haar mét
uw tong sparen. Nu rijn we goede vrienden
laat ons niet liaJs otver kop in <ie Verzoeking
loopen
„Indlien wij.' c-ens een schikking troffen,
Megsy V'
„Wat zoudt gij. willen?"
„Als wij1 elkaar eens halverwege tegemoet
kwamen ik zal er geen ajriit op slaan, a-l§
giji aan het stoffen; zijit, indien gij> u ont
houdt een boek van. zijn plaats te nemen."
„Noemt u dit zijn plaat-s, dominee," zei
Megsy naar den top van een stapel boeken
wijzende waartegen de Jiee-r des huizes leun
de. „Daar wat- héb ik u gezeg De sta
pel viel om en van zijn onvast- -fundament
af; brak in het midden, en verspreidde zich
over den vloer, wolken van stof opjagende.
„Ik doe u een voorstel, Margaret-zei de
lieer Borrow man volkomen ongevoelig voor
zulk een nietig evenement.
„En ik antwoord u," zei Megsy, „dat in
dien gij een rustig half uurtje wilt geven
aan het onderricht van de kleine meid, als
gij niets anders te doen hebt, ik bereid 'ben
uw humeur te verdragen zoover als dat een
sterfelijke vrouw gegeven is, en ook om uw
boeken op hun vastgestelde piaals te laten
uitgenomen altijd, als zij, ais het wairo
bij toeval verspreid liggen!
Zoo werd! overeengekomen. Den volgenden
morgen verscheen Megsy aan de deur van do
zitkamer. „Goeden dag mevrouw." zeide zij
met die stekelige kortheid die al haar han
delingen tegenover de Torpkichaus kenschet
sten en met een nijging, die als het ware
oen protest met zich voerde.
„Wat is er, Tipperlin?"
„Ik kwam u goeden dag zeggen," zei
Megsy bedaard haar zwart- garen handschoen
aan t rekende. Zij was op haar Zondags ge
kleed, om naar de pastorie te gaan, hoe wei
nig het dien naam ook verdiende! zooals rij
zeide.
„Wat bedoel je, Tipperlin?" zei mevrouw
Torphicham met de gefronste wenkbrauwen
die in Abercairn nooit hun uitwerking had
den gemist.
„Wat ik bedoel, mevroluw. Ik en het meis
je gaan naar onze nieurwe plaats, in do pa
storie van het- kerspel S't. John!"
„Maar je wilt ons toch niet- verlaten,voor
dat we geheel op orde rijn en hulp hebben,
je zult geen stuiver loon hebbenwil
daar als het u blieft om denken!''
„Wees er van verzekerd, mevrouw, dat
Megsy Tipperlin haar rechten kent," ant
woordde die onverschrokken dame. „Zij was
nooit, en zal het- ook nooit worden een
dienstmaagd in het huis van mevrouw Sara
Torphichan. En als rij- komt voor hetgeen
haar rechtmatig toekomt, dan zal uw echt
genoot, die heel goed weet, hoe de zaken
staan-het haar niet- weigeren. Anders Mal'
Quaker, de hulp van den predikant, zal
mijn kleinen koffer komen halen. Mijn groe
ten aan al uw onschuldige lammetjes, me
vrouw Torphichan Moge het u en hun gaan
ieder naar hun verdiensten
De gebeurtenissen van dé vele jaren dje
volgden, wil ik niet in al hun omvang,
vertellen, toch kan ik niet nalaten even neer
te zetten hoe spoedig „Megsy van. Ario-
land", „Megsy van den dominee", werd en
met nog veel grootere macht dan tevoren.
Aan haar was het gezag over den stoffer op-
gedrjBgen, en met dat zinnebeeld van macht
veel werkelijken invloed in de zaken van de
kleine, tegen don heuvel gebouwde gemeente
van kerspel van St. John. Toch was haar
regieering niet drukkend voor allen, die er
mode betrokken waren. De predikant werd
goed gekleed en goed gevoed. Zijn linnen
was op Zondagen niet langer „een' schande
om te zien", zooals voor haar koonst de
goede huismoeders der vallei liet plachten te
néomonEvenmin: wil ik in den brecde neer
schrijven, hoe de predikant het klein© meis
je bedierf, iets dat voor ieder duidelijk was.
Mester werd ongetwijfeld wat wijs, boven
haiar jaren, dioor den voortd-urenclen omgaug
met drie oude menschen, die nog| nooit te
voren een kind hadden gehad, voor wie zij
de zorg onder hun drieën verdeelden. Want
wat bederven betrof, daarin gaf Anders Mac
Quaker niets toe aan Megsy en dien predi
kant, en daiar hij de rechterhand van den
dominee was, had hij voorwendsels genoeg
om haar dikwijls te zien. Hester zelf be
schouwde zijn aardig, witgepleisterd huisje
op dén top van den Back Raid nog meer als
haar .bizonder eigendom
Toch had liet kleine meisje met al de
scherpte van haar tong een wereld van lief
de te geven. Zij schonk haar in liefkoozin-
gen en in aardige vragen aan Megsy, want
de huishoudster der pastorie leefde, als zij
het meisje maar genoegen kon doen. De
treurigheid van haar omstandig heden, va-
<Ier en moeder dpod, haar erfenis haar ont
nomen door een ander, den grijzen Wolf.
haar voogd, sild-hts twee oude, suffe men
schen (en Anders die half kindscb is) om op
haar toe te zien geen wonder dus, dat-
Hester in die vriendelijke plaats groote kans
liep bedorven te worden.
De schuldigste van allen was do predikant
zélf, dien zij op al zijn herderlijke wamde-
veroezeklo. Ook hii deed ziin best liet
meisje te bedervenen de ironische glimlach
zetelde minder dikwijls omi zijn dunne,
saamgeperste lippen, als zij bij hem was. Op
ander© tijden legde hij er zich op toe haar
I tie gewone breuken en de rivieren van Euro
pa te leeren, zoodat a's de tijd daar zéu
rijm, Hester zonder driiaamtè haar gelijken
1 zou kuurnen ontmoeten. Maar de neiging vam
dén kant van deu onderwijzer, om alles tot
den oorsprong, terug te brengen en het ge-
j loof in Latijnsch proza als de eenige ware
noodzakelijkheid, vdor ©en goede opvoeding,
maakten Hester's lesuren tot zeer bizondere
voor een meisje,
j - Niettegenstaande dit waren het gelukkig©
jaren en al dien tijd zuchtte de predikant
en verte1 dè zich zelf, dat het niet mooi was
tegenover het kind. Dit jaar zou zeker liet
laatste zijn. Zij moest onder haar gelijken
verkoeren. Zij moest omgaan met gewone
meisjes en haar manieren leeren. Zij groeidè
iang en slank op, als eem jong© den, die tus-
1 schen ©en rots opschiet boven de Darroch-
vliet en ofschoon rij nog mager bleef en men
haar gelaatstrekken 'beschouwende, haar
meer jaren zou geven, dan zij werkelijk oud
was. was er iets in «de glanzende diepte van
haar donkere oogen, iets stormachtigs en
t bijna tragisch evenals de zon, die achter een
j purperen wolkbauk te voorschijn komt, dat
den predikant deed 'beven als hij aan ha<ar
J toekomst dacht.
Maar steeds was het„nog dezen zomer
en dan!" Wamt de zomer is mooi in de val
lei van de Darroeh. Dan was het weer- „als
do winter voorbij is zal zij gaan. Zoo ver-
I streken de jaren, totdat Hester's achttiende
(geboortedag naderde.
Wordt verwlgd.
