so. Maandag 19 Juli 1909. BUITENLAND. FEUILLETON. Voor 't Vaderland. 8"" JXHrgHHK, ABONNEMENTSPRIJS: Per 8 maanden voor Amersfoortf l.OO. Idem franco per post- 1.50. Afzonder jjke nummers- 0.05. Daze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest- Advertent iën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 11 uur 's morgens bjj de Uitgeven in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C°. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 15 regels f 0.50. Elke regel meer - 0*10. Dienstaanbiedingen en aanvragen 35 cents bjj vooruitbetalin| Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan zeor voordeelige bepalingen tel het herhaald adverteeren in dit Blad, bfl abonnement. Eeme ciroulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Politiek Overzicht. De Frausche Kamers naar huis. Eenige dagen later dan gewoonlijk heb ben Senaat en Kamer ditmaal hunne zomer- zitting gesloten. In den regel zorgen de af gevaardigden vóór den I4en Juli, den natio- nalen feestdag onder de republiek, gereed te zijn; thans waren zij eerst Zaterdagavond klaar, drie dagen over den tijd. De zitting is, zooals werd verwacht, ge ëindigd met een votum van vertrouwen in het kabinet-Clemenceau. Met 345 tegen 90 stemmen werd eene motie aangenomen, die onder goedkeuring van de verklaringen der regeering het vertrouwen uitspreekt, dat zij eene democratische en sociale hervormings politiek zal uitvoeren met eene uitsluitend re- publikeinsche meerderheid. Tegen deze motie stemden slechts de socialisten en de dissidenten van de radicaal-socialistische fractiedo rechterzijde onthield zich. Eene toevoeging, door Jaurès voorge steld, waarin de Kamer verklaart, dat op Fransch gebied geen vreemde politie meer wordt geduld, werd eenstemmig aangeno men, nadat de minister-president had ver klaard, dat hij zich hiertegen niet verzette vooraf had hij op eene uitdrukkelijke vraag verklaard, dat reeds maatregelen waren ge nomen om de vreemde geheime politie op Frauschen bodem te onderdrukken. Dat slaat op de Russische politie, die juist in de laatste dagen door de onthullingen vau Boerzew over Harting-Landesen veel van zich heeft doen spreken. Het gevoel voor het Russische bondgenootschap is dus in Frankrijk niet meer zoo sterk, dat men den arbeid van de Russische geheime politie en hare verklikkers wil dulden. Een voorstel van Buisson, dat de ontslagen postbeamb ten in de goedertierenheid van de regeering wilde aanbevelen, werd verworpen, nadat de minister-president zich er tegen had ver klaard daarentegen werd een voorstel aan genomen, waarbij de Kamer zich verbindt om in de najaarsvergadering de voorstellen tot wijziging van de kieswet in behandeling te nemen. Dat is een bewijs, dat het mandaat van de Kamer ten einde loopt, want zulke voor stellen komen gewoonlijk eerst aan de orde tegen het scheiden van de markt. Trou wens dit geheele langdurige debat stond in het teeken van de naderende verkiezingen. De afgevaardigden, die van de regeering rekenschap verlangden voor wat zij had ge daan en had nagelaten, en de ministers, die hun tekst en antwoord gaven, spraken allen voor de kiezers. Aan de Vossische Ztg. wordt daarover geschreven ,,Het was er niet om te doen het minis terie te doen vallende aanvallers wisten zeer goed, dat dit thans een liopelooze on derneming wasook een praktisch be sluit, een wetgevende'» maatregel, eene be- stuurshervorming, beproefden en verwacht ten de sprekers niet, die in het debat het woord namen. Het geheele doel was, zich voor de algemeene verkiezingen voor te berei den. Het was eene wapenschouwing, de groote manoeuvre voor het begin van den werkelijken veldtocht. Alle partijen en de regeering beproefden in een vurig steekspel de wapenen, waarvan zij zich ten aanschou- we van de kiezers willen bedienen. De na tionalisten, wier woordvoerders Delahaye en Gauthier waren, behandelden het thema van de innerlijke verdorvenheid der republiek, de minachting van het land voor regeering en parlement, het verlangen naar een red der. De socialisten, door Jaurès vertegen woordigd, bespeelden het klavier van het bankroet der regeeringspartij en de vijand schap tu«;schen Clemenceau en de arbeiders klasse. Het afweren van de aanvallen lieten do radicalen, die voor de regeeringsanethode en hare resultaten verantwoordelijk zijn, aau den minis ter-president over en dit lag bij hem in goede handen. Zijne rede ver schafte hem do dankbaarheid van de afge vaardigden, die niet zonder bezorgdheid dach ten aan het oogenblik, waarop zij moeten optreden voor de kiezers en tegenstanders te woord moeten staan, die hun de 15,000 frs., het wanbeheer van de vloot, het tekort op de begrooting, de poststaking, heb ruwe geweld waarmee te Draveil St.-George is opgetreden, en nog vele andere dingen meer zullen verwijten. De heer Clemenceau onderwees hen, hoe zij al deze s too ten en houwen kunnen paree- ren. De 15,000 frs. Hoe! De afgevaardig den zijn de dragers van de volkssouvereini- teit, zij beschikken over de rijkdommen, de macht en heit lot van de staat. Moeten zij dan in bekrompen omstandigheden leven Is dat waardig en verstandig? Is niet iedere arbeid \r zijn loon waard? De nationalisten spreken van verderf. Zij zijn pseudo-libera- len, die hunkeren naar absolutisme, pseudo- conservatieven, die voor de omwenteling den weg bereiden. I>e radicalen zouden bankroet gemaakt hebben? Zij hebben in de laatste drie jaren meer ingrijpende hervormingen aangevat (hij kon niet zeggenten einde gebracht), d alle Kamers, die hun vooraf gegaan zijn sedert de stichting van de derde republiek. De naasting van het Wester spoorwegnet, de inkomstenbelasting zijn door de Kamer aangenomen en den Senaat toegezonden, de militaire rechtsspraak is hervormd, als de Senaat zich vereenigt met die besluiten van de Kamer, een wekeilijksche rustdag is verzekerd aan de arbeidersklasse en als zij geen leeftijdspensioenen krijgen dan treedt het kabinet af. De socialisten echter hield Clemenceau voor, dat zij in algemee ne frazeai hun weerga niet kennen, maar tot dusver nog nooit een praktisch voorstel heb ben gedaan, dat een verantwoordelijke minis ter tcb uitgangspunt van positieve maatre gelen kan nemen. De rede van Clemenceau is een katechis- mus voor radicale candlid'aten. Zij vindein daarin het antwoord voor iedere lastige vraag, die hun kan worden gedaan." Dultschland. Kiel, 1 8 J u 1 i. De Hohenzollern met den Keizer aan boord, is heden morgen om 4 uur zijn reis naar het noorden begonnen. De Hamburgsche dépêc'höboot Sleipner ver gezelt de Hohenzollern. B e r 1 ij n, 1 8 J u 1 i. Kort na half een reden vorst en vorstin Bülow in een open rijtuig, met twee paarden bespannen, naar het Lehrter Bahnkof. Langs den weg had zich een talrijk publiek opgesteld. Aan het station bevond zich de rijkskanselier von Bethmann-Hollweg met zijne echtgenoote, alle in Bei-lijn aanwezige ministers en staatssecretarissen, een aantal vreemde di plomaten en in opdracht van den Keizer de vleugel-adjudant kolonel von Hoineccuis, die aan de vorstin een prachtigen bloemrui ker overhandigde. Voordat Bülow afscheid nam van de op- gekomenen, had hij een langdurig gesprek met von Bethmann-Hollweg. Toen de trein om 1.20 zich in beweging stelde naar Kledn-Floltbech, hief het pu bliek aan: „Deutschland, Deutschland über alles" en ïfep de ver trékken den een Tot weerziens toe. Vorst Bülow heeft vóór zijn vertrek uit Berlijn n'og langdurige gesprekken gehad met zijn opvolger vo.n Bethmann-Hollweg. Dit bealntwoordlt aan dei persoonlijke be trekkingen tussch'en de beide in vele op zichten politiek verwante staatslieden, maar ook aan het praktische doel oim den nicuwein kanselier in te wijdén in zijin ambt emi op de hoogte te brengen viun din gen, die niet, althans niet gemakkelijk in de stukkien zijn te vinden. Bülow ver laat zijin ambt niet, zooals indertijd Bis marck, als een toornende Achilles, miaar miet goede wemschem voor het rijk én in de bedtie verstandhouding mét hen, die de zaken van hem overnemen. A da'ess en, brieven en telegrammen van huilde zijn den scheid ear dien. kanselier bij menigte gezfonden zij worden in de Duit se be pers opgenomen melt. de antwoorden. Eéin antwoord beeft de bijzondere ergier- niis opgewekt van de conservatiief-clericale coalitiehet is de dankbetuiging, die vorst Bülow heeft gebracht aan den diröcteur- generaal van de Hamburg-Amérikalijn Ball in. voor dlions waard eering van zijn po- Litieken arbeid. Die waardeering was uit gedrukt in termen, die voor de organen van de nieuwe méerdierheid niet zeer aan genaam klonken; er werd gezegd, diat dé vertegenwoordigers van handel, bedrijf en ilnduistraie groote dankbaarheid verschul digd zijn voor liet- door Bülow's aftreden geleverde bewijs, dat hij eéne helt verkeer vijandige politiek, zooals die oolk in de nu goedgekeurde belastingen tegen hand dl en verkeer toit uitdrukking bomt, niet heofb willen en kunnen voeren. De magistraat van Berlijn heeft beslo ten een. openbaar plein ter herinnering aan dén gewezen kanselier te noometn„Fütf&t Bülow jPlatz." Heit aftreden van vorst Bülow als rijks kanselier beteekont niet. dat hij geheel van het politieke tooneel zal yetrdwijmen. Hij is ails vertegenwoordiger van. het ge slacht dlerer vom Bülow" likl vain het Pruisische Heerönhiuis. Frankrijk. Harze, 17 Juli. Op liet diner bij gelegenheid van de inwijding van de nieuwe dokken en de wapenschouwing over de Noord- en Middellandsche zee-eskaders, bracht de president een dronk uit op den Engelschen admiraal, die hem namens Ko ning Eduard was komen begroeten; hij droeg hem op den Koning zijne groeten over te brengen en verklaarde, dat de regee ring en de republiek zich verheugt in de overkomst van den admiraal een nieuw be wijs te zien van de gevoelens van hartelijke vriendschap, die de beide landen vereeni gen. De president wijdde een dronk aan de gezondheid van de koninklijke familie in Engeland, op de grootheid en den voor spoed van de met Frankrijk bevriende Brit- sche natie. De admiraal antwoordde met eene dank betuiging voor de minzame woorden van den president. P a r ij s, 17 Juli. De' Kamer heeft met 414 tege'n' 35 stemmen hét wetsont werp aaingenomcin op de heffing van direc te belastingen in het volgende dienstjaar. De Sein/aait nam beitoelfdle besluit én verdlaagde daarna zijne zittingen voor on bepaald én tijd. P a r ij s 18 Juli. Minister-president Clemenceau werd iheden avond om 8 uur, toen hij zijne wo'ning verliet, aangevallen door een dronken man, die hem met een stok wilde slaan. De man werd door een inspec teur ontwapend aan liet- politiebureau werd hij op verzoek van Clemenceau in vrijheid gesteld. Engeland. De rede van lord Lansdowne, die de ver klaring inhield, dat het hoogerhuis vrij moedig de vraag zal onderzoeken van zijne constitutioneele 'bevoegdheid met betrekking tot de begrooting, zonder zich door dreige menten of groote woorden van de wijs t-e laten brengen, wordt in de politieke krin gen te Londen algemeen opgevat als eene aankondiging, dat de nieuwe regelen betref fende de grondbelasting, die de regeering voorstelt, uit de begrootingswet zullen wor den gelicht. Daar tevens de bewering van de Times, dat de regeering van plan is de gedeelten van do wet op de middelen, waar tegen de oppositie zich concentreert, achter wege te laten of uit te stellen, als onge grond wordt aangeduid, wordt thans ver wacht, dat een conflict tusschen de beide huizen niet zal zijn te vermijden. Londen, 17 Juli. In eene te Edin- burg gehouden redie verdedigde minister Churchill dé begrooting. In antwoord aan lord Lansdowne zeide bi dat de begrooting, wanneer zij het Lagerhuis had verlaten, de finitief vastgesteld meest zijn. De regeering zal ge me amendementen toelaten, die de begrooting wijzigen of verminken, zij zal geen stuk snijden gedoog on, en als Lans downe en zijne mede-landheeran hun eigen werk niet ongedaan maakten, dlan zou het parlement ontbonden worden. Londen, 17 Juli. De deputatie van het Turksche parlement, met den ondervoor zitter van de Kamer Talaat Bey aan het hoofd, is hier aangekomen. Italië. Rome, 18 Juli. Don Carlos, de Spaansche troonpretendent, is heden om 5.30 te Vareee overleden. Spanje. Het koninklijke besluit, dat prins Al fonso van Orleans vervallen verklaart van den titel van infant en de daaraan verbon den voorrechten, ontneemt hem ook alle eereteekenen, o. a. het Gulden vlies en het grootkruis van de orde van Karei III. Hij is ook geschrapt uit de ranglijst van het leger wegens zijn zonder toestemming van den Koning gesloten huwelijk. De reden van deze bewijzen van ongenade is, dat prinses Beatrice van Coburg geweigerd heeft bij haar huwelijk tot de katholieke kerk over te gaan. Het jonge paar zal zich na de huwelijksreis vestigen te Coburg in het paleis Edinburg. Turkije. De directeur van de Deutsche Bank, ver gezeld van den Duitschen consul te Saloni ki, den drogman van de Duifcsche ambassade te Konstantiiiopel, twee ambtenaren van de Deutsche Bank en den directeur van de Banqufe ottomane te Saloniki, heeft eergis teren in de villa Allatini aan den gewezen sultan Abdul Ham id de d oor hem bij de Deutsche Bank gedeponeerde fondsen over handigd. Het is een 'bedrag van 7 millioen frs. aan effecten, die zullen worden gebor gen in de kluizen van de Banque Ottomane, totdat nader over de bestemming zal zijn beslist. Konstantino^iel, 17 Juli.'De nieuwe Bülgaarsche gezant Sarafow is héden in audiëntie door den sultan ontvangen. Hij deed in zijne toespraak de gemeenschap in de economische en politieke belangen van de beide landen uitkomen. De sultan antwoordde in gelijken zin. Griekenland. Athene, 17 Juli. Hét kabinet heeft zijin ontslag aangeboden.. Kreta. In de Süddeutsche Reichskorrespondonz komt de volgende officieus© voorstelling voor vau den oogenblikkelijken stand van het Kreta-vraagstuk. De omstandigheid, dat generaal von der Goltz eene informatiereis van eenige weken naar Turkije heeft ondernomen, kan als een bewijs beschouwd worden, dat men hoopt, dat de zaken in het /oosten zich vreedzaam verder zullen ontwikkelen. Wannoer in het Kreta-vraagstuk met zekerheid te verwach tten was, dat de zaken zich verder zullen ontwikkelen naar een oorlog, dan zou von der Goltz zijne reis thans niet hebben onder nomen. Maar er zijn nog geene 'aanwijzin gen, dat de beschermende mogendheden met de poging van eene kalme oplossing der moeielijkiheden in Kreta voor eene misluk king staau. Hu mie voorzichtige politiek is tot dusver niet in tegenspraak gekomen met de duurzame belangen zoowel van Tur kije als van Griekenland. Mogelijk blijft het wel is waar, dat de nationale hartstoch ten kunnen ontvlammen aan de bijzonder heden der behandeling van het Kreta- vraagstuk in Athene, in Konstantinopel of op Kreta. Van dit gevaar echter zijn de be schermende mogendheden zich bewust en zij zullen het weten te overwinnen. Hunne staatslieden willen zich de verdienste ver werven een oorlog wegens Kreta, gelijk voor baron Aehreothal met vorst Bülow de Bos nische kwestie oplosbaar was, zonder dat het zwaard werd getrokken. In een telegram van Wolff's bureau uit Athene wordt uiting gegeven aan de leven dige bezorgdheiddie men daar voelt over het stelsel van plagerijen en vervolgingen, waaraan de Grieksche bevolking in vele Turksche steden is blootgesteld, de arresta- tien, 'huiszoekingen cn andere handelingen, meest op willekeur, berustende. Daardoor is inzonderheid in Saloniki, Rodosto, Myti lene, Smyrna een buitengewoon verontrus tende toestand ontstaan, ofschoon alle be richten over panhelléensche woelingen on juist zijn en de Grieksche notabelen inte gendeel zeer hun 'best doen om hunne lands lieden tot bedaren te brengen. Ongelukkig wordt dit streven verijdeld door de onver- dragelijke houding van de Turkendaar- Naar het Fransch van Edmond Lepelletier. 43 DOOlt J. L. VAN DER MOER. Een knecht deed open. Zonder dezen, den tijd te gunnen hein te herkennen en niet luisterend naar de gelukwenschen van den trouwen dienaar, die hoogst gelukkig was zijn meester terug te zien, na de geruchten van diens arrestatie, welke in den loop van den dag verspreid waren., liep de graaf vlug als een jonge man de 'binnenplaats over en de trap op, waarna hij zonder plichtsplegim- gen 'de kamer van de gravin binnentrad. Gudule, die in het voorvertrek bezig was de kleeren op te bergen, welke haar meeste res zoo juist uitgetrokken had, vernam nau welijks het geluid van die vlugge schreden of zij opende haastig de andere deur en riep verheugd uit „Mevrouw, mevrouw, mijnheer de graaf I" Dolores verbleekte en sidderde. Vlug stond zij van den stoel op, waarin zij vóór den spiegel zat, bezig 'het haar op te maken. Bleek en bevend bleef zij wachten. Zoodra Rijsoor verscheen, ging zij hem een paar passen te gemoet. ,,0, goddank, dat je vrij bent! Ik ben zoo vreoselijk ongerust geweest, toen ik hoorde dat je gevangen genomen was." „Wat beef je, Dolorès," sprak Rijsoor i ernstig. I Hij nam haar handen in de zijne en keek haar aandachtig aan. Vervolgens trok hij haar langzaam, naar zich toe en drukte haar j een kus op het voorhoofd, een kus die de beteekenis had van een eeuwig vaarwel, een kus, zooals men dien aan een doode zou geven „Die vreeselijke tijding had me geheel en al van streek gebracht," hernam Dolorès „je onverwachte terugkomst heeft .andere j aandoeningen bij me opgewektmaar deze zijn gelukkig van aangename» aard!" „Dolorès, ga weer zitten, je bent zoo bleek „O, da's niets, ik ben nu immers weer ge- lukkig..." En. zij deed moeite om te glimlachen. „Waarde vrouw," sprak Rijsoor, hoogst ernstig, „ofschoon: je er zeer vermoeid uit ziet en H al heel laat is, acht 'ik 't- toch nood zakelijk op 't oogenblik 'n gewichtige aange legenheid met je te bespreken." „Wat is er toch?" vroeg zij, steeds meer onrustig wordend. „Je bent zoo bijzonder aangedaan, vrij wat meer dan je meende dat met mij 't geval was, toen je binnen kwam." „Dolorès, er heeft in dit .huis, terwijl i k j afwezig was, 'n zonderlinge gebeurtenis plaats gehad „Ik weet niet wat je bedoelt, waar wil je eigenlijk heenï" 'Hij keek haar nog meer doordringend! aan, als trachtte hij <Je waarheid op haar gezicht te lezen. „Héb je ook hooren vertellen, dat men in don nacht van Zaterdag op Zondag 'n man uit jouw kamer heeft zien komen?" „Uit mij n kam®r? Wat praat je nu?" „Ik heb reden om aan te nemen, dat dit juist, is." „Maar dat is volstrekt niet juist,... dat is valsch, onmogelijk 1" „Nee, da's niet onmogelijk... ongelukkiger wijze schijnt 't feit niet twijfelachtig... Luis ter nu goed, mevrouw, en denk goed na bij hetgeen go mij zult antwoorden. Voor uw eer, zoowel als voor dei mtijne, is 't uoodig te weten waarom die man daar was... des nachts... bij u „Dat weet i k niet... dingen die 'k niet weet, kan 'k ook. niet nader uitleggen..." „Laat ons 't dan samen beproeven... mis schien dat 't ons wel golukt..." „Wellicht heeft een van de vrouwelijke bedienden daar 's avonds 'n minnaar ont vangen." „Zoudlt ge denken? En welke vermoedt ge dan wel dat zich aan iets dergelijks heeft schuldig gemaakt, welke van de meisjes zou den eerbied voor de woning van haar meeste res zóó uit 't oog hebben verloren „Misschien Gudule wel... die vrijt met zoo'n soort matroos, '11. man met 'n zeer on gunstig uiterlijk, 'n zekeren Jan Haring... die kan hier buiten mijn weten zijn binnen gelaten:." „Meng den naam van Jan Haring niet in deze geschiedenis, mevrouw. Ik ken dien jongen,... brave, eerlijke kerel... In dien zelfden nacht, waarin hij, volgen® u, zich in uw vertrekken zou hebben durven wagen, verdedigde hij to Laokon, met de "bijl in de hand, zijn verloofde tegen 'u troep gemeene, dronken soldaten 1 Toen trad1 hij als 'n moe dig man op voor die zelfde Gudule, die 't af schuwelijke tooneel had bijgewoond, waarin haar vader, onze beste, oude Rudreck, op laaghartige wijze werd vermoord. Er zal dus 'n andere uitlegging moeten gevonden wor den..." „Dan zal 't Pepita zijn geweest, de kame nier. Ik had haar toegestaan dien avond car naval te vierenzo heeft toen misschien 'u vrijer meegebracht, 'n knappen musketier van de koninklijke compagnie df wel 'n flinke» Vlaming." „Hoewel 'k voor de deugdzaamheid van Pepita niet zou durven instaan zooals voor die van Gudule, geloof 'k toch niet dat dat meisje iets met 't nachtelijk bezoek te ma ken heeft waaromtrent wij nu opheldering trachten te vinden... De bewuste man heeft dien nacht ook gesproken. Zou men mogen verwachten, dat de vrijer van Pepita of van een der andere dienstboden, toen hij 't woord tot haar richtte, zou gozegd hebben ,,'t is niets... ga naar binnen gravin?" Want 't woord gravin heeft die man wel dégelijk gebruikt." „Da's miet waar," sprak Dolorès met heesche stem. Dus wist Rijsoor dan toch, dat zij, tijdens zijn afwezigheid, haar minnaar had ontvan gen. Wat zou er nu verder gebeuren? Blijk baar wist hij niet dat Karloo de minnaar was. Ontkennen was dus nog mogelijk... zij moest dus probeeron hem door tegenstrijdige onderstellingen op con dwaalspoor te bren gen, tegenover zijn beweringen, die mis schien alleen maar op vage aanwijzingen of vermoedens berustten, moest zij maar bru taal weg het tegendeel volhouden... Al dergelijke overwegingen vlogen Dolorès door het hoofd, maar zij verloor er de tegen woordigheid van geest en de koelbloedigheid bij. Het kon niet lang duren of zij zou zich zelf beschuldigen. „Dus," hernam Rijsioor, na een korte pauze, haar met argwaan aankijkend, „ge blijft volhouden, dat in die gang, naast uw kamer, zich geem man bevond, die hardop gezegd heeft„Ga naar binnen, gravin?" „Da's nooit gezegd." „Waarlijk niet?... 't Is toch wel gezegd, en men heeft 't ook gehoord..." „Ik zweer van miet," riep Dolorès opgo- j won don, en zich zelve niet meer meester, voegde zij er onvoorzichtig aan toe: „Die Spanjaard heeft gelogen!... Hij was trou wens dronken." j Rijsoor deed een dof gebrom hooren. Het was alsof er in zijn borst iets verscheurd werd. Hij kon niet langer twijfelen, hij had haar de bekentenis ontrukt. Dolorès had zich j verraden, de afschuwelijke waarheid was thans aan het licht gekomen. „En hoe weet go dat 't 'n Spanjaard was? I Hoe weet ge dat de mam 'die, zonder u te bespieden, u gezien en gehoord heeft, die ook den ander heeft gezien en gehoord, dronken was? Wat hebt ge hierop t® ant- woorden Dolorès was als verpletterd op een stoel neergevallen. Rijsoor trad op haar toe en greep haar ruw bij de hand. Zijn tanden knarsten en hij boet zich op de lippen. Dolorès slaakte een gil. „Au, ge dbet me pijn," sprak ze dof. W ordt crvolyd

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1909 | | pagina 1