8"" Jnaryang. Maandag 1 November 1909. BUITENLAND. FEUILLETON. DE WISKOTTENS. m°. 126. AMERSFOORTSCH DAGBLAD. ABONNEMENTSPRIJS: Per S maanden voor Amersfoortf l.OO. Idem fraueo per poet- 1.50. Afaonder.flte nummers0.05. Des# Courant rersehynt dagelijks, behalve op Zon- en Feest dagen. Adrertentiénmededeelingen ent, gelieve men t66t 11 uur 's morgens bjj de Uitgeven in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C°. Utrechtgchestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PKIJS DER ADVKRTSNTIfitt: Van 15 regels f 0.50. Elke regel meer - O.IO. Dienstaanbiedingen en aanvragen 30 cents bjj vooruitbetaling Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeeUge bepalingen tal het herhaald adverteerea in dit Blad, b{j abonnement. Ier' circulairebevattende de voorwaarden, werdt ep aanvra^ toegezonden. Politiek Overzichi De beweging onder de Grieksche marineofficieren. De officierenbeweging in Griekenland I heeft aanleiding gegeven tot een nieuwe ge- - welddaaad. Een luitenant, genaamd Tybal dos. verlangde dat de militaire bond hem tot minister van marine zou promoveeren toen daartegen bezwaar werd gemaakt, dreig de hij met een aanval en, aan deze bedrei- i ging gevolg gevende, vermeesterde hij het marine-arsenaal te Salamis. Het is zelfs tot een gevecht tusschen de trouwgebleven en I de oproerige vkrotmacht gekomen. Het is gel uk't diit marine-oprbe'r meester te word onHet bloote feit echter, dat zulk een muiterij mogelijk was, werpt een beden kelijk ldchit op de toestanden inJ Griekenland. De straffeloosheid, waarmede de leiders van den eersten opstand in Athene werden be- jgend:, moest er vanzelf toe bijdragen de be grippen over discipline te vertroebelen en woelige en eerzuchtige elementen tot een. herhaling van zulke naar allen schijn onge- vaarlijke ondernemingen te nopen. Overste Zorbas, de veelbesproken leider van den militairen bond, zou eigenlijk met inwendige tevredenheid op de jongste gebeu- tenisser in de Grieksche marine moeten neerzien, want luitenant Tybaldos bewijst slechts een ijverige aanhanger en voorvech ter der denkbeelden te zijn, die de voormalige artillerie-overste en divisie-commandant ge predikt en toegepast heeftde rediding van. het land door het leger. Zorbas en zijn ge trouwen wilden de zoo noodzakelijke en tot dusverre door ministers en parlement ver waarloosde legerbervormingeu binnen den ikortst mogelijiken tijd afdrwingen, daarom or ganiseerden zij den exodus der troepen uit Athene, hielden een gewapende demonstra tie in het aangezicht van Koning en volk, dwongen minister-president KJhallys om af te treden en benoemden in izijn plaats Miav- rouvichalis tot hoofld van het nieuwe kabinet en begonnen, krachtens hunne feite lijke nuachtsvolkomenlieid, zelf de lakens uit te deelen en te regeeren Sedert de leiders van den militairen bond het werkelijke regeeringsigezag in Grieken land uitoefenen, is niet de rust ingetreden welke ze als een .heillzaam gevolg van hun optreden voorspelden. Al hetgeen in de Ka mer, die ten ©enenmale onder pressie der officieren staat, geschiedde, deed in geen enkel opzieh't den indruk ontstaan van ver betering of van groote reorganiseerende werkzaamheid, en de hoeren officieren kon den het aan zichzelf ondervinden, dat regee ren moeielijker is dan critiseeren. Niet eens zijn zij er in geslaagd het zuster^vapen, de marine, tevreden te stellen, en moge de be weging onder luitenant Tybaldos al fiasco hebben geleden, zulks kan best in eene ge brekkige voorbereiding hebben gelegen. Het geval met luitenant Tybaldos herinnert eenigsains aan de muiterij op het Russische oorlogschip de Kivias Potemkin onder luite nant Schmidt, waarbij zich eveneens de ma trozen zonder eenige moeilte dkx>r enkele officieren lieten modesleepenOf het oproer dat thans in Griekenland heeft plaats ge had, als afschrikkend of aanlokkend voor beeld zal werken, zal in de eerste plaats daarvan afhangen hoe de regeering tegenr over de muiters zal optreden. Het bestuur van den militairen bond heeft over de mui terij van Tybaldos openlijk zijn afkeuring uitgesproken, hem onmiddellijk van de ledenlijst geschrapt en verklaard dat hij wegens hoogverraad voor een krijgsraad zal worden gedagvaard. Zulks bewijst dat alle begrip van discipline nog niet geheel verdwe nen is en dat de militaire bond nog eenig be sef beeft van de verantwoordelijkheid, die op hem rust. Toch zal het deu officieren van het landleger moraliter niet makkelijk vallen hunne kameraden van de marine naar de 6trenge regelen van het militair strafwetboek te veroordeelen, daar deze in den grond der zaak niets anders gedaan hebben dan hunne rechters. Blijven ze echter ongestraft of ko men ze er met een lichte straf af, dan zou het restje discipline, dat nog is overgeble ven, volkomen in rook opgaan en zou het land een rij van pronunciamento's tegemoet gaan, waartegeu Griekenland niet zou be stand zijn. Het heethoofdig optreden van Tybaldos is een uitvloeisel van de beweging, welke zich dezer dagen ondier de jongere marine-offi cieren heeft kenbaar gemaakt en welke op hare verlanglijst had staande ontzetting uit hunne posten van een aantal oudere zee officieren wegens ongeschiktheid en hunne vervanging door jongere officieren. Deze beweging heeft tot resultaat ge'had, dat de minister-president in overeenstemming met den militairen bond den ontevreden officie ren de mededeeling heeft doen geworden, dat de regeerings eerstdaags bij de volksverte genwoordiging een wetsontwerp zou indie nen, waarbij de leeftijdsgrens voor den ac tieven dienst bij kapiteins werd verminderd van 64 tot 58, bij kapitein-luitenants van 62 tot 52 jaar. Bovendien zouden twee posten van vice-admiraals voor eenige jaren worden opgeheven. Volgens den correspondent te Athene der Daily- Te legraph moeten de ontevredene officie ren bij deze aangelegenheid een buiten verwachting gematigde houding aangeno men hebben. Zij hebben getoond waardee ring te hébben voor de werkelijk bekwame onder hunne superieuren en voor deze een uitzondering gemaakt en de moeilijke po sitie van het ikalbinet willen erkennen. De voornaamste hinderpaal op den wég tot vervulling van de eischen der offi cieren bestond, zoo "het scheen, in den tegen stand van den minister van marine, die er niet toe .besluiten kon zijne oude kameraden uit den actieven dienst te verwijderen. Deze tegenstand ging zoover, dat hij, volgens den Daily-Telegraph-correspondent, Woensdag jl. bij den minister-president zijn ontslag aanvrage indiende. Dat vonden de officie ren nu weer onaangenaam en ze Melden Don derdag verschillende vergaderingen, waarop ten slotte het besluit werd genomen het ka binet te verzoeken te streven naar een oplos sing zonder openlijke crisis en bij den minis ter van marine er op aan te dringen, dat deze zijn ambt zou blijven vervullen. Over ste Zorbas fungeerde als tussébenpersoon bij deze onderhandelingen, waarin ook de Ko ning een levendig aandeel nam en waarvan het resultaat was, dat de minister van ma rine zich bereid toonde door het bovenver melde wetsvoorstel den leeftijdsgrens te ver minderen. De officieren waren biermede evenwel nog niet 'heelemaal tevreden, omdat, alle ongeschikte hooggeplaatste officieren daardoor nog niet zouden worden uitgescha keld. Daarom werd verder beraadslaagd over twee aanvullingsplannen, waardoor men ook de overige ongeschikte officieren onder het bereik zou krijgen. Het eene plan betrof de afschaffing van eenige der hoogste betrek kingen, welker bekleeders op non-activiteit zouden worden gesteld. De jongere officieren waren bereid hunne onbaatzuchtigheid daar door te bewijzen, dat ze verklaarden er in toe te stemmen, <Lat de bedoelde hooge pos ten eerst binnen vijf, ja zoo men wilde eerst binnen tien jaren opnieuw zouden worden vervuld. Op de vraag van den minister van marine hoe zulks in overeenstemming was te brengen met de noodzakelijkheid de nieuwe oorlogsschepen te bemannen en in dienst, te stellen, was het antwoord, dat de keuzo der candidaten in zulke gevallen aan de buitenlandsche instructeurs kon worden overgelaten, welke de Grieksche regeering tot assistentie bij de reorganisatie der vloot zal ontbieden. Dit plan ging van de vloot- officieren uit en had deu sterken steun van den militairen bond. Het tweode plan be stond in de instelling van een raad onder voorzitterschap van den minister van ma rine, waarvoor alle officieren van af den rang van kapitein zonder uitzondering een examen moeten afleggen, ten einde hunne geschiktheid voor de betrekking, die ze be- klteden, aan te tooneu. Ter behandeling van dit voorstel had de militaire bond tegen Donderdagavond een vergadering van offi cieren bij leger en vloot bijeengeroepen en aanneming van het voorstel ter vergadering was zeer waarschijnlijk. De berichtgever van de Daily Telegraph, die den on tevreden officieren zeer welgezind schijnt te zijn, is overigens van meening, dat men ook op de burgerlijke autoritei ten een dergelijk stelsel moest toepas sen, wil er algemeen© verbetering komen en gedane arbeid niet verigeefsch worden. Zeker zijn de toegepaste maatregelen onre gelmatig zoo zegt hij doch onregelma tig is helaas ook de algeheel© staatkundige toestand tengevolge van de gedurende meer dan een menschenleeftijd' door beroepspolitici gepleegde misbruiken met de bepalingen der grondwet. Wat is nu het verband tusschen deze als zoo kalm voorgesteld© beweging en het op treden van Typaldos, zal men vragen. Het antwoord hierop vindt men in de nadere mededeelingen van den man van de Daily Telegraph. Volgens hem was Tybaldbs' mui terij een uiting van ergernis van een door overmatige successen verwenden heethoofd, die zich nie-t in de gedachte kon schikken dat zijne onverstandige persoonlijke aspiraties geen voortgang konden hébben. Tybaldlos heeft, naar het schijnt destijds, bij de demon stratie en den uittocht der troepen uit Athene, een vrij beteekeneude rol gespeeld, het commando der onderzeevloot verkre gen, wat niét in verhouding was tot zijn rang van «luitenant en zich zeer onlangs bij de beraadslagingen over de vloothervor- ming doen kennen als de onstuimige woord voerder van een tamelijke sterke groep der jongere zeeofficieren, welke den militairen boud bij zijne onderhandelingen met de re geering achter de coulissen steeds naar vo ren schoof. In tusschen stond de regeering bij de beraadslaging op Donderdagavond over de zuivering van het korps zeeoffici- ren op bet standpunt, dat men daarbij zou te werk gaan zonder met personen rekening te houden. De militaire bond was het hierin met de regeering eens. Tybaldos had echter terzelfder tijd eene bijeenkomst van zee-offi cieren belegd, waarin deze overeenkomst als zijnde onaannemelijk, werd verworpen. Ty baldos legde zijne kameraden een stuk voor, waarin werd verklaard dat, indien hunne eischen niet werden ingewilligd, ze tot feitelijkheden zouden overgaan, ten einde in williging te verkrijgen. Deze eischen waren daartoe strekkend, dat de leeftijdsgrenzen op zulk eene wijze moesten worden vastge steld, dat slechts drie kapiteins ter zee op de actieve lijst zouden blijven en in andere rangen daar beneden diensovereen- komstig zou worden plaats gemaakt. De af geschafte betrekkingen moesten vijf jaar on bezet en de plannen tot reorganisatie der vloot tot de aankomst van de buitenlandsche instructeurs hangende blijven. Voorts werd de weder indienststelling gevraagd van lui tenant Kokorris (men zie onder de politieke 'berichten). Alle ter bijeenkomst aanwezige officieren teekenden deze verklaring en Donderdagavond laat nog begaf Tybal dos zich er mede naar overste Zorbas, bij wien meerdere leden van den militairen bond aanwezig waren. Bij hem poogde Ty baldos zijn eischen ingang te doen vinden. Overste Zorbas verklaarde rustig dat de regeering geen persoonlijke voorstellen kon indienen, zonder zelf in gevaar te komen. Tybaldos antwoordde, dat dit gerust gebeu ren mocht, in dat geval had hij een nieuwe regeering klaar om de oude te vervangen. In dit nieuwe ministerie maakte Typaldos aanspraak op de portefeuille van marine, teneinde zijn plannen uit te voeren. Hij vond echter hoegenaamd geen steun bij de aanwe zige leden van den militairen bond, met één van wie hij zelfs hoogen twist kreeg, dien Zorbas slechts met moeite suste, Tybaldos ijlde toornig weg. Spoedig volgde het op roer, waartegen de regeering uitnemende maatregelen bleek te hebben genomen. De gehoede Aiheensché pers veroor deelt ten scherpste de muiterij der officieren. De bladen eischen een voor beeldige bestraffing der schuldigen in naam van de hoogste belangen des vaderlands, dat door den waanzin van een overspannene is gecompromitteerd. De besliste houding van het ministerie bij de onderdrukking der mui terij en de loyale houding van den militai ren bond ondervinden in alle kringen de grootste waardeering. Duiteehtand» Karlsruhe, 30 Oct. Berekend vol gens de uitkomsten der jongste herstemmin gen, zal de toekomstige Landdag als volgt zijn samengesteld: 26 leden van het cen trum, 17 nationaal-liberalen, 2 conservatie ven, 1 lid van den bond der landeigenaren, 1 vrijzinnige, 6 democraten en 20 sociaal democraten. In 1905 waren die cijfers res pectievelijk 28, 23, 3, 1, 1, 5, 12. rr*akrl0L P a r ij s, 3 1 Oct. Op het banket van. den bond voor onderwijs hield Briand een lange redevoering, waarin hij wees op het gjrootc belang, dat de regeering beeft bij de zaak, die door den bond wordt verdedigd. Uit drukkelijk bevestigde hij, -dat de re giering geen enkelen aanslag op het essen tieel e werk der republiek zal dulden. Hij herinnerde aan de aanvallen, waaraan de openbare school blootstaat, en die heftiger werden bij het naderen der verkiezingen de gewon etaktiek van de vijanden der re publiek. Spreker spoorde opnieuw aan tot kalmte. Briand zaide dat in het land woeling wordt veroorzaakt door manifestatiën in ver schillende gemeenten, die gerio-hit zijn tegen, de openbare school. Het is een treurig ver schijnsel, dat d'e priesters aan zekere inbla zingen gehoor geven. Het vaderland zal nooit dulden, dat er van buiten af bevelen gegeven worden, zelfs de Katholieken zul- leen nooit godoogeu dat men de consciëntie der Franschen aantast. Do rege-ering zal <le openbare school op krachtdadige en wettige wijzö vendiedfigien en zt»u daartoe morgen het middel aan de hand dben. Denemarken. Het nieuwe kabinet ,-n Denemarken, dat door Zahle, den leider van de radicale lin kerzijde in het Folkething, is samengesteld, bestaat enkel uit leden van die partij- groep; liet is zuiver radicaal. Nu kan de radicale linkerzijde slechts over een vijfde der stemmen beschikken in het Huis en het zal belangwekkend zijn te zien of een Kabinet, dat een zoo kleine minderheid vertegenwoordigt, zich zal kunnen hand haven. De verdeeldheid tussohen de gema tigde en conservatieve partijen over het schandaal van Alberti en de landsverdedi- gings-quaestie komen den radicalen te stade. De Koning heeft niet anders kunnen doen dan zijn toevlucht nemen tot de lin- ker-radicalen voor het vormen van een nieuw kabinet. Het kabinet-Zahle zal echter niet weinig moeilijkheden ondervinden in het Folke thing bij het uitvoeren van het program ma dat, het zich heeft gesteld en naar de beginselen zijner partij moest stellen, na melijk nieuwe indeeling van de kiesdis trictenafdoening van de zaak Alberti- Christensen voor het rijksgerechtshof en voorts verscheidene grondwetswijzigingen in radicaal-deinoeratisehen geest. De eerste minister Zahle, die reeds 14 jaren lid van het Folkething is geweest, telt niet meer dan 43 jaar. De minister van financiën, Eduard Brandes, is de jongere broeder van den bekenden schrijver George Brandes. Hij was jaren lang redacteur van het blad Politiken. De minister van land bouw Paul Christensen is een Seelander; de minister van verkeer, Jensen Onsted, is een boer van Jutland. Het oudste lid van het Kabinet, de minister van landsverediging, Krabbe, is 77 jaren oud. Hij heeft een eer volle loopbaan achter zich en maakte zioh o. m. verdienstelijk door zijn ijveren voor de vredesbeweging en vooral voor het slui ten van scheidsgerechts verdragen. Spanje. Met het doel een einde te maken aan de onjuiste vooretellingen in de buitenland sche pers omtrent het aftreden van b$t ministerie-Maura, heeft de nieuw opgetre den Spaausohe minister-president, de heer Moret, tegenover een vertegenwoordiger van de Temps zich als volgt uitgelaten Omtrent de jongste crisis hebben buiten landsche bladen aan hunne lezers beslist onjuiste mededeelingen gedaan. Zij stelden de zaak n.l. zoo voor, alsof Je koning zijn vertrouwen niet langer kon sohenken aan <len heer Maura en mij daarom ermede ver eerde eu alsof de debatten in de Cortes een eenvoudigo weerspiegeling waren van dit feit. Nu is juist het eigenaardige van deze crisis, dat zij, wat waarschijnlijk in Spanje tevoren nog nooit is voorgekomen, geheel afgespeeld en opgelost is in liet parlement 44 »*o* RUDOLF HERZOG. De broers hradhten Mabel en hunne ouders naar huis. Hij bleef op de fabriek. Toen weerklonk de stoomfluit. Geëindigde dagtaak I Met moede schreden betrad hij zijné wo ning. Op de tafel in de eetkamer lag een briefje van Emilia's hamid. ,,Ik blijf van nacht met «le kind-eren bij vader. Morgen meer." Hij wa9 zeer bleek geworilen. Toen liep een lioht rood over zijne slapen, werd die per, trok over zijn gebeele voorhoofd em brandde tot in zijin nek. Het papier kraakte in zijne hantd en vormde zich -tusschen da gespierde vingers tot een steenharden kogel. Hij greep, zonder te weten waarom, naar zijn hoed. Toenl hij hem op hét hoofd zette, kreeg liij zin naar buiten te gaan. En hij ging. De regen stroomde met hernieuwde kracht. Er was geen1 hand voor oogen -te zien. Sléchts aan het bruieen vain dé -sluis onerkté hij, dat hij aan de Wupper stond. Hét water van den zwartén stroom likte als een trouwe hond zijne schoenen. Toen ontworstelde zich eetti geluid aan zijn keel. Een enkel .slechts. Een kort, plotseling hoongelach. Door dan 'wind werd het over het water gedragen De zwarte Wupper likte wéder zijne schoe nen. ,,Ja, ja," sprak hij 'haar aan als een hond, ,,wij beiden. Wij beiden passen bij elkan der." Zijne oogen vertoonden eene harde uit drukking, toen hij 's naehts, tot op de huid drijfnat, vaü» het fabrieksterrein in zijn huis terugkeerde. HOOFDSTUK X. Den volgenden dag zou de levering van de machinerieën der ververij plaats hebben. Helder en 'boel brak de herfstmorgen aan. Het plein' van ide fabriek was schoon gere gend. Zwijgend gleed Gustav Wiskotten naaSt zijn broer Fritz over het plein naar hét grtoote gebouw, dat vandaag de lévende adem ingeblazen zou worden. Dén groet der werklieden beantwoordde hij niet. De spie ren van zij-n gelaat wareni strak gespannen, zijne trekken verrieden niets. Zijn geheele opmerkzaamheid; co neen teerde zich op de nieuwe machinerieën en hunne* werking. Ietfe anders betstond er beden voor hem' niet. De ingenieur der firma voor installaties gaf de npédige verklaringen:. Opzichter Kölsch had zic'h ook bij het groepje gevoegd. Het troepje liep de Tijen kuipen langs naar <de waschmachines, naar de wringtoe- stéllen, naar de tfansmissiébank. De vragen waren bort, en kort de antwoorden. Gustav Wiskotten liet de geweldige drijfriemen over de schijven werpen. Doodstil was het. De zwart geverniste verfkuipen gaapten als een rij leege doodkisten. En nu, een zachte zingende toon.als de zucht van een mensoh die uit een diepen sl-aap ontwaakt een adetm scheppen, een vol verbazing zich be zinnen en een .jubelend voorwaarts -dringen. Van kuip tot kuip draaide men de kranen open, brullend water vulde het lëfciige, sis sende stoom wekte leven in wat dood. scheen, door ijzer en hout trok een bruisende levens stroom en het zegelied van den arbéid ver vulde als een triomfgezang de ruimte, welke het zich uit het niet veroverd had. De ar beid en sledhts de arbeid had 'hét woord'. Gusta-v Wiskotten luisterde opmerkzaam naar bet ontketende lawaai. Alsof hij naar eene melodie zocht. Hoog opgericht stond hij, slechts bet hoofd hield hij naar voren gebogen. Fritz sprak tot hem. Hij hoorde het niet. Toen zeide de opzichter Kölsch ,,Ik wensCh u geluk, mijn'heér Wiskotten." „Wat is er Kölsch?" „Ik welusdh u geluk." „Ah zoo. Ja, daar is werkelijk -réden voor. Dank je, Kölsch." Hij drukte hem de hand. „Fritzl" „Hier, Gutotav." Deze schéén eenige oogen blikken verge ten te hebben, wat hij wilde. Hij sprak tot Kölsch en sprak niet tot hem. „Wat weten cle mensohe® er van, wat iemand dat kost. Zelfs onze werklieden weten 'het niet. Die zien slechts de muren, doch niét het cement. En daarmede beeft men 'zijne levenskracht vermengd en die doet afstand van zoo veel schoons op do wereilid „Mijnheer Wiskotten, ergens moet men zijn geld in steken. Vvij zijn -geen vork wit ters." „Neen vérkwiöters zijn we niét. Mooi mëet dlat adders ook zijn. Zoo uit den overvloed', zoo onbekommerd... Wel, onze soort moet er ook zijn. Domkoppen voor mijn part. Hoofdzaak: zadelvast!" Nu bedacht hij zich dat hij zijn broer geroepen had. Hij legde hem de hand zwaar op den schouder en schudde hem. „En nu vooruit jongen. Het slagveld hebben wij. Nu is het zaak, zich er tot overwinnaars te maken." „Wees da*r maar niet bang voor, Gustav. De volgende week laat ik over de geheels linie voorwasris rukken." „Dat zal me eene vreugde worden." „Als je scn^onvader er maar niet duizelig van wordt." „Het staat hem vrij, een polka te dan sen, als hij vcor een galop geen adem ge noeg meer heeft." „Geloof je, dat hij op het voorstel in zal gaan, zijn fabricatie te verminderen en ons voor zijne af.umers in commissie te nemen?" „Dat hangt van zijn gemoedstoestand af. Van middag zal ik het weten." „Jij zult do zaak wel klaarspelen." „Dat zal ik." Met een veelomvattenden blik keek hij nog eenmaal om zich heen, nam luisterend het suizen en bruisen van het bedrijf in zich op, bedankte den ingenieur en ging na een korten groet over het fabrieksplein naar zijne woning. De meid vertelde hij, dat de geheele familie vandaag bij zijn schoonvader at, die sinds gisteren niet wel was. Een half uur later reed hij naar Unterbarmen, om den onden Scharwachter in diens woning op te zoeken. De mannen zagen elkander zelden. Schar wachter behoorde tot de strengste kerkelijke partij in het dal, die zich van iedere uiter lijke vreugde afkeerig toonde. De luidruch tigheid: en weinige vroomheid van zijn schoonzoon skndeai hem tegen. In hetzelfde vertrek mei hem, geloofde hij zich over het hoofd gezien, in een hoekje gedrongen, van zijne waardigheid beroofd. Slechts uit een oogpunt van zaken had hij de betrekkingen aangeknoopt en onderhield hij ze. In moei lijke gevallen was Emilie de bemiddelaar ster tusschen de beide firma's geweest. Hét huis lag in eene zijstraat. Een ijzeren hek scheidde het van het trottoir. Aan sierlijkheid was niets ten kostte gelegd. Jaren lang had welig groeiend klimop diti werk goedkooper verricht en de rookl steen en mu ren tot onder 'het dak met een groen kleed bedekt. Op een blank gepoetste koperen naamplaat naast de voordeur las men de woorden: Jeremia9 Scharwachter. Gust&v Wiskotten trok aan de bel. Eene oude vrouw, die keukeumeid, werkmeid en huishoudster tegelij-k was, deed open. „Mijnheer Scharwachter thuis?" „Ik zal eens zien." „Dat kan ik zelf ook wel." Hij tra*d bin nen. „Maar ik moet het altijd zeggen, als err iemand is." Hij schoof haar eenvoudig terzijde, klopte tegen eene deur eu drukte op de klink. „Goeden morgen." Mijnheer Scharwachter wendde het hoofd om, schoof de glad geschoren kin diep in de witte plooien van zijn. halsdoek en zei-do knorrig van zijn hooge kantoorkruk af„lk heb toch niet: binnen geroepen." „Ik ben liet, schoonvader." „Dat zie ik heel goed. Maar ik heb toch nietbinnen geroepen." „Goed. U hebt niet: binnen geroepen. Klauter als 't u belieft eens naar beneden. Ik zou u wel even willen spreken." Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1909 | | pagina 1