8"" Jnaryang.
Maandag 1 November 1909.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
DE WISKOTTENS.
m°. 126.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per S maanden voor Amersfoortf l.OO.
Idem fraueo per poet- 1.50.
Afaonder.flte nummers0.05.
Des# Courant rersehynt dagelijks, behalve op Zon- en Feest
dagen.
Adrertentiénmededeelingen ent, gelieve men t66t 11 uur
's morgens bjj de Uitgeven in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtgchestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PKIJS DER ADVKRTSNTIfitt:
Van 15 regels f 0.50.
Elke regel meer - O.IO.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 30 cents bjj vooruitbetaling
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeeUge bepalingen tal
het herhaald adverteerea in dit Blad, b{j abonnement. Ier'
circulairebevattende de voorwaarden, werdt ep aanvra^
toegezonden.
Politiek Overzichi
De beweging onder de Grieksche
marineofficieren.
De officierenbeweging in Griekenland
I heeft aanleiding gegeven tot een nieuwe ge-
- welddaaad. Een luitenant, genaamd Tybal
dos. verlangde dat de militaire bond hem
tot minister van marine zou promoveeren
toen daartegen bezwaar werd gemaakt, dreig
de hij met een aanval en, aan deze bedrei-
i ging gevolg gevende, vermeesterde hij het
marine-arsenaal te Salamis. Het is zelfs tot
een gevecht tusschen de trouwgebleven en
I de oproerige vkrotmacht gekomen.
Het is gel uk't diit marine-oprbe'r meester
te word onHet bloote feit echter, dat zulk
een muiterij mogelijk was, werpt een beden
kelijk ldchit op de toestanden inJ Griekenland.
De straffeloosheid, waarmede de leiders van
den eersten opstand in Athene werden be-
jgend:, moest er vanzelf toe bijdragen de be
grippen over discipline te vertroebelen en
woelige en eerzuchtige elementen tot een.
herhaling van zulke naar allen schijn onge-
vaarlijke ondernemingen te nopen.
Overste Zorbas, de veelbesproken leider
van den militairen bond, zou eigenlijk met
inwendige tevredenheid op de jongste gebeu-
tenisser in de Grieksche marine moeten
neerzien, want luitenant Tybaldos bewijst
slechts een ijverige aanhanger en voorvech
ter der denkbeelden te zijn, die de voormalige
artillerie-overste en divisie-commandant ge
predikt en toegepast heeftde rediding van.
het land door het leger. Zorbas en zijn ge
trouwen wilden de zoo noodzakelijke en tot
dusverre door ministers en parlement ver
waarloosde legerbervormingeu binnen den
ikortst mogelijiken tijd afdrwingen, daarom or
ganiseerden zij den exodus der troepen uit
Athene, hielden een gewapende demonstra
tie in het aangezicht van Koning en volk,
dwongen minister-president KJhallys om af
te treden en benoemden in izijn plaats Miav-
rouvichalis tot hoofld van het nieuwe
kabinet en begonnen, krachtens hunne feite
lijke nuachtsvolkomenlieid, zelf de lakens uit
te deelen en te regeeren
Sedert de leiders van den militairen bond
het werkelijke regeeringsigezag in Grieken
land uitoefenen, is niet de rust ingetreden
welke ze als een .heillzaam gevolg van hun
optreden voorspelden. Al hetgeen in de Ka
mer, die ten ©enenmale onder pressie der
officieren staat, geschiedde, deed in geen
enkel opzieh't den indruk ontstaan van ver
betering of van groote reorganiseerende
werkzaamheid, en de hoeren officieren kon
den het aan zichzelf ondervinden, dat regee
ren moeielijker is dan critiseeren. Niet eens
zijn zij er in geslaagd het zuster^vapen, de
marine, tevreden te stellen, en moge de be
weging onder luitenant Tybaldos al fiasco
hebben geleden, zulks kan best in eene ge
brekkige voorbereiding hebben gelegen. Het
geval met luitenant Tybaldos herinnert
eenigsains aan de muiterij op het Russische
oorlogschip de Kivias Potemkin onder luite
nant Schmidt, waarbij zich eveneens de ma
trozen zonder eenige moeilte dkx>r enkele
officieren lieten modesleepenOf het oproer
dat thans in Griekenland heeft plaats ge
had, als afschrikkend of aanlokkend voor
beeld zal werken, zal in de eerste plaats
daarvan afhangen hoe de regeering tegenr
over de muiters zal optreden. Het bestuur
van den militairen bond heeft over de mui
terij van Tybaldos openlijk zijn afkeuring
uitgesproken, hem onmiddellijk van de
ledenlijst geschrapt en verklaard dat hij
wegens hoogverraad voor een krijgsraad zal
worden gedagvaard. Zulks bewijst dat alle
begrip van discipline nog niet geheel verdwe
nen is en dat de militaire bond nog eenig be
sef beeft van de verantwoordelijkheid, die op
hem rust. Toch zal het deu officieren van het
landleger moraliter niet makkelijk vallen
hunne kameraden van de marine naar de
6trenge regelen van het militair strafwetboek
te veroordeelen, daar deze in den grond der
zaak niets anders gedaan hebben dan hunne
rechters. Blijven ze echter ongestraft of ko
men ze er met een lichte straf af, dan zou
het restje discipline, dat nog is overgeble
ven, volkomen in rook opgaan en zou het
land een rij van pronunciamento's tegemoet
gaan, waartegeu Griekenland niet zou be
stand zijn.
Het heethoofdig optreden van Tybaldos is
een uitvloeisel van de beweging, welke zich
dezer dagen ondier de jongere marine-offi
cieren heeft kenbaar gemaakt en welke op
hare verlanglijst had staande ontzetting
uit hunne posten van een aantal oudere zee
officieren wegens ongeschiktheid en hunne
vervanging door jongere officieren. Deze
beweging heeft tot resultaat ge'had, dat de
minister-president in overeenstemming met
den militairen bond den ontevreden officie
ren de mededeeling heeft doen geworden, dat
de regeerings eerstdaags bij de volksverte
genwoordiging een wetsontwerp zou indie
nen, waarbij de leeftijdsgrens voor den ac
tieven dienst bij kapiteins werd verminderd
van 64 tot 58, bij kapitein-luitenants van
62 tot 52 jaar. Bovendien zouden twee
posten van vice-admiraals voor eenige
jaren worden opgeheven. Volgens den
correspondent te Athene der Daily- Te
legraph moeten de ontevredene officie
ren bij deze aangelegenheid een buiten
verwachting gematigde houding aangeno
men hebben. Zij hebben getoond waardee
ring te hébben voor de werkelijk bekwame
onder hunne superieuren en voor deze een
uitzondering gemaakt en de moeilijke po
sitie van het ikalbinet willen erkennen.
De voornaamste hinderpaal op den wég
tot vervulling van de eischen der offi
cieren bestond, zoo "het scheen, in den tegen
stand van den minister van marine, die er
niet toe .besluiten kon zijne oude kameraden
uit den actieven dienst te verwijderen. Deze
tegenstand ging zoover, dat hij, volgens den
Daily-Telegraph-correspondent, Woensdag
jl. bij den minister-president zijn ontslag
aanvrage indiende. Dat vonden de officie
ren nu weer onaangenaam en ze Melden Don
derdag verschillende vergaderingen, waarop
ten slotte het besluit werd genomen het ka
binet te verzoeken te streven naar een oplos
sing zonder openlijke crisis en bij den minis
ter van marine er op aan te dringen, dat
deze zijn ambt zou blijven vervullen. Over
ste Zorbas fungeerde als tussébenpersoon bij
deze onderhandelingen, waarin ook de Ko
ning een levendig aandeel nam en waarvan
het resultaat was, dat de minister van ma
rine zich bereid toonde door het bovenver
melde wetsvoorstel den leeftijdsgrens te ver
minderen. De officieren waren biermede
evenwel nog niet 'heelemaal tevreden, omdat,
alle ongeschikte hooggeplaatste officieren
daardoor nog niet zouden worden uitgescha
keld. Daarom werd verder beraadslaagd over
twee aanvullingsplannen, waardoor men ook
de overige ongeschikte officieren onder het
bereik zou krijgen. Het eene plan betrof de
afschaffing van eenige der hoogste betrek
kingen, welker bekleeders op non-activiteit
zouden worden gesteld. De jongere officieren
waren bereid hunne onbaatzuchtigheid daar
door te bewijzen, dat ze verklaarden er in
toe te stemmen, <Lat de bedoelde hooge pos
ten eerst binnen vijf, ja zoo men wilde eerst
binnen tien jaren opnieuw zouden worden
vervuld. Op de vraag van den minister van
marine hoe zulks in overeenstemming was
te brengen met de noodzakelijkheid de
nieuwe oorlogsschepen te bemannen en in
dienst, te stellen, was het antwoord, dat de
keuzo der candidaten in zulke gevallen aan
de buitenlandsche instructeurs kon worden
overgelaten, welke de Grieksche regeering
tot assistentie bij de reorganisatie der vloot
zal ontbieden. Dit plan ging van de vloot-
officieren uit en had deu sterken steun van
den militairen bond. Het tweode plan be
stond in de instelling van een raad onder
voorzitterschap van den minister van ma
rine, waarvoor alle officieren van af den
rang van kapitein zonder uitzondering een
examen moeten afleggen, ten einde hunne
geschiktheid voor de betrekking, die ze be-
klteden, aan te tooneu. Ter behandeling
van dit voorstel had de militaire bond tegen
Donderdagavond een vergadering van offi
cieren bij leger en vloot bijeengeroepen en
aanneming van het voorstel ter vergadering
was zeer waarschijnlijk. De berichtgever
van de Daily Telegraph, die den on
tevreden officieren zeer welgezind schijnt
te zijn, is overigens van meening, dat
men ook op de burgerlijke autoritei
ten een dergelijk stelsel moest toepas
sen, wil er algemeen© verbetering komen
en gedane arbeid niet verigeefsch worden.
Zeker zijn de toegepaste maatregelen onre
gelmatig zoo zegt hij doch onregelma
tig is helaas ook de algeheel© staatkundige
toestand tengevolge van de gedurende meer
dan een menschenleeftijd' door beroepspolitici
gepleegde misbruiken met de bepalingen der
grondwet.
Wat is nu het verband tusschen deze als
zoo kalm voorgesteld© beweging en het op
treden van Typaldos, zal men vragen. Het
antwoord hierop vindt men in de nadere
mededeelingen van den man van de Daily
Telegraph. Volgens hem was Tybaldbs' mui
terij een uiting van ergernis van een door
overmatige successen verwenden heethoofd,
die zich nie-t in de gedachte kon schikken dat
zijne onverstandige persoonlijke aspiraties
geen voortgang konden hébben. Tybaldlos
heeft, naar het schijnt destijds, bij de demon
stratie en den uittocht der troepen uit
Athene, een vrij beteekeneude rol gespeeld,
het commando der onderzeevloot verkre
gen, wat niét in verhouding was tot zijn
rang van «luitenant en zich zeer onlangs
bij de beraadslagingen over de vloothervor-
ming doen kennen als de onstuimige woord
voerder van een tamelijke sterke groep der
jongere zeeofficieren, welke den militairen
boud bij zijne onderhandelingen met de re
geering achter de coulissen steeds naar vo
ren schoof. In tusschen stond de regeering
bij de beraadslaging op Donderdagavond
over de zuivering van het korps zeeoffici-
ren op bet standpunt, dat men daarbij zou
te werk gaan zonder met personen rekening
te houden. De militaire bond was het hierin
met de regeering eens. Tybaldos had echter
terzelfder tijd eene bijeenkomst van zee-offi
cieren belegd, waarin deze overeenkomst als
zijnde onaannemelijk, werd verworpen. Ty
baldos legde zijne kameraden een stuk voor,
waarin werd verklaard dat, indien hunne
eischen niet werden ingewilligd, ze tot
feitelijkheden zouden overgaan, ten einde in
williging te verkrijgen. Deze eischen waren
daartoe strekkend, dat de leeftijdsgrenzen
op zulk eene wijze moesten worden vastge
steld, dat slechts drie kapiteins ter zee op
de actieve lijst zouden blijven en in
andere rangen daar beneden diensovereen-
komstig zou worden plaats gemaakt. De af
geschafte betrekkingen moesten vijf jaar on
bezet en de plannen tot reorganisatie der
vloot tot de aankomst van de buitenlandsche
instructeurs hangende blijven. Voorts werd
de weder indienststelling gevraagd van lui
tenant Kokorris (men zie onder de politieke
'berichten). Alle ter bijeenkomst aanwezige
officieren teekenden deze verklaring en
Donderdagavond laat nog begaf Tybal
dos zich er mede naar overste Zorbas, bij
wien meerdere leden van den militairen
bond aanwezig waren. Bij hem poogde Ty
baldos zijn eischen ingang te doen vinden.
Overste Zorbas verklaarde rustig dat de
regeering geen persoonlijke voorstellen kon
indienen, zonder zelf in gevaar te komen.
Tybaldos antwoordde, dat dit gerust gebeu
ren mocht, in dat geval had hij een nieuwe
regeering klaar om de oude te vervangen.
In dit nieuwe ministerie maakte Typaldos
aanspraak op de portefeuille van marine,
teneinde zijn plannen uit te voeren. Hij vond
echter hoegenaamd geen steun bij de aanwe
zige leden van den militairen bond, met één
van wie hij zelfs hoogen twist kreeg, dien
Zorbas slechts met moeite suste, Tybaldos
ijlde toornig weg. Spoedig volgde het op
roer, waartegen de regeering uitnemende
maatregelen bleek te hebben genomen.
De gehoede Aiheensché pers veroor
deelt ten scherpste de muiterij der
officieren. De bladen eischen een voor
beeldige bestraffing der schuldigen in naam
van de hoogste belangen des vaderlands, dat
door den waanzin van een overspannene is
gecompromitteerd. De besliste houding van
het ministerie bij de onderdrukking der mui
terij en de loyale houding van den militai
ren bond ondervinden in alle kringen de
grootste waardeering.
Duiteehtand»
Karlsruhe, 30 Oct. Berekend vol
gens de uitkomsten der jongste herstemmin
gen, zal de toekomstige Landdag als volgt
zijn samengesteld: 26 leden van het cen
trum, 17 nationaal-liberalen, 2 conservatie
ven, 1 lid van den bond der landeigenaren,
1 vrijzinnige, 6 democraten en 20 sociaal
democraten. In 1905 waren die cijfers res
pectievelijk 28, 23, 3, 1, 1, 5, 12.
rr*akrl0L
P a r ij s, 3 1 Oct. Op het banket van.
den bond voor onderwijs hield Briand een
lange redevoering, waarin hij wees op het
gjrootc belang, dat de regeering beeft bij de
zaak, die door den bond wordt verdedigd.
Uit drukkelijk bevestigde hij, -dat de re
giering geen enkelen aanslag op het essen
tieel e werk der republiek zal dulden. Hij
herinnerde aan de aanvallen, waaraan de
openbare school blootstaat, en die heftiger
werden bij het naderen der verkiezingen
de gewon etaktiek van de vijanden der re
publiek. Spreker spoorde opnieuw aan tot
kalmte. Briand zaide dat in het land woeling
wordt veroorzaakt door manifestatiën in ver
schillende gemeenten, die gerio-hit zijn tegen,
de openbare school. Het is een treurig ver
schijnsel, dat d'e priesters aan zekere inbla
zingen gehoor geven. Het vaderland zal
nooit dulden, dat er van buiten af bevelen
gegeven worden, zelfs de Katholieken zul-
leen nooit godoogeu dat men de consciëntie
der Franschen aantast. Do rege-ering zal <le
openbare school op krachtdadige en wettige
wijzö vendiedfigien en zt»u daartoe morgen
het middel aan de hand dben.
Denemarken.
Het nieuwe kabinet ,-n Denemarken, dat
door Zahle, den leider van de radicale lin
kerzijde in het Folkething, is samengesteld,
bestaat enkel uit leden van die partij-
groep; liet is zuiver radicaal. Nu kan de
radicale linkerzijde slechts over een vijfde
der stemmen beschikken in het Huis en
het zal belangwekkend zijn te zien of een
Kabinet, dat een zoo kleine minderheid
vertegenwoordigt, zich zal kunnen hand
haven. De verdeeldheid tussohen de gema
tigde en conservatieve partijen over het
schandaal van Alberti en de landsverdedi-
gings-quaestie komen den radicalen te
stade. De Koning heeft niet anders kunnen
doen dan zijn toevlucht nemen tot de lin-
ker-radicalen voor het vormen van een
nieuw kabinet.
Het kabinet-Zahle zal echter niet weinig
moeilijkheden ondervinden in het Folke
thing bij het uitvoeren van het program
ma dat, het zich heeft gesteld en naar de
beginselen zijner partij moest stellen, na
melijk nieuwe indeeling van de kiesdis
trictenafdoening van de zaak Alberti-
Christensen voor het rijksgerechtshof en
voorts verscheidene grondwetswijzigingen in
radicaal-deinoeratisehen geest.
De eerste minister Zahle, die reeds 14
jaren lid van het Folkething is geweest, telt
niet meer dan 43 jaar. De minister van
financiën, Eduard Brandes, is de jongere
broeder van den bekenden schrijver George
Brandes. Hij was jaren lang redacteur van
het blad Politiken. De minister van land
bouw Paul Christensen is een Seelander; de
minister van verkeer, Jensen Onsted, is een
boer van Jutland. Het oudste lid van het
Kabinet, de minister van landsverediging,
Krabbe, is 77 jaren oud. Hij heeft een eer
volle loopbaan achter zich en maakte zioh
o. m. verdienstelijk door zijn ijveren voor
de vredesbeweging en vooral voor het slui
ten van scheidsgerechts verdragen.
Spanje.
Met het doel een einde te maken aan de
onjuiste vooretellingen in de buitenland
sche pers omtrent het aftreden van b$t
ministerie-Maura, heeft de nieuw opgetre
den Spaausohe minister-president, de heer
Moret, tegenover een vertegenwoordiger
van de Temps zich als volgt uitgelaten
Omtrent de jongste crisis hebben buiten
landsche bladen aan hunne lezers beslist
onjuiste mededeelingen gedaan. Zij stelden
de zaak n.l. zoo voor, alsof Je koning zijn
vertrouwen niet langer kon sohenken aan
<len heer Maura en mij daarom ermede ver
eerde eu alsof de debatten in de Cortes een
eenvoudigo weerspiegeling waren van dit
feit. Nu is juist het eigenaardige van deze
crisis, dat zij, wat waarschijnlijk in Spanje
tevoren nog nooit is voorgekomen, geheel
afgespeeld en opgelost is in liet parlement
44 »*o*
RUDOLF HERZOG.
De broers hradhten Mabel en hunne
ouders naar huis. Hij bleef op de fabriek.
Toen weerklonk de stoomfluit. Geëindigde
dagtaak I
Met moede schreden betrad hij zijné wo
ning. Op de tafel in de eetkamer lag een
briefje van Emilia's hamid.
,,Ik blijf van nacht met «le kind-eren bij
vader. Morgen meer."
Hij wa9 zeer bleek geworilen. Toen liep
een lioht rood over zijne slapen, werd die
per, trok over zijn gebeele voorhoofd em
brandde tot in zijin nek. Het papier kraakte
in zijne hantd en vormde zich -tusschen da
gespierde vingers tot een steenharden kogel.
Hij greep, zonder te weten waarom, naar
zijn hoed. Toenl hij hem op hét hoofd zette,
kreeg liij zin naar buiten te gaan. En hij
ging. De regen stroomde met hernieuwde
kracht. Er was geen1 hand voor oogen -te
zien. Sléchts aan het bruieen vain dé -sluis
onerkté hij, dat hij aan de Wupper stond.
Hét water van den zwartén stroom likte als
een trouwe hond zijne schoenen.
Toen ontworstelde zich eetti geluid aan zijn
keel. Een enkel .slechts. Een kort, plotseling
hoongelach. Door dan 'wind werd het over
het water gedragen
De zwarte Wupper likte wéder zijne schoe
nen.
,,Ja, ja," sprak hij 'haar aan als een hond,
,,wij beiden. Wij beiden passen bij elkan
der."
Zijne oogen vertoonden eene harde uit
drukking, toen hij 's naehts, tot op de huid
drijfnat, vaü» het fabrieksterrein in zijn huis
terugkeerde.
HOOFDSTUK X.
Den volgenden dag zou de levering van de
machinerieën der ververij plaats hebben.
Helder en 'boel brak de herfstmorgen aan.
Het plein' van ide fabriek was schoon gere
gend. Zwijgend gleed Gustav Wiskotten
naaSt zijn broer Fritz over het plein naar
hét grtoote gebouw, dat vandaag de lévende
adem ingeblazen zou worden. Dén groet der
werklieden beantwoordde hij niet. De spie
ren van zij-n gelaat wareni strak gespannen,
zijne trekken verrieden niets. Zijn geheele
opmerkzaamheid; co neen teerde zich op de
nieuwe machinerieën en hunne* werking.
Ietfe anders betstond er beden voor hem' niet.
De ingenieur der firma voor installaties gaf
de npédige verklaringen:. Opzichter Kölsch
had zic'h ook bij het groepje gevoegd.
Het troepje liep de Tijen kuipen langs
naar <de waschmachines, naar de wringtoe-
stéllen, naar de tfansmissiébank. De vragen
waren bort, en kort de antwoorden. Gustav
Wiskotten liet de geweldige drijfriemen over
de schijven werpen. Doodstil was het. De
zwart geverniste verfkuipen gaapten als een
rij leege doodkisten. En nu, een zachte
zingende toon.als de zucht van een mensoh
die uit een diepen sl-aap ontwaakt een
adetm scheppen, een vol verbazing zich be
zinnen en een .jubelend voorwaarts -dringen.
Van kuip tot kuip draaide men de kranen
open, brullend water vulde het lëfciige, sis
sende stoom wekte leven in wat dood. scheen,
door ijzer en hout trok een bruisende levens
stroom en het zegelied van den arbéid ver
vulde als een triomfgezang de ruimte, welke
het zich uit het niet veroverd had. De ar
beid en sledhts de arbeid had 'hét woord'.
Gusta-v Wiskotten luisterde opmerkzaam
naar bet ontketende lawaai. Alsof hij naar
eene melodie zocht. Hoog opgericht stond
hij, slechts bet hoofd hield hij naar voren
gebogen. Fritz sprak tot hem. Hij hoorde
het niet. Toen zeide de opzichter Kölsch
,,Ik wensCh u geluk, mijn'heér Wiskotten."
„Wat is er Kölsch?"
„Ik welusdh u geluk."
„Ah zoo. Ja, daar is werkelijk -réden voor.
Dank je, Kölsch."
Hij drukte hem de hand. „Fritzl"
„Hier, Gutotav."
Deze schéén eenige oogen blikken verge
ten te hebben, wat hij wilde. Hij sprak tot
Kölsch en sprak niet tot hem. „Wat weten
cle mensohe® er van, wat iemand dat kost.
Zelfs onze werklieden weten 'het niet. Die
zien slechts de muren, doch niét het cement.
En daarmede beeft men 'zijne levenskracht
vermengd en die doet afstand van zoo
veel schoons op do wereilid
„Mijnheer Wiskotten, ergens moet men
zijn geld in steken. Vvij zijn -geen vork wit
ters."
„Neen vérkwiöters zijn we niét. Mooi mëet
dlat adders ook zijn. Zoo uit den overvloed',
zoo onbekommerd... Wel, onze soort moet
er ook zijn. Domkoppen voor mijn part.
Hoofdzaak: zadelvast!" Nu bedacht hij zich
dat hij zijn broer geroepen had. Hij legde
hem de hand zwaar op den schouder en
schudde hem. „En nu vooruit jongen. Het
slagveld hebben wij. Nu is het zaak, zich er
tot overwinnaars te maken."
„Wees da*r maar niet bang voor, Gustav.
De volgende week laat ik over de geheels
linie voorwasris rukken."
„Dat zal me eene vreugde worden."
„Als je scn^onvader er maar niet duizelig
van wordt."
„Het staat hem vrij, een polka te dan
sen, als hij vcor een galop geen adem ge
noeg meer heeft."
„Geloof je, dat hij op het voorstel in zal
gaan, zijn fabricatie te verminderen en ons
voor zijne af.umers in commissie te nemen?"
„Dat hangt van zijn gemoedstoestand af.
Van middag zal ik het weten."
„Jij zult do zaak wel klaarspelen."
„Dat zal ik."
Met een veelomvattenden blik keek hij
nog eenmaal om zich heen, nam luisterend
het suizen en bruisen van het bedrijf in zich
op, bedankte den ingenieur en ging na een
korten groet over het fabrieksplein naar
zijne woning. De meid vertelde hij, dat de
geheele familie vandaag bij zijn schoonvader
at, die sinds gisteren niet wel was. Een half
uur later reed hij naar Unterbarmen, om
den onden Scharwachter in diens woning op
te zoeken.
De mannen zagen elkander zelden. Schar
wachter behoorde tot de strengste kerkelijke
partij in het dal, die zich van iedere uiter
lijke vreugde afkeerig toonde. De luidruch
tigheid: en weinige vroomheid van zijn
schoonzoon skndeai hem tegen. In hetzelfde
vertrek mei hem, geloofde hij zich over het
hoofd gezien, in een hoekje gedrongen, van
zijne waardigheid beroofd. Slechts uit een
oogpunt van zaken had hij de betrekkingen
aangeknoopt en onderhield hij ze. In moei
lijke gevallen was Emilie de bemiddelaar
ster tusschen de beide firma's geweest.
Hét huis lag in eene zijstraat. Een ijzeren
hek scheidde het van het trottoir. Aan
sierlijkheid was niets ten kostte gelegd. Jaren
lang had welig groeiend klimop diti werk
goedkooper verricht en de rookl steen en mu
ren tot onder 'het dak met een groen kleed
bedekt. Op een blank gepoetste koperen
naamplaat naast de voordeur las men de
woorden: Jeremia9 Scharwachter.
Gust&v Wiskotten trok aan de bel. Eene
oude vrouw, die keukeumeid, werkmeid en
huishoudster tegelij-k was, deed open.
„Mijnheer Scharwachter thuis?"
„Ik zal eens zien."
„Dat kan ik zelf ook wel." Hij tra*d bin
nen.
„Maar ik moet het altijd zeggen, als err
iemand is."
Hij schoof haar eenvoudig terzijde, klopte
tegen eene deur eu drukte op de klink.
„Goeden morgen."
Mijnheer Scharwachter wendde het hoofd
om, schoof de glad geschoren kin diep in de
witte plooien van zijn. halsdoek en zei-do
knorrig van zijn hooge kantoorkruk af„lk
heb toch niet: binnen geroepen."
„Ik ben liet, schoonvader."
„Dat zie ik heel goed. Maar ik heb toch
nietbinnen geroepen."
„Goed. U hebt niet: binnen geroepen.
Klauter als 't u belieft eens naar beneden.
Ik zou u wel even willen spreken."
Wordt vervolgd.