X". 149*
S9,u Jnargangi
BUITENLAND.
FEUILLETON.
DE WISKOTTENS.
JOOg
AMERSFOORTSGH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Amersfoortf l.OO.
Idem franco per post1.50.
Afzonder, yte nummers - O.OS.
Deze Courant verschijnt dngelyks, behalve op Zon- en Feest
dagen.
Advertenliénmededeelingeo enz., gelieve men vóór 11 uur
'e morgens by de Uitgeven in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRUS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regels f 0.50.
Elke regel meer - 0.10.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents bij vooruitbetaling
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrgf bestaan zeer voordeelige bepalingen tt\
het herhaald adverteeren in dit Butd, by abonnement. Emk
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvrie»
toegezonden.
Kennisgevingen.
(J EMEEXT E - BELASTING EN
KOSTELOOZE HERINNERING.
I)e Gemeente-Ontvanger van Amersfoort, her
innert bij deze, vóór zooveel noodig, aan de vol
doening der laatste termijnen inkomsten- en
straatbelasting 1909, die 1 December a. s. ver
schijnen.
Amersfoort, 20 November 1909.
De Ontvanger voornoemd,
K. v. d. BURG.
Politiek Overzicht
De politieke toestand in Frankrijk.
In Frankrijk's binnenlandschen politie
ke n toestand zijn sedert de bekende rede
voering van jninister-president Briand te
Perigueux, waarbij de premier zijn program
ma ontvouwde, opmerkelijke wijzigingen ge
komen. De strijd der uiterste rechter- en
linkerzijden tegen het kabinet-Briand duurt
voort. De clericalen, monarchisten en natio
nalisten hebben in "hun oppositie tegen
Briand steun gevonden bij het Franse he
episcopaat en den paus, die een heftige
strijd om de school zijn begonnen. Diegenen
der radicalen, democraten, radico-socialisten
en socialisten, welke in Briand een al te
gematigd, bijna conservatief, niensc'h zien,
zien met bezorgdheid uit naar de in Mei van
het volgende jaar te houden algemeene ver
kiezingen, waarvan ze een verzwakking van
de republikeinsche regeering verwachten,
daar een der strijdleuzen in de verkiezings
campagne luiden zal: „voor of tegen de
evenredige vertegenwoordiging," en daar de
door den minister van financiën, Cochery,
voorgestelde nieuwe belastingen op alcohol,
tabak, kwitantiën, erfenissen, plakkaten
enz., die een tekort van 200 millioen francs
moeten dekken, de belastingbetalers voor de
linkerzijde niet veel sympathie doen hebben.
Wij hebben in de maand September reeds
eene uitvoerige uiteenzettting van de nieu
we belastingen gegevenzij komen in het
kort hierop neer: 65 millioen zal de belas
ting op de tabak opbrengen, 24 millioen die
op brandewijn, 100 millioen die op erfenis
sen (waarvan 50 millioen voor 1910), 45 mil-
liöen die op wijn en likeuren. De voorstel
len tegen de alcohol-belasting door de verte
genwoordigers der departementen waarin
likeurfabricage wordt uitgeoefend, ingediend
en door de andere tegenstanders van het
kabinet, in 't bijzonder door de vereenigde
socialisten nog uitgebreid in dien zin, dat
men van elke nieuwe belasting op voedings-
en genotmiddelen zal afzien, zijn echter in
de Kamerzitting van Vrijdag ingetrokken.
Cochery beloofde in deze vergadering aan
de uiterste linkerzijde de monopoliseering
van de jeneverstokerij en van het verzeke
ringswezen ter hand te nemen, terwijl Briand
wees op de noodzakelijkheid van eene aan
eensluiting -van alle republikeinen ter ver
dediging van de openbare school tegen de
aanvallen van het episcopaat. Het Vrijdag
door de Kamer, na het slot de"r algemeene
beraadslagingen over de begrooting, met
groote meerderheid aangenomen .besluit
evenwel, om de nieuwe belastingen niet en
bloc te verwerpen, doch meer over elk der
nieuwe belastingen in 't bijzonder te be
raadslagen, bet-eekent slechts een uitstel van
den strijd over die belastingen. De
wijnhandelaars, kasteleins en hoteleigenaars
van Parijs hebben in eene door 6000 perso
nen bijgewoonde vergadering met kracht" ge-
protesteerd tegen de belastingen op wijn en
likeuren. Ook de voormalige president der
republiek, de heer Emile Loubet, die sedert
hij uit dit ambt getreden is, zich van het
politieke leven verre heeft gehouden, heeft
tegenover eenige kwesties uit den politieken
strijd positie gekozen. Hij heeft aan een ban
ket der middenstands-véreeniging uiting ge
geven aan zijne afkeer van liet huidige kies
stelsel en van eene wijziging der inkomsten
belasting ten nadeele der van hunne rente
levende burgers. In een Zaterdag in den
Matin geputliceerd interview verklaart Lou
bet zoowel tegen het bestaande systeem der
districtsverkiezingen als tegen de „scrutin
de liste" hij keert zich verder tegen de
financieel e demagogie", welke de oorzaak
is van de overdreven hooge uitgaven, en
wenscht dat de uitgaven in een meer pas
sende verhouding worden gebracht tot de
brdhnen van inkomstenoverigens heeft,
volgens den oud-president, Briand met recht
er toe aangespoord, dat alle oprechte repu
blikeinen ziclv zullen vereenigen, teneinde
het land te kalmeeren en eene politiek van
vooruitgang te voeren.
In zijne rede te Perigueux predikte
Briand vrede en verzoeninghij ontstemde
daarmede de meerderheid en moedigde de
oppositie aan en zag zich spoedig genoopt in
nieuwe redevoeringen in het parlement en
in openbare vergaderingen zich zelf zoo lang
te corrigeeren, tot van de eerste rede niets
meer bleef bestaan. Briand heeft lang over
het hoofd gezien, dat eene regeering, welke
behoorlijken tijd aan het roer wil blijven,
eene aaneengesloten meerderheid noodig
beeft en dat zulk eene meerderheid aan den
vooravond van nieuwe verkiezingen aan een
duidelijk, nauwkeurig omschreven program
ma behoefte heeft; hij zag over het hoofd,
dat de vex*kiezingstijd een tijdperk van strijd
en niet van zachte verzoening is.
Thans heeft hij manmoedig kleur bekend
en zelf tot een krachtige aaneensluiting der
meerderheid aangespoord in een rede, die
door hare beslistheid en welsprekendheid
grooten indruk heeft gemaakt en tevens een
naar aanleiding van de belastingplannen
dreigende crisis heeft voorkomen. Voorloo-
pig is dus alle gevaar bezworen. Of dit
echter van langen duur zal zijn?
Frankrijk.
P a r ij s, 2 2 H o v. De Kamer behandel
de heden de interpellaties over den toestand
in Marokko.
P a r ij s, 2 2 Nov. In den loop der be-
radslaging deelde de minister van buit-en-
landsche zaken mede, dat er tusschen
Frankrijk en Spanje geen ander verdrag be
treffende Marokko bestaat dan dat, hetwelk
in het Geelboek is openbaar gemaakt, en dat
berust op de handhaving van de integriteit
van Marokko en de souvereiniteit van den
Sultan. Maar het is den diplomaten der
twee landen niet verboden zekere gebeurlijk
heden onder de oogen te zien, die indien zij
zich.huns ondanks mochten voordoen, de hou
ding der twee landen zouden kunnen doen
wijzigen. Het parlement zal echter steeds
rechter zijn, want wij hebben zeide de
minister geen geheim verdrag, noch met
Spanje noch met eenige andere natie.
Morgen voortzetting.
De bisschop van Quimper, Duparc. heeft
een berderlijken brief gericht aan de gees
telijkheid van zijn diocese, waarin hij de
oprichting aanraadt van vereenigingen van
huisvaders, de wanneer de onderwijzers
hunne eischen niet mochten inwilligen, een
staking van schoolkinderen zullen bevorde-
Engeland.
Londen, 22 Nov. Het historisch de
bat over de wet op de middelen is begonnen.
Sedert, de verwerping, van de Home Rule-
wet, was het Huis niet zoo bezet geweest als
thans. Op de banken verdrongen zich de
Peers en op de galerijen, gereserveerd voor
de echtgenooten van Peers en leden van het
Lagerhuis, zat inen dicht opeen.
In een van de zijloges zat Koning Manuel,
vergezeld van markies Soveral.
Het debat werd op eene eenigszins drama
tische wijze ingezet. Lord Crewe stelde for
meel de tweede lezing van de wet op de mid
delen voor, zonder eenige verklaring of ver
dediging der voorgestelde maatregelen, waar
door dus duidelijk in het licht werd gesteld,
hoe, volgens de yegeering, de houding van
de Peers, ten opzichte van financieele maat
regelen, behoorde te zijn.
Lord. Lan&downe stond daarna onmiddel
lijk op om zijn motie voor te stellen. Hij
zeide, dat de taak van de oppositie in deze
zeer eenvoudig was. Er is een ernstige maat
regel, die zonder precedent is, voorgesteld
voor dezen maatregel wordt de goedkeuring
vau het Hcogerhuis vereischt en dit mag de
verantwoordelijkheid voor de aanneming
niet op zich nemen, voor het weet, of het
volk wenscht, dat de voorstellen tot wet
zullen worden.
Lord Lansdowne betoogde, dat de
Peers wel degelijk het recht hebben
financieel© maatregelen te verwerpen
hij kritiseerde de begrootingsvoorstel-
len en loochende, dat de Peers door zelf
zuchtige motieven worden geleid bij hunne
oppositie tegen de landbelastingen, die
slechts te rechtvaardigen zijn, wanneer de
regeering van de meening uitgaat, dat het
land nationaal eigendom is. Wanneer het
ontwerp mocht worden aangenomen, dan
zou de natie verplicht zijn om, ten einde aan
hare jaarlijksche verplichtingen te voldoen,
haar kapitaal aan te spreken.
Hij wees op de toenemende beweging voor
tariefhervorming en zeide, dat het volk zich
afvraagt, of men hier te lande nog langer
reden heeft om te lachen over een finan
cieel stelsel, onder hetwelk andere landen
tot grooten bloei zijn gekomen.
De oppositie heeft de gevolgen der ver
werping van de begrooting overwogen en is
bereid die te aanvaarden. (Toejuichingen.)
De politieke stagnatie behoeft niet lang
te duren en tenzij de regeering zelf het erop
aanlegt, is er geen reden voor een finan-
cieelen chaos en hij bood den steun van de
oppositie aan, om de moeilijkheden, die
mochten ontstaan, te helpen verminderen.
Hij gaf echter de voorkeur aan tijdelijke
moeilijkheden en verwarring, boven de blij
vende moeilijkheden en verwarring, die het
gevolg zouden zijn van de aanneming van
het wetsontwerp. Hij was niet bang voor be
dreigingen tegen de constitutioneele rechten
der Peers. De strijd moet komen en hij
drong er dus bij dezen op aan niet terug te
deinzen voor de verantwoordelijkheid.
In zijn antwoord verklaarde de Lord-
kaneelier, dat de voorgestelde maatre
gel de parlementaire gebruiken onder
mijnt en grondwettelijk verkeerd is,
daar het Lagerhuis alleen het* recht van
controle op de financiën heeft. De verwer
ping van het wetsontwerp zou een directe
schending zijn van de voorrechten der Kroon
en de privileges van het Lagerhuis. Lord
Lansdowne'8 voorstel was een stap in de
richting van de constitutioneele revolutie;
hij verzoekt eigenlijk het Huis aan de Lords
zoodanige bevoegdheden te geven, dat La
gerhuis en regeering aan de genade van de
Lords zouden zijn overgeleverd. Geen ver
standig man zou zulks wenechen ©n geen
man van karakter ach er aan onderwerpen.
H j verdedigde de beginselen der begroo
ting, bracht in herinnering de belangrijke
regeeringsontwerpen, die in de laatste vier
jaar door het Hoogerhuis warea verworpen
en verklaarde, dat het onmogelijk zou zijn
voor eenige liberale regeering om het bewind
te voeren, zonder gewaarborgd te zijn
tegen een herhaling van zulk een verwer
ping. Wanneer de regeering bij de algemee
ne verkiezingen de overwinning mocht be
halen aangenomen nl. dat d© Koning
het parlement mocht ontbinden dan zou
zij, naar hij hoop.e, niet terug deinzen voor
hetgeen moet volgen. De regeering heeft het
conflict noch uitgelokt nocht geweneclit,
maar zij ia evenmin bevreesd en de Lord
kanselier hoopte dus, dat zij niet in ge
breke zou blijven haren plicht te doen door
de grondwet van het land te handhaven.
Ka verder© discussie werd het debat ver
daagd tot morgen.
Gisteren ie het Hoogerhuis alzoo begonnen
met de behandeling van de tweede lezing der
'begrooting en lord Lansdowne's ir O'tie tot
verwerping. De stemming over deze motie
wordt niet voor Woensdag avond of Donder
dag verwacht.
Bij den aanvang der vergadering van gis
(teren zouden een aantal peers den eed af
leggen, die tot dusver nooit in het
Huis present zijn geweest, maar voor deze
gelegenheid volgaarne aan de stemming
zouden deelnemen. Eerst daarna zal de groo
te strijd een aanvang nemen.
In afwachting van dezen hebben de lords
zi 'i wel gewacht hun tegenstanders op dit
oogenblik nog meer te prikkelen. De wo
ningwet van minister Burns, die door het
Haorerhuis niet onbelangrijk was gewijzigd
is opnieuw door liet Lagerhuis gewijzigd te
ruggezonden, en in d© laatste zitting van
de vorige week door de lords goedgekeurd.
De wet was wel niet, zooal6 het Hooger
huis haar wenschte, zeide lord Salisbury,
maar baar verwerping zou den indruk kun
nen vestigen, dat de lords tegen verbetering
der 'onintoestanden waren gekant. Dat
is niet zoo, en daarom stemde de oppositie
toe in de goedkeuring der wet-, zooals zij
nu voor het Huis lag.
Met de begrooting zal het wel anders
loopen. De liberale peers zijn niet voorne
mens de financieel© voorstellen der regee
ring te verdedigen; zij zullen zich naar de
bladen melden, bepalen tot bestrijding van
de h. i. ongrondwettige motie van Lord
Lansdowne en daarna zal deze motie naar
alle waarschijnlijkheid worden aangenomen.
Zoodra deze beslissing gevallen is, wordt
naar de Daily News mededeelt, een verga
dering van de liberale partij bijeen geroepen,
te houden de volgende week, waarin minis
ter .'-squith de gelegenheid zal krijgen het
beslu't der regeering aan zijn medestanders
bekend te maken.
Tot recht begrip van de beteekenis van
de ingediende motie-Landsdowne moge nog
het volgende dienen.
Als de Engelsche begrooting wordt inge
diend en in eerste lezing door het La
gerhuis is aangenomen, gaat zij naar
de afdeelingen, dit wil zeggen de door
de regeenng gevraagde geiden voor de
staatsuitgaven worden onderzocht in de
committee of supply ((letterlijk comité van
aangevraagde en toegestane gelden), de
middelen tot dekking dier uitgaven in de
committee of ways and means (letterlijk
comité van wegen en middelen.)
Beide commissies bestaan uit het geheele
Lagerhuis in comité-generaal.
De committee of supply neemt een reeks
hesluiten, resolutions, waarbij de gevraag
de gelden worden goedgekeurddeze be
sluiten worden „aaneengeregen" tot een
bundel, welke Appropriation bill (d.i. wets
ontwerp tot bestemming van gelden) heet
en dit wetsontwerp wordt aan het Hooger
huis ter goedkeuring gezonden.
De middelen tot dekking der op de be
grooting voorkomende uitgaven worden ia
een afzonderlijk wetsontwerp, de Finance
bill (Middelenwet) samengevat, welk ont
werp den gewonen behandelingsgang door
loopt.
Het gebruik wil nu, dat deze beide wets
ontwerpen, Appropriation bill en Finance
bill, door het parlement moeten zijn aan
genomen vóór het einde van het zitting
jaar waarin de begrooting is ingediend.
De begrooting voor het financieele jaar
1 April 1909 tot 31 Maart 1910 is inge
diend kort na de opening vau het parle
ment op 29 Januari 1909; beide wetsont
werpen moeten dus voor het einde van het
zittingjaar 1909 zijn aangenomen.
Zijn zij alsdan niet aangenomen, dan
kernen de alvast gedane betalingen en geïn
de belastingpenningen feitelijk te verval
len, omdat der regeering de machtiging
daartoe ontbrak. De betalingsorders dooi
de regeering in dien tijd uitgegeven en
de verschillende uitvoeringsvoorschrifteu
aan de douane- en belastingautoriteiten be
ginnen echter reeds dadelijk na 't van
kracht worden der Budget Resolutions
(machtigingen) te werken. Mochten de be
grooting van uitgaven en de middelenwet
op dien datum nog niet zijn aangenomen
dan behoeft de regeering dus niet haar fi-
nanacieel beheer stop te zettenmet die
Budget Resolutions, kan zij op de defini
tieve begrooting vooruitloopen en de con
tinuïteit van 's Rijks financiën is gewaar
borgd.
Is dit echter gewoonlijk een quaestie van
weken, ditmaal is het een quaestie gewor
den van maanden aangezien de begrooting
1909/10, die vóór 1 April van dit jaar of
heel kort daarna 'had behooren te zijn aan
genomen nog altijd niet wet is geworden.
Daarin ligt het omineus© van de motie
Lansdowne.
Werd de begrooting alsnog verworpen
dan zou, volgens het constitutioneel ge
bruik, de eigenlijke, onmisbare basis voor
de geldmiddelen van den Staat over het
jaar 1909/10 worden vernietigd en liet ge
heele geldwezen in de war worden ge
stuurd.
Het nog nooit voorgekomen, thans mo
gelijk geworden feit, dat het zittingjaar is
62 DOOR
RUDOLF HERZOG.
Gustav Wiskotten hoorde het niet. Hij
zag slecht6 de ontwerpen, zag de ververij
dampen, de weefgetouwen bewegen, Wilhelm
op reis, bestellingen, de vaste prijzen
„Ik moet naar liuis," zeide hij, „uitsla
pen. Dat zal eindelijk weer eens een rus
tige slaap worden. En Sckarwachter zal aftn
mijn .bed staan en erover waken."
In zijne oogen lag weer de koude, wilde
trots, welke zich 200 lang verscholen gehou
den had.
„Goeien nacht, Kölsch 1 Goeden nacht,
juffrouw Annal Als u mij ooit noodig mocht
hebben.
„Ewald heeft u noodig."
„Hij moet zich tot mij wenden. Ik zal
wel voor hem zorgen."
Kölsch begeleidde hem tot aan de voor
deur. Toen .hij terug kwam, wierp Anna
zich in zijne armen. Heel vast vlijde ze
zich tegen zijne borst.
„Wordt 't nu goed met de fabriek?"
Hij keek haar onderzoekend aaii. Al
leen daaromV'
Al de Wiskottens waren bijeen. Ook Ma-
bel was meegekomen. Zooails een jaar gelo
den de monsters katoen, die Fritz Wiskot
ten's uitvinding toonden, gingen heden de
teekenpingen van Ewald Wiskotten, die Ernst
Kölsch zijne zuster als middel om de reis
te bekorten geschonken had, van hand tot
hand. Maar heden 'brak er .geen luid ge
jubel los zooals toenmaals. De strijd van
dier. winter met zijn zware verliezen had hen
j stiller gemaakt. Daarentegen gloeiden de
i oogen des te meer.
Wilhelm Wiskotten sprak het eerst. Als
de reiziger der firma, die met de afnemers
in aanraking kwam en de markt vau htt
praktisch standpunt overzag, kon hij de
waarde der nieuwe patronen het nauwkeu-
j rigst beoordeelen.
„Ik ben bereid op reis te gaan, zoodra
ge me één staalkaart daarvan ter hand stelt.
Ik gafandeer het ..grootste succes, dat ik nog
ooit gehad heb."
„Tot prijzen, waardoor wij ons voor de go-
leden verliezen herstellen kunnen?"
„Tot eiken prijs, welken wij veria ign«
Dat moeten de lui koopen. Het zal de cri"
der mode worden."
Juffrouw Wiskotten legde de handen ge
vouwen op het tafelblad. Zij keek naar ba
ren oudste. Zonder spi-eken zat ze hem aan
te kijken, totdat 'hij het voelde. Hij hief
het hoofd op en wendde het gelaat lang
zaam naar haar toe. Toen gleed er een
raadselachtig moederlac'hje over hare harde
trekken.
„Ik zal vandaag Brinkmann nog opzoe
ken," zeide Gustav Wiskotten. „Er mag
geen uur verloren gaan, want ieder uur kost
ons geld. Hij moet den Zondag opofferen
en ev onmiddellijk mee beginnen de model
len gereed te maken, opdat naar de teeke-
ningen terstond de kaarten voor het weefge-
touw vervaardigd kunnen worden. Dat moet
hij binnen een paar dagen klaar spelen, ook
indien bij er hulp bij zou moeten hebben.
Op hetgeen gereed is, wordt terstond patent
geremen. Dan dan zal het- goed worden.
Ik kan 't nauwelijks afwachten."
Nu praatten ze allemaal tegelijk.
Gustav Wiskotten nam zijn hoed. „Van-
avond drinken we er op."
„Neen, van middag de rijtoer," smeekte
Mabel. „Je hebt het mij beloofd. En bet
is goed. als ge vóór den slag eerst lucht
schept. Dat verkort den tijd van het wach
ten.
„Vandaag gaat 't niet, Mabel. Ik moet
naar Brinkmann."
„Nu, morgen dan. Morgenmiddag. Je
verdroogt anders nog op de fabriek. Een
man een man, een woord een woord, Gus
tav
„Nu, voor mijn part. Ik storm anders
tocii ieder uur bij Brinkmann de monster
kamer binnen. Morgen ben ik inderdaad
overbodig. Waarheen zal het zijn?"
„Naar het Neanderdal, waar de menschen
van voor den zondvloed woonden. Dat is
morgen juist de omgeving voor jou."
„Past op, spotster!"
„Ik rijd mee," verklaarde Fritz Wiskot
ten. „Ik heb 't verdiend. Niets dan erger
nis heb ik tot niu toe van mijne uitvinding
gehad."
„Paul moet mij morgen bij het rekenen
helpen," stelde August vast, voordat ook
deze zich aan kon melden.
„Nu, troost je, Paul. August neemt je
daarvoor in de plaats Woensdag mee naar
de Jongedochtersvereeniging."
„Onwijze kletspraat."
„Neem het niet. ernstig op, August."
1 Weldra waren de oude Wiskottens alleen.
Ze zaten tegenover elkander aan de lange
tafel, die voor het venster geschoven was, en
keken naar buiten.
„Moeder.
„Ja, vader?"
„Dat heeft onze Ewald geteekend
„Ja, vader, dat heeft de lieve God zeker
zoo gewild."
De oude lachte bij zichzélf. Zoo moest
ieder zijn eigen weg volgen. Hij vertrouwde
op de Wiskottensche natuur.
i Den volgenden morgen reden Gustav, Wil
helm en Fritz Wiskotten met Mabel over
Metraann naar het Neanderdal. De lan
dauer was makkelijk en de dag zonnig, even
als de stemming.
„Je bent toch eene puike vrouw, Mabel,
i Ik zou vandaag in de fabriek van ongeduld
vergaan zijn. En bespoedigen zou ik toch
niets kunnen. Hé, wat doet de frissche
lucht goed!"
Mabel, het rijpaard dat ik je beloofde,
neemt nu reeds een tastbaren vorm aan.
Zorg maar dat Wilhelm flink verkoopt. Van
1 hem hangt het af."
j „Ik zal met de Engelschen wel Duitsch
spreken, Mabel. Wat zeg jij er van,
vrouw!"
Zij spande vol welbehagen, heimelijk de
spieren harer armen. Dit slag mannen was
naar haar zin. Dat was levenstemperament.
Op de velden arbeidden de landlieden. Van
de boerderijen juichten luid schreeuwende
kinderen hun toe en hingen een eind weegs
aan het Tijtuig. De heuvelen kwamen na-
I derbij, links en rechts omzoomde het woud
hun pad, toen werd het uitzicht weer rui
I mer, ver strekte zich de straatweg uit, en
ginds wenkten de rotspartijen van het Nean
derdal.
„Van morgen vroeg heb ik van moeder
eene strafpredikatie gehad," vertelde Mabel,
en ze zette ernstige oogen op. „Teen ik
'haar zeide, dat hier schedels van menschen
gevonden waren, welker ouderdom niet in
jaren, doch in tienduizenden van jaren be
rekend kon worden. De oudste mensch,
zegt moeder, was Adam, en die werd vijf
duizend negen honderd jaar geleden gebo
ren. Het was heel treurig, dat ik dat niet
uit den bijbel wist, zei moeder."
De broers lachten. Toen boog Gustav
Wiskotten het bovenlichaam over het lijtuig-
portier en keek scherp uit.
„Wat heb je ontdekt, Gustav?"
„Het scheen me een oogenblik toe
Maar dat is tooh onzin nee toch I Kijk
daar eens heen. Sakkerloot, daar bij de
wegwerkersDie met de kar, die aarde kruit 1
Ziet ge hem? Is dat Ewald niet?
„Ben je gek?" De broers waren opgestaan.
Ook Mabel. Rechtop stonden ze in den
landauer, die snel de arbeidskolonie naderde
„Koetsier, houd even stil."
Wordt vervolgd.