M°. 173.
Woensdag 15 December 1909.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
DE WISKOTTENS.
jMarfang.
OORTSGH DAGBLAD.
f l.OO.
- 1.50.
- 0.05.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 8 maanden voor Amersfoort
Idem frauco per post
Afaonder gle nummers
Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest
dagen.
Advertentiënmededeelingen enz.gelieve men vóór 11 uur
'e morgens by de Uitgever» in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF 6 C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRÜS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—5 regels f 0.50.
Elke regel meer - 0.10.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents by voeruitbeta&n^
Qroote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelioe bepalingen tel
het herhaald adverteeren in dit ïhad, by abonnement. 1w
oiroulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvrat»
toegezonden.
Aan hen, die met 1 Januari
a. s. op dit blad inteekenen,
worden de nummers die ge
durende de maand December
nog zullen -verschijnenkos
teloos toegezonden.
Politiek Overzicht.
Het verkiezingsprograui «Ier Hritsclie
liberale partij.
Twee zaken dienen uit de rede waarin de
Britsche premier Asquith het verkiezings
program der liberale partij heeft uiteenge
zet, naar voren te worden gebrachthet op
nieuw ter hand nemen van het Iersche vraag
stuk en de hervorming van het Hoogerhuis
met gelijktijdige verkorting der wetgevende
periode voor het Lagerhuis. Het Iersche
vraagstuk dat belichaamd wordt in den
eisch om home rule, naar Gladstone's
ontwerp van 1893, is bij de verkiezingen
van 1906 niet ernstig ter sprake gekomen.
De tegenzin van een groot deel van het li
berale kiezerskorps tegen de instelling van
een speciaal Iersoh parlement te Dublin
voor de gezamenlijke Iersche aangelegenhe
den met gelijktijdige vertegenwoordiging en
volledige bevoegdheden in het parlement des
Rijks is te sterk dan dat de liberale partij
zónder noodzaak de home-rule-kwestie weer
zou kunnen opvatten. Wanneer thans minis
ter Asquith zich opnieuw tot de Ieren wendt,
dan wijst zulks er op, dat hij, door hun be
paalde toezeggingen te doen, rekening
houdt met de mogelijkheid van eene vermin
dering der liberale meerderheid en het oog
heeft op eene compromis-politiek met de
Iersche nationalisten, die bij de verkiezing
wel eens den doorslag zouden kunnen ge
ven. Het is opgevallen dat de Ieren, die
de laatste vier jaren zich tamelijk stil heb
ben gehouden en in het gevoel hunner on
macht geen moeilijkheden in den weg legden,
zich in lvet Lagerhuis onthouden hebben
van stemming over de financieele voorstel
len. Zij hebben tegenover hunne kiezers de
verantwoordelijkheid van het duurder wor
den van da brandewijn niet op zicb willen
nemen en toen de ontbinding van het par
lement, met de noodzakelijkheid van nieuwe
verkiezingen als gevolg, in het zicht was,
kwamen ze, ten einde hunne bijzondere
houding in deze kwestie te doen uitkomen,
niet eens in het Lagerhuis om te stemmen
over de door den premier tegen het Hooger
huis voorgestelde resolutie, ofschoon ze
eigenlijk aan het optreden hiertegen des te
liever wilden meedoen, wijl de Lords het
stevigste bolwerk voor de eenheid des rijks,
voor 't „unionisme" vormen en dat zullen
blijven doen. In eene met het oog op de
verkiezingen opgesteld manifest, stelt de lei
der der Iersche nationalisten John Redmond
uitdrukkelijk op den voorgrond, dat zich
sinds 130 jaren niet zulk een gunstige ge
legenheid. heeft geboden als tlhans om de
eischen van het Iersche volk door te zetten.
Het kan niet uitblijven, of de „unionisten",
d. w. z. de tot dusver bestaande oppositie
van liberale tegenstanders van liet home-
rule plan en conservatieven, die juist- door
Gladstone's afwijken van het grondbeginsel
der eenheid des rijks bijeen gebracht zijn
en van 1895 tot 1906 met een overeenge
komen regeering de zaken hebben gevoerd,
zullen profiteeren van den noodtoestand,
waaraan de leiders der liberalen door
de bovengenoemde verklaring van minister
Asquith uiting hebben gegeven. Zoo wordt
de min of meer sluimerende Iersche kwestie
een belangrijk element in het steeds sterker
wordende verkiezingsgewoel.
De hoofdvraag vormt ten slotte, naast de
financieele voorstellen, de hervorming van
het Hoogerhuis. Minister Asquith beoogt
het vetorecht van het Hoogerhuis te be
snoeien en wel zoodanig, dat een door het
Lagerhuis aangenomen wetsontwerp, hetwelk
het Hoogerhuis verwerpt, desondanks wet
moet worden wanneer het eerste er op staat.
In veihand hiermede is het voorstel te be
grijpen den zittingsduur van de Lagerhuis
leden, welke thans hoogstens 7 jaren be
draagt, tot vier of vijf jaren te beperken.
Wanneer bet Lagerhuis vaker opnieuw ge
kozen wordt, zoo zegt men onder de liberale
partijleiders tot zich zelf, dan kan het nog
meer dan tot nu toe zich er op beroepen
de openbare meening te vertegenwoordigen,
het kan makkelijker dan tot dusver op deze
een beroep doen, om over de telkenmale op
duikende politieke kwesties te doen beslis
sen en dan het Hoogerhuis met des te meer
kracht het hoofd bieden. „Dit nu
zoo zegt de Köln. Ztg., die veel belangstel
ling aan den dag legt voor den Engelschen
begrootingsstrijd en zicb, zoowel in de cor
respondenties uit Londen als in de eigen
artikelen, onderscheidt door een groote mate
van objectiviteit „is een twijfelachtige
zet op het politieke schaakbord. Gelukt hij,
dan zou het bestaan van het Hoogerhuis tot
een schijn voorstelling verminderen. Zeer be
denkelijke verschijnselen in het openbare le
ven wijzen er integendeel op, dat- het Hoo
gerhuis gesterkt moet worden, waartoe Lord
Rosebery een voorstel heeft gedaan, dat ook
in conservatieve kringen veel instemming
vindt. Het zuivere erfelijkheidsbeginsel, dat
thans geldt bij de samenstelling van het
Huis, vindt ook in kringen, waar de evolutie
van het staatsrecht niet volgens radicale be
ginselen wordt nagestreefd, doch in aanslui
ting aan aloude instellingen en in het be
wustzijn dat 'het Britsche volk die wenscbt
te behouden, lang geen blinde verdedigers
meer. Een vermindering van het aantal der
erfelijke peers van ongeveer 600 tot 150,
die door hun standsgenooten in het parle
ment gekozen worden, daarbij de benoeming
of de zelfstandige opname van een reeks
verdienstelijke mannen in het Hoogerhuis
voor hun geheele leven, dat is het reeds
dikwijls voorgestelde program, welks invoe
ring eenerzijds aan de Eerste Kamer meer
beteekenis en gewicht zou verleenen, an
derzijds, wanneer de liberalen vaak aan het
roer zijn en uit hunne gelederen beproefde
krachten aan het Hoogerhuis konden worden
afgeleverd, de thans gebrekkige voeling tus-
schen beide huizen ook tegenover een libe
rale regeering nauwer zou doen worden.
Dan zou het er toe kunnen komen dat ook
een in zijne meerderheid conservatief Hoo
gerhuis de verrichtingen van het Lagerhuis
niet meer belemmerde, doch bevorderde.
Vooropgesteld zou echter ook dan dienen te
blijven, dat geen overijlde maatregelen aan
liet Hoogerhuis werden onderworpen. Daar
op is evenwel, gezien de wijze waarop de
openbare meening sinds meerdere tiental
len van jaren door de partijen en door de
pers wordt bewerkt, weinig uitzicht en
daarom moet men het Hoogerhuis meer als
een waarborg tegen overijlde wetgevende
maatregelen beschouwen, dan dat men een
vruchtbare samenwerking met een liberale
regeering er van zou kunnen verwachten. De
gematigde mannen, welke thans in het mi
nisterie zitten, beliooren er zich rekenschap
van te geven, dat ook zij op den een of an
deren dag, indien het radicalisme zoo blijft
doorgaan als thans, er wel eens blij mee
kondeq wezen, dat er een Hoogerhuis met
een niet-opschuivend, doch beslissend veto
is. Het geval heeft zich in 1893 voorgedaan.
Het home-rule-ontwerp zou toenmaals niet
met eene groote meerderheid in het Lager
huis zijn aangenomen, wanneer niet heel wat
parlementsleden de zekerheid hadden gehad,
dat het Hoogerhuis het ontwerp rondweg
verwerpen zou. Daarmede heeft het laatst
genoemde zijn recht van bestaan onweer
legbaar aangetoond. Niet het Lagerhuis,
doch de Lords vertegenwoordigden toen
maals de openbare meening en het is nog de
vraag of met betrekking tot de financieele
wetsvoorstellen de verkiezingen der volgende
maand niet opnieuw tot een getuigenis van
hetzelfde feit zullen leiden.
„De tot dusver afgelegde programvcrkla-
ringen zijn voldoende om de draagwijdte
der tegenwoordige verkiezingsactie af te
meten. In de vele redevoeringen, welke rinds
een tiental dagen in deq lande zijn gehou
den, wordt voor zoover de van de hand ge
wezen financieele voorstellen in aanmerking
komen, minder op' het wezen daarvan de
nadruk gelegd, dan op de vraag of 'het Hoo
gerhuis gerechtigd is wetsontwerpen, waarin
over de geldmiddelen wordt beschikt, te
verwerpen. Daartegenover treedt aan unio
nistische zijde ook de tariefhervorming,
waardoor men in den moeilijken financ'ee-
len toestand langs anderen dan door de libe
ralen beganen weg verbetering beoogt te
brengen, voor het oogenblik althans in de
verkiezingsredevoeringen en perspolemiek
nog niet sterk op den voorgrond. Alles draait
om politieke, staatsrechterlijke vragen, met
eene levendigheid waaraan men gedurende de
laatfte tientallen van jaren niet gewoon is,
maar toch niet zoo heftig als het zijn moest,
wanneer het oude gebouw der Britsche con
stitutie in zijn grondvesten dreigde te wor
den geschokt De eischen der liberalen, ge
lijk Asquith ze heeft omschreven, gaan bui
tengewoon ver. Zij beteekenen een volkomen
verandering in het staatsrecht en hunne ver
vulling zou aanleiding geven tot de eene
hervorming na de andere van de soort als
het voorstel tot bekorting van den parlemen
tairen zittingsduur vertegenwoordigt."
Na te hebben uiteengezet, dat het laatst
genoemde voorstel het geheele parlemen
taire mechanisme zou omkeeren, eindigt het
blad:
„Hieruit ziet men, dat men aan liberale
zijde op eens zooveel nieuwigheden verlangt,
dat het den doorsnee-burger, die voor elke
verkiezing een of twee program-kwesties ge
noeg vindt, wel eens van het goede te veel
zou kunnen krijgen, te meer waar naast de
wet der traagheid bij de klassen, die krach
tens de financieele voorstellen tot bijzon
dere praestaties zullen worden geroepen, de
stille drang, die allen belastingbetalers eigen
is om de te verwachten lasten op anderen
af te wentelen, in aanzienlijke mate mede
een rol zal spelen. Daarom toonen de un:o-
nisten in den strijd een gelatenheid, die in
omgekeerde verhouding tot den hoogen in
zet staat."
Aan bovenstaande treffende karakteristiek
sluit zich merkwaardig aan een Londenscbe
correspondentie in een ander Duitsch blad,
de radicale Frankfurter Ztg., waarin o.a.
er tegen gewaarschuwd wordt, om uit de
geestdrift welke heersclvte op de kolossale
demonstratie in Albert Hall te hoog gestem
de gevolgtrekkingen te maken over de po
sitie der liberalen. Want zoo wordt ver
der gezegd zoo. sterk als het welgeorga-
niseerde enthousiasme dezer 10,000 „stal
warts" der partij, is de geestdrift onder de
bevolking voor het ministerie-Arquith niet.
Ook de tegenpartij heeft hare geestdriftige
aanhangers. De groote vraag is echter hoe
de kalme lieden zich zullen houden.
De briefschrijver gaat hierna uitvoerig de
verlciezingskansen na. Hem daarin te vol
gen, zou ons te ver voeren; wellicht dat wij
nader gelegenheid vinden hierop terug te
komen. Dergelijke politieke correspondenties
aan de groete Duitsche en Fransche organen
geven uit den aard der zaak eene juistere
samenvatting van den toestand, dan de En-
gelsche pers, waarin alles fel pro of con
tra is.
Duftochland.
Berlijn, 14 Dec. De Rijksdag heeft
in tweede lezing de suppletoire begrooting
voor 1909 ten bedrage van 522 millioen
aangenomen.
Dt. HoMe, oud-minister van eerediienst
in Pruisen, is op 55-jarigen leeftijd te Go
denberg overleden. Hij werd in 1907 opvol
ger van Studlt, wiens hervorming van het
onderwijs hij moest voltooienmaar deze
taak bleek hem te zwaar en reeds in het
volgende jaar moest hij wegens gezondheids
redenen verlof nemen. In Juli van dit jaar
werd hem ontslag verleend.
BoltfUk
Brussel, 14 Dec. (10.55 's mor
gens). Baron Goffinet en de graaf d'Oultre-
mont zijn hier komen verklaren dat de ope
ratie des Konings volkomen is geslaagd, dat
men zoo tevreden was als men maar zijn kan,
dat men geen gezwel heeft gevonden, doch
dat het een eenvoudige verstopping betrof.
De Koning sluimert op het oogenblik rus
tig. De operatie duurde ongeveer een
kwartier
Brussel, 14 Dec. Volgens de ge-
neesheeren geeft de afloop der operatie
hoop op een gunstige wending. De Koning
kwam weer bij kennis ten 11.05 en vroeg
inlichtingen omtrent den uitslag der opera
tie, waarover hij zeer voldaan was. Een
nieuw consult zal om 5 uur plaats hebben
De president van den ministerraad is ten
paleize aangekomen.
Brussel, 14 Dec. De operatie
stond in een opening van den darm in Je
linkeronderbuiksholte. De zieke voelt z'oh
thans aanmerkelijk verlicht.
Brussel, 14 Dec. Volgens een om
2 uur uitgegeven bulletin is de Koning er
na de operatie zeeir goed aan toe.
Brussel, 14 Dec. Het gerucht
loopt dat prinses Louise te Keulen zou zijn,
wachtende op volmacht om haar vader te
kunnen bezoeken.
Brussel, 14 Dec. Daar de Koning
den wensoh beeft te kennen gegeven zoo
spoedig mogelijk de militaire wet met zijne
handteekening te bekrachtigen, besloot de
Senaat heden de algemeene beraadslaging
tot een einde te brengen. Prins Albert woon
de de zitting van den Senaat bij.
Brussel, 14 Dec. De Tndépendanoe
verneemt uit goede bron, dat men binnen
enkele uren zal kunnen weten of de Koning
aan een eenvoudige verstopping heeft gele
den, dan wel of hij darm verlamming heeft.
Wanneer het een eenvoudige verstopping
is, bestaat er alle hoop op herstel, terwijl bij
verlamming weder een nieuwe verstopping
mogelijk is.
Brussel, 14 Dec. Volgens een te 6
uur 25 uitgegeven bulletin was de tempera
tuur 36.9 en de toestand bevredigend.
De geneesheer heeft verklaard, dat bij
deze temperatuur, tenzij er iets onvoorziens
gebeurt, gedurende den nacht geen compli
caties te vreezen zijn.
Brussel, 14 Dec. De leden der re
geering bevestigden in de wandelgangen
van 'het parlement, dat de geneesheeren
goede hoop hebben, dat de Koning de ziekte
ce boven zal komen.
Brussel, 14 Dec. Volgens de Gar
zette du Soir scheen de omgeving van den
Koning weder minder gerust.
Brussel, 15 Dec. Het bericht van
de Gazette wordt door de dagbladen niet
bevestigdzij melden dat de nacht goed is
geweest en dat de Koning rustig sluimerde.
Brussel, 14 Dec. De advocaat van
prinses Louise deelde aan de Patriote mede,
dat de prinses hare woning te Boedapest
niet heeft verlaten.
De Brusselsche berichtgever van hetHbld.
van Antwerpen geeft nog de volgende niet
onbelangrijke berichten over den toestand
des Konings
„De operatie is wel gelukt, maar de ge
neesheeren hebben de oorzaak der verstop
ping niet gevonden.
Men heeft nu een kunstmatig afvoerkanaal
gemaakt.
Er zijn twee stroomingen de een pessi
mist, omdat men de oorzaak niet gevonden
heeft, en die vreest dat de noodlottige af
loop onvermijdelijk is.
En de meer hoopvolle, die op het bulletin
van dezen morgen bouwt en wel niet een
genezing, doch een verlenging van leven te
gemoet ziet.
Wat de dochters des Konings aangaat zie
hier het eenige juiste nieuws prinses Clé
mentine houdt haar zusters Louise en Ste-
fanie op de hoogte van alles."
Men had n.l. verteld, dat er Maandag
avond uit naam des Konings een telegram
naar Budapest was verzonden, prinses Louise
naar Laeken roepende.
In een ander Belgisch blad heet het, dat
de behandeling door den Koning tegen de
rheumatiek gevolgd, de oorzaak zou zijn van
de complicatie. Men weet dat de Koning zich
fcs Parijs heeft laten verplegen door een spe
cialist, en dat hij ook te Brussel een be
handeling door electriciteit heeft ondergaan.
Men denkt nu dat de toepassing der electri
citeit wol de rheumafciekpijnen heeft ver
minderd, doch nadeelig gewerkt heeft op de
verteringsorganen.
Toen de Koning eenige dagen geleden uit
Parijs te Brussel terugkeerde, had hij allen
eetlust verloren en het minste voedsel werd
onverdraaglijk voor de maag. De geneeshee
ren schreven hem toen een zeer lichte en
beperkte voeding voorhet gevolg was dat
de Koning snel en buitengewoon vermagerd
79 dook
RUDOLF HERZOG.
Er kwam een jongen aangeloopen, die een
bezoeker voor mijnheer Gustav Wiskotten
melddè.
„Waar?"
„In uw huis."
„Ik 'kom dadelijk Hij keek zijne moe
der aan. Deze knikte en ging over het
plein teTug.
„Nou, schoonvader, verheug je
Hij gaf KölöcJh nog eenige bevelen, in ge-
vaü d'at hij langer opgehouden zou worden
en schreed, zonder haast te toonen, op ,zijn
buite toe. In dé huiskamer wachtte Jere
rad as Scharwachter hem.
„Waarmede kan ik u dienen 1"
„Goeien dag, Gustav. Hoe maak je het?
't Zijn moeielijke tijden voor de industrie."
„Zeker voor een ander dan toch. Daar
over heb ik niet te klagen."
„Nu, Gustav, je zult ook niet altijd zoo
gelachen hébben."
„Wij lachen den geheölen dag."
Mijnheer Scharwachter snoot zijn neus.
Hij ging hierbij zeer omslachtig te werk.
„Vergun je mij, dlat i'k ga .zitten?"
„Overal, waar een etoél staat."
„Dank je. Het is een liange weg van mij
tot jou. Maar daar jij hem niet vondt,
moest i:k je toonen, dat' die ouderdom het
toegevendste is."
„Wees dan toegevend, en zeg mij in 't
kont, wat u hierheen voert. Mijn hoofdl
lóópt bijna om van ai het werk."
„Heibben jullie zoovéél bestellingen? Ze
ker alle weefgetouwen bezet?"
„We 'hebben zélfs Voor de eeréte maal
werk aan huis gegeven. Totdat de nieuwe
weefgetouwen geleverd zijn. Wat ik ver
zoeken mag, dus."
„Nieuwe weefgetouwen. Gaat ge niet te
veel op je sdhouder9 laden?
„Wij Wiskoitene bobben een gezonde
maag Hij verduwt zelfs concurrenten, die
het ons lastig maken."
De oudé hieer hoestte. Zijn hoofd kroop
diep in den halsdoek terug, alisof hij hét
koud had. Een paar maall opende hij den
mond.
„Gustav liet is den laatsten tijd niet
geheel zoo geweest, als hét tusschen zulke
nauwe verwanten bad móeten zijn."
„Niet géheél zoo.
„Geen goed1 ding, dalt zich niet verbetert.
Wij hébben bet elkander in onze moeielijk-
héden wederzijds lastig gemaakt. Nu wil
len we elkander steunen.''
„Ik ben benieuwd, uwe voorstellen te
vernemen
.Beste Gustav, het zijn moeiellijke tijden
voor de industrie Neen, neen, dat kan je
niet ontkennen. Alls het bij jou voor het
oogenblik goed gaat, is dat ook slechts een
bron, die spoedig weer in het zand verloo-
pen zal. De paar goede patronen, waar
mede je hét dezen keer gélukkig getroffen
hebt, lieve hemel, nu eens beeft de een 'n
goeden inval, en dan weer de ander; dat
wisselt af daarmee zal je het op den duur
ook niet .winnen, als de concurrentie niet
toegeeft, dat er ook bij die prijzen iets bij
zonders voor den dag komt."
„Dé concurrentie daarmede bedoelt u
dus uzelf."
„De kleine meelöopers komen toch zeker
niet in aanmerking. In onze artikelen, in
onze speciaal-artikelen, beheerschen wij bei
den in de eerste plaats -de markt. De firma
Jeremias Scharwachter en de firma Gustav
Wiskotten en Zonen. En daarom, vind ik,
wordt het tijd, ook onze onderlinge verhou
ding te regelen."
„Die is toch nogal duidelijk."
„Als ieder onzer eerlijk wil, kan de oogst
rijker zijn."
„Wart dat betreft, wij voor ons willen."
„En ik wil ook."
„Dab zijn uw zaken en gaat mij niets
aan
Het hoofd van den oiulden heer, dat' zich
naar voren gewaagd had, .trok zich ver
schrikt in dien b^sdocik terug.
„Ik vrees, dlat je me niét goed begrepen
hebt, beste Guotav. Ik beb het mij op do
■volgende marnier voorgeteld. De kring on
zer afnemers ie groot genoeg voor beide
flirma's en zou ook genoeg op kunnen leve
ren, indien de een in dien ander liet fami
lielid respecteerde en hean hét loon voor
zijn arbeid gunde. Ik heb zooéven reeds
gezegd, dat de ouderdom het. toegevendsté
de Dat was niét slechts een lo6 daarheen
geworpen gezegde. Ik zal het gebeurde ver
geten en als eerste de liand tot eene mooie
verzoening bicden. Ik hoop, dat je dat op
prij6 zult weten te stellen. Jullie hebt in
dó faibriék door mijn toédóen een moenelijken
tijd doorleefd, die niet weier zafl keeren.
Neen, werkelijk niét'. Ik zal de prijzen
werkelijk niet. meer verlagen, jullie zult
vrij adorn jhallen en do hoogte der notcerl n-
:gen volgens éigen wil bepalen, noteeringen,
düe groote winsten op .zullen léveren en d'ie
ilk overal, waar ik ze aantref, strikt zal in
acht nemén. In 't kort: ilc stél je, door
vaderlijke genegenheid gedreven, eene prij
zen-overeenkomst voor."
„Daarmee liadt u niet zoo lang behoeven
te wachten."
„Ik moest dien ouden toorn overwinnen.
Nu bob i'k hom begraven."
„Dat verheugt mij. Maar met d» falbriek
heeft dat niets t© maken,"
Beste Gustav, ik heb je de hand ter ver
zoening géboden."
„Mooi. Eene verzoening moét men ni©t
afwijzen, dat. ®ou niet. christelijk wezen. Dus
wij beiden, wij zijn verzoend. Maar ik
vraag u nogmaals: Wat heeft dat mét de fa
briek te maken?"
„Boste Gustav, begrijp me toch goed, ik
wil immers het voordeel. En eene prijzen-
overeénkomBt
„Ja, dait boezemt me nu werkelijk veel
belang m. Dus weKke voordeden zou de
prijzen -overeenkomst voor Gust av Wiekotten
en Zo non op kunnen leveren?"
Hij ging wat makkelijker in zijn stoel
zitten en keek den beóoekor mét groote
oogen aanJeremias Sohsarwachter verza
melde zijn moed.
„In de eerste plaats, beste Gustav, een
kalmer werken. Zonder den angst, de an
der komt ons voor. Verder echter de ze
kerheid, dat de concurrentie-ortikelen el
kander niet meer bestrijden, maar zich, daar
ze den kooper hetzelfde kosten, naast elkan
der staande houden, en wel .winstgevend'. AJ«
wij voor iéder campagne d© qualateiten ver
gelijken en met élkandier den prijs regé-
lón
„Paridón, u wildi© over die voórldleelen voor
GuïHav Widkótten en Zonen spréken."
„Dat dóe ik."
„Toe nu toe somt- u slechts die voorideelien
op, <14e die firma Jeremias Scharwachter bij
de overeenkomst hebben zou. Waar at 'm
de wederdien st
„Maar dat ligt toch voor de hand. In
de wecfeutujdfeehlhedkf steekt zij, beete Gub-
tav."
„Ja, als het twee op gelijke hoogte staan
de firma's betrof. U hatdt met uw voorstlei
den vorigon herfst moeten komen, weet u,
toen u hot voorbarige plan opvatte, ons
jammerlijk van de baan te schuiven. Mana-
h'eden? Met eene firma zoovéél kennis
van zaken ventrourwï u mij toch wel toe
die op het punt staat te liquideeren, omdat
ze voortdurend' sterker mét onder.Ibaihame
werkt,, sluit men geen overeenkomsten, haar
maakt men zijn wil kenbawr of cijfert haar
weg."
Wordt vtrvolgd.