jr. aio.
SM* JxarKangi
Maandag 24 lanuari 1910.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
DROOMLEVEN.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Amersfoort f l.OO.
Idem franco per post- 1.00.
Afzonderlijke nummers- 0.00.
Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest
dagen.
Advertent iönmededeelingen enz.gelieve men vóór 11 uur
'a morgens bg de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat I. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1regels f 0.00.
Elke regel meer - 0.10.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 30 cents bij vooruitbetaling
Qroote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen tel
het herhaald adverteeren in dit Biad, bg abonnement. Ew
circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvr**»
toegezonden.
Kennisgevingen.
De Burgemeester der gemeente Amersfoort
brengt, ter voldoening aan de aanschrijving van
den Commissaris der Koningin in de provincie
Utrecht, d.d. 18 Januari 1910, 4e afdeehng, no.
225/163, ter kennis van belanghebbenden, dat in
de genieeote Loosdrecbt een geval van miltvuur
is voorgekomen.
Amersfoort, den 21. Januari 1910.
De Burgemeester voornoemd,
WÜIJTIERS.
Politiek Overzicht
De verkiezingsstrijd in Engeland.
De verkiezingsstrijd in Engeland is wel
nog niet ten einde, maar hij nadert er toch
toe. Het aantal bezette plaatsen in het nieu
we lagerhuis bedraagt reeds ongeveer
drie vierden. Aan het einde van deze weeik
zal men precies weten hoe het nieuwe parle
ment er uitziet. Zoo ver is men nu nog niet,
maar men is ver genoeg gevorderd om te
constateeren, wat het feit is, dat den uit
slag van dezen strijd beheerscht.
Aan hot einde van de vorige w>qek, op het
uur van middernacht, waren 501 van de 670
leden van het nieuwe lagerhuis gekozen.
Daarvan, zijn 217 conservatieven, 184 libe
ralen, 33 labourmannen en 67 nationalisten.
Wanneer men de cijfers nagaat, die de
verhouding van de partijen aangeven, dan
ziet men, dat de cijfers de conservatieven
eenerzijds en de liberalen en labour
mannen anderzijds met elkaar balancee-
ren. Nu zijn de labour-mannen voor de li
beralen tamelijk lastige bondgenootenals
de liberalen van hen afhankelijk zijn, dian
zullen zij hun die afhankelijkheid zeer laten
voelen Maar nog lastiger z;al een andier
bondgenootschap voor de liberalen zijn, als
zij aan het bewind blijven.
De conservatieven zijn van den beginne
af in dezen strijd aan de winnende hand ge
weest. Dat is begonnen in de steden, het
heeft zich voortgezet op het platteland.
Maar hunne winst is lang niet groot genoeg
om hen den terugkeer tot de r ©gearing mo
gelijk te maken. Zij zouden 168 zetels moe
ten winnen, om de kleinst mogelijk© meer
derheid in het nieuwe lagerhuis te hebben.
Tot dusver hebben zij 87 plaatsen op hunne
tegenstanders gewonnener ontbreken dnis
nog 81 aan de 168. Dat. zij die nog zullen
winnen, is moeielijk aan te nemen. Zij schij
nen het zelf niet te verwachten Een dag
bladcorrespondent, die inlichtingen heeft
ingewonnen bij het conservatieve hoofdkwar
tier, heeft daar vernomen, dat mien daar
verwacht in 't geheel 110 plaatsen te zul
len winnen. Wanneor die verwachting uit
komt, dan zal het nieuwe lagerhuis onge
veer aldus zijn samengesteld
Conservatieven 278
Liberalen en labour-mannen 309
Nationalisten 83
Totaal 670
Het kabinet zou dus in het lagerhuis een
dertigtal stemmen meer hebben dan de op
positie en het zou niet eens vast daarop kun
nen rekenen, want de mannen van de la-
bourpartij zijn vrij ongezeggelijke volgelin
gen. Maar om eene meerderheid te hebben,
waarmee iets is uit te voeren., zou het aan
gewezen zijn op de 83 stemmen van de na
tionalisten. Die geven den .doorslag zij
hebben 't in hunne macht die meerderheid
te verplaatsen van de eene naar de andlere
zijde, naar mate van de wijze waarop zij
hunne stemmen uitbrengen.
Hier herhaalt zich de oude geschiedenis
van de twee honden, die vechten oon een
been, waa~ de derde mee heenloopt. De bed
de groote partijen hebben met groote felheid
gestieden om de overwinning, en het ge
volg i.s, dat, zij geen van beiden den prijs
der overwinning behalen en dat hun strijd
een derdie, die eigenlijk de vijand van bel
den is, in de meest benijdenswaardige posi
tie brengt, die voor dezen denkbaar is.
In dezen strijd zijn de Ieren de bondge
nooten van de liberalen. Zij hebben de libe
rale candidaten gesteund overal buiten Ier
land, waar de Iersche stemmen eenig ge
wicht in de schaal konden leggen, hetgeen in
een aantal stedelijke districten het geval is.
Daarvoor is hun de steun van de liberalen
toegezegd in 'het nieuwe parlement voor de
verwezenlijking van hun lievelingswensch
zelfbestuur (homerule) voor Ierland. De
eerste minister Asquith heeft dit gedaan in
zijne programrede in de Alberthall te Lon
den. De belofte, die deze rede inhield aan
bet adres van de Ieren, heeft hij dezer dagen
in eene rede voor zijne kiezers in het district
East Fife, nader aldus omschreven: ,,Ikheb
gezegd, diat naar mijne meening de "liberale
partij volkomen vrij zou zijn in het volgen
de parlement hetgeen zij niet was in liet
vorige om een wetsontwerp te steunen tot
het verleenen van home rule aan Ierland,
daarbij in zijne vollen omvang handhavende
de suprematie van het rijksparlement." De
conservatieve pers, met de Times voorop,
heeft deze bijvoeging verklaard voor een
vuilen streek (a dirty trick) van de liberalen,
waarmee zij eerst voor den dag zijn geko
men, toen d© verkiezingen in de steden voor
bij waren, waarbij men de Ieren had te ont
zien. Van meer gewicht is intusschen lioe
de Ieren zelf de woorden van den heer As
quith opvatten. Dat kan men zien uit de in
het vorige nummer reeds onder de telegram
men vermelde rede, die de leider van de na
tionalistische fractie Redmond te Dublin
lieeft gehouden. Redmond bracht aan As
quith den lof, diat hij, ofschoon misschien
geen vurige homeruier, volkomen eerlijk
was, en ging daarna voort: ,,Wij in Ierland
zijn niet zulke idioten en gekken om van den
heer Asquith en de liberale partij de indie
ning van een homerule-*bill in de aanstaande
zitting te verlangen, voordat zij bet veto van
het hoogerhuis hebben afgeschaft of gewij
zigd. Wanneer het veto is afgedaan, dan is
het groote struikelblok tegen homerule uit
den weg geruimd en heb ik geen vrees voor
de toekomst van de Iersche kwestie. Als
eenmaal het veto van het hoogerhuis afge
schaft of beperkt is, dan zou ik wel eens wil
len zien, dat de liberale partij, onverschillig
hoe hare meerderheid is, den Ieren het
recht op homerule zou durven onthouden.
Wij eischen niet wat men in Engeland af
scheiding noemtwij verlangen alleen, dat
in de regeling van de zuiver Iersche zaken
de openbare meening van Ierland beslissend
zal zijn."
Men ziet hieruit, dat de Ieren de
liberalen trouw zullen bijstaan in hun strijd
tegen het hoogerhuis, maar niet zullen ver
zuimen hun wissel te presenteeren, als die
strijd beslecht is.
Duitschland.
Weimar, 2 3 J a n. De Keizer ie heden
namiddag hier aangekamen om den groot
hertog te bezoeken In het residentieslot
had een galamaaltijd piaats, waaraan ook
werd deelgenomen door prins Heinrieh en
den Ned.erlandschen gezant baron Gevei's.
Eene ontmoeting van den Keizer met pre
sident Fullières in Monaco zal, zooals men
nu als zeker mag aannemen, niet plaats
hebben. De vorst van Monaco zal wel, zoo
als de Information mededeelt, voor de ope
ning van de Fransche kunsttentoonstelling
naar Berlijn komen, maar zelfs wanneer hij
bij deze gelegenheid den Keizèr uitneodigde
naar Monaco tot bijwoning van de opening
van het oceanografische instituut, en de
Keizer aan deze uitnoodiging gev.lg gaf,
dan zou daar eene samenkomst met presi
dent Fallières niet plaats hebben, omdst
deze bij de plechtigheid zich zal laten
vertegenwoordigen. Vermoedelijk zal echter
ook de Keizer niet naar Monaco gaan.
België.
Aan de niet-bevestiging van het bericht
der verloving van prinses Clementine met
prins Victor Napoleon Bonaparte door den
secretaris van den prins, wordt geen waarde
gehecht. De verloving wordt in Brussel als
een voldongen feit beschouwdzij wordt
alleen niet publiek gemaakt met het oog op
den hofrouw. De jongste dochter van Koning
Leopold volgt hiermee de inspraak van haar
hart. Reeds voor zes jaren had zij haren
vader verzocht om toestemming tot deze
verlovingLeopold II had die echter ge
weigerd, omdat hij 't- niet als doelmatig
■beschouwde zijne dochter aan prins Victor
als officieel vertegenwoordiger van de Napo
leontische idee en mogelijken keizerlijken
troon-pretendent tot vrouw te geven. Koning
Albert moet hebben verklaart, dat hij aan
de verbintenis geen beletsel in den weg zou
leggen. Prinses Clementine staat in het 38e
levensjaar. Prins Victor Napoleon is den
18en Juli 1862 geboren; hij is-de oudste
zoon van prins Napoleon, den zoon van
Jéróme, den jongsten broeder van Keizer
Napoleon I, die Koning van Westfalen ge
weest is.
Frankrijk.
Veertig jaren geleden was de Fransche
oorlogsvloot in aantal en sterkte van de
oorlogsschepen de tweede van de wereld
zij kwam dadelijk na de Engelsche en tolde
zóó vele schepen als alle overige vloten te
zomen. Nu staat zij op dezelfde plaats; na
Engeland met 85 groote oorlogsschepen
komt Duitschland met 38, dan de Vereenig-
de Staten met 35, Japan met 18 en einde
lijk Frankrijk met 14. Een onlangs ver
schenen boek „Deux marines, France et
ALlemagne", gaat uit van dit feit om de
Fransehen op het hart te drukken hoezeer
zij met hunne vicot ten achter gekomen zijn
en welke groote inspanning zij zich zullen
moeten getroosten, om ook op zee te be
schikken over strijdmiddelen, die beant
woorden aan hunne machtspositie. Dat moet
echter liet geval zijn, want Frankrijk met
zijne ligging aan drie zeeën en zijn reusach
tig koloniaal rijk kan eene sterke vloot even
min ontberen als Duit6cliland, want het
geldt ook voor Frankrijk, dat zijne toe
komst op het water ligt.
Het betoog daarvan te leveren, is de strek
king van liet boek. De schrijver geeft eene
geschiedenis en beschrijving van de Fran
sche vloot en wil meer door zakelijkheid
dan door vaderlandslievende frazen werken.
Een bijzonder hoofdstuk geeft eene geschie
denis en beschrijving van de Duitsche vloot,
die den schrijver een groot respect inboe
zemt. Ten slotte wordt eene vergelijking
van de beide vloten in het begin van het
jaar 1910 gegevenzij valt in het algemeen
in liet nadeel van de Fransche vloot uit, al
Is deze ook wat kruisers, torpedo's, onder
zeebooten en dergelijken betreft de Duitsche
vloot vooruit. Eene berekening hoeveel het
zal kosten als Frankrijk zijn ouden rang
op de tweede plaats wil innemen, heeft de
schrijver niet gemaakt.
Engeland.
Londen, 22 Jan. De Iersche lei
der Redmond is te Duiblin als spreker op
getreden. Hij zeide, dat home-rule voor Ier
land dê eenige uitkomst was, waarop de te
genwoordige verkiezingen het uitzicht open
den.
De bewering, dat Asquith verandering
gebracht had in zijne verbintenis, was be
lachelijk. Redmond beschouwde als de meeat
hoopvolle zaak van den geheelen toestand
de verklaring van Asquith, dat hij het wets
ontwerp op de home-rule niet zou indienen,
voordat met de lords was afgerekend. De
hoop van den toestand was de verklaring
van Asquith, dat hij het bewind niet weer
op zich zou nemen, als niet het recht van
veto van de lords was afgeschaft. Wanneer
die slagboom uit den weg was geruimd,
dan had Redmond geen vrees voor de toe
komst van de Iersche kwestie. Hij zou wel
eens willen zien, dat de liberale partij, on
verschillig welke meerderheid zij bezat, den
Ieren het recht op home-rule zou durven
onthouden.
Londen, 22 Jan., 1 1.3 0 voor
middags. Er zijn weer drie unionisten
gekozen, waarmee dezen twee plaatsen win
nen
1 2.3 0 namiddags. Gekozen 198
unionisten, 161 liberalen, 32 arbeidspartij,
58 nationalisten. De unionisten winnen 91
zetels, de liberalen 10, do arbeidspartij 1.
De door de liberalen gewonnen zetel :s
die van Brigge (Lincolnsbire), die door de
unionisten in eene tusschentijdsche verkie-
zing van 1907 gewonnen was.
1.1 5 namiddags. Gekozen 208 unio
nisten, 168 liberalen, 22 arbeidspartij, 59
nationalisten.
De unionisten winnen 96 plaatsen, de re-
geeringspartijen 11.
Er zijn onder de tbans bekend geworden
verkiezingen twee, die zeer opmerkelijk zijn.
In Eastbourne is de laatste liberale meerder
heid van 630 veranderd in eene unionistische
meerderheid van 2304 stemmenin Zuid
oost Essex is de liberale meerderheid van
2060 veranderd in eene unionistische meer
derheid van 1911 stemmen.
In Noord-Ayr shire hebben de liberalen
een zetel gewonnen. De liberale candidaat
kreeg 6189 stemmen, de unionist 5951, de
labourman 1801.
De oud-minister Akers Douglas is in Kent
herkozen met 5386 stemmen meerderheid,
de proctectionist Chaplin is met 5515 stem
men meerderheid herkozen.
Londen, 22 Jan. Hedenmiddag om
3 uur waren gokozen 217 unionisten, 179 li
beralen, 33 leden der arbeidspartij en 65
nationalisten. De unionisten winnen 101 ze
tels, de ministerieelen 12.
Londen, 22 Jan., 1 0.4 5 na
middags. Gekozen 217 unionisten, 181
liberalen, 33 arbeidspartij, 67 nationalisten.
De unionisten winnen 101 zetels, de libe
ralen- 12, de arbeidspartij 1.
M idder nacht. Gekozen 217 unio
nisten, 184 liberalen, 33 arbeidspartij, 67
nationalisten.
De unionisten winnen 101 zetels, de libe
ralen 13, de arbeidspartij 1.
De vice-staatssecretaris Acland is te
Richmond (Yorkshire) geslagen met eene
meerderheid van 1083 stemmen. Bhackleton,
van de arbeidspartij, heeft te Clitheroe (Lan
cashire) 't gewonnen van den unionistischen
werkmanscandidaat Smith met eene meer
derheid van 7146 stemmen.
De winsten, die de conservatieven belialen
in die Engelsche graafschappen, inzonderheald!
die van het zuiden en westen, overtreffen
de verwachtingenUit politieke redenen iB
de afval van de boerenaatbeiders niet te ver
klaren. Geen klasse der bevolking heeft aan
de liberalen zooveel te danken als deze. Van
het stemrecht, dat Gladstone hun verleende,
tot het ouderdomspensioen in het vorige
jaar, diat aan de bevoliking op het platteland
moor te stade komt dan aan die van de
steden, is hunne nog niet voltooide eman
cipatie in hoofdzaak het werk van de libe
rale partij. Ook hebben de boerenarbeiders,
duo geen land Deaitten en evenmin producten
verkoopen, van beschermende rechten nieta
dan de hoogere prijzen te wachten. De ver
klaring ie te zoeken in den druk, die op hen
is uitgeoefend.
De ministerieel© Westminster Gazette zegt
tegenover de beweringen van de conserva
tieve bladen, dat de stemmen van de pach
ters en arbeiders op het platteland voor de
tories vrijwillig zijn gegeven en niet te wij
ten zijn aan den economischen en socialen
druk
„Het is even absurd te beweren, dat deze
invloeden in het Engeleche dorpsleven niet
'bestaan, als het dwaas is te gelooven, dat zij
niet worden gebruikt, en het is nutteloos er
over te klagen, dat de maatschappelijke en
stoffelijke wapenen aan de conservatieve zij
de gewetenloos worden gebruikt."
Zelfs in Schotland hebben d© liberalen in
de plathelandodistricben verliezen geleden-,
In Ierland heeft, de bekende liberale staats
man T. W. Russell zijn zetel in Tyrone
moeten afstaan aan een unionist. In Sohot-
land zijn Edinburg en Glasgow trouwer ge
bleven aan de liberale zaak dan de oppositie
had verwacht, ofschoon in Glasgow een
mandaat dloor versnippering van de stemmen
tiusschen de liberalen en de arbeidspartij
verloren is gegaan.
Een deel van de nederlagen, inzonderheid
in de steden, is te wijten aan de districten,
waar de strijd naar drie kanten werd ge
voerd. Vrijdag hadden de liberalen daardoor
zeiven zetels verloren, waarvan vijf door de
oppositie gewonnen zouden zijn al6 er lier-
st-emming was geweest.
In den heftigen partijstrijd in deze dagen
is het eene verkwikking te lezen, dat de
bisschop van Woolwich eene berisping heeft
toegediend aan den predikant van St. John's,
Plumstead, die een Te Deum had laten zan
gen ter eere de nederlaag van den can
didaat der arbeidspartij Crooks. De bisschop
heeft dit genoemd „eene beleediging van de
godsdienstige neigingen en gevoelens van
broeders-leden der kerk en van nonconfor-
nistendie eerlijk een opvatting van den
Roman van
14 ANNA WAHLENBERG.
Uit het Zweedscli
door Betsy Bakker Nort.
Nu lachte hij luid.
„0, er zijn meer hofhondenbeste, en als
er een blaft, dan ©temmen de anderen in,
alleen maar om den eersten gezelschap te
houden, zonder zelfs te weten waarover het
hlandelt. Dalt zal je zien. Dalt zal je zien.
Wachlt maar 1
„Ik vind daarentegen, (diat de meertje anen-
6chen boos wonden, alls ze czien (diat iemand
slecht wordt ibehandeld- Ze zull'len je wel
verdedigen, dat weet ik zéker, en diat jij, die
zoo veel vrienden hebt-."
„Zoo, denk je dlatl
Hij zei dit op een toon alsof haar meening
geen antwoord waard was, en hij schoof drif
tig zijn bord weg, wierp zijn servet op de
tafel, stond op en begon op en neer in de
kamer te loopen.
't Was alsof hij tegen haar had gezegd,
dat ze sprak van zaken, waarvan, ze geen
verstand had, en veel liever niets moest
zeggen dan een massa domheden. Alles wat
ze zei, scheen geen ander effect te hebben
dan liem te prikkelen.
De lucht was vol aanklachten tegen haar
en de heele wereld. En gedurende langen
tijd waagde ze het niet een woord te zeggen.
Maar ten slotte hield ze het niet langer uit.
„Robert, lieve Robert!" zei ze zacht.
„Waarom trek je je dit zoo aan? Weet je
dan niet meer hoe verrukt alle mensclien wa
ren over het sanatorium? Zoowel op het Mei
feest als ook na dien tijd. Onophoudelijk
moesten we immers hooren hoe de menschen
het bewondierlden. GeHdfc dan bun al'lar oor
deel niets voor je tegen dien eenen, die onte
vreden is?"
Hij bleef voor haar staan, en zijn anders
zoo goed open gezicht leek haar bijna vreemd
met de samengetrokken wenkbrauwen en de
opgewonden, vlammende kleur.
„Ja, nu vergis je je niet," zei hij ruw.
„Het oordeel van dezen eenen misnoegde be
teeken t werkelijk veel meer voor mij van dat
van de meeste anderen. Want het heeft me
getroffen als een vurige 'kogel. En indiien oiok
alle ooms, grossiert en consuls en villa
eigenaars van de heele wereld zouden ko
men en zeggen dat ik een meesterwerk ge
maakt heb, dan zou toch die vurige kogel
blijven zitten. Maar dat begrijp jij niet."
En daarmee verliet hij haastig de kamer.
Flora hoorde hoe hij zijn jas van den
kleerhanger in het portaal nam. En toen ze
stil bleef staan, zag ze hem dadelijk daarna
voorbij het raam gaan met zenuwachtige
stappen. Hij had de jas aan, die hij ge
bruikte als hij naar de stad reisde. En hij
sloeg den weg ook in naar het station. Hij
had vergeten goeden dag te zeggen vóór hij
vertrok, en dat was de eerste keer zoo lang
ze zich herinnerde.
XI.
't Was of er iemand ziek lag, zoo stil was
het in huis.
Gewoonlijk, als de architekt 's middags
thuis kwam, was er overal leven en bewe
ging. De dienstmeisjes vlogen heen en
weer om een menigte bevelen uit te voeren,
wat ze graag deden, omdat ze vriendelijk en
aardig gegeven werden.
Ingeborg danste en zong en had duizend
dingen aan haar vader te vertellen, die ze
rijkelijk beantwoordde. Licht en lampen
moesten in alle kamers aangestoken worden,
en geen deur mocht gesloten zijn.
Maar vandaag wist men nauwelijks dat
hij thuis gekomen was. Hij had geen beve
len te geven of aanmerkingen te maken. En
Ingeborg, die slechts eenlettergrepige ant
woorden kreeg op haar vragen, zweeg spoe-
dieg en wierp schuwe, angstige blikken op
haar vader, die zoo wonderlijk veranderd
was. Zoodra ze gegeten hadden, stond hij
op, maar niet om naar het vuur in den open
haard te gaan, en zich te laten vallen in een
van de wachtende, gemakkelijke rieten stoe
len,' waarin ze altijd na tafel koffie dronken.
De warme houtvlammen en het vroolijke
knappen van het vuur lokten hem vandaag
niet. Met groote vaste schreden ging hij
naar de teekenkamer en sloot do deur achter
zich.
Flora keek niet- naar die deur, maar ze
had een gevoel alsof er een rotswand voor
haar oprees, plotseling uit den grond., die
een ijzige kilte rondom zich verspreidde.
Ze antwoordde op Ingeborg's woorden,
maar dat gebeurde werktuigelijk, en onder
wijl dacht ze slechts aan hem die achter den
rotswand zat. Alles wat op brutaliteit ge
leek was zijn natuur volkomen vreemd. En
dat hij haar vanmorgen niet vaarwel had ge
zegd was slechts een onachtzaamheid, een
gevolg van izaj.n opwinding, <ïat wnist ze. Toen
hij thuis kwam, hald hij haair gekust zoooils
gewoonlijk en geta-odhlt o(ver aTleried te spre
ken, ofschoon geen wobrd ©ver hetgeen zijn
gemoed vervulde.
Maar hij was dn elk geval niet onvriende
lijk tegen haar geweest, doch hij had het
niet uitgehouden langer bij haar te blijven
dan alleen gedurende den maaltijd. Toen
was hij weggegaan. Hij ontweek haar. Hij
schoof haar van zich. Ze had geen macht
om hem te troosten en hem te helpen, ten
minste wanneer zijn verdriet van een aard
was als nu. Dat had zo ook vroeger ge
merkt.. Ze begreep die zaak niet, had hij
gezegd. Was dat, omdat hij meende dat zij
partijdig was, omdat ze hem zoo na stond?
Of was het omdat hij haar bevattingsvermo
gen maniaöhtte? Mïssciüietn afllelbenkle. MiB-
sdliien wiet hij zelf niét, waarom, hij haar
ontweekMaar het dieedi Üi'alar eoo'n
driet, dat ze niets voor hean kion zijn dis hij
dééd.
Toen de koffie binnen gebracht werd,
schonk ze een kop voor hem in, en ging er
mee naar zijn kamer. Hij zat voor de groote
teekentafel, met kaarten en teekeningen voor
zich. Maar hij scheen niet bezig met eenig
ernstig werk, want zijn hoofd leunde op de
handen en potlood en lineaal lagen onbewe
gelijk op hun plaats. Bij het gerucht dat
zij maakte, l'dohitibe liiij 't lnoioifkl op en knikte
haar toe. En toen ze hem de koffie bood,
dronk hij die in een paar teugen uit, en
streelde haar hand tot dank.
,.Heb je het druk?" vroeg ze opgelicht.
Maar hij nam de pen en begon eenige lij
nen te teekenen, het was iets wat hij van
avond klaar wilde hebben, zei hij.
In alles was hij zei en deed, was de duide
lijke bedoeling dat hij haar weg wilde heb
ben. Dat begreep ze heel goed. En toch
bleef ze nog staan. Toen ze in de kamer was
gekomen en hem daar in gepeins verzonken
zag, waren alle gedachten aan haar zelf en
alle bitterheid over eigen onbeteekenendheid
verdwenen, ze zag slechts dat hij leed.
Wél was het onverstandig ihét onvriende
lijke oordeel van een enkelen man zich zoo
aan te trekken, het was ziekelijke zelf-pla-
gorij. Maar het was nu eenmaal zoo, dat
hij heftiger en dieper dan anderen voelde
en alle redenen tot gemoedsbewegingen ver
grootte. En indien de redenen ook niet echt
waren, zijn lijden was wel echt. Zij brand
de van begeerte zijn hoofd aan haar borst te
trekken en zijn oogleden te kussen. Maar
ze waagde het niet. Vandaag kon ze immers
nauwelijks iets zeggen of doen, wat hem niet
prikkelde?
„Wil je de kachel aanhebben?" vroeg ze.
,,'t Is hier zoo koud."
„Nee, dank je. Ik ben niet koud."
„Maar je werkjas kon je tenminste wel
aandoen, die is veel warmer dan deze
Ze praatte slechts om nog een weinig te
kunnen blijvon. En daar hij zich eigenlijk
niet verzotte, nam ze zijn lange, warme
werkjas en hielp hem die aantrekken. Zoo
kon ze toch iets doen. En terwijl zo de
knoppen dicht maaktci, fluistende ze hem ieta
liefs in 't oor. Ze wist iets heerlijks, dat
paste voor den kouden dag. Een grooten,
warmen, gloeienden rooden wijngrog zou hij
hebben. Zij kon dien zoo lekker maken, dat
wist hij toch wel En ze dacht er reeds met
blijdschap aan, hoe ze uit en in zou loopen,
en den wijn klaarmaken, het water koken, en
hoe lange tijd er noodig zou zijn om alles
klaar te krijgen. Ze zou voor zich zelf ook
een glas klaar maken, en dan zouden ze sa
men hier zitten en den weideenden drank ge
nieten. W»rdt wrvvlyj.
