Donderdag 10 Februari 1910.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
DROOMLEVEN.
II*. 227-
8"' JnurganK.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Amerafoortf l.OO.
Idem franco par post- 1.50.
A/ionderiflke 0.05.
Dei* Courant reraohgnt dagelgks, behalve op Zon* on Peeat-
dagen.
Advertent iénaaedodeelingen enz.gelieve men vóór 11 uur
'a morgana b$ do Uitgeven in te zenden.
Uitgever»! VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIÊN:
Van 16 regels -• f 0.50.
Elke regel meer - 0.10.
Dienrtaanbiedingen en aanvragen 25 cents bij vooruitbetaling
Groote lettera naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeeliga bepalingen tol
het herhaald adverteeren in dit fitad, bjj abonnement. Xe»'
circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvrae»
toegezonden.
Politiek Overzicht
I>e kiesreclilliervorming in Pruisen.
Met ïederen dag wordt in de organen der
verschillende partijen, «n niet. alleen, van die
fracties der linkerzijde, welke principieel
het al gom eon e directe kiesrecht verlangen.,
de kritiek op het Pruisische kiesreohtvoor-
stel scherper en uitgebreider.
Het is niet alleen de volkomen staatkun
dige ontoereikendheid van het tot uitbrei
ding van het kiesrecht ingediende ontwerp,
die de protesten te voorschijn roept, doch
ook in de uitwerking ervan komen steeds
meer nonchalances en onbegrijpelijkheden
voor den dag, welke het ontwerp als een
zeer gebrekkig werk kenmerken. Eén ding
staat vast: zooals het thans is, kan en zal
het geen wet worden, althans niet een wet,
waaraan eenige liberale partij of partijfrac-
tia zou kunnen medewerken, want, hetgeen
zelfs de gematigde liberalen verlangen, de
geheime stemming, wordt met dit ontwerp
niet» gebracht en wordt zelfs in beginsel le
vendig bestreden. Evenmin brengrt het voor
stel, wat ook een bescheiden eisch van het
liberalisme is, een verandering in de on
rechtvaardige indeeling van kiesdistricten,
waarvan overigens niet. alleen de conserva
tieven, doch ook het centrum niets wil we
ten. Zoo is bij den tegenwoordigeii stand
van datgene, wat de regeering biedt en wat
de verschillende partijen onvoorwaardelijk
verlangen, de mogelijkheid eener meerder-
heidsvorming niet zichtbaar, of men moest
aannemen, dat conservatieven en vrij-con
servatie ven met eenige nationaal-liberale
overloopers een kleiue meerderheid tot stand
brachten voor iets, hetwelk ze dan een her
vorming zouden noemen, zulks met het doel
en in het valsche geloof, daardoor de verdere
hervormingsbeweging halt te kunnen gebie
den. Aan het karakter van dit ontwerp zou
dit eigenlijk beantwoorden, want dit ont
werp is, kort gesproken in de terminologie
van de Frankf Zt,g„ „met eene verbazing
wekkende miskenning van de in het open
bare leven werkende krachten en politieke
machtsfactoren, zoo in elkaar gezet, alsof
bet leidende standpunt is geweest, de Prui
sische conservatieven tevreden te stellen en
zorg en het wantrouwen van hen af te
wentelen, welke hen tegen deze vrucht der
Bulowsche blokpolitiek van het eerste oogen-
blik af aan hebben vervuld en mede aan
leiding hebben gegeven het op Bulow's af
treden aan te sturen."
Nu zou men in verband met diit laatste
meen en dat de Pruisische conservatieven,
die de behoefte aan hervorming van het
kiesrecht tot dusver in 't geheel niet erkend
hobben, met het oog op deze situatie mak
kelijk er toe zouden kunnen komen om van
eene diepgaande behandeling van het kies
recht/voorstel af te zien en het op een ver
werping kort en goed aan »e sturen. Doch
dat doen ze niet en dat is wel opmerkelijk.
Hun toonaangevend orgaan de „Kreuzzei-
tung" antwoordt op de heftige afwijzing,
welke het ontwerp bij de linkerzijde
en de afwijzing welke het bij de an
dere partijen, met uitzondei ing der rechter
zijde, ondervindt, volstrekt niet met een
zelfvoldaan „Nu, dan maar niet" doch
schijnt veeleer het aan te leggen op een po-
s:tief resultaat en af te wachten, zonder
het wel is waar ronduit te zeggen, door wel
ke concesa.es dat zal worden mogelijk ge
maakt. Hot blad dat tot nog voor kort den
eisch van kiesrechthervorming heeft bestre
den en <lke poging om aan het bestaande
stelsel te tornen wantrouwend van de hand.
heeft gevezen, bepleit thans op eene opval
lend kalme manier een rijpelijk en cons-
oentieus commissoriaal onderzoek. Ook de
katholieke Germania heeft zich voor zulk
oene zorgvuldige behandeling uitgesproken,
waaruit zou kunnen blijken wat eventueel
aL terrmjnbetalv ig aan hervormingen zou te
verkrijg©zijn.
Wanneer dus d.e beraadslagingen nog tot
een positief resultaat mochten voeren, dan
kan dit niet anders geschieden of het voor
stel moet aanzienlijk worden omgewerkt.
Welke kansen op een meerderheidsvorming
zulk een ontwerp hebben zal, valt op dit
oogenblik niet te beoordeelen, ook niet wan
neer men de opvatting en de programmati
sche gezichtspunten der partijen kent. Dit
staat dus ook vasthet ontwerp zal niet,
en waarschijnlijk door geen eene partij, wat
n.en na de vernietigende kritiek, welke het
van meer dan één zijde heeft ondervonden,
zou kunnen verwachten, kortweg Worden
verworpen.
Men bedriegt zich wel niet wanneer men
aanneem', dat dit eigenlijk door alle par
tijen, zij het ook van verschillende stand
punten k t en io verschillende toonaarden
als onvoldoende aangeduide ontwerp nog
langen lijd he' middel- en uitgangspunt zal
vormen, met alken van zakelijke beraad
slagingen, doch ook van algemeen-politieke
uiteenzettingen met wellicht sterkere uit
werking op de partijverhoudingen onderling
en op de regeering.
Gewoonlijk verneemt men uit de parle
mentaire debatten hij de eerste lezing var
eer. wetsontwerp niet veel nieuws; zij dis
mo> de staatkundige omstandigheden op de
hoogte zijn kennen heit standpunt der pa'-
tijen bij tal van politieke vraagstukken reeds
van te voren Ditmaal kan het evenwel an
ders zijn en men ziet dan ook de eerste le
zing van hot kiesrecht voorstel, welke heden
plaats heeft, ook in de niet op sensatie be
luste, doch ernstige politieke kringen, met
zekere spanning tegemoet. Het is bekend
da; de rijkskanselier en minister-president
von Beth man n Heilweg voor het ontwerp,
ofschoon het nicA zijn eigen werk is, doch
technisch een verrichting van het ministerie
van binnenl andse he zaken en in zijne grond
trekken matuurlijik ook het product van
het staatsministerie, zelf in het Huis van
afgevaardigden zal opkomen. In sommige
bladen komen zachte, doch voor den geoe
fende» lezer begrijpelijke aanduidingen
voor, dat de minister-president zich niet tot
eene motiveering of verdediging, van dit
voorstel zai beperken, doch dat hij daaren
boven de politieke toestanden en partijver
houdingen in Pruisen zal bespreken en zijn
inrichten over dei: verderen gang van zaken
zal te kennen geven.
Zal men dus beden wellicht de meenin-
gtn van oen rijkskanselier en minister-pre
sident te dien opzichte vernemen, zoo mag
men bovendien ook met eenige spanning
uitzien naai hetgeen de conservatieven doen
zullen.
Duittchland.
B e r l ij n, 9 Febr. Het militaire
luchtschip M 3, dat van een afstandstocht
terugkeerde, kon tengevolge van een defect
aan het hoogte-stuur niet dalen. Het dreef
af naar Marienhof, waar het te 5.30 vlot
landde Men zal het luchtschip opnieuw
vullen en dan zal het den terugweg door de
lucht aanvaarden.
Belgli.
Te Brussel is Dinsdag namiddag de in
ternationale conferentie begonnen der af
gevaardigden van Duits'chland, Engeland
en Belgie tot vaststelling van de grens tus-
schen den Kongostaat, Britsch-Oeganda en
Duithclr-Oost-Afrika. Gelijk wij reeds vroe
ger uiteenzetten, gaat het om de door de
nieuwe vaststelling van den 30en lengte
graad verschoven geographische grens.
Duitsehland maakt aunspraak op het Roe-
fifi-dal en het Kiwoe-nicer, dat door de
nieuwe vaststelling van den meridiaan aan
België toeviel. Engeland zou door dezelf
de omstandigheid het bergachtige terrein
van den Roewenzori en het Edward-meer
verliezen. Men verwacht dat de onderhan
delingen lang zullen duren. Engeland heeft
als zijn vertegenwoordiger aangewezen den
gezant te Brussel, Sir A. Hardinge. Belgie
wordt door den minister van buitenland-
sche zaken J vvignon vertegenwoordigd.
Duitschlaixl heeft echter merkwaardig ge-
uoeg, niet zijn gezant te Brussel, graaf
Wallwitz, tot gevolmachtigde benoemd,
doch twee autoriteiten uit Berlijn, den ge
heimen opperregeeringsraad Ebermayer en
den geheim- n regeeringsraad Danckel-
rnann.
Graaf Wallwitz is nu met verlof gegaan.
Frankrijk.
P a r ij s, 9 Febr. De Kamer heeft het
ontwerp om een crediet van 20 millioen
francs voor de slachtoffers der overstroo
ming te verstrekken naar de begrotingscom
missie geren voyeerd.
De plotselinge ongenade van generaal
Toutée de minister van Oorlog heeft nl.
op de interpellatie van Dalimier nog ver
klaard dat de generaal van stonde af aan
ophield deel uit te maken van zijn depar
tement is kenschetsend voor de Fran-
sche toestanden. Hem is niet de gelegen
heid gegeven om maar één woord tot zijn
verdediging in te brengen. Hij werd door
den afgevaardigde Dalimier beschuldigd ka
put* in Savoureau ruw toegesproken en zelfs
gostooten te hebben. Daarvan nu zoo
meldt de Parijsche berichtgever van d'e
Vossische Zeitung is geen woord waar.
Hij volstond er mede den kapitein van
wien hij sin dis 36 uur tevergeefs een sa
menvatting der dossiers over de tot den
minister van oorlog gerichte verzoekschrif
ten verlangde, onder het oog te brengen dat
hij zijn bevel nog niet had opgevolgd. Dat
geschiedde zonder heftigheid en zonder dat
do generaal den kapitein met een vinger
aajiraakte zegt bovengenoemde bericht
gever. „De werkelijke reden van Toutée's
ongenade is, dat hij van eenige afgevaar
digden en senatoren der radicale meerder
heid het misnoegen had opgewekt, omdat
hij zich niet inschikkelijk genoeg betoonde
voor aanbevelingen en inmengingen Vn
gunste van bepaalde officieren en soldaten
De radicale demagogen kiezen principieel
altijd voor den ongeschikte en tegen den su
perieur partij, ook wanneer deze laatste
zich niet aan het minste vergrijp heeft
schuldig gemaakt. Waarom dan ook de af
gevaardigde Dalimir, onbewust bij wijze
van parodie, den minnister van oorlog
heeft gevraagd wat deze dacht te doen om
het respeot voor de ondergeschikten onder
('e superieuren te verdedigen en te verster-
keil.
Het incident-Toutée is nog niet van de
baan. Dinsdag had het nog een klein naspel
in de Kamer. Toen kapitein Savoureau zich
weer in de zittingzaal vertoonde, vatte de
republikeinsche afgevaardigde Gast dit als
eene ongepastheid op, en kondigde hij den
minister van oorlog aan, dat hij dezen over
de aanwezigheid van den kapitein zou inter-
pelleeren, wanneer hij er niet de voorkeur
aan gaf den kapitein tot vertrek te nopen.
De minister van oorlog gaf aan dit laatste
de voorkeur en de kapitein moest de zaa!
verlaten. Onder de republikeinsche afge
vaardigden doet zich een strooming kennen,
welke zich tegen liet kabinet van den minis
ter van oorlog in het algemeen richt.
In 't proces van den bond van onderwijzers
tegen den kardinaal-aartsbisschop Lucou van
Reims, (naar aanleiding van den brief van
den bisschop tegen de leekenscholen) is in
de zitting van de civiele rechtbank te Reims
het Openbaar Ministerie aan het woord ge-
woest. Hij zette uiteen, dat deze zaak, die
door geheel Frankrijk in spanning gevolgd
wordt, drie vraagpunten in zich sluit, nl. de
kwestie van het feit op zichzelf, de outvan
kelijkheid der aanklacht en de bevoegdheid
der rechtbank Op het eerste punt ingaande
herinnerde het O. M. aan de positie van de
bisschoppen en de geestelijkheid vóór de op
zegging van het concordaat. Destijds was de
wet draconisch streng ten opzichte van alle
overtredingen der biesehoppen in woord en
sohrift. Direct werden ze wegens misbruik
voor den Raad van State gedaagd, terwijl
hun salaris gedeeltelijk of geheel ingehouden
werd. Monarchie en keizerrijk bedienden
zich dikwijls van deze laatste strafmethode,
terwijl de republiek er minder gebruik van
maakte. Sinds de scheidingswet genieten alle
bisschoppen en geestelijken de vrijheid van
het gemeene recht, die ieder burger bezit.
Maar die vrijheid heeft grenzen, en wat bui
teil die grenzen ligt is een vergrijp.
Nadat het O. M. daarna den bisschoppen
had voorgehouden, dat zij zich niet altijd
tot de vrijheden beperkt hebben, hun gelijk
alle anderen toegestaan, vatte hij den bis
schoppelijken brief in zijn ware bedoeling
als volgt samen „De neutrale school, de
openbare school, dat is de vijand." Men
zou kunnen zeggen, dat de geestelijkheid,
dóór zich tegen de wet te verzetten, den
anarchistischen groepen het slechtste voor
beeld gegeven had maar de kerk was niet
altijd zoo sterk tegen de neutrale school
Want- deze werd reeds vóór de wet van 1880
door een kerkvorst, die een groot Fransch-
man was, door den kardinaal Lavigerie in
A,gerië geschapen en daaraan had Ferry ©en
voorbeeld genomen. Het moet toegegeven
worden, verklaarde het 0. M. verder, dat
zich in de schoolboeken plaateen bevinden,
die de neutraliteit der school aanranden. Die
hadden de bisschoppen bij de academische
autoriteiten moeten aantoonen, maar in geen
gaval mochten zij een brief publiceeren, die
boosaardige veronderstellingen ten opzichte
van den onderwijzersbond bevat. Echter wa
ren ook deze nog in allen gevalle te ver
ontschuldigen, maar daarentegen mag de
aanklacht van misbruik van vertrouwen te
gen de leeraren niet ongestraft blijven. Eeni
ge zachter-gestemde bisschoppen hadden zelfs
het gewelddadige van den open brief erkend
en getracht dien te verzachten. De brief
heeft een strijd tegen de onderwijzers doen
ontbranden en hen op die wijze materiëele
en moreele schade bezorgd. Dientengevolge
hadden de bisschoppen een misbruik van
vrijheid en een delict begaan. De ontvanke
lijkheid van den aanklagende» bond van on
derwijzers en de bevoegdheid van de civiele
rechtbank werden tevens door het O. M. na
drukkelijk verdedigd.
Engeland.
Newport., 9 Febr. Te Monmouth
had het jaar lij ksche congres van de Arbei
derspartij plaats. Keir Hardie, die tot voor
zitter was gekozen, schetste dc toekomstige
politiek van de arbeiderspartij. Hij zeide,
dat hij niet kon zeggen dat hij tevreden
was met den uitslag der verkiezingen. De
behandeling van de arbeiders-candidaten
door de liberalen deed de partij niet neigen
tot overmatig vriendschappelijke betrek
kingen met de liberalen.
De Arbeiderspartij moet haar volle vrij
heid van handelen behouden, zoowel in het
Lagerhuis als bij de verkiezingen.
Hij kritiseerde Asquith's plannen met be
trekking tot het Hoogerliuis en herhaalde,
dat de Arbeiderspartij geheel wenscht het
Hoogerliuis te doen verdwijnen.
Zweden.
Voor zoolang de ziekte des Kunings
duurt heeft de Kroonprins als regent de
r^eering overgenomen.
Stockholm, 9 Febr. Hedenavond
is hei volgende bulletin over den toestand
des Konings uitgegeven De Koning heeft
in den loop van den dag herhaaldelijk ge
durende korten tijd geslapen en vloeibaar
voedsel gebruikt. De pijnen zijn bijna ge
heel en al verdwenen, alleen doet zich een
gevoel van vermoeidheid kennen. De ziekte
heeft tot dusverre een normaal verloop.
Spanje.
Madrid, 9 Febr. Na een onderhoud
met de leiders der liberale partij, heeft de
Koning tegon 12 uur den lieer Moret ont
boden. Om 1 uur zou de totale crisis zijn
verklaard.
Madrid, 9 Febr. De regeering heeft
haar ontslag ingediend. De democraat Cana-
lejae is belast met dé vorming van een ka-
bi r
Madrid, 9 F e b r. Het nieuwe minis
terie is als volgt samengesteldi minister
president: Caualejas, minister van buiten-
landache zaken Garcia Prioto van binnen-
landsche zaken: Sagaeta; van oorlog: ge
neraal Aznar; van marine: Arias Miranda;
van financiën. Cobianvan justitie; Ruiz
Valareni; van openbare werken: Calbaton
van onderwij'6 Romano nes.
Madrid, 9 Febr De nieuwe minis
ters hebben den eed afgelegd.
Madrid, 1 0 F e b r. De Duitsche ge
zant alhier, graaf Tattenbach, is overleden
O otton HJk-H o n gar IJ a.
De Boheemsche Landdag is verdaagd en
van Czechische zijde heet het, dat de Duit-
schers alle schuld hebben. De Duitschers
beweren natuurlijk dat de Czechen door
alle waarborgen te weigeren van vervulling
der Duitsche eischen, het den Duitschers
onmogelijk maakten hun dwarsdrijverij in
den Landdag op te geven. Toch verklaart
men van Duitsche zijde, dat het conflict
niet is verscherpt en alle onderhandelingen
nog niet zijn afgebroken. De Duitschers
blijven bereid de onderhandelingen voort te
zetten tot voorbereiding van een program
Moman van
28 ANNA WAHLENBERG.
Uit het Zweedsch
door Bitst Baikir-Nort.
Met het hoofd geleund tegen Robert's
schouder, lag ze voor zich uit te staren met
wijdgeopende oogen, maar met een blik,
lalsuf ze- niets andere zag dan de visioenen,
die in haar opstegen.
„Alles wat verlangt heeft- een onsterfelijke
ziel," zed ze.
„Alles, wat verlangt'1 herhaalde Ro
bert, terwijl hij zich trachtte te plaatsen in
haar gedachtengang.
„Ja, want dat strekt zich immers uit over
het tegenwoordige, ver weg van dezen tijd
in een ander.''
„Laten we dat aannemen'' zei Robert
..Maar dan moeten we ook afdalen tot do
dieren, en erkennen dat zij een onsterfelijke
ziel li ebbenEen hond verlangt immers
naar zijn meester, hij zit op diens graf te
treuren, tot zij zelf van honger sterft?
„En een vogel wordt ziek van A-erlangen
naar zijn kameraad, dien men van 'hem ge
nomen heeft," zei Agnes.
..Maar waar is dan de grens? Waar be
gint God de onsterfelijke zielen te scheppen,
en waar ziet men lichamen zonder ziel?"
Flora lachte Ze hadden haar tot een
orakel verheven. Waarom zou ze dan niet
antwoorden in den passenden toon?
„God heeft de onsterfelijke zielen niet ge
schapen," zei ze. „Het is niet het goede,
dat hen geschapen heeft, het is het kwade."
„Wat zeg je? Zouden we ons zoo gering
voelen? Zouden we werkelijk van het begin
niet Gods kinderen zijn, maar van den dui
vel
„De duivel? Ik begrijp dat woord niet,"
zei Flora.
„Maar wij zijn kinderen van het kwade,
't Lijden heeft ons' geschapen. Zie slechts
naar een arm vergroeid dennetje, dat wor
tel geschoten heeft in een bergkloof. Het
heeft dorst, honger, pijn geleden, het heeft
geleerd te voelen. Het heeft in- de reten ge
zocht naar elk kluitje aarde. Het heeft
leeren verlangen naar iet-s beters, en be
grijpt dat liet iets goeds is zich te kunnen
bewegen. En zijn verlangen sterft niet,
omdat het niet bevredigd wordt.
Wanneer zijn wortels en takken sterven,
zoekt het zich een nieuwe woning, en wel in
iets, dat kan bewegen. En dan is het een
worm of een ander kruipdier tot het wordt
opgegeten, vertrapt, en zoo vaak geplaagd,
dal het een nieuw verlangen krijgt, mis
schien om oogen te hebben om het gevaar
te ontwijken, of vleugels om weg te vliegen,
en dan ondergaat het opnieuw een verande
ring, en steeds hooger en hooger. het is liet
kwade dat het stuurt en het richt naar het
goede.
„Maar hoe kan de ziel verhuizen"
vroeg Robert, spelend met heur haar, waar
van een streng over haar wang viel.
..Heb je dan nooit een zielsverhuizing ge
zien antwoordde ze hem aankijkend, alsof
zc zijn vraag wonderlijk vond.
„Als je een mensch bij de hand houdt en
stil wenscht, dat hij iets zal verrichten, doet
hij het. Je ziel is in zijn lichaam o%'erge-
gaan, en heeft hem gedwongen."
Agnes lachte.
„Dat noemt men anders gedachtenlezen,"
zei ze.
„Nu wat doet het er toe, hoe het heet,"
zei Floia lachend.
En zoo kalm en zeker tegenover de mee
ning van een ander hndden ze haar nog niet
gezién. De opvatting van anderen scheen
niets- voor haar te beteekenen, in de dingen
waarover ze nu sprak. Ze zag ze op haar
wijze, en dit was do eenige waarop ze hen
kon zien.
„Zoo, maar de dieren dan" zei Robert,
„zij weten dus ook de lichamen van anderen
te stelen?"
„Niet stelen, maar dat ze veranderen ziet-
men immers duidelijk Zoodra ze dakloos
worden, nemen ze de kleine lichamen in
bezit, die "nog geen leven bezitten en hun
passen. Dat moet toch wel."
In haar ijver had ze zich opgericht van
Robert's schouder, en keek beurt om beurt
van hem naar Agnes.
„Want indien ze niet onlangs hetzelfde
leven hadden gevoerd, hoe zouden ze dan
kunnen doen wat ze doen? Hoe zou de spin
haar net kunnen spinnen zonder eenig voor
beeld voor oogen io hebben En hoe zou de
wesp haar kunstrijke woning kunnen bou
wen. daar haar geslacht gestorven is en het
haar niet heeft kunnen leeren? Ze kan het
omdat ze het reeds vroeger heeft gezien, en
ze zich herinnert hoe het moet."
Robert legde peinzend den vinger tegen
het voorhoofd.
„Ja, maar wacht e\-en" zei hij, „hoe
kunnen zij. die van de eene soort overgaan
in een ander, dadelijk weten of ze zich te
recht zullen vinden in de nieuwe omstandig
heden."
„•Dat weten ze ook niet. Denk maar
eens hoeweel mislukte schepselen men ziet,
die in den levensstrijd ondergaan. Denk eens
na, hoevel idioten er zijn, hoeveel kinderen
er sterven. Dat zijn de nieuwelingen, die
zoo weinig weten en kunnen. Blijven ze
leven, dan worden ze toch nooit als anderen.
Zie slechts naar mij. Ik ik kan immers
niet spreken?"
Robert greep -haar bij de schouders en
keek haar aan. Toen kuste hij de onbeweeg
lijke lippen met liet weemoedige lachje, dat
scheen weg te willen vluchten. En daarna
keek hij haar weer aan.
Waren dit slechts fantasiën, geboren d,oor
het toeval, niet meer, of hield ze zich vaak
met dergelijke gedachten bezig? En hoe was
eigenlijk haar gedachtenwereld, waarvan
men zoo zelden iets vernam?
„Maar ik vind dat je begint te spreken,"
zei hij.
Een oogenblik straalden haar groote
oogen, zoodat ze lichtten met een vochtigen
schij n
„0, als ik het kon leeren 1"
Maar in het volgende oogenblik doofde
het licht in haar blik.
„Nee, ik kan niet" zei ze, „niet zoo
als ik moest, het is te moeilijk, en de tijd
te kort."
„0, mijn kleine zeemeermin," en hij
wilde haar tot zich trekken
Maar zij schoof hem vau zich en keerde
zich af.
„Noean mij niet. zoo," rei ze. „Ik wil het
niet hooren
En toen hij, na veel vengeefsche pogingen
eindelijk 'haar oogen ontmoette, waren ze
vochtig en dof.
XVIII.
Soms kon het gebeuren dat Agnes zich
terneer geslagen gevoelde, wanneer ze dJadht
aan Robert's wijze van dk>en tegenover zijn
vrlouw, vooral wanneer ze zich dten Zondag
avond na het schaatsenrijden herinnerde.
Zijn teederlheid jegeiiB Flora was zoo warm
geweest, dat ze zidh nioeslt afvragen of deze
niét gdleek op echt© Liefde.
Maar zoodra ze tijd hakl na te deniken,
zag ze spoedig in dat- het slechts schijn was.
Ten eerste Ih-aid Flora zoo iets kindleriijtks
en hulpbeihoevendsi in haiar weecu, diat dit.
-een beschermende todd.uriicu] opwdkt©dlit
voelde ze immers zelf ook, en hoewel te
sterker moest Robert dlit djan voélen-, die
haar zoo na stond
Wat hij voor Flora .voelldle, zou men im
mers ook wel liefde kunnen noemen, hoewel
niet van erotisdlien aarddlocih zooale men
voelt voor een -kind. of voor oen wazen, dat
niet- .geheel op hetzelfde niveau sibaat ah* wij
zelf. Want Flora was niet gelieel zijns
gelijlke. Dat had ze immers zelf geveeld en
erkend? Dat. was immens haar verdriet, en
dat maakte ilnaar bang en daad haar naar
gevaren rondom ziefti spieden. Zij zocht ze
op verkeerde plaats, ze veroorzaakte zich
onnoodig lijden. Maar 'het feat alleen dat
zc zich overgaf aan deoe vrees bewees im
mers dat er iets ontbrak aan Robert's liefide,
ofschoon hij alles -sdheen te willen doen om
er haar aan te <toen gelooven. Want Agues
had begrepen dat -liij dit wilde. Dat hii op
dien Zondagavond in haar tegenwoordigheid
zooveel warmte toonde in >zijn gedrag jegens
Flora had zokor jui.wt dit dool, „er zelf der
tij'd dat hij Agnes wiUle tooncu, dat hij trots
alles toch veel van zijn vrouw hield en da
uiterlijke verhoudingen onaantastbaar wa
ren? Wordt verrolgd.
