I*. e.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Mijn Vriend de Chauffeur.
9"' Jnarganjt.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS: -
Per 8 maanden voor Amersfoortf 1.00.
Idem franco per post - 1.00.
Afzonderlijke nummer; - 0.05.
Ih: j Cru an verschijn dagelijks behalv op Zon- en Feest
dagen.
Advertentiënmededeelingon enz.gelieve men vóór 11 uur
'a morgens by de Uitgevers in te zenden.
Uilgevers: VALKHOFF C°.
Utreehtschestraat 1. intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regels f 0.00.
Elke regel meer - 0.10,
Dienstaanbiedingen en aanvragen 90 cent* btj vooruitbetaling
Groote letter» naar plaateruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelise bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad, bjj abonnement. Bene
oireulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvnlfeg
toegezonden.
Kennisgevingen.
Do Burgemeester van Amersfoort 'brengt ter
kennis van ibelanghëbibenden, dat volgens schrij
ven van den Commissaris <ier Koningin in de
provincie Utredht, dl.di. 30 Mei 1910, 4e Atfdee-
luig, no. 3487/1692 de volgende sell ietoefeiringen
zullen plaats liefblben
Op 8 en zoo noodig ook op "9 Juni a. s. van het
fort Harssens.
Br zal gevuurd worden met kanonnen van licht
kaliber (6 c.M.), waarbij onveilig iwordt ge.
maakt de reed© van Texel tot op 4-500 M. van
Het fort.
Op de dagen, dat gevuurd wordt, zal van liet
fort een roode vlag waaien, die 3 uur vóór het
begin der oefening halfstok] en een uur voor do
oefening geheel voorgelheschen wordit, alsmede do
gekleurde vlaggen, aangevende de ware richtin
gen, waarin gevuurd! «al worden. Bovendien zal
op tien ajvondi vóór, en op dag der schietoefe-
niiag een wiaiarsohunvingdbord geplaatst worden
(hij het gébouiw! van den visoliafslag aan de bui
tenhaven, vermeldende in welke richting dien
dag gevuurd Aal worden, teinvijl bij het torpedo-
magazijn en aan den ingang der haven borden
zullen geplaatst worden, -waarop is aangegéven
de heteekeute der gekleurde vlaggen, als volgt:
rood-witte vlag beteekent Noord, wit-zwarto
vlag N.O., zwarte vlag Oost.
Amersfoort. 4 Juni 1910.
De Burgemeester voornoemd,
WU1JTIERS.
De Burgemeester van Amersfoort
Gelet op de aanschrijving van dien Commis
saris dei Koningin -in de provincie Utrecht, dd.
28 Mei 1910, 4e afdeel-ing. no. 3474/1071
Brengt tor kennis <vian Lbeanghéb-benden de
volgende ministerieel© 'beschikking:
M'inisteriën van» Landlbouw, Nijvei-
lieid en Handel en van Financiën».
De ministers van Landlbomlw, iN ij-verheid en
Handel en van Financiën»;
üiedet op de Koninklijke Ibesluiten» van 22
Juni 1896 (Staatsblad no. 98) en 25 Juni 1906
(Staatsblad no. 135)
mede gelet op de gemeeunadhappelijke be
schikkingen van de ministers van Binnenlandsche
Zaken en van Financiën ,van 21 Mei 1901 (Ne.
deriarulsche Staatscourant van 20, 27 en 28 Mei
d.a.v., io. 121) en ran» de ministers van Land
bouw, Nijverheid1 en Handel en van Financiën
van 3/7 Augustus 1906 (Nederlandsclie Staats
courant van 16 Augustus d.a.v., no. 190);
Brengen ter .kennis van ibelanghebbenden, dat
ten aanzien van d'en 'invoer mm -paarden, be
stemd voor het vanwege de Bredasohe Concours-
Hippique Vereeniging op 12, 13 en 14 Juni» e. k.
te Breda te houden internationaal concours-hip-
pique, afwijking van de verlbodsbepal ingenver
vat in bovenaangehaalde ministerieeele 'beschik
kingen, wordit toegestaan onder vOoiwaarde
a. dat aa-n liet eerste kantoor worde overge
legd een namens het -bestuur van de Vereeniging
afgegeven bewijs, dat de paarden voor genoemd
eoncours-hippique bestemd zijn
b. dat de paarden, voor zooveel zij na afloop
tan het oonoours-hippique hier te lande moch-
ten blijven, niet in !het verkeer -worden ge-
b adht, dan na door den distriots-veearts te
Tetei -ingen of een zijner plaatever vangers te zijn
gekeurd! en gezond- ibevonden».
'sOravenhage, 117/20 Mei 1910.
De iM'inister van Landbouw, Nijverihekl
en Handel,
Voor den Minister,
De Secretaris-Generaal,
(»get.) VÏBBI8TBIBG.
De (Minister van Financiën,
Voor den minister,
De Secretaris-Generaal,
(get.) HBSHUSI.US.
Amersfoort, 3 Juni 1910.
De Bungemeester van Amersfoort»,
WOJIJTIERS.
Burgemeester en Wethouder» van Amersfoort,
Gelet op hu-moe bekendmaking van 6 Januari
1910. Afd. no 22 V. P en Tub;
maken bekend:
dat de keuring van varkens op trichinen voort
aan niet meer zal plaats hébben.
Amersfoort, den 4. Juni 1910.
Burgemeester en Wethouders van Amersfoort,
De'Secretaris, De Burgemeester.
J. G. STENPHRT KROBSE. WU1JT1E1RS.
Politiek Overzicht
De Jodenvervolging in Rusland.
Dertig jaren geleden maakte Karl Emil
Franzo-s groeten opgang met zijne „schetsen
uit Half-Azië", waarin hij met vlijmende
scherpte aan de kaak stelde ho»e in Rusland
de Joden werden verdrukt en vervolgd.
Sedert is het er voor de Joden niet beter op
geworden. Voor enkele jaren wierpen de bloe
dige pogroms van Kischinew en Hoinel een
droevig licht op de martelingen, waaraan die
ongelukkige elementen der bevolking zijn
blootgesteld. Die pogroms hebben opgehou
den in 1906, bij de onderhandelingen over
het tot stand komen van de leening van dat
jaar, heeft minister-president Stolypin de
belofte afgelegd: ,,Er zullen geene pogroms
meer zijn", llij heeft letterlijk woord ge
houden. Maar het deel kan ook op onbloe
dige wijze bereikt worden. Daarvan wordt
het bewijs geleverd door de verdrijving van
de Joden uit Kiew, die thans op bevel van
de overheid wordt uitgevoerd. Hoe -dat in
zijn werk gaat, vindt men vermeld in dt
Russische Korre-spon-denz, waaruit wij hier
reiiigo bijzonderheden laten volgen
Het vonnis van uitzetting treft nagen.cg
1200 Joodschc gezinnen, 5 a 6000 zielen tel
lende, die uit Kiew zelf en uit de voorstad
Demiewka verdreven worden naar de streek,
die als verblijfplaats voor de Joden is aan
gewezen. Hei eerste transp rt is reeds uit het
gebied van de „heilige" stad weggevoerd.
Daarbij heeft men niet te doen met gezinnen,
die in losse betrekkingen tot Kiew stonden,
die eerst sedert kort ui de stad verblijf
hielden en lichtzinnig de strenge wettelijke
bepalingen, die de vestiging van de Joden
regelen, hebben overtreden. Bijna alle ver
drevenen zijn menschen, die sints vele jaren,
zelfs sedert tientallen van jaren in Kiew
wonen; het zijn ook geene „lastige ingezete
nen", maar integendeel gezeten burgers.
Velen van hen hebben persoonlijk bijgedra
gen bot den bloei van de stadmenige in
stelling van openbaar nut is opgei'icht dooi
deze menschen, die nu plotseling gedwongen
worden hun buis te verlaten en hunne zaaen
in den steek te laten.
Wanneer echter deze maatregel op zich
/.elf reeds eene ongehoorde wreedheid is, in
dit geval wordt de wreedheid nog vex-scherpt,
omdat de menschen, die er door worden ge
troffen, argeloos in een val gelokt zijn. Want
slechts tengevolge van het rondschrijven van
Stolypin, dat in den zomer van 1906 werd
uitgevaardigd als gevolg van de hierboven
vermelde belofte, zijn zij in dezen benarden
toe-stand gekomen. Dit rondschrijven gelastte
de provinciale overheid de overtollige chi
canes tegen de Joden te staken. Wie tot
Augustus 1906 als was dit ook geschied
tegen de wettelijke voorschriften zich in
eene plaats gevestigd had, zou gerechtigd zijn
voortaan daar te wonen. Voor lieden, die
zich na dien tijd ergens vestigden, gold deze
gunstige bepaling niet. Maar zij verschafte
verlichting aan duizenden, die tot dusver
steeds door de politie lastig waren gevallen,
en ook velen, die vroeger tot de bevoorrech
ten behoorden, werden doör dit» rondschrij
ven in sluup gewiegd Maar mettertijd is
dit rondschrijven, in plaats van een zegen,
een ongeluk voor duizenden geworden. De
„zwarte honderd" hebben niet gerust om
tegen den maatregel van 1906 te reageeren.
Dit is hun geluktmen heeft zóó lang nadere
omschrijvingen en uitleggingen gegeven van
den inhoud van het rondschrijven, dat men
ten slotte er in geslaagd is er juist het tegen
deel in te lezen van wat er mee bedoeld
werd.
De duizenden, die nu uit Kiew worden
vei'dreven, zijn menschen, die er reeds ge
vestigd waren voordat de aanschrijving
werd uitgevaardigd. Hoe brengt nu de Rus
sische bureaucratie hare bevelen tot verdrij
ving van die menschen in overeenstemming
met de aanschrijving? Door te verklaren,
dat de aanschrijving slechts betrekking heeft
op de Joden, die toen zij verscheen in strijd
met het bestaande recht daar verblijf hiel
den, maar niet op hen, die destijds gerech
tigd waren er te wonen. Zij dus, die de wet
hebben overtreden, kunnen de weldaden van
het rondschrijven van Stolypin genieten;
wie daarentegen in Augustus 1906 het recht
bezat in Kiew te wonen, voor dien geldt
het rondschrijven met; hij moet de stad
verlaten, als zijn vroeger recht in 't onge
reed© is geraakt. Die personen verkeerden
in de meening, dat zij nu voor goed verze
kerd wax-en vim het recht om in Kiew te
wonen. Maar thans, na vier jaren, wordt
het hun anders geleerd. Men is nu getuige
van een allerzond-erlingsten wedijver. De
met uitzetting bedreigde Joden putten zich
uit in pogingen om het bewijs te leveren,
dat zij in Augustus in Kiew verblijf hielden,
zonder daartoe bevoegd te zijn. Maar de
Russische bux-eaucratie komt harerzijds met
de bewijzen, aandragen,-dat de betrokken
personen in den zomer van 1906 niet het
recht bezaten om in Kiew te wonen. En als
het bewijs daarv.-tu geleverd is, dan moeten
zij zonder genade weg uit de stad.
Die wedstrijd zou een kluchtigen indruk
maken, als de gevolgen niet zoo ti-eurig wa
ren voor hen, die door de uitzetting worden
getroffen. Want de verdrevenen zijn met
hunne gezinnen aan ellende prijs gegeven,
daargelaten nog de hardheid, waarmee aan
den maatregel uitvoering gegeven wordt.
Sommigen krijgen bevel op staande» voet
te vertrekken, anderen worden met geweld
verwijderd. Slechts zij, die gx-oote gezinnen
tot hun last hebben mochten tot 1 Juni maar
in geen geval langer, blijven in de stad waar
zij tot dusver hun bedrijf of beroep hebben
uitgeoefend, om hunne zaken aan kant te
doen. Zoo worden de menschen verdreven
uit de stad, waar zij tot dusver leefden en
werkten. Indertijd weixL er schande geroe
pen over het ruwe geweld, dat in de dagen
van de progroms dood en verderf bracht over
de ongelukkige Joden. Thans echter is het
aantal menschen, die van hun bestaan be-
roofd worden, veel grooter, en dat geschiedt
door maatregelen van de overheid.
Duitschland.
B e r 1 ij n 4 Juni. Bij bet huis van
afgevaardigden is een wetsontwerp inge
diend, dat strekt om de inkomsten van de
Kroon met twee milliceu mark te verhoogen.
B -e r 1 ij n, 4 J u n i. Behalve de sup-
pletoii*© begrooting betreffende die verboo-
gliaig van de dotatie aan die Kroon mét
twee millioen is bij het Huis van afge
vaardigden een suppletoir© begrootin.g van
1$ millioen ingediend als toelage aan de
kas der Kroon voor bedrijfskosten van Ko
ninklijke theaters.
Het wetsontwerp tot invoering van scheep-
vaarttollen op de rivieren, zal over een dag
of veertien bij den bondsraad ingediend wor
den. Men rekent op eene spoedige afdoening
in den bondsraad en,'daar aan de bondssta
ten, die tot dusver zich verzetten, een aan
tal conccssiëu zijn gedaan, die voor hen van
bete eken is zijn, op eenstemmige aanneming.
In liet najaar zal bet wetsontwerp bij deiT
rijksdag worden ingediend en, als .het daar
eveneens wordt aangenomen, hetgeen wel
waarschijnlijk is, zal het dadelijk in werking
treden voor rivieren met enkel Duitsche
«e verslat en, zooals de Weser en de Oder.
B e r 1 ij n, 4 Juni. De cons&rva-
tieve eoi de nationaal -liberale partij dien
den in het Huis van Afgevaardigden inter
pellaties in waarbij de regeering wordit ver
zocht positie te kiezen tegenover de in ge
vaar brenging van dien godsdienstvrede
welke door de in de Borromaeus encycliek
vervatte béLeedigingen der Evangelische
kerk ie onitstaan.
(De paus heeft» deze-r dagen driehonderd
jaren na de Heiiligvei-klaring van Carolus
Borromaeus, ©en encycliek uitgevaardigd,
waarin de beteekends van dleze Heiligö
voor zijn tijd wordt geschetst en een tee-
keninig wordit ge-gewen van den tijd waar
in hij leefde en werkte: het tijdvak der
hervorming. Het heet daarin o.a.
„Te midden van deze rampen stonden .r
hoogmoedige en oproerige mannen op, vij
andem van Christus krnis.mannen die
alleen bezield waren met aardse he gevoe
lens, en vier God hun buik was.
Dezen legden er zich niet op toe de zeden
te verbeteren, maar de geloofsartikelen te
loochenen, e»n zoo vermeerderdjen zij d
verwariing, verslapten voor zichzelven en
voor anderen de banden van het geoor
loofde, of vervierpen met minachting de
gezaghebbend© leiding der Kerk om de
hartstochten deo* meest bedorven vorsten
en volken tie steunen, en ondermijnden
als ware tyrannen Haar leer, Haar gx*ond
slagen en Haar tucht. In navolging van.
die boozen, tot wie de bedreiging is ge
richt: Wee u, die het goede kwaad, en
Let kwade goed noemt, noemden zij dit
opstandige rumoer en dit bederf van ge
loof en zeden hervorming, en zichzelven
hervormers.
In werkelijkheid echter waren zij ver
krachters, zóó zelfs, dat zij, de krachten
van Europa uitputtend doer gruwelijke
twéedraclit en oorlogen, den geest van op
stand en den geloofsafval der modlerne
tijden voorbereidden, waarin die drie,
voorheen van éLkander gescheiden, soorten
viar 9trijd>voeren, waaruit dl© Kerk steed»s
ze,g,eviieié»iid is te vooi'schijn gekomen, zich
n,u gezamenlijk tot een enkelen gelijktijd!-
gen aanval vereendgd hebben, n.l. de bloe
dige strijd der eerste eeuwenvervolgens
de pest. der ketterijen op eigen erfen
eindelijk, onder den naam van evangeli
sch© vrijheid, het bedierf dér ondeugden
en de verkrachting der tucht, waartoe de
middeleeuwsche tdjd nog niet gekomen.")
Berlijn, 4 Juni. Ook de vrij-conser-
vatieve fractie heeft bij het huis van afge
vaardigden eene interpellatie ingediend over
de encycliek en heeft gevraagd wat de re
geering van plan is te doen om de open
bare ergernis tegen te gaan en voor de toe
komst zulke verstoringen van den confessio
neel en vrede te voorkomen voor zoover dit
in Pruiseu's maolit iB
der Brusselse he tentoonstelling plaats ge
had.
Verschil lende sprekers voerden het woord.
De minister Dupuy wees op (Te schit
terende deelneming van Frankrijk en zoide
„Anderen produceeren misschien sneller en
g-nxikooper, maar geen enkel volk kan ons
de eigenschappen bet/wie ten van loyauteit,
fijn gevoel en emaalk.
De koning exi de koningin hadlden in den
voormiddag de afdeehng i-eeds bezocht.
Frankrijk.
De Kamer heeft de geloofsbrieven van 504
harer leden onderzocht en tot hunne toela
ting besloten. Het onderzoek van de geloofs
brieven der 93 anderen, waaronder die van
den oud-mmister Delcassé en van den vice,
minister van oorlog Sarraut zal meer tijd.
vorderen, omdat daartegen bezwaren zijn in
gebracht.
Men verwacht, dut de minister-president
aanstaande Donderdag, wanneer de Kamer
geheel geconstitueerd zal zijn, met eono ver
klaring van de regeering over haar program
ma van regeeringsbelrid voor de Kamer zal
optreden. Daaraan zal zich een debat over
de algemeen© politiek vastknoopen, dat ec-ni-
ge zittingen in. beslag zal nemen.
Het stelsel van de nieuwe regeling van
het kiesrecht, die bij de Kamer zal worden
ingediend, is door den ministerraad vastge
steld. Het tegenwoordig© stelsel van enkel
voudige districten zal worden verlaten.
Daarvoor komen in de plaats meervoudige
districten waarvan als grondslag wordt ge
nomen het departement, behoudens uitzon
deringen voor te groote of te kleine depar
tementen. Het nieuwe stelsel zal aan de
minderheden eene evenredige vertegenwoor.
daging venschaffen. Hét mandaat van de af
gevaardigden wordt verlengd tot zee jaren
niet vernieuwing om de twee jaren, van tel
kens een derde der leden.
Engeland.
Uit Londen woixlt aan de Neue Freie
Prc-sse bericht, dat men daar in de kringen
van de haute finance gelooft, dat de rede
van Roosevelt geen indiscretie geweest is.
Men gelooft,-dat invloedrijke personen in En
geland hem zijne woorden hebben gesugge
reerd, vooreerst om Turkije, Frankrijk -en
geheel Europa te laten weten, dat Engeland
in Egypte blijft, in de tweede plaats om
de terugroeping van Sir Edon Gerst voor te
bereiden. Men noemt reeds lord Selborne,
die uit Zuid-Afrika is teruggekeerd, als zijn
opvolger.
Zweden.
De koning en de koningin van Zweden
zijn na een verblijf van eenige maawden in het
buitenland Zaterdagmorgen te Stockholm
teruggekeerd. De koning heeft de regeering
weder aanvaard.
Italië.
Rome, 4 Juni. Bij de behandeling
van die begrooting van binnenlandsche za
ken, verklaarde de min.-president, dat hij
de kiezersfunctie baseerde op de ontwikke
ling van de verstandelijke cultuur. In de
Naar hel Engehch
12 VAN
C. N. en W. M. WILLIAMSON.
„Wat ie dlalt?" vroegen zij en tante Ka-
itryn. tegdlijk. Maar iik wiet ihet, want thuis
had ik als heel jonig meisje een oude, geïllu-
streerde uitgave van „The Betrothed1/de
Engdlsche vertaling van Manzoni'6 ,.I Pro-
m«.-ssi Spoei", gevonden en geilezen. Het wa
ren drie deelen en mogelijk zou ik nu het
verhaal wat langdradig vinlden, maar des
tijds boeide het mij zeier toen ik liet heel in
het veitbocngene las, ©mldialt de Zustex» aan
jeugdige leerlingen niet toedt'aan zich in lief
deshistories te verdiepen, onverschillig hoe
omknwebseh ze zijn. Sindb j.aren had ik
niet meer aan het boék gedacht, maar büjk-
baiar lag de inlhoud er vian» onider stof begra
ven veillig in een verborgen Koekje van mijn
brein, wanlt alleen bij heit noemen van cïen
naam kwam alles mij weer in de herinnering.
Terwijl meneer Barrymore aan tante Kati-yn
vertélde, dat dit gedeelte van Italië h^t land
vau „I pi-omftssi Spoei" ^en'oemd werd, om
dat de tooneelen uit Manizoni'6 roman in
deze streek speelden», zag ik zoo duidelijk
als lagen ze voor mij de keurige lioutsnee-
platen, voorstellend de sdtöone heldin Lu
cia, haai- minnaar Rvnzo en den boosaardi
gen prins Innoamnato.
Ik was niet weinig tr©isch op mijn goed
geheugen en verbeelde mij dat er héden ten
dage niet veeil reizigers zouden zijn, die het
ivérhaal gelezen hadden. Maar hoogmoed
ikornt voor d'em val, zooale hardvochtige kin-
id er juffrouwen tévergeefech trachtten aan
Ihet verstaand te brengen van ij dele klein©
meisjes, die haar mbodste japonnetje hébben
Ibeidoriven en n»a de lunch, bleek mij dat do
joiijgste, eenvoudigst© keUner uit hét hotel
moer van den klassieken rbanian wiet dan ik.
Geen enkel persoon uit héb boek of er hing
ee.i scliilderij van aan dén wand, of hij was
vereeuwigd op een prentbriefkaart, sn voor
de bevolking van Lecco wanen deze men
schen uib het venv verleden even. werkelijk
als de een of de andero hunner médebur-
gere.
Het denkbeeld dak wij verder zouden
reizen zonder een bezoek gebracht te héb
ben aan Acqu'ate, het dorpje waar Renzo en
Lucia woonden., en aan de kapel waar don
Roderigo Lucia begroet/te, welkte zoozeer de
veron'twaard'i.ging van dén hotelhouder, dat
tante Kat-ryn voil vuur pleitte om er heen te
gaan, hloewol de Prins, die. ons langs den
zo! I',don weg. govtol'gdl was, 'heit haar ontraadde
daar er niets bizionldters te zien was. „Ik ge
loof dat u niet veel htouidt van verbalen over
zondige pPihseai als Innlomiinato," zeidë
Beochy, „en daarom tracht u ons van hef
bezoék te doen afzien. U vreest zeker dat
wij achterdochtig zullen worden», indien
wij te veefl van lieu te weten komén. Na
dezen speech ma»alk!te dé Prins niét alleen
geen tegenwerpingen meer, maar vergezelde
ons zelfs op zijn auto, nadat wij onze lunch
als gebruikelijk geëindigd hadden mét de
Robiolo kaas van het land.
Het was een korte rit naar Lucia's dorp
•veel liever haddén wij er naar toe gewan
deld, maar het plannetje viel niet in dén
smaak van tante Klaltryn. Dicht bij het
pad dot naar Acquate voerde en in de nabij
heid van M'onte Resegn© waar het kasteel
van den zondigen Innominato nog staat,
passeerden wij een standbeeld van Manzmiii,
waarvan liet voelstuk versierd was met médail
Ion© van beeIIdlhbuiwwe»rkboon€»elen uit zijn
boök Voo rsltelle nid. En zooldha wij het» smalUe
naar héb gehucht leidende bérgpad insloe
gen, begave-p ellke voorbijganger, eilke boer
ihet doel van. onizen bocht».
,,I Promcah Sposd", riepen zij elkaar toe,
onét een w-isprekend gebaar ons aanwijzend.
In Acquaite zelf, een klein maar schilder
achtig, oud dorpje, waar alle huizen met
bloeientdé klimplanten waren begroeidwat
den indruk maakte van een versiering voor
een feestdag sprak alles van den roman
waaraan hét zijn bekendheid te danken had.
Hier was Via Ghridtofora, daar Via Renzo,
en natuurlijk bracht dé Via Lucia ons naar
de oude, grijizie osteria, waar de déugzame
heldin Was géboren en had géwoond. Het»
spreekt vanzelf duit wij er binnentraden en
air Ralph rooiden landhvijai beste'dle, o»m ons
de gélegienlhéild1 te geven dé gekleurde llitho-
gmphaèn en de beeldjes van dé beide gelief
den te békijlken, en een 'blik te Werpen in
eer weilkél ijik mooie, oude keuken mot haar
glimmend rood koper, haar holder, gekleurd'
porselein, haar mooi, antiek vertóter en groo
ten haaxid.
Bij hét vuur zait één poes diie ik trachtte
te streelen, omdat zij zoo oud was en met een
ai- van gewicht in de rondte keek, alsof ze
aan Lucia zelf lia'd toéfbéhoordZij duld'dé
echter mijn Tiefkoozin'g niet, een ervaring
meei malen door mij opgedaan bij vi-cemde
honden en katten. Blijkbaar stellen zij
weinig vertrouwen in eigen békoori ij ikheid on
kunnen zich niet voorstellen ooit» iémands
lieveling Të zullen zijn.
Tante Kathryn noénikle Innominfato steeds
„Abominato" (eigenlijk meer in overeen
stemming mét zijn geaa.ridheid), en gaf, naar
.aanleiding van Lucia's bleédij, haar twijfel
te kennen aan de zedelijkheid' vam dit rein
ste aller meisje©„Had! liét schepeed zulke
lel et-ren ni et gedragen, dan zou mén er haar
niet- méde hébben uitgeschilderd'," beweerde
tante Katryn. „En a's zij ze droeg dén
was zij een brutale deern, die eenvoudig haar
verdiende loon kréég toen zij in zulke onbe-
hoorlijke dingen alleen door de bergen
.zwierfEn ik verlang zelfs geen splinter
vau het luik van haai- slaapkamer medie to
nemen. Ik zou me schamen liet- aan de éen
of andere dame te Denver te laten zien, en
wat héb je er aan om souvenir© van je rei
zen mede te brengén, inldiien je er de men
schen niét© over durft vertellen."
Vroeger dan wij gedacht hadden in ons
Ihtotel teruggekeerd, ried de eigenaar on© ten
sterkste aan nog ©tm van Lecco'© grohtste
merkwaardigheden te gaan. bezichtigen.
„Het is 'geen. pittoreske rui no niocih een prach
tig vergezicht, zooals u er reeds eenaanbal
hebt gezien eai er hog een aantal zien zult,
zoide hij. „Het» door mij bédeelde belang
rijk© stuk is uniek; in de griieele wereld be
staat ndet iets degelijk©. Eventmiln licht u
de reisroute er voor te veranderen, wan,t bin
nen vijf minuten lount u er zijix."
Dit wékt© tante Kathryn© nieuwsgierig
heid, doch bij het» vernemen, dat het „be
langrijke stuk" enkel een bot in de kleinste
bi zondeiihéden nagemaakt model van de ka
thedraal! te Milaan was, ]©ek het haar beter
de gelegenheid te baat te nemen om wat te
gaan liggen, dan zou ze frisch en uitgerust»
zijn om dadöl.ijk na onze terugkomst te kun
ne;i vertrekken
E©n afbeelding van zulk een meestci©tuk
ah de Mifaansnhe dom trok mij evenmin aan
en kon, dacht mij, van niet veel waarde zijn,
maar toen wij in den curiositeit©rrwiivkel
gekomen in een groote binnenkamer weilden
(gelaten, verandérde ik eensklaps van mee-
niing, want wait» ik za|g was wondérschloon
in zijn eoort even schoon als de kerk zelf.
De eigenaar van don winkel die ons liet
modél liet zien, vertélde dait zijn vadér den
miniatuur duom'o had gemaakt. Zijn naam,
Giacomo Mlattai-olli diende vereeuwigd te
worden, en het lcunétiweik, getuigend van
zooveel genialiteit, maakte hem een praal
graf waardig in do kathedraal, waaran hij
zijn gehééüe léven wijdde om haar schoon-
heid te véreeren
Hei verhaal over deae zichzélf opgelegde
taak leek mij even bewonderenswaardig nis
liet resultaat dier tiank z?lf, welke daar in
die duistere kamer stond, zoo volmaakt» van
proporties en van fijnheid als ware 'hét
door ei.ui Chineesch deskundige uit ivoor ge
sneden. Ik weet niét wat. de anderen ge
voelden, doch voor mij sprak de 1 vensge-
schiedenis van den kunstenaar, door zijn
zoon zoo eenvoudig medfegede-hl, van verhe
ven gevoelens.
Wurdt rcrwlyd
