M\ 55.
Jüargftq;.
Maandag 25 Juli 1910.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
HA.JSTZEA.TEN.
OORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS:
Par 3 maancUn voor Amersfoortf l.OO.
Idem franeo per post - 1.50
Afzonderlijke nummer: - 0.05.
D«.:o Cdu an verschijn dagelijks behalv op Zon- en Feest
dagen.
Advertentiëntnededeelingen enz.gelieve men vóër 11 uur
's morgens by de Uitgevers ia te zenden.
Uitgever»: VALKHOFF C°.
UtrechUchestraat 1. intoreomm. TelepHoonnumrntr 66.
PRIJS DBR ADVIRTBNTIiN:
Van 16 regels f O.OO.
Elke regel meer - 0.10.
Dienstaanbiedingen e> aanvragen 85 «ent* btj vooruitbetaling
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad, bfl abonnement. leme
oireulairebevattende de voorwaarden, wordt ep aan vraag
toegezonden.
Politiek Overzicht
De vermeerdering van de
staatsuitgaven.
De kanselier van de Engelsclie schatkist
Lloyd George heeft eenige dagen geleden op
een door den lord-mayor van Londen ge
geven feestmaal, dat door de aanzienlijkste
leden van de Londensche financieele wereld
werd bijgewoond, in eene rede zijn hart ge
lucht over het reusachtige aangroeien van de
staatsuitgaven. Deze rede is reeds beknopt
door ons vermeld, maar haar inhoud is be
langwekkend genoeg om haar uitvoerig
hier weer te geven. Na eenige inleidende
woorden over de positie van den kanselier
der schatkist zeide de heer Lloyd George
,,Ik heb er belang in gesteld, het aan
groeien va.< de uitgaven in dit land in den
loop van de afgeloopen twintig jaren te on
derzoeken. Ik merk met groot genoegen de
aanwezigheid op van eene reeks hoogge
schatte oude controleurs van het departe
ment van financiën, en ik ben er zeker van,
dat zij zullen sympathiseeren met de kri
tiek, die ik voornemens ben te leveren.
Twintig jaren geleden bedroeg onze natio
nale uitgavenrekening 91 millioen p. st. Ik
heb heden voor 171 millioen voorziening te
treffen. Ho-* is deze toestand ontstaan? Men
kan aan geene partij de uitsluitende schuld
daaraan toeschrijven. Gedurende deze twin
tig jaren waren de unionisten, naar ik meen,
twaalf jare.j in het bezit van de macht en de
liberalen acht, en toch is er geen enkel jaar
verlóopen zonder eene langzame vermeerde
ring van de uitgaven.
De uitgaven van het departement der pes
terijen zijn met tien millioen gestegen,
maar dit is een groot handelsdepartement,
dat productief is en voordeel oplevert; ik
zou dit niet in dezelfde categorie willen
rangschikken met andere onderdeelen van
de begrooting der staatsuitgaven. De re
geering van Ierland is van jaar tot jaar
kostbaarder geworden. De uitgaven voor
het onderwijs zijn met 13 millioen aange
groeid. De subsidiën voor uitgaven van
plaatselijk nut zijn met nagenoeg vijf mil
lioen verhoogd, naar mijne meening vol
strekt niet ten nutte van de belasÜingbeta-
leuden. Dit is eene verkwistende wijze van
6teunverleeningzij draagt bij tot be
vordering van plaatselijke spilzucht. Het be-
teekent het slechte beginsel der scheiding
van de verantwoordelijkheid voor uitgaven
van de verantwoordelijkheid voor het op
brengen van de middelen, en ik hoop, dat,
welke partij ook in het volgende jaar in
het bezit van do macht moge zijn, zij zich
op krachtdadige wijze zal bezig houden met
dit vraagstuk, een van de gewichtigste die
nu aanhangig zijn. De grootste aanwas ver
toont zich echter in de oorlogstoerustingen.
Twintig jaren geleden bedroegen onze uit
gaven voor leger en vloot dertig millioen
pond; thans zijn zij tot 70 millioen ge
klommen. Ik zou hier willen opkomen voor
een veel gelasterd man, namelijk den tegen-
woordigen houder van het ambt van kanse
lier der schatkist. Ik heb een tekort van 17
millioen gevonden. Ik wist, dat het in het
volgende jaar tot 20 millioen zou klimmen.
Ik wist zelfs, dat het tekort in het daarop
volgende jaar, automatisch, zou komen tot
dicht bij 25 millioen. Hoe komt dat? Met
uitzondering van een millioen voor verschil
lende doeleinden, kunt gij het vrijwel ge
lijkelijk verdeelen tusschen leeftijdspen
sioenen en het leger. Dit is de les, die ik
deze geachte vergadering zou willen in
prenten. De beide partijen van het land
verlangden uitgaven, spoorden aan tot uit
gaven nog meer zij spoorden ons aan nog
verder te gaan dan wij gegaan zijn;en mijne
voornaamste taak bestond hierin, niet tot
uitgaven aan te sporen en ze aan het lager
huis aan te bevelen, maar tegenstand te
bieden aan voorstellen tot verhooging.
Er gaat geen dag in de week voorbij, zon
der dat de kanselier der schatkist verzoeken
van allerlei aard betreffende uitgaven voor
een of ander doel krijgtde meesten er van
zijn nuttige uitgaven. Wanneer gij ze 'be
oordeelt naar hunne waarde, dan zoudt gij
zeggen, dat het eene of het andere wel de
uitgave waard iswat echter allen ver-
ge teh, is dat het voornaamste waaraan de
kanselier der schatkist heeft te denken,
niet nuttige dingen betreft, maar do be
schikbare middelen, en dat als wij alles wat
•gt\ raagd wordt toestaan, de 'belastingen
minstens 20 shillings per pond zouden be
dragen.
Er zijn zekere uitgaven, die, naar ik meen,
in iedere beschaafde gemeenschap volstrekt
nocdig zijn. Een groot deel van de uitga
ven, die in den loop van de laatste jaren
zijn gedaan en door de beide politieke par
tijen worden verlangd, is te danken aan het
ontwaakte 'bewustzijn van onzen plicht te
genover den ongelukkigen medeburger. Een
aar zienlijk aandeel in de verhoogde uitga
ven is geheel toe te schrijven aan het be
wustzijn, dat, als wij in staat zullen zijn
aan onze mededingers in de industrie en
in den handel het hoofd te bieden, wij onze
mannen moeten uitrusten en trainen, naar
lichaam en geest, in al hun aanleg, om hen
te 6talen voor den grooten slag van den
handel en de industrie. Ik ben de laatste,
die zou zeggen, dat er te veel voor de op
voeding wordt gedaan. Ik geloof veeleer,
dat wij nog veel van onze vreemde mededin
gers in dit opzicht kunnen leeren. Ten slot
te vormt een goed getraind volk den groot
sten rijkdom van ieder land.
Ik moet echter toegeven, dat de vermeer
dering van de uitgaven niet slechts in dit,
maar in ieder land onder de zon terug is te
brengen tot datgene wat de uitstekende oude
zeeman lord Charles Beresford onlangs in
het lagerhuis heeft gekenschetst als
eer dwaze en krankzinnige wedstrijd
in oorlogstoerustingen tusschen do ver
schillende landen der wereld. De lan
den der wereld geven jaarlijks 450
millioen pond uit voor deze machine
rie der vernietiging. In den loop van
twintig jaren zijn deze uitgaven met 200
millioen gestegen. Alle volken schijnen in
dit opzicht besmet te zijn met eene epidemie
van verkwisting, die de gansche wereld ver
woest tot den ondergang toe. Wij 6taan
bovenaan in deze uitgaven. Maar wij hebben
ook het grootste rijk te verdedigen deze
vexontschuldiging komt ons toe. Wanneer
de volken echter steeds meer voortgaan hun
geld uit te geven voor zaken, die aan hunn©
burgers evenmin hulp als steun bieden op
hun naar het bereiken van de hoogste be
schaving voerend pad, dan zullen zij daar
onder onvermijdelijk lijden. Al voeren zij
nieuwe, betere en gemakkelijker belasting
methodes in, dat zal niets aan de zaak ver
anderen. Zoolang zij niet dit moeras heb
ben droog gelegd, zal hun geld verdwijnen
zorder sporen achter te laten. Dat is een
groot ongeluk. Geen volk alleen draagt
hiervoor de verantwoordelijkheid. Ik meen,
dat allen verantwoordelijk zijn. Wij moeten
wachten totdat tusschen de volken eene en
tente ontstaat. Deze groote vermeerdering
van. de kosten voor oorlogstoerustingen
slokt iederen stuiver van de inkomstenbe
lasting op. Het is mijn plicht, dit in 't bij
zijn van de vertegenwoordigers van het
grootste middelpunt van den handel en de
financiën der gansche wereld te verklaren.
Wat ik gezegd heb, dat heb ik gedurende
deze drie jaren, die ik aan het hoofd van
het departement van financiën ben, gevoeld
en het heeft mij op het hart gebrand."
Deze rede van den Engelschen minister
van financiën verkondigt waarheden, waar
mee de gansche wereld haar voordeel kan
doen. Maar zullen zijne vermaningen iets
uitwerken
DuiUchland.
De landdag van Beieren heeft voor de i-i-
voering van het electrisch bedrijf op de
Beiersche staatsspoorwegen een eersteii ter
mijn van zes millioen mark toegestaan. De
electrische kracht wordt door het benutten
van de waterkracht van het Walclienmeer ge
wonnen. De volledige invoering van het
electrisch bedrijf op de Beiersche staats
spoorwegen zal volgens de mededeelingen
van den minister op 31,700,000 mark te
staan komen.
Het aantal vreemde studenten aan de
Duitsche hoogescholen, hetzij tot het vol
gen van den volledigen cursus of tijdelijk
tot aanvulling van hunne studiën in het
moederland, neemt steedss toe. In 1860/61
bedroeg het 753, in 1880 1150, in 1905
3178 en in dezen zomer 4205. De stijging
in de laatste vijf jaren omvat alle natiën
met uitzondering van de Engelschen, Fran
se hen, Italianen, Nederlanders en Zwitsers.
Inzonderheid is de toevloed uit het oosten
gestegen, vooral uit Japan, Bulgarije, Ru-
menie, Turkije en Rusland. De getallen zijn
thans Russen 1795, Oostenrijkers en Hon
garen 737, Zwitsers 262, Bulgaren 161, En
gelschen 154, Rumenen 125, Serven 74,
Grieken 78, Luxemburgers 50, Turken 48,
Franschen 31, Nederlanders 38, Italianen
30, Zweden en Noorwegers 33, Spanjaar
den 23, Belgen 20, Denen 13 en Portugee-
zen 4. Uit Europa zijn in het geheel 3681
afkomstig, waarvan 200 vrouwen, uit Ame
rika zijn 299, uit Azië, voornamelijk Japan,
200, uit Afrika 19 en uit Australië 6.
rrtnkrfck.
P a r ij s, 2 4 J u 1 i. Heden hadden in
geheel Frankrijk de verkiezingen plaats tot
vernieuwing van de algemeene raden voor de
helft. Onder de herkozen leden zijn Ber-
teaux, Lafferre en Combe®- Te Collioure
(Oost-Pyreneeën) ontstonden wanordelijkhe
den bij het opmaken van den uitslag der
stemmingde zaal werd door soldaten ont
ruimd.
2 5 J'uli. Heden morgen om 1 uur
was voor 637 plaatsen de uitslag bekend.
De verandering in de partijverhoudingen is
zonder bete eken is.
De Raad van State beeft de straffen, die
de minister van. oorlog Pipuart bw®e jaren
geleden aan eenige officieren, wegens bijwo
ning Van eene lezing van den bisschop van
Laon over de politiek tuigen de godsdiensti
ge vereeniigingen, had opgelegd deze offi
cieren waren op non-actwitedt gesteld als
onwettig vernietigd.
Engeland.
Het lagerfhuis heeft de w&t tot regeling
van een eventueel regentschap bij over
lijden van dien. koning wordt koningin Mary
regentes wanneer de prins van Wales nog
minderjarig is in derde lezing aangeno
men.
Bij de behandeling in comité was uit heb
ontwerp geschrapt de bepaling, dat de re
gentes niet bet recht zou hebben bare toe
stemming te gevn tot afkondiging van een
wet, wijzigende de wet tot handhaving van
den protestantsehen godsdienst en een Pres
byter iaansclh bestuur in Schotland. De
Schotsche afgevaardigden stelden voor deze
verbodsbepaling te hersbellenbij stemming
bleken echter de stemmen te staken. Toen
stond d6 Speaker op en zeide: „Dit is een
van de weinige gelegenhden, waarbij
ik een beslissende stem moei uitbrengen. Ik
ben van oordeel, dat het wetsontwerp in den
oo.-spronikelijken vorm hersteld moet worden
en stem daarom vóór.'' Zoo werd met ééne
slem meerderheid de verbodsbepaling her
steld, waarna re regentechapswet definitief
werd aangenomen.
Noorwegtn.
Ohristiania, 2 3 Juli. De Stor
thing heeft met 90 tegen 30 stemmen het
regeeringsvoorstel aangenomen tot het ver-
leenen van een buitengewoon crediet van
vier millioen kronen ten behoeve van de
landsverdediging.
Spanje»
Madrid, 23 Juli. In de Kamer
stelde de voorzitter voor een protest tegen
den afschuwelijken aanslag op Maura in de
notulen op te nemen. (Levendige toejuichin
gen).
De minister-president meent, de verant
woordelijkheid voor dergelijke daden te moe
ten toeschrijven aan zekere afgevaardigden,
die onlangs verklaarden, dat zij zelfs aan
slagen op personen konden rechtvaardigen.
Bij de sluiting van de vergadering riepen
de conservatieven: „Leve de Koning!", de
republikeinen „Leve de Republiek!"
De vergadering is op reces gegaau.
Barcelona, 2 3 J u li. De gewezen
minister-president Maura kwam gisteren
avond om half twaalf hier aan. Hij werd op
het station door de autoriteiten ontvangen.
Op het oogenblik, toen hij een vriend om
helsde, loste Manuel Posa Roca, een jonge
ling van 20 jaren, afkomstig uit Barcelona,
drie pistoolschoten op hem. Maura werd
licht gewand aan een arm en een been
zijn vriend werd eveneens aan het been ge
wond. De aanrander werd gevangen geno
men. Maura werd overgebracht aan boord
van het stoomschip Miramar, dat vertrok
naar Palma (Majorca).
Over den moordaanslag, die op den ge
wezen minister-president Maura te Barco
lona is gepleegd, wordt nader bericht, dat
Roca, zijn aanrander, een jongeling van 18
jaren is. Zijn vader en zijn broeder zijn
eveneens gevangen genomen. De politie deed
po e huiszoeking, die zonder resultaat bleef.
Met het oog op de komst van Maura waren
i! or de politie uitgebreide maatregelen ge-
ii'.men inzonderheid het station werd scherp
bewaakt. De politie had ook den trein be
zet. De aanval geschiedde echter op zoo ver-
rissende wijze, dat niemand hem kon ver
hinderen. Eene jonge dame, nicht van Mau
ra, wierp zich na het tweede schot op den
aanrander en trachtte hem .meester te wor-
i;nzij kon echter niet verhinderen, dat
hij v< or de derde maal schoot. De politie
pak:e daarna Roca beet en maakte hem on
schadelijk; het publiek, waaronder verschei
dene officieren, wilde hem lynchen.
Maura was gekomen met zijne vrouw en
.l eenige bloedverwanten. Hij werd met
de automobiel van den kapitein-generaal
.ergebracht naar het stoomschip Miramar,
ic speciaal voor zijn overtocht naar Palma
Majorca) was gehuurd. Zijn vriend Oli-
v.ira, die door den derden kogel gewond
was, werd eveneens aan boord van de Mira
mar gebracht. Alleen autoriteiten en de amb
tenaren, wier aanwezigheid bepaald noodig
was, mochten aan boord van de Miramar
k -men, die om half twee des morgens naar
Palma vertrok. Bij zijne aankomst te Palma
was de toestand van Maura bevredigend
de wonden zijn van lichten aard en zullen
ver eenige dagen genezen zijn.
Dit is de derde maal, dat Maura aan ©en
aanslag ontsnapt. Op zijne reis naar Barce
lona in 1904, toen hij voor de eerste maal
minister-president was, sprong de anarchist
Artal op de treeplank van het rijtuig en
bracht hem een dolksteek tce, die afstuitte
op zijn geborduurd vest. In het volgende
jaar, toen hij in den trein reisde naar Ali
cante, werd van buiten een schot op hem ge
lost, dat hem niet deerde. Ditmaal heeft
hij waarschijnlijk zijne redding te danken
aan de kloekheid van zijne nicht, door wier
optreden het derde schot eene andere rich
ting kreeg, waardoor de heer Oliveira werd
gekwetst. De dader had, toen hij gevangen
genomen werd, nog vier schoten op zijn re
volver
Men vestigt er de aandacht op, dat do
aanslag samenvalt met de verjaring van de
eerste onlusten in Barcelona en herinnert
natuurlijk aan de lofrede, die de socialisten
leider Pablo Iglesias onlangs in de Kamer
hield op den politieken moord. De opvat
ting bestaat, dat de jongeling, haast nog eeu
knaap, heeft gehandeld onder iden invloed
van die al te letterlijk door hem opgevatte
opmerkingen.
Madrid, 24 Juli. Heden avond
botste de automobiel van den minister van
justit' tegen een lantaarnpaal van de open
bare verlichting. De minister werd uit den
wagen geworpenhij werd licht gewond aan
het gelaat.
Oottenftyk.
Her presbyterium van de evangelische
gemeente te Weeuen heeft, naar aanleiding
van de bekendmaking van de Borremaeus-
encycliek eene verklaring aangenomen, waar
in het zijn droevig leedwezen uitdrukt over
deze bekendmaking in de Oostenrijksche
kerkelijke bladen en de hoop uitdrukt, dat
de regeering tot handhaving van den con-
fessioneelen vrede aan de diep gegriefde
evangelische bevolking voldoening zal ver
schaffen
Sarvld.
Prins George doet weer van zich spreken.
Volgens de berichten is hij lijdende aan
blindedarm-ontsteking, die in een kritiek
4 DOOR
RUDOLF HERZOG.
„Wat eon gelukkige menschen," .mom
pelde Karei Twensten.
„Eu het vóórnaamste komt nogDat is
eigenlijk de 3toofdzaak."
„Nog meer geluk?"
„Henriëtto!" Hij 'hield even op. „Hen
rietta. je zuil t- je uiijn vrouw nauwelijks
meer herinneren denk ik? Goede hemel,
ong beider kringen zijn zoo uiteengeloopen,
dat je dat niet kwalijk te nemen is. Mijn
vraag is dan ook geenszins een verwijt.
Maar waard is zij hetr, mijn vrouw, dat
men haar van nabij leert kennen. Zij heeft,
ondanks haar vijftig jaren nog al het jeug
dige van haar meisjesjaren, kindereu en
kleinkinderen ten spijt. En ook ondanks
het niet weg te cijferen feit, dat de man,
dien zij verafgoodt, het niet verder heeft
gebracht dan cargadoor en expediteur. Ja,
ja, die vrouwen!. Zij vlechten en weven
heonélsche rozen door het aardsche leven!"
En nu, Karofl, nu moet jij me eens wat
vertellen I"
„Ja?. Karei Twersten schrikte
plotseling op, als had hij niet meer naar
hem geluisterd. Toen lette hij nauwlettend
op de vaart van de barkas.
„Neem me niet kwalijk, Twersten, dat
ik nu eerst vraag naar de gezondheid van
je vrouw."
„Joliannsemriep hij. „Wat is er
toch? Wij kruipen letterlijk voort."
„Er zijn veel schepen op 't. oogenblik,
meneer, daarom kan ik niet harder stoo
rnen. Zij zijn alle bezig op stroom te los
sen. Een oogenblik nog!"
„Ja," hernam Vanheil, „zooals ik zeide,
Twersten, je moet me dat niet kwalijk
nemen. Maar het gaat haar toch goed?"
„Wie?" vroeg hij kortaf.
„Je vrouw!"
„Angèle? Mijn vrouw is dezen zomer met
de „Kuba" naar Santiago gegaan. Daar
is haar thujs weet je. En zij maakt 't er
best."
„Haar tehuis?" De ironische toon was
Vanheil ontgaan. „Nu, daar denk ik an
ders over. Maar, ik heb ook een huis vó'l
vrouwvolk," zei hij, voor zich heen
lachend.
Robert Twersten kwam juist met Marga
van een kleine wandeling op het dek te
rug. Toen vader Vanheil begonnen was
den lof van de zijnen te zingen, had zijn
dochter ongemerkt van plaats verwisseld
en was het haar gelukt, met den vriend
van haar jeugd achter de machine te ver
dwijnen
„Ik verteld© Marga zooeven van de In
geborg" papa, en toen herinnerde ik mij,
dat gisteren mevrouw Bramiburg voorbij
ons huis is gekomen."
„Zoo?" zeide Twersten vriendelijk.
„Heeft zij je gezien?"
„Zij grootte naar het balkon."
„Dan ben je wel gelukkig geweest."
Een echel gerekt fluiten van de machi
ne liet zich plotseling hooren, gevolgd door
korte stooten. De „Waldemar Atterdag"
was in zicht.
Vanheil maakte zich gereed, afscheid te
nemen.
„Hoe is 't, Bob, ga je mee naar boord?
Marga zou 't zeker pleizier doen. Zij
denkt, dat het er erg vervelend zal zijn.
Maar later komt er dan ook een punch
bowl, zooals alleen kapitein Jessen dien
geeft.
„Dat kan helaas, niet!" Met deze woor
den sloeg Twersten haastig de uitnioodi-
ging voor zijn zoon of. ,,'t 16 hoog tijd,
dat Robert naar de werf gaat. Precies om
elf uur loopt de „Ingeborg" van stapel."
„De „Ingeborg?" Heet mevrouw Brarn-
be^'g nd et I ngébo rig
„Het stoomschip is ook in opdracht van
de reederij Br amber g en Co. gebouwd."
„Ja, ja, ja," zei de oude Vanheil vol
bewondering. „Bram,berg en Co. dat is
eerst 'n firma- Twaalf groote vrachtsche
pen en dit bedrijf van riviervaartuigen en
lichtschepenEn dat alles in handen van
Theodoor Bramberg, als éénig eigenaar
Is die man eigenlijk wel zoo knap als zijn
vader, of is de machine eens voor altijd zoo
goed gesmeerd?"
Twersten schudde het. hoofd.
„De beste machine loopt warm, als ze
niet altijd weer opnieuw gesmeerd! wordt.
Het komt dus op den chef aan."
„Ik heb Theodoor Bramiberg nooit voor
oen geude gehouden. Miaar jij kunt het be
ter weten."
„Een man, die zóó'n vrouw heeft.
Meteen brak Twersten het gesprek af.
De barkas kon de „Waldemar Atterdag"
niet dicht naderen. De volgeladen schuiten
lagen als een zwerm vliegen om haai* heen
on zonder ophouden rammelden de kettin-
gen van do kranen en knarsten de loopers
del* takels. Het geraas was zoo groot, dat
men zich nauwelijks door mondielinge be
velen verstaanbaar kon maken. Nu kwam
de barkas langszijde van een halfgeledigde
schuit en haar romp trilde onder het
stoppen- der machine.
„Adieu, Twersten! Veel dank. En nu
Robert de „Ingeborg" van stapel moet
laten loopen.
Twersten deed een luiden lach hooren.
„Hoor je, Robert, wélke groot© ver
wachtingen men van je heeft? Neen, oude
vriend, dat lijkt er nog niet naar. Jammer
genoeg I Maar met de techniek staat mijn
zoon nog op geen goeden voet. Hij is meer
voor de correspondentie-"
„Ook niet kwiaad. En al ziet zoo'n oude
schuitenmaker ook nog zoo laag op een
pennelikker neer, omdat een pen nou een
maal niet zoo veel weegt als zoo'n zware
klinkhamer, laat je niet uit 't veld slaan.
Robert! Ten slotte komt het toch altijd op
het verstand aan."
„Adieu, meneer Twersten", zei Marga
Vanheil met haar heldere meisjesstem,
„'t Is e°n heerlijke tocht geweeet!"
„Wie noodzaakt je den tocht af te bre
ken, kindlief?"
„Ik. begrijp u niet, meneer Twers
ten. Maar in haar schitterende oogon
lag een blijde hoop.
„Wel," zei Twersten hoffelijk, „de „Al
terdag" komt binnen enkele weken terug,
maar de „Ingeborg" loopt maar éénmaal
van stapel. Doe gauw een keus."
„Mag ik?" vroeg zij gejaagd.
De oude Vanheil was inmiddels reeds op
de schuit overgestapt.
„Maar natuurlijk, kindje! Als je er pleL
1 zier in hebt? Hot mooiste in het leven is
toch, weet je, Twersten om ergens pleizier
in te hebben."
Hij wenkte met de hand, klauterde in.
een tweede schuit en bereikte aoo de val
reep. Hij ging die een paar treden op,
keerde zich om etn, de handen als een
spreekbuis aan den mond, riep Itij„Hei-
daar, Marga! Kapitein Jessen kijkt over de
verschansing."
De barkas hnl zich reeds loftgewerkt en
^toomde met spoed in het vrije water.
Marga Vanheil stond op. Met haar wit
zakdoekje wuifde zij den ouden zeerob boe,
die zich ver over boord boog en haar met
zijn niet meer brandende pijp toewenkte.
„Dag, kapitein Jessen riep het blon
de meisje, en haar stem ldon'k als een hel
dere klok boven al het rumoer uit. „Goede
reis! Tot weerziens!"
De wind droeg van het antwoord slechts
een paar klanken over, die iets leken op
„meiskélief."
„Wat jammer," zei Robert Twersten,
„dat wij niet op de „Atterdag" zijn ge
gaan I
De barkas snoof als een school dolfijnen.
De jongelieden moesten dicht naast elkaar
gaan zitten, om elkaar te kunnen ver
staan. Heel vooraan, bij den boeg, stond
Karei Twersten. Met turendem blik zag hij
voor zich uit.
„Jammer?" herhaalde Miarga en zag den
jongen man verwonderd aan. „Je be"t
me toch een raadsel, Bob."
„In 't geheel niet. De werf heb ik den
heélen dag. Meer dan mij lief ia. Dat is
tooh dagelijks maar hetzelfde gehamer."
„Kom, kom 1"
Wordt vervolgd.