M\ 55. Jüargftq;. Maandag 25 Juli 1910. BUITENLAND. FEUILLETON. HA.JSTZEA.TEN. OORTSCH DAGBLAD. ABONNEMENTSPRIJS: Par 3 maancUn voor Amersfoortf l.OO. Idem franeo per post - 1.50 Afzonderlijke nummer: - 0.05. D«.:o Cdu an verschijn dagelijks behalv op Zon- en Feest dagen. Advertentiëntnededeelingen enz.gelieve men vóër 11 uur 's morgens by de Uitgevers ia te zenden. Uitgever»: VALKHOFF C°. UtrechUchestraat 1. intoreomm. TelepHoonnumrntr 66. PRIJS DBR ADVIRTBNTIiN: Van 16 regels f O.OO. Elke regel meer - 0.10. Dienstaanbiedingen e> aanvragen 85 «ent* btj vooruitbetaling Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen tot het herhaald adverteeren in dit Blad, bfl abonnement. leme oireulairebevattende de voorwaarden, wordt ep aan vraag toegezonden. Politiek Overzicht De vermeerdering van de staatsuitgaven. De kanselier van de Engelsclie schatkist Lloyd George heeft eenige dagen geleden op een door den lord-mayor van Londen ge geven feestmaal, dat door de aanzienlijkste leden van de Londensche financieele wereld werd bijgewoond, in eene rede zijn hart ge lucht over het reusachtige aangroeien van de staatsuitgaven. Deze rede is reeds beknopt door ons vermeld, maar haar inhoud is be langwekkend genoeg om haar uitvoerig hier weer te geven. Na eenige inleidende woorden over de positie van den kanselier der schatkist zeide de heer Lloyd George ,,Ik heb er belang in gesteld, het aan groeien va.< de uitgaven in dit land in den loop van de afgeloopen twintig jaren te on derzoeken. Ik merk met groot genoegen de aanwezigheid op van eene reeks hoogge schatte oude controleurs van het departe ment van financiën, en ik ben er zeker van, dat zij zullen sympathiseeren met de kri tiek, die ik voornemens ben te leveren. Twintig jaren geleden bedroeg onze natio nale uitgavenrekening 91 millioen p. st. Ik heb heden voor 171 millioen voorziening te treffen. Ho-* is deze toestand ontstaan? Men kan aan geene partij de uitsluitende schuld daaraan toeschrijven. Gedurende deze twin tig jaren waren de unionisten, naar ik meen, twaalf jare.j in het bezit van de macht en de liberalen acht, en toch is er geen enkel jaar verlóopen zonder eene langzame vermeerde ring van de uitgaven. De uitgaven van het departement der pes terijen zijn met tien millioen gestegen, maar dit is een groot handelsdepartement, dat productief is en voordeel oplevert; ik zou dit niet in dezelfde categorie willen rangschikken met andere onderdeelen van de begrooting der staatsuitgaven. De re geering van Ierland is van jaar tot jaar kostbaarder geworden. De uitgaven voor het onderwijs zijn met 13 millioen aange groeid. De subsidiën voor uitgaven van plaatselijk nut zijn met nagenoeg vijf mil lioen verhoogd, naar mijne meening vol strekt niet ten nutte van de belasÜingbeta- leuden. Dit is eene verkwistende wijze van 6teunverleeningzij draagt bij tot be vordering van plaatselijke spilzucht. Het be- teekent het slechte beginsel der scheiding van de verantwoordelijkheid voor uitgaven van de verantwoordelijkheid voor het op brengen van de middelen, en ik hoop, dat, welke partij ook in het volgende jaar in het bezit van do macht moge zijn, zij zich op krachtdadige wijze zal bezig houden met dit vraagstuk, een van de gewichtigste die nu aanhangig zijn. De grootste aanwas ver toont zich echter in de oorlogstoerustingen. Twintig jaren geleden bedroegen onze uit gaven voor leger en vloot dertig millioen pond; thans zijn zij tot 70 millioen ge klommen. Ik zou hier willen opkomen voor een veel gelasterd man, namelijk den tegen- woordigen houder van het ambt van kanse lier der schatkist. Ik heb een tekort van 17 millioen gevonden. Ik wist, dat het in het volgende jaar tot 20 millioen zou klimmen. Ik wist zelfs, dat het tekort in het daarop volgende jaar, automatisch, zou komen tot dicht bij 25 millioen. Hoe komt dat? Met uitzondering van een millioen voor verschil lende doeleinden, kunt gij het vrijwel ge lijkelijk verdeelen tusschen leeftijdspen sioenen en het leger. Dit is de les, die ik deze geachte vergadering zou willen in prenten. De beide partijen van het land verlangden uitgaven, spoorden aan tot uit gaven nog meer zij spoorden ons aan nog verder te gaan dan wij gegaan zijn;en mijne voornaamste taak bestond hierin, niet tot uitgaven aan te sporen en ze aan het lager huis aan te bevelen, maar tegenstand te bieden aan voorstellen tot verhooging. Er gaat geen dag in de week voorbij, zon der dat de kanselier der schatkist verzoeken van allerlei aard betreffende uitgaven voor een of ander doel krijgtde meesten er van zijn nuttige uitgaven. Wanneer gij ze 'be oordeelt naar hunne waarde, dan zoudt gij zeggen, dat het eene of het andere wel de uitgave waard iswat echter allen ver- ge teh, is dat het voornaamste waaraan de kanselier der schatkist heeft te denken, niet nuttige dingen betreft, maar do be schikbare middelen, en dat als wij alles wat •gt\ raagd wordt toestaan, de 'belastingen minstens 20 shillings per pond zouden be dragen. Er zijn zekere uitgaven, die, naar ik meen, in iedere beschaafde gemeenschap volstrekt nocdig zijn. Een groot deel van de uitga ven, die in den loop van de laatste jaren zijn gedaan en door de beide politieke par tijen worden verlangd, is te danken aan het ontwaakte 'bewustzijn van onzen plicht te genover den ongelukkigen medeburger. Een aar zienlijk aandeel in de verhoogde uitga ven is geheel toe te schrijven aan het be wustzijn, dat, als wij in staat zullen zijn aan onze mededingers in de industrie en in den handel het hoofd te bieden, wij onze mannen moeten uitrusten en trainen, naar lichaam en geest, in al hun aanleg, om hen te 6talen voor den grooten slag van den handel en de industrie. Ik ben de laatste, die zou zeggen, dat er te veel voor de op voeding wordt gedaan. Ik geloof veeleer, dat wij nog veel van onze vreemde mededin gers in dit opzicht kunnen leeren. Ten slot te vormt een goed getraind volk den groot sten rijkdom van ieder land. Ik moet echter toegeven, dat de vermeer dering van de uitgaven niet slechts in dit, maar in ieder land onder de zon terug is te brengen tot datgene wat de uitstekende oude zeeman lord Charles Beresford onlangs in het lagerhuis heeft gekenschetst als eer dwaze en krankzinnige wedstrijd in oorlogstoerustingen tusschen do ver schillende landen der wereld. De lan den der wereld geven jaarlijks 450 millioen pond uit voor deze machine rie der vernietiging. In den loop van twintig jaren zijn deze uitgaven met 200 millioen gestegen. Alle volken schijnen in dit opzicht besmet te zijn met eene epidemie van verkwisting, die de gansche wereld ver woest tot den ondergang toe. Wij 6taan bovenaan in deze uitgaven. Maar wij hebben ook het grootste rijk te verdedigen deze vexontschuldiging komt ons toe. Wanneer de volken echter steeds meer voortgaan hun geld uit te geven voor zaken, die aan hunn© burgers evenmin hulp als steun bieden op hun naar het bereiken van de hoogste be schaving voerend pad, dan zullen zij daar onder onvermijdelijk lijden. Al voeren zij nieuwe, betere en gemakkelijker belasting methodes in, dat zal niets aan de zaak ver anderen. Zoolang zij niet dit moeras heb ben droog gelegd, zal hun geld verdwijnen zorder sporen achter te laten. Dat is een groot ongeluk. Geen volk alleen draagt hiervoor de verantwoordelijkheid. Ik meen, dat allen verantwoordelijk zijn. Wij moeten wachten totdat tusschen de volken eene en tente ontstaat. Deze groote vermeerdering van. de kosten voor oorlogstoerustingen slokt iederen stuiver van de inkomstenbe lasting op. Het is mijn plicht, dit in 't bij zijn van de vertegenwoordigers van het grootste middelpunt van den handel en de financiën der gansche wereld te verklaren. Wat ik gezegd heb, dat heb ik gedurende deze drie jaren, die ik aan het hoofd van het departement van financiën ben, gevoeld en het heeft mij op het hart gebrand." Deze rede van den Engelschen minister van financiën verkondigt waarheden, waar mee de gansche wereld haar voordeel kan doen. Maar zullen zijne vermaningen iets uitwerken DuiUchland. De landdag van Beieren heeft voor de i-i- voering van het electrisch bedrijf op de Beiersche staatsspoorwegen een eersteii ter mijn van zes millioen mark toegestaan. De electrische kracht wordt door het benutten van de waterkracht van het Walclienmeer ge wonnen. De volledige invoering van het electrisch bedrijf op de Beiersche staats spoorwegen zal volgens de mededeelingen van den minister op 31,700,000 mark te staan komen. Het aantal vreemde studenten aan de Duitsche hoogescholen, hetzij tot het vol gen van den volledigen cursus of tijdelijk tot aanvulling van hunne studiën in het moederland, neemt steedss toe. In 1860/61 bedroeg het 753, in 1880 1150, in 1905 3178 en in dezen zomer 4205. De stijging in de laatste vijf jaren omvat alle natiën met uitzondering van de Engelschen, Fran se hen, Italianen, Nederlanders en Zwitsers. Inzonderheid is de toevloed uit het oosten gestegen, vooral uit Japan, Bulgarije, Ru- menie, Turkije en Rusland. De getallen zijn thans Russen 1795, Oostenrijkers en Hon garen 737, Zwitsers 262, Bulgaren 161, En gelschen 154, Rumenen 125, Serven 74, Grieken 78, Luxemburgers 50, Turken 48, Franschen 31, Nederlanders 38, Italianen 30, Zweden en Noorwegers 33, Spanjaar den 23, Belgen 20, Denen 13 en Portugee- zen 4. Uit Europa zijn in het geheel 3681 afkomstig, waarvan 200 vrouwen, uit Ame rika zijn 299, uit Azië, voornamelijk Japan, 200, uit Afrika 19 en uit Australië 6. rrtnkrfck. P a r ij s, 2 4 J u 1 i. Heden hadden in geheel Frankrijk de verkiezingen plaats tot vernieuwing van de algemeene raden voor de helft. Onder de herkozen leden zijn Ber- teaux, Lafferre en Combe®- Te Collioure (Oost-Pyreneeën) ontstonden wanordelijkhe den bij het opmaken van den uitslag der stemmingde zaal werd door soldaten ont ruimd. 2 5 J'uli. Heden morgen om 1 uur was voor 637 plaatsen de uitslag bekend. De verandering in de partijverhoudingen is zonder bete eken is. De Raad van State beeft de straffen, die de minister van. oorlog Pipuart bw®e jaren geleden aan eenige officieren, wegens bijwo ning Van eene lezing van den bisschop van Laon over de politiek tuigen de godsdiensti ge vereeniigingen, had opgelegd deze offi cieren waren op non-actwitedt gesteld als onwettig vernietigd. Engeland. Het lagerfhuis heeft de w&t tot regeling van een eventueel regentschap bij over lijden van dien. koning wordt koningin Mary regentes wanneer de prins van Wales nog minderjarig is in derde lezing aangeno men. Bij de behandeling in comité was uit heb ontwerp geschrapt de bepaling, dat de re gentes niet bet recht zou hebben bare toe stemming te gevn tot afkondiging van een wet, wijzigende de wet tot handhaving van den protestantsehen godsdienst en een Pres byter iaansclh bestuur in Schotland. De Schotsche afgevaardigden stelden voor deze verbodsbepaling te hersbellenbij stemming bleken echter de stemmen te staken. Toen stond d6 Speaker op en zeide: „Dit is een van de weinige gelegenhden, waarbij ik een beslissende stem moei uitbrengen. Ik ben van oordeel, dat het wetsontwerp in den oo.-spronikelijken vorm hersteld moet worden en stem daarom vóór.'' Zoo werd met ééne slem meerderheid de verbodsbepaling her steld, waarna re regentechapswet definitief werd aangenomen. Noorwegtn. Ohristiania, 2 3 Juli. De Stor thing heeft met 90 tegen 30 stemmen het regeeringsvoorstel aangenomen tot het ver- leenen van een buitengewoon crediet van vier millioen kronen ten behoeve van de landsverdediging. Spanje» Madrid, 23 Juli. In de Kamer stelde de voorzitter voor een protest tegen den afschuwelijken aanslag op Maura in de notulen op te nemen. (Levendige toejuichin gen). De minister-president meent, de verant woordelijkheid voor dergelijke daden te moe ten toeschrijven aan zekere afgevaardigden, die onlangs verklaarden, dat zij zelfs aan slagen op personen konden rechtvaardigen. Bij de sluiting van de vergadering riepen de conservatieven: „Leve de Koning!", de republikeinen „Leve de Republiek!" De vergadering is op reces gegaau. Barcelona, 2 3 J u li. De gewezen minister-president Maura kwam gisteren avond om half twaalf hier aan. Hij werd op het station door de autoriteiten ontvangen. Op het oogenblik, toen hij een vriend om helsde, loste Manuel Posa Roca, een jonge ling van 20 jaren, afkomstig uit Barcelona, drie pistoolschoten op hem. Maura werd licht gewand aan een arm en een been zijn vriend werd eveneens aan het been ge wond. De aanrander werd gevangen geno men. Maura werd overgebracht aan boord van het stoomschip Miramar, dat vertrok naar Palma (Majorca). Over den moordaanslag, die op den ge wezen minister-president Maura te Barco lona is gepleegd, wordt nader bericht, dat Roca, zijn aanrander, een jongeling van 18 jaren is. Zijn vader en zijn broeder zijn eveneens gevangen genomen. De politie deed po e huiszoeking, die zonder resultaat bleef. Met het oog op de komst van Maura waren i! or de politie uitgebreide maatregelen ge- ii'.men inzonderheid het station werd scherp bewaakt. De politie had ook den trein be zet. De aanval geschiedde echter op zoo ver- rissende wijze, dat niemand hem kon ver hinderen. Eene jonge dame, nicht van Mau ra, wierp zich na het tweede schot op den aanrander en trachtte hem .meester te wor- i;nzij kon echter niet verhinderen, dat hij v< or de derde maal schoot. De politie pak:e daarna Roca beet en maakte hem on schadelijk; het publiek, waaronder verschei dene officieren, wilde hem lynchen. Maura was gekomen met zijne vrouw en .l eenige bloedverwanten. Hij werd met de automobiel van den kapitein-generaal .ergebracht naar het stoomschip Miramar, ic speciaal voor zijn overtocht naar Palma Majorca) was gehuurd. Zijn vriend Oli- v.ira, die door den derden kogel gewond was, werd eveneens aan boord van de Mira mar gebracht. Alleen autoriteiten en de amb tenaren, wier aanwezigheid bepaald noodig was, mochten aan boord van de Miramar k -men, die om half twee des morgens naar Palma vertrok. Bij zijne aankomst te Palma was de toestand van Maura bevredigend de wonden zijn van lichten aard en zullen ver eenige dagen genezen zijn. Dit is de derde maal, dat Maura aan ©en aanslag ontsnapt. Op zijne reis naar Barce lona in 1904, toen hij voor de eerste maal minister-president was, sprong de anarchist Artal op de treeplank van het rijtuig en bracht hem een dolksteek tce, die afstuitte op zijn geborduurd vest. In het volgende jaar, toen hij in den trein reisde naar Ali cante, werd van buiten een schot op hem ge lost, dat hem niet deerde. Ditmaal heeft hij waarschijnlijk zijne redding te danken aan de kloekheid van zijne nicht, door wier optreden het derde schot eene andere rich ting kreeg, waardoor de heer Oliveira werd gekwetst. De dader had, toen hij gevangen genomen werd, nog vier schoten op zijn re volver Men vestigt er de aandacht op, dat do aanslag samenvalt met de verjaring van de eerste onlusten in Barcelona en herinnert natuurlijk aan de lofrede, die de socialisten leider Pablo Iglesias onlangs in de Kamer hield op den politieken moord. De opvat ting bestaat, dat de jongeling, haast nog eeu knaap, heeft gehandeld onder iden invloed van die al te letterlijk door hem opgevatte opmerkingen. Madrid, 24 Juli. Heden avond botste de automobiel van den minister van justit' tegen een lantaarnpaal van de open bare verlichting. De minister werd uit den wagen geworpenhij werd licht gewond aan het gelaat. Oottenftyk. Her presbyterium van de evangelische gemeente te Weeuen heeft, naar aanleiding van de bekendmaking van de Borremaeus- encycliek eene verklaring aangenomen, waar in het zijn droevig leedwezen uitdrukt over deze bekendmaking in de Oostenrijksche kerkelijke bladen en de hoop uitdrukt, dat de regeering tot handhaving van den con- fessioneelen vrede aan de diep gegriefde evangelische bevolking voldoening zal ver schaffen Sarvld. Prins George doet weer van zich spreken. Volgens de berichten is hij lijdende aan blindedarm-ontsteking, die in een kritiek 4 DOOR RUDOLF HERZOG. „Wat eon gelukkige menschen," .mom pelde Karei Twensten. „Eu het vóórnaamste komt nogDat is eigenlijk de 3toofdzaak." „Nog meer geluk?" „Henriëtto!" Hij 'hield even op. „Hen rietta. je zuil t- je uiijn vrouw nauwelijks meer herinneren denk ik? Goede hemel, ong beider kringen zijn zoo uiteengeloopen, dat je dat niet kwalijk te nemen is. Mijn vraag is dan ook geenszins een verwijt. Maar waard is zij hetr, mijn vrouw, dat men haar van nabij leert kennen. Zij heeft, ondanks haar vijftig jaren nog al het jeug dige van haar meisjesjaren, kindereu en kleinkinderen ten spijt. En ook ondanks het niet weg te cijferen feit, dat de man, dien zij verafgoodt, het niet verder heeft gebracht dan cargadoor en expediteur. Ja, ja, die vrouwen!. Zij vlechten en weven heonélsche rozen door het aardsche leven!" En nu, Karofl, nu moet jij me eens wat vertellen I" „Ja?. Karei Twersten schrikte plotseling op, als had hij niet meer naar hem geluisterd. Toen lette hij nauwlettend op de vaart van de barkas. „Neem me niet kwalijk, Twersten, dat ik nu eerst vraag naar de gezondheid van je vrouw." „Joliannsemriep hij. „Wat is er toch? Wij kruipen letterlijk voort." „Er zijn veel schepen op 't. oogenblik, meneer, daarom kan ik niet harder stoo rnen. Zij zijn alle bezig op stroom te los sen. Een oogenblik nog!" „Ja," hernam Vanheil, „zooals ik zeide, Twersten, je moet me dat niet kwalijk nemen. Maar het gaat haar toch goed?" „Wie?" vroeg hij kortaf. „Je vrouw!" „Angèle? Mijn vrouw is dezen zomer met de „Kuba" naar Santiago gegaan. Daar is haar thujs weet je. En zij maakt 't er best." „Haar tehuis?" De ironische toon was Vanheil ontgaan. „Nu, daar denk ik an ders over. Maar, ik heb ook een huis vó'l vrouwvolk," zei hij, voor zich heen lachend. Robert Twersten kwam juist met Marga van een kleine wandeling op het dek te rug. Toen vader Vanheil begonnen was den lof van de zijnen te zingen, had zijn dochter ongemerkt van plaats verwisseld en was het haar gelukt, met den vriend van haar jeugd achter de machine te ver dwijnen „Ik verteld© Marga zooeven van de In geborg" papa, en toen herinnerde ik mij, dat gisteren mevrouw Bramiburg voorbij ons huis is gekomen." „Zoo?" zeide Twersten vriendelijk. „Heeft zij je gezien?" „Zij grootte naar het balkon." „Dan ben je wel gelukkig geweest." Een echel gerekt fluiten van de machi ne liet zich plotseling hooren, gevolgd door korte stooten. De „Waldemar Atterdag" was in zicht. Vanheil maakte zich gereed, afscheid te nemen. „Hoe is 't, Bob, ga je mee naar boord? Marga zou 't zeker pleizier doen. Zij denkt, dat het er erg vervelend zal zijn. Maar later komt er dan ook een punch bowl, zooals alleen kapitein Jessen dien geeft. „Dat kan helaas, niet!" Met deze woor den sloeg Twersten haastig de uitnioodi- ging voor zijn zoon of. ,,'t 16 hoog tijd, dat Robert naar de werf gaat. Precies om elf uur loopt de „Ingeborg" van stapel." „De „Ingeborg?" Heet mevrouw Brarn- be^'g nd et I ngébo rig „Het stoomschip is ook in opdracht van de reederij Br amber g en Co. gebouwd." „Ja, ja, ja," zei de oude Vanheil vol bewondering. „Bram,berg en Co. dat is eerst 'n firma- Twaalf groote vrachtsche pen en dit bedrijf van riviervaartuigen en lichtschepenEn dat alles in handen van Theodoor Bramberg, als éénig eigenaar Is die man eigenlijk wel zoo knap als zijn vader, of is de machine eens voor altijd zoo goed gesmeerd?" Twersten schudde het. hoofd. „De beste machine loopt warm, als ze niet altijd weer opnieuw gesmeerd! wordt. Het komt dus op den chef aan." „Ik heb Theodoor Bramiberg nooit voor oen geude gehouden. Miaar jij kunt het be ter weten." „Een man, die zóó'n vrouw heeft. Meteen brak Twersten het gesprek af. De barkas kon de „Waldemar Atterdag" niet dicht naderen. De volgeladen schuiten lagen als een zwerm vliegen om haai* heen on zonder ophouden rammelden de kettin- gen van do kranen en knarsten de loopers del* takels. Het geraas was zoo groot, dat men zich nauwelijks door mondielinge be velen verstaanbaar kon maken. Nu kwam de barkas langszijde van een halfgeledigde schuit en haar romp trilde onder het stoppen- der machine. „Adieu, Twersten! Veel dank. En nu Robert de „Ingeborg" van stapel moet laten loopen. Twersten deed een luiden lach hooren. „Hoor je, Robert, wélke groot© ver wachtingen men van je heeft? Neen, oude vriend, dat lijkt er nog niet naar. Jammer genoeg I Maar met de techniek staat mijn zoon nog op geen goeden voet. Hij is meer voor de correspondentie-" „Ook niet kwiaad. En al ziet zoo'n oude schuitenmaker ook nog zoo laag op een pennelikker neer, omdat een pen nou een maal niet zoo veel weegt als zoo'n zware klinkhamer, laat je niet uit 't veld slaan. Robert! Ten slotte komt het toch altijd op het verstand aan." „Adieu, meneer Twersten", zei Marga Vanheil met haar heldere meisjesstem, „'t Is e°n heerlijke tocht geweeet!" „Wie noodzaakt je den tocht af te bre ken, kindlief?" „Ik. begrijp u niet, meneer Twers ten. Maar in haar schitterende oogon lag een blijde hoop. „Wel," zei Twersten hoffelijk, „de „Al terdag" komt binnen enkele weken terug, maar de „Ingeborg" loopt maar éénmaal van stapel. Doe gauw een keus." „Mag ik?" vroeg zij gejaagd. De oude Vanheil was inmiddels reeds op de schuit overgestapt. „Maar natuurlijk, kindje! Als je er pleL 1 zier in hebt? Hot mooiste in het leven is toch, weet je, Twersten om ergens pleizier in te hebben." Hij wenkte met de hand, klauterde in. een tweede schuit en bereikte aoo de val reep. Hij ging die een paar treden op, keerde zich om etn, de handen als een spreekbuis aan den mond, riep Itij„Hei- daar, Marga! Kapitein Jessen kijkt over de verschansing." De barkas hnl zich reeds loftgewerkt en ^toomde met spoed in het vrije water. Marga Vanheil stond op. Met haar wit zakdoekje wuifde zij den ouden zeerob boe, die zich ver over boord boog en haar met zijn niet meer brandende pijp toewenkte. „Dag, kapitein Jessen riep het blon de meisje, en haar stem ldon'k als een hel dere klok boven al het rumoer uit. „Goede reis! Tot weerziens!" De wind droeg van het antwoord slechts een paar klanken over, die iets leken op „meiskélief." „Wat jammer," zei Robert Twersten, „dat wij niet op de „Atterdag" zijn ge gaan I De barkas snoof als een school dolfijnen. De jongelieden moesten dicht naast elkaar gaan zitten, om elkaar te kunnen ver staan. Heel vooraan, bij den boeg, stond Karei Twersten. Met turendem blik zag hij voor zich uit. „Jammer?" herhaalde Miarga en zag den jongen man verwonderd aan. „Je be"t me toch een raadsel, Bob." „In 't geheel niet. De werf heb ik den heélen dag. Meer dan mij lief ia. Dat is tooh dagelijks maar hetzelfde gehamer." „Kom, kom 1" Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1910 | | pagina 1