H°. 14©. ©d* Jaargang. Dinsdag 18 October 1910. BUITENLAND. FEUILLETON. AMERSFOORTSGH DAGBLAD ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden voor Amersfoortf l.OO. Idem franco per post- 1.50. Afzonderlijke nummers- 0.05. Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest dagen. Advertentiënmededeelingon enz.gelieve men vóór II uur 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C°. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIEN: Van 15 regels f 0.50. Elke regel moer - 0.10. Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents bij vooruitbetaling. Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan zoor voordeeligo bepalingen tut het herhaald advorteeren in dit Blad, bij abonnement. Eene circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Politiek Overzicht De delegatiën van Oostenrijk- Hongarije. In Weenen zijn thans na eene lange pauze de delegatiën bijeengekomen, die door de vertegenwoordigende lichamen van de beide rijkshelften zijn afgevaardigd tot be handeling van de begrooting van den ge- meenschappelijken dienst van de monarchie Oostenrijk-Hongarije. Dit had eigenlijk reeds veel vroeger, in het najaar, voorafgaande aan het dienstjaar 1910, moeten geschieden. Toen was het echter wegens de Hongaarsche krisis, welker golven destijds zeer hoog gin gen, zoo niet onmogelijk, dan toch in ieder geval voor de regeering zeer lastig geweest de delegatiën bijeen te roepen. De Hongaar sche delegatie, die nog door den ouden rijks dag bad moolen zijn benoemd, zou zeker zich deze aanleiding ten nutte hebben ge maakt om in haar votum over de begrooting bet conflict met de Kroon uit te drukken en de gemeenschappelijke regeering daardoor in de grootste ongelegenheid te brengen. Men heeft in Weenen die moeielijkbeid verme den, door de delegatiën niet bijeen te roepen. Dat is formeel niet in den haak, want de bedoeling is, dat de delegatiën jaarlijks bij eenkomen. Nog eene andere onregelmatigheid is, dal de Oostenrijksche delegatie, die uiter lijk in Juli had moeten zijn vernieuwd, is bij eengekomen in dezelfde samenstelling, die zij in Juli van het vorige jaar gekregen had. De sociaal-democratie heeft een protest hierte gen laten hooren, maar dat heeft nergens anders eene echo gevonden. De opening van deze zitting der delegatiën is zeer kalm en zakelijk in haar werk ge gaan. Zoomin de toespraken van de voorzit ters als de troonrede van den Keizer bij de ontvangst van de delegatiën en het exposé, dat de minister van buitenlandsche zaken van den politieken toestand gegeven heeft, bevatten verrassingen. In het betoog van graaf Aehrenthal neemt de uiteenzetting van de verhouding tot Turkije eene betrekkelijk ruime plaats in. Men ziet daaruit hoeveel er de Oostenrijksche regeering aan gelegen is mot den buurman in het zuidoosten in zoo goed mogelijke betrekkingen te komen en de laatste sporen van wantrouwen, die mis schien sints de annexatie nog bestaan, ge heel uit den weg te ruimen. Daarbij wordt de reeds vroeger gegeven verzekering, dat Oostenrijk in den Balkan geene politieke as- piratiën heeft, weer herhaald. Het uitgangspunt van de aan de regeerings- tafel geleverde beschouwingen was de an nexatie van Bosnië en Herzegowina en de daarmee in verband staande onderhandelin gen tusschen de mogendheden. Om de dele gatiën daarover te orienteeren, heeft de re geering in een Roodboek een bundel stukken bijeengebracht, die gelegenheid verschaft een kijkje te nemen in de tijdens deze inlijvings- krisis tusschen de kabinetten gewisselde dé pêches. In eene bespreking van den inhoud Yan dit Roodboek zegt het Frcmdenblatt: „Graaf Aehrenthal heeft van den beginne af de beginselen, waardoor hij zich bij de uitvoering van de annexatie liet leiden, vast gesteld en heeft die tot aan het einde toe trouw gevolgd. En hij heeft zijne principieele beschouwingen ook weten te doen zegevie ren. Hij heeft de volgende axioma's gesteld: Over de annexatie kan geen discussie wor den toegelaten; zij mag slechts worden ge accepteerd, onverschillig of dit op eene con ferentie, of door het wisselen van nota's ge schiedt. Met Turkije moet men tot overeen stemming komen. Servië en Montenegro zijn niet gerechtigd i-n de annexatiekwestie posi tie te nemen. In deze drie hoofdpunten laat zich het annexatie-program van graaf Aeh renthal samenvatten. In de eerste stukken, die het Roodboek bevat, komt het standpunt van graaf Athrenthal reeds uit, en met vol harding wordt aan dit standpunt tot aan het einde vastgehouden. „Het onloochenbare succes, dat de Oosten- rijksch-IIongaarsclie diplomatie bij de uit voering van de annexatie bereikte, is in de eerste plaats aan de omstandigheid toe te schrijven, dat Oostenrijk-Hongarije een con sequente politiek van den beginne af voerde. Terwijl andere mogendheden in den loop van de annexatiekrisis niet altijd aan hun in den beginne ingenomen standpunt trouw bleven, heeft Oostenrijk-Hongarije aan de cardinale punten van het annexatie-program vastgehouden en deze ook algemeen doen er kennen. Thans behoort de annexatie-krisis reeds lot de geschiedenis; Bosnië en Herze gowina zijn deelcn van de Habsburgschc monarchie geworden, zij hebben eene volks vertegenwoordiging gekregen en ontplooien onbelemmerd hunne politieke en economi sche krachten. Heden kan men de actie, die Oostenrijk-Hongarije voor twee. jaren tot ver dediging en zekerstelling van zijne levensbe langen ondernam, reeds van het historische standpunt, vrij van elke vooringenomenheid beoordeelen. Men overziet aan de hand van hit Roodboek de groote en talrijke mocie- lijkheden, die waren te overwinnen, en komt tot het inzicht, dat slechts door standvastig heid, vasten wil, energie en consequentie, het begonnen werk gelukkig kon worden voltooid." Uit de discussie, die gevolgd is op de door den leidenden staatsman van Oostenrijk- Hongarije afgelegde verklaringen, kan men zien, dat in de delegatiën de tegenstanders van zijn politiek beleid niet ontbreken. In- tusschen vormen die tegenstanders eene min derheid. De commissie van de Oosteairijk- sche delegatie, die de begrooting van het departement van buitenlandsche zaken heeft te onderzoeken, heeft reeds besloten tot de aanneming van de begrooting te adviseeren. Men mag aannemen, dat de groote meerder heid in de beide delegatiën bereid is den minister in zijn beleid krachtig te ondersteu nen. Frankrijk. P a r ij s 16 Oct. De regeering heeft de betooging verboden, die de spoorwegmannen voor morgen hadden beraamd op de gras perken van het meer Daumesnil. Minister- jiresident Briand verklaarde, dat er krach tige maatregelen genomen zijn, want de bij eenkomst is beraamd als uitdaging tegen de regeering, met de hoop, dat de staking niet zonder wanordelijkheden zal eindigen. De chef van de met het toezicht op de anar chisten belaste brigade heeft eene huiszoe king gedaan bij het blad de Libertairi; de be stuurder en de boekhouder werden gevangen genomen. Toen hij alch wilde verwijderen, bevond hij zich voor een persoon, die drie bussen bij zich had van gelijken vorm als de in de rue Berri en de avenue Kleber gevon den toestellen. De man is gevangen genomen. Een allergevaarlijkst toestel is te Vincennes ontdekt. Tweede telegram. Het stakingsco mité besloot van de voorgenomen belooging af te zien. De spoorwegmannen zijn nu uit- genoodigd tot eene groote bijeenkomst in de arbeidsbeurs om 9 uur voormiddags. De toestand is te middernacht aldus: Op het net van de Nord liepen 102 treinen meer dan gisteren. De dienst op de groote lijnen is ver zekerd; de voorstadsdienst is in goede om standigheden. In Saint-Lazare worden de groote lijnen en de voorsteden nagenoeg nor maal bediend. In Montparnasse is de dienst op de groote lijnen volledig, in Versailles eveneens. In de invalides is het werk geheel hervat. Op de Orleans zijn heden morgen de laatste stakers teruggekomen. Op de P.-L.-M. is eene ontspanning gekomen in de groote centra, zooals Lyon en Marseille. Op de Est zijn bijna allen teruggekomen. P a r ij s 17 Oct. Om 1.25 heden morgen is een bom gesprongen voor de woning van het gemeenteraadslid Massard, 58 boulevard Pereire. Er zijn drie personen gewond; de verwoesting is groot. Tweede telegram, De hom, die op den boulevard Pereire is gesprongen, heeft geen enkel slachtoffer gemaakt. De schade is van zuiver materieeien aard. Marseille, 17 Oct. De bagagewagen en een passagierswagén van den exprestrein Nice-Vinlimille,die om 12.50 's nachts uit Parijs vertrekt, zijn op 500 Meter afstand van het station Saint-Charles bij een wisselpost ontspoord. Er zijn geen ongelukken voorge komen. De trein vertrok weer om 2.20. Er is een onderzoek geopend, om te weten of men hier te doen heeft met een daad van sabo tage. P a r ij s, 17 Oct. De prefectuur van po litie maakt bekend, dat de treindienst mor gen geheel en al zal zijn hersteld op da lij nen van de Nord, de Est, de Lyon en de Orleans. De beambten, die niet terug gekomen zijn, zullen ontslagen worden. P a r ij s, 17 Oct. Het nationale syndicaat van spoorwegarbeiders deelt de volgende nota mede: Het stakings-comité hoeft met al- gemeene stemmen besloten, dat dé arbeid zal worden hervat morgen vroeg op alle nelten. Versailles, 17 Oct. Van een tunnel bij de Gare des Chantiers is een bom gewor pen op korten afstand van de soldaten, die belast waren met de zorg dat de dienst ge regeld ging, op het oogenblik waarop de trein naar Dreux zou voorbijkomen. Men schijnt den tunnel te hebben willen versper ren, maar de bom, die verkeerd was gewor pen, ontplofte links van het neergaande spoor. De schade is enkel van materieeien aard en schijnt niet zeer belangrijk. De dienst zal op normale wijze voortgaan. Uit de eerste inlichtingen, die werden ver kregen, blijkt, dat drie personen door de sol daten werden gezien. Over het conflict tusschen de groep der socialistische Kamerleden en den voorzitter van de Kamer wordt nader bericht, dat de leden van deze groep, die overeenkomstig een door hen genomen besluit eene bijeen komst hielden in het paleis Bourbon, zich er over beklaagden, eerst bij den secretaris-gene raal van de Kamer en later bij den voor zitter zelf, dat er geene arbeidersdepulatiën bij hem werden toegelaten. President Brisson was ongezind om met hen in debat te treden, maar verklaarde kort en bondig, dat het paleis Bourbon geen openbare plaats was en niet ter beschikking van stakers stond; hij kon niet toelaten, dat het paleis van de volks vertegenwoordigers lot tooneel van de intri ges van leiders der stakingsbeweging werd gemaakt. De socialistische Kamerleden waren zeer verstoord over dit bescheid. Jaurès riep als ondervoorzitter van de spoorwegcommissie die commissie bijeen, om dit incident aan haar mede te dee- len. Hij staat op zijn recht om leiders van de staking te ontvangen, opdat hij met hen zal kunnen beraadslagen over de voorwaar den, waarop vrede kan worden gesloten. Als nader bewijs, dat de toestand allengs weer normaal wordt, kan dienen, dat in Parijs weer vee en levensmiddelen naar stations van de Westerspoorwegen aangenomen en afge zonden worden. Garantie voor tijdelijke aan komst kan echter nog niet gegeven worden. Het is dus altijd nog maar eene betrekkelijke verbetering, die is te constateeren. Pointe PI t r e 1 7 Oct. Naar aan leiding der verkiezingen zijn heftige toonee- len voorgevallen te Petit Bourg. Het raad huis werd bestormd, de gendarmen werden geslagen en gewond. Na de sommatiën gaven de gendarmen vuur, waardoor zes personen gedood en ver- scheidenen gewond werden. Spanje. Madrid, 16 Oct. Bij den uitgang van liet staion is een gevecht ontstaan tusschen katholieken, die van een pelgrimstocht terug kwamen, en republikeinen, die deelnamen aan eene betooging van sympathie voor Por tugal. Er werden slagen gewisseld; bereden politie chargeerde de menigte en veegde bet terrein schoon. Portugal. Uit Lissabon wordt bericht, dat aan een vertegenwoordiger van den Engelschen ge zant het persoonlijke eigendom van Koning Manuel is overhandigd. Lissabon, 16 Oct. Besluiten tot af schaffing van de Kamer der pairs, den raad van state en de adellijke titels, tot verban ning van de leden van het huis Braganza en om den liefdadighcidsdienst op leekenvoet te vestigen, zullen morgen verschijnen. De eerstvolgende verkiezingen zullen plaats hebben naar het algemeen stemrecht. Lissabon, 17 Oct. In een aan den minister van justitie gerichten brief doet de patriarch van Lissabon mededeeling, dat hij zich aansluit bij de republiek. De plechtige begrafenis van dr. Bombarda, Wiens vermoording de aanleiding was tot het uitbreken van de revolutie, en van den mari ne-officier Candido dos Reis is eene groote be looging geweest ten gunste van de nieuwe orde van zaken. De minister van binnen- landsche zaken Antonio Jose Almeida hiei- eene rede, waarin hij den dag den laatsten Dmwentelingsdag noemde en de burgers aan spoorde, alle geschillen te vergeten en van morgen af zich aan nuttigen en vruchtdra- genden arbeid te wijden. De orde onder de groote menigte werd- voorbeeldig gehand haafd, zonder dat de politie behoefde in te grijpen. Volgens een bericht uit Lis&ibon van de Politischen Korrespondenz wordt in de krin gen van de voorloopige regeering de opzeg ging van het concordaat als eene dringende noodzakelijkheid beschouwd; men zegt, dat zij spoedig voor de deur staat, omdat zonder dit het republikeinsche programma van de gewetensvrijheid niet zou zijn te verwezen lijken. De scheiding van staat en kerk en de verandering van de vertegenwoordiging van Portugal bij den Heiligen Stoel, worden daarentegen aangeduid als niet terstond uit voerbaar. De republikeinsche regeering wenscht een breuk met het Yaticaan, als dat mogelijk is, te vermijden. Deze wensch wordt ook gedeeld door den Heiligen Stoel, die be sloten heeft zijne gedragslijn geheel in te richten naar de houding van de voorloopige Portugeesche regeering. De voorloopige re geering doet daarom haar best, de anti-cle- riealc beweging te beperken en inzonderheid de persoonlijke vervolgingen van priesters en monniken tegen te gaan. De uitzettingen, waartoe bevel is gegeven, hebben ten doel gehad de opgewonden menigte tot bedaren te brengen en uitspattingen te voorkomen. Over het lot van de uit Portugal verdreven kloosterlingen wordt bericht, dat in de laat ste dagen Portugeesche monniken in Boven- rijnsche kloosters een toevlucht hebben ge zocht. Talrijke Jezuïeten bleven in België, waar zij in de provinciën Brabant en Lim burg onderdak vonden in Jezuïetenkloosters. In Spanje heeft de regeering aan de gouver neurs van alle provinciën nieuwe instruc- lién gegeven over de behandeling van de uit Portugal overgekomen kloosterlingen. Aan de hooiden van de kloosters werd van over heidswege medegedeeld, dat zij aan de vluchtelingen slechts tijdelijk onderdak mo gen geven; deze moeten het land verlaten, zoodra zij zijn uitgerust en van de noodige klcedingstukken voorzien. Oostenrijk-Hongarije. Weenen, 16 Oct. De commissie van de Oostenrijksche legatie heeft de begrooting van buitenlandsche zaken aangenomen. Wat viiza zal dienstig zijn voor de economische be treft, verklaarde graaf Aehrenthal, dat men te doen had met eene zuiver technische kwestie. De aanleg van de lijn Uvas-Mitro- vitza zal dienstig zijn voor de econmische be langen zoowel van Turkije als van Oosten rijk, maar men kan niet voorzien wanneer de Turkschc regeering zich met dit plan zal kunnen bezighouden. Rusland. Moskou, 17 Oct. De voorzitter van de eerste rijksdoema Moeromzew is plotseling overleden. Servie. Kroonprins Alexander is ziek. Dat is van regeeriügswege bevestigd, en het bericht van zijne ziekte maakt overal een diepen indruk. De kroouprins lijdt aan buiktyphus; hij heeft de ziekte opgedaau bij de manoeuvres te Nisch. Ofschoon de geneesheeren zijn toestand voor het oogenblik niet als gevaarlijk be schouwen, houdt men toch rekening met de mogelijkheid van eene catastrophe, en in verband daarmee komt de vraag van de troonsopvolger weer op den voorgrond. In zonderheid zijn de kringen bezorgd, die on der alle omstandigheden gekant zijn tegen het herstel van jrins George in de rechten der troonsopvolging. HA.NZEA. TEN. 71 DOOK RUDOLF HERZOG. „Ik heb een brief van Angèle gekregen." „Vandaag „Neen, tien dagen geleden. Ik zou 't je wel eerder hebben meegedeeld, maar ik wilde je uitstapje niet bederven." „Wat zeg je?" „Je rust achtte ik van meer belang. O, blijf bedaard! Nu, nu je gezond en wel terug bent gekomen, kan ik het je wel zeggen. An gèle schreef mij uit Santiago op denzclfden dag, dat in de baai de zeeslag woedde. Zij verzocht mij alles in orde te maken voor onze scheiding." Ingeborg wankelde, zoodat hij haar moest ondersteunen. „Heb ik je doen schrikken, Ingeborg? En tranen? Ik had hel je nog niet moeten zeg gen." „Ik heb tien dagen genoten van de heer lijke zeelucht, terwijl jij dit bericht met je omdroeg!" „Dal was heel goed, Ingeborg. Het bericht heb je toch vroeg genoeg gehoord." „Kom," zeide zij, nadat zij zich had her steld. Daarop bleef zij weder slaan, sloeg haar armen om zijn hals en drukte haar koude wangen vast tegen zijn gezicht. Karei Twersten ging voort: „Nooit heb ik kunnen denken, dat de zaak dezen loop zou nemen. Daarom was ik ook zeer verrast en meende eerst niet goed te hebben gelezen. Maar Angèle zond tegelij kertijd een volmacht ten behoeve van haar advocaat. 'Kr was dus geen twijfel meer mo gelijk. Alle noodige stappen zijn dan ook reeds door mij gedaan." Zij wilde naar de reden vragen, maar deed het ten slotte niet en dus moest zij zich te vreden stellen met hetgeen hij haar mede deelde, omdat het een andere vrouw be trof. „Angèle schreef mij," ging hij voort, als had hij haar gedachten geraden, „dat ik de aanvraag tot scheiding zou gronden op kwaadwillige verlating en haar besliste wei gering om terug te keeren. Ik moet beken nen, dat ik er zeer verwonderd over was. Want uil zichzelf kan zij niet tot dit besluit zijn gekomen. Er is een geheime oorzaak in het spel, voor welke ik evenwel niet anders dan in stilte dankbaar kan zijn." „Wil ik je die oorzaak zeggen?" „IIoc zou jij die kunnen weten, Ingeborg? Trouwens, ik wil achteraf geen nieuwsgie righeid toonen en zal maar genoegen nemen met het feil zelf." „En als de oorzaak nu eens iets heel be langrijks voor je was, Ivarel? Als deze iels was, dat je geluk kon aanbrengen?" „Wat bedoel jc toch?" vroeg Twersten. Hij voelde, dat zijn hart sneller begon te kloppen. „Je gelooft toch niet, dat „Dat 't Robert was, die haar lot dit be sluit noopte; ja, dat geloof ik." Twersten nam zijn hoed af. „Dal zou ver schrikkelijk zijn," mompelde hij, terwijl hij zijn haren van zijn voorhoofd streek. „En je sprak van geluk, dat de oorzaak zou aan brengen „Robert zal vandaag reeds uit Cuba ver trokken zijn." Zij stonden bij een grasvlakte in het boscli, die in het maanlicht schitterde als een zil- vergroene vijver. Terwijl zij er door gingen, zeide Karei Twersten: „Beantwoord mij eerst twee vragen, Inge borg." „Je zult zelf wel het antwoord kunnen ge ven, maar goed doe dc vragen." „Hoe hen je aan het bericht van Roberts vertrek gekomen? En hoe breng je dit in verband methet besluit van Angèle?" Een stil lachje gleed over Ingeborg's ge laat. Zij vertelde van Marga Yanheil en van de bezorgdheid, die haar liefde voor Robert bij haar teweegbracht. Zij sprak van Ro bert's brieven en van Marga's helder door zicht, dat een plotseling keerpunt had mee- nen te ontdekken in het leven van haar vriend. En daaruit trok zij een conclusie, zooals alleen vrouwen dit kunnen doen. „De blinddoek is hem plotseling van de oogen gevallen. Gebeurtenissen, die hem diep hebben getroffen, hebben hem het on derscheid doen inzien tusschen nietswaardig heid en waardigheid, en daardoor is het beeld van zijn vader voor hem in aanzien ge rezen. Zijn besluit om uit Cuba te vertrek ken valt samen met den brief van zijn moe der aan jou. Het Twcrstenschc bloed heeft zich doen gelden. Toen je je vrouw hebt verloren, Karei, heb je je zoon teruggekre gen." Twersten bleef langen tijd zwijgen. Ont roering schroefde hem de keel toe. „Eiken avond," zeide hij aarzelend, „ben ik naar Robert's kamer gegaan. Ik had een gevoel, dat ik den afwezige van vele dingen een verklaring moest geven. Ik heb mij dus niet bedrogen. Onze zielen hebben met elkaar in verbinding gestaan. Dat is als een onzicht bare band tusschen vader en zoon." „Ben je nu nog bezorgd over het voortzet ten van je werk?" „Nu heb ik eer het gevoel, dat ik mijn zoon terug heb gekregen, al kouit hij ook pas over jaren terug. Ik zal hem den tijd laten. Voortzetting van mijn werk? Een uur gele den heeft de grootste Duitschcr de oogen ge sloten zonder te weten hoe zijn werk zal worden voortgezet. Maar zijn eigen tijd heeft hij schitterend besteed," Zij keerden zich om en keken in dc rich ting van Friedriclisruh. „Hij blijft loven 1 Hij blijft leven, omdat hij iets duurzaams heeft tol stand gebracht! Dat is het hoogste wat de mensch kan bereiken 1 Mogen zij, die na hem komen, zorg dragen dat men dat ook eens van hen zal kunnen zeggen!" „Hetzelfde zeg ik ten opzichte van hen, die na Karei Twersten zullen komen." „Ingeborg, jc hebt mij willen troosten, en daarin ben je volkomen geslaagd." Het scheen hun toe alsof zij den grooten man, die zooevcn gestorven was, dankbaar moesten zijn, dat hij met zijn slervensure hun deze oogenblikkcn had geschonken. Door het stille Rheinbcck gingen zij den ■weg op naar Bergdorff, de voormalig vrije stad. In de huizen brandde nog licht. Het bericht van Bismarck's dood was hier reeds doorgedrongen en had een ontroering te weeggebracht, die de menschen den slaap deed vergeten. Toen Ingeborg het rijtuig verliet, dat voor haai huis stilhield, zeide zij„Dat is in da volle beteekenis van het woord een plechtige dag geweest." Twersten kon hierop slechts zachtjes ant* woorden; „Ik dank je HOOFDSTUK XV. De Dood is een eigenzinnige speelman. Dik wijls kat hij het leven van een held in alle stilte verdwijnen. Dikwijls ook begeleidt hij het uiteinde van een mensch, die zijn leven stil geleefd heeft, met een heroïsche finale. Als hij zijn speeltuig opneemt en gramme ironie hem bezielt, verwart hij vaak de le- vensmelodieën en geeft aan het eene lied het slot, dat bij het andere behoorde. En dan weer treft hij met raadselachtige gril ligheid den juisten toon, die den inhoud weergeeft van het leven dat hij afsnijdt en dial in het slotaccoord het trouwe beeld geeft van het leven dat henenvlicdt. Toen hij iai den winter van dat jaar voor zichtig de deur opende van Vanhcü's wo ning en de trappen opsloop naar dc woonka mer van den heer des huizes, was die raad selachtig grillige luim in hem en lachte hij stil voor zich heen. Wordt vervoljd

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1910 | | pagina 1