ar°. is».
9d* Jaargang.
Donderdag 27 October 1910.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
H.A.NZEA. TEN.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Amersfoortf l.OO.
Idem franco per post1.50.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant vorschynt dagelijks, behalve op Zon- en Feest*
dagon.
Advertentiënmededeoitngen enz.gelieve men vóór 11 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uilgevers: VALKHOFF C<>.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER AD YERTENTI E N:
Van 1—5 rogels f 0.50.
Elke regel moer - O.IO.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 35 cents bij vooruitbetaling.
Grooto letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeoligo bopalingon lot
het herhaald adverteeren in dit Blad, bij abonnemont. Eene
circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht
Over eene afgesprongen
leening.
In verband met eene, bij de verhoudingen
van onzen lijd, betrekkelijk niet zeer belang
rijke af te sluiten leening, heeft Frankrijk
het Turksche rijk van zich vervreemd en
van zich gestooten. De grootvizier en de
minister van financiën konden het land niet
onder het toezicht stellen van Fransche amb
tenaren, zonder den invloed der Jong Turken
te vernietigen en hun heerschappij tc onder
mijnen. „Toezicht" was eigenlijk een sohijn-
woord voor datgene wat de Fransche regee
ring wenschte, Turkije zou daarbij zich onder
voogdij hebben gesteld en zou allen vrijen
wil en elke mogelijkheid om zich in de poli
tiek onafhankelijk te maken, verloren heb
ben. De Fransche regeering had kunnen be
seffen, dat een land voor honderd vijftig
millioenen francs, waarvan het meerendeel
den Bosporus niet zou hebben gezien doch
in de Fransche fabrieken zou zijn gebleven,
niet zijn toekomst en zelfstandigheid zou
verkoopen.
Het Ottomaanschc rijk heeft wel menig
land, waarmede hel los verbonden was, ver
loren, doch aan inwendige kracht ontegen
zeggelijk gewonnen. liet heeft een spoor
wegnet dat aan het Europeesche verkeer
aanmerkelijke diensten bewijst. Het heeft rij-'
kere inkomsten verkregen, benevens velerlei
instellingen op het gebied van moderne be-
stuursregeling en moderne techniek. Turkije
is geen achteruitgaande, doch een vooruit
gaande staat, moge de regeering dan ook
langzamer gaan en mogen verbeteringen
moeilijker tot stand gebracht worden dan
in landen, waar bestaande bezwaren makke
lijker te overwinnen zijn.
Turkije heeft bovendien een leger, dat op
den Balkan meetelt. Het vormt niet alleen
op het papier een macht, doch ook in wer
kelijkheid. Iloe kon het nu geschieden dat
Frankrijk een staat, welke voor de Euro
peesche machtsverhoudingen lang niet on
verschillig is, zoo brusk heelt afgewezen?
Men antwoordt daarop dat Turkije de straf
ondervindt voor zijne vriendschappelijke ge
zindheid jegens de driebond-mogendihedën.
Ook dat geeft geen voldoende ophelde
ring en kan niet de ware reden zijn. De ex-
sultan Abdul Ilamid, die thans zijn levens
dagen in gevangenschap in Salonika door
brengt, hield nauwe relatie met den Duitschen
Keizer. Hij heeft generaal Van der Goltz
naar Konstantinopel ontboden en Duitsche
officieren zijn de instructeurs van het Turk-
sche leger geweest. Toenmaals was de Turk-
sehe minister van financiën een welkome
klant van de Parijschc banken en de Porte
kon zooveel geld krijgen als ze maar heb
ben wilde.
Waarom is Frankrijk toen zoo mild ge
weest en thans zoo streng geworden? De Tur
ken moeten daarin eene onvriendschappe
lijke daad zien en zullen moeilijk begrijpen
dat generaal Goltz hun werd gepardonneerd
en dat de koop van twee Duitsche oorlogs
schepen hun niet vergeven wordt.
Dergelijke vragen stelt de Oostcnrijksche
Neue Freie Presse, welk blad wellicht voor
bijziet dat de voormalige Sultan het met ver
schaffen van waarborgen tegenover welk land
ook niet zoo nauw nam, als hij het geld
maar had. Dal is tegenwoordig anders ge
worden. Maar het blad maakt verder eenige
opmerkingen, welke een nieuw licht werpen
op hetgeen bij de tegenwoordige financieele
operaties achter de schermen omgaat en
welke ook door de jongste gebeurtenissen in
Constantinopcl worden bevestigd.
„De Fransche bankier trekt zich voorloo-
pig terug, en de Duitsche verschijnt. Maar
dit komen en gaan geeft de zinrijkste ver
klaring voor de beweeggronden der Fran
sche politiek. Sinds eenigen tijd is er helaas
iets scherps tc ontdekken in de tegenstelling
lusschen de beide Europeesche groepen van
mogendheden. Handelingen en stemmingen,
die vroeger kalm werden opgenomen, om
dat ze geen onmiddellijk verband hielden met
de beslissing over vitale kwesties, prikkelen
thans tot booze overgevoeligheid. Ook het
financieele Europa, dat vroeger zeer verdraag
zaam was, moet zich thans splitsen in een
geldmarkt van den driebond en in geldmark
ten der Triple-entente. Mercurius mag ook
al niet meer neutraal blijven, doch moet nog
midden in den vredestijd zich bij de eene
of andere groep van mogendheden aanslui
ten, ofschoon hem tot dusver alleen finan
cieele groepen gemeenzaam waren. De lee
ningen zijn politiek geworden en dat is een
kentceken d^r bitterheid, welke door bepaal
de personen in de betrekkingen onder de
volken is teweeggebracht. Daarin ligt een ge
vaar. Want de waarborgen voor den vrede
hadden nergens betere steunpunten dan in
de bezonnenheid der Fransche politiek".
Deze laatste bekentenis in een Oosten-
rijksch hoofdorgaan is zeer zeker opmer
kenswaard.
Duitschland.
B e r 1 ij n, 2 6 October. Naar verluidt
zal de Czaar van Rusland op 4 November een
bezoek afleggen bij den Duitschen keizer te
Potsdam. Op 5 November zal dc Czaar te-
rugkeeren naar het kasteel Wolfsgarten bij
Darmstadt.
B e r 1 ij n, 2 6 Oct. Naar aanleiding van
het antwoord van den minister (men zie ook
onder onze politieke berichten) heeft de
Yereeniging van buitenlandsohe journalisten
een motie aangenomen, waar de nadruk
wordt gelegd op het feit, dat de heer, die
rechtop in zijn automobiel had gestaan,
slechts zijn legitimatie had omhoog gehouden
en dat geen der heeren het bevel om door tc
rijden had gehoord.
Van een mcnschcnmenigle was, zoover men
had kunnen zien, geen sprake geweest.
Onder deze omstandigheden betreurt de
Vereeniging, dat zij de opvatting van den
minister niet deelen en de begane vergis
sing niet verklaarbaar vinden kan.
Naar de Berliner Zcitung am Mittag mede
deelt, heeft de Duitsche regeering op het
verzoek der Duitsche en Amerikaansche re
geeringen om een onderzoek in tc stellen
naar het gebeurde met dc journalisten, die
tijdens de onlusten in Moabit door de politie
mishandeld zijn, thans daarop geantwoord.
De Duitsche regeering weigert in naam der
Pruisische autoriteiten tegen de betrok
ken politiebeambten op te treden. Volgens
de verklaringen der bewuste beambten wa
ren dc journalisten op zulk een wijze opge
treden, dat de politie-agentcn van meening
waren, dat dc journalisten dc aanvoerders
van het janhagel waren. Bovendien beweren
de politie-agenten, dat zij de vier journalis
ten meer dan eens hebben gesommeerd het
plein te verlaten. Het schrijven van het mi
nisterie van buitcnlandsche zaken aan den
Engelschen en den Amerikaanschen gezant
noemt deze aangelegenheid een betreurens
waardig incident, dat voornamelijk aan een
misverstand is toe te schrijven, doch zegt
geen reden te vinden den politic-autoriteiten
eenig verwijt te maken.
België.
Brussel, 26 October. De keizer, de
keizerin en prinses Victoria Louise begaven
zich hedenmorgen van dc Belgische souverei-
nen vergezeld naar de tentoonstelling van
oude kunst in het Pare du Cinquantenaire.
Brussel, 26 October. De keizer en
de keizerin van Duitschland vergezeld van den
koning en de koningin van België bezochten
heden middag het stadhuis in Brussel. Spe
ciale corpsen van de burgerwacht bewezen
de honneurs. De Duitsche souvereinen wer
den beneden aan de groote trap ontvangen
door burgemeester en wethouders en vervol
gens naar de Golhische zaal geleid waar de
verschillende stedelijke autoriteiten werden
voorgesteld. De burgemeester sprak eene re
de uit waarin hij zeide dat het eene groote
eer voor hem was om in tegenwoordigheid
van de souvereinen van zijn land den keizer
en de keizerin te kunen begroeten en een
hulde te bewijzen waarin sprekers medebur
gers hartelijk deel nemen. De bevolking der
geheele stad zoo zeide de burgemeester
roept het welkom toe aan de doorluchte gas
ten van den koning en de koningin der Bel
gen,, de personificaties van een volk vol nei
ging voor kunst en schoonheid. Door het
bezoek van Uwe Majesteiten wordt belang
stelling betuigd voor een gebouw dat onze
nationale trots gaarne gelieft te beschouwen
als een der kostbaarste juweelen van archi
tectuur ons door de voorvaderen nagelaten.
Dit monument is een symbool van de in
tensiteit van het gemeentelijk leven, dal schok
kende herinneringen oproept. De inwoners
van Brussel zijn gevoelig voor alle markante
gebeurtenissen, welke nieuwe bladzijden ko
men toevoegen aan het gouden boek der stad.
De eerbied voor de overblijfselen van oude
tijden heeft in België vurige aanhangers. Het
zelfde gevoel deed dc oude Duitsche steden
hun poëtisch karakter bewaren. De gehecht
heid aan het verleden is een trclc, die de ziel
van den Germaan onderscheidt. België weet
dat beschaving en tradities door den snellen
vooruitgang in het edele groote land van
Uwe Majesteit niet werden belemmerd. Het
is met diepe bewondering, dat wij de Duit
sche natie dc bewijzen van haar macht zien
verveelvoudigen, het onderwijswezen en de
wetenschap voortdurend zien ontwikkelen, de
wereld zien verbazen door hare steds aan-
grooiende expansie en door hare sociale in
stellingen.
De burgemeester eindigde met grooten lof
te brengen aan de goedheid en de weldadig
heid der Keizerin, aan wie hij de eerbiedige
hulde en toegenegenheid der bevolking over
bracht.
Brussel, 26 Oct. De Keizer dankte in
de Fransche taal de hoofdstad voor de gast
vrije ontvangst in ddt gebouw, dat een schat
van historische herinneringeii bevat.
Ilij verklaarde zich gelukkig te achten een
groet te kunnen brengen aan Brussel, het
middenpunt van een land, welks bevolking
Zich kenmerkt door een ernstigen cn werk-
zameii geest. Als bewonderaar van de schit
terende resultaten, door België in den loop
der tijden bereikt op het gebied van handel
en nijverheid, wenschte de Keizer het land
geluk met het welslagen der tentoonstelling,
waarna hij den burgemeester verzocht bij
zijn landgenooten de tolk te willen zijn van
zijn gevoelens van diepe dankbaarheid en
van zijn wenschcn voor de welvaart en de
gelukkige toekomst van de schoone stad.
Na de gehouden redevoeringen woonden
de vorstelijke personen een muziekuitvoering
bij en verschenen daarna op het balkon van
het stadhuis, waar zij hartelijk werden toe
gejuicht. Alle genootschappen met hunne
banieren waren bijeengekomen op de Gran
de Place; de muziek der grenadiers speelde
de fanfare Wilhelm I en den „Sang an
Aegir".
De vorstelijke personen bezochten dc ver
schillende zalen en teekenden daarna hunne
namer. in het Gulden Boek. De menigte
juichte geestdriftig, zoowel bij het vertrek
als bij de aankomst.
Te 7 uur woonden de Duitsche en Belgi
sche souvereinen met hun gevolg een diner
bij van 66 couverts, aangeboden door de gra
vin van Vlaanderen.
Aan het feestmaal namen ook deel: prin
ses Louise van Pruisen, prins en prinses
Karl von Hohenzollern, prinses Clementine,
de gezant van Duitschland, alle ministers en
de presidenten van Kamer en Senaat.
Brussel, 26 Oct. De Indépendance
zegt: De Keizer heeft verklaard, dat hij in
de ontvangst, die hem was ten deel gevallen,
een onderpand zag van den hechten band
tusschen de twee hoven en de twee volken.
„Het spreekt van zelf", zegt het blad, „dat
deze uitdrukking niet mag worden opgevat
in den zin van eenigerlei entente, overeen
komst of schikking, daar aan België het
sluiten van elk internationaal verbond is ver
boden."
Brussel, 26 October. De Duitsche
en Belgische souvereinen, met de prinsessen
Victoria Louise en Clementine cn prins en
prinses Karei von Hohenzollern woonden te-
9i uur een galavoorstelling in den Munt
schouwburg bij. De vorstelijke personen wer
den bij hun binnenkomst langdurig toege
juicht.
Toen om 7 u. 30 de omgeving van den
schouwburg werd vrijgemaakt, ontstonden er
ongeregeldheden.
De galavoorstelling was prachtig. Dc zaal
bood een schitterenden en weelderigen aan
blik. Het diplomatieke korps, de ministers en
de ministers van staat, de generaals van het
leger en van de burgerwacht, de hoogc ma
gistratuur en alle vertegenwoordigende licha
men namen er aan deel. Bij hunne verschij
ning in de loge juichte de heele zaal de sou
vereinen krachtig toe, terwijl de muziek het
Duitsche volkslied inzette. Toen de stilte was
weergekeerd begon de voorstelling, die be
stond uit de tweede acte van „Katharina",
fragmenten uit de tweede acte van „Lakmé",
en een fragment uit de derde acte van Iwan
de Verschrikkelijke. Ze was een groot succes
voor de artislcn.
Tijdens een pauze liet de Koizcr den her
tog van Arenberg en de prinsen Charles en
Ilenri de Ligne met hunne echtgenooten bij
zich ontbieden.
De voorstelling eindigde om 11.30 met het
spelen van het Duitsch volkslied.
Dc zitting van dc Belgische Kamers zal den
8en November geopend worden. Deze plech
tigheid krijgt ditmaal eene bijzondere betee-
kenis, doordat Koning Albert besloten heeft,
dat de zitting met eene troonrede zal wor
den geopend. Sedert 1892 is dat niet ge
schied. Men stond toen midden in den strijd
om het gelijke kiesrecht, cn terwijl Koning
Leopold II de troonrede voorlas, kwam het tot
heftige manifestation van de sociaal-demo
craten, die later op straat werden voortge
zet. Het kabinet zal door de wederinvoering
van het gebruik om de zitting met eene troon
rede te openen, genoodzaakt zijn kleur te be
kennen in de nu aanhangige strijdvragen, in
zonderheid wat de leerplicht en de kiesrecht-
hervorming betreft.
Frankrijk.
Sommige Parijsche bladen melden, dat de
politie een brief in handen heeft gekregen,
waarin een groep terroristen aankondigt, dat
zij besloten hebben, de hoogste ambtenaren
der republiek, wegens hunne houding bij dc
spoorwegstaking, te dooden. Guichard, de
commissaris van politie, die met dc bewa
king van anarchisten is belast, zoekt naar de
geheime drukkerij, waar deze oinzendbriel
gedrukt is. Verder heeft de politic een on
derzoek ingesteld naar de schrijvers van de
dreigbrieven, die dagelijks door den prefect
van politie, andere politieambtenaren en ma
gistraten ontvangen worden.
De Fransche minister van oorlog heeft den
president der republiek een wetsontwerp be
treffende de vorming van een generalen staf,
naar Duitsch voorbeeld, ter onderteekening
voorgelegd.
Dit ontwerp, dat spoedig bij de Kamer zal
worden ingediend, bepaalt in hoofdzaak, dat
in den dienst van den generalen staf voor
zien zal worden door officieren Yan alle wa
penen met en zonder brevet voor den staf.
Men kan de stafofficieren daardoor van bu-
breaudienst ontheffen en hen langer bij den
troep laten. De Matin begroet dezen maat
regel als een groote verbetering.
Engeland.
Op een ter zijner eere gegeven feestmaal
heelt de benoemde onderkoning van Briisch-
Indië lord Ilardinge zich uitvoerig uitgelaten
over de betrekkingen tusschen Engeland en
Rusland. Hij verklaarde, dal het beëindigen
van de onverstandige cn gevaarlijke rivali
teit in Midden-Azië en het tot stand komen
van de entente van onberekenbaar voordeel
voor Indië zijn geweest. De regeering is daar
door in slaat gesteld, de sociale vragen te
bestudeeren en tot oplossing te brengen,
waarvan de welvaart en de ontwikkeling van
het Indische volk afhangen.
Spanje.
Madrid, 26 Oct. In zijii antwoord op
de rede van den socialist Iglesias over de
arrestatie en opsluiting van verschillende
personen, die op de vergadering van jongst
leden Zondag hadden geprotesteerd tegen
een eventueelen oorlog in Marokko, beklaag
de minister-president Canalejas zich over de
onvaderlandslievende campagne, die zelfs ge
voerd wordtin de kazernes en over de cam
pagne tegen den oorlog, waartoe dc regie
ring niet eens het voornemen heeft opge
vat.
Canalejas verklaarde dat men niet kon toe
laten dat wegens een eenvoudige fictie een
campagne op touw werd gezet, die onge
rustheid moet wekken in het land.
Canalejas voegde daaraan toe, dat tegen
5 November dc problemen, betrekking heb
bende op Noord-Afrika, opgelost zullen zijn.
79 DOOK
RUDOLF HERZOG.
Twerslen bleef in nadenken verzonken.
Koortsachtig woelden de gedachten in zijn
brein. Maar eerst moest hij ze gedrongen
hebben in don vorm van een onverbiddelijke
logica.
„Ik begin met aan te nemen," hernam hij
langzaam, „dat je opgaven juist zijn en dat
zij door jc boeken kunnen worden beves
tigd."
„Ik zou wel een dwaas moeten zijn, Twers
ten, als ik tegenover jou met geflatteerde cij
fers wilde aankomen."
„En hoe hoog schat jc hot bedrag van het
kapitaal, dat niet voor jou persoonlijk, maar
voor de firma noodig is?"
„Drie ton zal wel voldoende zijn. Dan
komt mijn bankkrediet weder op zijn nor
male hoogte."
„Dus dat is bij elkaar vier honderd tach
tig duizend gulden," zeide Twerslen koel.
„Ja, dat is toch eigenlijk maar een peul
schil voor mijn rcederij."
„Als die in andere handen was, zeer ze
ker, maar jij zult over een jaar weer precies
op hetzelfde punt zijn aangeland, waarop je
nu staal. En dan zou het omdat je eigen
vermogen is uitgeput, zooals je zelf gezegd
hebt ook voor jouw reederij géén peul
schil meer zijn."
„Kom, zeg mij nu liever kort cn goed wat
je mij wilt voorstellen,zeide Brambcrg geër
gerd.
„Ik heb er over nagedacht," hernam Twers-
ten, terwijl hij liet hoofd ophief. „Je bent
niet in gemeenschap van goederen getrouwd,
niet waar?"
„Neen. Maar ten eerste is hetgeen mijn
vrouw bezit maar een kleinigheid, en ten
tweede, wat heeft dat hier mee te maloen?"
„Neem je vrouw als vennoot in je firma
op."
„Goede hemel, Twersten, denk je dat ik
gek ben? Gastvrijheid verbiedt mij de omge
keerde veronderstel ling te wagon. Ilob je dan
niet gehoord, da' ik zeide, dat m'n vrouw zoo
goed als niets bezit? Moot ik haar dus deel
genoot maken van mijn verlies? Of heb je er
een andere bedoeling mee?"
Een eigenaardig lachje gleed om de geslo
ten lippen van Twerslen.
„Nu?" drong Brambcrg aan, „wiil je mij
niet in je plan inwijden? Ik ben toch altijd
eenigermate de belanghebbende."
„Jij hebt," zeide Twersten, terwijl hij over
hem heen voor zich uit zag, „bij het begin
van ons gesprek zoo roerend gesproken over
den vriendschapsband tusschen mij cn je
vrouw, en je gcheclc toon was gedurende
ons onderhoud daardoor zoo beïnvloed, dat
ik je niet durf teleurstellen omtrent de waar
de van dien vriendschapsband. Je neemt dus
je vrouw als dcelgcnoolc in dc firma op, met
een kapilaalinhrcng van vierhonderd tach
tigduizend gulden contant, wat ik zal voor
schieten uit mijn eigen vermogen. Haar
vertrouw ik dat wel toe. Jóu niet. Maar
dat zal je wel hetzelfde zijn."
Theodoor Brambcrg was een oogenblik
sprakeloos van verbazing. Toen liet hij een
kort lachje hooren en zeide afwijzend
„Ik denk er niet aan."
„Je denkt er wèl aan, want het is het eenige
middel om je te redden."
„Als het voor mij de quaestie van een ven
noot was, behoefde ik jou of je vriend
schapsband heusch niet lastig te vallen. Al
leen door op mijn vloot te steunen, zou 't
mij niet de minste moeite kosten om ieder
ander
„Vergeef me, dat ik je in de reden val. Op
dit punt ben i k vakman. Het is meer dan
zies jaar geleden, dat je het besluit hebt ge
nomen je vloot op te knappen en je de op
dracht hebt gegeven de „Ingeborg" te bou
wen en de „Theodoor Brambcrg" te veran
deren. Toen wij, nu juisl vijf jaar geleden,
de schepen aan Spanje hebben verkocht, heb
'je de winst aangewend voor je eigen doel
einden en heb je nieuwe bestellingen achter
wege gelaten. Met allen lof voor je vloot,
hebben ook schepen maar één jeugd. En die
duurt niet zoolang als bij de menschen. Je
vloot heeft al sinds lang vernieuwing noo-
dog, wil zij blijven concurreeren. Vertrouw
er dus niet al te veel op. Een schip laat
geen roofbouw toe, zooals een akker. Daarbij
zijn heel andere factoren in hel spel."
Het grauwe gezicht van Brambcrg werd
overtogen met een rood van machtclooze
woede.
„Nu? Wat verder? Welk besluit trek je
daar nu uit?"
„De vennoot, dien jij zoudt zoeken, zou
hel natuurlijk als zijn eersten plicht beschou
wen zich tot een vakman, tot een werf te
wenden om die vloot tc laten schatten. Als
je mij builen rekening laat, blijven er toch
nog tal van anderen over, die niet minder
vakman zijn dan ik. Dat is de eenige logi
sche gevolgtrekking die ik maak, en het ver
wondert mij dat je die niet zelf gemaakt
hebt."
„Zooo, zooI" stamelde Braraberg
onthutst.
„Het voorstel, dat ik je gedaan heb," her
nam Twersten na een korte stilte, „neem ik
nog niet terug."
Theodoor Bramberg liep met dc handen op
den rug de kamer op en neer. Van dat
standpunt had hij zijn toestand nog niet be
schouwd.
Deze zienswijze had hem bijzonder getrof
fen. Eenige malen was het alsof hij wilde
spreken, doch kon het ten slotte toch niet
van zich verkrijgen.
Twersten stond op. „Denk er nog eens
goed over na. Ik geef je nog een week tijd
om je tc bedenken, als er geen haast bij de
zaak is."
„Maar er is haast bijl" riep Bramberg hef
tig uit.
„Ja, dón
Bramberg bleef voor Twersten stilstaan.
„Hoor eens, Twersten, al zou ik neiging
voelen om op jc voorstel in te gaanik
zou toch gaarne het genoegen willen missen
om mijn vrouw op mijn kantoor aan het
werk te zien. Ik ken haar eigenaardigheden.
Dat is dus dc voorwaarde, die ik van mijn
kant zou willen stellen."
„Door je vrouw in de firma op tc nemen,
wordt je alleen het recht ontnomen om, zon
der haar toestemming, te beschikken over
het kapitaal, dat in de zaak steekt. Boven
dien strekt de eerzucht van mevrouw Inge
borg Bramberg zich wel wat verder uit dan
het zitten op een kantoorkruk."
„Zoozoo! Nu, dat zul jij wel weten.
Ik ben haar vriend en raadgever niet. Ik
ben zoo verstandig geweest om niet mee te
gaan mot baar hoogdravende denkbeelden en
heb daardoor mijn eigen beetje jeugd gered.
Neen, haar vriend en raadgever ben ik
waarachtig niet! En jij zult er trouwens ook
wel zeker van zijn, dat mijn vrouw de zaak
goedkeurt?"
Twersten begreep dc verborgen bedoeling
volkomen.
„Daar je mij nu pas over de zaak hebt ge
sproken, heb ik daar nog geen gelegenheid
vooi> gehad. Ook is het niet mijn gewoonte
met je vrouw oyer je zaken te spreken," ant
woordde hij kalm.
„Natuurlijk niet! Natuurlijk niet! Jc eigen
zaken zijn van meer belang."
„Zou je niet aan je vrouw willen laten vra
gen even hier te komen, Bramberg? Dan doen
wij de zaak het snelst af."
Bramberg drukte op de schel. Aan don
binnenkomenden bediende gaf hij bevel aan
mevrouw Bramberg te zeggen, dat het den
heeren een genoegen zou doen, als zij even
bij hen wilde komen. En mevrouw Ingeborg
kwam.
Bramberg ging rechtstreeks naar haar toe.
„Hel is een zakenquacstic, die wij hier be
sproken hebben, en waarin jij beslissen moet.
Ik heb een vennoot noodig met kapitaal.
Voorloopig met vieriiondcrd tachtigduizend
gulden. Misschien later met een grootere
som voor aanbouw van nieuwe schepen.
Maar, daarvan is voorloopig nog geen spra
ke. Twersten dringt er nu op aan, dat ik
jou als vennoote zal aannemen met zijn geld,
dat hij wel aan jou, maar niet aan mij wil
toevertrouwen. Ik moet zeggen, dat het
bijna een vorstelijke dotatie is."
Wordt vervolgd.