ar°. is». 9d* Jaargang. Donderdag 27 October 1910. BUITENLAND. FEUILLETON. H.A.NZEA. TEN. AMERSFOORTSCH DAGBLAD. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden voor Amersfoortf l.OO. Idem franco per post1.50. Afzonderlijke nummers- 0.05. Deze Courant vorschynt dagelijks, behalve op Zon- en Feest* dagon. Advertentiënmededeoitngen enz.gelieve men vóór 11 uur 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uilgevers: VALKHOFF C<>. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER AD YERTENTI E N: Van 1—5 rogels f 0.50. Elke regel moer - O.IO. Dienstaanbiedingen en aanvragen 35 cents bij vooruitbetaling. Grooto letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeoligo bopalingon lot het herhaald adverteeren in dit Blad, bij abonnemont. Eene circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Politiek Overzicht Over eene afgesprongen leening. In verband met eene, bij de verhoudingen van onzen lijd, betrekkelijk niet zeer belang rijke af te sluiten leening, heeft Frankrijk het Turksche rijk van zich vervreemd en van zich gestooten. De grootvizier en de minister van financiën konden het land niet onder het toezicht stellen van Fransche amb tenaren, zonder den invloed der Jong Turken te vernietigen en hun heerschappij tc onder mijnen. „Toezicht" was eigenlijk een sohijn- woord voor datgene wat de Fransche regee ring wenschte, Turkije zou daarbij zich onder voogdij hebben gesteld en zou allen vrijen wil en elke mogelijkheid om zich in de poli tiek onafhankelijk te maken, verloren heb ben. De Fransche regeering had kunnen be seffen, dat een land voor honderd vijftig millioenen francs, waarvan het meerendeel den Bosporus niet zou hebben gezien doch in de Fransche fabrieken zou zijn gebleven, niet zijn toekomst en zelfstandigheid zou verkoopen. Het Ottomaanschc rijk heeft wel menig land, waarmede hel los verbonden was, ver loren, doch aan inwendige kracht ontegen zeggelijk gewonnen. liet heeft een spoor wegnet dat aan het Europeesche verkeer aanmerkelijke diensten bewijst. Het heeft rij-' kere inkomsten verkregen, benevens velerlei instellingen op het gebied van moderne be- stuursregeling en moderne techniek. Turkije is geen achteruitgaande, doch een vooruit gaande staat, moge de regeering dan ook langzamer gaan en mogen verbeteringen moeilijker tot stand gebracht worden dan in landen, waar bestaande bezwaren makke lijker te overwinnen zijn. Turkije heeft bovendien een leger, dat op den Balkan meetelt. Het vormt niet alleen op het papier een macht, doch ook in wer kelijkheid. Iloe kon het nu geschieden dat Frankrijk een staat, welke voor de Euro peesche machtsverhoudingen lang niet on verschillig is, zoo brusk heelt afgewezen? Men antwoordt daarop dat Turkije de straf ondervindt voor zijne vriendschappelijke ge zindheid jegens de driebond-mogendihedën. Ook dat geeft geen voldoende ophelde ring en kan niet de ware reden zijn. De ex- sultan Abdul Ilamid, die thans zijn levens dagen in gevangenschap in Salonika door brengt, hield nauwe relatie met den Duitschen Keizer. Hij heeft generaal Van der Goltz naar Konstantinopel ontboden en Duitsche officieren zijn de instructeurs van het Turk- sche leger geweest. Toenmaals was de Turk- sehe minister van financiën een welkome klant van de Parijschc banken en de Porte kon zooveel geld krijgen als ze maar heb ben wilde. Waarom is Frankrijk toen zoo mild ge weest en thans zoo streng geworden? De Tur ken moeten daarin eene onvriendschappe lijke daad zien en zullen moeilijk begrijpen dat generaal Goltz hun werd gepardonneerd en dat de koop van twee Duitsche oorlogs schepen hun niet vergeven wordt. Dergelijke vragen stelt de Oostcnrijksche Neue Freie Presse, welk blad wellicht voor bijziet dat de voormalige Sultan het met ver schaffen van waarborgen tegenover welk land ook niet zoo nauw nam, als hij het geld maar had. Dal is tegenwoordig anders ge worden. Maar het blad maakt verder eenige opmerkingen, welke een nieuw licht werpen op hetgeen bij de tegenwoordige financieele operaties achter de schermen omgaat en welke ook door de jongste gebeurtenissen in Constantinopcl worden bevestigd. „De Fransche bankier trekt zich voorloo- pig terug, en de Duitsche verschijnt. Maar dit komen en gaan geeft de zinrijkste ver klaring voor de beweeggronden der Fran sche politiek. Sinds eenigen tijd is er helaas iets scherps tc ontdekken in de tegenstelling lusschen de beide Europeesche groepen van mogendheden. Handelingen en stemmingen, die vroeger kalm werden opgenomen, om dat ze geen onmiddellijk verband hielden met de beslissing over vitale kwesties, prikkelen thans tot booze overgevoeligheid. Ook het financieele Europa, dat vroeger zeer verdraag zaam was, moet zich thans splitsen in een geldmarkt van den driebond en in geldmark ten der Triple-entente. Mercurius mag ook al niet meer neutraal blijven, doch moet nog midden in den vredestijd zich bij de eene of andere groep van mogendheden aanslui ten, ofschoon hem tot dusver alleen finan cieele groepen gemeenzaam waren. De lee ningen zijn politiek geworden en dat is een kentceken d^r bitterheid, welke door bepaal de personen in de betrekkingen onder de volken is teweeggebracht. Daarin ligt een ge vaar. Want de waarborgen voor den vrede hadden nergens betere steunpunten dan in de bezonnenheid der Fransche politiek". Deze laatste bekentenis in een Oosten- rijksch hoofdorgaan is zeer zeker opmer kenswaard. Duitschland. B e r 1 ij n, 2 6 October. Naar verluidt zal de Czaar van Rusland op 4 November een bezoek afleggen bij den Duitschen keizer te Potsdam. Op 5 November zal dc Czaar te- rugkeeren naar het kasteel Wolfsgarten bij Darmstadt. B e r 1 ij n, 2 6 Oct. Naar aanleiding van het antwoord van den minister (men zie ook onder onze politieke berichten) heeft de Yereeniging van buitenlandsohe journalisten een motie aangenomen, waar de nadruk wordt gelegd op het feit, dat de heer, die rechtop in zijn automobiel had gestaan, slechts zijn legitimatie had omhoog gehouden en dat geen der heeren het bevel om door tc rijden had gehoord. Van een mcnschcnmenigle was, zoover men had kunnen zien, geen sprake geweest. Onder deze omstandigheden betreurt de Vereeniging, dat zij de opvatting van den minister niet deelen en de begane vergis sing niet verklaarbaar vinden kan. Naar de Berliner Zcitung am Mittag mede deelt, heeft de Duitsche regeering op het verzoek der Duitsche en Amerikaansche re geeringen om een onderzoek in tc stellen naar het gebeurde met dc journalisten, die tijdens de onlusten in Moabit door de politie mishandeld zijn, thans daarop geantwoord. De Duitsche regeering weigert in naam der Pruisische autoriteiten tegen de betrok ken politiebeambten op te treden. Volgens de verklaringen der bewuste beambten wa ren dc journalisten op zulk een wijze opge treden, dat de politie-agentcn van meening waren, dat dc journalisten dc aanvoerders van het janhagel waren. Bovendien beweren de politie-agenten, dat zij de vier journalis ten meer dan eens hebben gesommeerd het plein te verlaten. Het schrijven van het mi nisterie van buitcnlandsche zaken aan den Engelschen en den Amerikaanschen gezant noemt deze aangelegenheid een betreurens waardig incident, dat voornamelijk aan een misverstand is toe te schrijven, doch zegt geen reden te vinden den politic-autoriteiten eenig verwijt te maken. België. Brussel, 26 October. De keizer, de keizerin en prinses Victoria Louise begaven zich hedenmorgen van dc Belgische souverei- nen vergezeld naar de tentoonstelling van oude kunst in het Pare du Cinquantenaire. Brussel, 26 October. De keizer en de keizerin van Duitschland vergezeld van den koning en de koningin van België bezochten heden middag het stadhuis in Brussel. Spe ciale corpsen van de burgerwacht bewezen de honneurs. De Duitsche souvereinen wer den beneden aan de groote trap ontvangen door burgemeester en wethouders en vervol gens naar de Golhische zaal geleid waar de verschillende stedelijke autoriteiten werden voorgesteld. De burgemeester sprak eene re de uit waarin hij zeide dat het eene groote eer voor hem was om in tegenwoordigheid van de souvereinen van zijn land den keizer en de keizerin te kunen begroeten en een hulde te bewijzen waarin sprekers medebur gers hartelijk deel nemen. De bevolking der geheele stad zoo zeide de burgemeester roept het welkom toe aan de doorluchte gas ten van den koning en de koningin der Bel gen,, de personificaties van een volk vol nei ging voor kunst en schoonheid. Door het bezoek van Uwe Majesteiten wordt belang stelling betuigd voor een gebouw dat onze nationale trots gaarne gelieft te beschouwen als een der kostbaarste juweelen van archi tectuur ons door de voorvaderen nagelaten. Dit monument is een symbool van de in tensiteit van het gemeentelijk leven, dal schok kende herinneringen oproept. De inwoners van Brussel zijn gevoelig voor alle markante gebeurtenissen, welke nieuwe bladzijden ko men toevoegen aan het gouden boek der stad. De eerbied voor de overblijfselen van oude tijden heeft in België vurige aanhangers. Het zelfde gevoel deed dc oude Duitsche steden hun poëtisch karakter bewaren. De gehecht heid aan het verleden is een trclc, die de ziel van den Germaan onderscheidt. België weet dat beschaving en tradities door den snellen vooruitgang in het edele groote land van Uwe Majesteit niet werden belemmerd. Het is met diepe bewondering, dat wij de Duit sche natie dc bewijzen van haar macht zien verveelvoudigen, het onderwijswezen en de wetenschap voortdurend zien ontwikkelen, de wereld zien verbazen door hare steds aan- grooiende expansie en door hare sociale in stellingen. De burgemeester eindigde met grooten lof te brengen aan de goedheid en de weldadig heid der Keizerin, aan wie hij de eerbiedige hulde en toegenegenheid der bevolking over bracht. Brussel, 26 Oct. De Keizer dankte in de Fransche taal de hoofdstad voor de gast vrije ontvangst in ddt gebouw, dat een schat van historische herinneringeii bevat. Ilij verklaarde zich gelukkig te achten een groet te kunnen brengen aan Brussel, het middenpunt van een land, welks bevolking Zich kenmerkt door een ernstigen cn werk- zameii geest. Als bewonderaar van de schit terende resultaten, door België in den loop der tijden bereikt op het gebied van handel en nijverheid, wenschte de Keizer het land geluk met het welslagen der tentoonstelling, waarna hij den burgemeester verzocht bij zijn landgenooten de tolk te willen zijn van zijn gevoelens van diepe dankbaarheid en van zijn wenschcn voor de welvaart en de gelukkige toekomst van de schoone stad. Na de gehouden redevoeringen woonden de vorstelijke personen een muziekuitvoering bij en verschenen daarna op het balkon van het stadhuis, waar zij hartelijk werden toe gejuicht. Alle genootschappen met hunne banieren waren bijeengekomen op de Gran de Place; de muziek der grenadiers speelde de fanfare Wilhelm I en den „Sang an Aegir". De vorstelijke personen bezochten dc ver schillende zalen en teekenden daarna hunne namer. in het Gulden Boek. De menigte juichte geestdriftig, zoowel bij het vertrek als bij de aankomst. Te 7 uur woonden de Duitsche en Belgi sche souvereinen met hun gevolg een diner bij van 66 couverts, aangeboden door de gra vin van Vlaanderen. Aan het feestmaal namen ook deel: prin ses Louise van Pruisen, prins en prinses Karl von Hohenzollern, prinses Clementine, de gezant van Duitschland, alle ministers en de presidenten van Kamer en Senaat. Brussel, 26 Oct. De Indépendance zegt: De Keizer heeft verklaard, dat hij in de ontvangst, die hem was ten deel gevallen, een onderpand zag van den hechten band tusschen de twee hoven en de twee volken. „Het spreekt van zelf", zegt het blad, „dat deze uitdrukking niet mag worden opgevat in den zin van eenigerlei entente, overeen komst of schikking, daar aan België het sluiten van elk internationaal verbond is ver boden." Brussel, 26 October. De Duitsche en Belgische souvereinen, met de prinsessen Victoria Louise en Clementine cn prins en prinses Karei von Hohenzollern woonden te- 9i uur een galavoorstelling in den Munt schouwburg bij. De vorstelijke personen wer den bij hun binnenkomst langdurig toege juicht. Toen om 7 u. 30 de omgeving van den schouwburg werd vrijgemaakt, ontstonden er ongeregeldheden. De galavoorstelling was prachtig. Dc zaal bood een schitterenden en weelderigen aan blik. Het diplomatieke korps, de ministers en de ministers van staat, de generaals van het leger en van de burgerwacht, de hoogc ma gistratuur en alle vertegenwoordigende licha men namen er aan deel. Bij hunne verschij ning in de loge juichte de heele zaal de sou vereinen krachtig toe, terwijl de muziek het Duitsche volkslied inzette. Toen de stilte was weergekeerd begon de voorstelling, die be stond uit de tweede acte van „Katharina", fragmenten uit de tweede acte van „Lakmé", en een fragment uit de derde acte van Iwan de Verschrikkelijke. Ze was een groot succes voor de artislcn. Tijdens een pauze liet de Koizcr den her tog van Arenberg en de prinsen Charles en Ilenri de Ligne met hunne echtgenooten bij zich ontbieden. De voorstelling eindigde om 11.30 met het spelen van het Duitsch volkslied. Dc zitting van dc Belgische Kamers zal den 8en November geopend worden. Deze plech tigheid krijgt ditmaal eene bijzondere betee- kenis, doordat Koning Albert besloten heeft, dat de zitting met eene troonrede zal wor den geopend. Sedert 1892 is dat niet ge schied. Men stond toen midden in den strijd om het gelijke kiesrecht, cn terwijl Koning Leopold II de troonrede voorlas, kwam het tot heftige manifestation van de sociaal-demo craten, die later op straat werden voortge zet. Het kabinet zal door de wederinvoering van het gebruik om de zitting met eene troon rede te openen, genoodzaakt zijn kleur te be kennen in de nu aanhangige strijdvragen, in zonderheid wat de leerplicht en de kiesrecht- hervorming betreft. Frankrijk. Sommige Parijsche bladen melden, dat de politie een brief in handen heeft gekregen, waarin een groep terroristen aankondigt, dat zij besloten hebben, de hoogste ambtenaren der republiek, wegens hunne houding bij dc spoorwegstaking, te dooden. Guichard, de commissaris van politie, die met dc bewa king van anarchisten is belast, zoekt naar de geheime drukkerij, waar deze oinzendbriel gedrukt is. Verder heeft de politic een on derzoek ingesteld naar de schrijvers van de dreigbrieven, die dagelijks door den prefect van politie, andere politieambtenaren en ma gistraten ontvangen worden. De Fransche minister van oorlog heeft den president der republiek een wetsontwerp be treffende de vorming van een generalen staf, naar Duitsch voorbeeld, ter onderteekening voorgelegd. Dit ontwerp, dat spoedig bij de Kamer zal worden ingediend, bepaalt in hoofdzaak, dat in den dienst van den generalen staf voor zien zal worden door officieren Yan alle wa penen met en zonder brevet voor den staf. Men kan de stafofficieren daardoor van bu- breaudienst ontheffen en hen langer bij den troep laten. De Matin begroet dezen maat regel als een groote verbetering. Engeland. Op een ter zijner eere gegeven feestmaal heelt de benoemde onderkoning van Briisch- Indië lord Ilardinge zich uitvoerig uitgelaten over de betrekkingen tusschen Engeland en Rusland. Hij verklaarde, dal het beëindigen van de onverstandige cn gevaarlijke rivali teit in Midden-Azië en het tot stand komen van de entente van onberekenbaar voordeel voor Indië zijn geweest. De regeering is daar door in slaat gesteld, de sociale vragen te bestudeeren en tot oplossing te brengen, waarvan de welvaart en de ontwikkeling van het Indische volk afhangen. Spanje. Madrid, 26 Oct. In zijii antwoord op de rede van den socialist Iglesias over de arrestatie en opsluiting van verschillende personen, die op de vergadering van jongst leden Zondag hadden geprotesteerd tegen een eventueelen oorlog in Marokko, beklaag de minister-president Canalejas zich over de onvaderlandslievende campagne, die zelfs ge voerd wordtin de kazernes en over de cam pagne tegen den oorlog, waartoe dc regie ring niet eens het voornemen heeft opge vat. Canalejas verklaarde dat men niet kon toe laten dat wegens een eenvoudige fictie een campagne op touw werd gezet, die onge rustheid moet wekken in het land. Canalejas voegde daaraan toe, dat tegen 5 November dc problemen, betrekking heb bende op Noord-Afrika, opgelost zullen zijn. 79 DOOK RUDOLF HERZOG. Twerslen bleef in nadenken verzonken. Koortsachtig woelden de gedachten in zijn brein. Maar eerst moest hij ze gedrongen hebben in don vorm van een onverbiddelijke logica. „Ik begin met aan te nemen," hernam hij langzaam, „dat je opgaven juist zijn en dat zij door jc boeken kunnen worden beves tigd." „Ik zou wel een dwaas moeten zijn, Twers ten, als ik tegenover jou met geflatteerde cij fers wilde aankomen." „En hoe hoog schat jc hot bedrag van het kapitaal, dat niet voor jou persoonlijk, maar voor de firma noodig is?" „Drie ton zal wel voldoende zijn. Dan komt mijn bankkrediet weder op zijn nor male hoogte." „Dus dat is bij elkaar vier honderd tach tig duizend gulden," zeide Twerslen koel. „Ja, dat is toch eigenlijk maar een peul schil voor mijn rcederij." „Als die in andere handen was, zeer ze ker, maar jij zult over een jaar weer precies op hetzelfde punt zijn aangeland, waarop je nu staal. En dan zou het omdat je eigen vermogen is uitgeput, zooals je zelf gezegd hebt ook voor jouw reederij géén peul schil meer zijn." „Kom, zeg mij nu liever kort cn goed wat je mij wilt voorstellen,zeide Brambcrg geër gerd. „Ik heb er over nagedacht," hernam Twers- ten, terwijl hij liet hoofd ophief. „Je bent niet in gemeenschap van goederen getrouwd, niet waar?" „Neen. Maar ten eerste is hetgeen mijn vrouw bezit maar een kleinigheid, en ten tweede, wat heeft dat hier mee te maloen?" „Neem je vrouw als vennoot in je firma op." „Goede hemel, Twersten, denk je dat ik gek ben? Gastvrijheid verbiedt mij de omge keerde veronderstel ling te wagon. Ilob je dan niet gehoord, da' ik zeide, dat m'n vrouw zoo goed als niets bezit? Moot ik haar dus deel genoot maken van mijn verlies? Of heb je er een andere bedoeling mee?" Een eigenaardig lachje gleed om de geslo ten lippen van Twerslen. „Nu?" drong Brambcrg aan, „wiil je mij niet in je plan inwijden? Ik ben toch altijd eenigermate de belanghebbende." „Jij hebt," zeide Twersten, terwijl hij over hem heen voor zich uit zag, „bij het begin van ons gesprek zoo roerend gesproken over den vriendschapsband tusschen mij cn je vrouw, en je gcheclc toon was gedurende ons onderhoud daardoor zoo beïnvloed, dat ik je niet durf teleurstellen omtrent de waar de van dien vriendschapsband. Je neemt dus je vrouw als dcelgcnoolc in dc firma op, met een kapilaalinhrcng van vierhonderd tach tigduizend gulden contant, wat ik zal voor schieten uit mijn eigen vermogen. Haar vertrouw ik dat wel toe. Jóu niet. Maar dat zal je wel hetzelfde zijn." Theodoor Brambcrg was een oogenblik sprakeloos van verbazing. Toen liet hij een kort lachje hooren en zeide afwijzend „Ik denk er niet aan." „Je denkt er wèl aan, want het is het eenige middel om je te redden." „Als het voor mij de quaestie van een ven noot was, behoefde ik jou of je vriend schapsband heusch niet lastig te vallen. Al leen door op mijn vloot te steunen, zou 't mij niet de minste moeite kosten om ieder ander „Vergeef me, dat ik je in de reden val. Op dit punt ben i k vakman. Het is meer dan zies jaar geleden, dat je het besluit hebt ge nomen je vloot op te knappen en je de op dracht hebt gegeven de „Ingeborg" te bou wen en de „Theodoor Brambcrg" te veran deren. Toen wij, nu juisl vijf jaar geleden, de schepen aan Spanje hebben verkocht, heb 'je de winst aangewend voor je eigen doel einden en heb je nieuwe bestellingen achter wege gelaten. Met allen lof voor je vloot, hebben ook schepen maar één jeugd. En die duurt niet zoolang als bij de menschen. Je vloot heeft al sinds lang vernieuwing noo- dog, wil zij blijven concurreeren. Vertrouw er dus niet al te veel op. Een schip laat geen roofbouw toe, zooals een akker. Daarbij zijn heel andere factoren in hel spel." Het grauwe gezicht van Brambcrg werd overtogen met een rood van machtclooze woede. „Nu? Wat verder? Welk besluit trek je daar nu uit?" „De vennoot, dien jij zoudt zoeken, zou hel natuurlijk als zijn eersten plicht beschou wen zich tot een vakman, tot een werf te wenden om die vloot tc laten schatten. Als je mij builen rekening laat, blijven er toch nog tal van anderen over, die niet minder vakman zijn dan ik. Dat is de eenige logi sche gevolgtrekking die ik maak, en het ver wondert mij dat je die niet zelf gemaakt hebt." „Zooo, zooI" stamelde Braraberg onthutst. „Het voorstel, dat ik je gedaan heb," her nam Twersten na een korte stilte, „neem ik nog niet terug." Theodoor Bramberg liep met dc handen op den rug de kamer op en neer. Van dat standpunt had hij zijn toestand nog niet be schouwd. Deze zienswijze had hem bijzonder getrof fen. Eenige malen was het alsof hij wilde spreken, doch kon het ten slotte toch niet van zich verkrijgen. Twersten stond op. „Denk er nog eens goed over na. Ik geef je nog een week tijd om je tc bedenken, als er geen haast bij de zaak is." „Maar er is haast bijl" riep Bramberg hef tig uit. „Ja, dón Bramberg bleef voor Twersten stilstaan. „Hoor eens, Twersten, al zou ik neiging voelen om op jc voorstel in te gaanik zou toch gaarne het genoegen willen missen om mijn vrouw op mijn kantoor aan het werk te zien. Ik ken haar eigenaardigheden. Dat is dus dc voorwaarde, die ik van mijn kant zou willen stellen." „Door je vrouw in de firma op tc nemen, wordt je alleen het recht ontnomen om, zon der haar toestemming, te beschikken over het kapitaal, dat in de zaak steekt. Boven dien strekt de eerzucht van mevrouw Inge borg Bramberg zich wel wat verder uit dan het zitten op een kantoorkruk." „Zoozoo! Nu, dat zul jij wel weten. Ik ben haar vriend en raadgever niet. Ik ben zoo verstandig geweest om niet mee te gaan mot baar hoogdravende denkbeelden en heb daardoor mijn eigen beetje jeugd gered. Neen, haar vriend en raadgever ben ik waarachtig niet! En jij zult er trouwens ook wel zeker van zijn, dat mijn vrouw de zaak goedkeurt?" Twersten begreep dc verborgen bedoeling volkomen. „Daar je mij nu pas over de zaak hebt ge sproken, heb ik daar nog geen gelegenheid vooi> gehad. Ook is het niet mijn gewoonte met je vrouw oyer je zaken te spreken," ant woordde hij kalm. „Natuurlijk niet! Natuurlijk niet! Jc eigen zaken zijn van meer belang." „Zou je niet aan je vrouw willen laten vra gen even hier te komen, Bramberg? Dan doen wij de zaak het snelst af." Bramberg drukte op de schel. Aan don binnenkomenden bediende gaf hij bevel aan mevrouw Bramberg te zeggen, dat het den heeren een genoegen zou doen, als zij even bij hen wilde komen. En mevrouw Ingeborg kwam. Bramberg ging rechtstreeks naar haar toe. „Hel is een zakenquacstic, die wij hier be sproken hebben, en waarin jij beslissen moet. Ik heb een vennoot noodig met kapitaal. Voorloopig met vieriiondcrd tachtigduizend gulden. Misschien later met een grootere som voor aanbouw van nieuwe schepen. Maar, daarvan is voorloopig nog geen spra ke. Twersten dringt er nu op aan, dat ik jou als vennoote zal aannemen met zijn geld, dat hij wel aan jou, maar niet aan mij wil toevertrouwen. Ik moet zeggen, dat het bijna een vorstelijke dotatie is." Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1910 | | pagina 1