jr\ i»9
9" Jaargang.
Maandag 12 December 1910.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
ANNIE'S VERLOF.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 mwinden voor Amersfoortf l.OO.
Idem franco per post1.50.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant rorschyni dagelijks, behalve op Zon- en Feest
dagen.
AdvertentiOnmededeeiingen enz.gelieve men vóór 11 uur
's morgens bjj de Uitgerers in te zendpn.
Uitgevers: VALKHOPF C«.
Utrechtschestraat 1. Intereomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVKRTBNTIËN:
Van 15 regels f 0.50.
Elke regel moer - 0.10.
Dienstaanbiedingen en aanvwigen 25 «ontA bij reoruitbetaHng.
Groote lotters naar plaatsruimte.
Toor handel on bedrijf bestaan zeer voordeeligo bepaling».* i<H
het herhaald adverteeren in dit Blad, b\f abonnement. Bene
circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht
De verkiezingen in Engeland.
liet verdere verloop der Engelsche ver'
Jciezingen sinds ons laatste artikel over dit
Bnderwen-p, heelt geeat termen opgeiever
om wijziging te breugen in de veronderstel
ling, aat de samenstelling van het nieuwe
parlement m hool'dzaak dezelfde zal zijn,
als die vam het vorige en zoo zal de meer
derheid, waarover de regeering voor de ten
uitvoerlegging der constitutiioneele hervor
ming in het o-ude Lagerhuis kon beschikken,,
naar alle zekerheid in het nieuwe in onge
veer gelijke sterkte terugkeerec.
l>e pogingen der conservatieven het zóó
voor te stelten, alsof de liberalen, daar hun
ne gelederen niet zijn versterkt, een neder
laag hebben geleden, is klaarblijkelijk daarop
berekend den uitslag te vertroebelen. Het
ging cr thans om het oordeel des lands te
Vragen over de door het Hoogerhuis wel is
waar niet formeel dioch feitelijk verworpen
veto-bill. Dit beroep op de natie heeft als
resultaat, dat de kiezers ook in het nieuwe
parlement der regeering eene meerderheid
ter beschikking stellen en daarmede kan dit
regeering tevreden zijn. De beslissing is on-
gtewijfeki vóór de podaitiek der regeeriing en
dus tegen het Hoogerhuis uitgevallen. Nu zijn
wel is waar iai verschillende districten de
liberale meerderheden geslonken, doch zulks
is ook met eenige conservatieve districten
het geval geweest, al zijn er hiervan ook
toegenomen, b.v. in Lancashire. Telt men
echter liet totaal der uitgebrachte stommen
over heel het land bijeen, dan overtreft de
stemmenhoeveelheid der liberale en der ar
beiderspartij die der conservatieven. Tot
Donderdag j.l. waren volgens een telling der
Daily Express, nog wel een fel con
servatief ofgaan, op de conservatieve
can-diidaten uitgebracht 1,061,838, op de
liberalen 1,041,480 en op de arbeiders
partij 242,672 stemmen. Laat men de
stemmen der Ieren, die echter in de oom
stitutioneele kwestie onvoorwaardelijk bij d
regeering te telilen zijn, buiten beschouwing,
dan blijkt daaruit, dat toen reeds liberalen
en arbeiderspartij dn ronde cijfers 225,000
stemmen meer hadden dian de unionisten.
Deze verhouding in het aantal stemmen zal,
daar aanmerkelijk meer liberale districten
nog vervuild moeten worden dan conserva
tieve, zeker nog voor de liberalen beter wor
den, vooral als er nog winsten bij komen
als die van Zaterdag. Ware adzoo de verkie
zing een referendum geweest, dan zou dit
onmiskenbaar tegen het Hoogerhuis zijn uit
gevallen.
Nu aan de verwachtingen der conserva
tieven de bodem ds ingeslagen, laat zich al
weer een nieuwe takliek der oppositie waar
nemen. Met groote eenstemmigheid bracht
de tory-pers de beteekenis der verkiezing
te verkleinen, omdat de regeering dn het
nieuwe Lagerhuis moet steunen op een coa
litie met d-e Ieren en daarvoor home-rule
moet invoeren. Ze vergeet daarbij te zeggen
dat in de Engelscbe parlementaire geschiede
nis herhaaldelijk voorheelden ervan te vin
den zijn, dat beide partijen op den steun der
Ieren aangewezen waren.
Uit den hom e-rule-bo eraan zal nog wel
meer munt geslagen worden.
Men beroept zich daarbij op triomfan
telijke redevoeringen, door John Redmond'
gehouden en op een verklaring van den pre
mier Astquiith, die in zijn kiesdistrict op des
betreffende vragen geantwoord heeft, dat hij
zeer zeker een stelsel van home-rule dacht
in te voeren. Doch van den beginne af aan
wist men., dat na uit den weg ruiming van
het beslissende veto der Lor dis, die
liberalen aan Ierland provinciale zelfstandig
heid onder een centraal bestuur moeten ver-
lecmen en aan geen enkelen kiezer is dit ver
borgen gebleven.
Volgons de Engelsohe grondwettelijke tra
dition zou nu de veto-bill bij de beide huizen
van het parlement er eigenlijk glad moeten
doorgasin. Doch het is zeer de vraag of het
Hoogerhuis zich zal onderwerpen aan een
oordeel des volks, waarbij hel zelf zoo goed
als afgedankt wordt. Zoo niet, dan zal de
Kroon hebben in te grijpen of er zijn nog
ernstiger conflicten te wachten dan die van
de laatste twee jaren. Het is echter beter
hierop nog niet vooruit te loopen.
Duitschland.
B c r 1 ij n, 1 0 D c c. Bij de heden voortge
zette beraadslagingen over de begrooting
zette de rijkskanselier uiteen dat de begroo-
t'ing voor 1911 de krachtigste en meest af
doende rechtvaardiging was van liet besluit
der regeeringen de rijksfinanciehcrvorming,
ongeacht enkele bedenkingen daartegen, aam
te nemen. De onverkorte handhaving d.er
sterkte en slagvaardigheid van het leger en
de uitbreiding der vloot komen voor in het
program van alle partijen voor zoover ze niet
op den grondsdag staan der principieele ver
werping er van.
De rijkskanselier verklaarde, dal hij aan
de beproefde grondbeginselen van Duitsch
land's economische politiek met allen na
druk zou vasthouden. Hij weigerde zich over
een bepaalde partij vast te koppelen. De rijks
kanselier dient ook mdet het parlement, hij
voert een politiek, welke volgens zijn zake
lijke overtuiging de welvaart des vaderlands
ten goede zal komen. De kanselier kwam
vervolgens te spreken over zijn verhouding
tot de sociaal-democratie. De rijkskanselier
zeide niet te gelooven, dat de sociaal-demo
cratie revolutionnair ds geworden, doch haar
revohitionnaire trek komt met brutale duide
lijkheid naar voren. W'ie predikt dat slechts
dn ordeverstoring alle heil gelegen ds, is mede
schuldig er aan wanneer de menigte er hare
gevolgtrekkingen uit maakt. Zoo is ook de
sociaal-democratie verantwoordelijk voor de
buitensporigheden in de wijk Moabit. Dat het
in Moabit een weloverlegd plan tot uitlok
king is geweest door de politie op touw gezet,
is een willekeurige, onbewezen en onzinnige
bewering. (Levendige protesten bij de socia
listen, bewijzen van instemming bij he4 cen
trum).
De rijkskanselier, vervolgende, zeide dat de
vraag of het gemeene recht bij onbevreesde
toepassing er van toereikend is ter bestrij
ding van de, in hare doeleinden met de wet
in strijd zijnde, machtspolitiek der sociaall-
(iemocraten door vorst Bulow bevestigend is
beantwoord. „Van dezelfde meendng ben ik
ook", zeide de rijkskanselier. Hij besloot met
een beroep te doen op alle burgerlijke par
tijen om in gemeenschappelijken arbeid te
behouden wat in gemeenschappelijken arbeid
is lot stand gebracht. (Levendige en her
haalde bij valsbetui gingen).
Op eene redevoering van deti nationaal-
liberalen afgevaardigde Bassermiamm, welke
verschillende kwesties op het gebied der
buitemlandsche politiek had aangeroerd, ant
woordde de rijkskanselier door in de ailer-
eersfe plaats aan de leidende staatslieden
van Oostenrijk-Hongarije en Italië zijn leven-
digen dank te brengen voor de den drie
bond vriendelijk gezinde uitingen, welke zij
in de respectievelijke parlementen hadden
afgelegd, waarbij hij zich ten volle aansloot.
De kwestie van het Fransche oorlogschip,
dat aan de Marokkaansche haven Agaddr een
bezoek heeft gebracht, is oog niet volledig
opgehelderd. De regeering zal in elk geval
met beslistheid voor de handhaving van
Duitschland's rechten opkomen.
De bemoeiingen der Turksche regeering
voor het afsluiten eener leerling heeft
Duilschland gemeend te moeten ondersteu
nen, omdat Duitschland's belang de duur
zaamheid der Turksche toestanden eischt.
Over de Duitsch-Engelschc betrekkingen
merkte de rijkskanselier op,Wij komen
met Engeland overeen in den wensch wrij
ving. die betrekking heeft op de krijgstoe
rustingen, te vermijden, doch hebben bij de,
niiet verplichtende, door een wederzijdschen
vriencLscliappeJijken geest gedragen gedach
tewisselingen steeds het denkbeeld voorop
gesteld, dat openhartige en vertrouwelijke
besprekingen cm daarop volgende overeen
komsten over de wederzijdfcche economische
•en staatkundige belangen vam beide lamd/em
het zekerste middel vormen om elk wan
trouwen omtrent de beiderzijdsche machts
verhouding te water en t eland uit den weg
te ruimen."
De rijkskanselier, vervolgende, zeide, dat
het onderhoud tusschon den Keizer en den
Czaar van Rusland een zeer bevredigend en
harmonisch verloop heeft gehad. Hetzelfde
geldt van de besprekingen van de verte-
geuwoordigers der kabinetten van beide lan
den. DuiitschLand en Rusland hebben gelijk
belang bij de handhaving van den status
quo op den Balkan en.ever liet algemeen in
het naaste Oosten. „Wij hebben", zeide de
rijkskanselier, „openhartig en vriendschap
pelijk over onze wederzijdse he belanden in
Perzië gesproken. Wij moeten wonschen,
dat de handel met Perzië niet gestoord wor
de en zich verder ontwikkele. RusLnd koes
tert d.eu zelfden wensch voor zijn handel,
doch heeft daarnevens, als nabuur van Per
zië, speciale en gerechtvaardigde belangen bij
de veiligheid in de aan zijn gebied onmid
dellijk grenzende Perzische streken. Wij heb
ben gaarne toegegeven dat Rusland voor dit
doel bijtfonderen invloed in No-ord-Perziê
raoodig heeft. Rusland wil niet alleen onzen
•handel geen hinderpalen in den weg leg
gen, doch ook het herstel der aansluiting
voor zijn invoer naar Perzië, voor zoover
deze over Bagdad naar Hemekim gaat, ver
gemakkelijken. De besprekingen gedurende
het onderhoud te Potsdam hebben hier en
daar schijnbare misverstanden uit den weg
geruiand en in aflos de vertrouwensvolle ver
houding tusschon ons en Rusland bevestigd
en versterkt." (Aanhoudende bijvalsbetuigin
gen.)
Dc conservatieven met von Ileydebrand aan
het hoofd, hebben weinig succes gehad met
hun geroep om uitzonderingswetten tegen de
sociaal-democraten. De rijkskanselier von
Bcthmann Ilollweg erkende in zijne Zater
dag gehouden rede dat het plicht der
regeer in g zou zijn met voorstellen voor
den dag te komen inidien de voorhanden
machtsmiddelen niet toereikend waren. „Ik
kan echiier", zeide de rijkskanselier, „niet
den indruk in het land laten ontstaan als
zoude de regeering een bijzondere aansporing
noodiig hebben om zich van haar taak bij de
bescherming der staatsorde bewust te blij
ven (geroep: zeer juist!). Deze indruk wordt
echter juist gewekt wanneer men de regec-
ring in algomeene bewoordingen hare plich
ten gaat voorhouden (geroep „zeer juist" bij
de naitionaad-iiberalen). Daar tegen protes
teer ik."
Op deze passage uit de rede van von Bcth
mann Ilollweg weerklonken bij de nationaal-
liberalon „bravo's" en de „ongekroonde ko
ning van Pruisen" von Ileydebrandt keek
min of meer op zijn neus.
In het verdere deel zijner rede heeft de
rijkskanselier, gelijk men ook in ons uitvoe
rig telegram heeft kunnen lezen, het niet aan
krachtige termen laten ontbreken tegen de
sociaal-democratie, die hij o. a. door haar op
hitsend optreden verantwoordelijk stelde voor
de buitensporigheden in Moabit. Maar even
als von Bulow is ook de tegenwoordige rijks
kanselier van meening dat geen buitengewo
ne middelen noodig zijn om omwentelingspo
gingen tegen te gaan. „Voorstellen tot uitzon
deringswetten doe ik niet" 2eidc von Beth-
mann Hollwcg, onder bravo's der linkerzijde.
„Zeer met recht heeft de afgevaardigde Rebel
op den partijdag tc Maagdenburg tegenover
zijn Zuid-Duitsohie partijgenooten uiteengezet
hoe het bij den Pruisisch en staat iets geheel
aparts betreft. Deze Pruisische staat laat zich
noch door botoogingen, noch door couranten,
noch door iets anders veroveren. Wal dc so
ciaal-democratie hoogstens vermag, dat is
vele menschen uit de door haar byzantijnsch
gevleide en opgehitste massa in ellende te
storten. Het Duitsohe volk is in zijn hart ge
zond, liet kan door de sociaal-democratie wel
opgeruid en misleid worden, doch haar laat
ste doeleinden verwerpt het Duitsche volk.
(Levendige bravo's).
België.
De pogingen om tot een schikking te komen
tusschon de dochters van wijlen Koning Leo
pold II, althans prinses Louise, en den Staat
zijn, een paar berichten uit de laatste
dagen wezen er al op mislukt. En diens
volgens begint het gekibbel opnieuw. De
Ylaamsche Gazet schrijft naar aanleiding er
van:
„De teerling ise geworpen! Alle hoop om
hol gesohil, opgerezen rond de nalatenschap
van Leopold II, in der minne te zien schik
ken, moet opgegeven worden. De advokaten
van prinses Louise hebben inderdaad een
dagvaarding gestuurd aan al dc belangheb
benden, namelijk dc l>cheerdcrs der zooge
zegde Stichting van Nicderfulbach, zijnde de
heeren baron Goffinet, Pochez, bestuurder der
schatkist, Van Maldcghem, voorzitter van het
Verbrekingshof, Forkel en Schaidt, Duitschers
en tweedens aan den Belgischen Staat, die
zich heeft verzet tegen de aflevering der
waarden en eigendommen aan deze Slichting
toegekend.
Prinses Louise, die hare twee zusters in de
zaak mengt, vraagt dat de rechtbank de nie
tigverklaring dc Slichting van Nicderfulbach
(Coburg) zou uitroepen en bevelen dat de
waarden aan dc wollige erfgenamen, dc drie
dochters van Leopold II, zouden afgeleverd
worden.
Deze waarden beslaan uit:
lo. Titels en waarden in de Nationale Bank
neergelegd; 2o. 3256 aandeelen van 500 fr. der
maatschappij van dc Azuren Kust; 3o. 1010
aandeelen der maatschappij tot behoud en
verffraaiing der landschappen; 4o. 157 aan
deelen der Canadian Pacific Railway; 5o. 57
aandeelen van 1000 fr. van het Belgische
Grondcrediet; Go. 200 aandeelen van 1000 fr.
der Antwerpsche maatschappij van boringen;
7o. 2100 aandecelcn van 500 fr. der kolen
mijn Brag-Maurage; 9o. 1500 aandeelen van
500 fr. der kolenmijn Ilclchtcren-Zoldcr; 9o.
10 aandeelen van 1200 fr. der Banque dc
France; 10o. 30 aandeelen der Banque Sino-
Belge.
Al de waarden en meubelen bij akte van
notaris Du-bost toegekend aan gezegde Stich
ting van Nicrderfulbach.
Prinses Louise van Koburg heeft in de
kwestie der koninklijke nalatenschap nog een
tweede geding aanhangig gemaakt. Ze heeft
namelijk een dagvaarding doen uitgaan tegen
den ordonnance-officier van wijlen Koning
Leopold II, baron Snoy, en tegen zijn kamer
dienaar, die op den dag voorafgaande aan
de operatie des Konings op diens bevel drie
koffers en een portefeuille naar de bank
„Société Générale" brachten, om ze daar aan
barones Vaughan ter hand tc stellen. Prinses
Louise is van meening, dat deze koffers de
waardepapieren hebben bevat, die de Koning
aan zijn vriendin heeft doen toekomen en
welke men schat op een bedrag van 30
millioen. De advocaten van prinses Louise
verlangen nu van den ordonnance-offi
cier en den kamerdienaar, benevens ook
van Pochez, in het eerste bericht ge
noemd, een verklaring onder eede, ten
einde te welen te komen, wat Koning
Leopold op dien dag aan baronesse Vaughan,
alias Blanche Delacroix heeft doen toekomen.
Deze nieuwe phase in het erfenis-gekibbel ver
wekt het grootste opzien en men is er ver
ontwaardigd over, dat het noch aan Koning
Albert, noch aan liet ministerie gelukt is een
dergelijk schandaal tc vermijden.
Engeland.
Londen, 10 Dec. Om 12 uur heden
morgen waren gekozen 166 liberalen, 216
uGion-issten, 29 leden der arbeiderspartij, 51
Redmcmdisten, 5 Obrienisten. De liberalen
winnen 14, die unionisten 21, de leden der
arbeiderspartij 4 zetels. De ministers Mon
tague, Ure en Samuel zijn herkozen.
1 2.3 0 's m i <1 d a g s. To-t dusver zijn ge
kozen 170 liberalen, 218 unionisten, 30 leden-
der arbeiderspartij, 54 Redwiond'isüen en 5
Obrienisten. De liberalen winnen 16, de uni
onisten 21, d-e arbeiderspartij 4 zetels. De
liberalen wonnen zetels in Saffronwaiden,
Cockermouth en Lowestoft.
Minister Asquith is herkozen in East-Fivo
met 5149 stemmen tegen 3350 op zijn tegen-
candidaat Sprot.
2 uur nam. Tot dusver zijn gekozen 175
liberalen, 224 unionisten, 31 leden der ar
beiderspartij, 56 Redmondisten. De liberalen,
winnen 17, de arbeiderspartij 4, de unionisten
21 zetels.
Het aantal winslzetels is dus weer gelijk
aan beide zijden.
De stand is op het oogenblik dusminos-
terieele coalitie 266; unionisten 224.
Belfast, 10 Dec. Alhier zijn gisteren
avond verkiezingsopstootjes uitgebroken. Een
ontplofbare machine werd geworpen naar
de deur van hxt gebouw waar binnen een
anti-alcohol-meeting werd gehouden. Een man
werd ernstig gewond. De politie verspreidde
de menigte.
Lo n d e n, 1 0 D e c. Te vijf uur in den
namiddag waren gekozen 178 liberalen, 225
13 Romein door
Mevrouw M. C. E. OVINK-SOER.
Allereerst diep medelijden met zijin treurig
lot, stille bewondering voor zijn hooge le
vensopvatting, zijn eerlijke, oprechte natuur.
Met uitzondering van oom Karei, had ze tot
dusver geen man ontmoet met wien ze zich
zoo één wist in denken en voelen, die haar
zóó aantrok, zóó sympathiek was.
Ze mocht er toch gerust voor uitkomen, dat
ze dus over hem dacht, daar kon niemand
iets verkeerds achter zoeken. Waarom was
ze dan eigenlijk bedroefd, verontwaardigd cn
boos op tante Line? Ze behoefde zich die lec-
dijke insanueerende woorden immers niet aan
te trekkenMaar was ze wel geheel op
recht en eerlijk tegenover zich zelf? Wat had
haar gedreven, reeds twee keer haar reis uit
te stellen onder voorgeven, dat 't nu zoo
warm zou zijn in Parijs? Dat was de ware
reden niet ran haar talmen en telkens ver
schuiven van den dag van vertrek. Een stille
■geheimzinnige macht ltield haar tegen, en
maar al te gaarne bukte zij onder dien in
vloed en gaf cr zich geheel aan over.
„Ce n'est que la vérité qui blcsse". Ze
hoorde weer de haar smadelijk nageroepen
woorden, en 't was haar of ze iets deden
ontwaken, wat diep in haar ziel gesluimerd
•had. Ze rilde en kromp ineen als voor een
naderend gevaar.
Welke waarheid kwetste haar,, deed haar
pijn? Dieper boog Annie 't hoofd, heete tra
nen druppelden op haar gevouwen handen.
Ach lieve God, al wilde zij 't zichzelf niet
•bekennen, met eiken harteklop voelde ze, dat
John Harden haar dierbaar was, dat zij hem
veel meer had willen zijn dan een vriendin,
■wanneer hij niet gebonden was geweest aan
een andere vrouw
Even liet zij zich gaan, gaf zich over aan
zoete, bedwelmende gedachten. Maar eens
klaps richtte zij zich op en wïsclitc met een
energiek gabaar haar tranen af.
Wat kou ze hem zijn, wóit hij haar, tor-
wijl ze elkaar niets mochten wezen? Zuchten
en schreien baatten niet, ze mocht niet aan
•haar droomen toegeven. De liefde tot hem
moest ze uit haar hart rukken eer ze hoar
te machtig werd. Er kon niets van komen
dan verdriet en ellende. God gave, dat John
niets voor haar voelde, haar droeve, moeie-
lijkc strijd hem bespaard zou blijven
Annie bond haar vorle vaster, trok ze over
haar bcschreid gezichtje. Stil gleed zc de
trap af, 't huis uit. 't Was haar onmogelijk
oom en tante goeden dag te zeggen. Die
dachten zeker wel, dat ze al lang naar huis
was gegaan
XI.
Annie had Iléfëhe geregeld eenmaöl 's
weeks bezocht, ie de ren keer, tegen beter we
ten in, hopend haar minder abnormaal le
zullen vinden. Den dag vóór haar vertrek
ging ze nog eens om haar zuster goeden dag
te zeggen.
Zc nam van dit bezoek een nog treuriger
indruk mee dan van de vorige. Hélène was
ziek en lag te bed. Ze wilde Annie zelfs
geen hand geven, en sprak geen woord, ter
wijl haar groote bruine oogen iedere bewe
ging van haar zuster met wantrouwenden
blik volgden. Zuster Marie werd er zelfs
een beetje akelig van. Juffrouw Leentje keek
bepaald valsch, dacht ze bij zich zelf. Annie's
tegenwoordigheid schoen haar te prikkelen
en hoe langer hoe onrustiger te maken. De
verpleegster raadde Annie in gemoede, niet
langer te blijven, 't Deed Hélènie bepaald
kwaad, omdat 't haar erg opwond, en dit
mocht vosltrekt niet.
Bitter bedroefd ging Annie heen. Ze was
bovendien looit al droevig gestemd, met een
benauwend voorgevoel alsof haar allerlei
ellende wachtte.
In mocdeloozc gedachten verdiept, stapte
ze uit dc stoomtram, en ontwaakte met een
schok tot de werkelijkheid toen zc John Har
den met uitgestoken hand op zich zag toe
treden. Alsof hij dit van zelf sprekend vond,
voegde hij zich bij haar, vroeg verlof mot
haar mee te mogen gaan tot huis, daar hun
w.-g toch dezelfde was.
Annie zocht naar woorden om hem dit ver
zoek te weigeren, doch kon ze niet vinden.
Diep in haar hart was ze dankbaar, zoo
langen tijd ongestoord mot hem te kunnen
praten en samenzijn.
Harden vermoedde waar ze geweest was,
en doelde hierop niet een enkel woord. In
haar behoefte 't bedroefd hart uit te storten,
liet Annie zich gaan. Wie kon haar leed beter
begrijpen dan hij, die een soortgelijk lot te
dragen -had, dat zeker nog zwaarder was?
„Dus uw zuster schijnt toch nog besef te
hebben ran haar toestand," merkte John op,
toen Amtie zweeg. „Volgens den dokter is
dat een goed tcckcnMijn arme vrouw
daarentegen heeft er in het geheel geen weet
vanZe kent slechts materieel genot, is
blij als ze naar hartelust aan haar snoep-
zucht toe kan geven, zich fleurig opschikken
en bewonderen. In moedeloozc oogenblikken
denk ik wel eens: „Is ze er niet béter aan
toe dan ik, die veroordeeld bon, met 't volle
besef van wat dat zeggen wil, wellicht le
venslang eigen huiselijken aard, eigen fa
milieleven te moeten missenIs 't eigen
lijk niet verschrikkelijk, Juffrouw Varimga,
dat de wet man of vrouw, diLe in een geval
als 't mijne verkeert, 't scheiden verbiedt?
Vroeger was ik er niet zoo wanhopend on
der, maar nude laatste wekenAl
wat ik bezit zou 'k willen opofferen om
er verandering in te kunnen brengen."
Verschrikt koek Annie hem aan, en snel
hervatte hij „Beoordeel mij niet verkeerd.
Ik wensch de vrouw, van wie ik sinds jaren
gescheiden leel, die mij niets meer is, nooit
meer iets wezen kan, geen kwaad toe. Mijn
liefde voor haar is lang gestorven, doelt ik
beklaag haar lot
„*k Heb meer dan eens gehoord," merkte
Annie schuchter op. 't benauwend zwijgen
tusschen hen verbrekend, „dal ongeneeslijk
verklaarde krankzinnigen toch no-g wel eens
beter werden. Daarop is zeker de wet ge
baseerd, waarvan U zoo even sprak, 't Zou
toch wel heel hard zijn voor de betrokken
personen, als ze in hun kring terug wilden
en konden keeren, hunne plaats door een an
der vonden ingenomen 1"
„Ja, natuurlijk, dal kan voorkomen,'" be
aamde hij met doffe stem. „*t Moet oen
overweldigende vreugde zijn, iemand, die je
ziolslief hebt, tegen iedere - verwachting in,
genezen, normaal als vroeger, in je huis en
gezin terug te krijgen. Maar die kan ik mij
niet voorstellen"Hij zuchtte diep.
„Mag rk U eens een en ander van mij zelf,
van mijn leven .vertellen, Juffrouw Verin-
ga? U is mij als een lieve oude bekende.
Morgen gaat U voor langen tijd heen, en ik
zal U verschrikkelijk missenZou ik U af
en toe eens mogen schrijven?"
„Noen, mijnheer Hardendat kan
nietdaartoe bestaat in 't geheel geen
aanleiding." 't Kostte Annie moeite de korte
zinnetjes ui't te brengen. Hij boet op zijn
snor, keek haar zacht verwijtend aan.
Haar gezichtje bloosdé rozerood onder zijn
blik, en haastig prevelde zij „U zou mij
wat van uw leven vertellen, en ik
„Stel U niet voor veel merkwaardigs te
hooren," viel hij in. „Toch vind ik 't heer
lijk, dat U naar mij luisteren wil, U te mo
gen vertellen, wat ik geen ander zou toever
trouwen
'k Ben al vroeg wees geworden, en zag 't
meisje, dat naderhand mijn vrouw werd,
bijna dagelijks. Haar familie, en de oom en
tante bij wie ik werd opgevoed, waren bu
ren en zeer bevriend.
Wordt vtrvolyd.
