TV*. SOI
9"* Jaargang.
Woensdag 14 December 1910.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
ANNIE'S VERLOF.
FOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden roor Amersfoortf l.OO.
Idem franco per post- 1.50.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Dezo Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest
dagen.
Advertentiönmodedeenngen enz., gelieve men vóór 11 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VA L K H O FF C».
Utreehtscliestraat 1. Intercomm. Talaphoonnummer 66.
PRUS DER ADVERTENTIEN:
Van 1—5 regels f O.BO.
Elke regel moer - 0.10.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents bij vooruitbetaling.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeeligo bopalinxea wi.
het herhaald adverteeren in dit Blad, b'ij abonnement. Eene
circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht
De kabinetscrisis in
Oostenrijk.
De Ooslenrijksche minister-president baron
von Bienerth heeft aan Keizer Frans Jozef
dc ontslag-aanvrage van het kabinet aange
boden, welke de Keizer heeft aanvaard.
Vooreerst zal liet kabinet de loopende zaken
nog gaande houden.
Tot den kabinetscrisis is de eerste sloot
gegeven door het optreden der radicale Cze
chia in de laatste zitting van het Oosten-
rijl'sche Huis van Afgevaardigden, waarbij
zc door hunne obstructie de afdoening van
het wetsontwerp omtrent de gemeenschap
pelijke Oostenrijksch-Hongaarsche bank ver
hinderden. Als tweede en eigenlijke oorzaak
voor het aftreden van het kabinet, dat sinds
7 November 190S aan het bewind is geweest,
en na verschillende wijzigingen zich den
voor Oostenrijk tamelijk langen, lijd van
ruim twee jaar staande heeft gehouden, heeft
zich de houding der Polenclub uit dc Kamer
gevoegd. Deze wilde van de moeilijke positie
waarin de regeering door de obstructie der
Czechen verkeerde, gebruik maken, oni de
regeering te pressen Lot uitvoering van de in
1901 aangenomen wet op de waterwegen,
waarbij o.a. ook een kanaal in Galicië, dat
den Donau met Weiclisel en Oder zou ver
binden, werd voorzien. Tevens wilde de Po
lenclub den door haar gehaten minister van
financiën von Bilinski, die op gerechtvaar
digde zu inigheidsgronden zich tegen dc uit
voering van dit kostbare ontwerp verzette,
ten val brengen. Minister-president Bienerth
heeft echter den Poolschen leider Glombins-
ki duidelijk aan hel verstand gebracht, dat
het ministerie hierin solidair was. Daarop
heefl Glombiinski den mini ster-presi den t
doen weten, dat de Polen in dit geval niet
voor de begrooting zouden stemmen
en het kabinet is daardoor zijn par
lementaire meerderheid kwijt. Vandaar
dat het tot aftreden is besloten.
Te slechter komt dit op het oogenblik
gelegen, wijl het parlement de dringendste
werkzaamheden, als: de voorloopigc begroo
ting, het Servische handelsverdrag en het
bankontwerp nog niet heeft afgedaan. In ver
band hiermede schrijft de Neue Freie Presse:
„Wegens de waterwegen, waarvan de Po-
lenclub de moeilijkheden, die er aan verbon
den zijn, reeds voor eenige maanden kende,
moet vlak voor nieuwjaar een ministerie ten
val worden gebracht en het parlement weer
tot het .gevaar van werkeloosheid en in den
onzaligen strijd der nationaliteiten worden
teruggesleurd. Waar moet het geld voor de
waterwegen vandaan komen, wanneer de
Polen zelf het rijlc zoo ernstig benadeelen,
dat het in zijne finanoieele draagkracht
moet worden geschokt? Tegen een ministers-
wisseling pleiten op het oogenblik gewich
tige zakelijke redenen. Allereerst deze, dat
de oorzaak der crisis volstrekt niet uit den
weg te ruimen valt. Voor een kanaal in Ga
licië zal in het Iluis van Afgevaardigden
geen meerderheid bijeen te brengen zijn. De
afgevaardigden van Neder-Oostenrijk, Mora-
vië, Sllezië en Bohemen zouden door hunne
kiezers afgemaakt worden, wanneer zij van
hunne kanalen afstand deden, doch van de
belastingbetalers het geld voor een kanaal
door Galicië zouden vorderen. Wat voor nut
heeft dus een wijziging van ministerie, zelfs
van het standpunt der Polenclub niet? De mi
nister-president moet nog geboren worden,
die, bij den tegenwoordigen financieelen toe-
slan.l des lands, hel Galicische kanaal zou
beloven, zonder de waarheid in het aange
zicht te slaan. Minister-president von Bie
nerth zegt de waarheid. Hij had er zich met
een leugen, een dubbel zinnigheid of een truc
kunnen afmaken en doet het niet. Hij zou
den minister van financiën, die hij de Polen
een heel zondenregister heeft, kunnen uit
werpen en hij doel het niet. Hij zal het
grondbeginsel niet opgeven, dat de minister
president niet aan de partijen schatplichtig
mag worden, doch ze tot plichtsgevoel jegens
de gemeenschap moet opvoeden. Een terug
vallen in de ergerlijke verwringing der par
lementaire werkzaamheid en het sjacheren
over elk wetsontwerp, moet uitgesloten blij
ven."
De Ncue Freic Presse wijst er hierna nog
op, dat de afdoening van een groot vraag
stuk, als dat van de gemeenschappelijke
bank kan geacht worden, ook voor de Polen,
van meer belang te zijn dan hel kanaal door
Galicië en vraagt welk een indruk het moet
maken op Hongarije, waar de wittebroods
weker van het ministerie-Khue 11 voorbij zijn
en een hardnekkige tegenstand jegens de
verlenging van het bank-monopolie wordt
voorbereid, wanneer in Oostenrijk een crisis
uitbreekt. Het kanaal zal er na die crisis
toch ook niet komen. Daarvoor is de macht
der Polenclub niet toereikend. En ten slotte
wijst het blad er op, dat thans een minister
president tot aftreden wordt genoopt, die zoo
al niet het vergelijk tusschen Duitschers en
Czechen, dan toch de „ausgleichsstimmung"
heefl tot stand gebracht. Een kabinetswisse
ling zal een vergelijk voor onafzienbaren tijd
uitstellen. (Hel is niet onwaarschijnlijk, dat
de Polen zulk een vergelijk ongaarne zou
den zien, immers worden de Duitschers en
de Czechen het eens, dan vermindert de in
vloed der Polen.. Vandaar, dat, naar men be
weert, de laatsten alles aangewend hebben,
zulk een overeenstemming te doen afsprin-
gen.)
Dq definitieve ontslag-aanvrage van het
kabinol-Bienerth heeft inlussclicn den toe
stand in zooverre opgehelderd, dat, naar
Poolsche afgevaardigden verzekeren, dc Po-
lcnclub bereid is de dringendste staatszaken,
benevens bet Servische handelsverdrag tc be
handelen. De afdoening dezer ontwerpen
door den Duitse hen nationalen hond, de
chrislelijk-socialen en de Polen is dus verze
kerd. Voor de kabiraètevormimg zal, naar
verluidt, de Keizer den raad der leiders van
de vier groote fractiën uil het Huis van Afge
vaardigden inwinnen, wat heen wijst op het
plan om een ministerie uit alle parlemen
taire partijen te vormen, met een groolere
en betrouwbaarder meerderheid.
Duitschland.
B e r 1 ij n, 13 Dec. In den loop van de
beraads.lagcn.gon van heden ontstonden er
rumoerige incidenten, toen de Rijkskanse
lier op de aanvallen der sociaal-demoeraten
dile beweerden dat de Rijkskanselier door
hetgeen hij op 10 December omtrent het op
roer te Moabitl had gezegd, invloed bad ge
oefend op de uitspraak in hel aanhangige.,
rechtsgeding, antwoordde, dlat het hem on
verschillig was O'f dc beschuldigden ter zake
van het oproer te Moabiit veroordeeld of Vrij
gesproken werden, maar dat vaststaat, dat de
S'ociau 1-detno'cnatie moreel mede schuldig is
aan het gebeurde te Moabiit.
De socialist Kuhnert schreeuwde„Gij
liegt", waarop hij dioor den president tot
de orde werd geroepen. Daarop volgden
voortdurende interrupties door de socialis
ten. Zubei'l (socialist) riep uit„Dat is een
brutaliteit", waarop ook hij tot de orde werd
geroepen.
De Rijkskanselier vervolgde„De open
bare meeniing zal over deze moreele mede
plichtigheid uitspraak doen, ja, zij heeft het
reeds gedaan. Deze uitspraak staat zóó vast,
dal zij noch door redenaarskunsten, noch
door de interrupties, die gij mij straks naar
bat hoofd hebt geslingerd, veranderd lean
wordeni*'. (Groot tumult.) Ledcbour (socialist)
krijsoht„Totaal onbewijsbare beweringen,
onbeschaamdheid!" De president riep Lede-
bour tot de orde.
De onrust bleef iwtusselien voortduren, ter
wijl de burgerlijke partijen opnieuw bijval
betuigden met de slotwoorden va-n den Rijks
kanselier.
De Frankfurter Zeitung schrijft naar aan
leiding van de rede van von Bethmann Iloll
weg o.a.:
„In de Lange rede, die de rijkskanselier
Zaterdag over de binnenLandsohe politiek
heefl gehouden, betreft een groot gedeelte de
nieuwste „scharfmacher" tactiek dier conser
vatieve partij, gelijk deze in eerste instantie
door von Ileydebrand en de „Kreuz-Zeitung"
vertegenwoordigd .is. De rijkskanselier is in
een bepaald deel zijner rede zelfs zoover ge
gaan, om legen de uitingen van von Ileyde
brand t protest aan te teekeocn en de moed,
die hierin tegenwoordig voor een rijkskan
selier en Pruisisch minister-president gele
gen is, heeft op de boehoorders in den Rijks
dag ecnigen indruk gemaakt. Nu mag het
ook zeker niet onderschat worden, dat de
•heer von Betihmann Ilollweg eindelijk oens
den conservatieven een waarschuwing ten
deel heeft doen vallen en dat hij het deed
met een gebaar, hetwelk op beslistheid ge
leek. Wanneer men intusschen de rede ge
drukt leest, dan treedt het protest, dat de
rijkskanselier deed hooren, veel minder op
den voorgrond dan de concessies die hij
deed en misschien was het juist de bedoe
ling van den kanselier, zijn gaven zoo te ver
doelen, dat aan de linkerzijde het energieke
gebaar, den conservatieven de zakelijke in
houd der rede kon bevallen. Deze inhoud
was namelijk zeer overwegend naar den zin
der reactionnairen. Zeker, von Betlimann
Ilollweg heeft geprotesteerd, doch niet te
gen den zakielijken eisch ran den afgevaar
digde von Ileydebrand, dioch slechts legen
wantrouwen, als zoude dc regeering een bij
zondere aansporing noodig hebben om dezen
eisch na te komen.
D» kanselier heeft verder met verblijdende
beslistheid verklaard, dat de staat bij onbe
vreesde toepassing der reeds bestaande wet
tige middelen in staat was elke poging tot
omwenteling te onderdrukken en dat bij
dic-r.svolgens geen uitzonderingswetten zal
voorstellen. Doch ook von Ileydebrand had
reeds verklaard, dat hij geen uitzonderings-
wetten verlangde, doch alleen een versoher-
ping der wettelijke bepalingen in het alge-
1 meen. En hierin, dus juist In de hoofdzaak,
heeft de kanselier hem met geen syllabe te
gengesproken; hij heeft hem veeleer positieve
concessies gedaan, dié bij alle voorzichtig
heid in dc formuleering toch van die»n aard
waren, dat dc rechterzijde er mede tevreden
kan zijn."
Met dit oordeel der Frankf. Ztg. stemt dat
van vele andere vooruitstrevende liberale
bladen overeen.
Frankrijk.
P a r ij s13 Dcc. Dc Kamer heeft de be
groetingen van buitenlandsche zaken en ma
rine aangenomen.
Uit een offlc.ieeüe opgave betreffende de
ontvangsten der vijf groote Fransche spoor
wegmaatschappijen en van den Staatsspoor
weg gedurende de stakimgsweok, vergeleken
met de inkomsten gedurende dezelfde week
in het voi'Lge jaar blijkt dat o,p den Wester-
spoorweg 1,040,000 ,op den Noor derspoor
weg 971,000, op den spoorweg Parijs—Lyon
Middellaniidsiche Zee 490.000, op don Or
leans spoorweg 371,000, op den Oosberspoor-
weg 320,000 francs en op den Zurderspoor-
weg 187,000 frans mindier zijn ontvangen, te
zamen 3,38 millioen francs.
Officieel wordt medegedeeld, da<l de mi
nister van koloniën, Morel, heeft besloten
aan de Kamer de noodige oredaeten te ver
zoeken om een regiment koloniale infanterie
en een regiment inboorlingen als versterking
naar het Wadaïgehied te zenden.
Engeland.
Londen, 1 3 D e c. Om 1 uur 30 heden
middag waren gekozen 193 liberalen, 238
unionisten, 36 leden der arbeiderspartij, 58
Redmoiulisten en 6 Obrienisten. De liberalen
winnen 19, de unionistei 22, de arbeiderspar
tij 4 zetels. De 'candidaat Rose is gekozen in
Newmarket mei 4780 stemmen tegen 1387 op
den unionist Verrail. Hierdoor hebben de
liberalen weer een zetel op de unionisten ver
overd. In Torquay evenwel heeft de unionist
Burn met 5101 stemmen de overwinning be
haald op den liberaal Barrait, die 4971 slem-
men verkreeg. Dit is een winstzetel voor de
unionisten.
L o n d e n, 13 Dec. (4 uur 30.) Gekozen
193 liberalen, 240 unionisten, 30 leden van
de arbeiderspartij, 59 Redmomdiisiten, 8 Obrie
nisten.
De liberalen winnen 19, de unionisten 23,
die arbeideinspartij 4 zetels.
Macgbec werd gekozen te Mklityrone met
3102 stemmen, terwijl 2379 sbemmtfn op
Brunskil waren uitgebracht. Deze verkie
zing is een winst voor de Redunondiisten.
Te Cornwall werd Cairew gekozen met
5121 stemmen tegen 4980, die op Foot werden
Uitgebracht. Door deze verkiezing winnen
de unionisben een zetel.
11 uur 'savond, Gekozen: 197 libera
len, 210 unionisten, 36 leden van de arbeiders
partij, 39 Rcdmondisten en 8 Obrienisten.
De liberalen winnen 19 zetels, de unionis
ten 23, de arbeiderspartij 4.
Londen, 12 Dec. Minister Churcliill
zeidc in een rede te Newport (eiland Wight),
dal de Ieren thans meer dan ooit gezind zijn
zich tevreden te stellen roet een volkomen
ondergeschikte wetgevende macht en dat zij
voorwaarden voor vriendschap en verzoe
ning hebben aangeboden, welke de veiligheid
van het Brilschc rijk krachtiger maken en
zijn sterkte verhoogen.
Londen, 1 4 D e c. De liberale Daily
News legt de rede, die Balfour Maandag te
Dartford gehouden heeft, uit als een erken
ning van zijn nederlaag en als een berusting
er in dat het Iloogerhuis de veto-bill bij de
volgende parlementszitting aanneemt. Het
blad zegt, dat Balfour volkomen gercchtiigd
was te zeggen, dat bij de wet zou herroe
pen wanneer hij aan het bewind kwam, doch
gelooft niet, dat hij ooit de volmacht der
natie zal verkrijgen om zulks te doen.
De conservatieve Daily Telegraph juicht
Balfour's belofte toe om in het volgend par
lement een langdurigen en hardnekkigen toe
stand te bieden tegen de aanneming der
veto-bill.
Londen, 14 Dec. De conservatieve
Morning Post, welke gisteren een tabel pu
bliceerde, waaruit bleek dal Balfour de eenige
inihiStrèr-president was sinds 1808, die drie
maal achtereen bij de verkiezingen de neder
laag had geleden zonder iets te winnen, zin
speelt heden in een lang artikel op de moge
lijkheid van een afscheiding der tariefhervor-
niers van de unionistische partij. Het blad
zegt, dat het niet langer mogelijk of wensche-
lijk is den ernst te ontkennen van den toe
stand, waarin de unionistische partij in de
laatste 14 dagen is gebracht, tengevolge van
Balfour's onpraclisch en ongelukkig voorstel
om de tariefhervorming en de begrooling te
onderwerpen aan een referendum. Het blad
voegt hieraan toe, dat dc tariefhervormers
niet in conflict zijn met de aloude Britsche
constitutie, waaraan Balfour een slag heeft
toegebracht. Het zegt verder, dat de tarief-
hervormers dc aloude grondwet bchooren te
maken lot uitgangspunt van hunne volgende
campagne. In ieder geval moeten zij zonder
dralen er op aandringen een duidelijk afge-
bakeuden weg tc hebben bij hun samengaan
met de unionistische partij.
Zweden.
Stockholm, 13 Dec. Het Karolingi
sche Instituut van de Genees- en Heelkundige
Iioogeschool vierde heden zijn honderdjarig
bestaan, waarbij tegenwoordig waren de Ko
ning en de Koningin, de Kroonprins en de
Kroonprinses, de minister-president, de mi
nister van eerediienst, de bezitters van den
Nobelprijs Ivessol, Van der Waals en Ross,
en andere vertegenwoordigers van buiten
landsche universiteiten. Tot eeredoctor wer
den benoemd Emanuel Nobel te S-t.Peters-
burg, Ross en negen Zweedsche genecsheeren.
Spanje.
Madrid, 13 D e c. De Kamer heeft de
begrootlng aangenomen.
Onder voorzitterschap van markies De Ca-
marassa is volgens de Frankf. Zeitung in
Spanje een comité gevormd om kapitaal bij
een te brangen voor den aanleg van een
spoorweg van bijna 300U K.M. lengte, langs
de Noord-Westkust vau Afrika. Men wil een
spoor aanleggen, die het verkeer tusschen
Europa en Zuid-Amenika, in 't bijzonder Bra
zilië, aanmerkelij'k zou bekorten. Deze spoor
weg zou tegenover Gibraltar beginnen, alle
Marokkaansche havens aandoen en voorbij de
Kaap-Yerdischc eilanden eindigen bij Bat-
hurst of Da-kar. Van deze eindstations behoeft
dc zeereis naar Brazilië slechts 5 dagen te
duren, terwijl thans de zeereis van Europa
naar Zuid-Amerika ruim 3 weken vordert.
Dc aanleg van dezen „Ibéro-Afro-Américain"
zooals de ontworpen lijn reeds in Spanje
genoemd wordt zou ongeveer 700,000,000
frs. kosten, voor Spanje wel wat veel. Maar
het belang van Marokko, Zuid-Amerika en
ook Europeesche staten is zoo groot, dat dc
zaak internationaal ingericht zou kunnen
worden.
15 Roman door
Mevrouw M. C. E. OVINK-SOER.
Die markies hield den eenen 'tijd een aut-o
op na, en zat den anderen zoo in geldzor
gen, dat hij zijn aanstaande schoonmoeder
geld te leen vroeg. An-nie begreep niet best
waarom de mooie blonde Catherine dat
vreemdsoortig heertje mei zijn grooten neus
en kleine, sluwe schitleroogem, haar hand
had toegezegd. Ze nam bijna geen notitie
van hem, en scheen niets gevoelig voor zijn
-attenties en galantenën.
't Andere jonge paar daarentegen leek
innig gelukkig, hoewel geen van beiden zich
ooit verliefd aansnelde in anderer bijzijn,
De omgang van beide paren met elkaar was
wel stijver en vormelij-ker voor verloofden
dan in Holland. Nooit gingen zij alleen sa
men wandelen, of zondorden zij zich van de
anderen af. Als Mevrouw Richardet hare
dochters niet vergezelde bij 't uitgaan, sloten
zij zich bij de peiMooi gasten aan of bleven
thuis.
Behalve Annie, waren er nog vier andere
logees. Een echtpaar uit Buenos-Ayres (bij
een Hollander, zij een Duitse lie), rijke men-
sclten, die een groote reis door Europa de
den, en twee Zwitsersche meisjes, zeer geë
mancipeerd en zoo bereisd-, dat ze alles durf
den en overal den weg wisten. Ze waren
boezemvriendinnen, deden ieder jaar een
mooie reis samen. Iedereen had schik in
haar vroolijk gebabbel en in de aardige ma
nier, waarop ze met elkaar omgingen. Of
schoon de jonge meisjes er bij Annie op
aandrongen haar te vergezellen op wandelin
gen en uitstapjes, begreep deze zeer goed,
dat d;i-e twee liever sannen gingen, en sloot
zkh dus slechts een enkele maal bij de dames
GöLz en Merlin aan.
Zc was ook volstrekt niet naar Parijs ge
gaan om alleen pleizier te maken, en leidde
dus een geheel ander leven dan die pratzus-
jes.
Do eerste dagen had ze als in een roes ge
leefd en in al 't nieuwe en vreemde om haar
heen een heilzame afleiding gevonden voor-
haar droeve, dikwijls wanhopige stemming.
Ze deed ook eerlijk haar best er tegen te
strijden. Wanneer ze zich in de toekomst
verdiepte, trachtte ze iedere oproerige ge
dachte te verbannen, berusting te vinden in
't vasté geloof, dat al meencn we eigen lot
en leven in handen te hebben, we d-es on
danks in een bepaalde richting worden ge
leid. Waimeer John en zij samen niet geluk
kig mochten vvord-cn, zouden wanhoop noch
toornig verzet hun baten om elkaar te be
reiken. Doch als 't goedertieren was be
schikt, dat zc elkaar moesten vinden, zou dat
zeer zeker gebeuren, trots velerlei moeilijk
heden en onoverkomelijke bezwaren. Annie
hoopte vurig, dat John dit, haar geloof deel
de, en de zekere overtuiging hem, als haar,
zou troosten cn sterken.
Zo wist, dat hij haar wensch eerbiedigen,
en niet schrijven zou. Als ei* echter brieven
uit Holland kwamen, keek ze met kloppend
hart naar 't handschrift op het adres, tegen
beter weten in, op een woord of groet van
hem hopend
Maar allengs werd ze kalmer, en begon
met ernst en toewijding aan de taak, die zij
zich zelf had opgelegd. Haar dagen waren
er geheel mee gevuld. Geregeld volgde ze
de lessen aan de „Sorbonn-e," bezocht biblio
theken en mius-ea, vergaarde als een nijver
bijtje heel wat nuttige kennis, en leerde in
tusschen de landstaal zuiver en vloeiend
spreken.
Met haar Hef fijn gezichtje, de aardige ma
nier, die ze had om met een enkel woord,
of kleine attentie de menschcn voor zich in
te nemen, wo»n zij zack spoedig de algemeene
sympathie. De dames Richardet noemden
Annie „l'aimable Hollamdaisc," en namen
haar veel meer in haar vertrouwen dan zc
't de andere logée's deden. Annie wist dik
wijls niet recht wat ze gelooven moest van
Madame's verhalen, die haar zoo vreemd
klonken, dal zij er met haar -nuchter verstand
onmogelijk bij kon. 't Was zeker echt
Fransch om, terwijl je een mooi landhuis in
Zwitserland bezit, naar Parijs te trekken, en
dó Ar een pension te openen opdat de doch
ters een mooi huwelijk zouden kunnen doen,
•zooals Mevrouw Richardet vertelde.
Nu, Léoruore had een prachtige partij ge
daan, ze zou in 't najaar trouwen, en kreeg
een f linken braven man. Maar Catherine...
Haar verloving was al eens óf geweest. Ach,
de markies had eigenlijk geen vooruitzich
ten. Zijn ouders waren nog betrekkelijk
jong, en niet eens rijk. Hij zelf had geen
vaste betrekking; haar „pauvre fille" kon nog
jaren wachten
„Als ze maar van elkaar houden," troostte
Annie, „dan komt alles terecht." Madame
schudde bedenkelijk 't hoofd, 't Was voor
Cathérine dubbel hard, omdat ze haar jon
gere zuster vóór zag gaan. Die liep 't in
alles mee in de wereld, Cathérine daarente
gen
Madame zuchtte diep, om even later, met
•echte Fransche luchthartigheid, alle zorgen
af le schudden. Opgewonden begon ze te ver
tellen van de glorie, die bij het huwelijk
hirer jongste dochter zou worden ten toon
gespreid, van haar mooie trousseau, de schit
terende geschenken van den aanstaanden
•bruigom aan zijn fiancSe
Tegen dit wreed contrast met haar eigen
omstandigheden bleek Catherine's wankele
liefde niet bestand, 't Verwonderde Annie in
't geheel niet toen ze hoorde, dat Mademoi
selle Richardet haar engagement met den
markies voor de tweede maal had verbro
ken. Een paar dagen lang liep Cathérine
met een bleek, treuinig gezichtje rond. Toen
was 't verdriet vergelen, laclute en babbelde
ze weer als vroeger, liet zich ontvallen, dat
een vroeger vereerder, die als nobody geen
kans had gehad, in dien tusschen-tijd some
body geworden was. Ze wist zeker, da-t 't
haar maar één woordje behoefde te kosten,
om hem weer terug te zien komen
Annie wist n-Let rcclvt, of ze zich zou erge
ren of de schouders ophalen over dit licht
zinnig spel ran Cathérine, waar 't toch haar
hoogste levensgeluk gold. Mevrouw Stelner,
de Amerikaanschc dame, was er op haar
kalme, zachte manier, verontwaardigd over.
Ze kon zich zoo iets niet voorsitellcn. „Een
vrouw mag alleen uit liefde huwen," rede
neerde zij. Iedere andere beweegreden, die
er haar toe leiidit, is onzedelijk. Later moet
ze er altijd voor boe-teu, als ze haar man
alleen nam omdat hij rijk of voornaam was."
Annie stemde geheel in met deze meening.
Ze voelde zich zeer aangetrokken tot de Ame
rikaanschc dame, die geheel Duitsche geble
ven was. Mrs. Steiner maakte den indruk
van een bescliaafde, lieve vrouw en ze
scheen voorbeeldig gelukkig mot haar ern
stiger echtgenoot, een stil, eenvoudig man,
die volgens Madame Richardet veel wèl deed.
De Steiuers waren schatrijk.
Op Annie's verzoek sprak het echtpaar En-
gelsch met haar, en Mevrouw hielp haar zoo
vriendelijk voort, dat Annie bahr verlegen
heid overwon en al gauw in dezelfde taal
durfde antwoorden.
Op zekeren dag kwam ze in dc gelegenheid
om den Heer en Mevrouw Steiner een kleine
attentie te bewijzen. Voortaan moest Annie
altijd ran de partij zijn als zij uitstapjes
deden, en zc lieten haar heel wht zien en
bewonderen, waartoe zc zelf, met haar be
scheiden geldmiddelen, niet in staal zou zijn
•geweest. Eigenlijk leerde Annie Parijs nu
pas kennen, want de familie Steiner wist
er uitstekend den weg. En bedden genoten
van Annie's geestdriftige opgetogenheid bij 't
bezichtigen van de kunstschatten in musea en
kerken. Met 't echtpaar bezocht A-rmic 't
Pantheon, waar Frankrijk's groote zonen rus
ten, en 't Ilótel des Invalides; stol van ont
roering stond ze er bij 't graf ran Napoleon.
Wordt vervolgd.
