M.° 984.
Dinsdag 17 Januari 1911.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
DE ROODE PIMPERNEL.
9*' Jaargang.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONN EM ENTSPIi IJS:
Per 3 maanden roor Amersfoortf 1
Idem franco per post- 1 ..10.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant Tcreoliijnt dagelijks, behalve op Zon- on Feest
dagen.
Adrertontibnutededeelingen enz., gelieve men y44v 11 Otir
's morgens bij do Uitgevers in to zenden.
Uitgevers: VALKHOFF 6 C<>.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 60.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 16 regels f 0.50.
Elko regel meer - O.IO.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cent* bij vooruitbetaling.
Urooto lettors niuir plaatsruimte.
Voor handel on bedrijf bestaan zeer voordeelige bopalingon tot
hot herhaald advertooron in dit Blad, bij abonnement. Bene
eirculairobevatlendo de voorwaarden, wordt op aanvrang
toegezonden.
Politiek Overzicht
De opstanden in Kiein-Azië.
Op vier punten gist het in den laatst en
lijd in Aziatisch Turkije in Ilauran, waar
de Drusen wonen, lai het Zuiden van het
laud ten Oosten van den Jordaan langs den
spoorweg naar Metiiina, iü Assyr en in Je
men. Ook zou men een deed van de door
de Koerden bewoonde Perzische grens
streek er bij kunnen rekenen. Het felst
woedt de opstand waar het Turkschc ge-
zr.g bet krachitgst optreedt, namelijk in Ilau
ran. Niet minder levendig en in omvang
nog niet geheel le overzien, zijn de onlus
ten in hel Oost-Jorduanland, waar tot dus
ver slechts op enkele punten de troepen tus-
schenbeide kwamen. Wat iai Assyr en Jemen
gebeurt weet men niet preciesin elk ge-
va' heeft men daar te doen met een stelsel
matige beweging regelrecht tegen de Turk
schc opperheerschappij, wat in Ilauran en
in het land ten Oosten van dien. Jordaa.n niet
het geval is. De invloedrijke Sjeiks in As
syr en Jemen benevens de imam Jahia> wil
len van een werkelijk bestuur door de Turk-
£che ambtenaren niets weten. Trouwens
beeft Turkije daar ook nooit bestuurd in
deu letterlijken zin des woords; de onder
worpen-beid aan Turkije gaat slecbts zoo
ver als de eigenmachtige heerschappij der
sjeiks dat hebben wil. Iets, doch niet veel
beter is bet gesteld in Koerdistan waar de
hoofden der stammen ongaarne wenschen
afstand tc doen van hunne traditioneele bij
zondere rechten en het doordringen van de
moderne bestuursbeginseJen bij alle lagen
der bevolking op moeilijkheden sluit. Het
herboren Turkije brengt zijne onderdanen
orde en beschaving, doch in Azie is het
alleen nog de kalme Ana to li se he echte Turk
die deze gaven berustend aanneemt en ze
misschien zelfs voor een deel weet te waar
deer en de anderen volkeren Syriërs, Ara
bieren, Koerden of hoe ze ook heeten mo
gen, slaan op een le laag peil van ontwik
keling om aanhangers van een moderne
staatsregeling te zijn. Daarom moet men ze
„dwingen om in te gaan" en in dezen zin
opgeval, zouden die gevechten in Azië dus
een goed teeken zijn. Met overleg is de
Turkscbe regeering daarbij te werk ge
gaan. Nadiat ze in Europeesch-Turkije de
Arnauten had onderworpen, kwam in Aziar
tisch-Turkije het allereerst de beurt aan de
Drusen, een naet-christelijk en ook niiet-
Mahommedaansch bergvolk, dait bij de na
burige Arabieren niet bizonder bemind is
en alleen onder enkele roofzuchtige Bedouï-
nenstammen vrienden l»eeft. Het feit dat men
tegen hen met twee legerkorpsen is opge
rukt bewijst, dat men onder hen schoon
schip wil maken. Ongevaarlijk is de onder
neming tegen de Drusen daarom, wijl zich
niet zoo licht andere volksstammen bij hen
zuil-en aansluiten. Het voornaamste werk
tegen de Drusen is op het oogenblik al ge
daan de opstandelingen zijn in bet ge
bergte terug gedrongen en hebben zich on
derworpen^ waarop men er onmiddellijk
recruteu heeft geworven, die in zeikeren
zin als gijzelaars kunnen dienen. Zoodra
men van deze zorg af was, zijn de woestijn-
bcdoulnen in het Oost-Jordaaniand onder
handen genomen. Men zegt dat de aan den
overval op Kerak schuldig zijnde stammen
tienduizend man troepen in het veld kan
nen brengen, en dat de Turksche militaire
autoriteiten voornemens zijn korte uitvallen
over den rand der woestijn of steppens te
ondernemen, waarbij zich zou aansluiten
de bouw van vaste forten niet voldoend
garnizoen- Het oude systeem alzoo, dal ook
de Romeinen reeds toepasten. Turkije zal
den heelen spoorweg naar Medina op deze
manier moeten bcveilgen. Moeilijk aal men
daarom gelijktijdig er toe kunnen overgaan
in Assyr en Jemen de orde te herstellen,
ofschoon de commandant dei* reeds in Je
men aanwezige treepen dringend om ver
sterking gevraagd.
„Overigens zoo schrijft de Konstanti-
nopekche berichtgever der Köln. Ztg.
willen de Turken ad deze verafgelegen ge
bieden geenszins precies zoo rege eren als
hun Europcesch gebied. Ook jegens de Koer
den is behoedzaamheid noodig, wijl deze
tot de volken behooren die vroeger het
meest door den ex-sultan Abdul Hamid
werden verwend. Hier hoopt men door een
meer strenge organisatie der Koerdiische
ruiterij een ordelijken toestand te scheppen.
Wellicht kunnen daar dus krassere midde
len vermeden worden.
„Het stelsel, om, hetzij door zachtheid "f
door geweld, de niet-Turksche volksstam
men aan de Aziatische grenzen tot gehoor
zaamheid en tot medewerking aan den
vooruitgang van Turkije te brengen, kan
overigens niet anders dan veel tijd vergen-
Oierlevering en eeuwen lang bestaande toe
standen. die vaak misstanden zijn, moeten
verdwijnen. Sommigen koesteren vrees,
dat de regeering door haar op
treden in langdurige grensoorlogen zal
gewikkeld worden, welke een groot deel
van het leger ter plaatse ophouden, wat sn
geval van verwikkelingen op Europeesch
terrein niet anders dan zeer ongewenscht
kan zijn. Wanneer dan ook de tegenwoor
dige regeering van Turkije met ongewone»
ijveu streeft naar de vorming en uitrus
ting van een geweldig leger, dan is het
om aan deze beide eischen te kunnen be
antwoorden de vijanden op ejgen gebied
in bedwang te houden en niettemin ook
r,aar buiten sterk genoeg te blijven."
Dültschiand.
De officieuze Norddeutsche Allgemcine Zci-
lung prijst den kahnen toon, waarin Pichon's
rede over de buitenlandsche politiek is ver
val en waaruit te concludeercn valt, dat men
hier tc doen heeft niet een- nuchter oordee
lenden staatsman, die verre er van is de op
gewonden beschouwingen te deelen, welke
in de laatste weken door Fransche, Engelsehe
en Russische bladen zijn tc berde gebracht.
Het blad constateert dat Pichon niet geaar
zeld heeft zijn instemming te kennen te geven
nut de opvattingen, welke von Bethmann
Hollwcg over het onderhoud te Potsdam en
dc daarbij gevoerde onderhandelingen heeft
geuit.
Bij dc ar*Hcclsgcwijzc behandeling der
strafwetnovelle heef* de Rijksdag een be
langrijke beslissing genomen ten aanzien
van het reclrt van staking en uitsluiting.
Door dc redactie gegeven aan art. 253 zal
in het vervolg, wanneer bij oongesohillen
he» loon vermindert tengevolge van bedrei
ging met staking, een vervolging wegens
afdreiging ingesteld kunnen worden, wan
neer het tengevolge der bedreiging overeen
gekomen loon in wanverhouding staat tot
de waarde van den geleverden arbeid en dc
daders zich daarvan bewust waren.
Frankrijk.
I' a r ij s, 16 J a n. In de Kamer antwoord
de heden minister Pichon op de redevoerin
gen van verschillende afgevaardigden die
over het hoofdstuk buitenlandsche zaken het
woord hadden gewerd. Pichon zeide o. a.:
„Wij hebben een overeenkomst gesloten met
Japan, welke in groote trekken hetzelfde be
paalt als dc Russisch-Jupansche overeen
komst. Wij moeten met China goede vrien
den zijn. Wij liggen er ons op toe alle mo
gelijke oorzaken van geschil tussohen de
verschillende landen te doen verdwijnen,
voornamelijk inzake Perzië en Turkije, waar
wij de eersten waren om den ommekeer van
zaken te begroeten. Een bespreking wordt
gevoerd tusschen de verschillende mogend
heden betreffende de gebruiken bij den zee
oorlog, waarin een groote vooruitgang zich
zal verwezenlijken door de instelling van een
internationaal prijzenhof."
De afgevaardigde Constant diende een mo
tie in waarin leedwezen er over wordt uit
gesproken dat de publicatie der officieelc
documenten uit den oorlog van 1870-1871 is
toevertrouwd aan een Duitsche instelling.
Minister-president Briand, ofschoon dit feil
ook betreurende, stelde de kwestie van ver
trouwen. Een gewone motie van orde welke
door de regeering was aanvaard werd aan
genomen met 345 tegen 157 stemmen.
P a r ij s, 1 6 J a n. De Kamer ging over tot
de behandeling van de supplementaire crc-
dietcn voor militaire operaties in Marokko.
In antwoord op een vraag van Jaurès, ant
woordde minister Pichon, dat hij den juisten
datum voor de ontruiming niet kon bepalen,
maar dal deze zal geschieden, naarmate de
politie van hel Maghzen zich zal uitbreiden.
De bezetting is het uitvloeisel van overeen
komsten met den Sultan, voor welker toepas
sing Frankrijk waarborgen moet eischen.
„Onze financieele plannen zijn in overeen
stemming met de Fransche belangen en de
waardigheid van Frankrijk, en wij mogen
onze actie niet opgeven, daar dit een gevaar
voor achteruitgang zou opleveren."
De kredieten werden goedgekeurd met 484
stemmen tegen 88
Jaurès en verschillende andere afgevaar
digden dienden een motie in, waarbij de re-
gecring wordt uitgenoodigd zich aan te slui
ten bij het plan van de Amerikaansche regee
ring om met alle landen algemeene arbitrage-
verdragen te sluiten.
Pichon antwoordde, dat hij die motie niet
kon aanvaarden, daar hij op het oogenblik
in algemeene arbitrage over quaeslies, welke
de levensbelangen of de nationale waardig
heid van Frankrijk raken, niet kan toeslem-
men. De Fransche regeering behoort tot de
eerste, die den weg der arbitrage hebben in
geslagen.
De minister herinnerde aan de achtereen
volgens gesloten verdragen op de jongste
Haagsche conferentie, waar Duitschland, Oos
tenrijk en Zwitserland zich buiten hebben ge
houden.
Bovendien had de Amerikaansche regeering
slechts een arbitrage-verdrag met Engeland
op het oog, en de Amcrikaiansohe senaat
achtte het zelfs gevaarlijk zich te vroeg op
dezen weg te begeven.
Dat wil niet zeggen, dat de Fransche re
geering tegen arbitrage-verdragen is, liet
verdrag, dat met Denemarken zal gesloten
worden, bewijst het tegendeel.
Jaurès bleef echter aanhouden en eischte,
dat de motie ter onderzoek naar de commis-
sie voor de buitenlandsche zaken zou worden
I gezonden.
De minister handhaafde zijn bedenkingen,
maar stemde er in toe, dat de motie in han
den van een commissie werd gesteld, waarop
aldus werd besloten
Een kenmerkend incident uit de Kamer
debatten over de begrooting van buitenland
sche zaken wordt dezer dagen nog al druk
besproken. De afgevaardigde Delahaye, die
aan minister Pichon verzocht had de gron
den te willen aangeven, waarom de Russi
sche troepen van de Poolsehc grens waren
teruggetrokken, zeide tot den minister, toen
deze van de tribune afkwam: „U hebt gewei
gerd op een vraag te antwoorden, welker be
lang ge niet kunt ontkennen. Ge weet dat deze
terugtrekking van troepen geschied is in
strijd met de militaire overeenkomsten, welke
Frankrijk en Rusland met elkaar verbinden.
Ik vestig bij voorbaat Uwe aandacht er op,
dat ik op het redenaarsgestoelte met nadruk
hicrop zal terugkomen, teneinde een ant
woord tc verkrijgen". Pichon verzocht daar
op den nationalisten niet op eene beantwoor
ding dezer vraag aan te dringen. De minis
ter-president Briand, die bij dit gesprek te
genwoordig was. kwam lusschcnbeidc met
dc woorden: „Neen, dringt u daar niet op
aan! De aangelegenheid zal worden geregeld;
de generale staven van beide landen werken
er reeds aan".
Engeland.
Londen, 16 Jan. Botha zal tegen het
einde van dc maand Maart te Londen aan
komen en vandaar naar Kissingen vertrek
ken, waar zij zal verblijven tot kort voor de
conferentie van dc ministers des Rijks te
Londen.
Londen, 1 8 J a n. Ben Tilett, secretaris
van den Algemecnen Bond van dok-werf-
en kaai-werkers in Groot-Brittannië, ver
klaarde heden in een onderhoud, dat de zee
lieden-staking ongetwijfeld zal plaats hebben.
Men moest echter niet denken, dat de kro-
ningstijd met opzet daarvoor was uitgeko
zen. Dat tevens de kroning plaats heeft is
een bloot toeval, maar de staking is in de
huidige omstandigheden onvermijdelijk.
De plannen moeten geheim worden gehou
den; het werk zal echter binnen 24 uur neer
gelegd worden in de Britsche, Duitsche en
Amerikaansche havens, wanneer de arbeiders
door omstandigheden van overwegenden aard
tot staking mochten gedwongen worden.
Zweden.
Stockholm, 1 6 J a n. Beide Kamers van
den rijksdag zijn heden weer bijeengekomen.
De plechtige opening geschiedt morgen. De
Koning benoemde tot president van de Eerste
Kamer Lundeberg, tot vice-president Bischof;
in de Tweede Kamer SwartLing tot president
en Callcnholm tot vice-president.
Portugal
De Lissabonsche bevolking heeft Zaterdag
avond de stakers uit het station verdreven,
dit daarop mot materiaal en al ter beschik
king van een bataljon jagers werd gesteld,
nadat het volk het stakings-comité tot de be
lofte had genoopt den arbeid weer op te vat
ten. De staking is zoodoende door het volk
uit de wereld geholpen.
De spoorwegmaatschappij heeft tevens ech
ter haar personeel concessies gedaan: Op
de laagste loooen wordt een verhooging toe
gekend van 100 Reis (27 ct.) per dag; voorts
krijgen alle beambten een jaarlijksch verlof
vin 20 dagen, met behoud van loon, terwijl
do arbeidstijd in de werkplaatsen wordt be
paald op 9 uur per dag; de pensioensbepa-
lingeu worden opnieuw ge rogcld; alle be
ambten krijgen een zeker aantal vrijkaarten
per jaar en dc stakingsdagen worden nis ver
lofdagen aangemerkt en betaald. 1>© spoor
wegdienst is gisteren geleidelijk weer hervat,
Dc staking der gaswcrkcrS duurt nog voort,
doch zal ook wel gauw een eind nemen, daar
liet volk al meer en meer geprikkeld wordt
door al deze plotselinge stakingen. Inmid
dels wordt de dienst der guswerkers door
brandweerlieden waargenomen.
Dc gasfabrieken waar gestaakt wordt, wor
den door sterke afdeelingen cavalerie en
infanterie bewaakt.
De stakende gaswerkers plegen sabotage
en vernielen gasbuizen en gashouders en heb-
ven in de gasfabriek te Bclem '3 ovens ver
nield. Gistermorgen 4 uur werd te Lissabon
geconstateerd, dat de gasvoorraad tengevol
ge van het ontsnappen van hot gas uit
den gashouder, was uitgeput. Daar ook de
electricibeitsarbeiders zijn gaan staken, is de
hoofdstad van Portugal 's avonds en 's nachts
dus volkomen in het duister gehuld.
De eleciriciteHsarbeiders aan de openbare
Lichtfabrieken zijn eve neens in staking ge
treden. D© stakende metaalwerkers doen ver-
gecfsche pogingen om d e wevers tot staking
over tc halen.
Oosten rljk-HongariJe.
Volgens de Wiener Zeil. bestaat het plan
aan ieder bataljon Infanterie een machine-
gcweerafdeeling te verbinden, terwijl tot nu
toe slechts ieder regiment zulk een afdeeling
bezat.
Te Aussig is Zondag jl. door de Reiehen-
bergsche Kamer voor handel en nijverheid
een protestvergadering gehouden tegen de
Pruisische voorstellen tot het heffen van
scheepvaartrechten op de Elbe. In krachtige
bewoordingen werd daar door verschillende
sprekers gewezen op het groote nadeel, da*
dc Oostenrijksche handel en nijverheid zou
den oudervinden, wanneer de Pruisische
plannen ten uitvoer mochten worden gelegd.
De heer Ricdl, chef eener afdeeling van het
ministerie van handel, zette hol standpunt
der regeermg uiteen. Hij verwees naar de
verklaringen, reeds herhaaldelijk door de
Oostenrijksche regeeringen te dezen aanzien
afgelegd, speciaal naai* de rede, door den Oos-
tcnrijkschen minister van handel op 4 Maart
1910 in de Kamer gehouden, waarin hij ver
klaarde, dat de regccruig mot het oog op
het groote belang der zaak zich tot geen en
kele concessie zou laten overhalen.
Ten slotte werd met algemeene stemmen
een motie aangenomen, waarin de regeering
wordt verzocht de onvoorwaardelijke tolvrij
heid op de Elbe tet handhaven cn zich niet in
te laten met onderhandelingen te dezer zake,
welke compensaties ook in uitzicht mochten
worden gesteld.
Turkije.
De sjeik Idris, die de bevolking in Jemen
weder tot opstand ophitst, is, naar de Poli-
üsche Korrcspond'.iiz verneemt, geboortig uit
Soedan en do kleinzoon van een door de
Arabieren als heilig vereerden sjeik. Hij
heelt aan de beroemde theologische school
tc Kaïro gestudeerd en zich daar ter stede
tevens vertrouwd gemaakt met de Engelsehe
beschaving. De regeering heeft reeds her
haaldelijk pogingen aangewend om op goe
den voet met hem te komen, de onderhan
delingen wilden echter niet vlotten, tenge
volge van de dubbelzinnige houding van den
BARONESSE ORUZY.
o—
Beiden bukten om dit dun reepje te ont
cijferen, waarop haastig een paar woorden
gekrast waren, toen eensklaps een gerucht
hun aandacht trok, dat uit de gar.g aan den
overkant scheen te komen.
„Wat is dat?" riepen beiden instinctmatig.
Lord Andrew richtte zdoh naar de deur die
hij haastig opende; op dit zelfde oogenblik
ontving hij een vuistslag tusschen de oogen,
die hem gevoelloos in de kamer terugwierp.
Tegelijkertijd was de in dc duisternis rond
kruipende gedaante opgesprongen en viel ze
van aohteren den niets vermoedenden Sir
Andrew aan, die oogenblikkclijk tegen den'
grond werd geworpen.
Dit alles greep binnen twee of drie secon
den plaats, voordat Lord Anthony of Sir
Andrew tijd of kans hadden een schreeuw
te uiten dan wel zich tegen de onvorhoed-
sche overrompeling te verzetten. Beiden
werden ze door twee mannen aangegrepen,
een prop werd hun in den mond geduwd,
rug aan rug werden ze gebonden, en aan
armen, handen cn beenen stevig geboeid.
Eén man had onderwijl kalm de deur ge
sloten; zijn gelaat was gemaskerd, hij zag
bewegingloos alles aan.
„Volkomen in orde, burgert" zei een der
mannen die de touwen inspecteerde.
,Goed!" zei de man bij de deur; doorzoek
nu hun zakken en geef mij al de papieren
die je vindt."
Dit werd spoedig en kalm gedaan. De ge
maskerde, na alle papieren in beslag te heb
ben genomen, luisterde eenige oogenblikken
of eenig geluid in „Visscherswelvaren" werd
vernomen. Blijkbaar voldaan dat niemand
hen had gehoord, opende hij andermaal dc
deur en wees met bevelend gebaar naar dc
gang. De vier mannen beurden Sir Andrew
en Lord Anthony van den grond, en even
kalm, even geruisehloos als zij waren geko
men, droegen zij de twee geknevelde jonge
lieden uit de herberg en, langs den ©over
weg in dc duisternis.
In de gelagkamer doorliep de gemaskerde
aanvoerder van deze stoute overrompeling
vluchtig de gestolen papieren.
„Geen kwaad karweitje vandaag," mom
pelde hij, zijn masker kalmpjes afnemend,
terwijl zijn vossenoogen glinsterden in den
rossigen gloed van hel haardvuur.
Hij opende telkens meer briesen uit Sir
Andrew l-'oulkes' notitieboek, noteerde het
reepje papier det beide jongelieden juist
had gehad om tc lezen; maar één brief in
't bizoixler, get eekend Annand St. Just,
scheen hem een heerlijke voldoening te ge
ven.
„Armand St. Just toch een verrader in hel
eind!" mompelde hij. „Welnu, schoone Mar
guerite Blakeney," knarsetandde hij, „ik ge
loof dat ge mij behulpzaam zult zijn in het
uitvinden van de Roode Pimpernel!"
TIENDE HOOFDSTUK.
I n de loge der opera.
Het was een der gala-avonden in Covent
Garden Théatre, de eerste van het herfst
seizoen, in het gedenkwaardig jaar 1792,
het gordijn was juist opgehaald voor het 3c
bedrijf van Gluck's toonwerk Orpheus.
De heer Chauvelin zat er, zijn onafschei
delijke snuifdoos in de hand, met zijn door
dringende scherpe oogen voortdurend geves
tigd op eene loge tegenover hem, waar Mar
guerite Blakeney, vergezeld van haren echt
genoot, zoo even was binnengekomen; on
der haar weelderigen goudbruinen lokkon-
tooi zag de jonge vrouw er hetnelsch uit.
Alvorens plaats te nemen, leunde ze, met
de vrijmoedigheid der gewezen tooneclspecl-
ster, een oogenblik uit de loge, onder het pu
bliek, nagaande de bezoekers die zij kende.
Menigeen gaf haar een hoofdknik, zelfs uit
de Koningsloge kwam een minzame groet.
Chauvelin sloeg haar voortdurend gade,
bij het begin van het 3e bedrijf, terwijl zij
geheel onder de macht scheen van dc mu
ziek waarvan ze een hartstochtelijke lief
hebster was. I)c echte levensvreugd stond
duidelijk tc lezen op haar lief jong gezicht
en schitterde uit haar lachende blauwe
oogen. Twee dagen geleden ,was de Day
Dream van Calais teruggekeerd met de tij
ding der behouden aankomst van haren
broeder, dat hij 'haar in gedachten hield, en
om harentwil voorzichtig zou te werk gaan.
Haar echtgenoot was in dc loge bij haar
gebleven zoolang dc goede toon dit eischte,
dc plaats ruimend voor Zijne Koninklijke
Hoogheid den Prins van Wales en het hcir-
feger bewonderaars, die in onafgebroken op
tocht de koningin van den dag hun hulde
kwamen aanbieden. Sir Percy had zich
langzaam verwijderd om kennissen aan te
spreken. Marguerite vroeg zich zelfs niet af
waarheen hij kon gegaan zijn, het was tame
lijk onverschillig.
Nadat allen vertrokken waren, wekte een
bescheiden tikje aan de deur der loge haar
op uit haar genot van de muziek.
„Binnen, zei ze, zonder zich om te kee-
ren.
Chauvelin had zijn gelegenheid afgewacht,
hij zag dat ze alleen was, cn nu, zonder op
haar ongeduldig „Binnen!" acht te slaan,
sloop hij zachtjes in de loge en stond in het
volgend oogenblik achter Marguerite's fau
teuil.
„Een woordje met u, burgeres," zei hij
kalm.
Marguerite keerde zich haastig om, cenigs-
zins onthutst.
„Man, je maakt me aan "t schrikken," zei
ze met een gedwongen lachje, „je tegen
woordigheid komt me nu al heel ongelegen,
ik wil naar Gluck's muziek luisteren cn heb
geen lust om te praten."
„Maar dit is mijn eenige gelegenheid," ant
woordde hij dood-kalm, en zonder verlof le
vragen, trok hij een stoel dicht achter haar
naar zich toe cn wel zoo dicht, dat hij
haar in het oor kon fluisteren, zonder de
liezoekers te storen en zonder in den don
keren achtergrond der loge tc worden op
gemerkt. „Dit is mijn eenige gelegenheid,"
herhaalde hij, toen zij hem geen antwoord
verwaardigde.
„Dan moet u een ander oogenblik zien
waar te nemen," hernam z<e ongcdulig. „Ik
ga na de opera naar het bal van Lord Gron-
ville. U misschien ook. Nu dan, vijf minu
ten hoort
,,Drie minuten in deze loge zijn ruim vol
doende," antwoordde hij bedaard, „en ik ge
loof dat u verstandig doen zult naar mij te
luisteren, burgeres St. Just."
Marguerite sidderde onwillekeurig. De
stem van Chauvelin verhief zich niet boren
fluisteren; hij nam weer kalm een snuifje,
maar toch was er iets in zijn houding dat
haar het bloed in dc aderen deed stollen.
Als een kat, die een achteloozc inuis ziet
voorbij schuiven, gereed tot d.n sprong, zei
hij op onverschilligen toon: -
„Uw brocxi. r Armand verkeert fin ge
vaar."
Geen spier vertrok in haar schoon gelaat.
Hij kon haar enkel in profiel zien, maar de
plotselinge strakheid van haar oogen cn
mend ontging hem niet.
„Och kom," zei ze met gemaakte lucht
hartigheid, „dit is ecu van je denkbeeldige
intriges't ware beter dat je naar je plaats
gingt en mij van de muziek liet genieten."
En met haar tand begon ze zenuwachtig
de maat Ie slaan. Chauvelin verroerde geen
vin hij beschouwde kalm het tenger bevend
handje, dat hem tc kennen gaf hoe fel zijn
gezegde haar tad getroffen.
Wordt vervolgd.
