M°. 247.
9d' Jnargang.
Maandag 30 Januari 1911.
BUITENLAND.
a
FEUILLETON.
DE ROODE PIMPERNEL.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS:
Par 3 maanden roor Amersfoort
Idem iratico per post
Afzonder!yko nummers
f l.OO.
- 1.50.
- 0.05.
behalve op Zon- en Feest-
Dezo Courant verschijnt dagelijks,
dagen.
Advertentiönmedodoulingon onz., gelieve men vóór 11 uur
's morgens bij do Uitgovors in to zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 6fl.
PK IJ 8 DEK ADVEKTENTIËN:
Van 15 rogols f O.®#,
Elke rogol moer - ÏO,
Dienstaanbiodingsn en aanvragen 31B oenta by rooruitbstaliay
Groote letters naar plaataruimto.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeeligo bepaling#» toi
het herhaald advortoeron in dit Blad, by aoonnemeat.
circulairebevattonde do voorwaarden, wordt op iMUirraaj
toegezonden.
Politiek Overzicht
De arbeid van het Chineesche
voorpar lement.
Op den llcn Januari is de ecrs'e zitting van
he* Chineesche voorparlement, da* van 3 Oe-
•obe-r «ot 10 Januari in Peking vergaderd
heeft, plechtig gesloten en de leden er van
hebben voor het meerendeel Peking verlaten,
teneinde met het Chineesche nieuwjaar, dat
op heden valt, nog tehuis te kunmen wezen.
Een groot aantal afgevaardigden hebben na
melijk, daar het in China op een (kozijn spoor
wegen na, met de vepkeerstoestanden slecht
gesteld is, voor die reis dagen, zelfs weken
noodig, b.v. wanneer zij in het uiterste van
Mongolië hun woonplaats hebben.
Wanneer men het resultaat van deze eerste
zitting niet door een vergrootglas bekijkt, dan
moet toegegeven worden dal het voorparle-
ment iets gepresteerd heeft, in olik geval veel
meer als een ieder, volk en regeonng, aan
vankelijk er van verwachtte. Er had nog veel
meer hereikt kunnen worden, indien de ver
schillende regcernigsdepartemenJen de aan
het voorparlement ter beraadslaging toege
zonden voorstellen beter 'voorbereid cn gron
diger doorwerkt had. Zoo bleef deze arbeid
meestal voor de commissies uit het voorpar
lement gereserveerd, welke daarmede, spe
ciaal met het onderzoek der begrooting, on
noemelijk veel tijd verloren hebben. Deze be
grooting was naar ouidvaderlijke zeden zoo
opgesteld, dat bij ieder hoofdstuk wel hel ga
pende tekort, doch geen maatregel tot detk- i
king er van te zien was. Het eemige wat te
doen overbleef was schrappen, schrappen en
nog eens schrappen. In betrekkelijk korten
tijd moesten door de begrotingscommissie
3800 begrootingsgesohrifiten doorgewerkt en
aan een schrappende kritiek onderworpen
worden. Ongeveer 5 millioen heeft men aan
de begroeting toegevoegd, doch tevens 30 mdl-
lioen geschrapt, zoodat van het oorspronke
lijke tekort van 50 millioen taeLs (ongeveer
90 millioen gulden) altijd nog 24 millioen taeLs
overblijven. Hiermede is de zaak echter niet
afgedaan, want centrale en provinciale regee
ring hebben reeds openlijk verklaard, dat ze
zich in geen geval in dergelijke schrappin
gen van ingrijpenden aard kunnen sch.kkon
zonder bij. alle afdeelingen het allergrootste
wanbeheer te veroorzaken. Zoo zal alle moeite
en inspanning der afgevaardigden nagenoeg
vergeefs geweest zijn. Men moet op ccn an
dere manier sparen dan door beknibbeling
der toch al niet hooge ambtenaarstracte
menten, namelijk door opheffing van het
groote aantal sinécurcs aan de afzonderlijke
ministeries, zoo verklaarde onlangs een ijve
rig ambtenaar aan het ministerie van buiten-
landsche zaken te Peking.
Afgezien van de begrooting heeft het voor-
parlement een nieuwe strafwetnovelle, een
perswet, een ontwerp-opiuimvet. een wet op
het auteursrecht, een ontwerp inzake de ko
lonisatie en verschillende spoorwegleeningen
afgedaan.
Overvloedig waren in den laatslen tijd de
vele aanvallen van dc volkspartij uit het voor-
parlement op de leden van den grooten
staatsraad, welke bijna het aftreden van den
ouden, voor den troon echter nog onmisbaren
prins Tsjing, den voorzitter van den staats
raad, tengevolge hadden gehad.
In het algemeen is echter door het voor- j
parlement gedurende de laatste drie maan
den flink gewerkt en daarvoor mag het op
erkentelijkheid van het Chineesche volk aan
spraak maken.
Duitschland.
Berlijn, 2 8 Jan. Bij de heden in den
Rijksdag voortgezette beraadslagingen over
het ontwerp-grondwet voor Elzas-Lotharin
gen, herinnerde de rijkskanselier eraan, dat
de inlijving van Elzas-Lotha ringen bij Prui
sen of een anderen bondsstaat in de laatste
woken in de pers aan dc orde is geweest.
„Slechts redenen van den meest dringen
den aard" zoo verklaarde de rijkskanse
lier ..zouden ons aanleiding kunnen ge
ven tot dit denkbeeld onzen toevlucht te
nemen. Het zou verkeerd zijn de handen in
den schoot te willen leggen, omdat hefc sa-
meiiMne(tingsproces niet zoo snel plaats
heeft. Toegevendheid echter jegens die ele
menten, welke tegen een inwendige veroeni-
ging met Duitschland opruien, zou ons geen
stap voorwaarts brengen. (Geroep: „zeer
juist!" hij de rechterzijde). Deze elementen
meet men de wet doen gevoelen."
De rijkskanselier kwam vervolgens op te
gen de poging om een zoogenaamd onont
koombare tegenspraak te construoeren tus-
schen het kiesrecht voor den Pruisiscben
landdag en datgene, hetwelk voor Elzas-
Lotha ringen wordt voorgesteld. Het kies
recht, dat in Pruisen de mogelijkheid van
een democratisch hoogtij zou scheppen, het
welk den minister tol aftreden zou kunnen
dwingen, zou de volkomen ontwrichting des
rijks beteekenen. (Teekenen van onrust aan
de Linker-, geroep „zeer juist" aan dc rech
terzijde). -
De rijkskanselier ging voort.: Pruisen zal
zijn kiesrecht zoo vormen, dat het als lei
dende bondsstaat een standvastige rijkspoli-
.tiek voeren kan. Dc kwestie van het Eizas-
Lotha riagseh© kiesrecht heeft daarmede
niets te maken. „Ik merk intusschen op,"
zeide von Bothniann Hollweg, „dat de ver
bonden regeeringen van den eisch van een
twee-Kam er-stelsel voor Eteas-Lotharingen
ge :n afstand doen. Dc Eerste Kamer moet
het bolwerk zijn, dat aan het Rijksland een
politiek waarborgt, welke allen twijfel uit
sluit. Duitschlaind's zonen hebben niet de
slagvelden van Elzas-Lotharingen met hun
bloed gekleurd, om de aan Duitschland vij-
audige tendenzen zich daar ongestoord te
laten ontwikkelen. Laten wij hopen, dat de
ontworpen instellingen hot politieke leven in
het Rijksland nieuwe bezieling geven en dat
iedere toename aan macht en sterkte van
Elzas-Lotharingen ook het rijk ten goede
komt. Dat is ons eenigste doel en ik verzoek
dc:i Rijksdag tot de bereiking van dit doel
mode te werken." (Bijval).
Berlijn, 2 8 Jan. De Rijksdag heeft
het grondwetsontwerp voor Elzas-Lotharin
gen verwezen naar een commissie van 28
leden. In den loop der debatten gaf de meer
derheid der sprekers als hare meening te
kennen, dat het ontwerp een bruikbare basis
had. De afgevaardigden van den ELza9 namenj
een afwijzend standpunt in.
Minister Delbrück deed nogmaals uitkomcni
in een lange redevoering, dat het ontwerp,
voor thans een onmiskenbare en uitvoer
bare vooruitgang beteekende.
W'etlerle gaf door een scherpe» aanval op
hel Duilsche deel der bevolking on op dó
re gearing van het Rijkslaui/d en to Berlijn,
staatssecretaris Zorn van Bulach aanleiding
tol ccn antwoord, dat hierop neerkwam, dat
de gewenschte autonomie nog nieft kan ver
leend worden, wagons de houding van Wet
terle's vrienden.
Be r 1 ij n, 2 8 Ja n. Als Duitsch gezant
Tokio is graaf Rex, tot dusver gezant 'e
Peking, aangewezen.
Frankrijk.
De radicale afgevaardigde Meunier, die
zich in de bres heeft gesteld voor dc revi
sie van de zaak Durend, is ontevreden
over don gang van het nieuwe onderzoek
dat door den plaatsvervangend en advocaat-
generaal Bazenet te Havre gevoerd wordt.
Men herinnert zich dat Meunier had be
waard, dal de hoofdgetuige i charge, ze
kere Lepeslre, op wiens verklaring de ge
zworenen van Rouaan hoofdzakelijk hun
vonnis tegen Durand hadden gebaseerd, zijn
voornaamste verklaringen tegenover Meunier
en drie medegetuigen had ingetrokken. Thans
zegt Lepcstre, dat hij niets van zijn verkla
ringen terugroept, cn deze ten volle hand-
handhaaft. De personen, welke hem tracht
ten uil te hooren, kende hij niet en hij was
hun ook geen rekenschap verschuldigd. Daar
om hoc fit Lepcstre maar wat gezegd om van
heil af te komen. Meunier heeft daarop aan
Bazenet verzocht de drie getuigen, tegenover
wie Lepestrc zijn verklaringen had ingetrok
ken, -te willen hooren. Bazend weigerde
zulks, met het motief dial hij het niet noo-
dig vond. Meunier heeft deze handelwijze van
Bazenet in de pers openbaar gemaakt.
Engeland.
Londen, 21» j a i>e Koning benoemde
heden den hertog van Connaught tot gou
verneur-generaal en opperbevelhebber der
troepen van Canada. De hertog zal verge
zeld worden door dc hertogin en zijn ambt
in September aanvaarden. Deze benoeming
is voorloopig geschied voor twee jaren, doch
kan verlengd worden.
Londen, 29 Jan, Volgens verschillen
de Zondagochtend-bladen hebben de pro
cureur-generaal cn de advocaat-generaal na
mens den koning, een vervolging wegens
laster ingesteld legen Edward J. Mylius. De
zaak zal Woensdag a.s. in behandeling ko
men voor den iord-opperrechter en een
speciale, jury. De aanklacht spruit voort
uit een in een Panjsch blad, „Lc Libérateur"
genaamd verschenen artikel, dat geacht
wordt betrekking te hebben op jaren geleden
verspreide geruchten als zou Zijne Majesteit,
toen hij nog prins van Wales was, te Malta
een morganatisch huwelijk hebnen gesloten
met dc duciiter van aen admiraal. Deze ge
ruchten zijn vierkant tegengesproken na s ko-
i.ings troonsbestijging, Mlius is 20 dezer ge
arresteerd en in verzekerde bewaring ge
houden, daar hij niet in staat was de op
2U.0UU pond stening bepaalde borgstelling
oijcen te krijgen.
Austen Chamberlain heeft Donderdag te
Birmingham een rede gehouden, waarin hij
sprak over de houding der conservatieven,
tegenover de veto-wet. UiA Chamberlain' j
woorden zou men opmaken, dat d© oppositie
in liet Hoogerhuis voornemens is den strijdt
voort te zetten. Hij erkent dat het vcto-ont
werp in het Lagerhuis wel een meerderheid
zal vinden, maar achtte het o«n>uenikbaar
dat het Hoogerhuis een dergelijk ontwerp
zou goedkeuren. De benoeming van een groot!
aantal peers om die aanneming in het iioo-
gerhuis te verzekeren, zou z. i. Lnconstitutio-
neel zij». De tegenstand diionde te worden j
volgeihoudeni. Men weet dus nu, wat de-
Chamberlain-groep in de oppositie wilho-
echter de partij in haar geheel on hoe del
leider Balfour over do zaken denkt, weet j
men intusschen nog niet. Balfour schijnt nog
den loop der gebeurtenissen te witten af
wachten, cn dc Times, di<e aai» zijn zijde
staat, waarschuwt Chamberlain, naar aan
leiding van diens rede, dan ook, om af te
wachten, en de .>mes, die aan zijn zijd©
staat, waarschuwt Chamber lain, naar aan
leiding van daens rede, dan ook, om ai te
wachten, daar het niet verstandig zou zijn
reeds van te voren een bepaalde houding;
vast te sletten.
In de conservatieve partij zijn er velen, di©
zich op het standpunt plaatsen, dat nu van
een verwerping van hot wetsontwerp deit
regeeirng geen sprake meer kan zijn.
De Loodeiische correspondent van de Vos-
sisohe Zeituog meldt, dat dc toestand van.
Lloyd George, den minister van financiën,
tot de grootste bezorgdheid aanleiding geelt.
Dc minister moet aan kecitterimg Lijden, welke
ziekte thans in een kritiek stadium is ge
treden.
Italië.
Toen een jaar geicucu, zoo schrijft de cor
respondent van de kólnische Zvitung te Rome,
het socialistisch Kamerlid Enrico Eerri, die
jarenlang ais een van de luidruchtigste en
rumoerigste van zijn partij genoot eu oekend
had gestaan, zich bereid verklaarde in te
genwoordigheid van den Koning een rede te
nouaen over de republiek Argentinië, hebben
de buiging hij hij voor Sicior Emanuel heelt
gemaakt en tiet woord Majesteit, dat hij
cemge kecren heelt u tgesproken, henevens
de tusschen den Koning en Eerri gewisselde
1. .ndurukken en vriendelijke wooruen in Ita
lië een kolossaal opzien gebaard.
De dagbladen beschreven de gebeurtenis
in alle injzouderlieaen.
Dezer uagen zag men het vervolg op deze
eerste toenadering tusschen de kroon en de
sociaai-uemocraue cn niemand verwonderde
zien meer. L»e alge vaardigde Moniemartjni,
die nog Kort tevoren een vergadering leidde
van ue socoaai-democralisene Kaïnergrocp,
heelt lliaus eveneens zijn hoiouigmg gemaakt,
en mui vindt hel ie nouie reeds iels vui.zeif
sprekends, liet was bij hel leggen van den
eersten steen v©or hei gebouw van een etec-
i rise lie centraie voor Porta ban i'aoio. De
tvoi.itig was uitgenooOigd de pivcnugueid bij
te wonen en luoutemaruni hieid, bij ontsten
tenis door ziekte van burgemeester Nathan,
de inwijumgsrcdc. zonder ae minste inspan
ning werd net noodlottige woord „Majesteit
door hem uitgesproken! Hij zeiüc zelfs in
zijn reue, dat de gebeurtenis aan beteekenis
won door de tegei.woordigneid van den Ko
ning. Hij gat Victor Emanuel op diens vragen
nauwkeurige miichtingen met een correct
heid, aisol bij nooit anders gekrooi.de hoof
den had gediend, en vorst en socialist namen
met harleujken handdruk en vriendelijke
dankbetuiging afscheid van elkander.
En dc biauen maken eenvoudig gewag van
het gebeurde, zonder eenig commentaar,
daarbij de juistheid van het oude spreek
woord bevestigende „Ce n est que le pre
mier pas qui coule".
Portugal
Lissabon, 29 jan. De ministerraad
eindigde heden de beraadslagingen over de
tien eerste hoofdstukken van het kieswet-
ontwerp betrelicndc de stemming, de ver
kiesbaarheid, de vaststelling der kiesdistric
ten, de grondvergaderingen cn de candidatu
re». De stcmuitbrenging zal niet verplichtem.
zijn. Voor Lissabon en Porto heeft men he I
stelsel der evenredige vertcgenwoordigin;.
aangenomen.
in de overige kiesdistricten zal de stem
ming plaats hebben volgens onvolledige lijs
ten, 'die voor 4 candidature!» hoogstens
namen zullen vermelden. Elk district zal
afgevaardigden kiezen. Lissabon en l'orbj
zullen elk twee districten vormen. Elke koio.
nic zal één afgevaardigde kiezen, liet aan
tal districten is nog niet vastgesteld. Zever
hoofdstukken inoeten nog in den minister,
raad besproken worden.
In verband met het uit monarchist ischtj»
bron alkomsligc communiqué aun de Lon
denscüc bladen, waarin naar aanleiding vai
de beweerde edelmoedigheid der Portugee-
schc voorioopige regeering tegenover dc Ko
nu.gin Marie rta en Koning Manuel, gezegt
werd, dat dc aan deze geuane uiÜMerutgtf
geen edelmoedigheid» doch een vcrplichtiorfl
vormucn, verklaart het tegenwoordige Portu
gecscn bewtuu, üal de scnulden van Maris
Plu zoo aanzienlijk zijn, dat zij overlungt
jaren de bij liet huwelijkscontract bepaalde
dotatie verzw elgen en dat de regeering a lit
reuen zou hebben om deze dotatie te besteden
voor de aidoenmg van genoemde schulden,
terwijl zij tnai.s nog jaarlijks aan de Ko-
ningiu-weüuwe edeiinoedignjk een uiikcering
verschaft.
Wat den voormaligen Koning betreft, met
hem is het volgens ue republikeinsche regee-
ring precies netzellde. Hij heelt de zware
senuiuen, door zijn 'vader nagelaten, op zich
genomen cn het is meer dan twijlelacntig of
ten staat zijne schulden en zijne eigendom
men nog een saldo ten rijnen gunste zou over
laten.
Ooatenrijk-Hongarije.
De binnenlandse be politieke toestand be
gint in Oostenrijk meer en meer con on-
gunstigeai vorm aan te nemen. De Duitsch-
nationale boud heelt namelijk tegenover de
militaire ontwerpen positie gekozon en zijne
meen ing aldus geuit, dat men de edschen i
voor de vloot eerst na een ingrijpend onder-
zoek en na uitschakeling dor niet ouvoor-
waardelijk noodzakelijke posten zal goed
keuren en wat de eischen voor het leger
betref", diegene welke met den nog niet
vasts taanden tweejarigen diensttijd verband
houden, te schrappen. Verder zal de
Duilsch-nationaie bond ter kennis van den i j
minister van financiën brengen, dat credit*» I
inwilligingen slechts mogen geschieden, wan
neer zij onvermijdelijk zijn.
Ln politieke kringen spreekt men over
de mogelijkheid van een ontbinding van
het Huis van Algevaardigden.
door dc Russen gelost, waarop de beide Oos-
Icnnjkschc gendarmen door twee schoten
antwoordden.
Uit Lcmberg is een commissie naar I'odwo-
locynska gezonden om de zaak te onderzoe
ken.
Uit Lcmberg wordt aan dc Neue Freie
Presse melding gemaakt van ecu grensinci
dent, dal voorviel toen Donderdag twee uit ij
de monarchic uitgezette Russische onderda
nen door Oostenrtjksche gendarmen bij l'od-
wolocyi.ska over de Russische grens werden
gezel.
De Russische grenswacht lostle een schot
op de Russische onderdanen, deze vluchtten
weder op üoslcnrijksch grondgebied, waar
heen de grenswacht hen volgde. Inmiddels
.1..
dook
BARONESSE ORCZY.
Toch bukte zij zich in 't eind om hem op
te nemen, en ten uiterste verbaasd, zag ze
dat de brief aan haar was geadresseerd, in
het breede, zaakkundig handschrift van ha
ren echtgenoot. Wat kon hij haar in het
holst van den nacht hebben mee tc doelen,
dat niet tot het morgenuur kon worden uit-
gestejd?
Ze verbrak de enveloppe en las
„Een geheel onvoorziene omstandig
heid noodzaakt mc onverwijld naar het
Noorden te vertrekken. U zult mij dus
excuseeren dat ik u mondeling geen
vaarwel kan zeggen. Mijn bezigheden
kunnen mij een weck nagenoeg in be
slag nemen en ik moet mij dus het ge
noegen ontzeggen Woensdag a.s. op uw
waterfeest tegenwoordig te zijn.
Uw onderdanige en gehoorzame dienaar.
Percy Blakeney."
Marguerite moest deze weinige eenvoudige
regelen lezen en herlezen, om ze geheel cn
al te kunnen begrijpen.
Zij stond bij de trapleuning dit kort cn ge
heimzinnig briefje in de hand om cn om
te kecren en gevoelde instinctmatig dat er
iets vrecsclijks aan de hand was.
Ze wist dat Sir Percy veel grondbezit in
het Noorden had, dat hij vroeger dikwerf
daar heen was gegaan en er een acht dagen
vertoefd had; maar vreemd wilde het haar
Voorkomen dat er tusschen vijf en zes uur
in den morgen omstandigheden waren opge
daagd, die hem noodzaakten tot zulk een
haastig vertrek.
Zij sidderde van liet hoofd tot de voeten.
Een onstuimig verlangen greep haar aan
haren echtgenoot terstond weer te zien, zoo
hij al niet was vertrokken.
Er niet aan denkend dat zij slechts luchtig
was gekleed en haar kapsel los over de
schouders hing, vloog ze do trappen af,
recht door de vestibule naar de voordeur.
Deze was als naar gewoonte gegrendeld,
want de bedienden binnenshuis waren nog
niet beneden, doch haar scherp gehoor had
hel geluid vernomen van stemmen cn het
schrapen van een paardenhoef op de slee-
nen.
Met bevende vingers nam Marguerite een
voor een de grendels weg, haar nagels erbij
bezeerend, want dc sloten waren zwaar cn
stroef.
In 't eind had ze de deur ontsloten. Haar
gehoor had haar niet misleid. Een stal
knecht stond in de nabijheid, een paar paar
den vasthoudend; een dezer rossen was
Sultan, Sir Percy's geliefkoosde en snelbce-
r.igstc klepper, gezadeld voor een vliegen
den rit.
Een oogenblik daarna kwam Sir Percy
zelf haastig opdagen.
Marguerite deed eenige schreden vooruit.
Hij keek op en kreeg haar in het oog. Hij
fronste even de wenkbrauwen.
,,.Ic gaat vertrekken?" zei ze haastig.
„Waarheen, als ik vragen mag?"
„Zooals ik dc eer had u kennis te geven,
roept een dringende, geheel onverwachte
aangelegenheid mij dezen morgen naar hei
Noorden," zei hij op zijn gewonen kouden,
druiligen toon.
„Maar... uw gasten morgen...?"
„Ik iieb milady verzocht Zijne Koninklijke
Hoogheid mijn nederige excuses aan te
bieden. U zijt zulk een volmaakte gast
vrouw, dat ik niet denk dat men mijn tegen
woordigheid zal missen."
,Maar gij kondt niettemin uw reis hebben
uitgesteld... lot na ons waterpartijtje..."
hernam zij haastig en zenuwachtig haar
mecning zeggend. „Voorzeker is uw aange
legenheid niet van zulkcn dringenden aard...
daarenboven hebt gij er niets van gezegd."
„Mijne aangelegenheid, zooals ik de eer
had u mede tc deelen, Mevrouw, is even
onverwacht als dringend... Mag ik u der
halve verlof vragen om te gaan... Kan ik ook
iets voor u in stad doen?... als ik terug
kom, wel te verstaan?"
„Neen... neen... dank u... niets... Maar
ge komt toch spoedig terug?"
„Heel spoedig."
„Vóór het einde der week?"
„Dat weet ik niet."
Hij legde het blijkbaar erop aan, weg te
komen, terwijl zij het mogelijke deed hem
eenige oogenblikken op tc houden.
„Percy," zei ze, „wilt ge me niet zeggen
waarom ge vandaag gaat. Ik heb toch als
uwe vrouw het recht dit te weten. Ge zijl
niet naar het Noorden ontboden. Ik weet
het. Kr waren geen brieven noch koeriers
van daar, voordat we gisteravond uit dc
opera kwamen en niets wachtte op u toen
we terugkwamen van het bal... Ge gaat niet
naar het Noorden, daar ben ik zeker van...
Kr bestaat een geheim... en..."
„Neen, een geheim bestaat er niet, Me
vrouw," antwoordde hij met een geringe
beweging van ongeduld. „Mijn laak geldt
Armaud... zie daar! Heb ik nu verlof om te
vertrekken?"
„Geldt Armand?... Maar ge zult toch geen
gevaar loopen?"
„Gevaar? Ik?... Uw beangstheid strekt me
tot eer. Zooals u zegt, bezit ik eenigen in
vloed; mijn doel is er gebruik van te ma
ken voordat liet le laat is."
„Wilt ge me veroorlooven je ten minste
dank te zeggen?"
„Mijn leven stuat tot uw dienst en is reeds
meer dan terugbetaald."
„En het mijne, Sir Percy, bohoort u, zoo
ge net slechts wilt aanvaarden, in ruil voor
hetgeen ge doet voor Armand," sprak ze,
beide haaiden hem toestekend. „Zie zool
Ik wil u niet ophouden... mijn gedachten
zijn met u... Vaarwel!..."
Hoe aanvallig zag z© er uit in het zon
licht van dezen morgen, met harem haartooi
zwierend over haar schouders. Hij hoog
zeer diep en kuste haar de hand, zij vo©ld©
den brandenden kus en haar hart trilde van
vreugde ©n hope.
„l»e koint toch terug?" zei ze vol teedcr-
heid.
.,Zeer spoedigl" zoi hij, met innig zielsver
langen haar in d© blauwe oogen ziende.
„En... ge zuR eraan denken?..." vroeg
ze, toen haar oogen, in antwoord op zijn
blik, hem een wereld van beloften in uit
zicht garen.
„Ik zal steeds aandachtig zijn, Mevrouw,
dat g© me de eer aandeed! mijn diensten tc
begeeren."
Zijn woorden waren koud en formeel, maar
deden haar ditmaal nirt ijaig aan»
Hij boog andermaal en verzocht liaar toen
verlof t© vertrekken. Zij ging terzijde, ter
wijl liij Sultan besteeg, cn toen hij hot h«k
uit galoppeerde wuifde zij hom eon la-aUt
„Vaarwel!" toe.
Een kromming van dien weg onttrok hem
weldra aan haar gezicht, zijn vertrouwde
lijfknecht had moeite hem bij te houden, want
Sultan vloog over do heerbaan, als coat pijl
uit den boog. Marguerite keerde zich om,
met oen zucht waarin hoop lag beslot tan
en zij ging liet huis binnen. Zij haastt© zich
naar haar kamer, want opeen» voelde zij,
als c©n vermoeid kind, zioh tot slapen ge
neigd.
/.ij ontwaarde geen angst meer omtrent
Armand. D© man die zoo juist was wegge
reden, beslot*» om haar broeder te reddon,
boczcmdi,* haar een volmaakt vertrouwen in
op zijn kracht en vermogen. Zij stond ver
baasd over zichzelf, hem ooit tc hebben
aangezien voor oen beuzeligen idioot, maar
het waa een mom dat hij droeg oin de gru
welijke wonde t© verbergen, di© zij zijn lief
de liad geslagen.
Maar nu zou alles goed gaan: z© zou hem
alles meededen, Iwm in aUes vertrouwen.
De gelukkige dagen moesten wederkocren,
toen ze gewoon waren te dolen in het bosch
van FontainebLeou, toen ze weinig woorden
wisselden want hij waa altijd eon zwij
gend man maar sleed» gevoeld© re, dat
zc aan zijn hart voortdurend rust on geluk
bij voorraad zou vinden.
Zij acbttv zich nu bijna gelukkig, cn d«
gordijnen aJanu dicht bij elkaar trekkend,
om het al tc onbescheiden zonlicht buiten te
sluiten, begaf zij zich eindelijk ter ruste en
viel weldra, als ecu vermoeid kind, in ©en
kalmen en doomtoozon slaap.
tt- 'v
